Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

λδ αρα μακρα βοῶσα κινυρεται ἀχνυμεν κῆρ 260ως τῆμος Πριάμοιο παις περικωκυεσκε δυσμευέων ἐν χερσω - δε οἱ ἔκχυτο δάκρυ ώς δ' πότε βριαρ - χερματι καρπος ἐλαιης ουπω χειμερω μελαινόμενος ψεκάδεσσι χευ πολλὸν αλειφα, περιτριζωσι δε μακρὰ 265 αρμεν' υπο σπάρτοισι βιαζομενω αἰζηῶν'ῶς ρα καὶ Πριάμοιο πολυτλήτοιο θυγατρος έλκομενης ποτὶ τυμβον ἀμειλίκτου Ἀχιλῆος αἰνον ὁμως στοναχῆσι κατὰ βλεφάρων ρέε δάκρυ, και οἱ κόλπος νερθεν πλήθετο δευετ δε χρως 270 ἀτρεκεως ἀτάλαντος ἐυκτεάνω ἐλεφαντι. καὶ τότε λευγαλεο- επὶ πενθεσι κυντερον αλγος τλήμονος ες κραδίην κάβης πέσεν ἐν δε οἱ φορμνήσατ' ἐζυροῖο και ἀλγινόεντος τείρου, τόν ρ' ἴδεν πνώουσα παροιχομεν εν νυκτί 275 γα δῖετ τυμβον ἔα Ἀντιθεου χιλῆος ἐστάμεται γοόωσα κόμαι δέ οἱ αχρις επ' ουδας εα κεφαλης ἐκεχυντο, καὶ ἀμφοτέρων - μαζῶν

τρυζουσι, ut modi conveniant; alitem et onόr iam indicativo unam

nione n esse de olivis non sub dio ''-

lusis. Re te morer, i/inius '' lanes enim circunulantur li-

732쪽

ΛΟΓΟΣ Λἔρρεε φοίνιον αἷμα ποτὶ χθόνα, δελ δὲ σῆμα

του πέρι δειμαίνουσα καὶ σωμεν μέγα πημα 280 οἰκτρον ἀνοιμώζλοκε, γόω δ' ἐπὶ μακρον ἀύτει εὐτε κυων προπάροιθε κινυρομεν μεγάροιο μακρον λαγμον ησι, νέον φαραγευσα γάλακτ της - νήπια τεκνα πάρος φάος εἰσοράασθαι νόσφι βάλωσιν ανακτες ελωρ εμεν οἰωνοῖσιν, 285 δ' τε μεν θ' υλακῆσι κινύρεται, αλλοτε δ αυτεώρυθμω, στυγερ δε δι' ερος εσσυτ αυτή

ῶς κάβ γοόωσα μέγ' αχεν ἀμφὶ θυγατρί

- μοι γ τί νυ πρῶτα, τί δ' ὐστατον ἀχνυμένη κῆρ κωκύσω πολεεσσι περιπλήθουσα κακοῖσι, 290υἱέας ῆ πόσιν αἰνα καὶ οὐκ ἐπίελπτα παθόντας.

η πόλιν ηε θύγατρας ἀεικε ἐμον αυτῆς

Lelirs. Sinsula enitia enuinerat Hecuba mala, quomitii quodnain prius,

quodnam postrena deploret, incertaeSl. - σευκέας Α e vulgo , quod ferri nequit. Moκη eni in non dicitur nisi de rebus, quae alicui acerbae sive ingratus sunt, ut de niorte 489. , 245. do mala Iuniau, 273. Eoὸem modo Apollonius id alectivuin posuit δευκέος - δεος , 037. d. - μονικib. 339. αελλαι . II, 267. . μι- IV, 1503. Et proprio senSui leni II, 388 ἀδευκέος αλός, ex salso vel amaro mari dixit. Neque aliter legitur in ragna Orph. ap. LOb Aglaopli. I, p. 41b:

qui versus etiali in Max. καrαρς. v. 492 leguntur, nisi quod ibi iλινους est: vid praes. d. o tot ad eum v. Scilicet vites, uuae vinulli procreant ceteris litorian Duidulae, amarae sunt ei invisa Icarii ebriis rusticis ti ucidati filiae. Haec oinnia non conveni lint necudae illudus, quas ἀεικέα dici oportebal, ut poluturpuer in servitutei et violentain Venerein tractas. Similiter II, 270 νεκno araeis et IlI, 29 παισιν

