Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

741쪽

υἱος Ῥῖλῆος με ἐνήλιτεν ουδ' ἐλέαιρε Κασσάνδρην ρεγμων ἀκηδίας εἰς με χεῖρας πολλάκις, ουδ π Dεισεν ἐμὸν μειος ουδέ τι θυμῶίδεο- ἀθανάτη , ἀλλ ασχετον ἔργον ρεξε τω νυ μοι ἀμβροσ*σι περὶ φρεοὶ, τι μεγήρ 440ὐεξαι, πως μοι θυμῶς ἐλδεται Θρα καὶ αλλοι αἰζηοὶ τρομωσι θεῶν ἀρίδηλον μοκλήν.

ως φαμενην προοεειπε παπζ ἀγανοῖς πέωσω,, τέκος, μι ἔγωγ' ἀνθίσταμαι εῖνεκ' χαιῶν, ἀλλα - ἔντεα πάντα, τά μοι πάρος ρα φέροντες 445 χερσὶν υπ' ἀκαμάτησιν τεκτηναντο Κύκλωπες, δώσω ἐελδομεων ο δε σω κρατερύφ0ονι θυμῶ αυτ χεῖμ' ἀλεγεινον ἐπ' Ἀργείοισιν ὁρινον. ως εἰπὼν στεροπήν τε θυην ὀλοόν τε κεραυνον

καὶ βροντην στονόεσσαν ἀταρβίος ἀγχόθι κουρος 450θήκατο της δ' αὐα θυμος - κραδί μεγ' ἰά-ν αὐτ&α δ' αἰγίδα θουριν ἐδυσατο παμφανόωσαναμηκτον βριαρήν τε καὶ ἀθανάτοισιν ἡ μessicium esse recte iidem judicavi Tycns. sed es siclus est, ut saepius, genuini, qui periit, loco Facile enim tale quid et scridi a poeta et omitti a librario poterat:

- ἐπει νυ μοι ἔνδοθεν ηrορ μαίνεται ἐν στέρνοισινJ ἐπεί ράμοι ἔνδοθι νηοῆ.

0uid, quod plura etiam addi poterant, cur iram Ajacis agilio a censam in cunctos Achivos extendat,notninem pessimum nec prinibentes ne vindlicantes.

436. ἐλέαιρεν Α et vulgo conexi.438. οὐδε ἔδεισεν Α, ουδὶ sici ἔδεισεν Ε1, οὐδ' ἔδδεισεν 1 , οὐδ' sto vel ofd x vel οὐδ' ἔδδεισιν; RHOD. Posterius ex sententia Iler- manni orph. p. 748 restituit Tychs. Praetuli οὐδ' ἄγ' ἔδεισεν - γένος ΑC1; , ni aptissime etiam legi posse μένος ς 4Η0D. Recte rec.

442. ρομέουσι A; m. nod. 443. προσέειπε ευς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν Α, προσέειπεν ἀγαυοῖς πιυς ἐπέεσσιν VNVira, προσέειπεν .Ci; ut suam abea ευρουίαν VerSus, qua prae oninibus aliis excelli ni poeta γλαφυρώrατος, legendunt existimo προσέειπεν ἄναξ vel προσέειπε παrξρ. IΗ0D. ,Εquidem reponerem urern pro lanifesto glossemate. Nimis scaber est VerSus, si Zεv retinetur, quani ut a poeta prosicisci potuerit.' ΕΥΝ. Tamen Tycns. cum o licum Scri- plurata propter ἀγαυοῖς de verbis victum erri non posse mesius Gernare lacu Apoll. p. 157 intellexit, coriecturam haud mulio iii eliorem proci tui: αγανοῖς προσέειπεν εὐς ἐπδεσσιν, quam retinuit Lenrs. Rectius pilgner Ooserpati p. 32TRliodomannianun προσέειπε Παιθρἀγαν. μεεσσιν οinimendavit, quod cur scribere maluerit, quam r.

