장음표시 사용
761쪽
eior reddereris , qui nobis maxime idoneus risus es. Quid plura 3 adhuc Byzantium sub Christianis Imperatoribus stabat, & ipse , nescio an vitae pertaesus, an gloriae flagrans cupiditate , Monachorum albo ascribitur, Georgiique nomine , omisso Gennadii sibi adsciscit. Hinc epist. 8. scribi coeptum ; Γεννάδο--αν μοναχοῖς. Gennadius htimilis Monachus. & Notaras , τω οσιωτάτω αν μοναχοῖς, η λογιωτάτω αγιω διλατ- κάλω τω ποτε Σχολα,ω. Venerabilissimo Monacho es eruditissimo Mugistro
quondam Scholario. Et quod magis animadversione dignum est, Monachorum quoque curam in se recepit , cui postea renunciare coactus ad Attium montem se contulit, ut idemmet asserit epist. 9. ἐπῶ της μονης , ης η Θα την ἄπῖμελειαν ἐςέρξαμ 34υ την Σζχην λογισμοῖς Θειοτέροις κεκινη φ. αλα νυν ταν σεδωκότων ρκείνην , κῆ δεηΘεντων πάνυ λαίειν , ου πάνυ Τοις ημετέροις συμφωνούντων σκοποῖς , ουώνιον Τουτὶ δεξα- ιυδ οις σύνθημα πευ ζ δειν μἀλλον ἰδοα ρμγμονειν , την ψυχην καθ ρε ν άναγειν πεισήBoc Τοις απλανε ν εκ Θεοὐ φωτισμοῖς , κώψ τMς egoi 6 των 'οτερων ε κώνων , GH την μικρ=ν εκεινην παρρησίαν άμεμ-πlως ε φυγομ . Et infra , αῖά εμε γε ύκ εις μακρον Α Θως λξετ . Ptiandoquidem Monasterii , quod ipsie minime ignoras , curam in nosmet initio subcepi s , divinis serviantes affatibus. Verum tamen nunc idis , qui monasterium tradiderant , o precibus nos iteratis ad illud suscipiendum compulerant,
quum nostris cogitationibus non concordarent, nosque corsera covatus tamquam coe
lostem tesseram susciperemus , nos scilicet priPatam vitam Uibere, animumque pur gare , conarique infallibilibri Dei illaminationibus , vetustorum illorum adhortamentis manuductos ad excelsiora promovere , pusilium illum fastum inculpate negleximus. Et, sed me non multo pos Athos excipiet, In epistolis item , quas
Monachus scripserat, licet habitum mutarit, naturam tamen suam haud vincere potuit, ut in Romanam Ecclesiam , quam semper contumoliose laedit, odium sibi insitum aliquo modo ex animo evelleret. Quomodo ergo Scholarius Catholicus, erit Patriarcha sichismaticus. Monachum mihi a Patriarcha , Concilio adhaerentem , ab eo , qui in Concilio non fuerat sejunge , & e vident si inae contra Carycphylum conclude, Scholarium schismaticum nullo modo Patriarcham fuisse ; eum , qui in italia fuit, non ante excisam urbem fato occubisse, sed adhuc superstitem Imperii Othomanici exordio una omnium sententia ex laico Patriarcham electum : Scholarium alterum prius Monachum factum continuo schi Gmati inhaesisse , qui nec Patriarcha fieri potuit, cum non ex laico, sed
762쪽
ex Monacho , & Monachorum praepositio in patriarchatum ipsum contra scriptorum omnium fidem gradum fecisset. Scholarius vero , qui semper virtute , ac doctrina sua praesidium Latinis contra Graecos fuit, praeceptorem habuit Matthaeum Camariotam, non indoctum hominem, ut in fronte cujusdam libri Ioannis Zygomalae adnotabatur , I Cοφωτάτου, κει λογιωτατον νατΘφου , I Kια- μαργωτου εξηγησις ἀς Τας ό λς ολας Συαεσίου ζ Cοφωτάτου, - Θεοφι
βα λώας ὲ Σουλτανου Μου τη. Doctissimi , s eruditi simi Matthaei Cain eoismariotae expositio in sapienti simi , cae reverendissimi Epsopi Synsi epipolra , m
ipsius scripta. Praeterea Commentariolum in eandem Camariotam , quo modo patria Thessalonicensis , professione Philosoph- hue Constantinopolim venerit ultimis Regum Patiologorum miseris temporibuι, s hic post arbem amissam substiterit postquam Schoiarii , qui postea Patriarcha fuit Gennadius , cae quorundam
aliorum optimatum circa medium regni Sullani Amuratae , praeceptor fuisset.
