Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

41쪽

χρυσοκομοῖσιν ἄμφω. Καὶ τἄλλ' αυτοῖς ὁμοια τὰ ρόδα την ἄκανθαν αντὶ βελῶν ἔχει, το πυ--ρὸν αντὶ δή ν' τοῖς φύλλοις ἐπτέρωται. μόνον

δε ουτε 'χρως, ουτε ἡόδα οἶδεν ' ' ἐχθρὸς γὰρ ὁ θεὸς καὶ τη κάλλους οπώρα, καὶ τh ρόδωνεπιδημία. Εἶδον εν Ῥώμη τοῖς ἀνθοφόρους τρέχοντας ), καὶ τω τάχει μαρτυρουμένους τοἄπιστον της ακμης ε ' ὁ γὰρ δρόμος διδασκαλία χρήσεως. Eι μεν ουν ἄφη ταχέως των ἡόδων, μένει' εἰ δε μελλήσαις, ἀπελήλυθε. Μαραίνεται καὶ γυνη q) μετὰ ἐόδων, αν βραδυνη ' μη μέλλε, ῶ καλή ' συμnαίξωμεν y , σrεφανωσάμεθα τάῖς ρόδοις, συνδράμωμεν.

42쪽

φθονερὸς γὰρ ὁ χρόνος, καὶ την ἄνθους ἄραναφανίζει, καὶ την κάλλους ακμην ἀπάγει. μηδεν

43쪽

μορον καὶ παύσασθαι ταχύ ). Λέγεται δε αυτω καὶ την πρώτην γένεσιν εκ λυπηροτατης ἄρξασθαι προφάσεως ')' η γὰρ ἄκανθα των ρόδων παριοῖσαν τηκ υφροδίτην εκνισεν '), ῶς Κλπριοι λέγουσι καὶ Φοίνικες. χῖματος μη στεφα

τουτο εκαύθη λαβουσα. Errε γὰρ τερπνὰ τὰ ρόδα, μη παρευδοκιμείτω τὰς καλάς' εἴτε ευώδη, μηἀνΤιπνείτω ' ειτε ἀκύμορα, μη φοβείτω ' . Ἐμοὶ μεν οὐδενὶ ἄλλω δοκεῖ προσεοικέναι φύλλα ἡόδων λυ9έντων ἰπHτουσιν ' oι noλλοί γε των σφόδρα ἐρωτικῶν αὐτοῖς μῶλλον ἄχψονται λυθόλιν, ξ

χαίρουσιν ἐnιτετειχισμένοις, ἐnει ευν παρουσίαν

τῆς ηδονῆς αυτῶν ὁ /άλλων φόβος νικῶ ' hδε σὴ κεφαλὴ λειμῶν πολλὰ ἄνθη φέρων εστιν, ἁ μήτε θέρους ἄπεισι, καὶ χειμῶνος μέσου φαίνεται , και δρε φαμένων οὐ λύεται. Eι γὰρ επιτρεφω μοι κἀν ἶνα βόστρυχον εκτεμεῖνl ει γὰρ

44쪽

δως σεαυτόν - ' ἄνθος γὰρ και βαφὴ τοῖς κα

λοις' αλλ' αυχμηρος περίει και ἐυπῶν και σεαυΤωμαχόμενος. Ἐξηπάτησαι. λαλος ει καν μὴ θελyς, και πάντας ελκεις τῶ λίαν αμελουμενω, ῶσπεροι βότρυς και τὰ μῆλα - , και ει τι αλλο αυ- τόματον καλόν. 'O μεν γὰρ καλλωπισμὸς μγ εταιρικὸν, και πάνυ δει δυσχεραίνειν την φαρμασσομενην εὐμορφίαν, ως πανουργίας επύς' τὸ δεακεραιον και ἁκακον καὶ ἀνεπιβούλευτον β) μόνων ἴδιον των αυτὸ δεξαμενων τὸ κάλλος. ουτω

καὶ ὁ Ἀπόλλων ποιμενων ῆρα, καὶ ῆ υφροδίτη βουκόλων, καὶ δε Ῥεα αγροίκων, καὶ θ μήτηρ '

των τὰ ἄστη Οὐκ εἰδότων '), ὁτι παν ἀληθε- στερον του δεδολωμενου τὸ φύσει παρόν. Οὐδεὶς

ουδε δρνιθος ' o δ' ἶ-ους καλλωπίζων χρυσῶ ηελεφαντι η ταινίαις λανθάνει λυμαινόμενος του ζώου τὸ γαῖρον καὶ τεχνη παραδιδοῖς τὸ ἄσκημα επανορθουσθαι τῆς φύσεως τὰ λείποντα ' .