742쪽

σμερδαλε- κρατεροὶ δε καὶ ἀκαμάτου πυρος ὁρμὴν 455 λάβρον ἀποπνείοντες ἔσαν καθυπερθε δρώοντες ' ἔβραχε δ' αἰγὶς απασα περὶ στήθεσσιν ἀνάσσης,οιον τε στεροπῆσιν πιβρεμε ασπετος αἰθήρ λάζετο δ' δεαε πατρός, περ θεος ἀτις ἀείρει νόσφι ος μεγάλοιο τAQξε δε μακρον πιλυμπον ' 460συν δ' ἔχεεν νεφελας τε και ἐρα πασαν περθε ' νυξ δ' ἐχω περὶ γαῖα, επῆχλυσεν δε θάλασσα Ζευς δε μεγ' εἰσορόων ἐπετέρπετο ἀνυτο δ' ενοῖς Ουρανὀς ἀμφὶ πόδεο θεῆς περὶ δ' ἔβραχεν αἰθῆρώς -ος ἀκαμάτοιο ποτὶ κλόνον εμμεμαῶτος ' 465 δ' φαρ ερόεντος περ πόντοιο φέρε-αι οὐρανόθεν προέηκεν ἐς χόλον αμβροτον γριν, ὁ ' νέμους - πάντας ἐπιβρίσαντας ἀέλλν

ἐλθεμεναι κραναοῖο Καφηρέος, ἔνθεν χαιῶν

. . . . o.

νωλεμέως πη φθέντας, ἀνοιδῆναι τε θάλασσαν, 470

miror Tycliseniunt a Dausq. imponi σαντας ἰάλλysibi passum tρεα retinuisse, poe M αλμον κραναοῖο Καφηρέος ' Hiam descripturiam uim ratus ian- Ἀχαιοῖς iam offusis tibibus ali inem. 4 νωλεμέως χρwφθ rες ἀνοιδηνωσι inontes a nubilaus discerni neoueant, θάλασσαν ad uani rem citat infra v. ore, cu λευγαλὐ ριπῆσι μεμηνόrες. D los plane alia est ratio. Sed BΗ0D. pale ex aliis locis XI, 249. XII, 96. Haec et audaciora sunt, neque 197. Rhodoin emendationem non propter coclunetivum ἀνοιδηνωσι perfecisse, poetam autem dedisse ferenda Nec feliciores celeri su-

743쪽

λευγαλεης ρι ει μεμηνότας η δ' ἀχυσα

ἐσσυμένως ο ησε περιγναμφθεῖσα νεφεσσι 'φαlης κεν πυρ ἔμμεν μ' ἐρι και μέλαν δωρ ἶκετο δ' Αἰολίη , μεμων ὁθι λάβρον ἀεντων αντρα πέλει στυφελῆσιν ἀρηράμεν' ἀμφὶ πέτρρω

κοιλα και χροντα δόμοι δ'Ἀγχιστα πελονται

Αἰολου Ἱπποτάδαο κιχεν δέ μιν ἔνδον ἐόνταου ἀλόχω καὶ παιοὶ δυώδεκα και οἱ ἔειπεν, οππό6' Ἀθηναίη Λαναῶν ἐπεμήδετο νόστω'αυτὰρ γ' υκ ἀπίθηοε, μολὼν δ' ἔκτοσθε μελάθρων χερσὶν υπ' ἀκαμάτησιν ορος μἐγα τύψε τριαίνν, ἔνθ' ανεμοι κελαδεινα δυσηχέες ηυλίζοντο ἐν κενε κευθμῶνι περίαχε δ' αἰεν ἰωη

ille anien etiali post cais versum

deesse suspicatur, belle. Modo netiim ἐλθεμεναι κραναός ε Καφηρί- δας propositiSSet, quo ini lucrantur. Scns. 0Siquat Varia lentavit, in iiDu ἀνοιδηναι τε . 470 optimum est, etiam ad ei manno inventuin et ipse duo aut plures versus excisiisse opinatur, quare post 468 latainae signa posuit manifestum esse ait verba κραν Καφ. non ad ventos, sed ad classem Achivo in spectare, et pro Mχαιῶν recepit uua Ruod. Ἀχαιοῖς. Ego ollinclausulis v. 469 et 470 perinulatis