Nec dissentit Maximus Margunius Epist. ad Davidem Hoeschelium Synop si Rhethoricae Matthaei Camariotae praefixa. Ο ga MατΘα ου ἶιν ζ Κα-
μαργωτου το συ&ρ ρομα, ανδρος ταυ α'.α ά σεύους κν πει λόγους ωα ά-νως. προσπε*οιτηκει θ Τούτω προς τοῖς ῖλοις κώψ Γεννάδι' ἔΣχολάρον, ὀ , ' τίω αλωσιν της Κωνς αντινουπολεφ της ἀυτης τους οἰακας κιέαπιςευΘἀς , ἀκμασανῖ μὰν πρὸ της αλωσεως , όλιγω δε υςερον Ταυτης Ἀψηλιποντι τὸν βιον. Scriptio , ut videtur , Matthai CamariotaV Vri pii , cae loquendi facundia diserti. Eum inter alios sudinit Gennadius Scholari- , qui post captum Drantium , ejusdem urbis gubernacula sibi concredita sustinuit. Mattha in ante excidium floruit, sed paulo post excidium diem
obiit. De discipulis , & patria Matthaei Camariotae non nimis verosimilia tradit Theodosius Zygomala epist. ad Martinum Crustum de periculis , & cladibus Constantinopolitanis Cum Graecorum Imperatora Joanne in Italiam veniens Ferrariae, Florentiaeque Concilio interfuit, ut supra adnotavimus. In Synodo rogatus, ut sententiam diceret, a qua dicenda laici in Synodis excluduntur, cum laicus ipse essci, nihilominuῖ dixit, & libris de ea editis, omnibus testatam esto voluit. ses c. 21. λει
. In Crusti Turco Graec. p. 9O.
763쪽
potius congruit iis , qui sortiti sunt sedes , es gradus Ecclesiasticos , faciam imperata. Et , Idque facio non quia sum laicus , necesse mihi es sacro tuo pa. rere imperio &c. Poli Synodum , & collapsas fortunas Graeciae etiam innum laicus eligitur Patriarcha Constantinopolitanus , & Gennadius mutato nomine nuncupatur 7 & quemadmodum antea Patriarchae ab Imperatoribus Christianis in eorum consecratione , ita ipse a Turca , muneribus etiam oblatis excipitur. Georgius Fran Za lib. 3. cap. I9.
Historia Politica lib. I. Turco-Graeciae. Malaxus in Historia Eccles.& alii. Quinquennium praefuit, & aliquot menses , & tranquillae vitae, ac quietis studio Patmarcha tu se abdicavit, & in monasterio Proindromi in monte Menoecei prope Serras sito vitam posuit. Sequunturque Latini fere omnes , Posse vinus , B Hlarminus , Pan vinius , & alii. Genebrardus Chrono log. lib. 4. in Nicolao V. nescit , An is siu Gennadius Scholariur Patriarcha Constantinopolitanim , qui S=nodo Florentime interfne rat , s pro Latinis conIra Graecos de Capitibin quinque Icripstrat e Graecorum
Patrum testimoniis , nullo tamen evidenti argumento , si bene sapio.
His iisdem temporibus vixit GENNADILIS GEORGIUS SCHOLARI Us Metropolita Phasorum , a supradictis longe diversus , cum Georgius Scholarius Monachus , non asseratur fui sse Metropo I ita, &Patriarcha post Patriarchatum sibi vixerit. ad quem legitur se legi a Graeca Francisci Philelphi in lib. 2. Psychagogiae Carminum Graecorum
ον μοι οντι νέω νεαρον πανυ δῖα θεάων
Non ad alium quam ad Georgium Scholarium hanc Philetu elegiam pertinere, docet Euasebiua Renaudotus p. 4I. ad Geuuadu homiliavi.
