Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

발행: 1866년

분량: 738페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

υτι ἐν Θάσφ δυο γένη φασὶν οἴνων γίνεσθαι καὶ - δελετερον πινομενον ἐς πνον κατάγειν - μάλα υλπιι δια ταυτα ηδύν, τον δὲ ἔτερ- --xλον20 εἶναι του βίου καὶ αργυπνίαν ἐμποιεῖν καὶ ἀνῶσθαι παρέχειν.

δὲ πιαῖον περ, Κερυνίαν οἶνος γίνετο ταῖς βουλομέναις γυνοι- αμβλωσα συμμάχεται. πιτε εἷλε την Θηβαίων πολιν Αλέξανδρος, ἀπεδοτο 25 τους ἐλευθερους πάντας πλην ἱερέων α κε δὲ πράσεως, ἡ τους - πατρος ξένους ωμηρε - , παρ' οὐτοῖς ὁ Φιλιππος ἔτι παῖς - καὶ τον συγγενεῖς δὲ τουτων νηκεν ἐπίμησε δὲ καὶ τους ἐγγόνσυς

του του Πινδάρου, καὶ την οἰκίαν αυτου μονην εἴασεν

ω ἐστάναι ἐφόνευσε-τῶν Θηβαίων ἐς ξηο-νM MN,

222쪽

AIMANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIA 149 τρίβοντα τα ---- φασὶ,- μαψί - ἐπίπονα οντα διατεθρυφθοα τον βίον Λάμια γουν φυττικηεταίρα εἶπεν - ἐκ- Ἐλλάδος λέοντες ἐν Ἐφεσιηγεγόνασιν ἀλώπεκες ' , - ἡμι--γυ-ῖκας σάγετο σιονύσιος, σωρίδα την - αρμα καὶ δει στομάχην την Ἱππιοίνου, Βίωνος δὲ αδελφην και παρ' ἐκατέρα ἀνεπαυετο ἐν τω μερει καὶ η μὲν κολουθει στρατευομεν' η δὲ μανιόντα υπεδέχετο. 'Aογος τις με ἀφίκετο λέγω, αἴτιον μακράτην

γενέσθαι τον ρητορα τοῖς Πέρσαις καταδουλώσεως, ης ἐδουλώσαντο αυτοὐς Μακεδόνες του γαρ τανη

Μέτων ὁ αστρονόμος μελλόντων ἐπὶ τηνα ιελίαν 12 πλεῖν των Ἀθηναίων ξδη καὶ αὐτος εἷς ην του κα- 20ταλόγου. σαφῶς δε πιστάμενος τὰς μελλουσα τύχας τον πλουν ἐφυλάττετο δεδιως καὶ σπευδ- της δωδου μυτον ἐῶσα-αι. - δὲ -δὲν ἔπραττεν, υπεκρίνατο μανίαν καὶ πολλὰ μὲν καὶ δελα ἔδρασε πιστώσασθαι την της νόσου δόξαν βουλομενος, ἐν δ 25

τοῖς καὶ την συνοικίαν την αυτου κατέπρησεν ἐγει

αυτον λαρχοντες. καί μοι δοκεῖ ο Μέτων αμειν υποκρίνασθαι την μανίαν του 'Οδυσσέως του Ιθακη-

σιου ἐκεῖνον με γαρ ὁ Παλαμηδης κατεφώρασε, ' τουτον δὲ - μαί- -δείς. Πτολεμαῖόν φασι τον που πια--τίτο - 13

223쪽

150 AIAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ Ι ΘΙΑΣ ΙΓ14 πιτι α μηρου ἔπη πρότερον διηρημένα ἡδονο παλαιοί. χἱον ἔλεγον Πν ἐπὶ ναυσὶ μάχην καὶ Θολώνειοι τινα καὶ Αριστείαν Ἀγαμέμνονος καὶ Νεῶν κατάλογον καὶ Πατρόκλειαν - -- Ma'mia mi et Q ἄθλα κάνυμίων ἀνάυιαν ταῶτα υπὲρ τῆς γλιάδος υπὲρ δὲ της τερας α ἐν Πυλωκα ὶ α ἐν Λακεδαίμονι καὶ Καλυψ- αντρον καὶ 10 α πω - σχεδίαν κο ὶ Ἀλκίνου ἀπολόγους κοὰ κλώπειαν καὶ Νέκυιαν καὶ α της Κίρκης καὶ ματρα καὶ Μνηστηρων φόνον καὶ α ἐνυγρῶ καὶ Τα ἐν Λαέρτου. φε δὲ Λυκοὐργος ὁ Λακεδαιμόνιος

