장음표시 사용
11쪽
excitare & accendere non cesset cive8 suos eXemplo suo, auctoritate, consilio ac munificentia: qui moderatione ' clementia in subjectos prudenti administratione imperii, perfecti PrincipiS impleat par tes : qui denique sanctissimum morum eXemplar non minus diserte & solide commendaverit descripseritque in aureolo suo de ossiciis libro, quam vita sua illud referat atque exprimat constanter. Cum Vero hac aetate major Graeco nomini nulla gloria, & Bibliothecae huic Graecae majus & illustriUS Ornamen tum nullum possit accedere quam ab ostro Nominis Tui Graeciae auspicatissimi, Patere quaeso illud in limine hujus Voluminis exstare tanquam in votiva
tabella, cui pro salute Tua & simillimi CAR OLITui incolumitate ac felicitate, nulliS intervertenda fortunae, nullis invidiae injuritS, subscribunt mecum etiam longe a Te disjuncti OmneS quotquot Graeciae, quotquot bonis moribus ac gloriae litterarum bene
cupiunt. Scripsi Hanaburgi X. Cal. M . Anni Christiani cIs IIce XXII.
12쪽
X quatuor illis vel quinque argumentis, quae labro sexto husius B
bliothecae Graecae complecti constitueram, ut de Canonibus primum Ecclesia de Conciliis, deinde dentis Graecis, Medicisque, nec nouis scriptis suppossitiis ac de collectionibus criptorum Graecorum jumctim editorum, quas hactenus non attigissem, tractarente in praes si tantum habes is me quae de Canonum collectionibus G Conciliis in sudi rum Uus annotare licuit, ubi veniam dabis, quod Graeca tan-rum pollicitus, caetera etiam ob nexum, quem habent, re communem utilitatem eodem sudio recensenda nec ab Graecis divellenda duxi, Jmulque etiam attigi Epistolas Pontiscum ab oe busiaria, b) poenia lentiales libellos, c) Capitularia item d) Imperatorum ac Regum, aliaque sue quibus notitia Canonum es Conciliorum parum integra videripotest. Indices scriptorum dedi in Gelasium de Actis Concilii Niaceni p. I .in Getasum alterum de duabus CHRISTI naturis p.
I . nec non in stiniani Imp. librum adversus Origenem p o.
viarium Liberati p. . F. I in decreta Imperialia de cultu Imaginum a Goldoso edita p. I. Synodicum vero Vetus D. Pani, utpote plenis. nam de Conciliis ad Photii usque aetatem HInum, rariusque nis in voluminoris operibus obvium, studi rum in gratiam p. Ib. inreqrum instrui. Denique addidi egregii Viri Demetrii Procopii Moschv istae jucundam, licet breuiorem fortasse quam velles, nolisiam de recem Idus Graeciae eruditis, Bucurso nuper transmisam ad me bene , cis Celsissimi Principis, cujus consiliis, exemplo J generose benignia rati longe plurium ingeniorum proventum, uberiusque incrementum bonorum sudiorum G debet Graecia edi debebit. Vale.
13쪽
CAPUT LDe SABINO Heracleensi, & aliis C,
nonUm Veterum ECclesiasticorum CollectoribUS.
Notitia scriptorum recentium, qui collentiones Canonum Uarin recensuere. I. n rum institutum. a. Canones quinquaginta Apostolici Latinis probati. 3. Graecis, LXXXV. U. Illorum auctoritas. F. Canones Antiocheni Apostolis a citi. 6. Constitutiones Aposolicae 7. Epistoia Ponti cum . . Oderitiones Canonum deperditae, ut Sabini Heracleensis, p. vel ineditae ut Stephani Ephesi. Io. alia Theodoreto perperam adscripta. II. Codex Canonum Ecclesiae Orientalis a P. Titio editus. Ia. Codex Ecclesia unives. IJ. Codex Ecclesiae Africanae. I . Abbreviationes Canonum. IJ. Canonum Scholiastae Graeci. Iri 2 Pomocanonum scriptores. II. Bibliotheca Cano nica Justelii re Voelii. /δ. Guii. Reveretii panderitia canonum. N. De Latinis Canonum conctionibuς. do.
