Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

211쪽

νεῖν, ς υπομεινα αν συνοικησαι τινι αυτῶν. καὶ

Ουν καὶ 'A ναίων πόλιν ἐνεπιδημησα μεν εἰνια ηδίστη. καὶ κατά γε τουτο πασῶν των σιωπα πιν Ελλάδα διαφερειν ἐνοικησαι δὲ ἀσφαλεμηκέτι ἐωπι ηνίττετο δε δια τουτων του ἐπιχωριάζοντα αυτῆ/υκοφάντας καὶ τὰς ἐκ των δημαγωγούντων ἐπιβουλάς. 'μ δε υ λεληθεν τι των μεγίστων πολέμων αἱ ἀρχαὶ δοκουσί πως ευκαταφρόνητοι γεγονέναι τον - γα Πεμικὸν ἐκ της - ανδρίου του Σαμί- προς Αθηναίους διαφορα την ρχην λαβεῖν φασι,

τον γε μην Πελοποννήσιον διαδε κατα Μεγαρεων

15 πινάκιον, τον δὲ ἱερον καλουμενον ἐκ της ἐσπράξεως των δι- των ' φικτυονων, τον δὲ κατὰ χαρωνειαν, φιλονεικηιάντων - /αίων προς Φίλιππου καὶ λαβειν υ θελησάντων. 51 Ἀλέξανδρον Ἀριστοτέλης πιυμεν- πράυναιει βουλόμενος καὶ παυσαι χαλεπαίνοντα πολλοῖς, ταυτὶ προς αυτον γέγραφεν θυμος καὶ οργη ου προς ηττους, ἀλλα προς τους κρείττονας γίνεται σοὶ δὲ Ουδεὶς σει' --οτέλης τὰ δέοιτα συμ πιλωύων Αλεξάνδρω25 πολλοις φελημα γέγονεν, ε ων καὶ την πατρίδα

κατωκισε κατεσκαμμένην υπο ου Φιλίππου.

55 - - - ἐλεπά-- η ἐν ταῖς θηραις Ἀνταῖς μάχαις ἀποθανόντας οἱ Λίβυες θάπτουσι διαπρεπῶς, καὶ μνους τινὰς θουσιν εστ δε τοῖς

δ' ὁμοις η - - ἐκείνη ἀγαθοῶς ανδρος εἶναι λέγει - ὀ τι-- γενομένους θηρίω - ώτω

212쪽

Λιογενης ὁ Σινωπευς ἔλεγε πολλά, την αμαθίαν μκαὶ τῆν οπ αδευσίαν των Μεγαρέων διαβάλ- καὶ ἐβουλετο Μεγαρέως ἀνδρος κριος εἶναι μαλλον η υως. 5ηνίττετο δὲ οτι των θρεμμάτων ποιουνται, πρόνοιαν οἱ Μεγαρεῖς των παίδων δὲ Ουχί.

την δυναμιν, οἱ μὲν θεοὶ σημεῖα αυτω ς καὶ τέρμα

δε- τυχμ οῖδε ως ωoiα ἐν Ἱλλυριοῖς Ἀλέξανδρον τεθνά-ι, πολλα καὶ βλάσφημα ἐς χυτον απερρι--ο- η μὲν γαρ ἐν 'Orem' λίμνη φοβερον χον ἀνέδωκε καὶ συνεχη καὶ ταυρου μυκηματι Θει ηδε περὶ τον σμηνιον καὶ αυτα τα τείχη ἐέουσα κοην 15 καλ-μένη Θίρκη καθαρῶ καὶ ηδεῖψέουσα δατι παρὰ παντα - πρόσθεν χρόνον, αφνω καὶ παρ ἐλπωαι ἄματος ἀνεπλησθη Μακεδόσι δὲ μίστευον Θηβαῖοιαπειλεῖν - δαιμόνων. ἐν δὲ τω κατὰ πόλιν νεφτη Θημητρος αράχνη κατὰ του προσώπου του ἀγάλ- 20

νας της καλουμMi 'Aλαλκομενηίδος γαλμα αὐτο - μάτως κατεφλεχθη, πυρος η προσαχθέντος, καὶ ἄλλα πολλά. A-ραπος υλυμπι-ει Ἀθλ ης ὁ ναῖος, αωφuαυ- ἐς τας Αθήνας -- τον νόμον των --- των συνερρει τοίνυν τα πληθη, καὶ δελος ἀλλαχόθεν ἐκκρεμαννυμ εχ ος ἐθεῶντο αυτόν ἐν δὲ τοῖς καὶ γυνη κάλλει διαπρέπουσα ἀπηντησε τη θέε. δων δε-την ὁ Θιώξιππος παραχρημα . θη-- κάλ-N, 30 καὶ διετέλεσεν απομ-ων την α ρωπον καὶ ἐπιπυε φόμενος καὶ ε πολλὰ τὸ πρόσωπον αλλαττων χροας.

