장음표시 사용
11쪽
ἀκούσασα δε την λύσιν ἡ Σφὶγξ ἐαυτην αναιρεῖ παραχρῆμα ρίψασα του ἀερος. Οἴδίπους δε συνὼν τῆ μητρὶ και παῖδας εξ αυτης φυσας
τεσσαρας, ἄρρενας μεν Ἐτεοκλεα και Πολυνεικην, θηλείας δε Ἀντι-3γονην καὶ Ἱσμήνην, ως ενω το μίασμα υστερον, ετύφλωσεν εαυτον. Ἐτεοκλῆς δε και Πολυνείκης, θελοντες πως αφανίσαι το ἔνειδ κατακλείουσιν αντον εν οἰκίσκρ, L υπο μηδενὸς θεωρουμενος εις λήθην ἀξοι το κατ' εκείνου. και ος τουτο ὐπεραλγήσας αρῶται τούτοις τὴν βασιλείαν σιδήρου μερίσαι οι δε τας του πατρος ἀράc ioδεδιοτες μη χανῶνται τοιόνδε' εχεσθαι τῆς αρχῆς ενα παρ ενα και ταυτης παραχωρεῖν θατερω θάτερον. ο τοίνυν Ἐτεοκλῆς, ατε πρωτος ων του αδελφοῖ, και πρωτος τῆς αρχῆς ἡψατο, Πολυνείκης δε ὐπεχώρησε, και τελεσθεντος ενιαυτου ἀφίκετο προς τον αδελφον, αἰτων και αυτος ἄρξειν ενιαυτόν. Ἐτεοκλῆς δε ουτε εξέστη τῆς αρχῆς και 15ατιμιν τον αδελφον ἀπέπεμψεν ἔς και πλανώμενος ῆλθεν εις 'Αργος, καὶ την του βασιλεως Ἀδραστου λαβων θυγατερα πείθει τον κηδεστὴν συνάρασθαι τούτω προς την τῆς βασιλείας ἀνάληψιν, και πλείστην ἔσην παραλαβων στρατιαν επιστρατεύει τω ἀδεψω. δπως
δε ἡ μήτηρ εθελουσα προ τῆς συμπλοκῆς διαλλάξαι τους παῖδας aQοὐδεν ἴσχυσε, καὶ ως Ἀγησε Τειρεσίας, εἰ ο του Κρεοντος υἱος Μενοικευς ανέλοι εαυτον επι τον του δράκοντος φωλεον, κρατήσειν
Ἀργείων Θηβαίους, καὶ ώς γέγονε ταῖτα, και οἱ των Ἀργείων ηγεμόνες πεπτώκασι πάντες πλὴν Ἀδραστου, καὶ ώς μονομαχήσαντες προς ἀλλήλους Ἐτεοκλῆς καὶ Πολυνείκης υπ αλλήλων εώτεροι sἀνηρεθησαν, καἰ ώς ελθοῖσα προς αυτοῖς Ἱοκάστη και τεθνηκότας εὐροῖσα συναπεσφαξεν ἐαυτην και ώς Κρεων μάμενος τῆς αρχῆς Ἐτεοκλῆν μεν θάπτει, Πολυνείκην δε ἄταφον εἴασε, καὶ οι δίπουν τῆς πόλεως ἐξήλασε, πάντα ταῖτα Ευριπίδης ενδον κατὰ λεπτον διηγεῖται. 3oΕστι δε το παρον δρῶμα των ἄγαν εξαιρετων, διανοίαις και γ μαις πολλαῖς και καλαῖς καὶ ποικίλαις ανθοῖν και μεταχειρίσει
ἀρίστη, καὶ δια πάντων ἀκμάζον, ει και ἀπίθανον ἔχει την εις Θήβας
12쪽
Πολυνεικους εἴσοδον. ἐπιγέγραπται δε ἀπο του προῖ Κυριπίδου Φοίνισσαι προς αντιδιαστολην των ἔπτὰ ἐπι Θηβας Αισχύλου. ταύτη γάρ τ' ἴποθέσει κἀκῶνος χρηται εν τω δευτέρου. αυτὰς δετας παρθένους εκ Φοινίκης Ἀγηνορίδαι θυσίαν τω 'Aπάλλωνι ἔπεμ-5 ψαν, αἴτινες και προς Δελφους ἐπ' και παρέβαλον ταῖς Θηβαις δια το και τον Κάδμον, ως ἔφημεν, ἐκ Φοινίκης ειναι. και καταλαβόντος του πολέμου ηναγκάσθησαν μένειν αυτάθι, μέχρις αν ἡ μάχη λωφη ν.
