Euripidou Iphigeneia i en Aulidi kai i en Taurois

241쪽

233BLOMMELI I ANIMADVERSIONES IPHIGENIA AULI DE

4. μαλα τὸ γῆρας τουμον Ουπνον, Καὶ ἐπ' Οφθαλμοῖς ὀξυ πάρεστιν. Suspicor τό τ' ἐπ' ὀφθαλμοῖς. In pilore vomu γὰρ Pro to

Quicunquo rem attentius irispexerit, Inecum, ut opinor, se tiet, sabulana m lioc versu revera incipere delacre; oinnia vem quae Iiraeiveritati, Pariter Cuni istis, quaa ex Iplligenia in Aulidaeitata hodie aion ibi comparent, ex alia bisus tabula διασκευs d sumta suisse. Sintile est Prologi iiiiiiuna in altera Iphigenia, m-λ- ό Ἀντάλειος εἰς Πωαν μολων θοαῖσιν ῖπποις, οἰνομάου γαμεῖ κόρην, 'Eξ ης 'Aτρεῖς ἔβλαστεν 'Aτρέως δὲ παῖς Μενέλαος, Αγαμέμνων τε. Cf. etiani Ionis initi iiiii, et Hui culis Furentis; item Archelai, Meleagri, Phaγxi, Telephi. 152. Πάλιν ἐύορμάσεις τοἰς χαλινούς. Lego, Πάλιν ἐυρμα, σεῖε χαλινους. Sophocl. Ueou. 712. ἡνίας χεροῖν Εσεισαν. 335. Boύλομαι δέ σ' ἐξελέγξαι ' καὶ συ μήτ' ορής υπο

Conjicio, oύτ' - α ἐκτενῶ λίαν ἐγώ.

242쪽

855. correctionem amplector, nisi quod Πριάμου 187το πεδίον et ἐμαλησοις legendum putein. 563.-ύποστρέψας λέλησαι μεταβαλων αλλας γραφάς. ge, uι θας. olbiter corrigo Alcest. 196. ου πότ' ἐκλελή--αι; cum interrogatiosae. Vulgo o AOP ἐκλελωεται. 407. Sυνσωφρονεῖν σοὶ βουλομ', ἀλλ' ου συννοσεῖν. Cuni

hunc verium tentamn ad Aesolavii Tliel . 469. Vecta in ortuo sa-ciebam. Nescio qua oscitarati a Porsoni notain Praetereideram. Pli

tarctii locunt tardicat eliani Ersurcitius ad Sophocl. Ajac. p. 514. qui plura loca ubi iliphulongus et i litur sanare telitat. In Aescho versu Iera iubet, Καὶ δη πέπεμπται, κόμπον ἐν χεροῖν ἔχων. In hujus labesao v. 1142. legit Πάντ' οἶδα, καὶ πεπύσμεθ', α συι fiatις με δρῆν, uti cora igit etiain Elmslcitis. Equi leni nescio

annon diplithongus αι cum seque lite a Crastia emicera possit, ct

579. EDθηλοι δὲ τρέφοντο βόες '

243쪽

ηὐὲ θόρυβον, μηδ' ἔκπληξιν

ταῖς 'Αργείαις ξεῖναι ξείναις παρέχωμεν.

607. ορνιθα μεν τόδ' α&ιον ποιουμεθα, Io σόν τε χρηστόν, καὶ λόγων ευφημίαν. Mallem G σόν γε χρηστόν. 671. Ἀα γέ τ' ' Ου χρη τοι τόδ' εἰδεναι κόρας. Edidit Gaissorditis, paruin ex Marictandi emeti Ialion , Ἀα δ'' ου χρη τοιάδ' εἰδέναι κόρας. Sed legetulia ui puto, kασον Ου χρ. Oroat. 627. σον. Hippol. 521. Εασον, ὼ παῖ, ταυτ ἐγὼ θησω καλῶς. Aesch. Proindui. 340. Καὶ νυν ἔασον ' μηδέ σοι μελησάτω.677. λλω σε λλον, η με, του μηδὲν φρονεῖν.Leviter corrigendinia, Zηλῶ σὲ μἀλλον η 'μὲ, του μ. p. 813. Μενω 'πὶ λεπταῖς ταῖσδέ γ' Ευριπου πνοαῖς. Lege ταῖσιδ' Ευρ.189 885. 'u' ἀγάγης. Ut duceres. Scribe ἀγάγοις, ut supra 709. D' ηθη μη μάθοι κακῶν βροτῶν. 4. H τε λεχθειση δάμαρτι σῆ.' μάτην μὲν, ἀλλ ομως

κἀγώ, τηλόθεν μὲν, ἀλλ' ὐμως.