733쪽

ημα ἀναγκαῖον καὶ δούλι- ούνεκα Κηρες σμερδαλεαι πολεεσσέ μ' ἐνειλήσαυτο κακοῖσι τεκνον ἐμόν, σοὶ δ' αἰνὰ καὶ οὐκ ελπτα καὶ αὐτῆ 295αλγε επεκλώσαντο γάμου δ' - νόσφι βάλοντο ἐγγύς ἐόνω 'ευαῖον, πεκρῆναντο δ ολεθρονασχετον ἀργαλεον τε καὶ ου φατόν η γαρ Ἀχιλλεὼς καὶ νεκυς μετερ λ ἰαίνεται ανατι θυμόν'ῶς - φελον μετὰ σεῖο , φιλον τεκος, ματι τωδε 300 γαῖα χανοῶσα κάλυψε, πάρος σέο ποτμον ἰδέσθαι.

ῶς φαμένης αλληκτα κατὰ βλεφάροιιν χυντο

δάκρυα λευγαλέον γαρ εχεν μετὰ πενθεσι πενθος '

es 4 4τ' ἔβα ποτὲ τύμβον Ἀχιλλῆος ζαθέοιο, δη τότε οἱ φίλος υιδ ερυσσάμενος θοὸν αορ 305οκαι μεν κούρην κατερήτυε, δεξιτερ δε

ωργείων, μηδ' μιν ἔτ' ἀργαλεως χαλέπαινε

ηδ γάρ τοι πάντα τελέσσομεν, - μενοινας 310 Οὐσι ενὶ πραπίδεσσι συ δ' λαος αμμι γενοιο τεύξας ευχομενοισι θοῶς θυμζδεα νόστον.

ῶς εἰπὼν κούρης διὰ λοίγιον λασεν ορ

304. orcy' A. - Εgo lini ex VII, 667. XII, 274 scripturiis erain ' ιλ- ληος ξανθοῖο. Recte vero hic, ubi Achilli sacrificatur, epitheton posuit divinas ejus dignitati conveniens. 30b. ρυσάμενος ; corr. Tyclis. 307. ομβω A; ορβο e en .Rhod. rec Tyclis Lehrs. perperam. Hoc eniti esset tangens tumulum aliqua ex parie. Illud vero est: tangens uperne tumulum. Sitniliter

311. ἐπὶ et vulgo; M scripsi

734쪽

λευκανίης τρο δ' αἶψα πεν πολυήρατος αἰ- οἰκτρὸν ἀνοιμωξασαν ἐφ' υστατω βιότοιο ' 315 καί β η με πρσης χαμάδις πεσε της δ' υπὸ δειρὴ φοινιμ περ πάντα, χιών ως η ἐν ορεσσιν

συος η αρκτοιο κατουταμένης - αχοντιῶμαι πορφυρόεντι θοῶς ἐρυθαίνεθ' υπερθεν. υργεῖοι δέ μιν αἶψα δόσαν ποτὶ στυ φέρεσθαι 320 ἐς δόμον ἀντιθεο υντῆνορος ουνε αρ αυτὴν κεῖνος ἐυὶ ρώεσσιν εω πάρει ἁ δωEυουμάχω τίταλλεν ἐνὶ μεγάροισι ακοιτιν οὐδ' ἐπεὶ - τάρχυσε κλυτην Πριάμοιο θυγατρα

ἐγγυς εοῖο δύμοιο παραὶ Γανυμήδεος ρον 325

em Rhod. res Tycns Lenrs. Sed haec nonduim restituta erant. Eieni in nodoni. quem L,elire. Secutus est, vertit et cervix eius es msurcymapte rubestia. Sed neu uem Miι πάντα ita quasi diserviascens ponitur, et cervicem dissectam an

guine niduisse id forum non poterat advecta comparatione illustrari. Quapropter ne nusquen uidenisiissicit conjectura siσα scriDenus. Potius et rei, quae descriDuur, natura et quae sequitur comparatio dicere poterat lorum signissicari Po-lrxenae corpus, crius superiores partes ante mactationem nudatas esse ut consentaneum est ita ab aliis, ut ab Euripide in Hecuba, disertae exponitur. Eae partes linctae esse dicuntur critore ex inciso aut re manante. Inde scripsi τος ο υπὸ δειρη Φοινίry πέρι πάνrre, ut άνεα veremandius positum verecundius denotet ceteras virginei corporis partes infra collui positas Eoile in modo supra decursoribus subligaculo pudenda tegentibus: πάντα δ' ἔνεργεν α περ θέμις, κρυφανro. Et potest eodem modo intelligi , 20 de Apollitie Hectoris corpus curante

χρυσείη, να μή μιν ἀποδρύφοιέλκουσιάζων, quamquam ibi etiani pro accusativo singulari πάνr naueri poterit. 318. καr o rαμένης , κατου- ταμένη CL; et ita corr. Rhod inversione et Pau*ν.

