Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

발행: 1842년

분량: 250페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

12쪽

Epistolite Philostrali agnien clami lint collectionis

opertini Plidostmiteor ni,. . . ite ilitibus liti non niuita a leo, ita nonnulla ta inen monenda veniunt, quae scire interesse putent sua, ante illa in ad ipsas Iegen-iliis EIiistoIas litisce accesserint, lectorii in diligentiores. Hoc itaque ante Oinnia Inonenduin, ali piantis

auctiorem nos lito Epistolarum Plii lustritti collecti neni exhibere, cinain vel in volnianno Epistolaria in variarii ni ala Aldo Manutio A. 1499 ia 4. odita luit nain opertini Nilupi oriun Pliilostrilleoru in coli etioni, quae posseti An. 1101 et 1503 prodiit, Epistolas Aldus non a diecit , vel in collectione veterii in Epistolaruin, cui Cilpicii noinen pratefixuin est q), vel in editione Morelliana operii in Plii tostriiteorn in . In eis en ini LXIII nil inerabantur Plii lustrati Epistolae; nos LXX1V exhibemus, ut adeo undeci in Epistolis auctior huc usique recensitis liaec nostrix ei litio

' Prraefixtim militem, se i et rore manifesto, cle ii' o Plurimi monuerrunt, et ipse jam ad Theophylacti Sitnocattae Epistolas P. XXXIII.

13쪽

VIIIΡRAEFATIO in Iucena procedat. Eariun octo, illas inae LXIII inter et LXXII a nolns colloeatae sueriint, Io. Meur-8ius hi in vulgaverat, una cuni dissertatione de Philostratis, quae anno 1616 ex ossicina Elge viriana prodiit Τ). In ea praeterea collectione Epistolasiluasdam antea nautilas ille extubnerat, quarun ex codicibus, quibus nsus fueriit, implere lacunas, ipsi hiemit data iii. Sunt illae Epistolae XXV, XXVI, XXIX et XLIV, quas ex Meursiana editione lieio quoque supplevinans, suffriigantibus codicibus Vaticanis, quorum indicinin ad ipsa illa loca a nobis saeta in fuit. Ex iis lena vero Vaticanis codicibus

liabemas Epistolas LXXII, LXXIII et LXXIV,

nisi tamen postrema sit Epistolas miginentu in potiusquam epistola. Confido autem liac ratione resarcitum iri ilainnum, PIod in collectione liariun Epistolam ni Iodoti Ki inedoncsi auctiore, qua in in inanibus suis suisse testatur Gottioiredas Inngoran annus in epistola MS. ad Eliam Palaclitum apud Clarass. Fabricilin

respublica litteriiria adniisit. Vix enim alias ali iis quas a Meuisio postea ellitas lial inimus Epistolas luisse puto, qui lans Eline dontianus es lex se con -

I) Repetita sitit editio Meuraiana in Lanliana Metirsii editione t. r.

. t ' ε . . . . . . . t . .

2, Ipsa Iungermanni vecta legesis in praelatione olearii

14쪽

nis codicit,ns versatus esset. Habentur enim in eis nonnullae, lissae fraginenta sunt tantuna Epistolari in integrarum in nostra collectione extantiuin, quae, si lanitivo ocuIo inspicilint tir, ineduae vi teri queant;

qualis est quana exilibet Cod. Vatic. LXXXVII, p. 523, tuae in cod. CXXVII et CXL ea dein facie coinparet, incipitque verbis.λκει και μέμψεως αξιον, desinit vero in istis oυτε αὐλὸς δεδυ ακουσμα ουτως - τὰ σὰ ἡ ματα, quam fra inentum esse EpistoIae LXIIX nostrae editionis est inanifestuin. Similiter quae in iisdein codicitius thalietur Epistola, cujus initi uin hν-αρα πάθω ερωτικον, finis νυκτωρ δἐ δναρ γίνεται, ipsisfinia est Epi

stulti editionis nostrae L I, initio nia a. ΡΠ eterea quae coit. Vatici CX, p. 126, exhil, rntur inter Philostrati Epistolas, non epistolani nillil sapere videntur, sed laciniam pHlosophicae dιαλέζεως, nescio Inde depromtae atque alieno Deo insertae. Milii conjectura antino sedet esse lias ex quadam Philostrati διαλέξει decet pias reli nas; ita sullistae milii videntii r olere in exornando plhilosopllico arguinento industriain. Meminit vero διαλέξεων suariun ipse