764쪽
Nec dubito alios etiam hujus nominis ac cognominis perplures fuisse, quorum scripta cum nulla ad manus pervenerint, ac si nulli fui .sent , de illis sermo nullus nobis habendus est. 6o 'Hinc pro certo affirmare possumus, opuscula omnia , quae sub Gennadii Scholarii nomine circumferuntur, hujusce Gennadii esse,& potissimum si Patriarchae titulo muniantur. Item , Omnia , qua Latino nomini favent, et si Gennadium non praeferant: item quae adversus Georgium Gemistum , cum quo iste noster sit multates excercuit, id enim ipse de se scribit , Manuele Rhetore referente. Manuelis verisba supra ' relata sunt. Versiones item ex Latinis Auctoribus huic tribuendae sunt, cum ipse opusculis contra Gemistum , & in Italia fuisse, & lingvam calluisse Latinam profiteatur , quamvis in eo id etiam cavillatus est Gemissus, quod de alio non dixerim. Licet enim ille de se dicat, ουτω -
δυς επιγεγονε. Non alia ratione , s mihi omnibus ex utraque parte bene perledus , s sacris libris perceptis , cum jam inde multo abhinc tempore in similiconatu praestiterim , praeter jam dicta aliquid in re proposita ad confirmandam veritatem , s ad oppugnandam falsitatem de noνo contigit invenire. Et cap. I 8.
κλ ανάγκης ε γεγυμνάσμεΘα. ουδέν γάρ εςι δεατινοις ρητον , η δ - χώρημα πώς τώ αστίαν δοξαν Τάυἀυ , ο μη λ ρος τῆν των η μετερων μετεληλυΘεν ἀδη ν. Gemadmodum nos nunc fere utri inque instantiis a gloriae cupiditate , sive etiam nece Date exerciti sum m. Nulla enim apud Latinos sententia es , nullum argumentum eorum opinioni conferens , quod ad nostram
cognitionem transvectum non sit. Et alibi Planudem reprehendat , quod male verbum Augustini Graecis reddiderit : Latinae tamen linguae peritiam nullam sibi vindicat. Argumenta etenim , ac discursus utrinque fieri lolitos , interpretum studio , & serjbentium fastu, Gracis
quoque ipsis Latinae linguae jejunis multo ante patuerant. Illud quoque certum est, quae Latinis, ac eorum sententiae, Se praecipue de Processione Spiritus sancti cornua obvertunt, alterius Georgii Scholarii e ste , & forte etiam quae Cortesii Scholarii nomen praefixum habent. Reliqua nisi argumentum emcax Oppositum suadeat, utrius sint, in ambiguo e de , Ordiamur ergo a certissimis , & p. 7 3
765쪽
a Georgio nostro, qui Gennadius obtento Patriarcham vocari voluit. I. Scripsit varias orationes. Primam ad Synodum Orientalem Florentiae , De pace , s ferendo patriae auxilio. Secundam , de facienda unione , Dogmaticam , quae pr enti rerum statui esset profutura. Tertiam , qua impedimenta pacM tolluntur. Quartam , in qua exponuntur , per quae pax hu -
inmodi perfici possit. Editae sunt primum Romae Graece cum Concilio Florentino in folio: & Graece,& Latine , Ioanne Matthaeo Caryophylo Interprete cum eodem Concilio in 4Q. apud Stephanum Paulinum. Et in Tomo 4. Conciliorum generalium Romae ex Typographia Camerae Apostolicae in fol. I 6I2. habenturque manu scriptae in Biblioth. Regia Scoriaci, Bavarica Cod. ff. & y8. Altempsiana Cod. 33 . &Antonii Augustini Cod. I 63. Earum aliquas in Rutenicam linguam versias Ioanni Basilio Magno Mosco viae Duci, ad illum a Gregorio XIII. Pont. Max. allegatus, ut ipse narrat in Apparatu , obtulit Posse vinus. Argumentum orationum non ab alio melius , quam ab ipso Scholario petamus , ex Concilii Florentini se T. 2S. ης -υ γνωμης γεγονα , G,
766쪽
im etiam duo libelli , quos antea compositos nunc praesenti Synodo trado. αρο-rum alter consilium dat, ut stat , quomodo fieri debeat unio , exponit quis aliud ad hanc materiam spectat e alter vero quaestionem ipsam transsat s est. que illi scopus ostendere , Do tores Ecclesiae inter se concordes esse, non rationibus, ac demonstrationibus humanis , sed sacrae Scripturae , Ut Do torum eorundem sententiis. auos duos libellos exilis ego quidem , ac tenuis s eraditione , s scientia , cs prudentia , Ut omnibus plane Et , Eruntque hi abelli , sensus mei evidens . ac perpetua demonstratio, Ut aperta declaratio consensionis , concordiaeque Doditorum , qua satis IIum erit omni Chrsianae minusque amanti contentionum animae o me ipso quoque parato , gratia divina farente , ad reddendam volenti cuilibet rationem de omnibus, quae inibi scripta sunt. Nec