213쪽

140 MAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIA Dἐκ δ τουτων πολλοῖς γενετο κιπάφωρος μη ἀργῶς ἰδὼν την ἄνθρωποι μάλιστα δὲ υτου ' πάθος κατέγνω Λωγενης ὁ Σινωπεύς, καὶ προς οὐ πλη - 1ων ἡρατε εἶπε ' του ἀθλ ην μων - μέγαν υπο παιδίσκης ἐκτραχηλιζόμενον 'b Πυθαγόρας ἔλεγε δυο ταυτα ἐκ των θεω τοῖς

ἀνθρωποι δεδόσθαι κάλλιωτα το τε ἀληθευειν καὶ τὸ εὐεργετεῖν καὶ προσετίθει - κιὼ εοικε τοῖς θεῶν

Φιλίππω τὸυμυντου πολλοὶ μὲν ουνές το εἰκος καὶαλλοι λόγοι ἐπέρρευσαν, ἐν δὲ τοῖς καὶ ἐκεῖνο ρετο ὁ Φίλιππος τον ιονυσιον, πῶς τοσαυτην παρα του πατρος λαβών αρχην εἶτα ου διεσωσοιτο αυτην ο15 ἀπεκρίνατο υκ ξω μελους τι - με αλλα μοι

κατέλιπεν ο πατηρ, την δε τύχην, ἡ ταῶτα ἐκτησατο καὶ διεφυλαξεν, ουκέτι 6ὶ Θουρίοις ἐπέπλει σιονυσιος, καὶ τριακοσ- ηγεν ἐπ' α-- ναυλοπλιτων πεπληρωμένας βορρα δὲ

20 ἀντιπνευσα τα σκάφη συνετριψε καὶ την δυναμιν μυτου την ναυτικην ηφάνισεν. εκ δη- των οι Θούριοι ' μει μυσαν, καὶ ἐφη-οαντο εἶναι τονιανεμον πολίτην, καὶ οἰκίαν - καὶ κλῆρον

κληρωσαν, καὶ καθ' καστον ἔτος πετελουν αὐτῶ. 25 ουκουν θ'ηναιο μόνοι κηδεστην αυτον ἐνύμιζον,

ἀλλ καὶ Θουριοι ευεργέτην αυτον ἐπεγραψαν Παπι- σανίας δέ φησιν οτι καὶ εγαλοστολῖται. 62 όμος καὶ ουτος Περσικός. ἐάν τις μελλη τιτων ἀπορρητων καὶ των ἀμφιλόγων συμβουλεύειν 30 βασιλεῖ, ἐπὶ πλίνθου χρυσης στηκε. καὶ ἐαν δόξηπαραινεῖν τα δέοντα τῆν πλ-- λαβὼν ἡπὲρ της συμβουλης μι-- απέρχεται μαστιγουται ἄμως,

214쪽

AIΛIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟPἈΣ Ι 141 οτι αντεῖπε βασιλεῖ ἀνδρὶ δε ἐλευθέρω κατά γε τηνἐμν κρίσιν οὐκ ἀνταξίαν ἀντικρίνειν δε υπερ συμισθου την βρικυρχεδίκης τις ηράσθη της ει Ναυκοάτει ἐταίρας. 63η δὲ ην περηφανος καὶ δεινῶς φορτικη καὶ αδρο- 5ῆτε μισθους, κῶ - - στρος λίγον αὐ-owετω δόντι, εἶτα ἀπέκλινεν ἐρασθεὶς Ουν ὁ νεαιίσκος αυτης, καὶ τυχεῖν, δυνάμενος, ἐπεὶ μη πάνυ ην πλουσιος, ναρ αυτῆ συνεγένετο, καὶ παραχρῆμἐπαύσατο της ἐπι μίας. 10 Βαβυλῶνι τον βίον καταστρέψας, νεκρος ἔκειτο, ὁ του Λιος εἶναι λέγων. καὶ στασιαζόντων περὶ της βασιλείας τῶν περ αυτον, ταφηλαμοιρος η' η μεταλ' χάνουσι καὶ οἱ σφόδρα πιθες, της σεως της - i5α--υσης τον μηκέτι ζῶντα κατακρύψω. αλλ' ουτός γε τριάκοντα μερας κατελελειπτο ἀκηδης, εως