45쪽

αρκουσα ἐαυτῆ προς παν τὸ υλόκληρον ).υφθαλμῶν δε υπογραφαὶ καὶ κομῶν προσθέσεις, και ζωγραφίαι παρειῶν δ) και χειλέων βαφαὶ,

και εἴ τι ἐκ κομμωτικqς φάρμακον, και εἴ Τι εκ

46쪽

της; οπου Πλεῖστος Ἐρως, ὁ τὰς εκατον πόλεις περιπολων '). Σκυθης μοι δοκεῖς καὶ βάρβαρος εἶναι '), ἀσι εκείνου τοὐ βωμου καὶ των ἀξενων θυμάτων ). Ἐξεστιν ουν σοι τον πήτριον τιμῆσαι νόμον. Εὶ δε σώζειν οὐ Θελεις, λάβε

πεῖ επενήξατο, καὶ ἀγρεύοντι επὶ θάλατταν συν

στῶν αξία. Λοκεῖς δε μοι μηδε Θεσπιακή τις εἶναι πάντως γὰρ ἄν τῶ Ἐρυαι ') εθυες , μηδε Ἀττικὴ ' τὰς γὰρ παννυχίδας καὶ τὰς εορτὰς καὶ τὰ Μενάνδρου δράματα σ) ουκ ἄν ποτε ν νόησας. Ῥλr εἰ καὶ βάρβαρος, εἰ καὶ μία τῶν ἀπὸ Θερμώδοντος παρθενων, αλλύ ουν καὶ ταύrας

47쪽

λόγος νεανίσκοις συμnλέκεσθαι καὶ τίκτειν ἐκ κλοπῆρ ' . Ἀλλὰ μη Θρδετα και Σιδωνία ' καιμην και τούτων ἔρως ῆφαro ' και η μἐν τῶ Μνω συνεπλάκη ), η δε τῶ Βοιωτῶ ). Ῥοικα ευρηκέναι σε, εἰ μὴ κακός εἰμι και φουλος φυσιογνωμονεῖν ' Λαναός σοι Πατηρ, και χειρ ἐκεί και λιμα φονικόν ' αλλὰ κἀκείνων τις των ανδροφόνων παρθενων νεανίσκου φιλοῖντος ἐφείσατο. οὐχ ἱκετεύω σε, οὐ δακρύω ' nλήρωσον

ρίζη, διὰ τι μὴ καμοί;

καὶ αὐτὸς ὁ Ἐρως γυμνός ἐστι , καὶ αἱ M- ριτες, καὶ οι ἀστερες. υρῶ δε εγὰ καὶ τον ιρα- κλεα εν ταῖς γραφαις δορὰν θηρίου περιβεβλη- μενον καὶ τὰ πολλὰ χαμαὶ καθεύδοντα ' τον δε Ῥπόλλωνα καὶ υφηλω ζώματι η δισκεύοντα ξ τρεχοντα η τοξεύοντα ). Oι δε Περσων βασιλεῖς

τρυφῶσι, καὶ μετεωροι κάθηνται, τῶ πολλφ χρυ- σω προβαλλόμενοι τὸ σεμνόν δ)' τοιγαροὐν επα- πον κακῶς υπὸ των πενήτων Ἐλλήνων νικώμενοι. - πτωχὸς ὁ Σωκράτης, αλλ' υπέτρεχεν αυros τον τρίβωνα ὁ πλούσιος Uλκιβιάδης nενία γὰρ οὐκ ἔστιν εγκλημα ' οὐτε τη ν έκαστου αὶτίαν

