Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

11쪽

. si avis vulgo viserium plerorimique codicum silentio damnari; ipsas autem ωρας ἀνθρώπων quomodo corTigerem nondum inveni eo iatmque exeinpio p. 415 A etiam plura quam coraex eorrigenda restare facile lai gior Quantum libror In fida assevii poteram ho fuit, ut o κατὰ pro solo κατὰ διάνοιαν scribendo έκουσίου definitionem eum contritia quam D in legionis, exaequarem, contraque ipsius audio Mais, post Miso tollerem libem ni mitem et liano in.et vi in lippo liuiden sere verbis eo antecedente repetitam totainii tulissem et sequentem ita invertissem, ut non ἄθλον ἀρετη per,

ρας, sed hoc vicissim per Moν αρετῆ explicaretur quamquam reli- qna τὀ μυ- ενεκα αἱρετo ne si quidem malae iterationis speciem

deponunt. P. 4Ι Ε δυσμάθεια pr δυσμαθια restitui lite et Od. exemplum et superius eripium m- in perinisu mox autem Lyro Ovin meo periculo seripsi, qui μo lauer a 'ni iuri, tiones est, quas morbos apud veteres passim appellari misi. - . 416- δειλιι δεω , τουωναι ἡδεία diei non posse amissiliis

vidit, eamque definitionem ad orri potius spectare suspicatus est; eqIIidem Ircumscriptis, tiae ab hac notion aliena essent, reliqua ad . rentecedentem vocem redicere sategi. mox quoquo ἄλογος post ἀκρασίαλόγ'v mrspicionem ex tautologia prodeuntem ea re auget, quod in M.

tum poni ne cum articulo itin patitur. - viri. p. 37 στί δαὶ pro τί τόδε libris, p. 37s C ἔπιπνοι pro ἐπιπνοία Stobae debetur, cui Serna. . T laanc ipsam lectionem ex optimo odie Gais ordius xed licit. - Demod D. 380 D τοις ἐπισταμένοις uti xt suspectum est; nequo enim r--τάμενοι, sed o - ἐπι - aio consilio

indigent quod etsi et ita rigi possit, ut έπιστάμνωνος , et u τοῖς ἐπιστιγμένοις serit,anuis, in ipsa eorrigendi. ambigui te

Voces ceteroquin supervacaneas notare quam initiare malui. - . 381. γελοία et V, γελοιo BS ipseqlio clineideriis, nescio unde. P. 381 D τί δὲ Η cum ex Bibras ne optiniis P et molastantibiis, prorsus omittunt; τί VBSΤ, mi probato eos i huic in--rogationi praemitti necesse suit lineo vero quum jam et p. conii Basileensis reminin Memmissionen rem, rid. -- P. 38M ἀαιροε

12쪽

VBST: at et Lobeck ad Phrynieli p. 40, ahq Archi M. p. 371. P. 383 D διδαχθθαι τα cum plurimis, nisi quod nonnulli per diuographiam v-- insemio; δίδαχθῆνcae Vm eum duobus ae mill a non tantum equidem usino, ut pronomen, tuus commoda vis est, pro glossemate rejiciarii. P. 384 os V pro A -ν, φPhaed. c. 42, Rep. IV. 15 infiniae gyaecitatis labem ne liuio quidpna seriptori aspergi velim. - . 385 D πατῆτο Astii condectura, τιάτ libri a de stultitia hominis non de querela agitur. - . 386 εἰ μάλλον . . . - καὶ πιστοὐς Η, εἰ οὐ ὶ ο . - ἀπίστοης ST; M o libr- sitos milites,inuere Belissimis annotavit; mendauri igitur alio modo inenduin erat, qu in re meam rationem simpliciorem existimo quam eam, quam carolus Schiniditus Heseseldensis E isti adaurici

