장음표시 사용
791쪽
nomina desint , Nicephori quoque nomine vendi tantur. Verderius in supplem. In Catalogo Jocobi Marins ratae. Nicephori Aguli, De Cerameos explicatio, s sermones varii in sancitum Euangeliam. Hinc colligimus unum , & eundem Auctorem sub Georgii , Gregorii , Theophanis , Philippi, & Nicephori nominibus innotuisse : qui diversus omnino est: a Theophane Hymnorum scriptore , quamvis ab aliis confundatur. Gret serus de Cruce notis in ejusdem duas orationes de Cruce, scribit eo tempore vixisse , quo adhuc Sicilia , vel certe pars Siciliae Imperatoribus Constantinopolitanis parebat : idque liquere ex fine secundae orationis pag. I 2O7. ubi Crucem inuocans rogat , ut Impediratoribus sit praesidio. κροτμον τῆ αυi Γου τους πσους βασιλὼς ημῶν. Corrobora fortitudine tua fideles Imperatores nostros. Sub Joanne nempe , &P manule Comne nis , cum Rogerii Regis Siciliae Homilia in Dominicam Palmarum , mentionem induxerit: quo praesente orationem illam habuit. Illiuς Homit ias duar de Crure , ante Exaltationem nempe , & in Exaltationem , quas supra commemoravimus edidit Graece , & Latine Gret serus Tomo tertio de Cruce pagina letor, Et aliam , De sanctis Imaginibus , die festo sanctarum Imaginum , hoc est Dominica Orthodoxiae, pag. ΙΣ Σ. Illam inter varias schedas literariae supelle stilis Franeisci Turrriani in Latinum vertam , & ab ipso Turriano in Latinum versam , & ab ipso Turriano propria manu scriptam , repertam tum ob ipsum Turrianum virum doctissimum , tum ob argumentum lat
re nolens Gret serus cum aliis Sanctorum orationibus de Cruce cum Homilia Germani Patriarchae concinentem annexuit Latine tantum.
Indictionis, sue Anni principium , Graece , & Latine edidit Dionysius Peatauius cum Breviario Historico Nicephori Patriarchar Constantinopoliatani , & aliis, Partitis in s. 16 Ioe Eam se cum plurimis aliis ejusdem scriptoris sub Gregorii nomine nondum vulgatis a Jacobo Sirmundo accepi Te fatetur idem Petavius in notis pag. IO. Et cum Sirmundus illarum editionem crebro flagitarer, ut ei aliqua ex parte satisfaceret, hanc veluti specimen quoddam Indictionum occasione praemisisse. Scoriaci tandem in Bibliotheca Regia Ieguntur: Q γοργου δmσκοπου Ταυρομεύιας της Σικελίας ομιλί' ου Αρχυτελώνου. Gregorii Dis eoi Tauromini Siciliae Homitia ex Arcbit uoueo. VI. n. 7. IV. K I S. VI. γ. I. ο-
792쪽
LXXII. GEORGIUS , sive GREGORIUS METROPOLITA
CORINTHI cognomento PARDUS scripsit pleraque. Ejus de Dialutis excerpta n saepius post Lexica Graeco-Latina edita sunt, & inter Grammaticas. Manu scripta quoque illius in Bibliothecis servantur. πεφι λὶμλεκτων. De Dialectis. P. ἰδου Γοι 'ἀς 2 λεκτους ε χειριζων. In
Vaticana Cod. 2.ΙIεσὶ Τροπων ποιητικων. De figuris Poeticis. P. qῖ λογου ηδε μεντο μίμ έHi κυνμολογία. το δε Τρόπ . In Vaticana. Εἰς το π εοὶ μεθοδου δεινότητ' Ερμοίμους. In Hermogenis librum de Methodo δεινοτητ . Scoriaci in Regia IV. A. IO. De Soloecismo , s Barbarisimo , s de Syntaxi , o seu Constructione Orationis libellis in A. manuscript u Biblioth. Imperat. Vienna. Epito me Ges. neriana. Eratque in Bibliotheca Antonii Augustini Cod. 26s. Legitur etiam in Vaticana sub hoc titulo: περὶ συντάξεως λόγων. η Tμη ἱολοικίξειν , περι βαρcαυσμου , εν του μεταξυ Τουτων , Os περὶ συνταξεως προθέσεων , .s ρημάτων ζ μητροπολίτου Κορινθου Γρηγορίου. ἡ τ F εςιν ο Τοὐς δεσποτικους ε ξηγουμος καιόνας , Πάρ - πρότερον ἰνομαζο- m. De Constructione Orationu , de Soloecismo , H Barbarismo e interea s de Constructione praepositionum , s Verborum pertractatur M tropolita Corinthi Gregorii. Hic es , qui Dominicos Gnones interpretatus est , s Purdus antea vocabatur. P. οκτω ἀσὶ πάντα, τά μέρη Γ λόγου , ονομα , θημα,
