Eusebii Caesariensis opera, 1

21쪽

PRAEFATIO. reperi. Accesserunt variae lectiones ex icta arili Montacululibro descriptae, quaruna nailai copiam ali piant semiis secit I . Morelliis, O μακαρίτης, ii liliopola regius ii si cum in aliis Iton conteiunenula, titui in lacianis i iiDusula in explenulis seroprii ecipuo. Cod ex Parisinus priori quo Stepta in una ustini esse licit, est soricisse . n. 467. - quod ex scriptum aD Vigero aena oratis tui codici propriis recte collegit Vols-fius i. c. p. 104. - alterum, Pio ipso Pio die Steplianuiniistin esse non anim ut vertit, non ili una esse quani Paris in una

E. n. 468. scripti irii litii eo lici propriae plurimae tacent, litas ligerus in annotationibus ex altero nis.' at tu Iit viamini exena pia collegit Volssilis i. c. p. 103. velut p. 1 a. θειον illi reli iiii in ne θείων . 105b. και ἐρ0 oniis sum.

pr εκκαλει. Denique o lex Montacti tu, quena passim naena Orat Vigenis i leni est mi Parisinius C n. 466. de Io naia enadiit, itationein extimunt non solun lectiones ex lio codice aena oratae, sed etiam loci nonnulli illa secti ex eo a Ugero expleti, velut 15. p. 832 c. ἀγνοουσιν, και ταυτα εργάζεται περὶ ψυχqν - α δυναται. p. 833la. ψυχη διῆλθε. p.

83 4 c. verna inter ἄρα και νου posita το κρειττον και τέ- ραν φυσιν χον σώματος και νεργεία ον δεί πρότερον ἄγει, nimissa in aliis liliris lilaratio anus priore ait alteria in a Deri cante Piona o lia alii)i luo pie apti l tisolbitina in codiciter ITomini ivpollieticorii in correctiones delitescens, παρ' Ἐγησίνου, iae veris stina est, nisi quod servat o scri Derode De Dat παρ' Ηγησίνου, --. Carneadem autem SueCOS- Sorem scholae Hegesini filisso novinnis ex Diogeno L. aertio

4, 60. παρὰ δὲ Ευάνδρου διεδέξατο γησίνους Περγαμηνὸς,

ἀφ' ου Καρνεάδης cuius testimonio quum nune Recedat 11- naenius, non ilia Ditanditam 1in leniens Alexandrinus ni emora lixpsus sit, quum egesilaum appellaret Strom. 1. . 353.

Rράντορος δε μετέσχεν Αρκεσίλαος, ἀφ' ου μεχρι Ἀγησιλάου ηνθησεν καδημία η μέση εἶτα Καρνεάδης διαδέχεται Ηγησίλαον καὶ οἱ ἐφεξῆς.

22쪽

PRAEFATIO

bus omni latis peceat uni, velut . p. 385 a. vol. 1. p. 448. 7.e l. nostrae in vel bis nilonis is lavi, εν τοις υσι τ μεν εἶναι δραστηριον ὁ ων λων, ut, post voca Dulii in Pασrq- ριο sigri posui lacunae sic ex Philone explendite. τοῖς 0υσι το μεν εἶναι ὁραστηριον- ιτιον, το ὁ παθητικόπικαι τι το μεν ραστηριον τῶν λω etc. T. p. 345 11. Vol. 1. p. 401 16 in excerptis ex Melli auli p. 61. e l.

L υλης γεγονέναι λέγειν τω τα συνθετα μ' οἷόν τε

ενος ποίου την συστασιν χειν, tili origo ei roris non ii-niis nati nisesta est qua in paullo post p. 346 D. p. 402 20. in

ex Mettio li p. 61. supplentia τα ε λης μέρη ναιρετικὰ&λληλων στίν. Georgii Trapezuntii interpretatio Liatilia libi i lini I-XIV., luae Venetus tantiit a. 1470. et eoileni proxiino pie secillo saepitis est recti sa, iusti vix ills est, hi uni interpres non Oluui co liceriistis sit infiinae aetatis sei etiani veri, scriptorismi lenito resec; itulo inlitan lo incredi Diti licentia interpol iverat. De ro post alios recte tu licavit . . a Dracitis, pii te Georgio haec scripsit in Delectu Aro timentor ιλλι et Syllabo scrip=oi in pro emtate religionis cirristianae p. 72. EuseDii Praeparationen Evangelicii in Latine orti et Nicolii V Pontifici in sciripsit eo i*uis hapegii iiiiiis, ei cultis