14쪽
Rgumentum quod tradere aggredior, ante me illustrarunt viri pr cIari, quorum observatis mea adjungam, Petrus Pithisis in synopsi historica eorum, qui Canones & decreta Ecclesiastica collegerunt, praemissa editioni luculenta Corporis juris Canonici, Paris. 1687. S Lipf. I7O3'. sol. ton si-, Tarraconensis Episcopus in dialogorum libris duobus de emendatione Gratiani , editis Tarracone A. 1 s 87. q. & Parisiis 16O7.
nec non Stephanus Balaetius, Tiutelensiis, in protegomenis& notis ad Anton. Augustini libros emendatius recusos, Paris. 1672. g. & Gerhardo a Mastrichi curante, Arnhemii 1678. 8. Christophorus Iustellus in praefatione ad Codicem Canonum Ecclesia universis, ct in aliis praefationibus & pro-legomenis quae in Bibliotheca Juris Canonici Guil. Voelli & Henr. Justelli,
variis Canonum collectionibus praemissa leguntur, Paris. 166 I. sol. Petrus de Marca, Parisiensis Archiepiscopus, in opere de Concordia Sacerdotii &Imperii lib. III. cap. a. 3. q. s. 6. Paris . I 6 I. 1663. I 669. & Francos.17o8. sol. & in dissertatione de veteribus collectionibus Canonum, quam inter alias postumas illius lucubrationes Balugius A. 168 o. Parisiis edidit p. a os . seq. S Justus Hennium Mehmerus editioni Francofurtensi operis de Concordia p. 3 3. curavit si ungi. Carolin te Cointe in Anna. libus Francorum T. II. p. I7 s. seq. Franciscin Morens, Aurelianensis primum, deinde Parisiensis Antecessor in dissertatione de origine, arte &auctoritate Juris Canonici, quae inter alia eius opera Canonica & Juridica lucem vidit Joanne Doriatio editore Paris. I 679. 4. & nuper Halae prelo iterum subjecta est in fasciculo primo novae variorum scriptorum collectioniS III 6.8. p. 2O2. Joannes Doujatius, quem modo memoravi in Flisloria Juris Canonici, edita Gallice Paris i 676. I a. ct in libro tertio praenotionum Canonicarum , vulgatarum ibid. Ι687. q. Natalis Alexander in selectis Historiae Eccles capitibus appendice ad diss. XXI. Seculi I. pag. 2I9. seq. edit. in fol. Tom. 3. D. Mabidonius de Studiis Monasticis parte a. c. 1 Claudius Fleuo in Institutione ad jus Ecclesiasticum, Gallice edita sub init. ut Lud. Morerium in Lexico, voce Droit Canonique, Hunoldum Pletten- bergium introductione ad jus Canonicum, Hildesiae I 692 8. edita , aliosque omittam.
E Reformatis Iacobus Usserim ' Epistola X. ad Samuelem War-
dum, Bibl. universelle de Mr. Ie Clerc T. 2. p. 24s, seq.