ἔν δε θάλασσαν - ἀνοιδηνασθαι Ἀχαιοῖς scripturii eram, nunc Vero, illi Jam in progrmn m. c. p. 29 indicavi, dis lacunae signa posui, Di in priore versu ἄκρα aut simile vitupiam, unde κατηρέος, in altero νηυσίν, unde Aχαιῶν aptum fuerit, intercidisse monui. De re st.

χείμαρροι καναχηδὰ κυλινδόμενοι φορέονro et 32 ποταμοὸς - κελαδεινὰ εονrας. Et idem restituendum in Antimachi fragm. 9 d.

Eodem modo Nonn. XXVI, 59 στίχαπύργων αρραγες ευποίητο Scripsit, ubi Graesius nautando ἀρραγέ' postropnum intulit poetae intolerabile in Saepius pluTali adjectivorum ita usus est auctor Iarli Manet nonianorum libri: id ni ea in praefat. in ed. I idotiana.

483. Ego olim in emendati p. 263 κοινῶ conjeceram de Blrni inqllo omnes venti incliis simul essent

744쪽

ο δ' φαρ ξεχεοντο κέλευσε δε πάντας ρεμνην 485Mlλαπα συμφορεοντας ἀήμεναι, φρ' ἀλεγεινον ὀρνυμενης λος οἶδμα Καφηρεος κρα καλυψν' ινδε θοῶς συντ πάρος βασιλῆος ἀκοῶσαι

πῆ ἔπος εσσυμενοισι δ' ἐπεστενάχιυ θάλασσαασχετοπι γ λιβάτοισι δ' ἐοικότα κυματ ορεσσιν 490αλλοθεν ἄλλα φέροντο κατεκλάσθη δ αρ' 'Aχαιῶν θυι ὁ ἐν στέρνοισιν, πεὶ νέας αλλοτε μεν που υφλὸν φερε κῶμα δι Ἀερος, αλλοτε δ' αὐτεο, κατὰ κρημνοιο κυλινδομενα φορεεσκε βυσσον ἐς ερίεντα βίη δε τις σχετος αἰει 495ψάμμον ἀναβλυζεσκε διοιγομενοι, κλύdωνος Α δ αρ' ἀμηχανιν βεβολημενοι - ἐπ ἐρετμωχεῖρα βαλεῖν ἐδύναντο τεθηπότες υτ αρα λαίφηεσθενον ἀμφὶ κέρα λελιημενοι εἰρύσσασθαιῆqγνυμεν ' ξ ἀνεμων, οὐδ' ἔμπαλιν ἰθυνασθαι 500 ε πλόον ἀργαλεα γαρ ἐπεκλονεοντο θυελλα ουδε κυβερνήτyσι πελεν μενος εἰσέτι νηῶν

Recte id improbavit piletner ob 495. rara, roιΕl; ι ein Rilo d. servati p. 328 coli ibid. p. 170. ec Tyclis. o. uernuinn Orph. 748, Melius certe est duo coinnae ino quod reo Lenta. non recte. Neque ravit in praef. p. XIV nol. 5), sed enim o quo reseratii habet, et non recepit Lenrs. κοίλω - περί justum est ex norun Epicor in Imoreazεν-li V. τις, ut bain monui in ec. c. p. 84.