P. 14 ploxiis est. Mox demtim litienter huno secutus sum scribendo μῶλλον αυτῶν r μῶλλον αυτ ρ πιστευσουσι pr πιστευουσι, quorum priua uiam Astius ita disinaverat, ut ων αυτῶ scribi uberet. Sententia enim hae est, ut, quum iidem horritates aliis famili res aliis

hyosi si , ines, mino nuit auato cissimatur, in iisdem. t major es esset, sed si parem natis atque ignotis isdem hai se nou lides, se ipsuilli side si superabunt. Ichneideriis quoquo O καὶ πιστους ε αυ-τῶ cum ancelli adscripsit. - Sis3ph. p. 387- ωστε με pro oῆστεμ παραμελησαι, Herim idemque mox αλλως πως Pro καλως πως,

addi, non igitur negligeiulani misse Immo, si quid sentio, propter ἀσχολια necessitatem της ἐπιδείξεως παρημέλησε nees nus se ipsum tuebitur 4 ἄλλως πως . talia eadem ratio est tiae Pliaed. c. 25 αν-

convenit , P. 388 B υ ante oυτω πω circumscripsi, quia hac interrogatione iteratur tantum antecedens αρα τοιόνδε τι λέγεις, quam nihil est quod pro O o accipi cogat facile tamen patior etiam latius Suspieionem grasgati ne lite inepte Suum Oveto pro Oυτ conjecras c

mqδὲ mutavi, ut oπως βουλευεσθαι potius quam ah ἐπισταμένω Penderet Lenia etiam est emendatio p. 38b pro α μη ἐπίστηταί τις, nec multo violentio p. 390 A ἐπίσταισθε pro ἐπίστασθε, ubi no cum Astio πίστασθε seruiere mallem, praecedens Cir -- M. H modo ambigebant , ne cum Sanira, umio ciuiuiscribendum

ses, quod puriis sermo postia vix magis evin viasivo quam eum i

13쪽

PRAEFATI 0. dicativo iung pauin eodem inuino cerneso paulo alue p. 389 A Gαν δέοιτο Immus, cujus nisi quis aliam sto insui in ri emisam peritibus

rit, liuio quoque particulam quamvis soloecam relinquere debebit. uam p. 390 C reliqua corruptela relicta id tantum inihi in litisi, ut αλλο ν pro ἀλλοῖο ponerem, in quo participii in prae denti Hνα respoIIHens aegre desiderabam idem tamen mox P. 390 γῆ ουτ pro 'υτω et p. 391 εἰ μὴ καὶ pro εἰ καὶ scribere non dubitavi, quorum utriusque rationem patere arbiuor. Posterior confusio indena es mimi Rep. II. s. 365 B Hiiendodo susiam. Meronis quatuor in meum usum codices collatos esse vixi, quominiquum princeps optimus noster P sit, ceteros literis QRS insigniani horum autem lectionibus cum Vindobonensi conjunctis quae aliter sto Jacobitetius I et indoinus D constitui, hae sere sunt C. γῆν πέρι pr περὶ ex anastrophe lege Aristi, ne semper a me servata; s.

V eberiis ad Demostii Aristocr. p. 15 et 164 testabitur; eritiis tamen mox cum iisdem libri ἀναγει pr ἀναγαγεῖν posteaque ω δαιμονίφd pro et e καὶ λίαν 1 καὶ λεῖα scripsi, nec solis P id negavi, ut

ovκουν restitiandum erat, ouod illi interrogationi vix conveniebat; o. V autem non solun ὁπηνίκ υ pr ὁπηνικα Ου cum S scripsi, sed etiam νομίσομεν, quod Dindoi mi in νομίσωμεν mutavit, cum Onanibus libris revocavi cumque Pu et Z φανῆναι αυ pro φανῆναι ἀν ascivi, Socratissimiliquam nemo videtur esse, qui ouus mundi molem ani

librem in sonsensum mutare nolui, quia ne verinis quident, unde apis extra naturae iscinam gignitur; planissime autem ex illorum pariteret a: vestigiis τεως, pio τεως ς α scribendum erat, quod etsi solus claris literis exilibet, reliqui tamen aut ώς aut τέω scrinendo loc

pro in receperim, non intelligo, si quidem πρεπε γουν ad immo u pinus reserendum est ne in melle ad amplificauili vini d

