장음표시 사용
121쪽
AI Kόμην μεν ἐπὶ σφ κρατὶ ταναον κτενω. . o δευτερον δε σχῆμα του κόσμου τί μοι; 830 AI Πέπλοι ποδ ρεις ἐπὶ κάρα ὁ Ἀσται μίτρα. HE. FH καί τι προς τοῖσδ' ἄλλο προσθήσεις ἐμοί;
videtur. Ibi I. Verta pῖς γυναῖκας τελον oxplicant Sophoclis laterprofes ad Oed T. 2 22. νυν δ , στερος γὰρ αύτος εἰς αστοί τελω. 822. Pal. και τίς ἶ πάλαι σοφός. Ah, undat τις. Sinailia vide in ari-
826. Pal. τίνα στολὴν η θῆλυν. Recto distingi ut Aldus. 829. nepte Reis kiii ἐκ κτενῶν,
122쪽
γελάσας, εἶπε του αυτου ποιητου
123쪽
tet, aut miratura Cum exercitii Ire. Oct autem in Saalgi unis effrisione siem nequit. Reisl io fraudi fuit L atina versio an*ia In Emin uncte. . Non Penthei sangui Iaem, sed ejus anilis. iura, fortas S et ipsa- Ttina a Cyrumina, iudicant vecta αἷμα θοὶσεtς, te dis arto for eris. Ita noster pla. A. Is 18. η υνδαρὶς
ανδρῶν τιθεισα καὶ φόνους. Ori. 1224. τον ἔδρον, κτείνουσαν, ν
scripti et ina pressi nonnulli uγελῆς. Jacob sius ExerCitat Crit T. I. P. 56. Priamo Conjicit Oza
μ γελῶν Θηβας ἐμοὶ, deinde vexo Πὰν δεῖξον, στε μη γελῶν
124쪽
χρ ip δε νιν γελωτα Θηβαίοις ὀφλεῖν,
tentiam Suari ita exponit eis- Icilis deinde neAci cur Dionysi
tentiam vide ad V. 786.8is. f. ἰς βόλον καθἱσταται pro
125쪽
γυναικόμορφον γομενον δι ἄστεως,
ssendore vicietur hoster Hel. IIII.
positione Sophocles ed T. 108. τίλει γαρ εἰ ζι νυξ ατη, του ἐπ
pliciter pro in fine, tandera : e ut alia , εν ταῖς τελεταῖς. Reislcitis: εν τέλει θεῶν , in ordine Vel coetu
seClina repirtare debet at, an res mitiori negotio, necne, Confici
posset. Si ευ φρονονοι , vel aliquid ejusmodi, pro ανθρώποισι
SCri sisset, Verha νogίοις βροτοῖς cogitatione supplenda dira Dierct PothitSset, Cori trarii in sciJicet contrario. Qilai usitati Licha con- Stria Clione, a praeter alios uti
ita Sophocles El. a. και μή μ' ἄτιμον τῆ6ύ' ἀποστείλητε γης,
ἀλλ' αρrἐπλουτον καὶ καταστάτην δόμογν. Stipvlei lii 'a o ξασθε. Sed ne linc quidem ntedicina Pus esse
126쪽
si ilixerat poeta: εινότατος ἀνθρώποισιν, χ πιώτατος δε . Sinai Iiter noster Danaes fragria. I. s.
127쪽
παρ ἡ θεῶν γερα ἐν βροτοῖς, χεῖρ περ κορυφῆς
των χθρῶν κρείσσω κατεχεινὴ υτι καλον, φίλον αει.
Han scripturana revocavit Matthiae, sed nori vidit, hae vecta Clii superioribus GDντείνη δρόμη - μα γρυνῶ Conjiiugenda Sse. So- Ius, ni fallor, Chaerariis haec Te et a CC e Irit. Di iii autern μό
καὶ κινδυνευει, κατὰ την αρχαίαν παροιμίαν το καλὰν φίλον εἶναι. Vide Erasimum Chil. I. Cent. 11. 8I P. II p. F. Muret una Var Leci . IV. . alcheliaritia ad Phoen.
88o Noster ora 1615. χρόνια μὲν τὰ των θεῶν πως, εἰς τέλος δ' Ουκ ἀσθενῆ.88i. Pal. το θεῖον.
128쪽
γιγνώσκειν χρῆ και μελετῶν. κουφα γα δαπάνα νομίζειν
δόξα. pii Sophoclen Ant. 1266. in Aldina Iegitii ξυμμορ o. tiae ratio in scriptis litaris re Piens
Puncta delendiaria ta si grariiCant, quod carininis ratio fieri non pati thir. Hae vertha iis lice redite :Tor it eos et bul li fle. Reis Litis sie: χοίτιον γαρ δε πάντα νομίζειν.
verba cana superiora litis ita inter
illud sit, robur habere. In qua in-
129쪽
Ei δαίμων με ν, ς ἐκ θαλάσσας ε φυγε κυμα, λιμένα Ἀκιχεν. εὐδαίμων δ' ἔς περθε μόχθων ἐγενε, ετερα δ' ἔτερος τερονολβω και δυναμει παρῆλθεν. μυρίαι μυρίοισινξ εχ ν ελπίδες αἱ μεν τελευτῶσιν εν ολβω
Hae explicat ipse Oeta Hez. 98. ημεiς μὲν ου δουλοι τε κάσθενεῖς&ως ἀλλ' ο θεοὶ θίνουσι, χωτουτων κρατῶν νόμος. 9OO. 9 Q. Vsti uiri aligito in his vectis latere videtiir Dei nostilenes de Cor. p. 5i6. A. την μὲν νύ κτα, ἔβρίζων και κρατηρίζων,
οα γὰρ ' πεφευγεν ελπις τῶνδέ μοι
130쪽
Sed nihil de Penilio uxore audi
ani biguitatem tolli Posse nonet. Brii Dckius autem ex Conjectura
ρων πρέπεις μια. Vialgathim ordinen re Cte revocavit Matthaae. Scripturam Dina, quRemen Isin EIN, nisi qui comiti uni PIISu Careat, fallere potest, non est ambigua. Si se Cia es Set, non Cripsisset Eu
G μεν προς ἐλάτης νῶτ' ερείσασαις ἡβην. 916. Virgilius Aen. IV. 68.
addidit Virgilius. Filii enim est in accliis, quod ais vectis respoudeat Lucianus . ΙΙΙ. p. 177.τosgo S TO εκ της τραγωδίας, δυο μὲν λέους ὁρῶν δοκουσι, διοσίς ὁ Θήβας. Sextiis impari Chi ad- veisus Logicos I. 192. τε ὁ μεμηνως δισσὰ ὀρα τὰς Θήβας, καὶ
δρῶν μοι δυο μεν λίους δοκῶ με- θυι, ὀ Θηβαῖος ελεγεν γέρων.
Oirid in Dina laal)ii erit Clenaens, anilii non liquet Pentheus enitia neque ebrill est, neque seneX.