Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

21쪽

δεικ πιλο ι -- posι πω inserunt quibus ni illam obtemperan dum esse censiti. Additamenta Sphneiderias et ipse recepit; et vetro In A quoque invenissa videtur, unde των tantum abesse annotavit; adii tamen hic Iocus ex eorum numero esse visus est, quibus ἀπο pro ὐπysino

sestero notatae vulgatas haud ram longe snperi,in Vulgata promi pixum. mictorem habet Danielemineinsium, qui Maximo Tyrio iteritiis ipsius curis Lugd. B. 160 et 161 recensit Alcinoum nulla alia causa sui3aecit, quam quia iunc illi in eodem codice velut ἐφολκιδα ut ait, navi inclor adjunctum invenisset unde quod se quae Vera viderentur, rece- Hsse, quae salsa, induxisse iaciai, siaud se o an nulli saepius lalsa in- . tulisse, vera neglexisse existi nandus siti senuina certe scriptoris verba, . qualia boui cocuces produnt, ei tui non exhinuisse vel levis haeo opera, quam mihi in hunc libellum impendere contigit, quemvis docebit;

cui etsi duorum tantum librorum Parisiensium collationem assilibere potui, ii ipsi tamen tot locis aut veterem Aldinam tuentur, aut insperataInnovariti l*ctionum praestantiam aperiunt, ut qui initio Helasianam an

tum eminimi recognoscere insuluissem, ain nunc proratis novi in me '' i'- n m illis me effecisso Milonem. Atqui alter horruin, N. 1962tus, quo conserendo an tertio in caroli ulteri contu 'vinin ipsum

Alcinoum cum Maximo lario conjungit: item saec. I scriptum quum Vetustatis conamendationem incelitate aequale alii madvertissem, toti huic recensioni Profundamento Subaicere non jubitavi nec deterior alterius iu-

es est, sam Xui seripsi ei N. 1309 signati, cujus varieta ab emidito Graeco in meum usum collaia etsi intuoiaem libriu demiam prate se seri,

in vissimis tamen rebus linu spernendum subsidium praebet. Ηο-rum igitur prioris lectiones, quas quidem Minsianis substitui, nota , posterioris si insignivi Aldinis A, einsianis utpote iugatis V aseripsi meas deniqii condecturas solita literam notavi quibus copiis etsi non dubito quin et itidobonensium et Italicorum libroriini collatio magnas accessiones afferre possit, hanc tamen opera', quam uo, li edixin

cui pereo iniungerent, ni ri ait Meditiori quam id, quod

jam nunc praestare possem, diuuiis premere in tui. De titulo tantum In bri, qui vulgo errat 1πινόου φιλοσθου εἰσαγωγὴ των δογμάτων Πλάτωνος ρ εἰς τὰ Ου Πλάτωνος δογματα εἰσαγωγη, Vindobonensis Iustiniae c. VII. p. 1 et Laurentiani manditi. . III p. 259)auctoritatem cum Parisino priore conjungere licebat; cetera, inuste hoc

22쪽

JIc necesse foret ipsum tamen principioriani vocabulum ab ho loco alienum esse ratus participium ejiis verbi SubSiitui quod posterioris aevi scriptores passim pro ινα usurpare constat. Vellem utioue etiam

in Q totum nunciatum propter liomoeoteleuton excidit. o. 3Tτ αρα ποιον Η, τ αρα ποιον V, in Stota conclusio deest. - L.

23쪽

τρία , η τε γεωμετρία AP cf. Repubi VII, p. 28 A et Epin. p. 90 D, ubi haud scio an idem resutili opinelint. o. 3 ἐπὶ τὰ Ο, ἐπὶ τὰ ἀτα, , spmose, sed perperam; τὰ αὐτὰ suntlia

nuntiae leges, is sonos aeque a res oriun motus retini necesso est. 1. 32 αναφεροντες 0, φέροντες ὐ. o. 3 κατὰ ταυτὰ Α, κατὰ ταυτα PV, κατὰ ταυτο 0. I, 5 εἰδωλων Η, εἰδῶ APQV: at significantii quae Reip. VI, p. 510 sun πρῶτον μὲν σκιαί, ἔπειτα --τοις δασι φαντάσματα καὶ ε τοῖς σα πυκνά τε καὶ λεῖα