14쪽

torqueri poterit reduxi uiue Indicat uni, leni ex nisi quoque mclaro exhibent. Eryx. p. 39ω μαλλον ν Stalli Detina Boech lito, ἀλλον ΒΤ cum libris, quorum tamen in hypollietica constIucuone anceps saepe fides d

prehenditur; quocirca nec . 304 ces anie ἰατρος agitanti sentei negari potivi. Alia emisa es p. 3Θ B, ubi quod iniει ταμα- ει ψευδῆ λεγων inseri si vis ipsis . librorum vesti etur, unde via B ταυτα τοιαυτα ψευδη λέγω ediderunt a P allidus

quatuor liabent ταυτα μὲν τοιαυτα, unde postquam scito Baltemis eto exsculpsit, ego eliquuin i αυτο converti. - . 395 D διαλέγεσθαι δειν omnesque Behheri, διαλέγεσθαι δει VBSΤ, quos mirum est non vidisse illum quoque infinitivuIIa, interTogatione Q γαρ . . . ---πτατο in parenthes posita, ad rationem bliquam ob μην pendentem pertinere. Illud vino etiam Schneideriis revocavit Memmis p. 398 A post πεποίη ex ischeri alterique coniectura o eoo inseruit carent particula edui; at in codd. sequitur αρα, maod quum proximae sententiae non conveniat, exigua mutatione superioris fini adaptatur, ut Soph. Oed Tyr. 1097 τίς σε, τέκνον, τίς, ἔτικτι των μακραι-- ἄρα; hoc est, DLM. Varie corniptiun locum mox qu que ωσπερ ... πεποιηκέναo ostendit, quod ne quis ita endat, ut ex antecedentibu ἀνάγκη repetat, haec ipsa sententia id continet, quod

antecedentis necessuatis comparatione illustratur itaque ωστ scripsi, quod passim curn σπε confundi docet Schaeser Gregor. Corinth. . p. 888 nec nox mihi temperavi quin verbis O Πρόδικος circumscribendis metio rein colloquii ordinem reStituerem. Prodici verba posterius

demum sequuntur, ubi cum laesiero διαφιρμιν - -δὲν φετο relato, ἔφη ἀνθρωπου ἔργον εἷνοα serim; -- mimi adolescenteni v eiat, qui posequam aruiuii disciplinas cum virint compas u hano

ipsam tamen comparationem neutiquam totam amplectitur, sed artium quidem effectus etiam in rebus extra Iominem positis cerni concedit, virtutem autem ab externa fortuna Sedungit. - . 3983 εἴπερ γε τοις Η et Selaneiderus ex condectura Balteri et Parisiensis vestigiis tib εἴπερ

narratione locus non est. - . 399 C πολιτικόν τε καὶ ανδρα VBS in libris, πολιτικόν τε ανδρα ex Clerici emendatione verissina illa quidem, sed ut non tolli sed circumscri 3 particulam par fuerit; quemadmoti in ipse nox O POStτι υ Supervacaneum circumscrip Si, quod

vix arbitror fore talibus exemplis defendat, qualia G. Hermannus ad sopli Antu et Lisbe uinius de negat M aec cumul. p. 1

linei rus, φαίνησθον Turieenses ex Beluceri suspicione, qua meam propius et ad Libromam vestigia et ad structurale rationem ae ere arbitror; et Eurip. Troad. 00 et Herni ad Soph. Ajao. 1222. - . 400 καὶ ante 'o restitui librorian consensus jussit quod etsi sensum non ferre cancellis signincavl, vide tamen ne ναὶ in eo lateat. - . UI

15쪽

Dinnod σιτίων pro σίτων cum Boethhio ex Stob Serni. XCVII. 33 reoepi, soli constantiae dem, ut mox τί δαὶ proci de libris sensus unam praeterea emendatio in nagitavi p. 404 η post ἀκουειν circumscripsi. 1Hως τις is ipse est, majus oratione doceri hominem oportet quam nisi exaudit, discere non potest; ἔτερον τι autem praeter auditum, cuiussisti Miggris lectio doctrinam impediri innuit, ne facile invenias, ne ori viti tam obscure si incam possit.