υρίστανδρος ὁ ελμησσευς, θεόληπτος γενόμενος ηἔκ τινος αλλης συν-χίας κατασχεθείς, ψεν ἐς μ φ,ως τοῖς Μακεδόνας καὶ πρὸς απιτοῖς ἔφη --- 20

τῶν-αωνος βασιλέων ευδαιμονεστατον Ἀλέξανδρον γεγονέναι, και ζῶντα καὶ ἀποθανόντα λέγειν γαρτους θεῶ προ αυτον τι - η ποδεξαμένη γη

σωμα ἐν λαο πιμερον μησεν ἐκείνου ψυχή,

πανευδαίμιον τε ἔστω καὶ πόρθη ο δι αἰωνος ει ταυτα μαθόντες πολλην σεφεροντο φιλονεικίαν,εκαστος ἐς την ἰδίαν αυτο βασιλείαν το ἀγώγιμον τἀτο πειν ἐπιθυμῶν, - κε μηλιον ἔχη βασιλείας ἀσφαλσυς καὶ ἀκλινους μηρον Πτολεμαῖος δέ, εἰ

χρη πιστευειν, το σῶμα ἐξέκλεψε, καὶ μετα σπου- 30βης ἐς την Αλεξάνδρου πόλιν την - Αἴγυπτον ἐκομισα - o M αλλοι Μακεδόνες τηι συχίαν

215쪽

142 AIAΙΑΝΟΥ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΙΓηγον Περδίκκας δ αυτον διώκειν ἐπεχείρησεν. υτοσουτον δε ἔμελε τουτω της ἐς λεξανδρον πολυωρίας καὶ της ἐς τον νεκρον σίας, σον τα προ- λεχθέντα πο ου ριστάνδρου ἀνέφλεγεν αυτον καὶ

ὐεξῆπτεν ἐπεὶ δε κατελαβε τον Πτολεμαῖον, υπὲρ του νεκρου μάχη καρτερὰ πάνυ σφόδρα γενετο, αδελφη τρόπον τινὰ της περ του εἰδώλου του ἐν Tροία, περ ομηρος αδει, λέγων περ Αἰνείου τουωπόλλωνα ἐς μέσους ἐμβαλεῖν του ηρωας ἀνέστειλε

10 cu την ορμην του Περδίκκα ο Πτολεμαῖος εἴδωλον

γὰρ ποιησάμενος ὁμοιον λεξάνδρω κατεκόσμησεν

ἐσθητι βασιλικη καὶ ἐνταφίοις ἀlξιοζηλοις. εἶτα τουτο ἀναπαυσας ἐπὶ μίαν των Περσικῶν αμαξῶν, το ἐπαυτης κGτεσκευασε φέρτρον μεγαλοπρεπῶς ἀργυρs 15 καὶ χρυσω καὶ ἐλέφαντι ' καὶ το μεν οντως ωλεξάνδρου σῶμα λιτῶς καὶ ς ἔτυχε προυπεμψε κρυπταῖς οδοῖς καὶ ἀτρίπτοις ὁ δε Περδίκκας καταλαβὼν το του νεκρου φάσμα καὶ την διασκευασθεῖσαν ὁρμάμαξαν ἀνεστάλη του δρόμου, οἰόμενος ἔχειν το ἔθλον ' ψὲ 20 Δ, ἔμαθεν πατηθείς, νίκα διώκειν ου εἶχε.

Λογος ουτος υρκαδικος υπὲρ της γασίωνος υταλάντης ταυτην Ο πατηρ γενομένην ἐξωκεν ἔλεγε γὰρ - θυγατέρων ἀλλ αρρένων δεῖσθαι. ὁ δὲ ἐκ- 25 θεῖναι λαβὼν - ἀπέκτεινεν, ἐλθὼν δὲ ἐπὶ το Παρθένι- ορος ἔθηκε πηγης πλησίον καὶ ην ἐνταυθαυπαντρος πέτρα, καὶ ἐπέκειτο συνηρεφης δρυμών. καὶ του με βρέφους κατεψήφιστο θάνατος ου μην

