Aeschyli Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta ex recensione G. Dindorfii

291쪽

25956

292쪽

ἄνορα δ' ἐσπέρης καθεύδοντα

απ ουν ἔδυσε χλουνις. Nam haec quoque sorina videtur in usu fuisse. I enim quid hoc est, Σενοφωντα δε γένος τι 'Ινδῶν φάναι τον χλουνον εἶνai, καθάπερ κci e 6ρ' Αἰσχυλω λ In Xenophontis libris, vios quidem habemus, nihil istiusmodi invenitur: ut suspicer non Xenophontem, sed Xenophanein. fortasse in Sillis, ab sclioliasta esse nominatum. Maxime vero Indi hinc laeessant. Nam, nisi egreme fallor, scripseriant graminatici, Ructorem illuni, quem memorant. γένος τι ἀκρίδων φάναι τον χλουνον εἶναι. In eam me conjecturum adduxit scholiastes Pieocriti, vii ad

illud in X. idyllio v. 8. μάντις τοι ταν νύκτα χροκεται ἁ καλαμata.

ἐπιτηδεία, περι λειται τον χρωτά που κατὰ την νύκτα' τουτέστιν, ' ισχνο

ὶ λεπτο κaὶ μακροσκελος συγκοιμο σεταί σοι. Retuleriant haec, illai fragmenta 2Eschyli edideriint, ad Lucurgum: verum neque an illud Aristarchi υπόμνημα Λυκούργου universam tetralogiam complexum sit scimus, neque, ut in solo LVcurgo constiterit, non potuit etiam eortim aliquid explicari. quae in praegressis legerentur tragaritus. Ac profecto vix clutatam posse a bitror quin quae disseruit Aristarchus ad illum ipsum versum, crius emendationem quaerimus, pertineant. Nam et μακροσκελ e illa locusta est, et inulem, quia nocere ad Spe tu suo dicitur, χλουν e vocatur, si id aeaκοὐργον Significat : iit, si Homeri scholi tam cum Theocriti interprete componimus, manifestum Bit.

293쪽

cui' ille, isti χλούνην dixit κακοῖργον esge, ad illini locustae genus versuntque A schuli transierit. Ea auteni rutione egre te confirmatur. qiio i sagaciter suspicatus erat Bottigerias in Picturis vasoruin vol. I. 3, P. II .. in capripedem Satvriam quadriire illud si agmentiain. Sic autena scribendunt videtur :

Nam si, ut Consuetudo tragoediar Euadet, nuncius uliquis rescretiat, quam uitrii atque incredibili specie quidam advenissent semihoinines Viri, consentaneum erat, contemptorem Bacclii securgum ii ridere haec Dunctanti, et vertere in ludibrium, cluet enteni Dii in illivi longis et graicillinis cmiribus imbelle monstruria locusta esset visu nociturii. Caeteririn nisi diserte masculinum apud Homeri solioliustain scriptuni legeretur, facile crederem feminino genere locustam xλουνιν ESSE up pellatam, id ut esset alectivum intellecto destic substantivo. HERMANN. Opuso. Vol. V. p. IO I3.

Appropinquante Baccho regia Lucurgi divinitus quasi fili Ore quo

σθουσιῶ δh δῶμα, βακχευει στέγη spirant si rem tecta, bacchatur domus.1 in cod. at. a. δἐ pro 34 : seci eo in codice alia quoque mendose scripta. Retulerant thoe fragmenturia editores ad Lycurgum : atque ita Briinckius quoque ad Aristopli. Run. IIa . Sed de Primo accessu Bacclii sermonena esse jam Zoega viderat in DiSsert. P. I 5. quem seqviatus est 'Vel ciceriis et in Tralogia p. 32 a. et in Appendice p. IO5. Qui loquitur, ipse sortasse Lycurgus ost, indigne ferens. quod oninia Bacchicam insaniam spirent, eamque ob cauSSEIn Ucere e regno Suo Bacchurii constituens. HERMANN. I. c. p. 9.

