장음표시 사용
41쪽
Parte perspicinis est ceteris diffitiliora si in prirna verba, quae in Aldina ita leguntur: δυς ἐν ρε- σιν , ταν ἔκ θιάσων δρομαίων πέση πεδόσε. Niliit valet iragra
136. Jacobsius Exercitationibus Crat T. I. p. 1 6. verba δρεσινοταν εὐθίασος δρόμων sic enitii Iegendi iiii statuit πίο πεδόσε in Parentiles ponenda Censet. . Ad-157. Pal. πεύση πεδός σε νεβρίδος
159. Praestaret προπαροξυτόνως scribere τραγόκτονον, γουν αἱματων τραγων τῶν κτανθέντων, εἴτε ψονευθίντων. PORTUS. At illig*όνo significat, ut apud nostraina Or. 829. τίς νόσος, η τίνα δάκρυα,
jectiva ἀνθρωποκτόνος, βροτοκτυ- τος μητροκτόνος, τραγοκτόνος. Ibid. τὸμοφάγου χάριν. Bacchae, ut alias docila: Crudis Carminus Vesci Solitae sunt. RODAE Us. Soliol. ad Apollo nilim I. 636. Θυίσιν ωμοβόροις ἴκελαι -τ δε μοβόροις δτι πολλάκις τί μανία κατασχεθεῖσαι, και -οσπάρακτα εσθίουσιν,ώς καὶ ουριπίδης ν άκχαις φησίν. Em Addendis. J Cleniens AleX. Coliori ad Gente P. II , 15. RΜiis gravio allegatus: Aιόνυσον
Simile est χαρμοναῖσιν ἀνδροβρῶσι, io dixit noster e C. 585. Apud Hesycliti in legendun vide- . tur: τῖμοφάγους δαιταλεῖς ' τους τα μὰ κρεα μερίζοντας και σθί
42쪽
tuo L. Recte inter 'unniint alii, iit
Corrector'υ delevit, transpositionis rotas addidit. Lo itinita distinguit Alcitis: ὀ βακχευς δ'εχων πυρσώδη φλογα πεύκας ι κνάρθηκος ἀίσσει. Nulla certe dinficia uis in verbis uων πυρσώδη
γεμών και κιττοτόρος καὶ λιχνυτο
dria naone iit. Portius e Syriaci vero tanquam thuris stimus inde spirat.
tio est Heathii , iiiii tres versiis ita
tur Baccharite tedas suas non muni-hrus 1 eheirsas, sed ferulis insertas gesta E.
SIUS. Quem turpiter hallucinaristatuit Piersontis Veri Silri. P. 12 . Quaen dandi liri Ver αἰθυGσει. Hodie inter onanes convenit, activam signa sicationen τλαῖσσειν sine soloecis in tribui posse. De Itia rovidendiis in priami Porsonus ador. 1 27. Altera stiaestio est, utriina scribendi imώIoσε an ασσει. Licet tetriin incertun Sit, eonaelior videtii fortia trisyllaba, Pio initi versi rari stipem ora in i-lena rediti t. iii Motι Atticisoninitio al)judieant, eodeI errore tener inita videntur, mi leueretur, citra ex eo sitis stopi apud eos passii Iegitur, Onarii alterius foraraa ἀείδειν Xeinptia Cornipta pronunciaret. Vide Porsonum ad IleC. 5 I. iij iis exemplis adde Eu-
43쪽
δρόμω και χοροῖς ἐρεθίζων πλανάτας,
Nonii nati ii πλάνη in hac ipsa
15o Metriam melius se habitu-Tum Monetineatisius, si legatur
πλόκαμόν Pinor, 'it Verona sit hexameter heroicus ab initio
Cum gl. περισσόν. tuae e glossemate orta vid ritur Talia ad litamenta apud tragicos haud 1 aro CCurrunt. Nonnii a iii ii albo ad
44쪽
dem formae est κυρόας, CUJUS accusativus legitur . 569. Miniis Pocti Cut 3 ne tam Ia analogiae Contrarium, S χρυσόρoo sive
chae, quae estis decus atque deliciae Tmoli.
Noster Hel. 168. εἴθ' εμοῖς γόοις. μόλοιτ, εχουσαι τον Λίβυν λωτον, συριγγας, αἰλίνοις κακοῖς τοῖς ἐμοῖσι συνοχα δάκρυα, πά4tε πάθεσι, μέλεα μελεσι. Nid. Φοιτάσιν est nomen loco participii φοιτώσαις, quod sui ver
Ρ Μαινάσιν. Apscia Ulli Ag 1282. καλουμεν ὁ φοιτὰς ώς αγυρ- τρία πτωχὰς, τάλαινα λιμύθνης ηνεσχόμην. . 165. A quo verno Vel parti Capropendeant vecta εἰς δρ0ς, εἰς ρος, quae vulgo plenana iis tinctionein sibi subjectam habent, non adeo facile esse dictu recte monet us- graViiis , Cui iii id liuid inter es is Lίκroe v. 53. et Q ρo interlectuna legitur, δια - σo PositIim videtur. Mutavi distinctior; ena, ut ordo si ἡδομίνα δ αρα Βάκχα,
nihil habet αγε ι a Pio Pendeat. Sequor igitur Brunil iurra, qui Musgravia conjecturan Βάκχα a.d-
45쪽
legitur Oερίπων. Sed a Perilli et
Eerviis est, ii non nisi post v. 55 in scenam indu itur. Ibid. Vulgatam latilia versus SCH-Pturairi Non tria proho. Ita noster Hel. 898. ri 1 io' c 'δελφω τόνδε ση
tur esse 9υρGovς ἀνάπτειν κισσῆ υ ἀνάπτειν significet ἐξαναστεφειν,
νεσθαι δόκουν, senti/e videbar. Sicialter anterpres erra coepit. Alter
videtur ήδύμη legisse, quae lectio
vulgaris. HRATHIUS. Interpres vulgaris est Portus, CuJlis Modex est
ἐσεῖδον ἀσμένη σε, μονάδ' ἔχουσἐρημίαν. Sed lanci potEst lauto Scriptiirae, quod potitis ὁομαι vel co h in si in id sensu dici solet, tarn δόμην. Deinde vulga.
