Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

41쪽

βασιλευσι. μηκέτι πάπταινε πόρσιον

1l5 εἴη σέ τε τοίτον υ φου χρόνον πατεῖν, ἐμε τε τοσσάδε νικαφόροις Ι 85 ὁμιλεῖν προφαντον σοφία καθ' Ἐλλανας ἐόντα παντῶ.

ego suspicatus suin ἀλκὰν i. o. ἀλκῆεν legendi aui esse. - V. 113. ἐπ' oin. PoVbd V 2.1l2 lenirna Solio .. n. s. m. ii ldi luna in W1Va1, ἐν Γ1 nt- lite ita legit solio I. Vitulob. ciuilis lemnia est αλλοι δ' αλλοισι αεγάλοι. Moni inscii censet ἐπ' lulenduin, ceteras titio quo epotios ad thoc excin-pIlim mutnturii non recte: si ciliis longnin finiri ibana non refugiat, possit scribero αλλ' αλλο ισιν αλλοι, clitentii imo illini est ap. Arcti H. 35: Ἀλλ' αλλος ἄλλω καρδιην ἰαίνεται. Interi in ac qii iescen dii in est in Hyzantinoi timsupplemento. - 115. σέ τε, PIVl, σε, Seliol. fort. δέ σε. - sit os, 112ὐ νοῖς, sori. Pin lariis υψοῖ seripsit. - τοσσάδε utin in scii ol. Vett. agnoscunt, sed is iliai scripsit Iαίρω δε γραφων τοιάδε, καὶ ἔσται τοιαυ-τα οἴα ἐπὶ σοὐ, vi letiar τοιάδε legisse, ipiors lini ctilina spe tat glossa cod. Vrat. - V. 116. προφαντον, Seli. πρόφατον, V2n na. Pr. πούσταντον. - V. 117. παντῶ Pc, vulgo παντῶ. Tra plio liis a luerbiis ili, trinxit litterani Inutnm, contra clitem disputat APOuon. de mi v. p. 560, cliti et analogiae Opo et par Miosi ustis cf. otiam p. 6 25) iotati ieitur. Mature ininen in nonnullis dialectis pinne exti ita est linco littera, ct in idola Anιrusti notato otia in in conina linis vitae consiletii lino sero ornitti solebat euria in liis, titui in aliis vocibiis, es. Strabo XIV 648. Artemidor. III 31. Frang Elem. Epigr. 23.3. I orierises tamen non soluin anti sutore tenipore fi raniter tenuerunt, Vid. Alirens Dor. 269, sed etia in novissi in is saeclitis ceteris reli

42쪽

υναξιφόρμιγγες υμνοι,

43쪽

ακρόθινα πολέμου Ο Θηρωνα δε τετραοριας ενεκα νικαφόρου

γεγωνητέον, ὁπι δίκαιον ξενων, ἔρεισμ' 'Aκράγαντος, 10

ευωνυμων τε πατέρων αωτον ορθόπολιν

καμόντες οῖ πολλὰ θυμῶ i5iερὸν ἔσχον οἴκημα ποταμοὐ, Σικελίας τ' εσαν 10 οφθαλμός, αἰών τ' εφεπε μόρσιμος, πλουτόν τε καὶ χάριν

γνησίαις ἐπ' ὐρεταῖς. ἀλλ' ω Κρόνιε παῖ Ῥέας, εδος υλυμπου νέμων ἀέθλων τε κορυφὰν πόρου τ' 'Aλφεου, ἰανθεὶς ἀοιδαῖς 25 εὐφρων ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον

15 λοιπ- γένει. των δε πεπραγμένων ἐν δίκα τε καὶ παρα δίκάν αποίητον ουδ αν 30 χρόνος ὁ πάντων πατηρ δυναιτο θέμεν εργων τέλος λάθα δε πότμω σὐν ευδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γαρ υπὸ χαρματων πῆμα θνάσκει ab 20 παλίγκοτον δαμασθέν, Στρ β .ῖταν θεου Μοῖρα πέμπη