294쪽

Ι elisulibus constat ut, an ex aliis p Utcumque de hac re statuas, haviliacile invenias ituo pacto qui lite pater vocatur, Sol possit intelli M. Itavie aut Oceanum clici putatamus, aut .IOven . Quibus in oris sitos esse montes illos putaverit 2ΕSchVlus. ex liis Cognoscimus, quae Plinius M. N. 37, ii . scribit: Phaethontis furuiane icti sorores, fletu mutatas in arbores populos, lacrimis electrem omnibus annis fundere uata Eridanum anin , quem Padum vocavius, et electrann aneliatum, quoniarn soI vocitatus rit λ-τωρ, plurimi poetae diaere, primipse, ut ar- Miror, HSschylus, Philorentis, Nicander, Euripides, Satyr s. Quod esse satirat . Italiae testimonio patet. Diligentiores eo ut Electridas insulas in mari Adriatico esse diserunt, ad quas ducteretur Pariis. Qua appellasione nullas uniquam ibi fuisse certu in est, nec vero ullas ibi appositus esse, in as qui psam c mu Padi devehi possit. Navi quod AEschylus in Iberia, hoc est in Hispania, Eridanum esse dixit, et denique appellari Rhodanum; Euripides musus et Apollonius in Adri alico littore consuere Rhodanum et Padum, faciliorem veniam facuignorati succisi in tanta orbis ignorantia. I leui fere testatur Appuleius de ortliogral,lita Ang. ΜώO editus p. I 35. Eridanus citra diphthongum, fluvius Atticae, nec non Thessaliae . Est item Italiae. qui et Padi se itein Nderare, auctoribus AESchylo. Paruanis, Euphorione minore. Patet ex lais, Eridanum ab aΕSetiylo Iberiae fluviuin, qui alio noni ine Rhodii nus vocaretur, esw dictum. Lionrassiinum enim tractum tereariun Iberiae appellatio complectebatur: de qua re, ne Cluvemum coui emorem in Gemunia anti tua I. a. disseritit Ukerius in descriptione orbis antiqui T. ΙΙ. P. I. p. 248. HERMANN. Opuso

vol. III. P. I 2I. Iaa.

δύσιν φησὶν-Αέσχύλος ἐν 'Hλιάσιν 'Εδ ἐπι δυσμῆς ἴσου πατρος 'H ιστοτευχες δέπας ἐν τω διαβάλλει πολύν οἰδμτόεντα φέρει δρόμου πί- ρον οὐδ' εἰς μελανίππου προφυγὼν ἱερω νυκτος ἀμολγόν ' Quae Hermunianus P. I 37. ita corrigit

Ἐθθ' ἐπὶ δυσμαῖσι τεοῖπατρος Ῥφαιστοτυχὲς δε 'ας, ἐν τω διαβάλλει πολυν οἰδματόεντ αμφίδρομον πόρον, εἰς μελανίππου προφυγων ἱερας νυκτὸς αμολγόν.

295쪽

Λἰσχύλος 'Hλιάσιν Ἀδρια-ἱ τε γυναῖκες τρόπον ἔξουσι γόων. Erant haec. ut vi letur, in eodem cliori Ionico carmine hiine in inodum sei ipta:Ἀδριηναί τε γυναῖκει τρόπον ἔξουσι γόων.

eri simile est enim Ionica ut poetica forma ustimi ESSE IESchnum, tuod fecit etiam Euripides in Hippol. v. 735. ἀρθεί ν δ' ἐπὶ πόντιοναῖμn νῶς 'Α3ριηνῆς ὀκτὼ e 'Hριδάνου y ἴδωρ, ἔνθα πορφυρεον στaλάσσουσ'εις οιδμα πaτρὸς τάλαινaι κύρω Φaέθοντος οἴκτω δακρύων τας ξλεκτρο εἰς αὐγάς. Chorram illa apud II sclivium dicere, ut consoletur deflentes mitras Oditum Heliades, supra niOnui. Qui sit ille lugendi inos. quem servaturae sint fetia inae ad Padum, lii scriptores indicant. Polybius

plurima de Plui ethontis sabula collemi, Plail. Cluvemus in Italia antiqua I, 3 . HERMANN. I. c. p. I 38. I 30. Verim in versum tetranaetriina conjungenda.

296쪽

περαινέτω.

Athenaeus XIV. p. 620 f. Αἰσχυλος δε οεωροῖς Καὶ μην παλαιῶν τῶνδέ σοι σκωπευμάτων.

