장음표시 사용
731쪽
658 ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΠΙΣΙΔΟΥ ἐκδους δ ημα του ἀτακτους οἰκετας εἰς λύτρον ἐχθροῖς υἱον γαπημενον,οπως χοντες σπερ οἱ κεχωσμενοι
1755 σκώληκες εἰς γην ἐν τάφω τὰς οἰκίας η γη γὰρ μῖν, ἐκείνοις ὁλα, βίος τροφη δίαιτα καὶ ζωῆς τάφος),
μη συγκατασπασθῶμεν εν ζοφω πάλιν, ἀλλ' εἰς ἀνάστασίν τε καὶ νέαν πλασιν1 60 ἐλθὼν ἐγείρη την πεσουσαν εἰκόνα, καὶ τὰς ἀράχνα των παθῶν ἀποξε σνὶ, καὶ πάντα τον χουν ἐκτινάξὐλεντίω, σπόγγω δὲ την ρύπωσιν ἐκμαξας λην, βρίθουσαν εἰς γην πνευματωση την κόνιν 176 παρ' υ το πνευμα της ἀληθείας λης ἐκφανθεν οἶδεν η κτίσις σεβάσμιον, τον αρραβῶνα της ἄνω κληρουχίας, τον ἄσχετο ρουν των καλῶν χαρισματων, το ζωοποιον της ἀγιστείας κράτος,1770 της υιοθεσίας το προάρχιον περας, o καὶ μερίζον καὶ διαιροέν ως θέλει, τὰς τῶν θεουργῶν δωρεῶν ἐπεκτασεις, τὐπῶσι τοῖς ἄνω τε καὶ κάτω μύρον,το χρίσμα καὶ χάρισμα τῶν τελουμενων,1 75 τὸ φθαρτικον σύστημα της αμαρτίας, το ζωτικον σύνταγμα της ἀφθαρσίας, το λεκτικον φῶς, την δροσίζουσαν φλογα, τ της χαρῆς χημα της αἰωνίου, το τῶν προφητῶν οπτικώτατον σελας, 178 τὸ πυρσόγλωσσον τῶν ἀποστόλων στομα, το της πάλης ἄλημα της τῶν μαρτυρων, το σύνδρομόν τε καὶ συνέκδρομον σέλας της πατροφεγγους του λόγου θεαρχίας,
732쪽
ἡ μυστικη κλεὶς της θεοδόχου πυλης, δι ἡ ἄ-ρκος εἰσεληλυθὼς λόγος
ἐξηλθεν - ἔνσαρκος, ἐσφραγισμέν ναφεὶς κείνην οπερ εὐρε τη- ραν δι οὐ φάλαγξ με δαιμόνων ἐλαυνεται, πεζευεται β της θαλάσσης ὐχ ἡ- , ἀνεφένη δὲ της ροῆς Ἀ--της ἐκ του γεώδους οὐ βαρεῖται φορτίου αρτοι δὲ πηγάζουσι μυριοτροφοι ἐκ πενταρίθμων ἐκρυέντες κλασμάτων υδωρ δε νεκταρ θαυματουργεῖται -',ετοιμος οἰνος ξ ἀδηλων βοτρύων,
καινίζεται δὲ γευσιν σφρησιν φυσιν, καὶ τρεῖς ρους μειψεν ἐξ ενος λογου
παρ P τελεσθεὶς καὶ τελωνης εἰ θέλει πόρνη δε ρείθροις δακρύων βαπτίζεται, δεικνυσα πως ἔνεστι κινδύνου δίχα λουτροὐ μεσασχεῖν ἐξ ανάγκαῖς δευτέρω, δι υ - δεινα δοτλαγωγεῖται παθη, λώβης δὲ πικρος ξορίζεται βρόμος σφίγγει δε χωλος τὰς ἀναρθρους συνθέσεις ἐκτείνεται δὲ συστολη παρειμένη,
συστέλλεται δε δυσπαθουσα μακρότης.
ξηραίνεται δε κρουνος ρματωμένος, σφαγης ἀγωγός, ἐμφραγεὶς τω κρασπέδφ κονις δὲ τυφλῶν ομματοῖ'εωρίαν
το πτυσμα του πλάσαντος ευλαβουμενη.