745쪽

χερσὶν ἐπισταμέννοι θοῶς οἰφα νωμαν

πάντα γαρ αλλυδις ἄλλα κακαὶ διεχευ- ἄελλαι

Ουδε τις λπωρὴ βιότου πελεν, -- ἐρεμνὴ 505 νυξ αμα καὶ μιγα χεῖμα καὶ αθανάτων χόλος αἰνος

ἄρτο Ποσειδάων γα μηλέα πόντον πινενῆρα κασιγνητοι φέρων ἐρικυδεῖ - ν, λῆα καὶ αὐτη περθεν ἀμεἱλιχα μαιμώωσα θει μετ' ἀστεροπῆσιν ἐπέκτυπε δ' υρανόθεν Ζευς 10 κυδαίνων ἀνὰ θυμον έ- τέκος, αμ δε πῆσαι νῆσοι, πειροι τε κατεκλυζοντο θαλάσσηνμβοιης ου πολλὸν ἀπόπροθεν, χι μάλιστα τευχεν ἀμειλίκτοισιν ἐπ'Ἀλγωιν ἄλγεα αἱμωνωπείοις στοναχη δε καὶ οἰμωγη κατὰ νηας 15 λλετ' ἀπολλυμένων κανάχιζ δὲ δουρατα νων ἀγνυμενων α γάρ α συνωχαδιν αλλήλησιναίεν ἐπερρήγνυντο πόνος δ' πρηκτος ὀρώρει και4 6 μυ κώ-γιν ἀπωσεμεναι μεμαῶτες νθας πεμυμενα αὐτοῖς - δουρασι λυπ0 520κάππεσον ἐς μέγα βενθος, μειλίκτω δ' - πότμωκάτθανον, ουνεκ' αρα σφιν πέχραον αλλοθεν δελανοῶν δουρατα μακρά συνηλοχντο δε πάντων σώματα λευγαλεως ο δ' ἐν νήεσσι πεσόντες κεῖντο καταφθιμένοισιν εοιαότες ' ονδ' - ἀνάγκης 525 νήχοντ' ἀμφιπεσόντες ευξέστοισιν ἐρετμοῖς'

αλλοι δ' ὁ σανίδεσσι ἐπεπλεοw ἔβραχε δ' -

746쪽

βυσσόθεν, στε θάλασσαν ὁ συρανον δε καὶ αἶ- φαίνεσθ' ἀλλήλοιισιν ὁμῶς συναρηρότα πάντα. η δ' - - ωλύμποιο βαρυκτυπος Ἀτρυτώνη 530ουτι καταισχύνεσκε μην πατρός ἀ- δ αρ' 'hoἶπεν δ' Ιαντι χόλον καὶ πῆμα φέρουσα ἔμβαλε νηὶ κεραυνόν αφαρ δέ μιν αλλυδις αλλύεσκέδασεν δια τυτθά πωίαχε δ' αἰ καὶ αἰθήρ ἐκλυσθη δ αρα πῆσα περίδρομος Ἀμφιτρίτη 535ῶ δ' ἔκτοσθε -- πεσον ἀθρόοι ἀμφὶ δ' - αυτους κύματα μαρα φέροντο περὶ στεροπῆσι δ' ἀνάμης αυλη μαρμαίρεσκε δια κνέφας ἀχσουσα ονδ' -τον λάπτοντες αλ- πολυηχέει -

538. Post nunc v. sequuntur .

579 AEt in A. Sed audi in his

editores ,α λζ. rates octo ver- suun decuriae transpositae erant laut posteriores quatuor sede sua emovissent priores quatuor nis risu- nam loci possessionena, seu recuperatorio judicio, asserruimus connectente cum versu, qui incipit αἴγλη, NadrageSliniam primum in editione Aldina et Basileensi, qui exorinu οι δ' ὁπότε, cui 3 sequentisus, et quadragesina ab nocin ordine, cujus initiun μόρμυρον. Subtexui iteruit illum, vi momein vulgaridus exemplariDus versuui