Λδε Λαβδακίδη, παίδων γένος ἔλβιον αἰτεῖς;
tein ad Diebas δραμα δεύτερον vocat ut solent granimatici Byzantini, qui tres tantum fistulas primas legere Olebant. ib. αυται δεJ ταυτας γὰρ οX.
ita. ἔφημενJ εφαμεν ΟΚ. o Xm uri oraculum Gio da turn et aenigma Spli ingis Sophoclis Oedipo Regi praefixurii est in Cod.
LRurentiano xxxii. 9. . cle quo dixi ad schol. Sophoclis Vol. 2. P. I 3. Orticuluni scitoliis in Aristoph. Ran.
III 6. intulit Musurus. Ad libros Euripideos quod attinet χρησμός simpliciter inscriptum in margine M. χρησμος δοθεὶς Λαω in B. In
Ven. 468. ὁ παρὰ του ζιος χρησμος οδοθεὶς λαιν. In aliis vel χρησμος δοθεις τφ λαι φ, ut Arsen. , Vel xρησμὸς ὁ δοθεὶς λαιν τῆ θη - ut m l ., ti H Cum Consentit Sophoclis codex Laurent. II. Λάῖ ἰτεῖd Hunc versum
ἀναγράφει, ut in Vm. 468., nisi Dissiliroci by Corale
13쪽
σιmrον τον υἱον του Πελοπος. τουτον ερασθεις ἡξίου αυτον παραγενέσθαι εις Θηβας συν αυτω. του δὲ ριη τουτο ποιησαι βουληθέντος ηρπασεν αυτον ὁ Λάιος λάθρα του ἔαυτου πατρός. rι πολυ δὲ αυ- του θρηνουντος διὰ την του παιδος απωλειαν υστερον ε'sε και μαθων κατηράσατο τω αὐτὸν ανελοντι μη παιδοποιησαι ' εἰ δε τουτο γένηται, ΙΟυπὸ του τικτομένου αναιρεθηναι. quod late οἴτω γράφει. Quae sumta Sunt ex schol. ad v. 5 o. isti vide
τράκων et et kois libri Euripidis alio-minaque scriptorum in annot. acis hol. v. so. indicatorem. Recte scriptum in Cod. Mur. Sophoclis. I. φώi. Ald. et codices plerique Elimpidis et Sophoclis. φωνην Αrsen. Alias cormptelas φύσιν et βοην memoravimus ad schol. v. 5o.1b. μόνονJ ρον A. aliique nonnulli.
κλείστοισιν AIL Inter utrani te scripturam fluctuant codices recentiores. Altera est in Soph. cod.
4. μόνος Amen. et Pars codicunt, inter quos A.B.M. Alii τάχος, ut Ald. et Soph. cod. I RIIT.na. ἀψαυρότερονJ ἀφαυρότατον codices recentiores et Ald. ut V. Soph.cod. Ι.aur. Solutionem aenigmatis, quae in recenti,Is qvibusdam codicibus sequitur, vid. inter Echo lia ad V. 5Ο.5.-II. HOC excerptum legitur
in L. et cum levi scripturae diversitate in Flor. 33. et I aVn. 3549.
14쪽
1-87 H ΕΙΣΘΕΣΙΣ τοῖ δράματος εκ μονοστροφικης εστι
περιόδου. οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοι τρίμετροι ακατάληκτοι πr,5ων τελευταῖος - τον αυτον ἀει δυστυχη καθεστάναι. επι τω τέλειδε κορωνίς. 88.-ΙΟΣ. Σύστημα προκαταστατικὸν των ἐξης ἀλλοιοστρόφων συστημάτων, στίχων ἰαμβικων τριμέτρων ιε . επὶ τω τέλει παράγραφος.ro IO3. IO . Τα τοιαῖτα εἴδη καλεῖται, ώς εἴρηται, ἀνομοιόστροφα κυρίως, δια το μη ειναι κατὰ σχέσιν. καὶ εἰσι της παρούση, στρο- Φης τα κωλα γ . το α παιωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, εκπαιάνων τετάρτων δύο και σπονδείου. τὸ π αντισπαστικον δίμετρον ἀκατάληκτον, Ι λυι νειον εξ ἀντισπάστου και διιάμβου. τὸ γ gνα- i5 παιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον. επὶ τω τέλει παράγραφος. I 5.-IOI. Κατα περικοπην ἴαμβοι ς, εἶτα παράγραφος. Io8.-I Io. 'H δευτέρα αυτη στροφη κωλων εστι γ . το α ἀντισπαστικον δίμετρον ἀκατάληκτον Γλυκωνειον, εξ ἀντισπάστου και επι . τρίτου α τῖ ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάλη ον. τὸ γ a O τροχαῖκον πενθημιμερες, του α ποδὸς χορείου' εἰ δε βούλει, παιωνικὸν ἡμιόλιον, εα παίωνος ν και σπονδείου. επὶ τω τέλει παράγραφος. III. II 2. Κατα περικοπην ἴαμβοι ν, εἶτα παράγραφος. Bar. 4. Κingitis. ριβ I.
