장음표시 사용
511쪽
r 677. et a. quae in editione Luciam Amite loda mensi singulis sunt paginis lubjunctae. Gallice vertit ADtonius Crappier.Lugd. ius. 24. Διάλπος Hozοδεν, quod Hesiodus sine magna causa se jactet laurum a Musis accepisse. T. 2. pag. 436 - 49O. Vertit Vincentius Ob
s. Διάλίγοι, Dialogi Marini XU. I. Doridis & Galateae et . Cyclopis & Neptuni, ῖ. Alphei & Neptuni, 4. Menelai & Protei, s. Panopes & Galenes , 6. Tritonis Amymones & Neptuni, 7. Noti & Zephyri , 8. Neptuni & Delphinum. s. Neptuni &Nereidum. 1ti. Iridis & Neptuni, tr. Xanthi & Maris. 12. Doridis & Thetidis. I 3. Neptuni & Enipei. 1 . Tritonis & Nereidum &Iphiani Iar. ii. Zephyri& Noti. T. I. p. 238-26 i. Latine
vertit Iacobus Micyllus. primum dialogum Erasmus. Ex his 2.4I. 8.9. O. II. I a. I . occurrunt Graece&latine in Dialogis Luciani se lectis Augusto riti Pictonuin editi S. IOZO. 8.26. 'Eτα υκο, Διάλογι, Dialogi meretricii XV. quibus mulierum vitia Llascivi mores perstringuntur. T. 2.p. y ι , - Ἀ7. Uertit Iauobus Mi-
2ις. Nineγκους & ετμωκός Luciani λόγους lectos sibi testatur Photius Cod. CXXVIII 17. ΔιαMγοι Θεων, Dialogi Deorum XXVI. I. Promethei & Iovis, a. Cupidinis & Jovis, 3. Jovis & Mercurii, q. Iovis & Ganymedis, Iunonis & Iovis. 7. Apollinis & Vulcani, 8. Vulcani&Jovis, V. Neptuni & Mercurii, IO. Mercurii & Solis. I i. Veneris&Lunae, I a. Veneris & Cupidinis, i 3. Jovis, IEsculapii&Herculis. Iq. & is. Mercurii & Apollinis. 16. Iunonis &Latonae. II. Apollinis & Mercurii. i 8. Iunonis & Iovis, i 9 Veneris & Cupidinis, et O. Dearum judicium occasione pomi Paridis. 11. Martis & Mercurii, 12. Panos & Mercurii, 23. Apollonis&Bacchi, a 4. Mercurii & Majae, et s. Jovis&Solis , 26. Apollinis & Mercurii. Hos dialogos ridendis Graecorum diis eorumque criminibus exagitandis comparatos latine Ver
512쪽
ne in dialogis selectis Augusto riti Pictonum editis. I Q Nεκωκοi Mortuorum I. Diogenis & Pollucis, a. Croesi Plutonis, Menippi,Midae & Sardanapali. 3. Menippi Amphilochi&Trophonii. . Mercurii &Charontis. s. Plutonis & Mercurii. 6. Terpsionis& Plutonis. 7. Zenophantae&Callidemidae. 8. Cnemonis & Damippi. 9. Si myli & Polystrati.io. Charontis&Mercurii, Menippi, Charmolichi, Lampi chi, Damasiae. I i. Cratetis & Diogenis. 12. Alexandri, Annibalis, Minois & Scipionis. 13. Diogenis & Alexandri, i . Alexandri &Philippi. is. Achillis & Antilochi. t 6. Diogenis & Herculis. i . Menippi & Tantali. 18. Menippi & Mercurii. IV. AEaci, Proteillai , Menelai & Paridis. et C. Menippi & Eaci, Pythagorae , Empedoclis & Socratis. et t. Menippi & Cerberi. aa. Charontis & Menippi , et 3. Plutonis, Proserpinat&Protesilai. 24. Diogenis & Mausoli. a J. Niret , Thersitae& Menippi , 26. Monippi & Chironis i, a T. Diogenis,' Antisthenis , Cratetis & pauperis. 13. Menippi & Tiresiae, 29. Ajacis&Agamemnonis, 3 o. Minois&SOstrati.T. I. pag.
26Σ-324. Vertit Iacobus Micyllus. Dialogum IJ. I . Ottomarus Lusciniis. 3.7. g. 9. I Io III 8.2I. 22.24.2y.26. Erasimu . Icio Z. s. Vir unius. I O. Martinus Morus. Leguntur etiam omnes excepto I 6.