interpretati tinent alii naanca in ac consti salii esse inelit mae-

iiiiii ab eo Hatiti sole Geomiis p. 375. et Pola vitis XIV. 11.lle liciti natione . . miseruntius Latina Siιu erSion noutun Etιsebio lucem attulit utin eo foede laniando, addendo ac depravando irιSimn de se querelam posteris reliquis. Conseimus neri Bibl. p. 231 b. sem vii integrauia in aece latur uni se promisit non versionem suaui ut legas T. XVI. I inimi Veneti Giornale dae leuerati restalia p. 23 . Vos- si una te nisi Graecis p. 70. Iuditu uirile dicitas interpretilius p. 292. et Io Bainoliti censiti an Apocrupli 0riina iiDromini tona. I. p. 803, Prositetur taliten Trapeguntius in Epistola a lNicolaum V se non abs pie linis iussu lime lana ini SisSe, piae enape haeresin olerent. litore sentibus, inquit tuo

23쪽

PRAEFATIO. NSSi antputatis, rogas soli1 viodo Latinis hominibus hac traductione obtulimus. Seii iii Graeca una eius versione contii terit, videt, it una gigantis saepius etia in Onu in semen ab lioc interprete reiectuna Atque, ut recte igerus, intuerprete de magis commendari solet quam pietas. Priusiit Latina riapeguntii versi Venetiis per Nicola uincienson 1470. sol. cum lio octastic norantonii Comiargani, piod lia Decetialia in uil. Aprosiana p. 406. et in in iis inen late aptu Micliaelein IIvitta ire T. I. Annal. ypograpta . p. 7. Ariis hic es dei splendi' misabile nomen, siιod fama auctores auget honore eos. Hoc senson Venelaoicolails in urbe voluvie rPrompsit cui feliae Gallica terra paren S. Scire placet temptιm Matur Christophor Dum

Duae erat; aepia animo musa retecta Suo St.

9uid mastis artiflcen pete rei Duae Christus et auctor'

Vi lit et ilice in per Leontiar luti Auri. 1473. MI Tarvis li1480 sol Venet. 149 T. Hageno ae 1522 4. Parisiis 1534. Colon. 1539. sol et inter iis eliu perii Basil. 1542. 1548.

I Editionem Venetain anni 1470 alia irae cossit hilitio perpaucis Visa, cui iis exeinplar in Bibliotlieon cadenaica Lipsiensi exstat Prodiit ea sine loci, anni et typograpiri nota, sed Coloniae impressa in osse a lorico ollio ex literarunt ornati Gotirica colligi potest aciem mi idem typo -gmiplius usus est lutina n. 1473. Rou. de Diei sermone excuderet de quo dixit IIuiqesius ut Fabricii tui. r. Vol. 7. p. 344. Paginae Sunt Diperiitae, versus columnae cuius uiae septem et triginta. Incipit, nullo praemisso titillo, fol. 1. a inscriptione Etιsebi/ι ptiphili de Minoetica preparacde ex reco in latin ira stati s incipi felicuer. Ea lom veru in fine ultina folii subscripta lint, nisi quod illic et D incipi vor Duin explicit suus titutuna est de Alint Vero ii attuor quae ex editione Veneta a. 1470 FnDricius naeuiora itistic na. In editione Leontiariti Auri. a. 1473. Pri- Intina tantum quartiina Nie disti clion legitur.

