Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

31쪽

κον τρίμετρον καταληκτικὸν, του δευτέρου ποδος εξαβράχεος. το λῶναπαιστικον δίμετρον ἀκατάληκτον, συνίζησιν εχον εν τω πρωτ ποδί το λα τὸ λ αντισπαστικον διμετρον ὐπιρκατάληκτον,εξ αντισπάστου ἰξ ἀυτισπάστου και διιάμβου. τὸ λν ἰωνικον ἡμιόλιον εξ ἰωνικου απο μείζονος και σπονδειον, η7οι ἡμίσεως ιωνικου. 5 ἐπὶ τακ ἀπιθέσεσι παράγραφος επι τω τέλει κορωνίς. I 539. τοιαυτα ειδη καλεῖται ετερόστροφα συστηματικὰ, εστι δε τα κωλα της παρουσης στροφης ζ . το α αντισπαστικον δίμετρον υπερκατάληκτον καθαρόν. το ἰωνικον ἀπο μείζονος τραμετρον βραχυκατάληκτον. το ς αντι σπαστικον τρίμετρον βραχυ- io κατάληκτον καθαρῆν. το δ χοριαμβικον δίμετρον καταληκτικον

καθαρω εἰ δε βούλει, δακτυλικον ἐφθημιμερες. τὸ ε ἀναπαιστικὸν

οιμετρον ἀκατάληκτον.

talecticuit . Sequenteni lacunam ita KING. I ii hoc scitolio desinit explevit King.-εξ ἀντισπάστοι, επι- Bur.

32쪽

THN ἐν ἄστροις : ἔθος ἔχουσιν οἱ τραγικοὶ παράγειν τους ηοωας θεοῖς τας συμψορας απολοφυρομένους. και ἐν Mηδεία

Aλλως. παλαιά τις φέρεται δοξα ως Σοφοκλης μὰν ἐπιτιμησειεν

33쪽

ἄστρον και ἀστρο διαφέρει ' ἀστηρ μὲν ό εἶς, ἄστρον δε το ε, πολλῶν

ἀστέρων ἀστροθέτημα και συμφορ ... οἷα καὶ τα ν... ἄστρα τα ιβ

ζω. . . A.

ω τρο εν ἄστροις ζ ταυτα πάντα προς τον ηλιον ἀποτείνει Ποκάστη δυσχεραίνουσα δια τα συμβάντα. Gu. Sτο εν ἄστροις : τηρ εν τοῖς ζωδίοις. Gr. τηρ εν τοῖς δεδιακοῖς κυκλοις. G I. R. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἡ προς το ἄστρα τοουραγου, η προς το όδον. Gu. τέμνων : διερχόμενος. Gr. όδεύων. Gu. Horr. sici In . et 33. 2. Πυσοκολλήτοισινοῦ χρυσοκολλήτω, ἐκ χρυσοῖ ἡρμοσμέν , to

ib. ἐπίκλησιν καλέουσιν Α.B.C. H. M. ἐπικλείουσιν Ι. . a. Annotiitio scholiis aliunde illata. quacum Cons. schol. II Om.

ib. ερυσαιμιJ ἐρύσαιτο I. ib. Βάκχαιι αυτησιν ἐλαταιιJ In Bacchis frequens quidem a Metiam mentio, sed haec verba non invenientur. olim fortasse lecta v. 74 I. κρεααστὰ δἰ l-ἐλάταις διακε -

34쪽

κως αὐτοῖς ονομάσαι. τέσσαρες δε εἰσι, Xρόνος, Αιθω, Aστραπη. Bρον , αλλοι δέ φασιν ως δύο, Λάμπων και Φαέθων. εθος δε τοῖς ποιηταῖς θηλυκως λέγειν τας ἴππους, Σώφρονι τὰν ιππον,' και ἐν Ἱππολύτω αἱ δ' ἐνδακοῖσαι στόμια ' και παρ 'Oμήρου αιS Φηρητιάδαο ποδώκεες ἔκφεριν ιπποι. V A. B.C. M. I.