216쪽

--τυχης προυδόθη λίγω γὰρ στερον ποκυνηγετῶν ἀφηρημενη - ἐπιπης βρέφη ἄρκτος κε,

σφριγωντων αυτη των μαζῶν και βαρυνομένοΜ3 ποτου γάλακτος. ἐτα κατά τινα θείαν πομπην ησθεισα

ουν καὶ αυθις ἐπαντλουσα του γάλωαος καὶ ἐποχε τευουσα ἐπεὶ των εαυτης μήτηρ-υκ ἔμεινε της μηδέν οἱ προσηκουσης τροφος ἐγένeτο ταύτην οἱ κυνηγέται πιαρεφυλαττον οἰ--χμ ἐπιβουλευσαντες τ' - 10ρίω ἐς τὰ ἔκγονα αυτης, καὶ αυτα ἔκαο- των δρωμένων κατασκεὐάμενοι, ἀπελθουσθ κατὰ συνηθειαν κατά τε αγραν καὶ νομην τῆς αρκτου, την ταλάντην ὐφείλω , καλουμ-' τουτο ἀδέπω -- γαρμεντ αυτη - ονομα καὶ ἐτρεφε mἀπ' αὐτοῖς ορε- 150 τροφὴ κατὰ μικρον δὲ αὐτ τα του σώματος μετὰ της λικίας ἀνέτρεχε κcci 9α παρθενίας καὶ τὰς των ανδρῶν ομωας φευγε καὶ ἐρημίαν ἐπύθει,κ-αλαβουσα, Ἀρ- των ρκαδικῶν οἰή μό- τον, ωλι ην καὶ αὐλων κα - τος καὶ μεγάλα δρῶς, πετι δε καὶ πευκα και βαθεῖα η ἐκ τουτων σκιά. τί γαρ μῆς λυπεῖ καὶ ἄντρον ταλάντης κοωσαι, ώς - D 'O m καὶ νυ -ίλη τῆφαραγγι σπηλαιον ἔν καὶ βαθυ πάνυ, κατά προσωπον δε βαθεῖ κρημνω ἀχύρωτο κιττοὶ δὲ αυτὸ περι- 25εῖρπον, καὶ ἐνεπλέκοντο οι κιττοὶ μαλακοις δενδροις καὶ δι αυτῶν ἀνεῖρπον κρόκοι τε σαν περὶ τον

τόπου ἐν μαλακῆ φυόμενοι καὶ βαθείε τῆ πόε συνανέτελλε δὲ --ω - ωκινθος καὶ αλλη πολλη χρόα

ανθέων - μόνον ἐς ορτην ψεως συντελεῖν δυνα 30μένων, ἀλλα καὶονα--τῶν τονἈέρα τον κυκλω

217쪽

144 AIAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΙΓκά κατὰ την ευωδίαν στιασθαι δάφναι τε σαν πολλαί, φυτου δια τελους ακμάζοντος ηδεῖαι προσιδεῖν κόμαι ἄμπελοι δὲ πάνυ σφόδρα ευθενουντων βοτρυων πρὸ του ἄντρου τεθηλυῖαι το φιλεργον της. 5 υταλάντης ἐπεδείκνυντο υδατά τε διατελη καὶ ἀεὶ ρεοντα καὶ καθαρὰ ἰδεῖν καὶ ψυχρά. σον γε ψαμεν τεκμηρασθαι και καταγνῶναι πιόντι χύδην καὶ ἀφθόνως ἐπέρρει τα δὲ αυτὰ αὐτα καὶ ἐς ἀρδείαν τοις δένδροις τοι προειρημένοις ην ἐπιτηδεια, συνε- 10 χῶς ἐπιρρέοντα καὶ ε το εμβιον αυτοῖς συμμαχομενα. ην ουν το χωρίον χαρίτων ἀνάμεστον , καὶ σεμνότατον τε ἄμα και σωφρονα παρθενῶνα ἐδείκνυεν. νδ αρα τῆ ταλαντη στρωμνη μὲν αἱ δοραὶ των τεθη- ραμενων, τροφη δε τα τούτων κρεα, ποτον δὲ το154δωρ στολην δε σθητο πράγμονα καὶ τοιαύτην, οῖα μη ἀπάδειν της ρτεμιδος ἔλεγε γὰρ ζηλοὐν