καὶ νεκρος ἐδης γίνεται παρ' ἐλπώα,
Πῖ υτων πενιχρος καὶ σφαγεῖς σφαγμενος. ραίνεται γαρ τους νεκροίς ἀναπτύων
733쪽
ους ἐχεν ους ἔσφιγγε κολπώσας κάτω εν ταῖς ἐαυτου ψυχολέθροις ἀγκάλαις,
1820 το των παλαιῶν μερῶν νέον βρέφος, ἀνεῖλεν αυτον ἀντὶ λόγχη τω ξυλω. σλλ' ὐ τοσουτων αρχιτέκτων θαυμάτων,
ὁ προς το σον βουλημα τὰς ἄνω πυλας
σφίγγων τε χρη και διευρυνων πάλιν, 1825 ταν παραστλὶ καὶ δοκη σοι συμφέρειν, και νυν παρὼν ανοιγε τὰς κάτω πυλας
πυλα γαρ μεῖς κοσμικῶν οἰκητόρων ταύτην καλοίμιν ν πύργωσας πόλιν),
καὶ δος το εκ σου προσλαβόντα το κράτος, 1830 τον κοσμορύστην, τον διώκτην Περσιδος,μἀλλον δε τον σώσαντα καὶ την Περσίδαολων κρατησαι τῶν φ λιον τόπων. δείξον δὲ την γην ουρανον μιμουμένην ενὸς κρατοὐντος λίου και τῶν κάτω '183 τον γαρ φανέντα Περσικὸν κοσμοκτόνον πρέπει γενέσθαι κοσμικὸν και δεσπότην. Ποίησον αυτῶ τους δρῶτας τῶν πόνων λουτρὸν καθαρμου και στολὴν ἀφθαρσίας. αυξησον αυτ του φόβου σου το κράτος 1840 ουτ γαρ ξει πιστὰ νικητηρια, νίκης κατ ἐχθρῶν ἀξιωθεὶς δευτέρας, ως του ἀδουλους πυρπολησας βαρβάρους. ρίζωσον αυτ τους πανθουντας κλάδους εἰς ζῶντα καρπὸν κοσμικης ευκαρπίας.
184 ποίησον αυτους πατρὸς εἰκονίσματα ουτω γαρ αυτοῖς διττὸν ἔσται το κράτος.
ὁξυνον αυτοις τὰ ξίφη προς βαρβάρους,
734쪽
πλάτυνον αυτοι τας προς εἰρηνην πυλας,
στένωσον αὐτοις τα ἐπαχθεῖ φροντίδας 'ο πατριάρχης ταπιτα κράζει καὶ λέγει, καν ἐστιν ἰσχνόφωνος ἐξ σιτίας, καὶ μη λαλῶν χησεν ενδοθεν μεγα, 1855την γλωτταν ἐνθεὶς ψ - - της καρδίας ἐκρυψεν αυτην καὶ στομουται μειγνως, βοῶ ὁὲ ιγῶν, - ὁ Μωσέως φάρυγξ ἀκουεται , μη σαλευων το στόμα τεγγει ' την γην, καὶ δι ομμάτων βρέχει, 860
βῆλος γὰρ ην τ βλέμμα χαυνώσας κάτω
καὶ τους λογισμους πάντας ἐκτείνας ανω. 'Aλλ ω φονευτὰ τῶν παθῶν των βαρβάρων η6J
μάττεις γὰρ αυτὰ τῆ μαχαίρα του λόγου ,
το τεῖχος μων δεῖξον χυρωμενον τὰ γὰρ σὰ τεκνα τεῖχος ευρον αἱ πόλεις. πύργωσον αυτοῖς τὰς ἐπάλξεις ἐκ λίθων, ναριστον ἀκρόγαγωγ ἐμβαλὼν λίθον. 870συμπλεξον αὐτοῖς μαργαρίτας - ρους ἐκ δακρύων παγέντας - ἐξ στράκων. λάλει δι' αυτο --φωεὐκαθ' ημέραν --ος γὰρ ἡμῖν - μελαίνεται ζόφος. στόμωOον αυτους μυστικοις ἀκοντίοις, 875 σύμπηξον-ύτοῖς σταυρομόρφους ασπίθας, τεῖνον τα τόξα τη τάσει τῶν δακτύλων, πτέρωσον αυτοἰς φαλμοκικητον βελος, ποίησον αὐτοῖς ἐκ στεναγμου σφενδόνον,
735쪽
καὶ πάσα Περσὶς ἀντικάμπτει τους πόδας. 188 κλῖνον δι αυτους εἰς το βημα τὰ σκέλη,
καὶ πάντας αρ- συμπατουσι βαρβά-ς. τὰ νῶτά σου συννευσον εἰς την γην κάτω, καὶ πῶς ὁ κόσμος ευθέως ἐγείρεται. ουτω - οἱ νυχθέντες αμαρτίας 18κέλσα, φραγῶσι, καὶ μετ' εἰρηνης ολοι- στυγνὰ της γης εκπεράσωμεν νέφη,
μια δε φωνη παν κεκράξεται στόμαώς ἐμεγαλυν -- θεου - αιπμάτων η ημιουργος καὶ σοφη παντουργία.
738쪽
α δ καθ' ἐκείνην την χωραν ἐστί, καὶ τόπος
τι κοῖλος προς μεσημβριαν πληθυοδ παντοίων τοις μεγέθεσιν φεων, ων ἐνίας μὲν πεντεκαιδεκαπηχεας Αναι- περ πιετάοντες λέγωσιν, ας χωρὸς κινδύνων θηρευουσι, τροφην αεὶ λοίμην παρεχουσας τῶ 5ἐθνει τουτ' χώρα παρηκε κατὰ τα των ποτα-
προειρημέι η παραλία νησοι τέσσαρες ἐπίκεινται, τηρεφεες μὲν καὶ μελαιναι την ψιν, στηλῶν παμμεγεθῶν λην πιτόφυτον ἀποφαίνουσαι ρεψαι. 10ορος κὰ παράκει- - των Κυκλώπων σνομαζόμενον πο τας ρίζας μοίως καὶ κατὰ τρο κορυφην πετρας ἐχον ἀποτομάδα ...