Plillustratus Vitae Apollonii Idi. VI, cap. 35, et

Suidas. Nisi sorte cni longus iliscursus in epistolicum acumen desituriis tandent videatur in fine, idio inutiIa liaecce epistola exhibeatur. Sed integro ea de re cuivis relicto jussieto, ipsunt fragnientii in illud, qualecunque sit, Iioc saliena loco nillil vetat exhilberei Oι τον νόμον τη φύσει ἀνθομοιουντες ἀν-

15쪽

υnδ χεῖρα ' καὶ τὰ μεν τῆς φύσεως ἁφθυρεα

εIωι εον αεὶ χρόνον, την τε θάλατταν μένειν

ὁπόση ἐγενετο καὶ την ρον ὁπόση ἄρίσθη, καὶ

τον αἰειρα ῶς εφν, ἄστρα τε καὶ ωρας ἄς εκείνων κύκλος' καὶ τὸ επὶ ζῶα δε, αυτῆς ἡκον ' φθείρεσθοι μεν αυεὰ τὰ etικτόμενα, τὸ δε αεὶ Τίκτον παρεχειν τῆ φύσει τον του ἀκηράτου λύ- γον' τὰ δε etos νόμου φθαρτά τε εIναι καὶ

reperi I,on Ρhilostrati epistolas, et titulo carens. Videtur etiam Kar sero Praef. V. S. P. 22, fraglnentum esse των λαλίζεων. ) Cod. Par. ταυτα φασίν.2) Oleamus vertit Mae sissuas , probante Iacobsio ad Imagg. p. 37s; in pr ante Tupio Emen l. t. 4, p. 64, Iide montibus intelligit, et ita inlitores doctiss. Diesauri Si phaniani Didot. Quae signifieatio est prol illor Τupius ustis est Hesychii vehbis: IJας' εἶδος, και πάντα τὰ υφηλά. Colopia mitiin Vuleantur, sic emerulat: εἶδας, εΠες κα πάντα τὰ ω. Displicent confiisae significationes vecti ac Dominis. Conjeci legendi im, α, κατ' εῖδος, καὶ π. τὰ ..., notante lexi grapho Posse capi nomen Idα speelatim et generati m.

16쪽

o L E A R I I. XIαλωτά ' τείχη τε γὰρ καὶ ἱερὰ τὰ μεν ἁλίσκε - σθαι, τὰ ὁ ε φθείρεσθαι συν χρόνω, οἰκίαν δἰ

βεβαιον, οτιμ) μηδ' η θάλασσα βεβαία ἀν

φθαρτὰ εργα σθαι τρο νόμν' και τον μεν νόμον οἰκ αν δημιουργησαι ζῶον εμψυχον οὐδεν, οὐδ' ἄστρον, οὐδ' αἰθειρα, οὐδ' ἄλλο τι των ἄδε θεσπεσίων και μεγάλων, την φύπιν δε ὁμοι- ουσθαι πολλαχοῖ etola Tos νόμου εἴδεσι ' χωρία τε γὰρ ὀχυροῖν τείχεσιν ἀσφαλεσΤεροις των ποιηθέντων, ἄντρα τε κισσηρεφῆ κατανοιγνυναι ξδίωoIκων, καί που καὶ ἄγαλμα διδόναι πετρα συμ

φυες Σατυρικόν τι η Πανὶ ' ὁμοιον, δρη τε

δὴ βαδίζειν εἰώθειμεν παρὰ σέ. Legam euin miliee 3035,oτε δὴ β. εἰώθαμεν ... Nilus Epist. 255: γεγράφηκάς μοι λέγων οτε ἐθελον μαθεῖν τέ ωφήλεῖ ἡ αγρυπνία τον ἄν

θρωπον. Scribendiun orι. Utitiir oratione directa Post OT cpiod ol viiiin. Poterat etiarn nuutius distinMai: ... λέγων

οτι πιθελον. . . Sic Niliis Epist. 73: λέγεις υτι ἰλλόν ποτε μηδένα ἄνθρωπον φοβηθῆναι.

