장음표시 사용
231쪽
viiiiii interpretationean Postulat futuriun a tivuna κερέειν. Acci sativus μι νοστησαντα pendet a Suhaladito ορῶν. I lena nostro loco obtinet, et in ceteris huUs consimachionis exein1 Iis. Ita etiam 'Sophocleum locu ui σὲ μὲν ευ πρασσοντ' ἐπιχαίνω M. 136. si iii NI quo explicant viri ducti, quos laudat Matthiae Grainni. Ge.
etiam in lutore. Copula ad superiorem vorsum respicit.
πώεο ς ἐμβαλόντες ηνιας , t παράκτιοι δραμάσω; Alc. 495. Gκευμαρὶς ra1-ὀν ἐμβαλεῖν γνάθοις. Deiri te particula ra minima otiora est. Aoschylua Ag. 550. Ωστ' ἐνδακρυειν γ' ομμασιν χαρῆς-o. Euripides Hee. 246. Σωτ' ἐνθανεῖν γε σοῖς πέπλοισι χεῖνψ. Or. 1l22. 'na ' ἐκδακρυσαό γ' ἔνδοθεν κεχαρμένην. Phoen. 1353. mi' ἐκδακρυσαι γ', εἰ φρον - ἐτυγχανεν. cycl. 216. me ianuis is es, O Mλης, ἴλου κίειν. Bel. 107. 'not' οὐδ' ἶπος γε τειχέων εἶναι σαφές. El. 273. 'Ωστε στέγειν Π ταμῶ κἀ, επη καλῶς. B id. 667. Ω ' αυτα γ' vulgo sὶς ταυτά γ'ὶ ἐκσου στόματος εἶρῆσθαι δοκεῖν. Nec tamen desunt exempla in quia diu omittatur ra. Sophocles Trach. 629. . στ' ἐκπλαγῆναι του--ν ὐονῆ κέαρ. Euripides Alc. 1087. Ωστ' ἄνδρα τονδε μηκέθ' ηδεσθαι βέφ. Non ad lo Aeschylusii Pers. 244. Euripidem Her es. 675. Hel. 1285. Abest quid ein ab his re, sed recto abest, Propter pisti eulas quibus res inletur πῶς ει πόσον. V. 937. OP. Φοιβου κελευσθεὶς θεσφάτοις αφικόμην. l m. II iρῆμα ὁράσειν; λτμ, η σιγώμενον; J Graece Iion dicitur κ λευσθεὶς δράσειν. Stara poMet δρόσων, ἀφικόμm acilicet. Sed F-uldubio Iegendum δρῶσαι. Noster Ion. 1347. ΠT ' θυμόν μοι τόδε τίθησι χορίας. l m. Ir χρῆμα δρασειν; λέγε, πλεο νε σους λόγους. Malim δρῶσαι, inquit Miragravius, vi mox
V. 940. ἐπεὶ τὸ μητρος ταυθ', α σιγῶμεν, κακὰ l εἰς χεῖρας νθι, μεταδρομαῖς ' ιννιων l ἀμυνόμεσθα φυγάδες, ἔνθεν μω
232쪽
σκέψαι μου πιναρὰν κομαν. I otii du δῆτ' pio dii f Scaliger, lini o obaiate Seidiero. Recte quideria dii a lim δη γε repositu in estas, ud Eurii ideiri Iph. A. 1207. llo rc. 1146. Soti tu,stro Ioco neutro in liorviat Inaglaopei e milii amiciet. Multo iiiiiiiis placet Rei si coli 3 octura , εἰς τὰν Αθηνας πόλιν ἔπεμψε Αυξίος. l .egendum via dotiar aut δὴ χέπεμψε, ut it ἐξέπεμψε ouaisso dat, quod saepe liba Horuiti culpa in tragiCoi uiti scriptis apparet. 'Εξέπεμψε pro stimplici ἐπεμψε usui put noster El. 1282. Ζευς δ', ως ἔρις γένοιτο καὶ
Nark laticlo debetur κτανόντι. nectius esset κτρίνοντι, ut Dαινλμην v. 27. ἔσφαζον V. 360. Legitur quidem rσφαξεν V. S. sed quod sequitur, ώς δοκεῖ, ellicit ut aoristus tulersecti signisca Dolioni accipiat. Vermi tameri xiescio an recte se habeat nitimparticipiunt. Vetta τω κτενούντι με illi qui 1ne inrefectumis recit reddi possunt. Mota Maiklaiuli coiiuectura oρθῶσαι πάλιν. valeto
233쪽
Quao omnia a tragoso Semnone aliena esse satis notiun est. vida
σέθεν ιJ Ποῖ dixit pro noυ, quod haec res motum continet ad locum. SEID R. Legendula , Που δῆτα πόντου νοερὸν εἶπας
etἰς ἄλλος. SEIDLER. Haec conlectura si salsa ost, nil ait in his litoris certum est. Vulgatana, quod niti or, retinuit Ilatuitae.