αυτην καὶ ἐν τούτω και ἐν τω παρθένος εἶναι διατέλους ἐθελειν ἐπεφύκει δὲ ἀκίστη τους πόδας, καὶ ουπιαν αυτην διεφυγεν ἴτε θηρίον οἴτε ἐπιβουλεύων 20 αυτu ἄνθρωπος φυγειν ἐθέλουσαν, ἀλλ' ἐνταὐθαμὲν ου ἄν τις αυτην κατέλαβεν. ρων δ αυτης Ουνοσοι μονον αυτην εἶδον, αλλ' δη καὶ ἐκ φημης ηρῆτο φερε δὲ καὶ το εἶδος αυτης, εἴ τι μη λυπεῖ, διαγράψωμεν λυπε δὲ Ουδέν, ἐπεὶ καὶ ἐκ τούτων 25 προσγένοιτ ῖν λόγων τε ἐμπειρία καὶ τέχνη μέγεθος μὲν γὰρ ἔτι παῖς ουσα υπὲρ τὰς τελείας η γυναῖκας καλη δὲ ν ως ου ἄλλη των ἐν Πελοποννησω παρθένων των τότε ἀρρενωπον δὲ και γοργον ἔβλεπε, τοίτο μεν καὶ ἐκ της θηρείου τροφῆς, δη3 καὶ ἐκ των ἐν τοίς ορεσι γυμνασίων κορικόν τε καὶ ραδινον ουδὲν εἶχεν ου γὰρ ἐκ θαλάμου προὐμι, ουδὲ ν των πο μητράσι καὶ τίτθαις τρεφομένων.

218쪽

AIAIANO UOMIAM ITTOP WI 145το δὲ ἡπέρογκον του --- ουδὲ τουτο εἶχε κιὰ μάλα γε εἰκότως, τε ἐν τοῖς κυνηγεσίοις καὶ περδα- τὰ γυμνάσια το παν σῶμα ἐκπονοῖσα ξαν δὲ ην αντης -- ου τι που πολυπρογμοσύνy γυ- ναυαία καὶ βα-ῖς - καὶ φαρμάκοις, ἀλλ' - - ως εργον η χρόα πεφοίνισα δὲ καὶ οὐ των ἡλίου αυτ το πρόσωπον , καὶ Ουθηματι φκε αντικρυς. τί--τ- ραῖον αν γένοιτο ἄνθος, ῶσπερ-- τοπρόσωπον αἰδεῖσθαι πεπαιδευμένη παμένου δύο δὲ εἶχεν ἐκπληκτικά, κάλλος αμαχον κάν συν τούτω 10 καὶ φοβεῖν δυνατο. χυδεις ἄν δών αὐτην ρασθημ μος ἄνθρωπος, αλλ υδ αν ἐτόλμη σε ἀντιβλέπειν ν ἀρ- τω-τη μετα της ρας κατέλαμπεν

αἴγλη τοἰς ρῶντας δειν ἐντυχεῖν τά τε

αλλα καὶ τω σπανίω. - γα αν αυτην τις ευκόλως 15

εἶδεν Ἀλλ' ἀδοκητως καὶ ἀπροοπτως ἐπεφάνη διώκουσα πιερί- φαμυνομένη τινά, σπερ ἀστη διάττουσα, εἶτα ἀπέκοπτεν αυτην διαθέοτσα η δρυμο- η λόχμην η τι αλλο των ἐνήρει - καὶ a Minέοἱ την μορον οἰκουντες, μεσουσνὶς της νυκτός, ἐρα- 20σταὶ θρασεις καὶ κωμασταὶ βαρύτατοι, ἐπε- σαν δυο - Κενταύρων, 'Tχαῖος τε καὶ Ῥοῖκος. ην δὲαρα σκυμος αὐτων Ουτε απιλ ρίδες -τε αυτὰ δηπου τὰ Σων μειρακίων των κατὰ πόλιν, ἀλλα εὐκαι μὲνησαν, καὶ ταύτας ἐξάψαντες καὶ ἀναφλέξαντες ἐκ τη 25 πρώτης - πυρος φαντασίας ἐπληιανῶν καὶ δη μον μοι - μίαν παρθένον κλάδους δὲ πιτυον

νεοδρεπεις ἀποκλάσαντες, εἶτα τούτοις διαπλέξαντες εαυτοὐς εἰργάζοντο στεφάνους. συνεχῶς δὲ κά θαμνα ἐπικέλπου-ες τοῖς πλοις δια τωὐορῶν, συν-- ω

κάοντες καὶ τὰ δένδρα - τηην παῖδα ἔσπευδον κακῶμνηστηρες, συνέμει καὶ , τ τὸ ἔδνα τῶν γάμων