, ,Πορφυρόενει; V Η0D. quod ipsum eunt voluisse interi relatio docet: ρογιre sanguine Tychs tamen quasi ex ejus conj. πορwυρονr reposuit, quod non satis sirmatur supra v. 4 αἰδοῖ πορφυρουσα πα-

ρηιον praesertini cuin alibi I,

706. II, 85. IV, 77. VI, 33. IX, 246.

XIV, 42 - translato sensu vervum

collocaverit. 324. πόληα, sed ad narg. θυγα

doni sed cum iρὰ δώματα deten D, quemadmodum hic intelligi

volunt, vix in usu sit, simus autena, in qua olim habitaverit Ganymedes, non videatur intelligi posse tinpuberes enim pueri apud paremes vivunt , nec, si posset,

quin n. l. ut alibi saepissime, nova lectione vulnus occultatuim non Sublatii ni sit. Itaque revocato ἱρόν tot iocis sirniato post nunc versunt lacunae signa posui, ut ώμur de alius Trojani aedibus intelligenda

735쪽

δώματα καὶ νηοῖο καταντίου Ἀτρυτώνης' δη τότε παυσατο κῶμα κατευνήθη δε θύελλα

σμερδαλέη, καὶ νυμα κατεπρήυνε γαλήν'. o δε θοως ἐπὶ νηας ἔβαν μέγα καγχαλόωντες μέλποντες μακάρων ἱερὸν γενος δ' Ἀχιλῆα 330

αἶψα δε δαῖτ' ἐπάσαντο βοῶν - μηρα ταμόντες ἀθανάτοις ἐρατη δε θυ πολι ειλε πάντη οἱ δε που ἀργυρεοισι καὶ ἐν πυσμιοι κυπέλλοις πῖνον ἀφυσσάμενοι λαρον μέθυ γήθεε δε σφι θυμὸς ἐελδομενων σφετερρο επὶ γαῖαν ἱκεσθαι 335 ἀλλ' τε δ δόρποιο καὶ εἰλαπίνης κορέσαντο,δη τότε Νηλέος υιος ἐελδομενοισιν δειπεν ,,κλυτε, φιλοι, πολέμοιο μακρην προφυγόντες ὁμοκλήν,οφρα λιλαιομένοισιν ἔπος θυμῆρες ἐνίσπω

παυσο ὀΓζυροῖο χόλου κατερυξε δε κυμα οβριμον Ἐννοσθαιος ἐπιπνεωυσι δ' ἀπαιμείλιχοι οὐδ' ἔτι κῶμα κορύσσεται ἰλλ' γε νῆας

εἰς ἀλ--Pμ' ἐρύσαντες ἀναμνησώμεθα νόστου. 345

sint is mi sententia erinannus μισε κοῖιελλοιςTyc .ed ex emend.ine non removere olerat Scridens Rhod. Ego aliquando scriptumiseram:.,non puto versum excidisse, nec P a 4 Ἀου ἐν χρυσέοισι καὶ ἀργυ- mulandum esse ἱρόν. Est enii vi- ρέοισι κυπέλλοις, mio ne nunetium in seqtiente versu vivare qui leni improvadite videtur. Sed scribi: παρα Γανυμήδεος ἱρὀνυῶ sunt etiam alii oei, in quibus non μα, τὸ και . . A. Ganymedis minus insolenter quam ni praepo-

ma audaci conjectura και πόντον δ38- νγοντες , φευγονυς 1υπιπρηυ- scripsit, et Gernarii te vi et res Tycns Lenm. προφυγόνrae Apoll. p. 164, cui olus versus ex ego scripsi X em Dausq. quam interpolatione natus videbatur. Pro eandem iam nodoin in versiono secio intrum, neminem, quod iani qui profugistis secerat. facile erat inventu, invenisse: 344 μειλίχιοι Α μείλιχοι corr.3 α. Id seci ego mendati p. 62, ait v. - ου et vulgo; οὐδ' recep Lenrs scripsi ex m. Spligneri obser-333. ρυσέοις κοπέλοισι ΑΕΙ; Dam p. 17.