48쪽

φαι πόοον τὸ μεθόριον q)' υβρίζει τον πεισθένrα ὁ πλούσιος ἄψ εωνημενος ), πένης οιδε χάρινῶς ελεούμενος' εκεῖνος σεμνύνεται τω θηράματι, ὁ πενης σιωπα ' πάλιν ὁ λαμπρὸς τὸ πεπραγμένον εἰς εζουσίαν αναφέρει της οἰκείας δυνάμεως, ὁ πενης ') εὶς την τοῖ δόντος φιλανθ ρωπίαν ὁ πλούσιος αγγελον πέμπει κόλακα, καὶ παράσιτον, καὶ μάγειρον, καὶ τοὐς εκ της τραπεζης, ὁ πένης εαυτὸν, ῶς μηδε ') εν τούτω την τιμην ἀπεῖναι της αυτουργίας ' ' ὁ πλούσιος δοῖς ευθέως ελέγχεται' τὸ γὰρ πρῶνα κατάφωρον γίνεται Τω Πληθει των συνεγνωκότων, ἄς μζδε τοῖς γείτονας μηδε τοῖς παριόντας των ὁδοιπόρων ἀγνοῆσαι τὸ δρῆμα ' ὁ πένητι χρη- σύμενος φίλω λανθάνει' Οἴτε γὰρ σκος τη δεη-

σει πρόσεστι ' καὶ την των εξωθεν καταβόησινεκτρεnόμενος, καὶ τὸ των δυνατυπέρων αὐτοῖγενέσθαι τινὰς ἀντεραστὰς, ῶς δντος ἡρστου τοὐπράγματος, οὐχ ὁμολογῶ την ευτυχίαν, ἀλλ' ἀποκρύπτεται. Καὶ τί δεῖ τὰ πολλὰ λέγειν; U

50쪽

γελοι. οὐ μην ὁ Βράπος ἔφευγε τον Ἀπόλλωναῶς ξενον, ουδε ὁ Yλας τον ιρακλέα, ουδε ὁλκύμνιος τον Ῥαδάμανθυν δ), ουδε ὁ Πάτροκλος τὀν Ἀχιλλέα, Ουδε ὁ μύσιππος τον-ων Ο). α και Σμερδίου Πολυκράτης ε) ὁ Σάμιος, και τοs Πέρσου μειρακίου ὁ ησίλαος ' οὐκ οIδα του μειρακιου τὸ δνο q). Zενοι καὶ οι δμβροι τῆς γῆς, καὶ οι ποταμοὶ τῆς θαλάσσης, καὶ ὁ χσκληπιὸς χθηναίων, καὶ ὁ Ζευς ημῶν, ὁ Λ ελλος Αἰγυπτίων, καὶ ὁ ῆλιος πάντωρο ξενη καὶ

ἡ ψυχὴ τοs σώματος, καὶ ῆ αηδὰν τοῖ ἔαρος, καὶ δε χελιδὼν τῆς οἰκίας, καὶ ὁ Γανυμήδης y Tos οὐρανοῖ, καὶ η ἀλκυὼν τῆς πετρας, καὶ ὁ ἐλεφας Ῥωμαίων, καὶ ὁ δρνις ὁ φοίνιξ των ,δῶν τῶν μυρεφικῶν ' ' ουτος μεν ὁ ξενος καὶ βραδύς' τον δε πελαργὸν οἱ Πρῶτοι θεασάμενοι καὶ προσκυνοῖσι '). Ξενα καὶ τα γράμματα

ἐκ Φοινίκης γὰρ ῆλθε), καὶ Σηρῶν ὐφαὶ '),

καὶ μάγων θεολογία ' οἷς πῶσιν ηδιον χρώμεθα η τοῖς ἐγχωρίοις, ὁτι τῶν μεν σπάνιον τὸ επίκτητον, τῶν δε ὀλίγωρον τὸ οἰκεῖον ). πιεί-

νων καὶ εραστὴς - ὁ ξενος, ὁσω καὶ ανύποπτος τῆ αγνωσία, καὶ προς τὸ λαλῖν αφανεστερος.