Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

41쪽

γένεσίς εστ . Κυριπίδης δε ταντο τοῖτο φάσκων την τε ἔννοιαν την αἰσχρὰν ἀπέφυγε καὶ τοῖς ονόμασιν οἰκειως ἐπησατο, τε χνικαῖς ταῖς μεταφοραῖς σπάρον καὶ αλοκα λέγων. A. B. C. M. I. αλοκα ζ αἴ-

λακα' αυλαξ δε ἡ τομη τῆς γῆς ὐπὸ του αρότρου. ροταφορικως δε λέγει αυλακα μη σπειρέ' ἀπο πῆς ἀρουμένης γης, μη συνέρχου τη 5

γυναικί. A. C. M.T. μη παιδοποίει. M. τέκνων ἄλο-: πουν παίδοποιον αυλακα. Gr. Hor. 5. 6. 9. a I.

a I. ό δ' ηδονη δους : ἐκ του οἴνου εις ἡδονην τραπείς. Ἀλλως

αντι του εαυτον δους εις ευωχίαν. και πως προεγνωκυῖα ἡ γυκη τον

χρησμον οὐκ ἀπέτρεψε της μίξεως τον Λάῖον; η ουν ἴστερον ειπεν υτη, η ειπε ρον, ἡ δε ὐπώπτευσε το ρηθὲν ωναι ψευδος διὰ τονερωτα Xρυσίππου. A. B.C.M. I. IS εἰς βακχειον πεσων : εώς μέθην. C. M. μεθυσθεις. Gr. Bar. Mos l. βακχεῖον ζ μέθην, ἐρωτομανίαν. Gu. λέγεται βακχειον καὶ ό του Διονυσου ναος, καὶ το Μντικον, ώς το βακχεῖον κάρα. Gu. ερωτα. Fl. 33. 2 2. ἡμῖν : ἡμῖν ἐσόμενον. χάριν η γ. Gu. H. 5. 6. 9. 21. 2o56. 59. 76.

42쪽

SCHOLIA

24. λειμων ἐς Ηρας'. η ἔτι πας λειμων Ηρός εστι της Hρας, η ἔτι Κιθαιρωνίας Ηρας ἐστιν ευ Θήβαις ὼράν. ἄσοι δε εγκαλου-5 σιγ ώς ἐν Ἀρρ τόπω ἐκτεθέντος του παίδὸς, ἴστωσαν ἔτι κά ' Aθηναιὼραὶ μὲν λέγονται της Αθηνας, ολίγος δε εσυ της ἀκροπόλεως εὐαγής τε και ιερὸς τόπος. και λελωβημένον δὲ Θως ἀνειλοντο τοβρέφος, ἴσως τω κάλλει νενικημένοι και την ἴασιν εὐμαρο νομίσαντες αυτοῖ υπὸ της βασιλείας ἔσεσθαι. A. B.C.M.I. o λέπας : ἀκρωτηριον' ἐν τούτω γὰρ ναος Ηρας ἡν, ον καὶ καλεῖ λειμωνα Hρας' πάντας γὰρ τους ἀλσωδεις τόπους θεοῖς ἀφιέρουν καὶ τεμένη θεων ἐκάλουν Ελληνες. Gu. Bar. 25 . δίδωσι βουκόλοισι : ῖνα ἀποθάνη. ου γὰρ ηθελεν ἐκ τούἐμφανους ἀνελεῖν το βρέφος, φεύγων το μυσος. A. B.C.M. I. 5 δίδωσι : οὐκ ηθελε γὰρ αυτος ἀποκτεῖναι, φυσικῆ κατεχόρονος συμπαθεία, α τε πατηρ' καὶ διὰ τοῖτο εἰς το ἔρος ἔρριψεν, ῶς αν υπὸ θηρίαν ἀναιρεθείη. Gu. Bar. 26. σφυρων ζ δια των σφυρων, ηγο- των αστραγάλων, ἐλάσας κατὰ το μέσον σιδηρα κένrρα. Gr. ἄθεν ζ ἀφ' ηι αιτίας ωνόμαζον χο αυrὸν οι ἐι τη Ἐλλαδι ιὶ δίποδα. Gr. Bar. Mosci. σφυρων σιδηρὰ κέντρα : δια μέσων των σφυρων τα σιδηρα κέντρα πείρας. 'Aλλως. ως θηριωδης, φησὶ, και ανοητος ἀνελεῖν μήν οὐκ ἔμελλε το βρέφος, ο δὲ χαλεπως ἐλωβησατο. ρητέον μῖν ουν οτι τὸ μει ὰποκτε ναι ἀσεβοῦc η σατο ει δἰ διατρησειεν αυτοῖ κέντροις τω