suorum primus est ὀ ἄδην. Secundos antea secimus priniosa ut narrationis series misere divulsa et confusa nunc uerrum recte conaereat et justum ordinem obtineat. Quia autem una atque altera pagina mini propter no transscribenda fuit naim in celeris antigrayno Basileensi ad exeimplum Hiiii correcto usus sum , quaedam manifesta librariorum vitia ii ipso contextu castigavi quod ne temere a me factum quis snspicaretur, Seorsum hic indicare volui, singuloriina quae eniendavi rationem, ubi necesse fuerit, exactiorem reddere non detrectans. Interiin Spero nanc qualemcunque niean opellani bonis ingeniis non improbatani sore. Η0l . , Hic in inniDus codd. transpositi sunt versus 40. Ionasse plagula in antiquissimo codice transposita. Eundein perversunt ordinem sequuntur tot Bas. Veruui ordinem restitui in sua diu Rhod et post nunc Pauxv. Quae ad . . adnotat Scno v. non satis adsequor . Inter . 37 et 538 inserantur,v. TH ud617 in onin rnas Caesareo B es Bar-

betur. Igitur putes nines codd. a viro laudatos rectum ordinem servare, qualis est in ed. liod et Pavxv. At vero V et C inverso ordine nauere tenacus 12 cellissiui scio. De relimus nihil a firmare ausini, dudilo taurea Vl2L42 deterioris nota iiDros verum ordinem ni servasse. ΙΥCRS. Sine dudio lapsus est ScnoWius.

747쪽

θυμον ἀποπνείοντες περ πόντοιο φερωτο 540 άσιν ὁ αρα χάρμα καὶ ὀλλυμενησι τετυκτο και ' νμεν κατέδυσαν ἔσω αλος ἀμφιβαλουσαι χεῖρας εοῖς τεκεεσσι δυσάμμοροι α δ' ἀλεγευνὰ

τινύμεναι αναους ' η δ υψόθεν εἰσορόωσα τέρπεθ' ον κατὰ θυμον ἀγαυη ριτογένεια. Μας δ' αλλοτε με περινοχετο δουρατι νηός,

αλλοτε δ' αὐχειρωσι διλυε αλμυρα ἐν ἀκαμάτω πῆνι βίην πέροπλον ἐοικώς 550 σχίζετο δ' - - οἶδμα περὶ κρατερὴσι χέρεσσιν ανδρος περθυμοιο θεοὶ δέ μιν εἰσορόωντες

Θορέην καὶ κάρτος ἐθάμβεον ἀμφὶ δε κυμα

λο τε με φορέεσκε πελώριον υτ εα κρπούρεος ψηλοῖο δι ηερος, αλλοτε δ αυτ 555υψόθεν οἷα φάραγξιν νεκρυφεν -υδ' γε χεῖρας κάμνε πολυτλήτους πολλοί γε μεν ἔνθα καὶ ἔνθα

σβεννυμενοι μαράγιζ Ἀσω πόντοιο κεραυνοι

Ουπω γάρ οἱ θυμὸν ἐμήδετο κηρὶ δαμάσσαι κούρη ριγδούποιο - μάλα περ κοτέουσα, 560πριν τλῆναι κακὰ πολλα καὶ αλγεσι πάγχυ μογησαι 'τουνεκά μι, κατὰ βένθος ἐδάμνατο δηρὸν Κυς

μεν που

748쪽

τειρόμενον περὶ γα κακα μυρία Κῆρες ἀνδρὶ περιστήσαντο μέτει δ' ἐνέπνευσεν ανάγκη ς δε καὶ εἰ μάλα πειτες 'Oλύμπιοι εἰς 'ε ῖκωνται 565χωόμσοι καὶ πειαν αναστήσωσι θάλασσαν

ἐκφυγέειν Ἀλλ' υτι θεῶν πάλυξεν ὁμοκλήπιδη γάρ οἱ νεμεσησεν περβιος Ἐννοσίγαιος, ευτέ μιν εἰσενόησεν ἐφαπτόμενον χερὶ πέτρης Γυραίχς, καί οἱ μέγ' ἐχλατο συν δ' τίναξε 570πόντον ὁμως καὶ γαῖαν ἀπεψιτον ἀμφι δε πάντη