15쪽
πενθημιμερε ς' εἰ δε βούλει, πριαμβικὸν ἡμιόλιον εκ χοριάμβου καὶ
σπονδείου. το παιωνικὸν δίμετρον καταληκτικον εκ παίωνος ά καιδακτυλον. το ς προσοδιακὸν τρίμετρον καταληκτικον εκ χοριάμβου,
ἰωνικου ἀπὸ μείζονος και κρητικοῖ. το ν δακτυλικον πενθημιμερες' sει δε βούλει, πριαμβικὸν καθαρον ἡμιόλιον. ἐπι τω τελει παρά- γροφος. II7. Κατὰ περικοπην ἴαμβοι , εἶτα παράγραφος. Bar. I 23. Κατα περικοπην ἴαμβοι εἶτα παράγραφος. Bar. I 27.-I3O. M πέμπτη αυτη στροφη κώλων εστὶ ε . το α IOιωνικον -' ελάττονος δίμετρον ὐπερκατάληκτον εξ ιωνικου απ' ἐλάττονος, παίωνος και συλλαβης. το UVMκὸν ἰθυφαλλκον. τορ δωσυλικον τρίμετρον ακατάληκτον. το ν τροχαῖκὸν δίμετρον ακατάληκτον. το ε ἀναπαιστικὸν δίροτρον ακατάληκτο,' ει δε βούλει, προσοδιακον τρίμετρον βραχυκατάληκτον εξ ιωνικου ἀπὸ μείζονος καὶ is χοριάμβου καὶ σπονδείου. επὶ τω τελει παράγραφος.
I 3I .- I34. Κατὰ περικοπην ἴαμβοι δ', εἶτα παράγραφος. B. I 35. U εκτη αυτη στροφη κώλων εστοῦ ν. τὸ α δακτυλικὸν τετράμετρον, ητοι δίμοιρον ἔπους' τα γὰρ ὀ δίμοιρα των ε . τὸ ρόμοιον εφθημιμερές. τὸ ς παιωνικὸν ἡμιάλιον ἐκ παίωνος ο και ἰάμ- aoβου. τὸ ν ἴαμβος τρίμετρος. επὶ τω τελει παράγραψος. I S. I 49. Η εβδομη αυτη στροφη κώλων εστὶ ε . τὸ αἴαμβος τρίμετρος. τὸ ν ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον εἰς δισυλλαβον. τὸ γ τροχαλον δίμετρον ὐπερκατάληκτον. τὸ νομοιον τω πρωτω. τὸ ε ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον' εἰ δε asβούλει, ιωνικὸν ἄπ' ἐλάσσονος ἡμιόλιον εξ ἰωνικου καὶ ιάμβου. επὶτω τελει παράγραψος.
κου, καὶ ἰάμβου' causae ni id esset cur mycerentur: Ilανοπλος αμφ lPaeona quarturn potius constituunt quam duo iambos. Praeterea me tricias lici v. 29 -3 o. Rit, Iωνικον ημιόλιον- ει δε βούλει, ἰαμβικὸν
δίροτρον βραχυκατάληκτο,. I A IaCK.
16쪽
κτυλικον τετράμετρον, ητοι δίμοιρον επους. το δμοιον πει θηρομ ρές' ει δε βούλει το ι βραχυ, εστω παιωνικὸν δίροτρον καταληκτικον ἐκ παίωνος α και ἀναπαίστου. το ς ἄμοιον τρ α , καταληκτικον εις 3 δισύλλαβον. το ν προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ χο- ριάμβου, παίωνος δ' αντι ιωνικοῖ απ ἐλάττονος και σπονδει ου. ἐπιτω τέλει παράγραφος. Bar.