Axioch. p. 364 A o importuna iteratum nec codicum consensu tutum circumseripsi, moxqtie communem omnium ante uricenses vitionum scripturai διῆρε revocavi, non quo a διηκm derivmtem, sed quia G- apud Platonem ii quam laia inliseri u habet. Semeliar Misi tur I . IV. 4 vero ipsum nunc Mnrsi potius m - διῆρε seribi uberet. - . 364 Β ωρας ἐφνιδίου explicationem continodam non imveniri constat nec tamen placet Fisclier σsμφορῶς, quo quemvis alium casum potius quam morbum sermonis iisns 1enotat novum igitur vocabulum periclitatus suu ώρακίας, io ta inen in hoc libello recondisdictionis aspectatione scatente non magis, ut spero, Offendet, quam

mendat, ut ipsam substantivi insolentiam ad fortunae tu libria referre Iion dubitem 'φακια est animo delinquere planissime igitur iiij radix subitam morbi vim significabit quo quis, ut p. 365 A legimus,

τὰς ἁφὰς amisisse videatur. Nec πράως locum Ulo ἐπιτωθάζω retianere tolerat; quod verbari qui imo suapte quidem vi antecedens et supere inutivit ad ini. p. i), eandem etiam minui omniuno non patitur; lamini tamen adverbi vin nun inbi rem uirum in

πάντως mutarem an pro glossemate ad sequens ἀστενά κτὶ retinem, cancellis notare sategi. - . 364 C καί μοι uiri libris, καuo BST; Praecedere tamen etiam encliti in ostendit Reptibi. I. 5: Hά μοι ἔτι τοσόνδε εἰπέ, ne Solineiderus eam admittere dubitavit. - . 365 A

et ad Plitionis Exempla accedit, M. Crius. c. 23 et Repulat. VII. 15. Ibid. πολελοιπας aliique non exigui. ἀπολέλοιπας VBSΤ a ἀπολείπεσθαι imbecillitatem potin S, υπολείπεσθαι ignaviam declarat; f. Aristoph. an. 1002, Demostli Mid. S. 168. - . 365 B πρὼς πάν-

των , προς--ντας ΒS, προς πάντων Τ; equidem Stobaeum Serm se uiua sum, cujus in lum luistis si uiuide etiam inclor i. iii astromim apud me minioritas siti. mox mismi τοττον ani Muικῶς διαγαγόντας reus ille praebuit; qui etsi sequentia tu

ἐπ ντας coimpit id ipsum tamen nisi objecto anticlitatus trivitii s cera vix poterat: ne p. 366 A ipsi uracenses ex eodeni XXI. 38 πλείοσιν ὀδοναι pr εἰς πλείους δυνα recipere dubitariint, quan i uirum accusativum sero vidi fortasse sequentis glossematis νόσους

16쪽

notatum tamen multo aptius ad D δυνα Miani ad ἀλγεινὰ relatetur.