εἱλίσσων : ἐπειδὴ κυκλοτερὴς ό ουρανος, ἡ ἐπειδὴ ἐλικοειδὴς ό

ζωδιακος κύκλος, καθ' ον φέρεται ό ηλιος. Λ.C.M. στρέφων, παράγων την ἀκτῖνα. M. στρέφων. περιφέρων. Gr. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59 . 76. MOSq. στρέφων, περιελαύνων, περιάγων. Fl. 33. δια συστρο - 1ο φῆς ποιων. Gia. φλόγα '. τὰς ακτινας. Gri Florr. MOSq. . ώς δυστυχῆ: ἀσεβεῖ φασὶ, τὴν ἀκτῖνα του ἡλίου δυστυχῆ καλων. πως δε ἀσεβεῖ. όπότε και Ῥσίοδος ἀποφαίνει πονηράς τινας των ἡμερων Aλλως. οι κακοδαιμονοῖντες και τὰς πρύ ν ευδαιμο νίας ατυχίας νομίζουσι, τῆ παρουση δυσποτμία βαρυνίμενοι. A. B.M. l. i5 ως δυστυχῆ: και μὴν τότε ευδαίμονες ῆ σαν αι Θῆβαι διά τε τον Αρμονίας γάμον, ἐν ώ οἱ θεοὶ εἱστιάθησαν, και τ ν Διονύσου καὶ

M. In Gu. Est etεσσαρές εἰσιν οἱ ηλιου παχες οἴτω καλουμενοι, χρόνος etc.

I 3. οἱ βαρυνώλενοιJ Haec etiam in C. 15. ὐήJ ἄλλως preties xum in A. qui lemnia Ona. et B. ita. καὶ μὴνJ II nec cum Praecedenti scholio conjuncta in C. Omisso te ininate Onaissoque αἱ Θῆβαι, distincta in M.

35쪽

Ηρακλέους γένεσιν. νοσεῖν δε ἡκατο ἐξ ου ετεκνωθη Λάiος βίαθεων. τα τοιασα δ' ου προς το ἀληθὲς, ἀλλ' ως οἱ λέγοντες πάθους εχουσιν. εὐεπίφορος δε ό Κυριπίδης προς ε τερα πρόσωπα πρεσβύτερα την των δυστυχημάτων αιτίαν ἀναφέρειν. και εν Τρωάσιν ἡ Ἐλένη φησὶν Ρ πρωτον μὲν ἀρχὰς ετεκεν ἡδε των κακων ΙΠάριν τεκουσα. 5 καὶ ἐν ' ἔστη Ρ συ τοι φυτεύσας θυγατέρ', ω γέρον, κακην ἀπωλεσάς με. κέχρηται τούτω τω εἴδει και Ομηρος ος και 'Aλεξάνδρωτεκτήνατο νῆας ἐισας ἀρχεκάκους, η και Κύμαιος συμπαθως εχων προς τον υδυσσέα φησὶν ως ωφελλ' Ἐλένης απὸ φυλον ολέσθαι 'καλοι των ἀδελφων αυτης των Διοσκούρων ἡδη θεων ἴντων και πολλὰ i oτοῖς ἀνθρωποις επαρκούντων. ετι-τινες εγκαλοῖσι τω Κυριπίδη ως

ουκ ακολουθως γενεαλογήσαντι ' εἰ μν γὰρ εξ αρπῆς εβούλετο ταπράγματα λέγειν, ἐπῆν την ἐκ Φοινίκης ἀποικίαν του Κάδμου κατὰ λεπτον μετὰ τῆς αἰτίας διηγήσασθαι' ει δε εκ τῆς λούου αρχῆς, εδει απὸ των Λαιου δυστυχημάτων ἄρξασθαι. προς ὼυς ρητέον ἔτι, ISει μὲν ἄνωθεν ἡρξατο, μακρος αν ῆν ὁ λόγος. ἄλλως τε Ουκ επρεπε Θηβαίαν γυναῖκα ακριβως τα εν Φοινίκη ἐπίστασθαι ' ει δε απὸ τω9Λαιου δυστυχημάτων, πολλὰς ἄν των περὶ τὰς Θήβας συμφορων