& as. cum nova versione in dialogis selectis Augustoriti Pictonum
editis,sed alio ordin hoc nempe: 2.4. F.7.9. II. 18.2I. 22.2 . 8.24.
Dialogusiirtus Dea , in qua Mercurius & virtus colloquuntur , latine exstat T. a. pag. 86 . 863 . ad Luciani imitationem ab erudito aliquo scriptus, ut Dialogi mortuorum Gallice ante aliquot annos editi ab ingeniosissimo Fontenet Io. DiaIogos Luciani selectos libris a. atq;una cum hisTimonem cum latina versione emendata & ad calcem libri subjecta edidit Guil. Dugar, dus Lond. I 6 7. I a. Angliee etiam prodiere sesecti dialogi cum Luciani vita auctore Fr. Hichesio Oxon. I 634. . I'. Δίκη Φωνηέντων , Judicium Pocanum, sive ingeniosa fictio actionis Ille-rae Σ contra literam T accusantis illam de raptu & vi quod exspolietur ab eadem omnibus vocabulis quae per geminum T efferri debebant. T. I. pag. 4y- IO. Vertit latine Martinus Bolbrus cujus ver fio
513쪽
vulgo exstat. Praete . ea Caelius Castagninus qui subjecit ex suo ingenio: Apologiam literae T qua criminatione a literae Σ a ciste diluit. Basil. I s 39. 8. Exstat etiam in Aznphiteatro Socratico Casparis Dornavit T. I. p. 68O. Vide infra , οπροσλαλιά. 2O. Δις κατηγορή μ' - λας ργα, actio adversus Polemonem,Dionysium Heracleensem , Aristippum, Diogenem Cynicum, Pyrrhonem & Lucianum e Lod pristinas vitae suae rationes reliquissent. T. a. p. 2I 238. Vertit Jac. uis sius. 2I. Περμ ταν Διὶνάδων, προσλαλιά. De dipsadum natura, quorum ictus inexplebilem sitim affert. T. 2. p. 8 I - 486. Vertit Vincentius OUopaeus. Erigiem dipsadis ex veteri Codice M S. Nicandri exhibet Lambecius lib. VI. p. 294. & Nesselius parte III. post pag. 8.22. Δροπέτω. Philosophiae querela ad Iovem de pseudophilosophis: &sumptae de fugitivis servis sub splendido Philosophorum nomine
homines decipientibus poenae.T. r. pag. 3 92-6O6. Vertit Bibbaldus Rire heimerus. Sub initium hujus dialogi mentio Peregrini. qui seipsum inflammas conjecit. Confer infra num. 62.2 . Eικόνες , Imagines quibus Pantheae, At radatae coniugis pulchritudinem depingit ejusque virtutes praedicat: T. a. p. I - 16. Vertit Vinin
et q. Vnρ τῶν ώκο- , sive superioris scripti Apologia, qua non satis laudasse se Pantheam, nedum adulatorum more nimiis encomtis Onerasse contendit. T. a. p. i6-3I. Vertit idem Obsopceus.
rat sibi cum juvenis a Patre statuariae destinatus &ab avunculo a quo artem discere debebat plagis sub auspicium statim acceptus ese set, lacrymis indormienti visam per somnium accedentem ad se statuariam & π δεί- sive Eruditionem,quarum utraque ut Herculem olim Virtus ac voluptas invitaverit ut altera relicta sibi potius adhaereret. At Lucianum spreta statuariae Oratione, eruditionem sectatur &illi deinceps assidue adhaesisse. Tom. I. p. I-ΙΣ. Vertit Jacobus Mi y . Legitur & cum alia versione in dialogis Lucianis lectis Augusto riti Pictonum vulgatis.