μετοχη , Θρον, &C. CO d. 88 . & in Palatina Cod. I 6. pag. I94. Ex eodem , quemadmodum & ex aliis , Enarrationes quaedam in Hermogenis Rhetoricam , servatur apud me. Vide supra in Georgio Diae-reta. p)Scripsit in Joannis eap. 2I. De Thoma contrectante Dominum cum resur rexisset, luculentum sermonem. Enat una cum nonnullis Homitus e=usdem Graece
scriptis in Bibliotheca Vaticana , Sixtus Senensis in Biblioth. & Posse vinus in Apparatu. Opus profecto non contemnendum , ab omnibus fere ob ignorationem terminorum pessi me exceptum. Id, ut videas Lector, prius tibi ante omnia monstra eaque foedissima in medium proferen-
793쪽
da. Da mihi hanc veniam obsecro, & abutenti patientia tua in re gravi mima aequo animo ignoscas : fastidium utilitate compensa : &monstrorum immanitate , ac deformitate sanior esto. Ges erus, Gregorii Metropolitani Corinthi in Canones της κοιμησεως Divae Virginis, s Evangeli mi. Praeterea in festum Dominicae Antipascha. I. In Contrecita tionem Thomae. In Assumptionem magni Dei , is Servatoris Dbu , s iv
Pentecostem. Poema in primum festum Venerabilis obitus Cosmae Monachi. Ho lumen hujus inscriptionis Graecum Romae conditur in Haticana Bibliotheca. Addit epit Ome : Interpretationem in Canones herilium terminorum , seu si nitionum totius temporis των τροωδων , s magnae septimanae : comple cIentem explicationem praecipuorum festorum totius anni habetur in Biblioth. 4 II peratoris Viennae M SOaece in . An melius his diligentissimus Posse vinust Gregorius Metropolita Corinthi extat Graece MS. in Bibliotheca Vaticana. In visumptionem Magni Dei V Salvatoris Domini nostri Jesu Christ. In Pentecostem. In Cariones της κοιμησεως, hoc es, Dormitionis B. Virginis, s angelismi r in diem Dominicam ante Pascha. De Contre tatione D. Thomae Apostoli. Poema in primum sesum venerabilis obitus Cosmi Monarhi. At Viennae Austria in Bibliotheca Imperat. eaetat MS. Graece Interpretatio herilium terminorum, spe si nitiunum tθtius temporis ταν τριωδων, s san tae Hebdomadae. In Irad 1 ce Bibliothecae Vaticanae ab eodem eduo, Gregorii Metropolitae Corinthi. In Canones Dormitionis DeiparaejAnnunciationis. Et in festum της κυρ α κης Ανὶ γα Εα rs palpationem, sive attre lationem Thomae Apostob. In assumtionem magni Dei,s Salvatoris p u Christi. In Pentecosem. Poema in primum festum Tencran dae Dormitionis G mae Monachi. Et in Indice Viennensis Bibliothecae: Gre gorii Archiepiscopi Metropolis Corinthi dite pretatio in Canones herillum terminorum , seu definitionum totius temporis των τργωδων , cae magnae septimanae, complectens praecipuorum festorum tollim anni explicationem. Quid hic mussitas