κρημνοὶ πεκλονεοντο Καφηρεος ο ὁ ἀλεγεινμ

θεινόμενοι ρηγμῖνες επεβραχον οἴδματι λάβρω

χωομενοι ανακτος ἀπέσχισε δ' εἰς αλα πετρονευρέα, τουπερ ἐκεῖνος εὐ ἐπεμαίετο εὐοι' 575κανή οἱ ἀμφὶ πάγοισιν λυσσομενου μάλα δηρον χειρες ἀπεδρύφθησαν, πέδραμε δ' αἷμ' ὀνύχεσσι μορμυρο δέ οἱ αἰεω ὀρινομένου περὶ κυμα ἀφρος αδην λευκαινε κάρη λάσιόν τε γενει- καὶ νυ κεν ἐξήλυξε κακον μόρον, εἰ μ αρ αυτ 580ρηξας γαῖαν ἔνερθεν ἐπιπροέηκε κολώνην

RHOD. - ω' . . vero ostensionis in vulgata, quam 574 sit. πέτρην ευρέα, νπερ ἐκ recte an Rhod. ita interpretatus kαῖς ἐπεμαίνετο . . ἐπεμαίετο est praeterea in murmuranti laetuVNV123L.12 et ita in Rhod. Pii metesinentem is aptanti eaput et praeterea ireo conj., quod recep mentum HrSurum spuma album re Trcns. rῆπερ - parte interi=re defat. - ὀρινομos e com Rhod. latus, non recte. ullo rectius scripsit Tvelis. uio. 576 non recte Spugnu observare p. 330 sq. πέ- M. ἐζέλυξ A corr. nod. - τρην ορ. τῆσπερ ἐκ ιης ἐπεμαίεro eis corr. Rhod. xερσέ einend. quod recepissem, i 581. M A et vulgo; γαῖαν scri- aliud habereae apud Quintum ex psi ex emend. Spi igneri obseruat en pluin lectivi εὐρέα usa sub p. 192. - os nunc versui quinstantivo seminino noti. Inde cum lacuna sit, ita Neptunum sitisse, masculinum creo Quinto non mi sui immisisset saxuin innanti dieiii nil sit usitatum, creονεύ. τομερ suit, nihil dubito Id eo magis dici scripsi debebat, qu0niain stati in comparalio

749쪽

ευτε πάρος μεγάλοιο - Ἐγκελώοι δα ρων Παλλας ἀειραμένη Σιαελην πικάββαλε γον, η ' ἔτι καίεται αἰὲν - καμμοιο ἔροντος αἰθαλόεν πνείοντος ἔσω χθονός - - Λοκρῶν 85 ἀμφεπιχλυψεν ανακτα δυσάμμορον οὐρεος κρηυψόθεν ξεριπομα βάρυνε δε καρτερον ανδρα ἀμφὶ δε μιν θανάτω μελας κιχήσατ' λεθρος γαί ὁμως μηθεντα καὶ ἀτρυγεμ ενὶ πόντω.ως δε καὶ Γλλοι Ἀχαιοὶ περ μεγα λαῖτμα φεροντο, 90 με αρ εν νήεσσι τεθηπότες, ονδε πεσόντες ἔκτοσθεν νηῶw λοὐδ' ἔχε πάντας δῖως α με γαρ φορεοντ επικάρσιαι εἰν άλι νῆες, αλλα δ' ἀνστρεψαμ αν τρόπω ν δε πω ἱστοὶ ἐκ κεράων ἐάγγαν ἐπισπέρχοντος, εω 595των δε δια ξύλα πάντα θοαὶ σκεδάσαντο θύελλαι ανδε καὶ ε μέγα βόνθος πολύχιαι κατέdυοανωβρου πιβρίσαντος ἀπειρονος, οὐδ' υπεμειναν