15쪽
Lib. VI. cap. I. 3dum, cum Wardi responsione: Gerhar in van Masrichi, Syndicus Bremensis superiore anno 172 o. extinctus, in Historia juris Ecclesiastici &Pontificii, edita Duisburgi 1676. & Amstelodami 1686. 8. atque cum praefatione Christiani Thomasii, jCti Hallensis, recusa Halae Ipos . & 17 I9. 8. GuiLCisseis in historia litteraria scriptorum Eccles. parte a. ad A. s I. ubi de Codice Canonum Ecclesiae universae. E nostratibus Theologis Gerhardis Theodortu Meter in historica de collectionibus Canonum relatione, praemissa Codici Canonum Ecclesiae universae, qui ipsius cura Graece & Latine Helm stadii I 663. q. est excusus. Thomas Itilius, Doctor olim meus, in schediasmate de scriptis Canones&Concilia spectantibus,quod inter ejus varia opuscula postuma Lipsiae, vulgante L. Christiano Ludovici ITI . 8. prodiit pag. qas. seq. D. Andren Schmidius in supplemento ad Casp. Sagittarii introductionem in Historiam Ecclesiasticam T. a. pag. 728. seq. Jen. III 8.4. Ex Jurisconsultis Cassar retoris Antecessor Witebergensis, in disis de origine S incrementis Juris Canonici, quae cum commentario ejus ad Jo. Pauli Lancelloti Institutiones pridem in lucem data mueberg. I 669. . & nuper abillustri D. Christiano Thomasio adjuncta est propriis in eundem Lancellotum observationibus Halae Sax. 1716. . Ioannes Strauchiuι, JCtus Jenensis, in disiertationibus Canonicis de origine, libris & auctoritate juris Canonici, Giessae 1677. . Hermannuae Conringitu, licet Medicum profiteretur, juris omnis peritissimus in libro tertium recuso de origine Juris Germanici, Helmst. I 6 3.16 9. I 66s. . Jusus Henningis Barhmertu in jure Ecclesiastico Protestantium
Lib. I. tit. a. qui est de constitutionibus, Halae Sax. III . . Christianus Thomasius in cautelis circa praecognita Jurisprudentiae Ecclesiasticae, ibid. III a. q. cap. I S. I9. 2O. Burchar in Gottheg Struvim in Historia Iuris Romani,
Justinianei, Graeci, Germanici, Canonici, Feudalis, Criminalis & publici, capite VII. p. s 6 I. seq. Jen. I7l8. . ne dicam, quae idem vir doctissimus paucis perstrinxit in Bibliotheca Juris selecta saepius recus a non sine auctariis in 8.
II. Ut igitur ordine & succincte rem complectar, Graecarum collectionum canonicarum notitiam primo loco traditurus, breviter dicam de collectione antiquissima earum, quam habemus sub Canonum, Constitutionumque Apostolicarum titulo : deinde de decretalibus Epistolis Pontificum, quarum apud Eusebium & Epiphanium mentio occurrit. Hinc de
16쪽
4 CANONEs QUINQUAGINTA primum de Titiano Codice: tum de iis, quae in Guil. Beveregii pandectis Canonum & quae in Bibliotheca Canonica Guis. Uoelli & Henrici Justelli
exstant. Quoniam porro Latinae etiam collectiones Canonum partem magnam ex Graecis conversis vel derivatae sunt, non alienum a meo instituto fuerit , earum etiam notitiam quantum fieri a me poterit accuratam distincteque ordine temporis traditam subjungere. III. Ante Dionysium Exiguum prisca regularum Ecclesiasticarum verso Latina ferebatur, cujus conlusione offensi Laurentius presbyter &Stephanus Salonitanus Episcopus Dionysiium permoverunt, Ut nova interpretatione illas circa A. C. so O. donaret. In illa prisca collectione nulli fuere Canones Apostolici, siquidem sanctionum Ecclesiasticarum Codex a Paschassio Quesnello in tomo secundo Leonis M. vulgatus haud diversus a veteri ista, Dionysio memorata credatur : nullum etiam Canonum Apostolicorum
vestigium in antiquis Africanis, Hispanicis S Gallicanis constitutionum
Ecclesiasticarum collectionibus extitit, ut ex Ferrando, Codice Canonum Ecclesiae Africanae, Martino Braccarensi &Hincmaro jam observarunt viri docti. Hic itaque primus Dionysius latinis auribus dedit Canones quinquaginta. In principio itaque, inquit in Epistola ad Stephanum Episc. Canones
qui dicuntur Apostolorum, de Graeco transtulimin, quibus quia plurimi consensum non praebuere facilem, hoc ipsum ignorare vestram notamin fanstitatem a quamvis postea quaedam constituta Pontis cum ea ipsis Canonibus assumta use videantur.
Hi quinquaginta Canones admittuntur in collectione Cresconii Afri & in Codice Canonum, qui Moguntiae A. I s et s. Joanne Wendet ilino edente, ac deinde Paris. i6O'. 8. lucem vidit, nec non in Hadriani I. epito me Canonum , quam vulgarunt Canisius, ' Labbeus, Harduinus: tum a Burchardo, Ιvone, Gratiano : atque in collectione Isidori Mercatoris seuPeciscatoris, qui a quibusdam Apocryphos dici non diffitetur: Denique propter
eorum autoritatem ceteris Conciliis praeposuimus Canones, qui dicuntur Apostolorum, licet a quibindam Apocryphi dicantur a quoniam plures eos recipiunt, ssancti Patres eorum sententias onodali autoritate can. a. Trullan. roboraverunt, s inter canonicas posuerunt constitutiones. Apocryphorum tamen numero illos certe quinquaginta eximit Stephanus IV. in Concilio Latera nensi A. C. 769. actione IV. '' Non amplius suscipiantur Apostolorum Cano
terum Hist. Eccles. monumentorum pari. I. p. 26I.