24쪽

XVII

1559. 1570 sol et Paris. 1581 sol sed in tu,ris viattuor le-cina vorsionen supplevit Io Tlionias blaeigius, et tui scitolia etiana a libi lii Io Iac Grynaeus libriina loci nnina mi in tu in lupit ilosopnomina circa res naturales et munus partes ulissensione verit Marcus Hopperias. IIaec igitur uia iiDroriam qui Diis tolli utinaur ianu- Scriptorum praesulia, tuae quana par una sufficia iit aut genuina in operis useinani formana inni ex parie ostitu eiul Mii, non solum per se manifestuna est, sed inpranais locent xcerpta ex operit u scrriptoriana superstitiina in quilius nulla quiden reperiuntur rectius Iam in couli cilius scriptoriana illorum iiDu liodie utinaui scripta, sed naulto plura iiDramoria in et coi rectoriam non raro inter se illissentienti una, arinthium utata, quae nemo si Di persuMlebit in ossici Dus inulto aliti- Plio rivus, ex quibus usenius exeunte seculo quarto excerpta sua cona posuit, sic innia lecta suisse quoui vere alime illic intelliget ut scripturas codiciali Platonis, nilonis, Iosep ni et Clementis Alexandrini hi in collicunt Eusebiaii oriunscripturis, saepe nainini quantuna inter se discrepanti Diis cona- parare volet. Quorum vitia et interpolationes etsi non iiDficile fuisset ex codici Dus scriptor ut ipsoriin locis non paucis corrigere, tamen plerauit eo uini liuiusnao liantacta relin pienda suemini. Nan quit in excerptoriana EuseDianoruia noliis lino me vivimus usus non alius sit qua in ut scripturas diversas, sive veras sive salsas, ex iis colliganaus et tui codiciniis ii supersunt scriptoriun issoria in coin parenaus, Onan ena lianc utilitatena tolli patet si quis usu Diana e lil)ris editis coringat. Huc acce lit iloti licet in lectionibus quae nunc apti l iis e Huni reperiuntur imulta non uselbu sed librario mi in culpa corrupta sint, tanae vii l usebitis suis in o licibus legerit saepe incertia in manet, qu sua supe istites scriptoriim codices alii alias lectiones praebeant. Nec collices, ex qui laus Euse- Dius excerpta sua compos ut vitioru in nauaunes, sed parti in iisdem qui Dus codices superstites ' par lina aliis librario ruine Huiusmodi reortini exempla requentia sunt in locis PIntonicis ab Eusebio excerptis, velut 14. p. 723 a. ubi Sio pha naas edidit πάντες ξης οἱ σοφοί, quae vera quide nascriptura est, sed unita ex Platone ne ae t. p. 152 e nank

25쪽

ΣVIII

PRAEFATIO

Eusedio antiquioriina ei rorinus contantinati sueriint. His igitur rationi miis illicitis excerpta Eliselliana raro ex scriptoriani co-olicdnis coirexi nec nisi in locis quoruni de scriptura illi initari prorsus non poterat, velut in excerptis ex dialogo Maxiiiii vel potius Mettio in T. p. 339 b. svol. 1 p. 393, 1. d. nostrae tibi legellatii προς θ ερωτησιν ἀπόκριναι τηνεμq 0κεις μοι τὰς του κόσμου ποιότητα μη ξ υποκει- μενων π0ι0τητων γεγονέναι Οκεῖν. τερον δε τι περὶ τάς ουσίας ἐπάρχειν αυτάς. Ουτως χει. miae certissinatim

lialteri potest in EuseDio eodem imodo scripta suisse quo pini Mettio lilii p. 48, T. et Iann legunturi προ ερωτησιν ἀπό

εξ υποκειμένων γεγονέναι ποιοτητων; lj οκεῖ. Ἐτερον δέ τι παρα τα ουσίας παρχειν αυτάς; l υτως ἔχει. Con

τὸ επιζητησαι τί ὁντα ἐστὶν απλῶ, λη η εἶδος πολλὰ γαρ

κα ουτως ἄτοπα fortasse exci lii αν ἀκολουθήσειαν, non

putavi Eusebio esse inseretula, uuna incertui sit an in exemplari suo legerit. Locos scriptor na via os excerpsit Elise Ditis ita talauni apposuit ut nec nautatos nec conipendi factos ex itineret, se l. ut

cossicos secuso Dii ut videtur omnes πάντες ζαίσιοι σοφοί prae- Dent Tiae Scriptura quum in codice quomi Platonis inti-ouissini Clarii iano alias mi non paucis reperiatur, intacta relinquenda orat apud uso Dium, qui candor suo in codice reperisse Videtiir. Non satis cautun igitur so praelauit Gais-lorilitis ouum 10 p. 72 1, in verisi Democriti ἐπ ετεα ὀγδώκοντα ἐπὶ ξένης ἐγενήθη numeriani magnitudine sun. D- surduni ὀγδωκοντα Π πέντε mutaret, erroris originem indere potens quod liter II, oua in scriptura antimi πέντε significat, posterioris aetatis more pro ὀγδοηκοντα accepta suo rit: ouod tanto certius vide Datur uuna rectus numeraIS πέντε apud Diodoratu 1, 8 legatur, uiua locum Euseuius iniit excerpsit p. 482 D. Verula quiani idem ille numerus ὀγδώκοντα etiam apud Clemontem Alox reperiatur Strom. 1. p. 57. ex quo Democriti verna excerpsit Eusebius, multo pro Dauilius est errorem nou sollini us euio, sed leniente adeo anti Priorem, Vel a Clemento ipso commissum esse. Ex quo scutitur intactum apud utriliniue relin mi dedere G δάκοντα , itantunivis vitiosum.