απεδημησεν, γαγεν. στερον δὲ Πεισίστρατος συναγαγὼν απέφηνε την γλιάδα και οδύσσειαν 15 Φαῶ παχυτατον γενέσθαι τηρο διάνοιαν οἱ της κωμ-ως--αὶ Πολυλαμ τιμx, καὶ δελ- se 20 κυλί-- ονομα, σπερ τὰ κύματα ηρίθμει - της

αγαν ἀνοιας λόγος δέ τις καὶ Σαννυρίωνα τοιουτον

γενέσθαι, ὁ ἐν ληκύθω την κλίμακα ἐζήτει καὶ Rποψον η καὶ Μελιτί H, ἐκείνους νοήτους,, πολλωνιάται πόλιν οἰκοῖσι γείτονα 'Eπιδάμνου ἐν τω γονί κολπφ καὶ ἐν τοῖς πλησίον αὐτης χωρορίμιασφαλτός ἐστιν ορυκτὴ καὶ πίττα - αυτῶν ἐκ τῆς ἡ ἀνατέλλουσα τροπον, - καὶ αἱ πλεῖσται πχηγαὶ των ὐδάτων. - πόρρω δὲ καὶ ὁ αθάνατονω δείκνυται πυρ. ὁ δὲ καόμενος τόπος ἐστὶν λίγος καὶ ου ἐς μέγα διηριει καὶ ἐχει περίβολον ου πολυν,

ὁο ι δὲ θείου ι, στυππικρίας. καὶ περ απιτόν ἐστι

224쪽

υπολλωνιάτω λέγουσι, πρὶν του πολέμου του προς Ἱλλυριου συμβάντος αυτοῖς.πιτι Ἀπολ---- ι λασί- μολπιν κατὰ τον

μετοικειν παρεῖχον τω βουλομενM.

Πτησσει Φρύνιχος ως .. ἀλεκτρυὼν παροιμία;

ἐπὶ τῶν κακῶς τι πασχοντων. ποκοινομένου γαρ Φρυνίχη- ῶ τραγικορτὴν Μιλη--αλ-ns o M -- ναῖοι δακρώσαντες ἐξέβαλον δεδοικότα καὶ υποπτήσ

Θιονυσιος ὁ της Σικελίας τύραννος τραγωδίαν

μὲν ὴσπάζετο καὶ ἐπογει καὶ ουν καὶ δράματα ξεπόνησε τραγικά, ἀλλοτρίως δὲ προς - κωμμίαν διέ

κειτο, τι - ην φιλόγελως.

Ἐλεγεν ὁ Κλεομένης Λακωνικῶς κατὰ τον ἐπ 19χωρων τρόπον πινχμηρον δακεδαιμονίων εἶναι ποι Θη την, - χυρὴ πολεμεῖν ἐγ-- τον δὲ Η ου τῶν Κίλωτών , λέγοντα - χρη γεοδργειν. Ἀνηρ εγαλοπολίτης υρκαδίας, Κερκιδῶς 20ονομα, ἀποθνησκων ἔλεγε προς τους οἰκείους, - Μένους δέω απολυεσθαι του ζην - ἐλπίδος ορο ἔχειν συγγενέσθαι των - σοφων Πυθαγόρα,των δὲ στορικῶν κατα- των δε μουσικῶν υλυμπω, των δὲ ποιητῶν ' ηρ'. και ἐπι τουτοις ς λήγειαν ψυχηρο απέλιπεν. πιτι ἐν Κελαιναῖς τὴ δορα του Φρυγος, προ- ο υλη τις την αρμονίαν τὴν Φρυγίαν, η δορὰ κινεῖται ἐαν δὲ ἐς Ἀπόλλωνα, ατρεμεῖ καὶ ἐοικε κωφῆ.