17쪽
num prolata per S. Clementem, nisi quinquaginta capita quae suscipit sancta Dei Catholica Romana Ecclesia. Et qui A. C. I Os . scripsit, Humbertus ad versus Nicetam Pectoratum ad calcem Tomi XI. Annal. Baronii pag. 8o3. licet his verbis utitur : tauia Canonibus , sub nomine Apostolorum editis nos urgere
Oideris, exponere tibi tua capitula decrevimis, quamvis ea inter Apocrypha usque nunc magna ex parte computaverimus, ut aperte cognoscatur nec apocryphis nec
nuthenticis vos vestras ineptias posse defendere. Tamen pag. 798. dixerat: Nam Clementis librum, id est Petri Apostoli itinerarium c Canones Apostolorum, sancti Patres numeravere inter Apocrypha, exceptis capitulis quinquaginta, quae decreverunt regulis Orthodoxiae ad ungenda. Haru capitula quinquaginta respondent in editione Cotelerii Grmis primoribus Canonibus tantummodo XLII. Nam pro uno Grieco I. apud Dionysium est I. a. pro Gl Cec O 2. apud Dionys . 3. . pro Graeco I a. apud Dionys. I s. I 6. pro Graruo I p. apud Dionysium a I. 22.23. 2 . pro Graruo I 8. apud Dionys . et s. 26. O
pro Graeco 3 s. apud Dionysium 42. 3. Vicissim pro uno Dionysiit o. in Graeco sunt duo, 3 a. & 3 3. Similiter in collectione Hadriani I. licet capi
tula 4s. numerentur, tamen nullum eX illis quinquaginta omissum, sed nonnunquam tres Vel duos in unum contractos deprehendi notavit B. D. Tho. Ittigius ad calcem appendicis de haeresitarchis pag. I 62. In Graeco-Latina edidione Gregor. Haloandri a) duodequinquagesimus Canon respondet quinquagesimo apud Dionysium S in editionibus Herveti b) atque Beve- regii, c)quoniam pro I a. & I3. apud Haloandrum est Iet. Latinorum solos quinquaginta Canones recipientium sententiam notavit auctor scholii ad canonem Trullanum secundum :-άν παρον κανονα
a) GREG. HALOANDER Canones Apostolorum Graece edidit ad calcem NovellarumIussiniani Imp. deinde Latinam suam versionem subjunxit, Norimberg, 173I. fol. apud Io. Petre jum. Cum Haloandri versione recusi sunt in Orthodoxographis. Eadem etiam occurrit in FRANCisci IovΕRii Valentini sanctionibus Ecclesiasticis , quae prodierunt Latine Is s. sol. M GENTiANus HERvEius Canones Apostolorum Theodori Balsamonis scholiis illustratos
vertit & Latine edidit Paris. 1761. sol. cum aliis Canonibus Conciliorum &SS. Patrum. Herveti versio Dionysianae adiuncta exstat in variis Conciliorum editionibus. SerVata etiam ab Elia Eli ingero, qui Graece dc Latine Canones Conciliorum edidit Niteberg. 6Iq. q. di in editionibus Canonum Graeco-Latinis Parisiensibus cum Balsamonis &Zonarae scholiis, nec non in magno Beve regii Suno dico.cb In Guis . BEvERPG1i Synodico sive Pandectis C nonum familiam ducunt Canones Apostolorum cum Balsamonis, Lonarae N Alexit Artileni scholiis, Giaece di Latine, Oxon.
I 672. fol. additis notis Guditissimis.