44쪽

Κάδμοιο κουραις, ἔπαθον αῖ μεγάλα, πενθος δ' επίτνει βαρυ 40 κρεσσόνων προς ἀγαθῶν. 25 ζώει μεν ἐν 'Oλυμπίοις, ἀποθανοῖσα βρόμω 45 κεραυνου τανυέθειρα Σεμέλα, φιλεῖ δέ νιν Παλλὰς αἰεί, καὶ Ζευς πατηρ μάλα, φιλεῖ δε παῖς ὁ κισσοφορος 50υντ. β'.λέγοντι δ' ἐν και θαλάσσα

μετὰ κόραισι Νηρῆος αλίαις βίοτον ἄφειτον 30 γνοῖ τετάχθαι τον ολον ἀμφὶ χρόνον. ητοι βροτῶν γε

κέκριται 55 πεῖρας ου τι θανατου,

οὐδ' ἀσυχιμον ἀμέραν Οπότε παῖδ' ἀελίου ἀτειρεῖ συν ἀγαθω τελευτάσομεν ' ροαι δ' ἄλλοτ' ἄλλαι 60. ευθυμιῆν τε μετὰ καὶ πόνων ἐς ἄνδρας ἔβαν.

35 -τω δὲ Μοῖρ', οῦ τε πατρωζον εἰ τῶνδ' εχει τον ευφρονα πότμον, θεόρτω συν ὁλβω ἐπί τι καὶ πῆμ' ἄγει παλιντραπελον ἄλλω χρονω ουπερ ἔκτεινε Λῆον μόριμος υἱός 70συναντόμενος, ἐν δὲ Πυθῶνι χρησθεν

σιμος.

45쪽

ἰδοῖσα δ' ὀξεῖ' ιννυς ἔπεφνέ οἱ συν ἀλλαλοφονία γένος ἀρηχν 75λεου δὲ Θέρσανδρος ἐριπέντι Πολυνείκει, νέοις ἐναέθλοις

ἐν μάχαις τε πολέμου 45 τιμώμενος, 'Aδραστιδῶν λαλος αρωγον δόμοις 80οθεν σπέρματος ἔχοντα ἐίζαν πρέπει τον Αἰνησιδάμου ἐγκωμίων τε μελέων λυραν τε τυγχανέμεν. 8b

υλυμπία μεν γαρ αυτός

γέρας ἔδεκτο, Πυθῶνι δ' ὁμόκλαρον ἐς ἀδελφεόν

50 Ισθμοῖ τε κοιναὶ Xάριτες ανθεα τεθρίππων δυωδεκαδρόμων Θαγαγον τὀ-τυχεῖν πειρώμενον αγωνίας, παραλυει δυσφρονῶν. 95

ο μὰν πλοῶτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει των τε καὶ τῶν καιρόν, βαθεῖαν υπέχων μέριμναν ἀγροτέραν, 100

55 ἀστηρ ἀρίζηλος, ἐτυμωτατον ανδρὶ φέγγος ' εἰ δέ νιν ἔχων τις, οἶδεν τὸ μέλλον,

46쪽

0LYMPIA H.

oτι θανόντων μεν ἐνθάδ' αυτικ' ἀπάλαμνοι φρένες 105 ποινὰς ἔτισαν, τὰ δ' ἐν τἀδε Λιος ἀρχαἀλιτρὰ κατὰ γῆς δικάζει τις ἐχθρῆ

60 λόγον φράσαις αναγκα. ρ. δ . ἴσαις δε νυκτεσσιν αἰεί, ἴσαις θ' ἁμεραις ἄλιον εχοντες, ἀπονεστερον 110

ἐσλοὶ δέκονται βίοτον, ου χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς

ἀκμῆ

vortat finiti esse putat, i Iemnann Apodosin deesse Existimat, ut poeta ann coluuii a qii adana sit usiis, Sclinat it post lunim priOINIm interpreturn Sentontias non sine callinani in recensuit, censet apodosin ita ut ilesiderari, sedi ost longissi inani intercape Enetravectoriam v. 89 oratione na continuari,MIod Vix cui itiain probabit, qlia in itinim etiam Dei sciat aeger et Mon, sensuspicantur apollo si II subsequi V. 61. Ego interpunctione post τὶς addita philo tui pellit uni liuno locutri facillimo illustiari: bracliylogia utitur poeta, Voctiirn enim oἶδεν. quoditorandii in sitit, Amnet adlii huit. Hoc enim dicit: Si quis alius opili is si iniit et virili tibii K clamis si iturii in tornpiis montot noti lite est. Tlieroneni cnina ilici, ciuitis lairiles lite erant celebrari lae, facile uniis piis Hie nitilientium intolligebat. - V. 57. ' ανόντων, Π arti ing φόνων τῶν, Oelselii Reger βροτῶν των. - αυτι,', Itali cliens tein probabiliter αυτις, quantilliana qui l Pirularus seripserit, certo in Ingari nequit, possis Clim alia, tuin αντι τ' Vel ες τρὶς si Spi nra. - V. 58. ταδε,

scripsi, lioc enim opinor dixit poeta, illic noetibiis se inper pares effodies; est illic ver quaSi perpotulini, noti si ut nos in lioe terrarum orbo hiemis saevitia laborant, itaque otiani telliis sua sponte Omnia sert. Aue odit autem haec lectio proxima ad bonoriun librorum seriptui am, nam

δ' εν ὰμ. M2 ῖσαις δε ν. . . . ἴσαις δ' εν, sed sit prascr. bis sσον. Vulgo legitur ῖσον δὲ νυκτ . . . ῖσα δ' ἐν αμέραις, qua se lectio interpolatis libris debetiri . Bocchii ῖσον δε ν . . . . ἴσον ἐν άμ. , Hariungi rον δε ν. αἰεὶ οῖον ἐν άμέραις ego in ope edo si iam suspicatus ernn ἐν delendum et seriben- luna esse ῖσα δε ν. . . . ἴσα δ' ἐν ἄμεραις. cluani tuam sano liace nnetris poetes ab reliquis Stropitis recedit, liinc Monam sen ἴσαις δε ν . . . ἴσαις δ' ἄμ. , sed quotmodo explieRnduin censeat locuIn, non significavit.

47쪽

oσοι δ' ἐτόλμασαν ἐστρίς ε κατερωθι μείναντες ἀπὸ πάμπαν ἀδικων εχειν Ι2570 ψυχάν, ετειλαν Λιὸς οδὸν παρὰ Κρόνου τυρσιν ' ἔνθα μακάρων νῆσος ώκεανίδες

αυραι περιπνέοισιν ἄνθεμα δε χρυσου φλέγει, I:ι0

τὰ μὲν χερσόθεν ἀπ' ἀγλαῶν δενδρεων, υδωρ δ' ἄλλα φέρβει,

5 βουλαῖς ἐν ὀρθαῖσι 'Ῥαδαμάνθυος ,

πάντων ὁ Κρόνος, ὁ τῆς Γῆς παῖς, ὁ ανὴρ τῆς υπατον ἐυvσης θςὀνον

Ῥέας ετ οιμον καὶ ἀχώριστον ἔχει πάρεδρον, se ii non vivit απάντων corrigoniluin pro ό πάντων, quod livporbato non serendo nil πατὴρ retulit, clito Itonitrio simplicitor Saturaius appellari potuit, os. Iuato Cratra. 404 a. Vulgo legitur: R μόνος ετοιμον αὐτ* πάρεδρον πόσις ο πάντων Ῥέας υπέρτατον ἐχοίσας θρόνον, scit LGPcPIV a1M2 γῶς ετοιμον Pun id it γεὶ αυτω π. π. ὁ π. P. υπατον ἐχοισας παῖς vel otinna παῖς ἐχοίσας. ut vi leti irὶ θρόνον. Et μόνος nntiquitus non lectum csso in lonpparet, ilii O l Arista relaus oinnia ad Iove in retulit, I i lynitis ile inuin Saturnum intelligendunt esse vidit; ipsuna nomen an intulerit, non liquet,

48쪽

0LYMPIA II.