43쪽

iN PII OENISSAS. Iποδε, τον ἐπηρτημένον κίνδυνον ἐκφεύξεσθου, μηδενὸς ἀνελομένου βρέφος

λελωβημένον. οἱ δε απὸ των σπαργανων φασιν αντον ἐξωδηκέναι ἐκ ταυrομάτου τω πόδε. οἱ δε εις θάλασσαν εκβληθηναι εἰς λάρνακα, καὶ προσοκείλαντα τη Σικυῶνι υπὸ του ΙΠολύβου ἀνατραφηναι. ἔνιοι δε και. .. λίου φασιν αὐτον ειναι παῖδα. τινὸς δε Ἱπποδάμειαν την Οινομάου sὼποβεβλησθαι αὐτον αυτῶ φασιν, υστερον δε ὐπάσαντος του ΛώουXρύσιππον, βοηθὸν ἔντα τω Κρυσίππου ἀποκτεῖναι τον Λάῖον, την δεηοκάστην ἐλθοῖσαν ἐπὶ την κηδείαν του νεκρου, μιγεντα γεννησαι τους παῖδας, υστερον δε λύσαντα το αἴνιγμα γνωρισθλῆναι. οἱ δετον sIολυβον αὐτον τυφλωσαι, τους περι της πατροκτονίας πη IOσμοῖς ἀκούσαντα. τινες δε και την μητερα -' αὐτου ἀνηρησθω. ἀνελεῖν δε αὐτον οὐ μόνον την Σφιγγα, ἀλλα και την Tευμησίαν ἀλώπεκα, ώς Κόριννα. οἱ δε την Σφίγγα Μακαρεως μεν γενεσθαι γυναῖκα, θυγατερα δε οὐκαλέγοντος, ἔνος των εγχωρίων' ου τελευτη- σαντος κατασχεῖν την Σφίγγα, επαναιρεθηναι υπό τινος Οἴδίποδος, δε θσυνελθίντος αἰτη. τινες δε και Λαιου την Σφίγγα παραδιδόασιν, ώς Λυσίμαχος. A. C. M.T.

3. ἐκβληθηναι εκ λάρνακαJ Cons.schol. Bd v. 28. 4. ΣικυῶνιJ Filiolum Linius exposuisse dicitur Σ.-ω, i in scholus Homeri Oil. 3I, 27o. Sicyon. ut notia in . vicina fuit Corint ita.

ib. ΛυσίμαχοςJ Quidquid antiqui uno tempore Thebis evenit mirabile, vix apud posteros fidem

inventuriina, complexus I avfiuna.chus suurn illivi laboriosum opus inscripserat Θηβῶκα Παράδεξα. In hujus operis titulo lautia liter versatus est Gisb. Cuperus otas. I, 4. Materies Paradoxorum Lusimachi

44쪽

σφυρων σβηρῶ: καὶ πως τετρημένους εχων τους πόδας, ητοι τους

αστραγάλους, εὐρέθη υπὸ των βουκόλων η καὶ πρωτης της Μερόπης

καί φασιν ἔτι τὼ κάλλει ενικηθησαν του - δὸς. η και την ἴασιν εὐμαρη ενόμισαν υπὸ της βασιλίδος ε σεσθαι. A. Pec.