μέλλοι APU at L Creuger ad Plotin de pulchri p. 384. - . IX. l. καὶ ante 4 ἰδέα utpote supervacaneum circun Scripsi orium S ex

solemni peri istumio cum articulo, quae diuographiam peperit. L. 8- ωσπερ Am, ῶσπερ V M ia necessarium M παράδε - eum πως τι jungendu in Illud laruau recipere nolui, quod iidem mox postωσπερ inseretinat γάρ nam haec laoque littographia est ex περ- γαρ da os ad uinrd. p. 282 E. - L. 9 εἴτε καὶ μὴ , εἴτε καὶ εἰ μὴ , nescio an assentientibus PQ, ut erte contra strueturRemtionem. o. 10 παντὶ Η, πάντη MQV, quod ad sequentia res

certe suppleri antecedentia postulant, non --οπ seni, exterius exei plaria exstare. - L. 28 γεγονεν omisit u ego est miniscripsi, quia neo γεγονέναι deis, nec perfecto, convenit non tamen repugnem, si quis Et vel simile iturin excississe censeat. - . . l. 4 μετούσια , μετουσία nescio qua striictum Praetuli igitur adjectivum, quod

communionen O-ας significet M. similitudinem mus, quod inter ecclesiae patres dactauian M, ὀμο-- sorinatiun. o. metis APQ, τι νοητὀ, V. - L. 10 ἀπηλλαγμένως , ἀπηλλαγμένοι Θ, ἀπηλλαγμένοι - , unde dittographia elucet praetuli tamen ex duabus lectionibus difficiliorem. a. 144 πρῶτος , πρῶτος ΑV. - L. II ὀρεκτὀν Ρ, ὀρεκτικὰ AG - L. 21 αυτο κάλλιον PQ εαυτο κάλλιον ΑV, absurde. - L. 28 αυτου το σχῆμα φύσει τέλεόν ἐστι Η, αυ- τὰς το φύσει αλέον ἐστι ψ, unde tamen aegre sensum elicia&, quis ueliniudinis Mnesiloni conveniat, neque antimiliti, ii Ieci in esse Pu demonstrant, ubi eως της - τέ--ε ii vir o --oon

Junctis 3llabis v - του το - στης -rei, quoa - neutri generis Praedicato et ipsi pulcri notioni non opinor inepte convenit. καλον certe maxime in σχηματι cernitur, neque a dei persona σχῆμα alienium esse ostendit Iat Politie. p. 27 C; hoc autem quod τέλεον Potius DiuilsZeu a Corale

24쪽

riarn πλέον appellari malui, exeusatione vita egere arbit or. - L. M

cipium mancini esse apparet Minsius satis habui luterpretari; in corporibus apis animae via es investigari vomu videtur tamet 'hieger Versus excidisso quem quum ne mei quidem Bibri suppleant, lacunae notam posui. a. 6 υποστησώμεθα PQ, υποστησόμε A L. 10 μεριστῶν APQ , αἰσθητῶν , u sementiam verissime sed id ipstun

A quibus comparatis quum et certa sede careat, non ipsum tantum eliminandum, ei etiam ea verba, quibus cum καρO Jungenis interpositum esse apparet, pro glossemate notanda esse censui, Praesertim quum ipse καρο non Platonis sed Alcino Vox sit, quem se ipsum in

Alcinous eum,οτοδο σόμενα eontinuasse videatur. - . XVII. l. ἐκτελέσονταχ, ἐκτελεσαντα ΑV. o. 15 σπερ , σπε APQ, τῆς μὲν , nescio unde. - L. 16 , ὁ μὲν - pro' scripsi cum Buttinanno S. 116. Adn. s. 21; item πελιῶ pr πελία cum Arcadio p. 41. Penes libros partim auxilii est, quorum duo u glossema μελαίνης, inruus P apertini corruptelain se reu offert, marino inii vini vera lectione ascripta, quam ceterocuin nrina lex Aphod. Probi.