ποσις απάντων Ῥέας υπέρτατον ἐχοίσας θρόνον. 140 Πηλευς τε καὶ Κάδμος ἐν τοῖσιν ἀλεγονται Ἀχιλλεα τ ἔνεικ , ἐπεὶ Ζηνος ητορμ0 λιταις ἔπεισε, μάτηρ

ος ατον ' ἔσφαλε, IJoίας ' I4θαμαχον αστραβῆ κίονα, Κυκνον τε θανάτω πόρεν, Ῥους τε παῖδ' Αἰθίοπα. πολλά μοι υπ' ἀγκῶνος ωκέα

ἔνδον εντὶ φαρετρας ΗΔ φωνάεντα συνετοῖσιν ἐς δε το παν ερμηνέων

χατίζει. σοφος ὁ πολλὰ εἰδὼς φυῆ ' μαθόντες δε λάβροι 155

παγγλωσσία, κόρακες ως, ἄκραντα γαρυετον

Aιὸς προς ἔρνιχα θεῖον. επεχε νυν σκοπῶ τόξον, ἄγε θυμε, τίνα βάλλομεν Ιω90 ἐκ μαλθακῆς αυτε φρενὸς εὐκλέας ὀιστους ζεντες; ἐπί τοι

αυδάσομαι ἐνόρκιον λόγον ύλαθεῖ νόφ, τεκεῖν μή τιν' εκατόν γε ετέων πόλιν φίλοις ἄνδρα μὰλ-

49쪽

ΡlNDARI CARMINA.ευεργέταν πραπίσιν ἀφθονέστερόν τε χέρα

95 Θηρωνος. ἀλλ' αἶνον ἐπέβα κόρος ου δίκα συναντόμενος, ἀλλα μάργων υπ' ἀνδρῶν, 175το λαλαγῆσαι θέλων κρυφον τε θεμεν ἐσλῶν καλοῖς ἔργοις. ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμον περιπεφευγεν ' ἐκεῖνος οσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, 180100 τίς ῖν φράσαι δυναιτο , ,

doin Io κακοῖς. Haec iam antiquitus Iabona contraxemini: nam τὰ λαλα- γησαι θέλων ο innino non est graecum: Ii quo tamen aliud tui 1 logobant veteres, qui pro arbitrio iit solent in locis corruptis et linpeditis interpre

tantur: ὁ γὰρ κόρος τῶν ἀνθρώπων τῶν αὐγῶν scr. μάργων) τῶν θορυβησαι θελόντων ἐπέβη τ6 του Θήρωνος ἔπαμφ. κρυψιν θέλων θεῖναι τοῖς τῶν ἀγαθῶν ἔργοις. Couie ei olini καλαλαγῆσαι θέλων i. e. καταλαλαγῆσαι. Hariunm scripsit συναντομενος' αλλα μάργων γὰρ ἀνδρῶντο λαλαγῆσαι, ε θελειν κρυφον τε κτλ. csiae. Sane non in probabilis esto mendatio: ipso tentavi ἀλλὰ μάργων υπ' ἀνδρῶν, λαλαγες op τηθελον κρυφον τιθέμεν ἐσλῶν καλοῖς ἔργοις ἔπι ' ψάμμος κτλ. λαλαγες secundum Hesychiuna sunt χλωραὶ βάτραχοι. - V. 99. ἐκεῖνος, Icκεῖνος, Ua1 GuΑGMaM2 κἀκελος vel κἀκεῖνος.

50쪽

Τυνδαρίδαις τε φιλοξείνοις ἀδεῖν καλλιπλοκάμω θ' Ἐλένα κλεινὰν Ακράγαντα γ ραίρων ευχομαι,

Ep. v. 4. BOeckli unte in duos versiis diviserat, ut seni fierent versus. , , Do versutiin distri hiatione nihil est silaod moneam, nisi mi od dubium potest viileri, utriam epodi v. 4 et 5 coniungendi sint an disiungentii. Coui unetionem sita let elisio per apostroplium opo l. 2. 3, divisionein syllabannceps epod. I, interPunctio epod. 2 ut que elegans roborisqtie picnus 1 ro-vioris numeri ante elatifulain usus. Sed syllaba nnceps etiam v. 27 in Inedio reperitiar versu: atque item lipostropitiis tuna alitii turn v. 2G in fine orsus. uapropter fluctuanto titilicio malui vulgatain relinquo ro distin- tionem quam ulmina Pro nautritur coniungere. Doeck h. idem in oditione nitora lios vel si is coniunxit.