219쪽

146 AIMANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIA ID προεκτελουντες. την δὲ οὐκ ἔλαθεν η ἐπιβουλη ἰδουσα ἐκ του ἄντρου το τυ καὶ γνωρίσασα οἴτινές ποτε αρα ησαν οἰ πινασταί, μηδεν διατραπεῖσα κλωσεν ἀφηκε δὲ τ βελος κιὰ ἔτυχε του πρωτου μάλα ευκαίρως καὶ ο μὲν ἔκειτο, πήε ὁ δεύτερος -κέτι κωμαστικῶς ἀλλ' δη πολεμικῶς, κείν' μὲν

ἐπαμυναι θέλων, μυτου δὲ ἐμπλῆσαι τρο ορμήν ἀπηντησε δὲ ε κιὰ τουτω τιμωρὸς ὁ τη-otiis 104 ετερος. καὶ πὲρ μὲν της γασίωνος υταλάντης

τοσαυτα.

15 ηκοντος παρ' υτον καὶ δόντος αυτω παρακατα-

-σην χρυσίου πληθος, ἐν τρο μυχῶ του ανακτόρου δὲ ἀφικόμενος ὁ ξιπις - χρυσί--πώεα δὲ ἐσαγαγὼν ἔνδον, ως αποδώσων , κατέσφαξε , καὶ 2 τὸ χρυσίον ανώρυξεν, ἀντ αυτου δὲ τον ξένον κατεθετο καὶ φετο--ος ἀνθρώ ους, λανθάνειν πόθεν χρόνου δὲ Ολίγου διεληλυθότος , αἱ μὲν οὐ θεου τριετηρίδες ἀφίκοντο, ο δὲ ἔθυε μεγαλοπρεπῶς 25 καὶ ο μὲν στερή την βακχείαν εἶχεν, οἱ παῖδες αὐτου, δύο καὶ μιμούμενοι την του πατρος ἱεροωργίαν τω βωμωτω πορφω προσηλθον ἔτι καομενων των ἐμπύρων καὶ ὁ μὲν νεωτερος παρέσχε τον τράχη/- -πρε

ἀπέκτεινεν λ ερεων - δὲ κατὰ ,--ωὰν Μόντες ἀνεβόησαν ἀκουσασα δὲ τμπηρσης μης ἐξεπήβησε,

220쪽

την οἰκίαν, καὶ τ θυρσω, κατεῖχε την αυτου γυναῖκα ἔκτεινεν ἔκπυστα ουν ἐγένετο τὰ τολμοίντα--- καὶ συλληπθεὶς ο Μακαρευς - στιβι μενος μολόγησεν - ἐν τεάνακτόρω μασεν ἐν αὐταῖς δὲ ταῖς κολασεσι την ψυχην ἀπέρρηξεν ὁ δὲ οπαρανόμως σφαγεὶς δια τιμης με δημοσία, κἀἐτάφη του θεου προστάξαντος λοεν ουν ὁ Μα--τη ιι-- κεφαλὴ καὶ ἡ της γυναικος καὶ ουν

καὶ τῆ των παίδων προσέτι. 15Mρξης ο αρείου παῖς του φλου τολαρχαι- 3διασκαψας το μέμα πύελον -- ωρεν, ἐν κείμενος λωεκρὸς ἐν ἐλαίω. - - κωτώροστ ηπυελος, ἐνέδει δε ἀπο οὐ χείλους ἐς παλαιστην ἴσως.παρέκειτο--ἡ πυέλφ καὶ στηλη βραχεῖα, ἔνθα ἐγέ- γγραπτο , ἀνοιιντι - μνημα καὶ μ' ἀναπληρω- σαντι την -- - ἔστιν αμεινον ἀναγνους δὲ ὁ Σερξης ἐδεισε, καὶ προσέταξεν ἐπιχέαι ἔλαιον την - χίστην - μην πεπλήρωτο ὁ δὲ πάλιν προσέταξεν ἐπιχέαι ἡ-ιν δὲ οὐκ ἐλάμβανεν, ως ἀπεῖπε μάτην Οἀπηλλάγη ἀδημονῶν Ου διεψευσατο δὲ η στηλη οσαπροεῖπεν ἀθροίσας γαρ βδομηκοντα μυριάδας ἐπὶ - Ἐλλπνας, κακῶς ἀπηλλαξεν, εἶτα ἐπανελθωναιωστηι αε--των ἀπ --, - φαγὼς -- ω ἐν τῆ πινῆ - του υἰου. 'Αρχελαος ὁ βασιλευς εστίασιν παρεσκεύασε πο- 10.