V. 1055. τὰ δ' Δλλ' ωως ἄπαντα συμβαίη καλῶς. J Maricla
net particulae A. Sic Aeschyl. Agani. 1057. ἐκτὸς δ' ῶν Ουσα μορσίμων πρευματων, l πειθοι' ων, εἰ πειoo.'. ἀπειθοίης δ' &ως. SEmi BE. Idem Suppl. 735. rσως νορ η κηρυξ τις η πρέσβυς μόλοι, l αγειν θέλοντες, ἐνσειν ἐφαπτορες. V. 1068. αλλὰ πρὸς σε δεξιῶς, l σὲ, καὶ σ' AU. και ν) ίκνου- ροι, σὲ δε φίλης παρη - , t γονάτων τε, καὶ των ἐν δόμοιρι φιλτάτων, l μητρος, πατρός τε, καὶ τέκνων, ὀτω κυρεῖ. J Bothius, .iλὰ πρὸς σε δεξιας l σῆς, και σ' ἱκνουμαι. Non inale Iogeretur, Hλὰ πρός σε δεξιῶς l τῆς σῆς ἱκνουμαι. Earipides Hipp. 6M. Πα, πρός σε τῆς σῆς δεξιῶς f ευωλένου. Sed longe melius, inea quia deni sententia. ἰλλὰ πρός σε δεξιῆς l ἱκέτις ἱκνουμαι, literis rara in IXETra mutatis. Sophoclea Plii l. 468. Πρός νυν σε πρὸς, πρός τε μητρος, ἁ τέκνον, l πρός τ' εr τι σοι κατ' ο&ό9303 ἐστι προσφιλὲς , t sκέτης ἱκνωμαι, μὴ λίπης μ' οὐνω μόνον, etc. Plane geni ella sunt hi loci. , v. 1080. εος αυτ4' Nn τησδε κοιρανος U. τύραννος No- τος , t θυσίαν ἐλέγχων, εἰ κατείργασται AH. κατείπασθαι , ELτων. J Male fecit Seidlerus, quod Marisandi conjecturani λέν- ξων silentio praeteriit. Vivum turisv ejusdem genui, ao
234쪽
ἔσωσας ἐκ πατροκτονου χερος , J Latinus interpres: a Patris into manu. Nota hunc adjectivi illius usu n. SEIDLER. Quei admodum hic 'ταδοκτόνον πατρος χεῖρα per albusiori eiu πατροκτόνου χεψα appellavit poeta, ita in Hipp. 68. ευπατερειαν αυλάν 4Ι xit Pro ευδαίμονα πατρος αυλαν. Hoc moneo , ut vulgatam ejus Ioci scripturam haud prorsus absurdam esse ostendain.
804Foriasse Iegendum ' Ωρα 'στὶν αρακ... 1. Idem liber recte όδε pro ηδη V. 608. Nox recte Bouatus iaδυτοις τ' ἐν ά vola. Idonipessiime σώματ' ἀναλάμπει πυρι. via atam non improbo. Mallointainan, si consentirent libri, σωμα δαίον-ι πυρὶ, ut in Heraci 913. πυρὸς δειρο φλογὶ σῶμα δαισθεις. Tro. 825. α δέ σε γειναμένα πυρὶ δαίεται. Dc sto placet σῶμα δάπτονται πυρί.