225쪽

του μήρου Γαλάτων δε ο ζωγράφος ἔγραφε τον μὲν χυηρο αυτον ἐμουντα, τους δὲ αλλους --ὸς τὰ ἐμημεσμένα ἀρυτομένως.23 Λυκουργος ὁ Λακεδαιμόνιος ὁ Ευνόμου παῖς δικαίους βουληθιὶς ἀποφηναι Λακεδαιμονίους , περ τουτου 'πι - καλοὐ τους μισθους ἐρυσατο. πη- 10 . γαρ αυτ τον οφθαλμον ἐκ--uri4- Ἀλκάνδρου , ως μέν τινές, ασιν, ἐξ ἐπιβουλης λίθω βληθείς, ἁ δε ἄλλος διαφοιτα λογος, βακτηρία παθὼν το πάθος λέγεται δὲ ο λόγος προς τους ἄλλα μὲν θελησαντας, αλλων δὲ τυχόντας. λέγει δὲ ' - 15 -τὸν λιμω διακαρτε σαντα - φυγη ἀποθανεῖα 24 Λυκουργος ο ρητωρ γραψε μη ἐλαύνειν τὰς γυναῖκας ἐν τοις μυστηρίοις ἐπὶ ζευγῶν, ταὶ δρώση

α καὶ την ζημίαν δεξώτισε καταδισιασθει α. Λαὶ Περικλης ἐγραψε μη εἶναι Ἀθηναῖον, ς μ' ἀμφοῖν γέγονεν ἀστοῖν εἶτα ἀποβαλὼν τους νησίους παῖδας ἐπὶ τ -- Περικλεῖ κατελέλειπταδηλα δὲ - κιὰ Περικλῆ ἐβουλετο μὲν λερα, ἔ-χε

Rλεισθένης δὲ δυ ναῖος το δειν ἐξοστρακιζεσθαι πρῶτος ἐσηγγάμενος, -- ἔτυχε ----ἰκει πρῶτος Ζάλευκος ὁ Λοκρῶν νομοθέτης προσέταξε τον μοι-

30 χο αλόντα ἐκκόπτεσθαι τους οφθαλμούς. α τοι νυν

μηδε προσεδόκησε ταῶτα ὁ δαίμων αὐτφ παρὰ την μων καὶ την Ποτίδα ἐπήγαγεν ὁ γαρ τοι παῖς άλους

226쪽

MΛΙΑΝΟΥ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIMI 153ἐπὶ μοιχειρ ἰτα ἔμελλε πείσεσθαι τὰ ἐκ του πατρφου νόμου ἐνταυθα να- διαφθαρῆ το παξ κεκυρωμένου, πέμεινεν αὐτὸς ο ἐσηγησάμενος α - τουετερου - του παιδος φθαλμῶν ἀντιδουναι τον εαυτου, ῖνα μη ο νεανίσκος τυφλωθὴ τελεως.

--ος ὁ ποιφης αγωνιζόμενος ἐν Θηβαις -- 25 περ αεπῶν αμοι παῖς τ- έμ- πεντάκις. ἐλέγχων δὲ την ἀμουσίαν ἐτῶν ὁ Πωδαρος συνεκάλει την Κόρινναν. Θιογένης ο Σινωπευς ἔρημος ην καὶ μόνος περ-zριπτο, καὶ ουτ τινα δι ἀπορίαν πεδέχετο -τε καυτὸν ξένιζε, - ἄνδρα ἐκτρεπόμενος δια - του

τροπου λεγκτικον καὶ τι ην προς α πραττομενα

καὶ λεγόμενα δυσάρεστος η με - ὁ Θωγενης καὶ φύλλων πιιρα σθιε ταυτα γάρ οἱ παρην τοῖς δὲ πιτοπίπτουσι του ἄρτου θρύμμασι μυς χρη- ἐπιφοιτων. ουν ιογενης φιλοπόνως κατεσκεψατο τοπραττόμενον καὶ μειδιάσας καὶ αυτου γενόμενος

ρισεν αυτλευκαιρον ευθυμίαν.

μι τὸ Σωκράτους σῶμα πεπίστευτο κόσμων κοὶ 27σωφιθύνει ἐγκρατὲς γεγονέναι καὶ ταυτη ἐνόσουνυ ναῖοι πανδημεί, καὶ ο ὐν απέθνησκον, οῖ δὲ 25 ἐπιδαναπίως εἶχον Σωκράτης δὲ μόνος ου ἐνόσησε

την ρχην. τοίνυν τοι τρο συνὼν σώματι τίνα

τῶν οἰκετῶν νωλουθει νομα Μάνης - ου φέρων γτην μετ' αυτου διατριβην ἀπέδρα προτρεπόντων δετιν- - ετ αυτον ἔφη ἡ αἰσχρον μνην μὲν

227쪽

ι Ἐλεγεν ο Πλάτων - δε-δας ἐγρηγορότων ἀ

θέμπων νειρους εἶναι.