alio respexit Marcus Ephesius libello de Synodo Florentina . κ. ἶς των
η μετέρων ἐπινρησε λέγειν , ως καλον εςι EU έρηνην ἀσπάσαιΘM , O Jους αγίους συμφωνους Σποδοξ προς έαυὶους , ὶνα μη δ'οκωσιν οἱκοὶ Τόῖς άνατολικοῖς αὐτιφθέγ dis . Et quidam ex no stris aggressus es dicere , Nonum est pacem ample Ii , san dosque inter se consentientes demonstrare , ne videantur Occidentales contraria loqui Orientalibus. Ad quem Ioseplius
Methonensis Episcopus in Apologia , συυυηγόρησε δ αυκοῦς κι- Σχολά-
ο Γοψος , ος ω3 λόγους τρεις νεο, της εκκλησιας κης εἱ- ρηνης , κ- Τους ὰγίους ανατολικους τε κυμ δυτικοὐς αν άυἰοῖς τοῖς λόγοις μαλα , μνώ ως συμφωνουωΓ ς αλληλοις α πεδειξεν. Cujus sententiam Virdo dus Ocholarius confirmavit qui tres etiam orationes De unitate Ecclesiastica edidit, quibus sancitos Orientales consentire cum Occidentalibus praecla e admo dum demonstrapit. De illis etiam Fabius Benevolentius: Scholarius igitur, etsi dignitate multis esset inferior , doctrina tamen nudi erat secundus , ut ex hoc Co mentario patet, in quo decreta Concilij tuetur. Sed s in eodem Concilio duos libros edidit suae fidei confe*ionem in eis exponendo , quos Imperatori , aliarique in Synodo legendos tradidis. Eos audivi Parsis Latisos factos , atque editos. Praeterea hic tres orationes composuit ; ubi s Graecos suos a unionem cum Latinis hortatur luculentissimas. Nam eloquentiae palmam huic tribuere tum Graeci videbantur. Idcirco eae jussu Imperatoris volumini Concilj AEIorum insertae sunt. a. Occupato per omne nefas Byrantio , sultanus Maho metus innata discendi cupiditate , lapis Iime de rebus fidei Christianis , ejusque arcanis , nec non Philosophicis Quaestionibus cum doctissimo isto Gennadio sermonem conserebat , & inter alios quodam die per Patria
chejum obequitans, ubi intellexisIet , ibi adesse Patriarcham in Pam
767쪽
risti ex equo discedens , superque solium assidens, multa de religione nostra , facta primum Patriarchae potestate , ut libere, & absque ullo periculi metu responderet, interrogat. Ingenue Scholarius , ut virum vere doctum , pium , atque Catholicum decebat, pro sui muneris & tanti mysterii dignitate ad interrogata respondit. Disputatione illa Sullanus non in delectatus, eam & scripto sibi consignari, & in Turco Arabicam linguam ab Achmete Berro eae Praefecto, Mahome-ii Zelebi Commentariensis patre transferri jussit, eo titulo : ζ C *ω
Constantinopoleos novae Romae mmilia habita de vera , s inculpata Chrisianorum side- Interrogatus enim ab Imperatore Maho=ncta. Quid creditis vos Christiani t restondit ei ad hunc qui sequitur modum. Translata est autem in Turco- Arabicam linguam ab Achmete , Ber rura Praetore , qui Machumetae Zelebi Commentariensis pater fuit. Historia Politica . Viginti capitibus comprehensam , & inter historiam Ecclesiasticam Manuelis Malaxi relatam, atque Latine versam Martinus Crusius edidit, una cum Turci cis Achumatis, & Malaxi historia in Turco Graecia lib. I. Basileae per Leonardum ostentum Is 84. fol. & Latine in Biblioth. Patrum. Crustus con fundit, Sc cum Crusio PoIIevinus Homiliam hanc cum alio ejusdem Gennadii opusculo alio modo, & sub forma Dialogi Graece, 3e Latine a Ioanne Brassicano edito, Viennae Is 3O. 8. Cujus inscriptio est, F
nadj Scholarij liber brevis , s clarus de aliquibus capitibus nostrae fidei, de quihus colloquium habitum es cum Amera Machumeto , s inscriptum fuit , mis statis hominum. Interrogat Turca s Patriarcha resondet. Subdit Crusitas, siciebatur , cum ederetur is libellus , quis esset ille Gennadius , tanquam sante II OO. annos Pixisset, Presbyter Massiliensis i cum nondum esset Mahometes Z Z a Z 3 Turca. De hujus editionibus dixi Volam. VL p 697.