παρέλιπεν. Ἀκταίωνα μὲν γὰρ αἱ οικεῖαι κύνες διεσπάσαντο, Πενθεα τε τον υιὸν Ἀγαυη, Σεμέλην τε εκεραύνωσεν ὁ Ζευς, καὶ τον Ιο

Ἱνοῖς υἱον Λέαρχον μὲν μανεις ό πατὴρ Ἀθάμας ἀπέκτεινε, Λ ελι-

36쪽

κέρτης δε μετὰ της μητρὸς επεσεν ώς την θάλασσαν, οἱ Νιόβης δε παῖδες ἐτοξεύθησαιν, και αυτη λίθος Μῶται δακρύων. A. B.M. I.ώς δυστυχῆ : λίαν ἐν ταυτη τη ἡμέρα και ἐν ἐκείνη, ἴτε ό ΚΩ-μος την οικίαν καταλιπὼν ηλθεν ἐντα α δυστυχῆ ακτῖνα ἐφηκας,5 ἀνέτειλας. M. δυστυχῆ ακτῖνα λέγει ου δι' εαυτὴν, ἀλλα διοτι ἐν αυτ' ἐγένετο ἡ αρχὴ και ἡ αἰτια της δυστυχίας αυτων. Gr. Bur. Mosq. ως: λίαν. Gr. m. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Mosq. Θήβαισι : νῖν ουτω καλουμέναις. Gu. τῆ τόθ' ἡμέρα: κατὰ την τότεκμέραν, ἡνίκα ὁ Κάδμος ηλθεν εἰς την γην τήνδε. Gr. Flore. ii deni,

5. ἐφηκας : ἐπέβαλες, ἀνέτειλας. ἐμαντικὸν δε πάνυ το ἀκτῖν' ἐφηκας. M. εφηκας ταῖς Θηβαις, πουν ἐπάνω των Θηβων ἀφηκας. Gr. Flore. iidem, MOSq.

Κάδμος ἡνίκ ηλθε : Λιβυης της Ἐπάψου και IIοσεβωνος Ἀροιο νωρ και Βῆλος' Ἀγηνορος δε καὶ Ἀντιόπης της Βήλου Κάδμος, Κίλιξ, Φοῖνιξ, ἀφ' ου οἱ Φοίνικες. ἐκ Φοίνικος καὶ Τηλέφης της

Ἐπιμεδιυσης ΙΠείρως, Ἀστυπάλη, Κυρωπεια, Φοινίκη. ἔνιοι δε αντὶ Ἀρμονίας Ῥλεκτραν γημαι αυτόν φασι. A. B. C. M. I.

zo ἀγνοία του πατρος ηγαγεν. ό δε περιηρχετο ζητων καὶ τους υἱους αὐτοῖ, Κάδμον, Θάσον, Κ λικα καὶ Φινέα, ἀπέστειλε ψηλαφησαντας μαθῶν. Κάδμος ουν τον πησμον λαβων Γς το Ἀπόλλωνος ὼρον

IIοσειδωνος γαμεῖ Δαμνω την Β λου. τῶν δε γίνονται Φοῖνιξ καὶ Ἱσαίη, εν ἴσχει Αιγυπτος και Μελια, εν ισχει Δαναος. εnειτεν ἴσχει 'Aγηνωρ Ἀργιόπηντην Νείλου του ποταμου, τῶν δὲ γίνεται

37쪽

ἐτάχ'η δάμαλιν λαβεῖν, καὶ ἀπερχόμενος ἐλαύνειν ἔμπροσθεν, και ἄπου κλιθεῖσα ἡ δάμαλις πέση, κτίσαι πόλιν. κτίζει ουν Θηβας. και τον δράκοντα αναιρεῖ, σπώρας τους οδόντας αὐτου, εξ ῶν ἀνεφ -

σαν οι γίγαντες. Gu. Bur.