46쪽
Sed dixit Sopia o les Oed T. 1266. ἐπεὶ ε θ Ἀκειτο τλημων, δειναλ ην τάνθίν ὁ δρῶν Quod iii MSS. Donnullis naeaque editione legitur, δεινά γ' ην τάνθίν ορῶν,
παῖς παιδος , Uuod apirii prosae orationis scriptores idoli et Ov-γατριδους. tam Ster infra v. IT. 6.
κλέης ν ηνῖς υλκμήνης τε παις, κείνη ὁ Πίλοπος θυγατρός.
47쪽
concinnando. Quod adiso tittitiet, licet ii lia re vix ulla sit tibi o-
purissis Plura apud Brunckiuna, qui Barnesii conjecturam tancilianastiana adimisit. 189. Recte Aldu ταυτί μοι πα- σχεις αρα. Hervaga an a se Cttnda ταυτί μοι, io Corrigendi uri Ino nitit Portiis, Morrexit Barnesii IS. 19o. Ah, lao versu usque ad U. so'. quae Tiresiae Srint, adnio
tribuit Aldus, quae vero adnai, Tiresiae. Bamaestus a lictore Cari
igitur vehiculis in noraterra transibi
mus Is igitin interrogationeria addici isset, si liujus ab illae edi
praesta I et negativa particula uiri interrogatio I te.
semper et Izει, Celera tralatis.
48쪽
K, Μακρὰν το μέλλειν. λ ἐμ ζ ἔχου χερός. TEI. Id οὐ ξυναπτε, και ξυνωρίζου χερα. . Os καταφρονῶ 'γὼ των θεῶν θνητός γεγως.
Quae de praua pede dicenda laa-Ι, po TeCtiit ad . 285 dicenti ir. Nun nori nisi de mediis pedihiis loquor DiXit qui dona Aristoplianes ECCl. IO79 ῖλκοντε Ους πλωτῆρας αν ἀπεκναίετε. Sed ii cornicimii doni talibi is exemplis abundant. Neque Aristophanen αν ἀπεκναίετε dictumiri fuisse opinor, nisi νvecto suo Praepositum pene Iananavo em efficeret. Longe diversumali ho αν ἀπεκναίετε est v δεος , de Pio nitri agitur. NePie exempla e Comicomina Scriptis petita in hae quaestione multi iniponderas habent. Dixit igitii Eri. Yipides Phoen. q. I. συνδεῖ. OG ὰρ
ἶσον, νόμιμον ἀνθρώποις φυ. Sed
lent, praecipue in initio sent-tiae, neque inimus ingratior est Isic versus P iam Io n. 951. T φής; etίνα λόγον Λοξίου κατηγορεῖς; e
τον νέον. Si eta Rira V. 5 5. εἰ μὴ γάρ ἐστιν ὁ θεος υτος, ως συ τής. Legi otiana potest, s Eo sine articulo. Sed altera ratio an elior est. Mutavi etiarn μοίως 1 ὁμοίαν. Quod neminem in probatui una Pero, si Perspecturi liabeat, quoties in adiectivomim Iocum ir- 1epserint advecta in Ddesinentia. Xenipla vide ad Sophoclis
ταζίω Pro an habearia. Error ortiis est e ScriptIurae Cona Pendiis, ut In re sit niti Daone Porsoniis ad Μed. 12. Nescio an operae Teti uiri sit monere, an Pal. legi μοί, Cum iota laChygraphica Gylla Iaaθως, quum non imitaritur nostri typographa. f Aut 1ιοιαν τιμηνεχειν aut Oμοίως τιμῆς χει dipenduin mihi videtur L Addendis. Ja 95. un verSun recte ni inciCadmo trihui, non difficulter animadvertet ut Cantem vectis utar qui et ulmina lite Senem esse qui Io*titur, et alterura CaeChim te minerit . Nes Cio quid in antino trahi ierit Stepliarius, lium dixit:
sIbid. Gellius XIII. 18. Sed etiam
aio incipit Caunius Io qui Etiam
49쪽
καταβίλλη λόγος. Earnesi iis tacito dodit ex naendatione Caligera Ov-δεις αυτὰ κραταβαλεῖ λόγος. iis-
50쪽
ideo inclitit in im Cadmus, quod
λον τιμῶσθαι, ι των ἀριθμῶν, τουτίστι διὰ του πληθους των τῶν. Magis anteii ei placot δι ριοι ὀ δ'ου δέω αυξεσθαι θέλει. I R-
Barnestris , nasi quod in margine scripsit: l. ἀριθμόν. Sed in X-emplo ipsius Maiiii Cori ecto legitiir: S. Corton. δίχα ρυθμῶν. Bi ei si iii : δι αριθμῶ non intin
duin nihi videtiir. Eoden redit altera Heathia conjectura , οἱ ἀρι
coli vir. Longe peior est altera διαριθμῶν δ' υδεν αυξεσθαι θε - λει, disti/rguens aut diεcriminanx neminem ampli cari vir. Idena