736쪽

ῶς φάτ' ἐελωμενοις ονδ' ἐς πλόον ἐντύνωτο ἔ- τέρας -- ἐπιχθονίοισι φαάνθη, ουνεκα δη Πριάμοιο δάμαρ πολυδακροτοιο ἐκ βροτο ἀλγυνόεσοα κύων γευει' ἀμφὶ δὲ λαοὶ θάμβεον ἀγρόμενοι της δ' αψεα μῖνα πάντα 350 θῆκε θεος, μεγα ἡμα καὶ ωοομενοισι βροτοῖσι ' καὶ τροχεν Κάλχαντος - εννεσίναν χαιοὶ νηὸς εα κυπόροιο περαν θέσαν Ελλησπόντου καρπαλίμως δ' ἄρα νῆας ἔσω -- εἰρύσσαντες

κτηματα παντ εβάλονθ' ωπω Ἱλιον εἰσανιόντες 55λ ωσαντο πάροιθε περικτίονας δαμάσαντες,

γήθεον, -- εσαν μάλα μυρία τοῖς δ' ἄμα πολλαὶ ληράδες συνέποντο μάλ' ἀνύμεναι κατὰ θυμμ' αυτοὶ δ' ἐντὸς κοντο νεῶw- ου σφισι Κάλχας 360εσπετ' ἐπειγομένοισιν χλαλός, αλλὰ καὶ αλλους ωπείους κατερυκε Καφηρίσι γαρ περὶ πέτρης δείδιεν αἰν- ολεθρον ἐπεσσυμενον αναοῖσιν οι δε οἱ οὐτι πίθοντο παρηπαφε γα νόον ανδρῶν

Αἶoα κακή μειος δὲ θεοπροπίας ευ εἰδώς 365 Ἀμφίλοχος θοος υἱὸς ἀμύμονος Ἀμφιαράου μιμνεν ὁμως Κάλχαντι περίφρονι τοῖσι γαρ ηεναχιμον ἀμφοτέροισιν ῆς - τηλόθι γαί ςΠαμφύλων Καίκων τε ποτὶ πτολέεθρα νέεσθαι.

ἀλλα τὰ μεν μετόπι- θεοὶ θέσαν αὐτὰρ Ἀχαιοὶ 370 νηῶν πείσματ' ἔλυσα αn sopbς ηδε καὶ εὐνὰς ἐσσυμέτως ἀνάειραν ἀπωχε δ' Ἐλλήσποντος σπερχομένωπι νῆες δε περικλύζοντο θαλάσσσ

737쪽

588 ΚΟΙΝΤΟΥ

ἀμφὶ δ' - σφισι πολλα περὶ πρωρρον κειντο ἔντε' ἀποκταμένων καθυπερθε δὲ σημαπα tam 375 μυρι ἀπῖώσηαο κατεμε φαντο δε νη καὶ κεφαλα καὶ δουοα καὶ ἀσπιδας, Io μάχοντο ἀντία δυσμενέων ἀπο δε πρώρηθεν νακτες εχ αλα κυανεην λεῖβον μέθυ πολλὰ θεοῖσινευχόμενοι μακάρεσσιν ἀκηδέα νόστον ὀπάσσαι 380ευχωλαὶ δ' ἀνεμοιο μψεν καὶ ἀπόπροθι νηῶν μαψιδίως νεφεεσσι καὶ ἐρι συμφορεοντα α δ αρα παπταἰνεσκον ἐς Πιον ἀχνυμεναι κῆρ ληιάδες καὶ πολλὰ κινυρόμεναι γοάασκον

κρυβδρο Ἀπει- - ενὶ φρεσὶ πενθος ἔχουσαι ' 385 - ὁ α με περὶ γούνατ' εχον χερας α δε μετωπα

X74 ἔκειτο . quod non prae desiderari putabat. Ren e o con-laro laci, einendau p. 288 ubi quae 377 o A et vulgo; is scripsi scripsi, paullulum amplificata repe- ex opta ei nend. nodum. quam tere placet , ,0uintus lotuna locum Paumuin i tale improbanteii sectit ita sere scripserat: non receperatnt citores reclinet ir , ' . .. γούνατ' ἔχον

enim, ut palet, memDruin relatI- χέρας α σε μέτωπα

383. A. Θρῆκά εἰσι Θάμυριν Ἐκτωρ ἐν 386 n. .se μέτωπα ἀμπεχον καθεζόμενος' , φοrέρας ἔχο

sententiani Hernii auctoritas, ρεσσι μέτωπα,

qui iecepto tir δε τὰ τέκνα nihil et Orph. N. 1094 sq.