26. Epigramrauita XXX. ex Anthologia collesta, variis interpretibuῆ. Et Dως δνα Κτhis amor fugitivus poemation Doricum
514쪽
in Amst edit. editum cum Metaphrasi latina Bon Vulcanii. T. I. pag. 83 - 8 s. In Bourdelotii editione alia occurrit amoris fugitivi Metaphrasis auctore incerto, quae incipit: Perdiderat natum genetrix.Paulo liberius expressii ctiam Laurentius Gambara Brixianus , optime si quid judico D dyssit ordus. Hetrusco carmine Nicolaus de Uddis, Epigramma prinatim quod incipit: Aουαανος -J' ,αψε refert etiam Photius Cod. i 28. V igesimum tertium quod incipit: imitatus est Au sonius hoc tetrasticho :Lais anus Veneri fletulum dico, dignum habeat se
AEterna aeternum forma ministerism. At mihi nullus in hoc usus , quia cernere talem
ualis sium nolo, qualis eromoe queo.Xάρων η 'Επισκοπῶντες , Charon stive Contemplantes. Dialogus quo Charon ex inferis ad homines concedente Dite & accepto unius diei commeatu profectus Mercurio comite montes congestos inscendit variaque contemplatur vana &stulta mortalium , pote tuum praecipue, consilia & actiones coecas. Authultat & Solonem sapienter cum Croeso colloquentem. T. I .p. 3 I-36 I. Vertit Petras Iso
', 'Em λ Κρονικά, Epistolae tres,una pauperis ad Saturnum petens ut opes aeque inter homines dividantur , altera Saturni ad pauperem, syadens ut sua sorte contentus vivat. Tertia divitum ad Saturnum, de pauperum immodestia querentium. T. pag.6 9 6 2. Pauperi hujc nomen Lucianus imposuita , ἐγ- τω Κρόνω χὐηρον, Κ ἐμοὶ πιμιωτάτω - Confer Sam. Petiti Observat IO- nes lib.L cap.9. Vertit Erasmus.ls. 'Eρμόπιμ' η πῆ ώρέπων Hermotimus si ve de secta Philosophiae eligenda Dialogus, scriptus a Luciano XL. annos nato sp. J q. itaque
p. y s a. τηλικουτ malim reddere tanto ingenio cum sis quam Maratamgrandis & Hermotirno Menecratis F. p. s 3.) qm Stoicis se sorte in disciplinam tradiderat, exponens, quam dissicilis haec ressit, quod cum multae sint sectar,eligi optima non possit nisi ab eo qui omnium integrum fecistet experimentum: confer Sextum Empiricum pag. 67. contra Mathemati hoc vero vita ipsa hominis sit longiu , Safre judicium requirat , praeterea incertum sit utrum quisquam Philosophorum ad eam quam profitetur ducat felicit 'te ma
515쪽
tem , cum in verbis omnes & nugis versentur & communem vitam vi vere praestet. T. Is o -3 7O. Vertit Vincentius Obsoloeus. 3 o. 'Eρωτες ad Theomnestumi T. r. pag. 373 - 9ia. dialogus ob lace-nus quem Aris ne to tribuit Burde totius incerta conjectura . Colloquuntur Charicles Corinthius & Callicratides Atheniensis. Versio Anonymi lectorem curiosum is puli me decipit judice eodem Burde lotio.3I. 'E ἡχ uchus seu Pamphilus diaIogus sin quo occasione Favori ni qui per ' νουχον Σαώ Κελτῶν & Βαγώαν perstringitur, salse disputat Lucianus utrum Philosophus esse Eunuchus possit.T. 1 . p. 8 O , 8 6. Vertit Erasmus. 32. Ζευξ ς ὁ Αντίοχ', Zeuxis sive Antiochus Allocutio Luciani ad Macedones qua indignatur Orationem suam nuperam ab ipsis tantum Iaudatam propter & novitatem , perinde ut Zeuxidis Hippocentaurum , ve I Antiochum Soterem qui duce Theodota Rhodio Elephantoruin ope a Gallis victoriam repori Verat. T. I. p. y77-F 8ψ. Vertit Vincentius Obsopaeus.
Zώς ελεγχόμεν'. Dia Iogus quo probatur ii Iupiter & Dii fato sint
obnoxiis ut dicunt Poetae, nullam esse religionem.T. a. p. I I7-I 27. is Vertit mcentius Obstpoeus.
3 q. Ζευς Τυιγωσός. Damidis Epicurei de Diis eorumque providentia 1
I. IIεD I Hλεκκου η τύνκυγνων prae satio de Electro ac Phaetonte &Eridani Cygnis T. r. p. 3 6' - 372. Vertit Vincentias obflopoeus. 36. Ηρόδοτ' η Αεχων, Herodotus sine Aetio. Praefatio ad Sophistas Rhetoras & Historicos in Macedonia Thessalonicae forte) congregatos qua specimen aliquod ingenii editurus optat se eadem fortuna apud eos uti, qua Herodotus historicus cum Historias siuas in Olym. piis praelegeret, vel Aetio pictor, cum amores Roxanis & Alexandri M. a se depictos in iisdem Olympiis inspiciendos daret. T. r.