6. Φοίνισσαν εναλίαν χθόνα : εἰ μεν επὶ πάσης της Φοινίκης, 3 ἀκουστέον αντὶ του παραλίαν, εἰ δ' επὶ μιας πόλεως, ἐκδεκτέον τηνTυρον νησιάζεται γὰρ, ώς καὶ ἐξῆς φησι Tύριον οδ α λιποῖσ' ἔβα, ἀκροθίνια Λιξία Φοινίσσας ἀπὸ νάσου,'' τουτεστι της Φοινίκης νήσου Τυρου. καὶ Ρ Καδμος εμολε τάνδε γῆν Τύριος. V Aλλως. την Τύρον' νησιάζεται γάρ. προληπτικος ὁ λόγος. ουδέπω γὰρ ioεκαλεῖτο Φοινίκη. εν γουν τῶ Φρίξου φησιν

Φοίνισσαν ειαλίαι : την της Φοινίκης παραθαλασσίαν γη . Gin

m. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. θαλασσίαν, παραλίαν. Gu. 7. γημας Κύπριδος : Δερκυλος Θηβαίου τινος, Δράκοντος τουνομα, βασιλεως δὲ Θηβαίων, φησιν εἶναι την Ἀρμονίαν θυγατερα, ον

Hemst. ad L.ucian. Jud. v c. p. 87. I I. Quae post Φοινίκη sequuntur oluit emita in M. a. κόροιJ πα.24ή I. κουροι Codices. inter quos etiam H T. Conectum

ex Hetrae Protegomenis ad Am-stoplannein editis ab Il. Keilio in velevera Museo Rhen. vol. 6. p. 6 16. ex quo novi natis Euripidis verba suisse. 3 δ' ἐλθ' α,άγκ3 πιδια

38쪽

Ατλαντος αυτηυ εἶναι λέγει, Καδρον δε παραπλέοντα την Σαμοθράκην ἀρπάσαι αυτην, την δε εις τιμην της μητρος ονομάσαι τας

ν λέκτρας πύλας, και νυν ἔτι εν τῆ Σαμοθράκη ζητοῖσιν αυτην ἐν s ταῖς ἐορταῖς. Δημαγόρας δε ἀπο Λιβύης ἐλθοῖσαν την Ἐλμ-

τραν οἰκησαι την Σαμοθράκην. ενθα συγγενομένη Διὶ ετέκνωσεν

Ῥετίωνα, Δάρδανον, 'Aρμονίαν τον δε Κάδμον παραπλέοντα μετὰ Θάσου ἐπι ζήτησιν της ἀδελφῆς μυηθηναί τε και μυούμενον ἰδεῖν την Ἀρμονίαν, προνοία δε Αθηνας άρπάσαι αυτήν. A.Η.C.M. I. ἡνίκα

1ο διὰ την αδελφὴν αυτου Ευρωπην καταλιπων την εαυτου γην παρεγε- ωετο ενταυθα. M. ο Καδμος παρὰ του πατρος αὐτου αποσταλεις την βίαι ζητησαι αδελφην και μη υποστρεψας εις το* εαυτου πατερα δια το θησαι παρὰ του πατρος, ει μη αυτην καταλάβοι, την

Αρμονίαν άρπάσαι προνοια 'Aθηνας λεγεται. M. 3 ος παιδα: ο Κάδμος πην θυγατερα εις γυναῖκα λαβων. Gr.Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ο Καδμος εις γάμον ἀγαγων. Gu.8. Nολύδαφοι : τουτον οι ποιηται Π ίνακιν καλουσι, Πολυδωρουδὶ δια το πολλα δωρα ειληφεναι θ μητερα αυτου επὶ τη γεννησειθηβαίου Π.T. nisi quod in T.

Q.ωe δὲ θηρα ιυ esse dicitur, et 8.θηβαίου in M. quoque est praec dentibus obliteratis 1 unde Vulch.

