Aeschyli Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta ex recensione G. Dindorfii

5쪽

EDITIONIS SECUNDAE.

nova A schuli e litione i lem fero inusi dic ivlum ost liunt de Sopli octo nupser vixi, malim alteri tragoessiariin ejus editioni priosa re r. Cui en ini septoin Soplioclis trit-gae dias it et munis codici Modiem Biliti otii eoae Laurentiali se plutei 32, 9. , eidem toti dein acceptra roserinius ad Sciridi in illas. Cocle X, cujias scripturio specinaen se X Argi 1 Inento Soplioelis indipi Reois sumtum ut talita in aen OR EXPrOS- sum propositit Bandini iis in Catalogo C uti curii Graecoriana Bil liothoete Laurentianae vol. 2. Tab. I., Seculo semintus est, ut Vi leti ir, decimo vel iiii loci Ino, lino Volumine

quattuor loci in Soplioelis et Eselisi sabulas Apollonii luo

Imao tu Argonautica cona ploxiis. Soplioclis et u Κsclivli tingue lire a duabus inani trias Semptae sunt. Eariina prior quaterniones seripsit sedecina prinios, qui laus Sophoclis tragoe lipe sopioni contii aentiar Eselivit Rae Persae us pios. l V. 7O5., nitorix scripsit roliminin partein Ffclivit. Quato Naiones nu inerris sitis notati si in t a naaini antiqua, et ita iuulcin ut AEsclivli tragaretiae illa viatoriit Ono incipia iit iς ot us*iu ad quateriaionis xes f oliuin Piartii ni proco lant, id est soliis coiistent mi attuor et octoginta: mailuis ilia oaceo lunt soli a 85. ct 86. mitu excerpta grainaniaticorirande vita Asclini et M τῆς μουσιcῆς ἱστορίας continoiit. Periit Plateriai 3 ιη' totiis, qliatorii ionis ιθ nii tena prinimia tantur aut tina una quo solitiin suo Muin ost, exculeiunt Sex uitilia folia : ilo mi O in mi illeptiir. Postiavi linia a nanni ina' litabus natilio recentioribus, quinti tui stina IIunia seXtupie

nDiuitigeo by Cooste

6쪽

locinii seculi, nil incri soli oriani Arabici nil sempti sunt duplices, alter i siti gulonini poetariana in vitruis folia illa perclita clii attriordecim sunt cona putata, duxit cliinteririonum ope simile fieri potoriit, otiana si folia illa pri torii ossent RImissa-altem por totum volurnon continuati, in qui inas soli oririn perilitoria in nulla ratio luit niti est. sed solia tot Stant Irairnerata vicit licidio supersunt. AEselivli autoni tmigce tiae a Persis incipiunt, vi oriam soli a malaus Prior nume

quuntur Aganaenano et Choepit Oroe soliis I 3-42. vel I3I-I46. Clioephoros excipit Proin otii piis sol. 43-5ψ. vel 147-I58.3, reliqua folia data sunt Etuneni lilaus, Soptena

memnonis versu 35 o. κἄπειτ' Ἀτρειδῶν ἐς τόγε σκήπτει σπέ- γος, cui si it se raptu In est a manu recenti λείπει πολλά. EX-ci loriant onim solia I 7-24. versiis con plOXR 3II-IO66.

7쪽

ibiis Agantemnonis sal illa integrin est, ii lena quo scribaeliaud dubio soli urn 3I., in quo Clioephororiun, viae fabula non l0gitur in aprari phis illis, Arguimentiun et pars prologi scripta suit, anto oculos liabueriint. Editio voro Aldina a. I 5I8. quique simillimus ei est codex Guelpher-l Vtanus cliartaceus ex apogriiptio originena duxeriint tum demum facto mi una folia codicis Medicet I7-24. et 26-3I . perdita essent: unde lactiun ut Aganienano et Choe-pliorce in unani farii lain, Agat uena nonis nomine inscriptaIn, ConmSae Sint, quein errorerm primus ani Ina ivertit Franciscus I tol ortellus a. 155 2.ὶ, de quo dixi In Pi aetatione ad Annotationes P. I a.

Ex codico Mediceo derivata sunt quotmaot adhue innotuoriant i Esciridi tringoediariana apographa, quod p minus porspexit Geo us Burgosius in Anno t. ad Supplices p. 4 I. Sunt auteIn ea Pe pauca de Agame In nono, Euna eni- litnis et Supplicibus, de Choeplioris linio uin illuci cimo lino lO ilico bain Guolpii emutantina, plura ima vero de triluas falnilis roti litis, Pronaethoo, Septona et Persis, quae priuccioris i ctitatae Rioriant in soliolis D ananiati cortina . Hinc facile explicari potest m. od in Tmlogia Orestea et Suppli

cluentibus via in ex Sophoclo, Apollonio Rhodio, Auic- naso, Ciceronis Epistolis ad Fanuliares' ot si via alioru in sunt semptori ian Opora ex uno a linae superstito codice per apographa propagata, cognitana perspectat tuo

itispersa sunt eXenipli tali ni R HI scripta ex uno omnia oraminem

duxisse codice ILaurent inno tutellexit Henr. Keilius in observationis, urs criticis in Catonis et Varronis de re rustica lit, ros Halis a. I 8 9. 3 p. 8 l. I luna de Atlienaei cottice Veneto Marcinno ct C ico.ronis Epistolarum coctice Florentino 9, 9.) prident ab ullis cst