516쪽
38. Περὰ ΘοοΠ-,de Sacri siclis dissertatio, qua contendit Graecorum AEgyptiorumque & aliarum gentium isacra & quae de Diis eorumque vita, S sacrificiorum ac nidoris desiderio garriunt iPoetae & credit vulgus, non seriam confutationem mereri, sed Heraclitum aliquem qui illorum inscitiam deploret, vel Democritum qui rideat amentiam. T. I . p. 3 6I - 3 I. Vertit Eramus. 39. λαρομενιππρο- - UZν Ῥε ελο- Dialogus quo Menippus vana hominum studia & Philosophorum in lanientem sapientiam ridet.
T. a. I 86-2Io. Vertit Erasmus.
4o. -ἱάς η , Praefatio, de balneo Hippiae non veteris illius Platoni, Apulejo & aliis memorati , sed alterius qui Luciani aetate vixit & in omni genere disciplinarum excellens fuit T. a. pag. 3 34 - 3 s 9. Vertit Hincent- Obsopaeus. ΑΙ. Πως-isieγαγ μγγραψε ν, quomodo Historia sicribeηda sit, Liber ad Philonem, quo Milesium quendam, tum Creperium Calpurnianum Pompejopolitam, Callimorphum Medicum hastatorum legionis sextae, Philosophum Corinthium Antiochianum Hieronicem A pol. linis, Demetrium Sagalassensem Pisidium aliosque ineptos illa aetate belli Romanorum cum Parthis A. C. Is scommissi scriptores perstringit, tum docet historicum alienum esse debere a rationibus en comit & invectivae, nec voluptati consulere alii lectorum nisi quae ex veritate consequatur,neq; in rebus nihili prolixiorem praecipuas transvolare , sed prudentia civili & eloquentia instructum reique militaris peritia, res prout gestae sunt diligenter inquisitas &in commentarios prius relatas narrare libere, perspicue, graviter non paucis illis ad quos scribentis amor, odium, metus & spes forte spectat, sed omnibus,& posteris praecipue. T. I. p. 6O 639. Vertit Jacobis Micysim Lucianus p. 618. promittit se in alio opere ostensurum prooemia quaedam Historiarum esse,vulgus lectorum latentia. Nisi respicit alterum locum p. σ3 s.seq. quod mihi non videtur. r. ὶ ργας,HeraeHistoria libri IImoc est fictae narrationes velutJambuli cujusdam vel Ctesiae) de iis quae Luciano contigerunt in portentosa navigatione per mare, insulas, aerem & lunam,tum in ceto ingenti, quo cum navi integra haustus est, denique postquam ex hoc mire evasisset, quae vidit apud inferos in Campis Elysiis, in insulis impisrum, in Ontropoli, atque apud Bucephalos & Onosce- leas
517쪽
leas. T. I. p. 639-692. In calce secundi libri promittit Lucianu plures libros de iis quae sibi in terra contigerunt. Sed forte & hoc finxit tantum, non revera praestitit. Illi duo libri latine versi sunt a Jadobo μοί . Miror doctissimum Sirmondum qui p. 2 8. ad Sidonium ex hoc Luciani scripto quasi vere hoc contigis iet annotat Laidem in uxorem ductam a Diogene Cynico.4 L η TCataplussive Frannus dialogus quo Mega penthes Lacydae filius tyrannus inter alios a Charonte ad inferos deduci fingitur, sed unus maxime invitus, &postea cum ad Rhadamanti vocaretur judicium, multis inustus repert' maculis, poenaeq; loco, suadente Cynisco Philosopho hoc consecutus, ut cum alii defuncti ex poculo oblivionis bibant, hic unus perpetuo crucietur memoria amissarum opum & potentiae. T. s. p. q22 - 443. Vertit
q. Tοὶ προς Κρόνον De Saturno & Saturnalibus dialogus. T. 2. pag. co7613. Vertit Erasmus. igy. Κρονοσόλων Leges satum aliorum. T. 2. p. 6I3-6I8. Vertit Era u. 46. Κυνικός sive commendatio vitae Cynicae.T. 2. pag. 7I7-727. Vertit
47. AHιψανης sive Dialogus quo inepti assectatores obseuri sermonis