39쪽

αυτου. γενεαλογησας δε εως Λαιου ανατρεχει εις Κρεοντα καιηοκάστην. A. B.C.M. I.

εξεφυσεν : εφυσεν, ἐγεννησεν. Gil. H. 5. 6. 9. a I. 34. 56.59. 76. I Ο. εγω κ ζο ιζ επονομάζομαι. M. καλουμαι, εἰμί. Gr. 5Fl. 5. 6. 9. 2I. S6. 59. 76. φημίζομαι. Gu. ονομάζομαι. Fl. 33. I 2. καλουσι δ' Ἱοκάστην με ζ ασφαλίζεται την ονομασίαν της ἡρωινης. επει οἱ παλαιότεροι Ἐπικάστην καλουσιν. και Ομηρος

3. γαμεῖ δε Λάῖος: Ἐπιμενίδης Ευρυκλειαν την 'Εκφαντός φησιν αυτον γεγαμηκεναι, εξ ης εἶναι τον Οἰδίποδα' ιι δυο τον Λάῖόν φασι γημαι γυναικας, Εὐρυκλειαν και Ἐπικάστην. και τον Οἰδίποδα δε φασιν Ἐπικάστην την μητερα γεγαμηκέναι, και Κυρυ

verba in B l. leguntur in fine scho-ls v. a. post Tmae em) recte sic

de quo dixi ib. voi 6. p. 966.

40쪽

SCHOLIA

γάνην. Αιγύπτιος δέ φησιν :ίς ἐκ χρησμοῖ τούς παῖδας ἀκούσας ἀλληλοκτονήσειν ἐξέθηκε τον Πολυνείκην, Mηστωρ δε ἀμφοτέρους ἐκτεθῆναι. A. B. C. I. ἡ δε ἱστορία αυτη. Λάῖος ἀπο Θηβων παραγε

νόμενος εἰς Hλιν ἐθεάσατο Κρύσ ιππον τογ IIέλοπος. τούτου ἐρασθεις s ἡξίου αυτον παραγενέσθαι εις Θήβας ἄμα αυτω. μὴ πείσας δε αυ- τον ἡρπασε Λεῖος. μαθὼν δε ο ΙΠελοψ περι τούτου κατηράσατο τωελόντι αυτον μὴ κτήσασθαι παιδα' εἰ δε κτήσαιτο, ἴπ' αυτοῖ ἀναιρε

I 4. χρόνια : χρονίως, ἐπι πολλὴν παράτασιν πόνου ἔχων τηνioμετ ἐμου συνοίκησιν ἐν τοῖς δωμασιν. Gr. Cunt. ἐκ πολλοῖ πόνου γήμας με. B. G u. m. 33. λέκτρα ταμ ἔχων : συν ἐμοῖκαθεύδων. M. I 5. ελθων ἐρωτα: ἐρωτα μεν τῆς ἀπαιδίας την αιτίαν, αἰτεῖ δὲ τῆς ἀρρενογονίας την εὐτυχίαν. H. C. M. i5 I6. κοινωνίαν ζ ἐπιμιξιαν, μετοχὴν, σχέσιν. M. συναυλίαν Gr. μετοχήν. Gu. m. 5. 6. 9. 2I. 3 . 56. 59. 76. Μοsq.I7. ω Θήβαισιν : ω ό ανάσσων ἐν ταῖς Θήβαις ταῖς εὐιπποις. Gr. εὐίπποις ἄναξ : κατὰ ζῆλον Ομηρικον Κυριπίδης εις δοτικὴν γο ῶνα συντέταχεν' ἐκεῖνος γὰρ ἀεὶ τούτω χρῆται τω πλαγιασμω.

I 8. μη σπεῖρε τέκνων ἄλο-: Ἐμπεδοκλῆς ό φυσικος αλληγορῶν, φασὶ, σχιστοῖς λιμένας Ἀφροδίτης καλεῖ ἐν οἱς ἡ των παίδων