8쪽

liabonius, id ost, ut levia mini codicis vitia multa, quae

eniendam nullius aut doctrinae aut ingenii erat, recte eo rigerent, alia verra plurina a negligenter transcribendo commina perent et locos gravius corruptos Vel intactos relinquerent vel, diim corrigero conarentur, ni Vis etiam de-priivarent. Cujusmodi eXemplarium fidena cliiuna primi AEsclivli aliorum quo scriptoreS o litore8 sequerentur, non poterat fieri tu in vecta scriptoriin1 Onani vitioritin genere inquinata exhiberent, quomini parieIn non eXiguana ab insecutis e litoribus etiarn post reperios prini itivos codices usque ad novi Min1a tempori, pirapagatam vi lenius. Sed horiun quidem maloriam praesens ab archetypis codicil nisaccuratius vel sexcussis vel excutiendis paratuna reniecti una est, quo ego in FSc lo et in Annotationibus ante hos novem annos o litis et nunc in nova tragoediarum o litione diligonter usus sunt. Griivior vero et Saepe inSuperi bilis est alia, quacuna criticis usque conflictan luna

est, difficultas, quain librarioriun naulto Puini collex Medicuus anti piloriun peperit negligentia vel cori octoruni Veteritan tornoritas, vios mehulo non magis quana aliis Scriptoribus pepercisse pluribus in locis suspicari licet, rari iis coriis indiciis demonstriiri potest. EX quo genere lusu in Annotationi inis attigi. exena plis nonnullis aligeri

poteratnt postria o luna ala Ino detectis. Sic in Againena- nono, ilia Cirtaemnestrii splon licia omitione narrat qtiona o lo nunci iis ito Troja alb Graecis capta Ar os perv norat per incensas lignoruni striaeS, lueo utine legunt hi

εκὰς δε φρυκτου φως ἐπ' Ευρίπου ροὰς Mεσσαπίου φύλαξι σημαίνει μολόν. οι δ' ὀντέλαμψαν και παρήγγειλαν πρόσω γραίας ἐρείκqς θωμὸν ἄψαντες πυρί. σθένουσα λαμπας δ' οὐδέπω μαυρουμέi

υπεραροῖσα πεδίον 'Aσωπου, δίκην φαιδρῶς σελήν ς. προς Κιθαιρωνος λέπας Ἱγε ρεν ἄλλην ἐκδοχqν πομπου πυρός. φάος δε τηλέπομπον ουκ ηναίνετο

9쪽

PRAEFATIO.

Vilψροπα, πλέον καίουσα των εἰρημένων'

λίμνην δ' ὐπερ Γοργωπιν ἔσκηψεν φάος.Νihil in liis est quod, si verrui sola sententiasquB SPOcteS, ion sit recto dictuna : sed tarnen ab totius Orationis elatione nairinii quantum abhorret lilia uuluIn isti ut prosi io fliani poeticae orationi sit lilius πλέον καίουσa των εἰρημένων, quocuna nillil profuerit haec ex Septena ad Theluis vectas V. 424. in coli Parasse,

Καπαικυς δ' εm' H λέκτραισιν εἱλ'χεν πύλαις, γίγας ὁδ' ἄλλος του πάρος λελεγμένου μείζων, ὁ κόμπος δ' ου κατ' ἄνθρωπον φρονεῖ,

πύργοις δ' ἀπειλει δεω , h μη παίνοι τύχη.Iil enina tantuni est quatit uni illic ab nuncio clici aptiuinerat: in Aσai nona nonis vero loco graiviti8 quid Qxspectes et ornatius cluam φρουρα πλέον πaίουσα των εἰρημένων, Pro quo quid Scripserit IRseli 'li Is nonao unquain conjectum esset associalia rus, ni Si ex glossa Hesvcliti colligi possct ira anifesto ad litano versu na resereIula, Προσαιθρίουσα πόμπιμον φλόγα ' πρὸς τον αι θήρα πονούσα, ἄστε ἄνω πέμπεσθαι τηνφλόγα. iiii lo genuinant reStitui Scripturiin ,

φάος δε τηλέπομπον Ουκ ὴναίνετο φρουρα προσαιθρίουσα πόμπιμον φλόγα,

saeuo est liunc Atachyli, nisi magnopere salior, versum

Alitui ot reconditius iii torpolatae lectionis exean pluria ostin Soptena ad Thebas V. 2 7.

10쪽

ἱππικων τ' ἄπυον πηδαλίων διαστόμια πυριγενετὰν χαλινῶν.

ii se ignis opo fabrefacta sunt πυριγενη dicuntur, et ipsa στόμια πυριγενη di Xit Euripulos in Hippolyto v. Iaa 3. : sed . clivius OX quiSitiore usus Voc ulO Scripserat,

στόμια πυριβρεμεταν χαλινῶν.

quod restitui ex Τina acliuiae Illi odii glossa ab HesychioeXcerpta, IIυριβρεμέτας' ὁ χαλινός h. Τιμαχίδας δε' ὁ τοι ὁ πυρὶ βρέμων, η δια πυρὸς βρέμοντος γεγονώς. cujuslia O l i epi

COInpositae tenapiis cognoscinitis, sed otiani Plirunt clii to- trillogiae Luc uigore et Aristiae tragoeiliatu in duariana fatalilaeque Pratiliae Satyricae unius, non dii in aliutule cogi ut 11rmn I.