18쪽
IV. Graeci hisce quinquaginta Canonibus additos habent alios quinque S triginta, sic ut Canones Apostolicos LXXXV. numerent Joannes Scholasticus, qui ex presbytero Antiocheno Patriarcha CPol. fuit ab A. C. s6 . ad s78. S post eum Patres Concilii Trullani A. 68 o. canone a. Photius Patriarcha CPol. Stephanus Ephesius in synopsi κανονικ quam M S.
memorat Lambecius III. p. 66. Matthaeus Blastares, Arsenius Monachus, ct scholiatae Canonum, Jo. Zonaras&Theodorus Balsamo, aliique Graeci juniores communiter: ita etiam Jo. Titius, qui Apostolorum & SS. Conciliorum decreta Graece edidit Parisiis per Conradum Neobarium Is O. . licet a Greg. Haloandro tantum LXXXIV. numerentur, quoniam,ut diXi, pro Ia.& Ι3. duodecimum computat, ut fit etiam in Christophori Hegendorfini editione Lipf. 11 et . & in Orthodoxographis: nec non in Conciliis Binii, Labbei atque Harduini, versionem Herueti adjunctam habentibus.
Simeon d) Magister numerat LXXXII. Josephus AEgyptius, Arabicus interpres LXXXI. Cotelerius cui pro 77. S 78. est unus canon 69.) exhibet
LXXV L Turrianus e), a quo earum quartus de mundialibus curis ab Episcopo Presbytero aut Diacono non suscipiendis , nescio quomodo, praetermissus est, LXXV. In editam Theodoriti canonicam collectionem, qua Canonum Apostolicorum recipiatur auctoritas, laudari videas a Salmasio pag. 633. libri de usuris. Sed illa Theodoreto perperam tribuitur etiam a Petro de Marca, qui MSto Codice deceptus fuit, non alia enim illa esse comperta est quam Joannis Scholastici. V. Nec quinquaginta illos, neque caeteros haud multum licet prioribus, ut opinor, inseriores junioresque Canones ab Apostolis conditos,
d) asimeone hoc, de quo infra, omittitur canon 7 . &7I. sed in unum contrahitur Io.&II. quemadmodum & 17.16. at in duos dispescitur 38. O FRANCIscus TuRRIANus S. I. ad calcem Constitutionum Apostolicarum Latine versos &illustratos Canones Apostolorum vulgavit Antinerpiae Is78. sol. apud Christoph.
Plantin. Novam denique versionem adornavit Io. BAPI ISTA COTELERrus , qui in P tribus Apostolicis T. I. ad calcem Constitutionum Apostolicarum Canones quoque novo studio recensuit, atque Graece cum interpretatione duplici, vetere Dionysii, novaque sita di notis edidit Paris i 672. l. In Amstelodamensi editione operis Coteleriani, clarissimo viro Io. Clerico curante Beveregii etiam annotationes Optimo instituto adjunctie sunt.
19쪽
ILLORUM AETAS. Lib. VI cap I. 7 aut a Clemente Romano Apostolor. aequali literis consignatos este ; virorum eruditorum in Romana etiam Ecclesia communis propemodum consensu Spraejudicavit, adeo ut laterem lavent, qui contrariam sententiam post Tur- Tianum contendunt evincere Antonius de Castro villare & novissime Guil histonus in libro Anglice edito Londini IIII. 8. esses on the Apostolicat' Constitutions p. 83. sqq. Pleraque tamen, quae in illis Canonibus continentur, optime congruere cum disciplina Ecclesiastica secundi tertiique culi, non pauca etiam quae a quarti jam saeculi scriptoribus & conciliis ipsis ad Canonum Ecclesiasticorum praescriptum nominatim provocantibus afferuntur, eodem modo & propemodum αυτολεξε reperiri in his, non in aliis antiquioribus Ecclesilasticis sanctionibus, abunde jam demonstratum est a viris eruditissimis, f) praecipue a Gulielmo Beveregio in notis ad Canones Apostolicos, & in Codice Canonum Ecclesiae primitivae vindicato. Quod autem Clementi Alexandrino debeatur illa Canonum VeterVm συναγωγή, parum est verisimile: nam illius Canon Ecclesiasticus Eusebio atque Hieronymo ct Photio memoratus g) specialem ritum &Paschatis celebrandi tempus in Ecclesia probatum adversis Judaeos vindicabat, in his vero Canonibus non modo varia ac multiplicia, sed quaedam
etiam recentiorem quam Clementis aetatem sapientia reperiuntur, ut quod can. 1 O. baptismus non per trinam sed unam immersionem peractus condemnatur contra institutum Eunomianorum. Nonne vero qui Eusebii aetate χΘες πρωην Clementi Romano πολυεπη υχ μακροι συγγρομ
ματα supposuerunt Petri & Apionis dialogos , ut ipse testatur Eusebius lib. 3. His . c. 38. potuerunt etiam ex veteribus didascaliis & Canonibus, Constitutionum libros, Canonumque Apostolicorum, hoc est in Apostolicis Ecclesiis receptorum collectionem sub Clementis nomine in manus hominum daret Tamen innotuisse illa vel sub Apostolicorum Canonum nomine lecta esse in Ecclesia non videntur ante taculi quarti finem, primus enim Nectarius CPol. in Synodo CPol. R. 304. T. I. Concilior. Harduin.