Leotor 3 quid haerest an non nova 8 an non inaudita 3 O quantum est in re literaria ducem errantem sequi perniciosium t Dum facile credimus , dum alterius dicto suasi, dicio adhaeremus, nihilque ultra quaerimus , aut examinamus, quam facile decipimur ipsi , quam inconsiderate alios decipimus. Ex tricemus nodum : pro quo illud ante omnia observandum est, Graecos singulis diebus in divinis officiis , iis scilicet, quae nocturno tempore domi , aut in Ecclesiis canere vel recitare solent, post Psalmos Davidicos, precesque, aliaque Troparia pro more recitata antequam finiant, vel ad postremam officii partem perveniant, Hymnos, quos ex perpetuo Oda'
794쪽
socirum, ac Tropar torum ordine, ac serie Canones vocant. Zonaras in Canones Anastasimos Damasceni : κανων λεγε rotis gra Ἀσμένον , τετυ- που ν το μέτρον εννέα συνῆελά-ον. Canon dicitur quod deteris minatam , ac praesicriptam habeat mensuram novem odis comprehensam, domi legunt, in Ecclesiis ut plurimum canunt. Canones dividuntur in novem odas, inter quas tamen secunda nulli bi apparet, sed componentis in pectore remanet. Quare autem id fiat, & quanam ratione eum octo sint odae solummodo, novem esse dicantur, alterius erit indaginis. Posst quartam odam Canon interrumpitur τῶς ἀναγνώσε Lectionibus stunc enim Lectiones, quae vel de Vitis Sanctorum, quorum eo die commemoratio celebratur, vel de diei ipsius historia ita ab Ecclesia determinata pertractant, alta voce, & intelligibili, omnibus audiendi facultate facta, ab ipso sacerdote, vel alio leguntur: quibus finitis reliquae Canonis odae percurruntur. Neque uno Canone in uno officio contenti, ut plurimum & secundum, quandoque etiam & tertium, raroque quartum pro illius diei plurium festivitatum concursu intermiscent: ita tamen ut omnes primae omnium Canonum odae, deinceps tertiae,& sic deinceps usque ad nonam dicantur; qua Canon iste , sive Hymnus , ita enim nuncupari etiam solet, unde illius compositores Hymnographi appellantur, clauditur. Quamvis vero Cataonibus odae
tribuantur novem , ut adnotavimus, non ita tamen illud perpetuum est, ut aliquando numerus earum non imminuatur: aliquando enim quatuor tantum odis intercluditur; unde Canoni nomen quatuor odarum scilicet, saepius tribus constituitur, ex quo quasi trium odarum nominatur. Canon omnibus diebus jejuniorum praeter
dies Dominicos, & celebriorem aliquam solemnitatem usitatissimus. Quare liber ille, in quo jejuniorum ossicia a Dominica nempe Septuagesimae ad diem Paschatis continentur, τ ωλον dicitur. Et Iosephus insignis Hy mnographus a die Paschatis ad Pentecostem ipsam,Canones similes, Triodia nempe composuit, sed scripta tantum inter manuscriptos Codices latitant, tanquam quae nullo usu in Ecclesias introduci potuerint. Canones ex materia, quam tractarent, nomina sibi sumpsere. Hinc Aναπαίσιμοi, qui de Resurrectione; ς αυρω μοι , qui de Cruce 3 νεκρωσιμοι, qui de mortuis 3 ςαυρονεκρω μοι, qui de Cruce & mortuis; GADκ θικοὶ, qui de solamine animorum 3 τυαλκοὶ, qui de Trinitate 3λγμα κοὶ, qui de Dogmatibus, &c. Canones itaque in odas dividuntur, odae in Troparia, ex quibus componuntur. Singulae namque
795쪽
Tro paria continent aut plura, aut pauciora, cum eorum numerus deis terminatus non sit. Tro paria quandoque libera, ac Vaga relinquuntur, quandoque primis literis , quasi annulis in verbis veluti catenula inseruntur, quam Acrostichida Auctores vocant. Non omnibus tamen