738쪽

αμφεχον ἀγκοίνησι τα δ' - δουλιον μαρἔστενεν οὐδε πάτρης επὶ πήμασιν, αλλ' ἐ- μα θυμον ἔχου κηδεων γαρ ἀπό μι νήπιον τορ'πάσνειν δ' ἐλεuanet κόμαι καὶ στήθεα λυγρου 390 ἀμφ' ὀνυχεσσι δεδρυπτο παρε*σιν δ' ἔπι δάκρυαυαλεον περέκειτο, κατείβετο δ' αλλ' ἐφυπερθε

πυκνον απ βλεφάρων δερκοντο δε τλήμονα πάτρην αἰθομέν Ἀτι πάγχυ πολ- δ αν καπνου ἰόντα ἀμφι ὁ Κασσάνδρην περικυδέα παπταίνουσαι 395πῆσαι μιν θηευντο θεοπροπίης ἀλεγεινῆς μνωομεναι δέ σφιν πεπελάασκε γοώσαις καίπερ ἀκηχεμένη στυγεροῖς επὶ πήμασι πάτρης δεωων δ οσσο αλυξα ἀνηλέος ἐκ πολέμοιο,

ἀγρόμενοι κατὰ αστυ περὶ νεκυας προνεοντο 00θαπτεμεναι μεμαῶτες αγεν δ' ἀλεγει,δν ἐς ἔργου M- ωρ αυτρο δε πυρῆν πολέεσσι τίθεντο.

739쪽

-γεῖοι δ'Ἀλληκτον ἐω φρεσὶ καγχαλόωντες αλλοτε μεν--γι διέπρησσον μέλαν δωρ, αλλοτε δ' ἱστία νηυσὶ μεμαότες ἐντυνον- 405 ἐσσυμένως οπίσω δε θοῶς ἀσαλείαετο-ρδανίη καὶ τύμβος Ἀχιλλεος - δ' - θυμον καίπερ ἰαινύμενοι κταμένων μνησθέντες ταίρων ἀργαλέως ἀκάχοντο καὶ ἄλλοδαπῶ ἐπι γαῖαν

εἰσεβαλ- η δέ σφιν ἐφαίνετο τηλόθι νηῶν 4i0χαζομενη τοὶ δ' αἶψα παρ' ἀγχιάλοιο φέροντορηγμῖνας ενέδοιο παρημεlβοντο ε μυσαν καὶ Φοίβου Σμινθηος ως ζ θεοι τε κέλλης

p. 1242 intelligens πατροι οπlecit,

haec allens is alias inulti paucis hineris nonores parant, ni pauci multos sepeliunt. an emendationem probavit et exeniplis qui-Dusdam vocabuloriam naveo et no- au oppositorii ni sirniavit SpitZner. Obseruau. p. 49 auibus ades poterat Apoll. nod. IV, 339 παυρότεροι πλεόνεσσιν ἡπείκαθον, et recep . Lenta Equidem tamen ut feciemendau. p. 262 sq. asinu teneomaod id conjeci αὐτη, δε ορήν, quod salis Gniavi consueto more pluridus locis vindicato, ex quibus H, 30 sqq. uiat. VII, 16 sqq.Nonn. t. 22 sqq. aiulavisse suta

scit. Ad verooritui singuloriti Oppositionem similiter Theocrit. XIII, 43 πολλοι δε μίαν στορέσανιο χαμευναν et XXIl 30 sq. - μιας πολλοι κατὰ κλίμακος - ἄνδρες ἔβαινον dixit Spugneriis quidem obserPD. p. 326 eliani nunc Bonitianum praeserre videtur, cui inaborem putat inesse viiii ac gravi latena.no quid ei dissicile est visputare. Sed Dflat Bonitiano singularis nυρον τίθενro sine epithetopositum. 403. ληκro A. 404. διέπρησαν x en'. nol405 μευαῶτες Α , μεμαότες CL; et ita corr. nod ii Drυν-ro, pro quo Vrείνονro cori. Pati v. Vid. Spugner Observati p. 26.407. Id A. 410. σόβαλών et in sine 'A. Id Verdum at h. l. alientini esse recte perspexu au v. significaret enim, uti venit Rhodona. per rarior rantem an advecti Ubeunt cir Apoll.

