장음표시 사용
461쪽
iecisse, etiamsi Asclepiassis qu3 ubi commemoratur sententia at iis lita si ierat quain. luod suspicari licet, in notis ad Aristopnanem, . . ad Vesp. 592. UUL Meineh. coni II p. 94. Κολακοφοροκλείθρς Ἱεμοκλείδης, ὀ επὶ πονηρ κω-
ac reliuia Solonis pauer non Execestidein sed Eupnomonem vixerit. Mani una accidat ut lexandriniis Asclepiades de demarcnis citet , cum sine tu Dio ad axones Solonis de de- marcnis dicendum fuerit, potest suspicio esse, tunc ipsum, qui axones Solonis interpretatiis est, Alexandrinum esse quem sciremus item extremo a Chi saeculo oritisse. Atque id verum erit nisi falsum est. Sed erit soriasse qui ila disputet. Jti compluribus aliis Seholiorum Aristopnaneoruin locis ex commentario Asclepiadis ad Aristopnanena eius sententia refertur, sic quae iliceius mentio est putantus indidem venisse . atque illud Ἀοκλη
πλακουντα. Si vero reliquis locis cognomen non additum, sed noc solo, non inimini. Etenim qui ex scriptoris commentatoriDus excerpta lἱlli is cognoininibus, nisi sorte duo eius leni nominis in eundem cominentali Sunt, iure suo Supersedet. iii l tamen onstat quo nilnus uno alterove loco toto et pleno nonaine utatur Id quod inaneocrineis suinitur ut vidimus. In Dei liii qui disputaret, hoc loco pro testimonio liter . tu interpreten Aristophanis non esse MΠleanum, sed Alexandrinum. Quis autem in axones commentatus sit, trianam r-leanus an alius iam in is ne est uni quidem inesset. Reliqua Arristophanea ni inspicimus maxime illud nos advertit, quod est ad Ran. 385 vides enim nominem dili-
462쪽
l3. na si iis ex me quaerat hoc et reliqua Arrisio- pnanea in mini Livi eo colore con enlae ideanturi te in in Myrieano interprete onaeri cognovimus, nailii dicam non videm idemque dicam de Pindaricis ita in is quoque on)nia ad rem faciunt intelligentemque produxit et wDrium interpretem iniique abent, nihil omnino, quod de Pleiassivus obpetat adnaoneat. alii tamen ne quaerat, sed ipse sibi iudicet modo sine u Dio et coli stare ne dicat Pin a-
ad I fuisse et alios Neptuni filios inter Argonautas: Aοκληπιαδης δε ηοiv et καὶ Περ κλύμενος καὶ Ἐρρονος
463쪽
ti im brevitate, sed etiam ti Srfluit lintri ODscurata est.
memoria est, nisi vanan Insumere velis operam a nenaini vel ad eandena laestionen vel a l alias profuttiram summati Di scriDenda ista est sustinere assensionem. Molesta res, uuia eluungi tui vinu quidem ad Iuli fiuisit in praecipites sunt quibus a natura denegatum est iudicare, ut minutientes adloquendum, tamen eo serimur onines. Et augetur molestiassTitienti uin et ver legentium quod nec licet reves esse si cluit in utramque partem disputabile est.
464쪽
ExspatiaDor paulli luna ad tecti nologiain farnimaticorum usumque graininatiuuin praepositionis in polustravo, quoad per copiasn quae nulli ad nanun est, non satis plenarii nunc licebit. Sed repetenduna allius, Iule res ipsa proficisci videatur. Versamur in eo usu praepositionis ἐπί, quo coniuncta genitivo illii beatur ait eam rem indicandam, in qua quid veluti exeinplo cernitur in ostenulitii sensiDiisque vel cogitatione percipitur . Matin 1162. 163. Bernnarii. s. in p. 246 sqq. et qui rem naelius tractavit Strangium cra: t. Benaertc. ii deii Beden des sola ales p. l. Ego meo ex tectiIiograpnis potussinaum petam, cum tota nain quaestio grammaticorum causa gliscipiatui . Aristo rhet. I, 2 9 δ μὲ ἐπὶ τῶ πολλῶ καὶ ὁμοίως δείκvυ ηαt et ouzως εχε , ἐκει μὲν ἐπαrωr lotiv lvetαυθα δὲ ταράῖeiIμα. Galen. ad Hipp.LEBRA, HEROD. 29
465쪽
466쪽
Veis Luc. Baesana. n. II p. 221, 27. Sta Dion gr. 966, 28. Sed
467쪽
quo relisitis in iiDN ἐπ scriptum est. ac litu mori in contia-Sione v Kal ep. crit ad Boisson. p. 67: Isma uin exemplo riana a Deo allatoriim pars plurima non ituri moriam errore sed interpretatione cor rupta est. TurDatum esse in is praepositioni nus et propter li-Drarioriri nota tiari,ari potuisse vertim est sed quod Senaesorus ait. Dmnino nini cre Draus esse commutatione arrum praepositioniina s Gregor. 782 noe plus est quana quidem adnuc exemplis conu naatum video.
Non ilii Dilanili in erit quin nic vere Meinckius spec. II, 11 cor rexerit ἐπὶ ἀδοξου ρ'μαrος. Dua nulliani est uni in accusativos incur
468쪽
βαλεῖ τε, νήμαet κέχρηταt. Et reperiuntur alia, Sed rara ad geniti talia. Apiui I Deo luna Apolloniunt eliani sitiit dativi
469쪽
Quiana legatur apud Pindariini esui. I, 20 putaverunt non pertinere ad Hesiodunt. Sed amplianiana esse censeo, quum haec legantur apud moI. Ven. Il. X, 43l: 0μηρος Ου οἰδε καλουμένους υδους, αλλὰ ηονας πρὸς τὰ περὶ Κρολtκίας σιόδου. i longum in iλίκ o me non movet ut bHreiodo nunc versuria a Di licena aliter ni in voco Dulum ipsum non potuit versu includit. Haec omnia non sunt ita. Νeque pri, luctum illud Κιλίκιο non ossendit ut quod maxime neque casu ussu B ut nexameteriesu, leus una Pindaricisrnyinmis congrueret nec norum quidquam ex Senotio illo. siti id lii id vir stoetis si inus inesse putavit, consirinatur. Etenim ille scholiasta recte autem interpungitur ullgo post Iovμὶ, qui est Arristonicus, non Κιλtκία scripsit, sedἘλαίας. PertineDat emple ad quaestionem de aetate Hesiossi, triani prior
esse in cat. Sed nec veritin Herodianum solum no ita voluisse. Et ne in Victoriano quidem est cur id es rori epitoniatorris, pii ni quidem cetera recte traullusit, triDualnus, cum facile se osserat μόνως, i. e. Her ulianus iάλυα solam probat.
470쪽
tasse Iuli μόνως attamen no incerium et aeque certe pro-Dabile ante innioni lini lius testimonium excidisse Certum autem, pr συναφω scriDendum 8S συναδov.