961. Ἐν ευμαρεῖ τε δραν τε κοὶ μη δραν καλως.' Lego' ευμαρεῖ δέ. ceteruin hinc confirmatur Cantem lectio

in Aesesyli Theb. 1074. φάτω τε πόλις καὶ μη ὁράτω δευς κλάοντας Πολυνείκην.1009. υκουε δη νυν. Scribendum dη νυν, ut in Orest. 231.1179. Aristoph. Ran. 372. Ea deni conectio fiat infra 1145. Suppl. 857. Iph. T. 753. Cycl. 440. Hel. 1041. Ion. 1539. Hexo. Furi 1255. Sopli. Electae. 947. 1016. υν δ' αντιβαίνη. Leviter eorrigendum ad norimun

244쪽

χωρεῖν.

την σην τε καμην παῖδα.

ου πρέπει.

Lege Πῶς δάκρυά σοι Λωσομεν άμέτερα; Aescit. Theb. 1066. Πῶς τολμήσω μητε σε κλαειν, Μητε προπέμπειν ἐπὶ τύμβον;

1210. ουδεὶς προς τάδ' ἀντείχοι βροτῶν. Recte et acuta Elinsteius gυτερεῖ. Vulgatuin Dustra tuetur Herinan n. ad viger. p. 784. collatis Sophocl. Antig. 604. τεῖν, Ζεύ, τίς ἀνδρῶν ύπερ- βασIo κατάσχοι, ubi linguae ratio Postulat κατάσχη, quod habet m. E. Electr. 800. ἐπείπερ -κ ἐμου καταξίως Πραξειας. Ei lar sua ex Cod. Ierieris. κατ' αξίαν. Sed lege curat Bosteo καταξι' ἄν. Maeli. Clioepit. Si 4. τι ψέξας τυχοιμ', ἄγκαθευ οὐρίσας. atquL haec in ipsius Hermanes conectio dixerim, an conruptio 3 ibid. 590. -' ὐπέμολμον όνδρος φρόνημα τίς λέγοι; ubi legei Huni λέγ3. Uversi modi ubique confunduntur. Sopthocl. Mac. 921. dudum emendavit Walcesieldius.

IPHIGENIA IN TAURIS.

245쪽

191 Similia sere secum reputat Medea, εἰ ληφθήσομι ὰσόμους υπερβιάνουσα καὶ τεχνωμένη, Θανοῶσα θήσω τοῖς ἐμοῖς ἐχθροῖς

γέλων. 113. 'Oεα δέ γ' εἴσω τριγλύφων, οποι κενον, χέμας καθελναι. Conexa dudum in censura quadam a rite scripta, Ορα ειγεῖσα τριγλύφων . collatis Oi est. 1586. 1635. Phoeniss. 1196. Et

vere quidem Cori exi.

21. Πεσεῖν ἄχρηστον θέσφατον. I.egendum puto ἄκραντον. Alexandrae fragm. Ἀκραντα γάρ μ' ἔθηκε θεσπίζειν θεός. 144. ως θρήνοις ἔγκειμαι. Lego, 'sὶς ἔγκειμαι θρπνοισιν, ut versus sit paroerniacus e spondeis constans; et iii v. 155. pro οἰμοι φροειδος γέννα, lege Ω μοι μοι φ. r. 252. Πως δ' εἴδετ' Δύτους, καὶ τυχόντες εἶλετε; Ibegerim potius, Πῶς δ' εzλετ' αυτούς; ποὐ τυχόντες εἴδετε; Quod Minatur a v. 256. 'Eκεiσε 'πάνελθε, ΠΩΣ νιν EGETE; 265. κἀπεχωρησεν πάλιν. Iano κάνεχωρησεν, ut in Incerti Bhes. 775. κἀνεχωρειτην πάλιν. 31 l. 'Aφρόν τ' ἀπέφα. Recte ac ratissimus Elinsteius Aris'. corrigendus est Sophocl. Tracluia. 680. Mφη κατ' ἄκρας σπίλα-

doc, Pro Καὶ ψῆ. 331. Κυκλω δὲ περιβάλλοντες, ἐξεκλέψαμεν--Quis non videt Iegendum περιβαλόντες λS58. Πν ἐνθάδ' -λιν ἀντιθεῖσα τῆς ἐκεῖ. Baete se habet constructio, θεῖσα ἀντὶ τῆς. Ησe. F. 646. TMηβας ἀντιλαβεῖν. 456. 'Au' οιδε χέρας δεσμοῖς διδυμοις

Συνερεισθέντες χωροῶσι, νέον Προσοφαγμα θεj. I.ego 'Au' Οχε χέρας δεσμοῖς δίδυμοι Συνερεισθέντες χωρούσι νέοι.264. δισσους νεανίας. 264. δίπτυχοι νεανίαι. 242. δίπτυχοι νεα- νέαι, θεῶ φιλον πρόσοφαγμα.

