Bacchai. Bacchae. In usum studiosae juventutis recensuit et illustravit Petrus Elmsley. Ed. auctior indicibusque instructa

21쪽

ταἴς Αἰσχυλου παντρίαις, Ῥυσσαεπιθειάζουσα τῶ Βάκχαις φησίν Ἐκ ποδῶν δ' ἄν - ουπέρχεται πα-ραγμὰς εἰς ἄκρον κάρα κέντημα γλώσσης, σκορπέου βελος λ γω. Ad

Xantrias allucit Pluto stratus Icon. I. p. 79o αὶ ὁ και ξαίνουσι τ δ' -

ραμα, μήτηρ κείνο και ἀδελφαὶ μητρῖς, α με ἀποήρηγνυσαι τὰς

χεῖρας η δε επισπῶσα τον υἱον της χαίτης. Cujus testimonium neglexeriint, qui Aesolab li fragna enta collegeriint. Nisi erravare Catalogi scriptor, diversae ab Aeschin Pontiae stierunt eliis Bacoliae Pro eo quod vulgo legitiir, άκrαι, Βασσάραι , esca an egeliduni, Βάκχαι η Βασσαρίδες. Stispicat tirValckenarius iatrala. P. 16. Aeschyle Pent liet emi in filis se titu-Iuna Πενθευς η Βάκχαι. tiae On-jectitra idoneo fiindanaento Carctremitu videtur. Ut Aeschyli et Euripidis Ἱκέτιδες nilii corninune

Praeter nonaen halbent, ita orianhBACChae arguntenta longe diversa halbere potueriint. Ante Aesclay-1una, Penthelim docuit laespis: Post euin, Sopii octis filii is Ioplaon, mi et Bacchas docilit, Dis potius apud Suidana v. 'Io φῶ legendum cum Ualchenario Bάκχαι γ Πενθευς. Chaerena orieni addunt a-hrictius Bibl. r. T. I. p 673. T. ΙΙ. P. 292. et alcheriari iis . Sed apti l

Suidani et Atlaenaeuiri, Sio auctores allectat Fabricius , nullairi Chaeremonis Pentiae amentioneni offendi. De versu qui in ea fabula fuisse creditur, COIije Cttiram mean dabo ad . o8. hiemini

etiam Xenoclis a CChae, quas Olynipiadis XCI. anno prirno Botas tradit Aelianus Var. His t. ΙΙ. 8.eodem scilicet qlio Elimpidis Troadas . Nec de his dissentit, hi pri-tavit iis gravius, solioliastes ad Aristopbianas Vesp. 1317. E COIniis Comana nuria ero Ba CClias docuerunt Epipharmus, Diocles, Lysippiis, Antiplianes, Epigenes, iii Nam ruinfra gimentis nilii ex Elimniciis Bacchis παρφδημίνo reperi. ano fabulam Liatino reddidit L. Attius, Uteria in antino tabuisse suspICox Serviunt ad Aeneid. IV. 69. Clijus

verba sunt Pentheus autem , --m radi m tragoediam famaevii, etiam

i se furatu De Neronis acclais videndus Casauhonus ad Persia Sat. I. 99. eqss

22쪽

Qui ordo ambiguus est, quippe de

Ευριπίδου κατηγορῶ , τω μὲν Ἀρχελά περιτεθεικότος τὰς ημίνου πράξεις τον δὲ ειρεσίαν βεβιω

abest adnai nomen Dpographi

23쪽

BIS Palatinus. Sed Latirentiantis C. Omnesque ab eo derivati, ni

fallor, υριπίδου Πενθευς. Victorius ad Aristotelis Rhet. II. 23,

29. Aprιd Euriyidern etiarn critheo, quae falso in eoeci sis inscribitiιν' Eacia Cnae, etc. Em Addendis. Jos. Vossitis ad Catullti In P. 221. Euripides in Bacchis, seu in Pens te , sicanir in libris antiqriis ista inscribitraretragoedia Libri isti antiqui haud dubie sunt Code ille, quem ossia laum appellare solemtis. NOH- mihi de eo dixi in piaefatione. Hanc fatali lana sub Penblaei, Oini ne his arato hae citari monet PierSΟ-Dii Verisina. p. 12 O. L. Ca LMUCR-hio ad V 268 314. Nonnulli, in quihus est Mattiatae, ruptici nomine fala illain sive a poeta Sive granari alicis insigintam Pittant, Menape Πενθ γυς η Βάκχαι. COII-ffer it Sophocleariani fallular nnonaina 'A κρέσιος η Λαρισσαῖοι. Ἀτρευς η υκηναωι, μίμνων Αἰθίοπες, alia nilia. Sed halida Clo an nulla Elimpidis tragoediacuo 1 omina habuerat . Ne quis- qtiara veteriin eius enitie naen -

tionena fecisse videtur Bacolias Iaanc fabulatri appEllant Strabo,

Plutarclaus , Athenaeus, ut aliosonalitani. Qui ean Pentherini P pellat codex Laurentianus, etian

Eliripidis Hippolytuna appellat

pellarent Hippolniin1 Simili errore limpidei restis titilliis est in nihil tis diras Eυριπίδου λέκ

tando eo facilior fili Oreor, quod Aesolabili tragoedia Pentlieus dicta

est.