P. 366 C δός τι καὶ λάβοις τέ κα Π, δός τι καὶ λαβε τι VBST; athio quoque Sinlineus X. 34 opiniivinu pinus minuit, quem quum Platonis quoque libri aliquot ipsemae Par ii margo, iuberent, et meminc

Epicharmi et dialectus illam emen tionem agi Na, Duxi a me primo in Gesch. d. plat Plau. . . p. 306 propositam nox etiam Marens Gr.L dialect T. ΙΙ. p. 456 auctoritate sua approbavit. - . 366 D κλαυθμμυριυμενο pr κλαυθμαριζόμενον scribendo tSpothetahum tantum errorem cor rexisse mihi videor ipsormin autem librarioruni deinceps inserendo ἐπέστη γαν , quod in Platonis codicit, is omissum princeps Michina ex inobaeo col. 76 revocavit. P. 367 Α ἐνστησε μP, ἐνστησονταιU illud tamen .etiam Stolainu tuetur, reliquis quoque ad sin larem numerum adaptauq τίνα τις του ζῆν ὀδὰν ἐνστη- ὰεται; eodemiue auctore mox, πη λθ pro πεισθλθε tumque παρηρθρωσεν ἀλλ' οἱ πολλοὶ γηρως ἀπακμάζουσι καὶ τεν καὶ ὁ4 παι- οἱ γέροντες γίγνονται κατὰ την παροι scripti, uitiaur. παρ-

sem, vectis r γεροντες οum Matthiae et Stalibauinio circumsci ibendistam exilem orationem reddere cogebar, ne apud hunc quidem scri-Ptoremnese esset. - . 367 στὀ κράτιστον αυτοῖς Β ouum iuris,

tivum certum est correctori deberi, iii βαναυσου commune genus here non animadvertiisset isque error ait extremum etiam Iειρωνακτι- κοὐ scribi aussit, quod miro fortunae ludibrio ex solo Ven ta omnes deinceps editiones invasit. Praesentiam quoque μέμφετα - χαλεπαίροι

ad aeriainnas Gereatio erat. Nec mastica mala, mi p. 368 V oratio transit, minorem Stobae fidem ostendunt; ibi quum aptissime cael stium imbrium ἐπομβρία terrestrium aquarum ἐπίκλυσιν comitem habeant, ἐπίκαυσις, quam Platonis libri osserunt sermonis usu ad facies positis oculorumque quam ad triamin ad uoties resertur, et si maxime

17쪽

κρωri os pro που δ' οἱ πρωη recipiendo vina scriptor allatam esse spero. - . 36 A συγκλυδος et Schneiderus, συγκλυδωνος et B, συγκλυδων Τ;- συγ κλυδα χλον novit etiam Suidas T. III p. 789. - . 369 D ἀντικροτήσης Η, αρτι κροτήση libri, ubi tamen praeterii temporis adisi iuni suiuii exacti sippysinumu, quani milui'uxo a Mi inesse eo ini, non convenit; quod nisi quis cuina hero ,-- στέρους - αρτι λογοviseribi nuduerit, mecum in composito novo illo quidem se testimo et apto acquiescet. - . 369 Ε ἀρκειται

VBS, ἀκεῖται Τ ex Henisterlausu conjectura inlid tamen dam Boeotitus eomparato Her. IX. 33 tuitus est, ne Schnoidem abjecit. - . 370 περιτιθni et Schneiderus cum duobus libris non optiuiis. Sed exigua vulg. περιτίθης mutatione eademque recessaria, qtu περιτρέπεις σεαυτὸν solo δει ατουμενο non satis de uire, sed alimini parsicis pium M t, quod priori illi ita opponatur, ni hinc demum contradictio existat. - . 370 B φυσις ουσα τοσόνδ' αν ρατο , φυσις τόσον διηρατ VBS, φυσις τόσον αν ρατ Τ; at latius corruptelam patere optimorum codicum lectio τοσονδυο v vel τοσονδοιους διήρατο arguit: unde quum dat Schinidlius pist ad urie. p. 23 υσ' αὐτοσόνδ' Gino exsculpsisset, equidem structuram certe tolerabiles restituere mihi visus sum. Selineideriis ipsum τοσον μο- rei in viniitidotin magnam sistens suae6ere potuisset me iswlitionem at mihi Gειν - eundi signiscationem nisi depressionis vi Meedente admitteram Maxvidetur. - . 3T C καὶ Πλειάδων ανατολας τε καὶ δύσεις - ωndectura poS θέρους inserui, quum vulgo ανατολάς τε καὶ δυσει post σελήνης, καὶ Πλειάδων post διττὰς leger ' eoque facto mature vel