Responsum Psalli adsigno. ori, δεικτικῶς, ut aiunt, Pontiam, ut iii Sophocl. Oed. C. 138. 'in' ἐκεῖνος ἐγω.

246쪽

IN IPHIGENIAM IN TAURIS. 24s

558. Πατρος θανόντος τvνδε τιμωρουμενος. ' 192 Tnuleius ait se, nisi a Viugatis nimis longe itistaret, eo ecturaim se aba τιμωρουμενος. Milti qui sein probabiliter colligore via deor αντιτιμωρουμενος. Supra 35T. 7ν αυτοὐς αντετιμωρησάμην. Electr. 849. Φoi εα δε κατρὸς αντετιμωρησάμην. Subaudiendunt alitein xsede, quod eX glossentate in textuin irrepsit.

'Aμπτάμενος φυγll. 'Totus toma sic constituericius videtur:

οτι δόμοισι τόνδε ξυνομαίμον' ἐξεθρέψω τμος 885. Πότερον κατὰ χέρσον- Frequentior est in hujusmodi antereogalionibus numerus PIura πότερα. Supra 97. πότερα δωμάτων προσαμβάσεις ' βησόμeσθα; 896. κόρον ἄπορον ἐξανυσας. An legendum reόρ--απόρων Θ Vide Aesch. Prometh. 59.

φοι πόδα Ιαπώυτος. Aesch. Pers. 369. εἰ μόρον φευξοίαθ' H-ληνες κακόν.1010. υξω δέ σ', ηυπερ μη αυτος ἐνταυθοῖ πέσω. Pro ἐνταυθοῖ Uuisleius ad Aristopla. Acharn. 152. conjicit προσθεν. Posset etiam legi ἐν τούτω. ceterum cum Aldus exhibeatηνπερ καυτὸς, corrige, ην μη καυτός. 1025. Ως δη σκότος λαβόντες ἐκσωθεῖμεν ει; Lege ἐκσωθῆμεν. Ρarticulae ῶς αν coniunctiona postulant, quod193 alitii notavit Eluisleius. Vid. infra 1067. Alc. 740. Ion. 77. Aesch. Prom. 675. Choepti. 554. Sed toturn Versum Iure, ut Opii Or, orixti MarkIaridus. Particulae ως δη , sic positae, haud mi ira i Veniuntur, ώς δὴ-αν, nusquana, si bene memilii 1049. Πείσασα μύθοις ' ου γὰρ ἀν λά- μι σφε. Pro σφε, Ma landus γε, Aldus σε. Sed lage νιν.1055. N δ' ἄλλ' ἴσως απαντα συμβαίη καλῶς. Mamandi correctio. ως αν πάντα, ae iii ossicit. Vexte, Munere trinae Hae turn ovi eoualla risu.

247쪽

1211. I. μηδέν' εἶς μιν πελάζειν. θα εο γε κηδεύεις πῶλιν. L Καὶ φίλων δ' Ουδεις μάλιστα Uinsteius conjicit καὶ φιλων δ' ου δεῖ μάλιστα. Mihi quidem pro habilius videtur καὶ να- μηδεὶς μάλιστα.1218. μηθεν Editoros stare passi sunt pro μηδὲν, et in v. 1239. 7άννυται Pro γάνυται. In Cycl. 502. --υ γάνυμαι δὲ

249쪽

in Je edition os 1802. Die principat hero os ille piere,

250쪽

,, A trisystibis pedibus trii ci Graeci maxime abstinuerunt, a quamquain eqam in PBri sede, sed adamodum raro, M apaestus vinvenitur. Idque et hephaestio notavit, et nuper Brunctius densendit ad Soph. Oed. Col. 371. 1169. Philoct. 491. Vido Asen schyli Prom. 353. 354. urate Iines os Aesctyliis quoted in iliis antedi Iuvian Passage,

variation in Eurip. Herc. 611. Καὶ θηρά f εἰς φῶς τον τρίκρανον