p. 9 s7. ad Canonem LXXIV. respicienS καμως οι Αποατολικοι κανονες σαν η. At Innocentius I. qui ab A. Oa. ad I6. Rom. Eccl. praefuit,lnEpist. ad CPolitanos apudSogomen. VIII. 26. solos adhuc canones Nicam os ab Ecclesia Catholica susceptos testatur,- μονοις οφ λει εξακολουθῶν η καθολικηεκκλησια, κὐs τουτους γνωρ ζειν. Nec defuerunt statim qui de Apostol. cano
s) vide Lib. V. hujus Bibl. pag. 3'. 'S id. p. II l. di quae notavi ad Hieron. de Script. Eccles c. Ig.
20쪽
CANONps sYNODI ANTIOcHENAE testimoniis constat. Ut adeo, quod ad summam rei attinet, non longe a veritate absit Johannis Dallas sententia, qui res ipsias canonibus comprehensias ritusque & singulos etiam canones quosdam antiquiores & ex usu secundi vel tertii seculi repetitos nec ipsis aut ignoravit aut negavit: COl-lςctionem autem ipsiam serius factam, atque Ecclesilae sub Apostolicorum Ca- nonum nomine serius commendatam, recte docuit libro tertio de pseude- pigraphis Apostolicis, cui jungenda quae ad versus Beve regium disputant Matthaeus Larroquanus in appendice ad observationes in Pear sonianas Ignatii vindicias, D. Tho. Ittigius diff. de pseud epigraphis Apostolicis appendice ad dissert. de haeresiarchis) pag. 17 .seq. & Rev. D. Jo. Guit. Janus in differt. de antiquitate Canonum Apostolicorum , edita mitebergae A. I7O6. q. VI. Longe serius inauditum constat de Canonibus commentitiis quos neque in Oriente neque in Occidente usquam recepit Ecclesia, licet in Antioch. Synodo conditos fuisse ab Apostolis traditur in actis Concilii Nicae
idola, sed illorum loco sanctam s dioinam sibi datuant imaginem veri Dei sServatoris nostri, Domini nostri Jesu Chrisi ejusque famulorum Sc. Hic Turrianus primus pluscula de Canonibus illis produxit adversus Magde-
burgenses Centuriatores pro Canonibus Apostolorum, Colon. IJ 3. q. libro I. Cap. p. Ia . Reperimus etiam nos partem Synodi Apostolorum Antiochenae , quos Pamphilin Maror tesatur se in Bibliotheca Origenis reperisse. Me enim reperi in antiquissimo Codice Graeco scriptum d F ἀγιου ἈIομαρτυρος Παμφίλου εκ ρ εν Ανποχρια των Αποςολων συνόαου , τουlίς ιν , ἐκ τ συνοδικῶναυlων κανονων μεζος των ευρεΘεντων εις την Ωργγενους βιCλιοθηκην. Sancti
Hieromartyris Pamphili ex Antiochena Apostolorum Synodo, id est pars ex Synodicis ipsorum Canonibus inventis in Origenis Bibliotheca. Hos ego Canones concise s in epitome , quasi indices quosdam , gratia brevitatis describam eli) T. VII. Concit. edit. Labbei p. 63. S T. IV, Earduin. p. 47. I. Ut