manifestum est iust in solis et lunae cursus abundariu erotiamisi, eontra ortu Oeeasnsmi indo ab Hesiodo ser. 383 his ipsis astris sero aequiparabantur. Poteram utique etiam καὶ Πλειάδων ἀνατολάς τε καὶ δυσεις χειμῶνος καὶ θέρους ρου scri laere, quorum extremum 'Vinckelmannus suasit, quia, ut Plinius aui. Hist XVIII. 69, Versiliariun exorin incipit, occasu hiems; at eum in aσεις, χειμωνα referri necesse ruisses. - . 370 Ε καμααχιν Η καὶ πάλαι libri quod tamen dicere vix poteriit, ii hanc usque colloquii partem ab omni philosophiae solatio abhorruisset nunc ipsa poenitentia in meliorem magem conversa declaratur. - . 37 Ε διψos , δίψος V Τ; et Selineider ad Rempubl. . I. p. 408. Haec hactenus de priore voluminis parte altera, cujus seri lexi, nimium est, quasi totidem raucasiones postulat, in eis pluribus inquirere in singuloriti l lor n. nem et indolem non possum, Milones tamen es indamenta, ictus uniusdiu mi reeensi nititur, eo

18쪽

PRAEFATI 0. xv

altius repeti necesse est, quo plura mihi in his vel me judicio vel novorum codicum iit sidio velut ab integaeo agenda sumim. Quae enim lia appencuce comprehendi studioriam cadente graecitate in Platonem eouatumini nisi timenta, eonini primum modo ac plane paulo amis, hae ipsi uotis sere Molaia, inopinaiae salui redditum est, alterivii, nisi spes me saltu eandem nullo demviri remper hii, ne tertium me

in superiorem criticomam opera acquiescere passum est qualia autem nunc primi m maxima Par prodit, udii deinceps amplior mitio reddetiir; ipsa denique Soliolia et imae glossarium, titiamvis Saluberrirnam olim Rulinhenii, nuper uricensium curam experta, exteriam certe formam,

mi hi indui prodemit, vel inlleari vel excusari volum. Albinus igitur, misit et aetas ei argumentum primo loco poni jussu prineipem editorem habui Joannem Albinum a ieiuni, qui illiu εἰς του Πλάτωνος διαλόγους εἰσαγωγη anno 170 ex codice Holstentano in Biblio-tlie a Graeca Vol. II. p. 44-b transtulit. Inde posterius a Joanno Friclerico isclier cum quatuor primis Platonis dialogis Lips. 1783 et a

Christiano Daniele Beckio in fronte editionis Taliel inuetianae 1813 p. 9 in repetita phiriniis ima vi vel negligenim vel minoipietas ina rivis sorite ii, doneo eandem nuper cari re cire soluiesderiis in Scholamur hilu rii. a. 1852 indice ratistaviensi ex elu ntissimo codico Lobiavieensi i

emendatam edidit, ut et eorum, quae ipse modo medrum subsidiorum Ope constituissem, plurimaIII partem confimaret et Suopte acumine nonnullis locis egregiam lucem assii Iuleret. Id ipsiim tamen ii clarius appareat, simulque certior singularum lectionum auctoritas in enotanda varietate, qua inea lineo mensio a prindipe Fabridiana discrepat,meomini loque codicum lectiones, qua ii quidem alimis nim iiiiiiii est, Ginnie perscribam idenique vera duo illorum genera distinmam,

quomin ne Schneiderus quidem ullam nouiuiam habuisse videtur. Id nitri principium, in quo et Boistentanus obco vicensis consentiunt ex meis unus Mitum servat Parisiensia 2290, quem Carolus ulterias, cujus jam

superius et humanitatem et diligentiam dignis laudibus Prosecutus Sum, iniuriae aetasis libravi eum Fabriola diis ad volnim con stire, nam iit; reliqui tres ex iis, quae huius tria prima capi eontinent, in mamiluin