768쪽
Tureis. At nunc ex praesenti historia patet esse Gennadium , qui post expugnatam a TukZis Urbem Constantini, primus factus sit ibi Patriarcha. Postremus hielii H eresiologia cum aliis Auctoribus cum Graecis tum Latinis , e Grae- eo in Latinum a Gregorio Hermonymo Spartano translatus , Basilaae 1ss6. in folio cosus est , & Hel me stad. Graeco-Latine 16II. in SP. Hahebaturque manu scriptus Scoriaci in Bibliotheca Regia , Monachii Ba-
varica , Londini Blonderiana , & in Romanis apud Alexandrum Cherubinum , & alios passim . Posse vinus duo objicit hisce libellis ue Alterum, ubi agitur de
sanctissima Trinitate, divinas personas vocari ιδιωματα, idiomata, proprietates, attributa. Sed Videri Auctorem excusandum, quod ei cum Tyranno res esset, qui hoc mysterium aliter exsibilasset. Quamvis alicubi nominet etiam προσωπα, Personas. Non hic pluribus agam. Gennadius satis, si attentius rem Posse vinus considerasset, fecisset. . Τι πιι τα ἰδιώμιατα ονομα μω τρεις ασεις, ἡγο- τρία πρόσωπα. . δότι αυτα τἀ τόια .δώμαὶα ά μερίζου τἰ- μιαν, απλου-
ουσιαν ζΘε9. Has tres proprietates nos nominam M tres *postasies , seu Perbonas : s ipse proprietates non partiuntur unicam istam, s simplicissimam Dei
essὰntiam. Quid hic apertius dici potuit An Quia Personarum mentio inducta est, mysterium exsibilavit Tyrannus Quid proprietatis,
quid Personae nomine Gennadius innuat, non ab alio , quam ab ipso Gennadio assiuenter satis habemus. Alterum est, in eo nullam mentionem fieri de processione Spiritus Sancti a Filio : ideoque dubitandum non esse, quin a Graecis locus ille corruptus fuerit, qui libellum ad Martinum Crustum ByZantio non ita pridem in Germaniam miserunt: & Gennadium cum Latinis de prooemione Spiritus Sanem, uti de aliis Catholicis dogmatibus planissime consensisse dubitandum non est. Adeo semper Patrum corruptores Graeci silmilis sortis hominibus, cum vel eos non intelligunt, Vel ad mentem eorum, ut ipsi vellent, non loquuntur, judicantur. Qui corrumpere potuit ex opusculo verbulum, qui tractatus integros, eosque permagnos de eodem argumento pro Latinis communicat, nec negat Auctorem similia scripsisse, & sensisset An quae idem Gennadius pro Concilio Florentino adversus Graecorum pertinaciam composuit, Graecorum ullus ad haec nostra tempora praeter Caryophylum , iniusque o θιασώτἰ- Arcu dium , eosque
in Italia Romae enutritos Gennadii Scholarii esse negarunt Quem non tot paginae, verbulum offendere potuit Z In Homilia eaque compen
769쪽
diosissima, in qua per capita brevissima, quid Christiani crederent, exponebat, non videbatur necessarium per singula quaeque rem conficere, & maxime quod in Dialogo cum eodem Tyranno habito, Pro cemionem etiam a Filio aperte satis enunciarat: ideoque satis illi fuit rem digito indicasse, ut ex g.&6 cap. colligitur. An nescit Posse vinus,
ex silentio rei alicujus, & potissimum, si silentium damnatum non est, non statim negationem rei inferri In Dialogo vero satis manifeste processionem professum fuisse, quis ibit inficias 3 Accipe verba, & Catholico nostro Georgio Scholario etiam post Patriarchatum una mecum gaude. Interrogatus enim de productione Personarum respondet : Duae sunt in divinis Personae productae Filius, s Spiritus Sanctu/. Non generat Filius, sed generatur, propterea dicitur productus. Similiter Spiritus San-Ltus non ssirat, sed Jiratur, s ideo dicitur producitus. Si igitur interrogatus uero, in dirinis quae sint Personae producentes , reb=ondes duae. Nam pater gene rat Filium , s Pater, Filius *irant Spiritum Sanctum.