illa colligandi eadem ratio, & modus servatur. Quidam Alphabetiordinem servant; ita ut primum Cataonis Troparium ab A incipiat, ino ultimum desinat. Alii in Acrostichide Θεέίκια, Troparia in t odarum postrema in honorem Virginis concinnata, includunt: alii extra eam suo modo agi, ferrique sinunt. Quidam nomen sui silent, ut inter alios Theophanes ; quidam odae nonae post Acrostichida claudunt,ut Josephus; quidam Theotociis exprimunt, ut Georgius,&alii alio modo : cui necessario attendendum est, ut facile spuria a legitimis dignoscas, & Hymni Auctorem , quisnam ille sit in tanta obscuritate Codicum deprehendas. Sed de his, quae possent dici, alibi plurima. Nunc pro intelligentia noliri Gregorii ista sussiciant. Inter hos Canones eximii illi habebantur, quos Damascenus, RCosmas q) Monachi in dies festos Servatoris nostri, & Beatissimae Virginis concinnarant. Suidas : οὶ γουν ας μαlικοι κανόνες Ιωαννου τε, . Κοσμα συγκυ ν Εκ εδέξανlο, ουδε μεχρις αν ὀ καF ημας β - περ α ΘησεjM. Almatici Canones Dannis Cosmae hactenus fuerunt incomparabiles, neque etiam quoad nostra Vita propagabitur, comparationem admittent e iis
deoque in eos exponendos non infimorum Virorum ingenia desudarunt: inter eos, quos ipse novi fuere Joannes Zonaras, Theodorus Prodromus, Marcus Eugenius, neque postremum locum obtinuit hic
noster Georgius Corinthi Episcopus 3 idque ipse de se asserit in expositione Canonis secundi in Dormitionem Dei parae: arλην ἡκ ά ρον ημῖνεράνη , το τουτον τον κανονα δουνα κας' , καΘως - τους οἴΜους απα τας κανόνας τ δεσποτικῶν εορτῶν, των αλση μων άγιων ημερῶν. Non intempestivum nobis nihilominus visum est, s hunc Canonem scripto consignare, quemadm0dum , alios omnes Canones Dominicarum solemnitatum , magis
praecipuarum sanctarum dierum. Et in Canonem Joannis Monachi de Ascensione Domini: αλ ἐπειδὴ μια τις εςι et δ π lικῶν ἐορτὼν , OV ἡ μύα σαρκος ου δεσπότου πρὸς κρανον ἀνάληψις, ουκ εδει μη κάρη ταυτίω ημας
ἶμησπι τά- καlα δυωαμιν εγγ ιψοις ἐξ γητε τι τῶν Θεέων ασματων αυτης. Sed ouando una etiam est ex olemnitatibus Dominicis, cum carne Domini nostri
796쪽
SOL in coelum assumptio, operae pretium est, s nos quoque eam honore a cere sacrorum illius cantuum scriptis expositionibus pro modulo no stro. Et istud opus Gregorii tam mi sere, ac variis modis ab his, quoasu ora retulimus, habitum est. Examinemus verba : De Thoma contre. Bante fermonem cum aliis ejusdem homiliis. Est mera expositio Canonis, quem de Thoma contrectante composuit Joannes Damascenus , non sermo. Neque expositiones aliorum subsequentium Canonum, Homi.liae dici debent. Sic expositio est in Canones της κοιμησεως. Doymitionis Deiparae& Evangelismi Annunciationis, nempe ejusdem. Quid Antia
pascha sit, dicat Gesne rus: alii Antepascha, quasi Dominicam Palmarum, quae ante Pascha est, innuat, substituerunt. Male ; Tunc enim in illa Ecclesia nulla mentio fit de Thomae contrectatione. Quare Antipascha, quae secunda septimana est post Pascha, & legitur Evangelium de Thomae contrectatione reponendum est: maleque dividunt, qui unum hoc variis expositum formulis duo faciunt. In Assumptionem, A. EG ανάληψιν. Est in Canonem dictae solemnitatis, sicut & in Pentecostes. Poema in primum festum veneνabilis obitru Cosmae Monachi. Nugae omnino. Est in Canonem profesti diei Dormitionis Dei parae compositum a Cobma Monacho. Vel cum duo sint Canones in Dormitionem Dei parae a Gregorio expositi, notat eam expositionem esse in primum Canonem ποίημα Compositionem nempe Cosmae Monachi, non Poema: nisi quidquid