πόδας ἐκ των περογων. Λ. C. M. η μὲν Μερόπη πρώτη αυτὸν ε--λεσεν οι δίπουν, ἡ δε 'Ελλας απ' αὐτης διεδέξατο τὸ ἔνομα. A. n. C. M. Ἐλλάς: ἐκ Mερόπης παραλαβώυσα τουνομα πρώτης καλε

σάσης. G I.

io 28. Πολύβου ζ τυραννος και αυτὸς εν ἐτέρρ μέρει της Βοιωτίας. ιι δε της Κορίνθου φασὶ βασιλέα. A.C.M.T. ἱπποβουκόλοι : ἱπποφορβοί. τὸ δε βουκόλοι απὸ του ἐπισημου ζώου, ώς τὸ Η του τρισχίλιαι ,ποι ἔλος κάτα βουκολέοντο ' τινες δε ἐν λάρνακι βληθέντα

και εἰς θάλασσαν ριφέντα τον παῖδα προσπελασθηναι τη ΚορίνθωI5 φασί. A. B. C. M. I. ἀπίθανον δε τουτο, τους βουκόλους βρέφος ἀνελέσθαι καὶ ουτω λελωβημένον ' ρητέον ότι αγροικοι ἔντες τηδεσποίνη χαριεῖσθαι εδόκουν' και γὰρ τὸ εἶοος του παιδὸς καλον ἐύρων. A. C. M.T.ιπποβουκόλοι : ἱπποβουκάλους ἐνταυθα καλεῖ ητοι μεγάλα βου-

luculenter constat e reliquiis, quae nobis Pitulam, Sophoclis. Euripulis et Apollonii Rhodii conservariant enarratores : hic quidem, cimn Bd Apollon. 3, 3I77 citata primum Corinna, de Cudiui adventu Tliebas, Λυσιμαχος, inquit, εν τῆ πρωτητων Θηβαῖκων παραδόξων συ-ιλεχε πολ λην την Γ ν διαφωνουσα, nionstrat scitolion nunc primuin evul Pitum ex Aug. cod. Complectens xὐληντην ἴλην διαφωνουσαν, Varior unque super Oedipo cliversisSin as Senistentilis, antiquitus ex opere Iavsini actu maxina alia sitisse partem EX-

45쪽

κόλια νέμοντας ,πος γὰρ τὸ μέγα παρ' Ἀττικοῖς ωσπερ και τοβοῖς' και γὰρ βούπαίδα τοι μέγαν φαμὸν, και Ἱπποβῖνον 'Αριστοφάνης τον μέγιστον εἰς την συνουσίαν λέγει. η ιπποβουκάλους τους

των ιππων βοσκους, και το βουκόλους ἀντι του βοσκους καταχρο στικῶς, ωσπερ και ἔτερα τοιαυτα ευρηται παρὰ τοῖς ποιηταῖς, ως 5

ἔχει και το Ομηρικὸν νέκταρ εργο χόει. ελαβον οι βουκόλοι τοβρέφος υπὸ της δεσποίνης αυτων παραγγελθέντες, εἴ που ευροιεν αυτηἀγαγεῖν παιδίον εκτεθεν παρὰ της μητρός' ἀπαιδίαν γὰρ ην νοσουσα, και δια τουτο φοβουμένη μη υπὸ του ἀνδρὸς ἀτιμασθείη νενευκότος προς α λην. ἐποίησε δε πιθανην του βρέφους το λελωβημένον εἶναι Ιοκαι οὐχ ὼγιές. Gii. Bar. Leid.