χπλων κρίσιν, Θήσσας et λaμινὶς una triloma Oui prehensnfisui e recte conjecisse videntur 'Vel cicerim in libro de Thilogiis p. 438. et Hermannus in dissertatione de AEschyli tragoediis sata Macis et ueri complexis, in opusc. via. VII. p. 362-387. Θρῆσσαι dicta fuit ex choro captivariun titulierum. Testis est scitoliastes Sophoclis Mi M. I 34. quum explicans, cur Sopliocles ex viris Salaininti cilioruni fecerit, Scripsit: το δε των αιχμαλώτων κηδεμονικὸν μῆν, ὼς Αισχύλος ἐν ὰσσαις, ου μὴν ευπρόσωπον' Ῥα γυ oων το αἰχμαλώτους ἐπιτιμῶν τῶ Μενελάου. Quorum vectorum postreuia utriun ad Sophoclei cis

297쪽

V. IOVI. IO02. Spectent, an . Esciusus id quod vitii periit sGoliastes fecerit, incertum est : sed tanten, quoniam vix tanti sunt isti duo Versus, Propter hos ut lutulari lus esset Sophocles, nescio an AEschv-luin notari sit existi inanduin V HERMANN. l. c. P. 372.

Seliosasta Sophoclis Mac. v. 8 i5. Μετίκειται η σκηνη ἐπι ἐρημου

ἔxaμψε, τόξον ως τις ἐaπείνων, ξίφος, πρὶν δη τaρουσα δαιμόνων τις εὐφρόνως ἔδειξεν αυτω 'DERMANN. l. c. p. 374.

Non dulatio lain eantilem reni pertineant veri,a. qia o inter et Ia ex 2Eschvli tragoedias decerpta Arastopluities in Rutiis v. I 294. POSust, τὰ συγκλινίς τ . V Aitiini, in quibus omissuria vulgo r. Bel Leti codices et primus DObraei uc Buroccianus, primaque editio . untinii prichueriint. Scriptuni fuisse credo apini AEschvliun

298쪽

tragicorum tecta sigilificatione rem1In quaruntilam publice privati inque gestarum scripsit, p. 28. recte vulerit in ThresSis Scripta suisse viae Clemens Alexandrinus Strom. ΙΙ. p. 46 a. his vectis corii emorint rara' οὐδε Αιaς σιωπρ, μίλλων δε ἐαυτον ἀποσφάττειν κέκρογεν' οὐδἐν Ουνην πημα ελευθέρου ψυχην δάκνον Ουτως ως ἀνδρός arιμA'Oύτως πέπονθα καί με συμφορὰς ἀεὶ βαθεῖα κηλις εκ βυθων ὀναστρέφει λύσσης πικροῖς κέντροισιν Ηρεθισμένον. συμφορὰς ἀεὶ, ubi uphul Clementem tantu Inn OdO συμφοροῖσα leςtur, ex Bothii et Suvernn emendatione scripti, probata etiam Lot eclito is v. 125. ΗΕRM N. l. c. P. 37S.

Macristius Saturnat. V, a a. In tertio AEneidos libro mirgini legitur, neque unde translatuni sit pueritur dure Phrebo pater omnimiens, mihi Phoebus Apollo Praediiit. - Sed astrino doctissimum vatem etiani in hoc Erichylum emineratissinium tragoeriurrem scriptorem se tum, qui in fabula Puae Latina

lingua SACIRDOTES inscinditur sic ait Στέλλειν οπως τάχιστα' ταῖτα γὰρ πατηρZεῖς ἐγκαθίει Λοξία θεσπίσματα. Auulit etiam scholiasta Sophoclis indip. Col. V. 793. omisso θεσπί-

299쪽

Cleniens Alexandr. Strotii. II. p. 387. 'Ως Αἰσχύλος τὰ μυστηρια ἐπισκηνης ἐξειπὼν ἐν Ἀρείω πάγου κριθεις Οἴτως ώψείουο, ἐπιδιέξae aυτδν μομεμνημένον. side Lobeckii Aglaoph. p. 77.

Stobaeus CXXI, I 6. Aiσχύλου 'Ιξίονος Βίου πονηρου θάνατος ευκλεέστερος.

Epiu erasini Homer. in Craineri Ancod. Ox On. Vol. I. p. 62, I a. Παρὰ το αλαστῶ ρῆμα ἀλάστωρ ὁ Ζευς. ἐπὶ των χαλεπόν τι πρασσόντων. προῆκται δε ἡ εὐθεia πνὰ την ἀλάστορος γενικῆν. Αἰσχύλος 'Iξίονι Πρε μενῆς ἀλάστορος.V Aliud ex . Eschylo exeniplurn attulit granunaticus

300쪽

Dὰ profanatis mysteriis fragm. 83.

Εxscripsit haec Suidas, apud quein oύτοι γυ-ιξὶ κυδάζεται tantuni legituri

ορνιθα δ' ου ποιῶ σε της ἐμῆς ὁδοῖ.