235쪽
ΕΛ. Μανέντ'; Dαὶ τίς σωφρονῶν τλαίη τάδ' αν; Frustra hunc locum tentavi in Censura Trimestra. Hodio placet, ranouoν, Ουν ἐν βαρβάροις τόδ' ἡλαισ' αν. Subaiiditi ir γενήσεσθαι. Ita noster Hipp. 97. 'h καν θεοῖοι ταυτὀν ἐλπίζεις τόδε; IJbi εἶναι supplent interpretes. IIel. 662. Π φω; τις αν ταδ' ηλπισεν βροτῶν που; Einendationi meae optime conVenit Iphigeniae responsurar, Πάσης
xaιος, sed hace duo loca mutuo se defenderi videntur. V. 1206. ΙΟ. Λακκομιζόντων δὲ δευρο τους ξένους. Oct. Eaται τά/r. J I. egendum Kακκομιζόντων γε, si vermin est quod
statuit Porsonus Or. 614. Conjunctiones καὶ et in eodeni sententiae menabi ci haud occuuero apud istius aevi scriptores, nisi
per librarioriani errores, quales ipso tirilicat Hec. 126 1. Phoen. 305428. Staili errore paclio post V. 1213. καὶ φίλων δ ex Herva jana prinia in omites deinceps editiones manavit, donec tandem xaι φίλαν γ' ex Aldina revocavit Seidleriis. v. 1209. Ια πολει πέμψον τω', οστις σημανεῖ. θαμίπτυχας : l ΙΦ. 'Eν δόμοις μιμνειν απαντας. ΘO. Μη συναν-xῶεν Ald. συναντῶενὶ τόνω;J Non video maid Ilio significet xυ- Τας, quod recte legitur V. 1410. σοὶ τας ἐκεῖθεν σημανῶν, αναξ, φας. Nec inagis placet δίκας, cluost cum eo Perilatitare solein librarii . Postulat sententia mIoυς λόρους aut tale quid . Deinde legendum Μὴ ξυναντῶσιν φόνω; Frustra vulgata uti lux Sei dimis ad defendun μόλοις V. 1216. ubi Iccte Sesiacsemu μόλης. Deirido serio Maistiao, ὁ δὲ μη σε τά - , t styος μανεων
236쪽
Non naenii neralit vim docti, ita dicendum fuisse m/εὶς, riori oὐδείς. Supplendum potius est verbum, signis cot adina femius ex . SEIDLEa. BOstius, Kαι φίλην γ' ου δεῖ. Mahin, Και τίλων γ' ου δει μάλιστα , i. e. ἐρημίας δεῖ, ut paullo ante dictuin est
V. 1285. Θόας, αναξ γης τησδε, που κυρεῖ βεβώς;J Malim ποῖ κυρεῖ βεβώς, i. e. ποῖ )έβηκε; Legebatur apud Sophoclem
' tiosum versum, ut libri exhibent, quoniam ex illis, quae e Mant, emendatio lassaus apud uio qui dein nulla satis habet sideL306SEII, in n. Zimmerinannus et Matthiae ex corne tui a Piersorii, Wευ
ροπολον θεαν. J Anapaestaura vitarenius, si pa o θεαν VOCem a V eali incipientem reponeremus, quemadmodum V. 825. ελων Pro κτανών reposui. Talia emendatio chian non succureat, vide au
Pra V. 374. κασιγνη Pro κασιγνητn coll. Victorialia. Mavest Beliacius, ἄλλ' ἐκκομίζου σου κασιγνητφ, ut ἐκκομιζου P Sivam significationem habeat. Sed unico vemini est quod dedi. Conferv. 1362. τήνο' ἐμην κομιγμι l λαβών αδελφήν, etc. V. 1480. ἰτωσαν εἰς σὴν συν θεας αγάλματι l γαῖαν, καθιδρυσαιντό τ' ευτυχῶς βρετας. J Noster Ion. 1130. Mσας δὲ γενέταις θεοῖσιν, ἐν μακρὸν χρόνον l μένω, παρουσι δαῖτες ἔστωσαν
πέλοις. Uter itie Io us si spiciosues Eest, propter teri iam pluralem
237쪽
vulgatis saltem OKeinplai ibiis exhibolat Tliucyllicles IV. 118. Plato XII. p. 956. C. Haec forma si legitiina est, lacile nostro loco roponitur εἰς σην ἰόνταN. Altero loco Iegenduin suspicabar ἔστασδε . Αritiquissima liti s formae exeri pla, quae quident hodie Mi Porsint, quaeque indubiae sunt fidei, in Arehestrati veraI- , iis ab Athenaeo allegatis occurariant. P. 4. E. 'Eστωσαν δ' η τρεῖ πη τέσσαρες οἱ ξυνάπαντες. P. 56. C. 'εισαὶ καὶ δρυπεπεῖς παρα- οιείσθωσάν sos ἐλαῖαι. Hic Mistotelis aequalis suit. Occureum περιμαξάτωσαν et περιθέλωσαν ap Hl Menandrum τραπετρP. l20. ed. iner. Menandri aetate Attice loqui ram desierant Assienienses.