Od. I, 28. IV, 596. Quare Pauxv. περι γαῖαν Εἰσέδρακον conlecit, ouod sane locis quibusdam Apollonii II, 60 725 lV, 300. 660. 892

paulluluna omniendatur. Sed recte perspexit Tychsen. ἀλλοδαnω non peregrinoruin Sse terram et insulas quas praetervehentes adspiciunt Achivi , sed hostium manorum terram, in quam retro Veriant oculos, desiderio antico in antissor in coniniou. Sinuitis est affectus Ulixis ejusque sociorum , 2 sqq. Sed quod ipse recepit ex sua em. εσσε βάλον, quamquam et proxime a cellit ad literarum diicius et aliis locis ut Apoll Rhod. I, 26 sacuo muniri potest, lanaen o eam ipsam causam eadein adolat atque Pau-wianuit disti cultate Hermann. , quem olim de n. l. consului, prinium quidem sci in posse monuit ἀλλοδ. ἐπιγαῖαν ἐσσαμένω de inortuis peregrina in terra sepultis, deinde vero verisititilliinum dicavit, ni quoque post αλλοδ ἐ. . quaedam excidisse quae qualia silerint cum non facile dici possit, retinui εἰσέβαλον, quamquam certe suspecta producito scripto εἰσεβάλονθ' Iacile evitari poterat. Aliqua ex parte conaparari poterit Apoll. nou. I, 535 siὰρ Πήσων Λακρτόεις γαίης αα παrρίδος ἔμμαr' ἔνεικεν - ηδ et v. 41 rois A. 4l2.4ηγμῖδας Ε1. - ε αν et vulgo corr. Spitaner. Obaer . .

740쪽

Λεσβος δ' νεμόεσσ' ἀνεφαωετο κάμπτετο δ' ακρη ἐσσυμενως εκτοῖο, τόθι ρίου στατον Ἱδης- 415 λαίφεα δε πρησθεντα περίαχεν ἀμφὶ δε πρώραις ἔβραχεν οἶδμα κελαινόν ἐπεσκιόωντο δε μακρὰ

κυματα λευκαίνοντο δ' περ πόντοιο κέλευθοι.

και νυ κεν πεῖοι κίον Ελλάoo Is- ουδας πάντες αλὸς κατὰ βενθος ἀκηδεες, εἰ μιαρα σφι 420 κούρη ἐριγδουποιο ιος νεμέσησεν Αθηνη καί θ' ὁπότ' υβοίης σχεδον λυθον νεμοιο ς,δη τότε πιόωσα βαρυν καὶ αν λεα πότμον ἀμφὶ οκρῶν qu* καὶ σχετο ἀσχαλόωσα νι θεῶν μεδεοντι παρισταμένη φάτο μυθω 42b ἀθανάτων ἀπάνευθε χόλον δέ οἱ ου χάδε θυμός

- Ζευ πάτερ, οὐκἐτ ανεκτα θεοῖς πιμηχανόωνται ἀνέρες, ου ἀλέγοντες ἀνα φρενας ουτ σε αυτουου αλλων μακάρων, ἐπει τίσις οὐκἐ ὀπυεῖ ἀνδράοι λευγαλέοισι, κακου δ' αρα πολλάκις ἐσθλος 430 συμφἐρετ αλγεσι μῶλλον ἔχει δ'Ἀλληκτον Πων 'τουνεκ' αρ' υτε δίκην τις ἔθ' ζεται, συδε τις αἰδὼς ἔστι παρ' ἀνθρώποισιν ἔγωγε μεν ου ἐν λυμπω ἔσσομαι, υτ ἔτι σεῖο κεκλήσομαι, εἰ μνωχαιῶν τίσομ' ἀτασθαλίην, πιι νυ μοι ἔνδοθεν τορ 43b

ingruens his dissignatur. 418. 0ssendit olim pilZner ob Servare., ut vel, quamquam dubitanter, onycerei γραιπι κέλευθοι. Sed recte habet vulgata 3 ιχι, φιOscamnae faciebant, sura mare uberba Meti hin albescebant. r. ad III, 65. 424. οκοων, quod Oin.AM1 add.

sine lacunae signo, quod vertit Rhodom quandoquidem cor mihi penit is noxa nonni iniri natus Of-μndit. Recte qui a junctura tafensus est o rius, haud infeliciter ex XIII, 42 ἔνδοθι νηο conlecti,qito reo. Tvcns Lehrs. Sed alio etiam ducit L. 1, in quo legitur:

SEARCH

MENU NAVIGATION