1. Conser Hecubae et Troadum prologos, Itu a Vecto Eoo inca pii int. 1. Scholiastes Hephaestionis C. 6. . 87 IZO. τηνδε Θηβαίαν χθό

24쪽

πέριξ ἐγω κάλυψα βοτρυωδει χλόη.λιπων ἐουδῶν ' τάς πολυχρύσους γύας,

ait. Revocavit eam Mus avitas, vel potaus a Barnesio ciniissana es Senes Civit. Aug. vero Mattiatae loυτ ετ πυρο deest ex Conjectitra Porsoni ad Or. 499. Cuj iis verba

Sunia Mutatus est Derhorrori ordo abGIiquo, qui vocem et a Derho, ad quod pertinebat, disjunctam ferre non potuit. Sed ita in hac fabula 4.16.

liora exerra plo uti non poterat. Sed maxinae observati digna est alia ECriptura, iam stippeditat Iutar Chus Solone p. 79. A. a POTSON indicatus AdverSar. p. 26 . θεντ στερον ως εοι κεν ε1 διαφορὰν αυτῶν ν η πολιτεία καταGτάν ζων,

ουδὲ ηνεγκεν χθρα σκληρὰν Ουδ αγριον πάθος, ἀλλα παρέμεινεν κεῖνα τὰ δίκαια ταῖς ψυχαῖς, καὶ παρεφυλαξε τυφομένγ ν ορούπορὰς τι ζῶσαν φλόγα την ἔρωτι- χην μνημην και χύριν. Loqiritiavos Solone et Pisistrato Psittar- claus igitii togasse videtur: τυφό- μεν , δρο τε πυρὰς ἔτι ζωσχν λόγα. Quae craptura non nisi una literula cisser ah Aldilia Ad-

τους Tn1SasSor eam, si Constaret tenet

Co monet Porsoniis apud I id di uni P. 224. Ex Addendis. Quiim soripti ira valde in Certa sit, vi algatam obelo Coia foςsa iri in textii reliqui. s. Flaynniam Junonis matrerm appellat, Ilio aether Supra ne eIn sit. RODAEUS. Inio, ἀθάνατον

Ηρας βριν εἰς μην μητέρα. θά

Creton, inaccessum, it pote de Coelo

λαίστρας των φίλων προσιόντα μοι Βάμ ππον Η τουτον λέγεις τὰν o οι φίλοι καλοπισί σοι νυνὶ δι ανδρείαν, Κεραυνόν ς Εἰκότως. ἀβάτους ποιεiν γαρ τὰς

Pr πολυάνθεμο sive πολυανθῆς. 15-16. Haec legi intur apud Strabonem p. 27. D. item ira riue ind-

25쪽

Taantum circa res geographicastragicis ac Ciaratio sit omerus altero agit de BaColii in Asia expeditioniblIS. 13. Vulgatan τὰς πολυχρυσους agnoscit etiani Strabo utrohique .

Si secus esset, Istenter reponereari Tων πολυχρυσων , it lina moniti

ad Heracl. 839. Rectitis enina ipsi

15. Aldus B ἄκτρυά τε τείχη,

839. vide ad Sophoclis Oed C. 8.

dus Phoen. 651. tibi digia lociti habet alchenarius Alc. 595. 69O.

III. dein Pers. 566. ΘρUρη ἀμ- πεδιήρεις Ῥυσχίμους τε κελευθους.

τὰς πολυχρύσους γύας Λυδῶν Φρυ- monet oi colli tuis. De frigore γῶν τε, πελθών τε λ tοβλήτους Μediae testem lia hienius Strabo - πλακα Περσῶν, Βάκτριά τε τείχη, en p. 522. D. ii in dei atanis etC MUS GRAUI Us dies Cio agitur o Plitur: διατελουσι δε καὶ νυν οὶ

27쪽

εἰς Ζ4 αναφέρειν την μαρτίαν λέχους,

26. νωλόλυξα, signisi catione

transitiva, exico grapta is non ol Servata: προς λολυγμον κίνησα.