3 . τον ἐμον ωδίνων πόνον : αντι του τὸν πόνον των ἐμῶν ὐδίνων. ει τι τουτο παραλλάττον προς το, τὸ ἐμον αυτοῖ πρῶν , καιτα τοιαυτα. ἐν μεν γὰρ ἐκείνοις δυοῖν ἔντων, προσωπου και πράγμα- 5τος, εἶτα πρωτοτύπου αντωνυμίας κατὰ γενικην ὀφειλούσης κεῖσθαι επὶ του προσώπου, δια την προσοῖσαν ἐτέραν γενικην, κτητικἡ τίλ- ται προς τὸ πρῆγμα αντωνυμία ἐνταυθα δὲ τριῶν ἔντων, προσώπου, καὶ δυοῖν πραγμάτων, των τε ὐδίνων καὶ του πόνου, καὶ των μενὼδίνων τοῖ προσώπου οὐσῶν, του πόνου των οῦ δίνων, ωφειλεν η κ - 2 τικη αντωνυμία επὶ των ὐδίνων κεῖσθαι ουτω γὰρ αν ἐφαίνετο προ-

λως ἔτι αι μεν οῦ δῖνές εισι τοῖ προσώπου, ό δε πόνος των ίδίνων. νυυὶ οε επὶ τοὐ πίνου κεῖται, καὶ συγχεῖ καὶ δυσδιανόητον ποιει τὸν λόγον. Gr. I. τον εμῖν ὐδίνων πόνον : τον πόνον, πουν τὸ εργοντων ἐμῶν ὐδίνων, τουτέστιν ον ἐγὼ Γλινησασα ἔτεκον. Gr. Fl. 5.2559. 76.3I. μαστοῖς υφει το : υπέβαλεν. ευηθες φασὶν, ει λελωβημένονυπεβάλετο παίδίον, ἔπου γε εκτίθεμεν καὶ τα εξ ημῶν πεπηρωμένα.

46쪽

καὶ τί θαυμστον ἴποβάλλεσθαι φοβουμενην μεν εκπεσεῖν διὰ την

απαιδίαν, ἀποτρίψασθαι δε την της υποβολης υποψιαν δια την υποῖ- σαν συμφοραν τ' βρεφει ἰ και το ια σεσθαι δε δια τρυτο ουκἀπεγνωκει. A. B.C.M. l. 5 και πόσιν πείθει ζ πείθει τον ἄνδρα τεκεῖν αυτην, καὶ ἀναπείθει λεγειν τοῖς εω αυτου τεκνον εἶναι. πως δε λελωβημένον αυτον ἡ γυνη του βασιλεως ελάμβανεν; ἴτι Ουκ ηθελε τοῖς εζω περι αυτης δουναι υπόνοιαν ίς ουσης στείρας, ἀλλ ινα καὶ πίστιν μείζοναενδείξηται ἔτι ουτος εμός εστιν ο παῖς. ιδου λελωβημένον αυτον

εο εχω' ουκ αν γὰρ ξενον οὐκ ἀσιγη ἴντα. C. M.T. 32. ἡδη δε πυρσαῖς . ἡδέως καὶ τραγικως τηv ακμην εξεφρασε πυρσαῖς δε ' προ γὰρ του τους ἰούλους βαλεῖν ξανθιζόμενα τα γενεια τη θερμότητι των τριχων. C. M. T. εις ἀνδρὸs ηλικίαν ελθων. Gr. Cant. Fl. 5. 6. 9. 21. 33. 56. 59. 76.15 33. οἰμῶ : παῖς Πολύβου, αλλα θετός. M. η γνους ζ γνους ἔτι ουκ εἴη Πολύβου παῖς γνησιος, ἀλλα νόθος, η μαθων παρά τινος των ἡλικιωτων ονείδισαντος ἔτι νόθος εἴη. ενιοι δε φασιν εἰς Πυθωνα

47쪽

εληλυθέναι τον Οιδίνοδα, ἶνα τροφεια αποδω τω Ἀπόλλωνι. A. B.C.