κείμενος τινος των πολιτικων καὶ φιλοσόφων πραγμαιον μετὰ τῆς πρεπουσης θοποιως των παραλαμβανομένων προσωπων καὶ νος κατὰ λέξιν κατασκευῆς , post iliae sic statini pergnnt δυο δὲ οντων χαρακτήρων του δι- όγου, φηγητικο καὶ ζητ ικον, ὁ μὲν νη- γητι - ηρμοσται 't. . . unde non inutilos sed consulto breviatos

esse liquido apparet . idque eonsilivi in in anulus prodii, quo duo eortini non εἰσαγωγ η-- περὶ της τάξεως - τῶν Πλάτωνος vel

τῶν βιβλίων των Πλατωνικῶ inscribuntur. Eomini alter est Lugdunensis AS . r. VOSS. Q. 13, culus apographion Engotiato Mehiero, om-ciosissimaeo Iuralitionis viro, Receptiim refero, alter Basiliensis, mus quali in alini Archivo. XIV. p. 104 inentionem invenissem, Gerlaesitus, minui a toris ausa irino, promtissima innuate meos in usus

19쪽

eonserendum curavit his aute in tertius accessit Parisiensis 1816, et ipso Mulieri opera collatus, qui etsi Albini libellum cauniore manu quam ceteras milicis partes Scriptum os narrat, non tamen minus memorabiles

inde lectiones enotavit quas ipsas an eum si aperiori nisi conjungam, ut minis Schnoideriis Lo ovicensen inini litem A, Holsinniano F Midit B insigniverit, ego Parisiensem 2200 c, alterum 18mi, Lugdu

nensem , Basiliens en F appellem Schneideri denique emendationes liter idi, meas Ole in . τουτ δυναται BC, υτος δύναταε

visum est, servato e iani A διομολογουνται , emtionem a Platonis sententia pariter ac Libris aliena in circii nascribere. - οὐδὲ γαρ ανευ τέχνης τινὰς καὶ δυνάμεως εἰσι γεγραμμενοι post διάλογος naale iterat, Schneiderus irino recte naisisse videtur. - συγκείμενος περί τινος

, σογκείμενος τινος AD, συγκείμενος τίνος ΕΚ, miro in desumi praxesumitione coiisensu, mi tamen arere sirructura vix Dimi HΠται λέγε α A et selliaderiis, probabiliter siem ei a quae o excoria ectura post ἐρωτησεω inseruit καὶ ἀποκρίσεως, non tamen adeo no- cessarie ut quod eodein duce nox ipse eeep διότι, per homo earcton, ut videtur, antε διαφόρω malui omissiin . - δει παρεῖναι καὶ τst et Schneideriis, quem sequi iam dubitavi, quanimiam προσάπτε-

omisso παρειναι laiantem resarcire voluisse vident Ir D in omnia sartatecta sunt. Difficilior causa est seqlienti tin των δυνάμεων, quae quum salva constructione abesse possint, circrunscribere quam emendare malui,

nimiam aluus commielmi laiae sinite a 3 nomio ne lamen aui minariolabar ως ο δυνάμενον satissaest Melioriti distin Atheniensibus di ceptationem laue yd. V. 85 112 respici ermani est verba auten non extrico, nisi forte λεγόμενον π τινῶν δυνάμει εἰδοποιεῖ scriptum stit, ut Aloin o. 6 ἐν- Φαίδων ουτως ἐρωτα δυνάμει. Deinceps demum verissime Schneiderus cum A ου φήσομεν εἶναι διάλογον

omissa inhiat indidemquε ληλαις ἀντιγεγραμμένας pro vi a- ἀναγεγραμμένα edida. c. II eidesii dei,---ἐν τοις ἐξῆς - xἀ- κτηρον, quae si Be in homoeoteleum exciderant; καὶ