ab aliquo sit, vel scribitur , large Poema vocare velimus. Herilium teris minorum,se nitionsm totius temporis P τριωδων s magnae septimanae δεσποτἰορτα sunt Heriles festivitates, in quarum Canones Gregorius expositiones confecerat, quemadmodum Sc in Triodia magnae Hebdomadae,& nonnullarum aliarum praecipuarum celebritatum totius anni. Titulus operis ab hisce tam mi sere tractatus in nonnullis Codicibus manu scriptis ita concipitur : Γρηγορίου νηὶροα ολίτου Κορ νΘου ρίς τε τους κανόνας της κοιμησεως της ὐπερ γίου δεσποινης, κρο Θεομητορ γ, συν τύτοις - εἰς ἀῶ έοράαν της κυροακης ς ηψησιν ου Θωμα. Eις τἰω ἀνάληψίν τε ζ μεγάλου Θεά, φJησου , ημ εις ἀ- LIενὶηκοςην. Gregorii Metropolitae cDormitionis sanctissimae Dominae Deiparae, Annunciationis , ta una cum iis infestuitstem Dominicae Antipaschae, quam in Albis Latini dicunt) hoe es in contrecitationem Thomae, In Assumptionem magni Dei, o Servatoris nostri Jesu
Christi: s in Pentecostem. Et, ut melius percipi possit, operis capita veluti in tabula hic annumerabo.Εἰς
797쪽
Oden ', reliquarum vero odarum compositio es Cosimae Monachi. P. σωυεζακτρου
798쪽
go GEORGIUS CORINTHI METROPOLITA .
bi. P. το 9 έρευγομαι ψαλμικόν λιν, ου ερμ εια. Asservantur in B, bliothecis Vaticana, Collegii Graecorum & Cryptae Ferratae, in cujus ex
ταγρα*ο α , οπως αῖεσιν πλημμελημάτων λαύω, αμην. μνηBO Κυριετου Οουλου ΛεονjΤ- του κlισα ὶβψ πιυ βίδεον ταυτἰω. αμην. Liber hie scriptis es continens divinos ac sacro, Canones manu Lconis Rhegini Callirsphi T7met hianno sexmilissimo septingentesimo trigesimo tertio, Anno Chrsi I 22 s. in dici jone
tertia. Rogate pro ipseo omnes per ominum, qui legitis , aut exsecribitis , ut Te niam consequar peccatorum. Amen. Recordare D mine berbi tui Leonis, qui compaginavit vel possedit Bbrum hunc. Amen. Nec diversum ab isto fortasse est quod habetur in Palatina Cod. 3ss. Colmae N Joannis Damasceni Odae
Imbicae in praecipua anni festa cum enarratione Grammatica N Hstorica initio, sfine mutilus. Prima est S. Crucis celebratio, postrema Canon in Deiparae Virginis
obitum. Liber Grammaticorum regulis, & praeceptis nimium addictus Vitelcere quodammodo videtur, qui tamen pro intelligentia rerum
799쪽
non inutilis est, dictione elegans ac facilis, & brevitate dicendi valde
LXXIII. GEORGIUS CYPRIUS postea GREGORIUS vocatus
ex Diacono Ecclesiae Constantinopolitana: Patriarcha , quem modo Georgium , modo Gregorium Gregoras in historia, & alii nuncupant. Pachynaeres ij b. 7. de Arseno itis. ωμολόγουν δε τεως τον Γρηγόργον Πα'
τυαρχρο- γαρ απυ Hνω , το Γεωργιου μοναχικον ονομα. xa tebantur eaten in Gregorium Patriarcham , id namque erat illi nomen , quod a
Georgio , dum Monachum induit sibi sumpserat. Primum pro Latinis una cum Vecco , Melet in tota, & Metochita sentit, Gregoras de Uecco lib. i. 'm λεγων , κυμ γρ φων , κει δογματιον , εχων συνεργους , G