ἡ γνους : ἔτι ουκ εστι του Πολύβου παῖς μη κατα τους φυσι- κους παῖδας ἀγαπώμνος, ἡ παρ' ἄλλου τοῖτο μαθων εις εριν αυτωελθόντος και ονειδίσαντος ἔτι εἴη νόθος. Gu. Leid. γνούς . φωρά- Sσας αφ' ἐαυτοῖ. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.35. Λίος θ' ιυμ : ἀπο κοινοῖ το εστειχε. M. ἔστειχε προς το δωμα του Φοίβου. Gr. Har.36. τὸν εκτεθέντα παῖδα : ητοι τότε ὀνείρων ταραξάντων αυτον, ἡοτε λοιπὸν ἴπωπrευσεν αυτὴν τ ν ηλικίαν του παιδὸς προκόπτειν. O

εβούλετο γὰρ ἡ τεθνεωτα αυτὸν μούσας διάγειν ἀδεως, ἡ ζων τα

ακούσας φυλάττειν ἐαυτον. A. B.C.M.TI.τον εατεθέντα παῖδα : ζητων μαθεῖν εἰ ό ἐκτεθεὶς ἴφ' ἡμων παῖς οὐκέτ ελ, ἄμοιον τω Ρεἰπέ μοι τον Πολυδωρον εἰ Ir. m. 5. 6. 9.56. 59. 76. Mos μαθεῖν : N. ἰδεῖν. A. B. μαστεύων δὲ ζητων, 35 ἄθεν και μαστὸς, ό επιζητούμενος παρὰ των παίδων. B. l.

38. και ξυνάπτετον πόδα: και εἰς ταυτὸν της σχιστης οδου της Φωκίδος συνάπτουσι τον πόδα, ητοι συντυγχάνουσι τον πόδα ἐπὶ

της σχιστης όδοῖ. ουτως δε καλεῖται, ἐπειδὴ σχίζει τὶν ἐπι Βοια - τίαν και Θήβας και Ἀττικην και Κόρινθον οδόν. B. C. M.T. I. εἰς χο

48쪽

46SCII OLIA

ταυτον τῆς σχιστῆς οδοῖ τῆς Φωκίδος συνάπτουσι πόδα, αντὶ του συναπαντωσιν ἀλλήλοις. M. αντι του συναντωσιν ἀλλήλοις. B. 39. και νιν κελεύει : και ἐκέλευσεν αυτον ο ηνίοχος του Λωου-οχωρεῖν τῶ βασιλεῖ, ωφειλεν εἰπεῖν' ό δε αλλως ἀρξάμενος ἄλλως

5 ἀποδίδωσι τον λόγον, ωσπερ εα μεταμελειας . Gr. I. καί νιν κελεύει : ει δε ληφθείη το κελεύει αντὶ του προστακτικως εφη προς αυτον, σωζεται ο λόγος ἄπας επι του αυτοῖ σχήματος. το δε κελεύω προς δοτικὴν μεν συντάσσεται, ωσπερ και τα τούτου σπιαινόμενα, ο ν το προστάσσω και το ορίζω, ενταῖθα δε πρός αιτιατικὴν συν-IO τάσσεται, τῆς προς εξωθεν λαμβανομήνης. H. 2I. κελευει : λέγει. Gr. κελεύω το ορίζω και το λέγω. Gu.

τροχηλατης ζ ό ηνίοχος. Πολυφήτην δε τον κήρυκα τοῖτον Φερεκώδης ΙΠολυποίτην φησί. M. T. ό ηνίοχος λέγων. GRω ξενε : καλως ἐκατερου περίκειται φρύαγμά τι, Λαίω μεν διὰ τὸ i5 της αρχῆς αξίωμα, Οιδίποδι δε, ἴτι βασιλέως υἱὸς ἐν και προπετὴς

ώς νέος, και οδοῖ τῆς πῶσι κοινῆς εἴργετο. C. M. τυράννοις : τοῖς βασιλεῖσιν, αντὶ του του βασιλει. Gr. Fl. 5. 6.9. a I. 56. 59. 76. ἐκποδων μεθίστασο : ὐποχώρει. Gr. m. siclem. ἐκ του μέσου -οχωρει. T. 33.