25쪽

σαντες 0, ἐνδυσαντε ἈPV at Lotin p. 43 A τὰς της ἀθανάτου ψυχῆς περιόδους ἐνεδοον εἰς ἐπίρρυτον σῶμα , itea Pli d. p. 8 Ε,

9 A etc. - . 3 το κρινόν τε καὶ θεωρουν , το κρῖνόν τε καὶ το θεωρουν 0 το θεωρουν τε - κρῖνον Ν, naturali ordine:

- condectura, ut videtur; in nostram praestaIe arbitror mμεῖον δὲ

- sema. γαρ nota struetum est hinnuis auten tium jeci oblimia or tune ex Platonis sententia dicuntur. -- L. 18 ποικιλοστα - 0,---αι--των , ποικιλοτάπιὶ AV. a. 25 περὶ την γλωτταν , --ρὶ γλωτταν , περι γλῶσσαν 0V, περὶ τὴν γλωσσανἈ, quod per se

quidem Servari poterat; neque enim constare sibi in his lueris scriptorem . I ἐπιπλασσομένης, μαλαττόμενα liquido ostendunt. - L.

quia uino non ea inuo, qua Dερα sint, alteri opponitur, sed aut ceria naturae differentia mox altera loe jungit ita QMd. καὶ το λογιστικον P0, καὶ λογιστικον quo itisserentia miniis declaratur. - L. f προς

26쪽

PRAEFATIO.

totus versus abest , Ibid. τὰ κατὰ μέρος , κατὰ μέρος .. L. 28 διωδευσαμ εν- διοδευ αμεν ρο - L. 30 πῶς αν Η πως

ματ- PQ, λ μημι γ AV, manifesto glossemate ipsos enim librari. α τ' non intellexisse Paris margo docet alημμάτων αἰθυνεσθe γὰρ το λαμβάνεσθαι Idem tamen simillier usurpat Iamblichus in Vitiois Aneodd. . II p. 212 ἀπο μικρων αἰθυγμάτων ρμωμε- νους addo Philodemum in Vol Hercul. V. I. col. 30 Polrb. IV. 35, . , Dion Chrysost LXXX. b, ubi proprie muriam, deinde om

haud infeste verbum tamen nostros codices aervasse apparet. - L. Tκαὶ τη Mu, μητε τη V ex conJectura ut videtur, ut sequenti μητε

του . . . λεγομενου servato lito, reciperem, quorum posterius leuius fore putavi; τουτ' ἐστι enim omni modo quippe X superioribus male repetitum tolli oporiebat. a. 2 τούτων Η, τουτο libri praeceden-u δυμ, specie seducti a sensus est duo, eae a. - , 28 ἀορι-

quamvis inmani tamen posteriori ecitati non imotum lexio ostendunt.

27쪽

αυτω PQ, αὐτὼ V. - , 58 τον δε- τόνδε . - . XXVII. l. 4 , , re, at ipsa Plaimus veris .asseminui ex sinet. p. 176, quapropter obliquani orationein librariis deberi arbitror. -- μόνον το Η - μονοπ APQV, quasi iusium esse fundisi etiam silui

prudentia Alcinous vero in Republica solam austitiam memorari 'amu . L. 8 π θεω APQ ἀπ V verum jam ischeriis restituerat. --

I, 20 αν το , αν AG qiiam particulam addecisse videntur, ii sequenti τω μὰ ω responderet id ipsum autem inis potius mutandum erat. - L. 26 ἀσκηνσει , αἰσθησε libri os sup ad O.

libri sit ipsa opponitur partibus suis sive εἴδεσι - , 3 συμφωνον

καὶ βέβαιον Ρ, βέβαιον καὶ συμφωνον AQV. I. 44 εἴδη αυτῆς λογικαί, αἱ δὲ περὶ το λογον ψυχῆς μέρος , τω δὲ ἐν εῖδει αυ- της λογικαὶ δε α περὶ το λογον αυτης μέρος similiterque nisi pis P, ani περὶ,iniuii Q in Mik-- unde quod equiden Manum xων δὲ εἰδων αυτῆς αῖ - πομαι. exus M ασγοι, quod ne

sententiae quidem vim exhaurit Ari, ante M M onditer Plato quoque solet cf. Ialin Archi T. H. p. 391; si quis Rutem ambigat, nurn λογικὴ pr λογικα series praestet, quia Plato non ut Aristotelea. rationalis quoque generis plures virtute novit, e 30 eodem numero

memiiu καὶ το ἐπι μητι κου , mihi certe non post 1ογιστικO sea post θυμικου potius exculisse visa sunt. - , 1 περὶ του sensi flagitante cum asteriseis inserui; f. lat. Republ. IV, p. 433 c. a. 21

