Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

발행: 1847년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

νοιαν, τὰ δι--αδειγματα ... καὶ ἐκ των ἐωντων καὶ ἐκ Φrῶν ωοιων φέρειν εGrι, τὰ δε τεκμηρια μόνον ἐκ των πω τοὐλίγον καὶ την πρώοιν ἐναντίων συντίθεται καιμην ἐν νομα τεκμηριον ταυτην την διαφορὰν ἔσχηκεν, ου τι ἐν τεμορι--πὶ τον λόγον καὶ την πραξιν ἐνωμτωσις ἐπι , το δ' ἐνθυμημα καὶ τὰς περὶ τὰς ἄλλας δίας Ἀεναντιώσεις ἐξείληφεν η καὶ διίr τὼ μεν εκμήριον ουκίν' μιν ἐστι λαμβάνειν ἄν, περ τὰ πράγματα σιτους λόγους ἐναντιωσίς τις πάρκη, το δ' ἐπιθημα που λαχμεν-ών τε ποριζεο ι τοῖς λήγουσιν γνωμαι δ' ἐνουμημάτων διαφωουσιν, ἡ τὰ μεν νουμήματα μόνον ἐκH

ἐμφάνιζειν. τὰ δὴ σημεῖα των γνωμῶν κάντων προειρημένων ἁπάντων τ τη διαμ πισιν, ου τὰ μεν ἄλλα, τα ροιν ἐμποιεῖ τοις --- , των δὴ σημειων ἔνια καὶ,

52쪽

m ANAXIMENIS

σημείων πολλὰ ραδίως εστι ποιήσασθαι καὶ μὴν ἔλεγχος σημον ταυρο διαφέρει, διότι των μῆν σημειων ενια μόνον - noui ovi -οντας, ἔλεγχος ὁ πες τὸν μῆ- ρειαν --ει τους κοινοντας. στε τὰς με των λόγων

καὶ των πράξεων πιστεις Δέ τέ εἰσι καὶ Θεν αυτώνευπορησομεν καὶ τίνι ἀλλιηλων διαφέρουσιν, ἐκ των προει

55쪽

πως τοῖς προειρημινοις μετιόντες λήγειν ψπορήσομεν

Συλλήβδην δὴ τὰς πάσας πιστεις δη, καθάπερ πω

θέμεθα, διεξεληλύθαμεν καὶ δεδηλώκαμεν υ μόνον νικάστη αυτῶν δυναμιν σχηκεν, αλλ καὶ τι λλήλων -- φέρουσι - πῶς αὐταις χρηστέον - δ' - των - λαι- α των πιών δών ἐστι, και παρα πάντας τους, ολόγους χρήσWα γίνεται, διδύσκειν ἐπιχειρήσομεν. oκατάληψις μεν όν ἐστι, δι ης τὰ τε των κου 18όντων ἐπιτιμήματα καὶ τους των ἀντιλέγειν μελλύντων

λόγοις π καταλαμβάνοντες περ --μεν τὰς ἐπιφερομμένας δυσχερειυς πιι τὰς μιν --κουόντων ἐπιτρον ,σεις δε χρη προκαταλαμβάνειν' - δι τινες μῶν

56쪽

M ANAXIMENIS

57쪽

γοντα νικαν, μας δε υτως ἐναντίως γινώσκειν περὶ του-

δρυς δικάζειν, ἐπὰν ὁ ἀχούσωσι, τότε πο- ὁ τι ἄν ἐθέλωσιν. ἐὰν δὲ τ αλπως - η μη τοῖς κρινο- ὰλλα αυτ ἐπιπληξον τὼ ἐν γαρ κειρ'οις ἐπιτιμθν ὀργὴν ἐργάζεται, το ει αττῶ ἐπιπλῆξαι καὶ λίγειν μαo- κιναι συγγνώμης ποιήσει τυχεῖν. δεῖ δὴ κει μῶσθαιτων κρινόντων εὐμενῶς --- - - του λόγου, καὶ μὴ αερὶ ν μέλλουσι κρυβδην την ψῆφον ὀρειν, ὁ την

59쪽

τους κριτὰς και ποι τους ἐναντιους, νε δια τούrων. ο- ματα δέ ἐστιν ἐν τοῖς λόγοις ἁ παοὰ τῶν κου 19όντων οὶ λέγοντες αἰτοειται τουτων δ' ἐσH, H αδ ιατ ει δικαιοι δικαιον μὲν ον ἐστι το τε προσέχειν τοῖς λεγομένοις αὶτεῖ- πια μετ' ἐνοια ἀκούειν, δικαιον δε

παρὰ τους νόμους ψηφισα αι, και τὼ τοις ἀτυχήμασι συγγνώμη χειν. ἐὰν ὁ β παοὰ Ους νομους, αδικον ἐὰν δε μή, δικαι-I τὰ ἐν οὐν αἰτήμιχτα -- ora, διειλόμε- δ' αὐτῶν τὰς διανοο , D'-δότες τό τε δικαιον

σομεν.

60쪽

ἐποίησαν μοι, - σανε ι ἐν σαν μας πρότεοι ἐγκαταλελοιπότες , ἐξηλάγχοντο ει - τὴν πόλιν μον

προτέρους τὴν συμμαχιαν, και πρῶτον ἐπιγεμήνους ημῶν, in ora noος αὐδα-νων ἐπολεμοίμεν, και μάλιστα σπουδάσαντας ἐξαν απιδι-- τὴν πολιν μων - , ουν

ἐκ προαιρέσεως μῆν ουτως ναμνήσομεν, ἐξ ἐπερωτήσεως δε -- τον τρόπιν Ἀδέως δ' ὼν αὐτῶν--ιμην, δια τι- τὰς συντάξεις ωι -- ἀποδιωασιν - γαρ ς πω -

SEARCH

MENU NAVIGATION