238쪽
BLOM FULDI ANIMADVERSIONES IN SUPPLICES. 23s
βροτῶν. Sic rccte Musgravius pio μόθη. Conti a iii Alcest. 145. tisi editur, Oυπω τόδ' εἶδε daσπότης, πρὶν ἰν πάθοι, Ingendum sto. Vid. quae dixi ad Aescit. Tlieb. 29. In v. 160. παῖς, quod
ab oviniiuus exemplaribus aberat, inserisit Gaissor clius. Eandem medelaan adbitant Eriurditus, teste Setinero. a165. -υτὶ δικαζων φθον, εἶτ' ἀπωλόμην.
ταυτὶ eornicum esse, atque a Tragicorum consuetudine esse
horiere notavit Gaissordi . Forsan legemlum Ηλθον δικαζων ταυτα. κατ' ἀπωλόμην. Insa 750. οὐκ ἐχρίζομεν λαβεῖν, Λα ἀπιολόμεσθα.172. SH. Erut 1οχέαν ἔσπευσας ἀντ' εὐβουλίας. AB. 'Ο δή γε πολλοις ώλεσε στρατηλάτας. Porsonus o δητα πολλούς. Elinucius Vulgatuna tuetur. Sed particulas γε , sic eonjunctae, vix alibi reperiuntur, ni stan locis correptis. Here. F. Ii46. σμι' τι δή γε φειδομαι η υχῆς ἐμῆς; Nemo dubitabit reponerulum esse τι δῆτα. Et sic: Elinst.
υ- παρουσία. Bis δή γε expulit Hemannus ex Aristopli. 677. 783. Villa eum ii I Viger. p. 790.217. αρὸς δὲ τοῖσι. Melius videtur Misti, etiamsi duriuscule sonet praeticissa δὲ intra tantillum spatium repetita. Infra 3l4. Προς τοῖσδε δ', εἰ μεν-Iph. A. 1373. οδε δὲ συμφορῆς τυχη.225. Uirgula Post x φῶμεν inserenda.242. Moις παραχθεk. Ita qui lem Vulgatur, optime, quo-183 ad sensum: sed vereor ut Traoci hoe puticipio usi sint. Sara lego ταραχθείς.
294. Ρro Ievitar eo Tigerulum rus. 318. ' Ἀνδρας βιαίους, καὶ κατε γοντας νεκρους Ἀφου τε μοίρας. καὶ κτερισμάτων λαχάν,
239쪽
350. ' Εθος τόδ' εἰς Ελληνας ἐξελεξάμην. Forsan uminmάμη . Infra 570. Oυ γάρ ποτ' εἰς Ελληνας ἐξοισθήσετaι. 357. Becti O, punctilin Post doρὸς delenti, minus recte ol
462. 'H παρθενεύειν παῖδας ἐν δόμοις καλῶς, . Tερπνὰς τυράννοις ηὁονας, οτον θέλη, Λάκρυα δ' ἐτοιμάζουσι. Lego καλῶς cum Reificio, ct mox δάκρυα δὲ τοῖς σωζουσι. 506. GH ἄν γ' D' Ορθῶς Καπανέως κεραύνιον
ni' 'Aθιηνῶν. quippe Choro de Thosei salute satis ronflabat exv. 648. jam recte atque ex o no nua Ciurn de exercitus salute interroget.184 709. Και ξυμπατάξαντες μέσον πάντα στρατον τεινον, ἐκτεIνοντο. Leg. ξυμπατάξαντ' εἰς μέσον. Creon se. ac Traeseus. Est no minativus, quod aiulit, pendens.
Caliteri conjecturam κήποκαυλίζων admiserent restentiores. Quae taliten vox minus plietica est. Mallem equidem κἀπολωτί σου.
744. 5. 6. Hos versiis, a Diogene Laerito citatos, inter Das menta i et lilii Barnesius, cum sedem eomun indicasset TheoLCanter. V. L. L 6.
240쪽
957. μκες' μένειν χρὴ τλημόνως.Rescribe et M vae. μένειν τλημόMoς pro Patrentra' exvectare 185 nescio an satis Graece dicatur.
990. Καὶ μην θαλάμας τάσδ' ἐσορω δὴ
Καπανέως η . Non mentini me alibi in eodem sententiae membro conjunctas
1188. Xάριν ἀγήρων γ' rωμεν. Delenda est par icula re. 1194. 'A χρή σε δρασαι, δρῶντα δ' ἁφrλεῖν τάδε. Haerent ita ultima voce VV. DD. Inter Plange, M χρή σε δρεισαι, δρῶντα ο' ιόφιλεῖν, τάδε.