ao 4I . ε π ἄναυδος : ετρεχε μὴ φθεγγόμενος ἡ ἔτι τέλος λοιπὸν εἶχε και εδεδοίκει μήποτε ἄλλος τὴν ροῶν διαδέξηται. M.T.εβάδιζε μὴ φθεγγόμενος. B. αντὶ του επορεύετο μηδεν ἀποκρινόμε

νος. Gr. Cant. πωλοι δε νιν : ἡγουν οἱ ἴπποι τοῖ Λαιου εξ Μσσον αυτὸν, ἡγουν τον Οιδίποδα, τοῖς εαυτων ἔνυξι κατὰ τοῖς τενοντας των 25 ποδων' ἄμοιον του ποιόν σε επος φύγεν ερκος ὀδόντων. Gr. I. 42. χηλαῖς ζ εν ταῖς χηλαῖς τοῖς των ποδων τοῖ Οιδίποδος τένοντας ερ μασσον, οὐχ ὼποχωροῖντος αυτοῖ τῆς ὁδου. A. B. C. M.T. I. χηλὴ δια τὸ ωσπερ κεχηνεναι τους ἔνυχας. M. P. τοῖς ἔνυξι.

25. τῆJ Homeri locis pluralaias.

49쪽

p. 5o. 16.J Hic quaedam prorsus evanuerant in fine solii 64 a. Pro.

xima litora est A, tum in seq. linea agnoscere mihi videor vocem .άλιν. Scriptum itaque fuisse videtur: ἀ

τώ. Id is, in Bar. etiam inventis..ti qui dein cum Gu. plerumque conspirat, Κ inius editum seliolion interpolavit. Hoc ego ita exhibui, ut in I. scriptum reperitur, Hectis etiam iis, quae Valck. e Κingianis

servavit, uncis tantum inclusa:υστερον δε- φόνω, καί Λ ΑΤΤΗ.

50쪽

Ειπε δε φωνέσας, Πόλυβε. υππερια ταῖτα ἔκπους τοι δώσω δυσμενέων ἐλάσαe.

τοῖσι δε πάλιν πως οὐδεμίαν Θηβαιοι ζητησιν πεποίηνται τεθνεῶ- τος αυτοῖς του βασιλέως. λεκτέον οτι ευθυς μεν αυτον ουκ ἐπεζήτησαν, ἐν Δελφοῖς εἶναι νομίζοντες, μετὰ δε ταῖτα των ,πων ἀφαντων ο γενομενων, ληστῶν ἐδόκει τουργον γεγονέναι. 'Aλλως. δεῖ νοεῖν οτιο Οἴδίπους φονεύσας τον Λάιον ως εναγης παραπημα οὐκ εἰσηλθενεις το ἱερόν' ου γὰρ ωετο Πησειν αυτω τον θεόν. υποστρέψας δε εις Κόρινθον μετὰ των ,πων Λαίου, και καθαρθεὶς του φόνου πάλ ν επιτω γνῶναι τους γονεῖς επανηλθε προς τον θεόν. λαβων δε χ πὼν οτι 35 επὶ φθορα του πατρὸς ἐτέχθη καὶ συνουσία της μητρος, διέγνω φυγεῖν την Κόρινθον την νοροζομένην πατρίδα. γνους δε του Κρέοντος το κήρυγμα επι τον αγῶνα καθίησιν εαυτὸν της Σφιγγὸς, κινδύνω τηνευτυχίαν θηρώμενος. A. B. C. M.T. l. οχήματα ἀντὶ του Ἀημα. εν γαρ

ην ἄχημα, ώς παρὰ Σοφοκλεῖ ' ἀπήνη δ' ἡγε Λάιον μία. ir. Har.eto 45. Πολύβω τροφειοῦ οἷον τω θρέψαντι. νοῖς ἔτι ουκ ἄν εἴηαυτου πατηρ τροφεῖα καταβάλλει. A.C. M. ώς δ' ἐπεζάρει : ε