26쪽

PRAEFATIO. ipse interitum ad lit, προ λέξιν vel κατὰ λέξιν, etsi inissis

non raro quae ad propositum minus erant necessaria, quo lsignificare solet interposito και μεθ' τερα . vel καὶ μεθ'

ετερά γι, και εω τερα ἐπιλέγει εἶτά φροι, καιuῆς φησι, καὶ μετὰ βραχε φησί, και πάλιν, και πάλιν φησί, καὶ πάλιν ἐπιλέγει, τούτοις μεε τερα ἐπιλέγει, καὶἰποβὰς εξῆς πιλέγει, τουτοις ὁ συγγραφευς επιλέγει, και αυθι εξῆς φροι, εἶθ' εξῆς φροι, και πάλιν προστίθησι τοι εἰρημένοις ταυτα προστίθροι τοι ειρημένοις λέγων δε και ἐπιφέρει λέγω εξῆς, ὁ δ αυτος και ταυταπαρατίθησι, et quae sunt reliquae iiiiiiisna ossi forinulae, patiiterque sinem excerptoruni significat alia pergetis verbis

μεν ουν δε ἐχέτω, et viae sunt sint ilia, ita ut nilii usquam dubitationis relinquatur quis Eusebilis ipse scripserit, tui lassii tute sumserit duod de longis quovie ex Alexa iuiro Polyhistore excerptis, quae Eusebius apposuit IX. c. 17-38. dictuni esse volo, de Pituis vanas, ut imita vi lettur, ilii Ditationes movit Magninus in Diario erit litoriina Gallico Gotιrna des Savanis a. 1848 p. 194 seli cuius displitationis sit innaaraiae est: Alexaminam Polun istorem certis scriptorii In testina0nus constat exeunte ultinio aut Christuna nati iii seculo vixisse, Zeclitelum vero, poeta in tragicum ivlaelini, cui iis senarii ducenti et sexaginta novelli de 4αγωγ ῆ Itula eorton inter excerpta ex Alexantlii Polyti istore tisistiana legi in thri probabile est seculo post 1 hristum a luna seciti ut sere Iae- liis vixisse, iton longe ante Caenaentena Alexandrintllu, quem D Haec collegit Clintonus in Fastismeuon vol. 3 p. 558.

g Secundo fere naedio Huius opinionis rationes Magninus his ver Dis exposuit p. 199. I s' est leve, contraire metit lil opinion domuot Demonstr evang. p. 49. qui carminis nutus scriptorem illum esse Egecnielum opinatus eiust viii inter septuaginta duo Veteris Tostanaenti interpretes Graecos memoratur ab riste in avercampi e tition Iosep ni vol. 2. p. 109. J, Iane mitre opinio siue ac rois naicii fondέe, mais quia id jusmi ici plutot nonoee ii Aoutenuo par es autevrS.Ceria opinion ost colle d'un indologie de Licyde, topli. . oblovno Varia Sacra Liugd. Bat. 1635. Vol. 2. p. 337. a n-quelle se soni anges, mais sana donno les motis de cur ad-ngston, Cave Hist liu script eccles Basil. 1741. t. 1. p. 86.),

27쪽

PRAEFATIO exeunte seculo secundo vixisse novinnis et a vio etecnielus Inemoratur ex quo sequitus non potuisse etecti teli carmen Alexandri memorari, sed omnia quae de eo inter excerpta ex Alexandro legunturi non nutus esse scriptoris, sed ab Eu- se Dio ipso exaetecnieli carmine excerpta et Alexandri veri is interposita esse, Paemacino luna excerpta ex Philonis, poetae obscuri, carmine περὶ των Ἱεροσολυμ ων , ex Ioseptio, die0Morhos Pol t. v. lib. VIII cap. 11. S. 27.4 371. Ion. Cnr. IV olf Bini. e Draoa, Ham D. 1715 t. III p. 420.), et plus

receni en M. Jourdain Biblioor universelle allicle Ege latet.)Ces halutes critique pensent que, si es trage dies d'stgecniel aValent, precedocles , critide Iosep ne cetiistorien, si nidit et si patriote, n'aurait a manuve de consigno dans sesouVrages une circonstanc aussi honoraulo pour a nation. M.