συλληςlου ς ς αγων τον τῖ Mελιτ&ιωάω, OV τον Mετοχιτίω ' χιδια κόνους ό0ας ζ βα λικου κληρου , κλ ἔτι Γεωργιον τον εκ Κυπρου. Et dicendo , s scribendo , o dogmata statuendo e Vin certaminis adjutoribuδ Melitentote , s Metochite Imperatorii Cleri Archidiaconis , s insuper Georgio Cyprio. Res etiam Latinorum tutatum Georgium indicat Pachymeres lib. s. τότε γο- καθεBεντων , τιμηθεντων δ' δ καθέδρα κλ αμψοιν Τρυτοιν ως συναγονι - οιν τω βατιλει Κ τε ' χι διακονου νελιάωιωτου ,κ ζ Πρωταποςολαυου Κυπροου , ο ρητωρ ὀ OλόCωλφ ὶςατο προσδε κω ν άω βασιλεως εκχωρησιν. Cum itaque t dipsent, honoratique essent cathedra hi ambo , tamquam qui bustra arentur Imperatori Archidiaconus Meli tentota , s Protapostolarius Cyprius, Rhetor Olobolis stans ab Imperatore licentiam expectabat. Qui lib. 7. cap. 3 . refert eundem apud Italos natum,& adultum se se postmodum inter Graecos conjecisse. Γ παθόντες , ελε-- , Veccus scilicet , εμε τον-Pωμαιοις οι εκ Ρωμαγων , μνη γεντα 42Iτε η τροφεντα συχνῶς πειCαλοντες λοιδορο ς , επειτα φευγετε. 'δοα δε παρ Ιταλοῖς ,- ηθέντα , κυη τροφεντα , κ- ου πω Ταυτα , α Μαο ἀυταις λο ς γλώτἶη προς τα ημετερο παρεισ*ησαν 9 66 ψη-μο πες δεχεBM. pas, sebat , me inter Romanos s ex Romanis natum, adultumque crebris cθnviciis lacestis , postmodum fugitis ; Pirum vero apud Italos natum , adultumque , neque haec solum , sed qui indumentis ipsis , lingua
ad vos irrepsit collaudantes excipitis. Postea G cis adhaerens post Iosephi Galesiotae obitum , licet Veccus ipse viveret adhuc , & coram Synodo causam suam diceret , per vim , ac nequitiam , ipsiusque etiada Geor
gii invidentiam pulsus , in Patriarcha e solium in truditur: r) cui justo Dei judicio non solum hostibus , sed amici mimis , quibus potissima Ddddd 3 quae
800쪽
quaeque in Ecclesia contulerat, invisus , cum iniuriam ferre non posset renunciat, s) & sese in Dei parae Odegorum dictae, monasterium confert , & non multo post prope Divi Andreae monasterium moritur. Vir fuit acerrimi ingenii , facundus, eloquens, & pene dixerim disciplinis omnibus imbutus. Georgius Pachynaeres lib. 7. de Andronico
in Patriarcham Georgium Cyprium , virum sermonibus innutritum , N ordinatum a Patriarcha Josepho , Protoapostolarii dignitate in Palatio condecoratum in hoc etiam visus Josephitas ex ordinatione sibi conciliare, Arsenoitas etiam , quod non secundum praescripta a Josepho in Ecclesia uJu exequi permitteret. Gregoras lib. 6. ms ην τίμικαυτα άνηρ εν λογοις δώσημ' τω βασιλικω συβ ατειλεγμεν' κληρω Γεωργιο ο εκ Κυπρου , ος τον εν τής γρ φῶς cc -
Os ην σιενεργων , διοικων εςιν α των πατυαρχικων δικω1ων ἔσαεὐχ ιερωσμυης ἐδειτο. Erat autem tum insigni vir facuudia , ex Imperatorii clari cosse io , Georgius Cyprius , qui elegantes Graecae literaturae numeros , Atticam Assam linguam longo iam tempore obliolonis gurgite demersam ingenii dexteritate, ac singulari studio in lucem produxit, ac velut ab inferis revocavit. Hunc cum non ita pridem Mon siticum habitum induisset, in animo habebat, cae studebat Imperator ad Patriarchicum solium evehere : a nemine tamen eorum illi manis
imponi volibat , qui novum illud dogma amplexi fuissent: ut periculum esset , ne res diutius disserretur. M tamen ab Imperatore post debita su retia , o test o nia