ABs, quorum minor apud me anctoritas est, praesertim quum alibi ipsum A cum meis concinere videam, ut in ἐπειδar pro AG ἀναγκαπον,

20쪽

etv ἀρχὴ pro την ἀρχην, quae vel invito Schneidero asciscere non magis dubitavi, quam ipse in extremisista ante o λόγου cum solis De retinere sustinuit Neo . V ulla causa erat cur cum BC καὶ postdπωσου contra servarem immo hi quoque insigitissimae muta

Longius procedi ussit hiulca sententiarum unctura ante ωσπερ προς παράδειγμα, quam ita tantum redintegrare poterasi, ut antece dentis ποιεισθα ullabas extremas particulamisis hausisse suspicarer;

miod vero deinceps est laenis muε ἐπιτηδεο ς eum A insemiit i, nostri quoque libri omnes suppeditam Mem iis emit, si parii mo post ἐστὶν , quaere ab As oblatam in ara tare cum E quam

cum BC prorsias tollere malui. - Mox δίεισι τον περ αυτῆς S, διίησιτον περ αυτῆς ΑBU διίησι τον πρ αυτos DF, δίησι τον προς αυτου , unde masculinunt ad φιλόσοφον spectans libenter recepi, iureliquis Schneidemin eo facilius secutus sum, quo pronior ipse jam Solo

postus lateat tutissimisu auten τεινέσεως ν παιδεύσεως, quis etsi Selineideriis ab A viatum sprevit, ram nostris astipulantibus non minus recipiendum erat, quan ἐπεὶ pr ἐπειδή, ἐντευζόμεθα pro ἐντευξώμεθα, περὶ τὴν φυσιν pr περὶ φύσιν, deniqρο ἀντονόμεθα, quo Sesneideriis lacunam a Par c et Fabricio inserto ἀναμνήσομεν aegre expletana ex A indue resinou. - θ in elare elimi mei DF --nibent revin*-- Ε, quod soriasse erit qui vel ipsum vel in αυτ οφ μεθ' divisum praxeserat tuitus tamen visum est in vocabulo insolii nuγ-

rein librorum numerum sequi, praesertim quum vectum Ipsum cum praepositione tantum componi possit, αυτo nominale derivatum τοπτήσο

μεν pocluis postulet. - . VI ἔτι δέ τις S, εἰ δέ τις libri lacunam siti esse suspiceris Solaneideri tamen condectura omnia expedit, ne minus recte mox idem, libris quoque praeteris omnibus a lassemitibus, μὲ post πρῶτον inseruit ei Ei 1io ἀναπόδραστο susuilii, miscui demimisere posset, si minierinta hineri liceret. inor librorum consensus est i ἐκβάλλει , quod meo'ini unus tantum D clare exhibet eidem tamen et ἐκβαίνει ἐμβάλλει seribendo maprea eri favent quam vul la ἐκβάλοι, quamquam elegantius futurun ἐκβαλε fore saeile eoncedo. - ante ήθικὰ a Fischero ancellis notatum libri omnes inmitur, postri, solus c, in quo omnia Minen additammua inve-nIri vidimus sensus tamen iis non minus Molat quam niux αὐτὰ - pr ἀποδο ναι, Θ quummenon p. 98 A respies manifestum esset, ne in clineideri quidem correctura ἀποδεθῆναι acquiescere poterana. - Ἐ.ξι pro διάνοιαν ι προκαλεσαιτο pr προκαλέσοιτ ut Solineidero , ita mihi EF obiit Ierunt; denique post ἐντυγχάνειν integram periodum per homoeoteleuton excidisse confreniant; einde PLATO M.