30 'ολυμπιας η γλεξάνδρου πυθομένη - πολ-

χρόνον ὁ παῖς αυτης ταφος μένει, βαρυ ἀναστένουσα καὶ θρηνουσα - μάλα λεγέως ά τέκνον εἶπεν, ἀλλὰ 10 συ μὲν τρανο μετασχεῖν βουλόμενος καὶ τουτοσπεύδων νυν οὐδὲ των κοινων δη-- α λι---σιν ανθρώποις μετασχεῖν ἔχεις, γης τε αμα καὶ ταφης ' καὶ τὰς ἐαυτης τυχας οἰκτείρασα καὶ το του παιδος τετυφωμένον ἐλεγξασα. Ξενοκράτης ὁ χαλκηδονιος, ο λαχος Πλάτωνος,

τά τε ἄλλα ην φιλοικτίρμων κα ου μονον, λανθ'GM

πος, ἀλλα καὶ πολλὰ των αλόγων ζωων λεει. καὶ ουν ποτε καθημενου ἐνέπαι φ, διωκομεν- βιαίως στροωθος υπο ἱέραιος ἐς τοὐς κόλπους αυτου κοαέπτη ροί- σμένως ἐδέξατο τον ορνιν, καὶ διεφυλαξεν ἀποκρυψας , ἔστε ο διωκων ἀπηλθεν. επε δε λευθέρωσεν αὐτον του φόβου, πλωσας τον κόλπον ἀφνω - ο ιν ιμπων τι μη ἐξέδωκε τὸν ἱκέτην., Φησὶ Σενοφῶν οτι Θεοδότη λεταίρα λόγους τῆ Καλλιστο ηλθεν ἐς λόγους. η ἔλεγεν θω μέν,

ω Σωφρονίσκου , κρείττων εἰμί σου - μὲν γαρ υ-

θένα τῶν ἐμῶν δύνη ἀποσπάσαι ἐγὼ δε ών -- ω λυμαι, τους σου πάντας ο δὲ καὶ μάλα γε εἰκότως συ μὲν γαρ δε στην κατάντη αυτους αγεις, ἐγὼ

228쪽

ἄροακπάτη. καί ποτε αυτῆς λουομένης -- - δοξα καὶ τα ἀδόκητα φιλουσα ἐργάζεσθαι τυχη προυξένησεν τῶ - της γνώμης ἀλλὰ του κάλλους ἄξια λουομένης γαρ καὶ τῶν θεραπαινίδων τηρο - α --τουσων, ἀετος καταπτάς, - ἔτε τῶν υποδημάτων ἀρπάσας, απιώνήχετο καὶ ἐκόμισεν ἐς Μέμφιν δικάζοντος ἔναμμιτίχου. καὶ ἐς το κόλπον 10 ἐνεβαλε το πόδημα. 4 δὲ ναμμίτιχος θαυμάσας τολυποδῶμα - τον μυον καὶ της ἐργασία αὐτ

- χάριν - το πραχθὲ υ- του ορνιθος προσέταξεν αν πῆσαν τὴν Αἰγυπτον ἀναζητεῖσθαι τηνανθρωπον ης λυπόδημά ἐστι καὶ ευρῶν γαμετη. 15ηγάγετο. πιτι τον --- ο - συος μετα την τρῶσταξιν μτην κατ αυτο ἀνευρων ἐς τρὶς τοῖς δορυφόροις ἐκέλευσεν ἀπάγειν, καὶ μετεγνω τρίς, καὶ καθ' κάστην μεταπομπην κατεφίλει κλάων καὶ καταρωμενος ἐαυ- 20 v, οτι ἔλαβε λυφος τελευτῶν η τ'α τῆ βω, κιὰ προσέταξεν αποσφαγmuricior o οντι - ἔστιν, Λέον , σοι ζην'Aέρουσι φυσικοὶ ἄνδρες την ἐλαφον καθάρσεως 35 δεομένην σέσελιν ἐσθίειν φο λογίων δὲ κνησμασιν βεχομένη ,αρκίνους. Oλυμπιὰς τ= Φιλίππου γατρὶ ρυδίκη ην δε 36