I 54. I 55. Κατα περικοπην ἰαμβοι ν, εἶτα παράγραψος. Bar. I 56. 158. N ἐνάτη αυ-η στροφη κωλων εστὶ δ το α ioχοριαμβικὸν ἡμιόλιον ἐκ χοριάμβου και ἰάμβου' Π δε βούλει, τροχαῖκον πενθημιμερὲς, δακτύλου ἀρχομένου. το παιωνικὸν δίροτρον καταληκτικον ἐκ παίωνος ν και δακτύλου, η κρητικοῖ διὰ τηυδιάφορον. το γ' ἄμοιον ἡμιάMον. το ν ἴαμβος τρίμυος. ἐπι τω τέλει παράγραφος.is I 59.-I62. Κατα περικοπην ἴαμβοι ν, εἶτα παράγραψος. Bar. I 63. I 69. 'H δεκάτη αυτη στροφη ἐτέρως μέν ἐστιν εσχηματισμένη, ως ἄνω τεθέντος τοῖ προσωπου, κω ν δέ ἐστιν ἡ . το α ἀναπαιστικὸν δίμετρον ακατάληκτον. το ῆμοιον καταληκτικον εις δισύλλαβον. το ς ομοιον πενθημιμερες ἐκ δύο προκελευσματικων, πτοιαο ν τριβραχέων. το ν ἰωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίωνος τρίτου αντὰ ιωνικοῖ, τροχα ης συζυγίας, ητοι ἐπιτρίτου καὶ ἰάμβου. το ε ιαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ιάμβου καὶ αναπαίστου καὶ δύο χομων' εἰ δε βούλει, ἰωνικον τρίμετρον κατα ληκτικὸν ἐκ παιώνων δευτέρου καὶ πρώτου, αντὶ ἰωνικοῖ απὸ μει ζονος, καὶ χορείου. af τὸ ρ τροχα ὸν τρίματρον ὐπερκατάληκτον Στησιχόρειον. το ς ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ἐκ δύο ἀντισπάστων καἰάμβου. το ψ ἄμοιον ἡμιόλιον. ἐπι τω τέλει παράγραφος.
netrii, quae ex ideirant in I .. ex Bar. supplevit King. . προσQιακονJ προσνδιακὲν apud Uingiuio sive ex codice sive ipsius arbitrio, quemadmodum ali si xρ-- φδιακὲν scripsit lini in I. recte est
17쪽
I75.-I79. N εδεκάτη αυτη στροφη ετέρως μέν εστιν ἰσχροματισμένη κατὰ τὸ τέλος, κωλων δε εστιν εξ. το α δακτυλικὸν εφθημιμερές. το χοριαμβικὸν δίμετρον ακατάληκτον εκ χορι--
βου και επιτρίτον α. το ς ὁμοιον καταληκτικόν' ει δε βούλει, δακτυλsκον τρίμετρον ακατάληκτον. το ν ἄμοιον εα χοριάμβου καὶ s
ἀμφιβραχέος' ει δε βούλει, ἰαμβικὸν εφθημιμερές. το ε ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος ἡμιόλιον ὼ δε βούλει, ἰαμβικὸν πενθημιμερὸς, του π
π. δὸς αναπαίστου. το παιωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εκ παίωνος και βακχειου. επὶ τω τέλει παράγραψος. I 8O.-182. Σύστημα κατα περικοπην ἴαμβοι γ, ειτα παρά- Qγραφος. το παρὸν σύστημα ἄλλως εστὶν ἐσχηματισμένον, ως ἄνω τιθέντος τοὐ προσωπου. ουτω δε χρη τον δεύτερον στίχον γράφειν, ως διωρθωθη παρ' ἡ ν, ιν η τέλειος Ἀμβος, και μη το Καπανεῖς μόνον κειμενον . , ώς πολλαχοῖ ευρηται. Bur. I 83.-192. N δώδεκάτη αυπη στροφη κωλαν ἐστι ιδ το α I5ιωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον --άληκτον εκ παίωνος π και ἰωνικου. το ιωνικὸν ημιάλιον ἐκ παίωνος δ' και σπονδείου' ει δε βούλει, ιαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον. το ς ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον εξ ἰαμβικης συζυγίας, ποι διιάμβου, ἀντισπα- στου καὶ πυρριχίου, η ἰάμβου διὰ την ἀδιάφορον. το ν προσοδιακὸν - δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος π αντὶ ιωvικου καὶ πριάμβου. τοε ἀγαπαιστικον δίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ ρ ιαμβικὸν δίμετρον ακατάληκτον. τὸ ζ' χοριαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκπριάμβου, επιτρίτου γ καὶ τροχαίου. το ψ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὐπερκατάληφον, ἔ καλειται Σαπφικὸν, η Ἱππωνάκτειον, εξ επιτρίτου 25 τετάρτου καὶ τρίτου καὶ συλλαβης. το ς χοριαμβικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν εξ επιτρίτου πρωτου, πριάμβου καὶ ἀμιβραχέος. το
ex cod. Bar. ut videtur. VA K.