3. Pro Concilio Plorentino contra recentiores nonnullos Graecorum,
qui illud contumeliose laedebant, pro quinque Capitibis in ejus definitione decretis sologiam solidam , & efficacem composuit. Edita est Graece Romae cum Concilio Florentino is 7 . folio, & Latine Fabio Benevolentio Senensi Interprete ibidem is79.lla 4Q. ad Gregorium XIII. cui opus nuncupavit. Et in Biblioth. Patrum, ' & cum aliis opusculis Di lingae I 18s. in 8'. &anno I 628. Vernacul O Graecorum sermone donata a Joanne Matthaeo Caryophylo : vulgarunt Typographi Congregationis de Fide propaganda in Q. cum Bessarionis epistola ad Clerum & Laicos, aliosque Sedi Constantinopolitanae subjectos. De cujus voluminis lectione Nicolaus Majoranus, eodem Benevolentio referente, Melphi tensis Episcopus, & veritatis amantissimus dicere solebat: Ego quinquetinta
annos in famulatu hujus S. SedisjPontificum vixi, eosque ob innumera in me merita colui semper, ut debui, at nolla alia re magis aά eorum cultum sum accenis sis ,'inflammatus, quam ex hujus voluminis lectione. Hinc Benevolentius
affirmabat, Curiae Romanae dignitatem ab aliis viris praeconiis fuisse celebratam. Nam Nicaenus Bessarion , & Traperuntius Georgius de Primatu Petri lectu dignissima condiderunt, paucis ea quidem cognita, sed luce & sole dignissima , verum eos longo intervallo ab eloquentia Gennadii abesse. Is hunc librum in urbe Constantinopolitana videtur conscripsisse paulo post direptionem ejus sub Mahum et e Turcarum Imperat Ore : quam rem adeo tragice in quinto deplorat, ut cui-
T. XXVI. edit, Lugd. 1672. p. 3Go. Vis
770쪽
vis lacrymas excutere possit. Quanti eum secelis Nicae talas, ostendit in Epistola quadam ad Graecqua eadem fere leguntur, quae apud Gennadium dumque iisdem verbis; nec dici potet L primum cum ejus epistola data sit anno x463.&Gennadidum Patavinii Chronicon , ut liquido pateat, tunc tutem claram & celebrem extitisse. Traditsione Gennadii, quatuor Codicum ope se aquam liber Graecus typis excuderetur. Primia, relatumque est, eum fuisse Georgii cujusdam cis literis non mediocriter eruditi, quo cum iVenetiis familiariter versatus fuerat. Alter fuit eum de sua Bibliotheca protulit Cardinalis Sit letium coemptum. Tertius ex Vaticano ab hoc scriptus. Postremum, sed magis vetustum con Cardinalius Farnelius, ac sine nomine Auctoris Qq Cycladibus, ut videtur conscriptum. Extabat ehae c Gennadii Apologia in Bibliotheca Antonii lAuctore hujus operis satis in syntagmate nostro dici dentalis, atque Orientalis perpetua consensione Caryophylum dis putavimus. Hinc Lector peta4. Ejusdem dePraedesinatione Tractatum ad scsem , cujus illud principium est, κλινοπύ- ελξαι mum edidit '' David H chelius a Maximo Margis93. in φ. illud post Patriarchatum renunciato