suaviter deridentur. T. I. p. 8 I9-8ῖς. Vertit Iacobns Micytas. Ceterum non esse Pollucem Onomastici scriptorem quem hoc scripto tangit Lucianus, probe docet Clariis. Hem sterhusius pro lego m. ad praeci aram suam Pollucis editionem. p. 3O.48. Mακρόβιοι sive Catalogus Graecorum Regum, Principum, Philolaphorum, Historicorum, Oratorum, Poetarum & Grammaticorum qui aetatem quam longissime produxerunt. T. 2. pag. 46, - 476. ad Quintillum. Vertit Vincentim Obsiopaeus. Alter liber de longaevis Romanis ad eundem Quintillum vel intercidit, vel a Luciano non est scriptus. Vide p. 76. 9. Πεο ταν Αἰ μιξω σωυοντων de vili ac misera conditione eorum eruditorum praecipue ac Philosophorum confer T. I. pag. 3y.) quibus mercede conductis in opulenti cujusdam familia est vivendum, ad Tirnoctem Philosophum, qui illud vitae genus amplexurus erat. T. I. p. q*- SO. Vertit Erasmin. Rrr
518쪽
Sabinum Philosophum &ipsum atqueamicum suum, si ve libellus quo probat ad se non spectare quae superiore libro disseruit , licet
aetate provectus ρι-ύςάτω p. 86. sub Imperatore.Rem p. suscepit tractandam procurator ut videtur in AEgypto constitutus a M. Antonino Imp. Vide p. q9 I. seq.) Vertit Petrus Mosesianus, non usque quaque feliciter, notante Bourde lotio. T. I. p. 81 - 24. I. ; Nεκνομα τία. Menippus sive Necyomantia, Dialogus Menippi ex inferis redeuntis & Philonidae, cui ille nai rat quomodo ad inferos a Mago MithrobarZane deductus fuerit quaeque ibi viderit, & decretum adversus divites apud inferos conditum. Quod vero Tiresias Menippo in aurem susurrat, optimam vitam esse τῶν hoc p. 3 δ'. perinde ut p. 327. j. y s . nolim intelligere
de vita privatorum sed istiteratorum qui Philosophis a Luciano opponuntur, dissiciles nugas magno cum fastu tractantibus. Confer T. T. pag I P. FIS. SI s. J66. Sic p.F8O. de pictura loquens ἰδώ - sevocat Lucianus h. e. pingendi rudem. Sic & vocabulum istud accipitur Ach. IV. I 3. Vertit latine Tho. rus. T. I. p. 326 O. Cum
alia versione exstat in dia Iogis selectis qui prodierunt Rugustititi Pictonum. 32. Mψαι ἐγκωμιον ingeniosa musicae Aesicriptio s Laudatio T. 2. p. 372-37 . quae cum aliis hujus argumenti legitur etiam Graece L latine mCasparis Dornavit Amphitheatro Sapientiae Socraticae joco seriae HanOV. I 6 I9. sol. T. pag. O i. seq. Vertit ni fallor Amoenitus
3. Nῆ- ν' - Nero , si e de U- quam Nero moli ussyerfossiora dialogus inter Menecratem ac Mulonium T. 2. p.798 8O . Lu ciano argu m e n tis non plane invictis abjudicat Iacini liis qui latine vertit. Mentio illius a Nerone incassum tentatae per 'fossionis apud Suetonium in Nerone c. i Dionem LXIII. p. et n. Ante Neronem hoc idem frustra conati sunt Rex Demetrius , J
Iius Caesar & Cajus Caligula. Confer Nic. Bergierium lib. IV. de publicis Imperii Rom. Vita se l. 7. T. io. thesauri Antiqv. Rom.
519쪽
m eiis , , ἡ φιλοάφου Θους. Nigrinus , sive de Philosophi moribus dialogus quo Nigrini tum de probis tum perversis squales multorum eo tempore Romae) hominum ac Philosophorum moribus sermones referuntur. T. I. pag. 2o-- . Vertit praeter Benedictum Jacobus Micyllus. G. Περ- άικου. Utrum pulchra domus magis adjuvet an impediat dicen- . tem, T. a. p. P-ψisi . Posterior pars incipit p. 41 Vertit Jac. Micyta. O vide stupra άλεκτρύων.s6. Λουκιν η ον . Metamorphosis in asinum T. 2. p.76-iI7. Vertit Vincentius opsiopaeus. Argumentum petitum ex Lucii Patrensis λο- γοις μεταμ ορψασεως de quibus Photius Cod. 129. Meminit iterum Cod. 169. Imitatus est latinus scriptor Apulejus, cui fortassis inde Lucii praenomen a quibusdam datum. Confer Salinasti pro legumena ad Solinum. F7. Περυ Ορχ υως. De saltatione ejusque virtutibus ac vitiis & praestantia adversus Crasonem Cynicum. T. I. p. 783-8I8. Vertit Vincentius Onopaeus. Multos ante se de hoc argumento scripsisse testatur Lucianus p.79 8. tangit id praeter Athenaeum etiam Plutarchus IX. ult. sympos. E recentioribus P. Faber lib. i .cap. 32. Agonist. Meur-ssius II. I 2. Misc.lLacon. &in orchestra T. VIII. thesauri Antiqv.