L. 33 ἐπισκοτουμενος , ἐπισκοτουμενον Π ἐπισκοπουμενο 0; at Maavo non bono tenebrae per ignaviam offunduntur. a. 35 κα οχου ἐάν τις PQ, quo expletur lacuna in crelicta: κα θολου , sed' mox καὶ ιὰ ante ποι 'ontra libros intraderet, quo sublato Veram

28쪽

εκάστη AV an scriberi turn εκασταις - L. 30 η ρώμενα PQ, αγνοουμενα-V. a. 31 ἐπιτεινομένων ὐu ipsiusque Heinsii prior editio, posterior ἐκτεινομένων , quod tamen iam lacheriis ore it.

AV. - , 10 πάντως ὁ τοιουτος ἐξηπάτηται , quia et ipsa languente veram apodosin i καὶ ταυτην ἀκουσίως ἐλευσετω protas sua desti1- tutam claudicare omni, elicumscripsi. Accedit ilo ne prolusis qui-

dominatione non erinitur nostriini, si sanum est, reditum ad meliorem

-ουπὴ libri contra Platonis auctoritatem. - , D μεσογαία PQ, μεσογείρ AV et Pliaed. p. III A. a. 39 αλλα τε μυρία PQ, ἄλλα

29쪽

suasore, ischeriis recepit mihi vero quam hic mendosam scripturam appellat, omnino vera videtur. Neque enim primo tantum, Sed omnienti quodammodo non ens adhaeret, quoniam nullum ab altero distin- eretur, nisi id alterum non esset ideoque Etiam,vτ sequitur, quod si πρῶτον ν anteeederet, in αυτ mutandum esset. c. XXXVI.

l. 1 παρκεῖ Α ἐπαρκε P0V illud tamen recte a mnaischema,posuit. Olympiodori vita Platonis ex Isaac patris adversariis a Merico ca-saubono edita prodiit cum Diogene Laertio L,ondini 1664, unde et in hujus editione et bomiana Amst. 1692 Τ. II. p. 82 G88 repetita et Platonis dialoos tribus ab Et vallo Oxon. 13M quatuor a Fischeroalips.1783 editis praefixa est, eandemque Vestet mannus inter Vitarum Scri-Ptores graecos minores Brunsv. 184 p. 382-388 et arisiis apud Didotum 18b iteratis curis edidit cubus a recognitione quibus in locis

discesserim, solito more ita subjeci, ut Casauboni arctiet3pum litera A, Uesternianni lectiones IV meas qualescunquo notarem. Praemisi autem praelationem idem vita in Olympiodor ad Platonis Alcibiadem primum commentariis antepositam, unde iano etiam Casaubonum sustulisse certum est; ipsam tamen praelationem primus Creueterus cum illis commentariis publicavit Francorurti 1821. quem alioquin secutus Semini. I reliqui scribendo διεξιουσα pro ῖς ἐξιουσας. Ceterati de isto praelatione, quae finitur verbis φιλοσοφία προστρέχουσι, mox iterum dicendum erit vitae loci, quos me judicio recensui, hi sere Sunt: C. I. l. 23 πολυ κοῖας , πολυηκota XV at nulla causa est cur illain sormam magis pernamus quam ξνκοῖα pr ὀξυηκοῖα, qtiam merito wyttenta ad Plutarcii. p. 28 tuitus est. - . 29 α A V a uiuii propter ipsani rei veritatem circumscribendum visum est. - . III. l. 2ονομαζομενοις , νομιζομενοις cum Casaubono, commodes, sed praeter uecessitatem ci Diodor Sio. I. 38 Θαλης εἴς τῶ επτὰ σοφῶν ονομαζόμενος, deque εἶναι adjecto Soli simann ad Isaeum p. 22 l. L. 11 τοκεῶσιν Α, τοκηες cum Vindeto, it haec sententia sit et patres ursa sibi ad seros insere nepotes sed scriptoris mens communionem potius nominis inter causam et effectum postulat, quam e codicis lectione ita elicias, it quae in liberis antimadvertantur, parentoris tribus