22. βραχυκατάληκτονJ ἐκ κοριάμβου addit I. Dolevit King. Post x ριάμβου pergit I. τὸ Ο ιαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ χοριάμβου ἐπι-
τὸ η etc. Reete ap. Κing um. 27. χοριάμβουJ In Ana uniones noni ne Pluin secunda producatur, qui tandem pes huj iis soli seemulus, eις
18쪽
ἱ προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον. το ιά χοριαμβικον εκχοριάμβου και αναπαίστου εἰ δε βουλει, δακτυλικον πενθηρομερές.
τὸ ι χοριαμβικον ἐκ δυο χοριάμβων, και πυρριχίου, η ἰάμβου διὰ
την αδιάφορον. το ιγ χοριαμβικον δίμετρον ακατάληκτον εκ χορι--5 βου και διιάμβου διὰ την αδιάφορον. το ιδ' ὁμοιον ημιολιον' εἰ δεβούλει, δακτυλικὸν ἄμοιον τω ι . επι τω τελει δύο διπλαῖ, ἡ μεν εν ἀρχη του κωλον, η δε κατὰ το τέλος, δηλουσαι ώς τέλος εσχε ταἀνομοι τροφ . I93.-2 I. Συστημα κατὰ περικοπην ἀνομοιομερες εο εκθέσει ο στίχων ἰαμβικων τριμετρων ς. επὶ τω τέλει κορωνὶς διὰ το εἰσέρχεσθαι τον χορὸν και υποχωρειν τους υποκριτάς. 2G2.-233. Tα παρόντα εἴδη ετέρως εἰσὶν εσχηματισμένα ταμ. ἐν γάρ εἰσι μανοστροφικὰ και μερικὰJ κατὰ σχέσιν ἄτακτα, και συστηματικὰ ἐξ ἀνομοίων κατὰ περιορισμους ἀνίσους. εἰσὶ δε τα 5 κατὰ σχέσιν ροας στροφης. εἰσι γοῖν της μονοστρόφου στροφης τακωλα λ f. το α ἀντισπαστικὸν δίροτρον ακατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου πεντασυλλάβου, διαλελυμένης της πρωτης μακρῆς εις δυο βραχείας, και διιάμβου' εἰ δε βούλει, ιωνικὸν δίμετρον ὐπερκατάληκτον,εκ παιωνος τετάρτου και τρίτου, ἀντι ἰωνικου απ' ἐλάττονος, και συMao λαβης. το ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον' ε ἰ δεβούλει, περίοδος εκ τροχαλης και ἰαμβικης συζυγίας. τὸ γ ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικὸν, Φερεκράτειον, ἐξ ἐπιτρίτου τετάρτου και βακχείου. το δ' ἄμιιον εκ δισπονδείου καὶ μαχείου. τὸ ε
mus antimastiis erit. Colon hoc non iun mea quidem opinione non est elumiariinii uni trametri rit catalec-
I. ἐκ χοριάμβο πενθημιμερεέ l aec transposuit King. In I. leguntur
ἀντισπαστικαν τρίμετρον καταληκτικον, ἡτοι Φαλα-ειον. εο αντισπάστου, επι
τρίτου β', ἰαμβου, καὶ συλ/-βης. veri a sunt:
19쪽
ἰωνικον ἀπ ελάττονος τρίροτρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου και τρίτου και ἰάμβου εἰ δε βούλει, ἀναπαιστικὸν εφθημιμερες εκ χηρείου και δακτύλων. το ς ιωνικον δίμετρον καταληκτικον μδι τροχαίου και βακχείου. το ἰωνικον απ ελάττονος δίμετρον μα- τάληκτον εκ παίωνος τετάρτου και τρίτου, η ἰωνικοῖ, διὰ την ἀδιάφω sρον. το η προσοδιακον τρίμετρον Ο κατάληκτον εξ ἰωνικοῖ - ελά σονος, χοριάμβου και διιάμβου δια την αδιάφορον. το θ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ὐπερκατάληκτον, τού τετάρτου ποδος χορείου. το ομοιον