38. Palinurus dialogus Palinuri & Charontis de nautarum vita quam Palinurus AEneae nauta miseram , Charon aliis feliciorem esse disputat. Latine occurrit T. a. p. 8 s. ad imitationem ut videtur Luciani a nescio quo compositus.s9. Πεο - οι οτι τέχνη η G, καὶπκκ, ironica laus artis Parasiticae in Dialogo Tychia dis cum Simone Parasito. T. 2. pag. 2 J9-269. Vertit Vincentius Obsopaeus. Legitur hic liber Graece & latine etiam in Casip. Dornavit Amphitheatro Lapientiae Socraticae T. 2. p. I I . ,O. Πατρίδ' ἐγκώμιογ laus Patriae T. 2. p. 477- II. Vertit Pincentius Ob opaeus. 6 i. ΓΠ, πένθους. de eo quod mortuos inepte Vulgus prosequatur immenso luctu, pretiosis exequiis, ludis, c Oenis ac monumentis. T. 2.
520쪽
soo LUCIANI Lib. IV. c. XVI. 62. μεο - ΠUκ - Πλευ ἐς - De morte Peregrini, Cynici philosophi Pariam ex Christiani, qui senex seipsum post Olympia celebrata A. C. 169. die 16.Iulii in Arpina quae viginti studiis Olympia distabat, conscenso rogo, spectantibus omnibus combussit,Epistola ad Cronium T. a. p. i y6-S9 I. Vertit Vincentius Obsopaeus. Notis illustravit Tan. Faber Paris. I . quae in editione Amstelodamen si per sin-quias paginas Luciani verbis substratae sunt. Non integrum ad nos perveniise hunc libellum contendit idem Faber p. s f9. &f66. Peregrinum a Christianis rejec tum innuit Lucianus p. s 7o. quod de idolothytis comedisset, hoc enim sibi volunt verba si m-οἶ-M εογι- των - Varias hinc inde in CHRISTUM &Christianos effutit blasphemias pag. y63 . seq. & per νομο Erumῶτον Christianorum pag. F67- videtur intelligere Iohannem Evangelistam qui in Evangelio & Epistolis unus maxime omnium commendat illam de qua Lucianus ἀδελφόπινῶ. Quae p. s 87. de vulture ex rogo Perigrini evolante leguntur, iis cum doctissimo Lemonio vix crediderim perstringi acta Martyris Poly- carpi: Viderint etiam alii num ad imitationem S Ignatii fecerit Peregrinus, quod R. s 88. traditur ante mortem omnibus ferme celebrioribus civitatibus Epistolas misisse , λ μεικας si vepraecepta, admonitiones& leges. Fuit haec sententia magni Peartanii in vindiciis Ignatii parte i. pag. 6. Meminit hujus libelli silve Epistola:
6h nλφν ηευχα , Dialogus stolida hominum vota perstringens exemplo amicorum navigantium, quorum alius opes,alius potentiam &imperium, alius voluptates sibi expetebat, in quorum nullo tamen vera felicitas consistitia. p. 49I-s I S. Verta c. Vc Fus. O . Προμηλυς η Κάυκα σοι. Prometheus siVe Caucasus. Dialogus brevis
quo Promethus Mercurio & Vulcano diluit crimina sibi objecta, propter quae jussu Iovis Caucaso ab illis assigendus erat. T 1.
p. i73 - 1 84. Vertit Ottomaum trescinisso Legitur & cum alia versione in diaIogis sesectis,Augustoriti Pictonum editis.
theio es in oratione: qu0d dicterium alio sensu recipit, alio respuit ac retorquet , se vero characterem scribendi e Comoedia & dialogo mixtum sectari profitetur. T. i. p. a P I9. Vertii J-- Mis M.