λάβρον ὁμως ἀνεμοισι θαλάσσης και ος δωρμισγόμενον ποταμω γαρ ἀλιγκιος ἔρρεε Φῆρ 600 συνεχές ὴ δ' υπόωωθεν ἐμαίνετο δια θάλασσα '

eius sedullii cum Minerva collati. 590. A Tycts. quod notavit Bο- Sed ne quis male acutus scribendo it t. c. p. 1231 cir Spligner Ob- ρήξασ' αἰαν inerreat hic isque Servall. p. 29.

750쪽

καί τις φη ' ταχα -ων πεχραεν ἀνδράσι νῆμα, ὁππότε Λευκαλίωνος ἀθέσφατος ετ πο-- ὁ αρα γαῖα βυθος δ' ἐπεχεύατο πάντη.

ῶς αρ' ἔφη αναῶν τις ἐνὶ φρεσὶ χειμα τεθηπὼς 605

λευγαλεο- πολλοὶ δε κατέφθει εν ' ἀμφὶ δε νεκρῶν πλήθεθ' αλὸς μεγα εὐμα, περιωχίνοντο δε πῆσαι 1μόνες πολέας γαρ απέπτυσε κω ἐπὶ χερύ- ἀμφὶ δε νήια δουρα βαρυβρομον Ἀμφιτρίτην πῆσαν αδην κάλυψε μέσον δ' ἀνεφαίνετο κῶμα 610αλλοι δ' Ηρο κῆρα κακῖο λάχον - μεν ἀν' ευρυν πόντον ὀρινομενος αλος σχετον, Τ δ' ἐν πετοῖς αξαντες πιο νῆας Γωρῶς ἀπόλοντο

Ναυπλίου εννεσίν μν' ο γαρ κοτεων μάλα παιδος

χειματος ὀρνυμενοι καὶ ὀλλυμενων ργεων i5 καίπερ ἀκηχεμενος μεγ' ἐγήθεεν, ουνεκ' αρ αυτῶδῶκε τέσιν θεὸς αἶψα καὶ ρακεν ἐχθρον μιλον τειρόμενον κατὰ βένθος ε δ αρα πολλὰ τοκηιεύχεθ' μῶς νήεωιν υπόβρυχα πάντας ὀλεσθαι 'του ὁ Ποσεδάων μάλα ψεν κλύε 620

PMixvi male o o leniante. 605. o A et vulgo corr. Lenrs. 606. κατέφθιθον Α corr. Rhod. in textu.610 δ' ἐφαίνετo A; V δρ' ἐφαι- νετο nod in textu, quod relinuerrent Tyclis et L enrs. Apparet comparanil liuae antecedirni haec dici esse de uiari Euboeam inter et continentem posito Pelago ab utraque parte navium trigininibiis operto in inedio tantum his revus Vacua apparet maris via. Sed hoc disertius verbo dicenarii erat, quod illi ἐκάλυφε opponeretiir. Hinc scripsi δ' ἀνεφαίνεr κτμα. Cli XII,

12 de saltu silvis excisis nudato:

6l2. o ante mio om. A, Rhod in textu.613. περιο πέρι Tyclis. Mihi vox suspecta. Sed nihil melius suc

curril.

ut emendavi, miniine dubito, quingenuina sint ema. Et recepit Tyclis hanc observationem addens:,, eterunt apte haec dicta de naris Deo, quod alias est partem aurae serebant. quiden inmentia loeui non puto reet emendatum esse, quia illa locutione admissa in sequentibus diserte explicandum fuit, quatenus tulitae, quatenus maris aesturalissipatae fuerint Naupli preces eo magis, quod, nisi iust plus ponderis verD πάν-- inseras, preces illius prorsus videntur exauditae esse; et est m

SEARCH

MENU NAVIGATION