Q ' Ἱλλυρίδος γυναικος - Φιλίππω γενομένη προέπεμψε κώνειον καὶ βρόχον καὶ ξίφος η δὲ--- τον βρόχον. 30 Γέλων ὁ των Συρακοσίωω τύραννος τυ της ἀρ- 37χης κατάστασιν πραότατα εἶχε στασιωδεις δε τινες

229쪽

156 MAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ TOPΙΑΣ Γσίαν συγκαλέσας τους Συρακοσίους ἐσηMλευ-- σμένος, καὶ διεξελθὼν σα αγαθα αυτοῖς εἰργάσατο, - - ἐπιβουλην ἐξεκάλυψε καὶ ἀπεδυσατ την ποι πιλίαν, ε&ων πρὸς πάντας ἰδου τοίνυν, μνχιτωνίσκω γυμνος - οπλω παρέστηκα, καὶ δίδωμι χρησθα ο τι βουλεσθε καὶ Οαυμασα αυτου την γνωμην οἱ Συρακωσιοι οῖ δε καὶ τοὐς ἐπιβουλευσντας

εἰκόνα αυτο οἱ Συρακοσιο ἔστησαν εὐαζωστων ηῶνι καὶ ην τουτο τῆς δημαγωγιας αυτολυπόμνημα

καὶ τοῖς ἐς τον μετα ταυτα αἰῶνα μω-ωσιν αρχειν δίδαγμα. 38 Ἱσχυρῶς'υμηρον ἐθαυμαζεν υλ αβιάδης, καὶ Ἀρ- διδασκωίεω παίδων προσελθὼν ἐαψωδίαν Ἱλιάδος ολει του δὲ διδασκάλου μηδεν ἔχειν μηρου η' σαντος ἐντρίψας αττρκόνδυλον ευ μάλα στερεον πανηλθεν, ἐνδειξάμενος - ἐκεῖνος α χευτός ἐστι , a

20 τοιουτους ἀποφαίνει τους παῖδας.

τος ἐπὶ κρίσιν καλοέμενος θανατικην ἐκ Σικελίας - τω 'A pinus v ἀχ πη--σεν εἰπὼν ευθε τον ἔχοντα δίκυ ζητεῖν ἀποφυγεῖ, ἐ- φυγεῖν εἰπόντος δε τινος ου πιστευεις τῆ πατρίδι 25 την περὶ σου κρίσιν; ο δὲ εἶπεν ' ουδὲ τη μητρί

πυθόμενος ουν τι θάνατος α-- κα-εγνω- μοτων πολιτῶν δείξωμεν ουν εἶπεν ' - ζῶμεν. καὶ 30 ορμησας προς τους Λακεδαιμονιους τον Θεκελεικυω

230쪽

MMANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ -OPIAMIT MDεῶς ἐν,ν πολεμω ἀποθνησκοωταὶ την γὰρ ἐκ τῶν νόμων ταλαιπωρίαν ἀποδιδράσκοντας λάνατον ὐπὲρ τει πόνων ων ἔχουσι προθυμως ἀλλάττεσθαι.ειώθει δέ φαοιν ἐπιλέγειν ταῖς εαυτον δυσιν - τον τῶ Θωσκορων ζη δί- παρ μεραν - Ἀκως τε καὶ ἀναβιους ευημερησας γαρ ἐν τω δημωί ς θεοῖς νομίζεσθαι, κακῶς δε ἀπαλλάξα- των νεκρῶν μηδε λίγον διαφερειν. κοί- ' -- ωρον ἔφη ' δια τρου λέγεις, - δί- 10καιός εἰμι; Στρεπτῶ κε μέν ἐπὶ της γης χρυσου Περσικο ορησεις - παῖ, το ευρημα, εὐ- ις τον --

Προς Εὐρυβιάδην τον Λακεδαιμόνιον ἔλεγε τι 20υπεναντίον , καὶ ἀνέτεινε αυτ την βακτηρίαν.

δὲ παταξον μέν, ἄμουσον δέ' ἐδει δὲ - α μέλλει

λέγειν - κοιρο - τελεῖ. 'Oδυρομένου τινος τῶν μετὰ Φωκίωνος μελλόντωνα- ησκειν εἶπεν ὁ Φωκίων ' εἰτα συκ--αs, ω ο

ἐκβιασθέντας, - ὸ δὲ παρή- 4. τὸ δικαστη --κ ἔφη βελτίονας ἔχειν τῶν ἐπων τῶ λόγους εἰ

SEARCH

MENU NAVIGATION