17쪽

πης Τε κατὰ τον νόμον, και τὰς νεφελας εἰς εἴδη ζώων αγ- ς' βλεφαντι γοον εἰς αὐτὰς λέκoeg τε ὁμοιουνται καὶ Παρδάλεσι καὶ κενταυροις καὶ

μασι φ)' καὶ οὐδε ὁ κύκλος τῆς σελήνης ἁση

μος, ἀλλα κἀκείνω τι ἐνrετυπωται πρόσωπον,

οἷον γραφῆς ἀμητου. Ἐμοὶ δε νόμος και φύσες ού μόνον ουκ ἐναντίω φαίνεσθειν, ἀλ- καὶ ξυγγενεστάτω καὶ ὁμοίω καὶ διήκοντε ἀλλήλοινεὶ Nδμος τε γὰρ ' παραιτητεος εἰς φύσιν καὶ σις

aini nανι jam significaveram ad Aristaen. p. 744. De liis fortuitis simulacras monet Olear. videndum Ρhilostr. V. A. 3, IJ, I Vocabula της αυτῆς yingit constriictione Iacobsi eum se pientibus Pateticipiis ad Imagg. p. 195.

53 Inserati H e codice Parisino. Pareticula τε saePeomissa, saepe Inale addita sitit. Oracilla Sibyllina 4, I 3:

κρου δια παντος ἐχώρει του γένους, ὁμοίως' πατερ υν τἐ καὶ παίδων. Restitui τε ε eodiee 963 deletium a Relskio. Aristoteles citatus a Bessarione ap. Boivin. Hist. Aea I. Inscript. t. 3, p. 283: τα δἐ εἰ δη χαιρέτω τερετίσματα τ/γαρ ε m. Deleatur τε *io carent codex 305a et editiones Philosophi Anal. Post. I, 22, g. 8.6) Sic est scriptum in eo lice Parisint oleamiis edidit παριτητέος.

18쪽

ἔδωκέ τε φύσις μεν νόμφ θάλασσαν, λιθέρα,

ἄστρα ' νόμος δε αυ φυσει γεωργίαν, ναυτιλίαν, αστρονομίαν, καὶ ὐνόματα κεισθαι ταῖς ἄραις'

ἄργυρόν τε καὶ χρυσὸν, καὶ ἀδάμαντα καὶ μάρ

γαρον ' καὶ τὰ ἄδε σπανιστὰ , φύσις μεν ευρε, νόμος δ' ετίμησε. Περιωπήσοις ) δ' αν καὶ τὰ ανθρώπου Ομοίως εχοντα. Φυσις μεν εννουν δημιουρηεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ λογικὸν καὶ εὐ- φυδε πάντα ' νόμος ει παιδευει, καὶ ὐπλέζει καὶ ποδεῖ καὶ αμφίεννυσιν, εΠειδη γυμνὸς αυτω

Παρὰ τῆς φύσεως πέμπεται. μοτί δι ει ὁ νόμος καὶ αρετῆς δθλα ανθρώποις, οIον τιμῶντ)ν φυσιν. καὶ μη τὸν νόμον ἀφαιρώμεθα τὸν

De verbo κληρουοθαι moniti ad Theophyl. Shnoe. p. 169. Anonurniis De eoma Ei litus a Miltero v. d. p. 37:σιγὴ δε μακρὰ και αἰδῶς πολλῆ καὶ οἰκοπω, -ι ταλασία ευφνες εργον, τῆ γυναικι προσκεκλήρωνTMι.

23 Oleari et eodex Paris., χμας. Contrario In Iulo metruIn Rcrai ativo χεῖρας orriapit ist,rarius epigrammatis hujus , in q io sunt alia Mavissima vitia ex alio emem xtula codice:

19쪽

XIVPRA. E FATIO

του ἀθανάτου λόρον. λαὶ γὰρ εἰ καὶ φθαρτὰ εργάζεται, αλλ' ἀθάνατά γε αὐτὰ Φ) ποιεῖ ' δνομα

νόμου εργα ' ἔστι τι ἀμφοῖν μέσον, ω καλεῖται

συμβεβηκὸς, υφ ου ὁ νόμος ὁμοιομαι φύσει' καὶ φυσις μεταβάλλει εἰς νόμον.