δ καὶ ὁ Γυριπίδqς, μετὰ χρόνους

id Olin legendum putavi ἐκ θνητῶν τινος. Sed nun Probo quod vulgo legitur una apud Eri-xipident, tun apud set id Ogre Do-Tium V. 15 p. Vide ad Sophoclis verba ob θεου τινος Aj. 998. 29. Noster Or. 6. εἰς Φοῖβοναναφερουσα τηνάμαρτίαν. 3o Intelligo GOφίσματα, lonσοφίσματι. MUS GRAVIUS. Si Aldu εξεκαυχωμεθ', Uaod

χῶνθ' lictore caligero mutavit Barnesius Stephani quo Pa Codd.ἐξεκαυχῶνθ'.

Onanes quos Vidi S S. cuni Aldo consentititit. Quod de Parision si- Iatis ante nae iotitiit Boinckius. Deinde ori τοιγὰρ νυν, Imulto minus o γα νυν, sed τοιγὰρ

28쪽

dedit.

πτειν , καὶ νεβρῶν δορὰς χειν,

f35. Attius apud Sori verium P.

Io8. Deinde omnes tirpe Cur in- eluta Cadmeidera vagant matronae, percitatae tronulite. Ultinatim voca

τραις. Vertit Brociae ux super excelsos lapides sedent. Unde constateraΠ ηνται legeritarina vidisse. Pal.εῖνται ηνται , alterutri a prinare Scriptura , alter una e einendatione sive ejus dena maniis sive diversae Plitra hujus ni odi vitia sive ad inissa sive CoueCta, quae ex illo Ilibro notavit Ana altius, Silentio praetereo. Ibaur. νται , quod licet in SS. Par repererat uS- gravatis, manckio acina ittendum. reliqtiit Mallena utent, Imodo

ται πέτρας, ea dein Cotis traictione

29쪽

πῶσίν τε Θ βαίοισιν εις δ' ἄλλην χθονα,

stra icti sit εκμαθεῖν τι ἀτέλεστός εστι. De qua vide ad verba πιλελήσμεθ' πιδεως γίροντες ἔντες . 188. Atqui optime sciet ni Thebana, se Bacciti sacris initiatos non esse. 1. Pal. σεμελ V TE O απολογησασθαι μ' υπερ. Quid velint ista

γηθηναι ἀντὶ του ἀπολογήσασθαι.

deni videtur sed tacite oύδαμοί Tevocavit Matti liae. 7. Noster Ic. 152. πῶς ὁ αν μῶλλον ευδsίξαιτό τις πόσιν προ

uia de Hesyclitus: Tνδείς ομαι ἀπολογήσομαι. 51. Aldii εξόοους, Tio nunciat sentes reddit Broclaetis, in exilium Portus, linillilli Seno eatorres

tur, non esse BACCla Comites, ex quihus Constat Chorus, sed Thebanas Daulieres in monte Cithae-YDne Onamorantes, iosa res declarat. Vidit lao Brodaeii Clij iis interpretatio Ceteroqui absuritissima est. Verba enim ξόρους γειν interpretatur nunc absentes in me exercitiam ducere. Non victit a ne si iis aliis; ite ante Pierso nulla, qu1 Theharias accita a lao versu intelligendas esse reCte non ei.

Brodaeus : ego imperator cum Maenadibias congrediar'. Portia SQ eaeercitus ducem vi Maenadibio addam. Rectementilius e raelio congrediar, Maenadibus me duce myraebens. ReCloeliana monet riinckius, συνάθω significare συνάψω μάχην τοῖς Θηβαίοις. Ita noster Phoen. 589.

30쪽

dixisset μαινάδων στρατηλατῶν.

Qitinetiam risi latica Coras tot CliocisZειν τινὰς IURN GPZειν τινι, licet liae satis Llsitata sit. CeterminMaeliades sunt, quae Superiore Versii a Celaae appellantur Quod Horrere supprSederena, nisi Pier- Sonti in Musgravitana, et min-chi iuri aliter sentire viderem. Brinicitia vecta sunt Turn ξυναφωμαινάσι στρατηλατῶν αἶc ξυνάψωμόχρν τοι Θηβαίοις, στρατηλατῶν

a es, Nailhi Crede , lim Paan μαινά- As appellantur ), neque tui d- quam dicunt alit faciunt, quod

aliosque displitavi ad ecl. 2. Responsi et lilii Hemnanniis Diarii Classici T. XIX. P. 275 tragicos

σος μὰς γυναῖκες ἐμοῦ θ' ευρῆυατα καὶ πόλις. ω μάκαρ ὁστις ευδαίμονα βιοτὰν γιστευει, τύ τ μαπρος μεγάλας ρπων κυβίλας θεμι-

β r. χαι βρόμιον παῖδα θεῖν θεοῖς διόνυσον κατάγουσαι τρυγίων ξορ ων ἐλλάδος εἰς υρυzωρους