Procliis dixerit. a. 20 υτι- ουχὶ cum Bergido Pori l. p. 405 at vide ne ma)or utilis particulae vis sit, quam Aristophanes quoque Pac. 316 in affirmatione usurpavit adde Heindor . ad Phaedon P. 111 et Verser in Act Non. T. I. p. 256. - , 29 sqq. historiolam de Anatolio ne Olympiodoro itidem j an ratus circumscripsi lectionem Vero intepam etiam 1 31 servavi, ubi veto pro vτὀ scripsit immemor exemplorum Theocr. VII. 10 καί, τρεμα εἶπε --

30쪽

que Platonis Phaed. o. 43, nisi tuo hic non vocativus sed nominatiauus Aetitutur, ut Belch Anecdd. p. 382 εἶπέν ὁ κήρυξ ουτος ἀλφάνει - . N. l. 8 μετὰ τοὐτον , μετὰ τουτ praeter nece8sitatem. - . . l. 29 ἐκεινον τον καιρὴν Η, ἐκεῖνον τον θεὸν Α. ῖνον καιρὸν auctore, ut ait, casmibono vix iamen arbitror hunc etiam inieulum tolli volvisse. c. H. l. 1 -- Α τρι- W, e ius emendationis causam non inelium quae enim modo seriptor 1area μίας , o μως', ο ιαμίας IV, qua correctura naeam eis niorem esse existimo. - L. 19 θηρῶσθαι , πειρῆσθαι ΝW, quod

nec Structurae ne imam convenit.

Prolegoineatorium philosophiae Platonicae, quae olympiodoriun excipiunt, clina sex capita et ipsa 'Vesierinantius inter vitas philosopli rum edidit, quatentis ab urerent in Bibl. d. alis Literatur, Muisi T. V. Gottins e 178s ex codice Vindobonensi publie ita hiemini ipse

tamen Merenius hanc vitam Platonis partem tantum majoris introiiiictionis in uiti versam Platonis philosophiam esse annotavit, quam etsi illenuit continere narravit, quod non a Diogene Laertio et aliis melius daniet copiosius o positiun esset, ego simulac propius cognovi non indignam iussi ravi, quam totainia uti imi inuis ommimi Mima. an quidem Vindobonensis obditis, Mi haec Protegomen. - Ges exei

plari vetustissimo oonjuncta exstis in Minsecti comment T. VII. p. 125 sqq. legimus, quamvis sedulo quaerens adliuo non inveni qui po- graphum meos ad usus laceret eorundem ero Riterum exemplar, quod Monachii in cod. Bav. 113 servatur, roganti milii Leonardus Spengelius V. l. cui palam alio desilio grauas ago, Per adolescentem harum litemuiui studiosissimuni v urini in diligenter desinibendunt mmivit is i in si maxime aliquid neglexisset, antiqtitus erus leni odicis Umphum ex Ruhnytentanis copiis in bibliothecam Lugdtinensem delatum a cognita dudum et probata acobi Geelli V. l. liberalitate utendum acceperam, quo eum illo collato eam certe textus sorinam, une i Monacensi archetypo exstat, satis liquid emoere Poteram. Hudus igitur lectiones, quae mihi reiiciendis visae essent, em A, Vindobonensis V, meas emendationes , v vim iiiii notavi ubi tacitus a Coierin modiscessi Monacensem me presse sevi solio, mi omnino Irin lini istillius fundamento antecellit omisi autem quae in uiri in codice prii cedunt Moτελεια συμμικτὰ εἰς τον Πλάτωνα, qua partim ex Diogerie Laertio partim ex Olympiodori in Platonis Gorgian conamentariis excerpta esse et Lambecius animadvertit et nunc inimis his commentariis ab Alberto Minio editis Klota Archi T. XIV. P. I08 sqq.; is inpr. p. 39b iis intelligitur in illa repeti prorsus supervacat, imisu memoriuri modo vel linito ob emisam debueritiit maia id ipsum quaeri potest, num etiam Protegomena nosua ad eundem Olympiodomini esuri oporteat. Suspicatus est hoc quoque Jam l. analaecius p. 12s, pro certo ponit Murali is tu est. des la lasse philol. I, Aindenii de St. P