δίμυον ακατάληκτον, τοῖ δευτερου ποδος ιάμβου. το ια' ἀντισπαστικον τρίμετρον καταληκτικὸν εκ διιάμβου, επιτρίτου τετάρτου καὶ Ιο
ἀμφιβάρχεος. το ιβ' ιωνικον ἀπὸ μείζονος δίμ τρον περ κατάληκτον
εξ ἰωνικοῖ, ἐπιτρίτου τετάρτου και συλλαβης. το ιο ἀντισπαστικὸν διμιετρον ακατάληκτον α ἐπιτρίτου τετάρτου και διιάμβου. το ιδ
a. καὶ τρίτου Κing. Pro τρίτου. pro epitrito tertio scribere delauerat V In I. Eriit δειρῶσι. Battiemus, dum pileona tertiunt. Qui quidem epi-not at: pro δειρασι scribendum δει- triti ni petartuni hic sibi visus est ράσι, ιιι ἐπίτριτος γ ibi possit. detexisse legisse videtur:
- Post ista: ἀναπαιστικὸν ἔφθημιμε- quam sede sua deturbari. choretιπιρ ' ante Kingivin legelvitur : ἐκ enim, duo dactylos, syllabariuiue χορείου δακτυλου. Corrigi potius ista residuani cludit versus sic secatus:
3. ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικονJ τρον καταληκτικον, Φερεκράτειον. εξ ἐπι- Milii qui clem ista non placent : vi- τρίτου δ', ἰαμβου, καὶ συλλαβης. detur lue. Tὸ ς' αντισπαστικον δίμε-
atque a leo T. H ἔμοιον τφ γ , τῆ ν.ις , κρος. καὶ τ ν κ . Eo hic otia in umetrico dissentio. quia pes Versus hujus primus Παρνασου κατ dici non poterat διτρόχαιος. Κingius qui enain notis adsentitur gran malico, statuens nominis Παρνασου mediam posse corripi. Hoc ut lectori Per- Suaci Tet, exempla det uelat advo-
20쪽
ἄμοιον τῶ ς. το ιε ἄμοιον εξ επιτρίτου τρίτου καὶ αναπαiστου εἰ δε βουλει, ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον, του τρίτου ποδος αναπαίστου. το ι ομοιον τω α . το ι ομοιον τῶ f. το ιη δακτυλικον τετράμετρον. ητοι δίμοιρον επους. εστι δε ακέφαλον, δια το εκS βραχείας αρχεσθαι. το ις ἀναπαιστικον δίμετρον βραχυκατάληκτον.
το κγ' ομοιον τω γ'. το κδ' ἀντισπαστικον δίμετρον υπερκατάληκτονεξ επιτρίτου πρωτου και διιάμβου και συλ βης. το κε ομοιον τῶ . το κ ομοιον τῶ ς. το κ προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατά- Q ληκτον εξ επιτρίτου τετάρτου, χοριάμβου και σπονδείου. το κη χοριαμβικὸν μονίμετρον υπερκατίχκτον' εἰ δε βούλει, ἀναπαιστικηβάσις. τὸ κε τροχαὶ κον δίμετρον ακατάληκτον' εἰ δὲ βούλει, ἰωνικον δίμετρον ακατάληκτον εξ επιτρίτου τετάρτου καὶ διτροχαίου. το λ ιωνικον δίμετρον απατάληκτον εκ παίωνος τετάρτου αντὶ ἰωνικου απ' 5 ελάττονος, καὶ διτροχαίου. το λά ομοιον εα δισπονδείου καὶ ἰωνικουαπ' ελάττονος κατὰ συνίζησιν. το - χοριαμβικὸν δίμετρον ακατάληκτον, τοῖ δευτέρου ποδος πεντασυλλάβου δια την αδιάφορον. τολγ ομοιον τω λα, εξ επιτρίτου πρωτου καὶ ιωνικου κατὰ συνίζησιν.
ἀπὸ μείζονος ἡμιόλιον εξ ἰωνικοῖ καὶ τροχαίου' εἰ δὲ βούλει, ἀνα
παιστικὸν πενθημιμερές. ταυτά εστι της μονοστρόφου στροφης τα