Sie eod. Parig. oleamus, dyύνατα τύγε αἰτί, librarii vel siti lapsii cesaini. Et geniciis Epistola a Karsero e lita p. II 8: ασφαλῶς εχεται τὰ ωδεερα, si iiiiiis iterratio artiaculi etia peperit illini Iχεται. Legeruluin QEl. 2 Oledriana, dπο- γεῖσα, men to typ main, ut viiletur. Codex, ἀπορραγεῖσα. Philostratira icon. . 2, II, P. 838:η δ' ὐπορρώζ καἰ η αποὐδ αγεῖσα πεrρα και Ο των αἰθυιῶν δῆμος και ὁ εν μέσαις δονις απο τού τοιουδε γέγραπται λόγον. Ve ba και ἡ ἀπορραγεῖσα πέτρα nt scholiuin deleri jubebat Ρierson Verisiui. p. 232, tui silvet Lool,ssi annotutio esse in collice Parisino deleta litura cluetituor illa vecta. Sed ipse deleri tantiam sinulei h δε απoῆραγεῖσα, servatis h δ' ἀπο-ὀὼβ πέτρα, cui sivet reverit idem codex in cyio tria και ἡ ἀπορραγεῖσα verba tantum situravit neseio iiiiis. Bona

ejusdem codicis lectio απὸ του τοι δε sirinaetur coctiee V ticano 87, cujus varietatem mecum couun unicavit Bassus latinanissime.3 ΡHlostratus Inati m. 2, Id, de Peneo olim undique moliti,as incluso ac stagnante: ρηζει γουν ὁ Ποσειδῶν τῆτριαίνη τα δρη και nxλας τῶ ΠOIαμῶ εργα ται. Ibi Iaco M. Propius in descriptione Thessaliae Lucanus 6, 347: , post-

20쪽

o L E A R I I. XVi Veriun ut ad Epistolas redeam Plialostrati, non

susti agor viris doctis qui omnes Ilucusque ellitas unius horninis esse existi inavere, Lemnii nelnpe Pliilostrati, qui stiliae, coniugis Alexandri Severi, jussu conscripsit Vitani Apollonii Tuanensis. Certe quot Iliotsii ni in ea collectione Elii stolae ἔρωτι και , eas non invitus ei concesseror tales eni in ipsi tribuit Suidas, nec causi ina video ob qua in ejus testimoniunt in dii-Muna su revocarulum. Ea in tamen quae Bginen dueli

in Iliseo Epistolis, Aspasiae inscripta vulgo, pro

qua Aspasiuin substituerulum esse in notis observa inius ad ea ili, neque generis ejus Iein nev e autoris esse ego qui dein 1irlii tror. Id quod invicto arguntento evinci potest, si cone datur.nobis, quod priν-lixius pro inivi in iis in Ρrolegoinonis Generalidus, vitae

Apollonii et Sol,liistarii iii Isistoriae autorem esse eunde in . Nain tu in illo, in ea Historia lib. II. cap. iiiiiiiio, de Aspasio agens diserte Inein oret diversu in a se autorein Epistolain viae ad Aspasinin spectat agnostere, niihil est riuoil amplius ad evincendam sententia in iles iterari possit. 9uod ent in in codicibus MSS. reli illiis non juncta inveniatur ea, sed seorsi in fere in eis exiit, utar, nnnc inces,' luelm n litio duin et i l qnod in lotes ejus a reliquis sit plane

diversa, qualis et est Epistolae IV, VII, VIII, IX, X, XI, XV, XVII, XIIX; quas proinde ad aut

omitionein clietam fuisse monet armimentum in quemlan φοιο την τε μενον και παρ- γνώμη των πατέρων αιτόθι φοιτῶντα. Melitas i lem codex: παρὰ γνώμην τ. N. tavrου φοιτῶντα.

SEARCH

MENU NAVIGATION