28쪽

PRAEFATIO. xx Iduto et Denaetrio interposita ipsa hioque non Alexan iri sunt. sed EuseDu. duae nemini frauden facient ii excerpta illa ex Alexamir viligentius consideraverit Eliseia liliae in asserendis scriptorum excerptis consuetudinem, de tua stupra dicet ni in . cognitam haueat. Sed vi leamus si tigilla. Os excerpta illaedam ex Iosep no ad Alexanulatim Polun istoren transit Euse Ditis p. 484. 24. d. nostrae, ταυτα ὁ Ῥώσηπος συναδει δε τουτοις καὶ ὁ Πολυωτωρ λέξανδρος - ος ἐν τῆ περὶ υδαίων συντάξει τα κατὰ τον Ἀβραὰμ τουτον ἱστορεῖ κατὰ λεξιν τον τρόπον - Ευπόλεμος - καὶ πῖ οὐδετρίτον Μωσῆν. post tiae nonnulla se unitere useluus ait p. 87, 29 τοσαυτα- Πολυωτωρ οις με ετερα ἐπιφέρει λέγων Ρ μετ' ου πολυν ὁ χρόνον - καρπῶσαι. φησι δε περὶ τούτου και Φίλων - και τα τούτοις επόμενα p. 488, 19. quorum postrema φησὶ δε περὶ Ου- του - επόμενα non a Alexandio, sed an EuseDio ex Plii- Ione esse excerpta opinatur Magninus, errore lanifesto, ut apparet ex proximis post επόμενα vertiis Eusebii ταυτα μὲν ὁ απὸ της προειρημένης του Πολυχτορ0ς γραφης, quae non noc loco, sed ante φησι δε περὶ τούτου και Φίλων Οllocari deDuissent, si illa φησὶ ὁ περὶ τούτου - καὶ τὰ τούτοις επόμενα Eusevit, non Alexanuta verba essent. Post Tαυτ μεν - γραφη pergit EuseDius p. 488, 21. και

γωσηπος δε - διὰ τούτων λέγεται δε ως οὐτος ὁ φρήν - ἀφ ου του βαρβάρους Σοφὰ recte Σόφακα apud

Iosepnuna λεγεσθαι. p. 489 8. post quod excerptuna aut Alexandraim reulit nis verius praemissis, α μεν ουν περὶ τουAβραὰμ ως εν λίγοις τοσαυτα παρακείσθω ' πίωμεν δεπάλιν επὶ τον Πολυωτορα μυημήτριός φησι τοὐγακὼβ ετ - λς τελευτῆσαι p. 93, 15. post tuae sic pergit Eusenilis, ταυτά μοι κείσθω απὸ τῆς Ἀλεξάνδρου του Πολυχτορος γραφῆς εξῆς ὁ επισυνήφθω και τάδε τὰ δε Σίκιμά φησι Θεόδοτος - διακομίσαι p. 496 15. Hic

iter In sallitur Magninus, olivi vel Da εξῆς δ' ἐπισυνήφθω καὶ τάδε non de excerptis ex Alexandi o adiiciendis, sed de excerptiis intelligit quae Euseuius ipse ex neodlato secerit: cui opinioni non solum verD ἐξῆς ὁ ἐπισυνήφθω καὶ τάδε re-ptigii uiat, ita nilin alius significare possunt quam prox in a

29쪽

a imolliun palillo post p. 496, 16, dixi τουτοις και τα ἐζῆς περι του σὴφ ε της αυτῆς του Πολυχτορος γραφῆς επισυνήφθω - sei etiam ipsiun excetiti initium adversatur, τα ε Σίκιμά φησι Θεόδοτος etc. uia inepte illa laesse tra particula, sl haec iiseDu verita essent, recte veto linet si liae Alexandri vel Da fiunt. Plane eoona ino lop. 497, 24 post veri a ii seuli Aκουε δε Ια και περὶ τουIὼβ ὁ αυτος στορεῖ sequuntur veri, Alexandri Mριστέας ' δε φησιν ἐν τω περὶ Λυδαίων - ποιῆσαι,V pariterque Aρτάπανος δε φησι - p. 496, 18 498, 28 et 1 - πόλεμος ὁ φησι . 498, 23. . ongii in Alexan iri ex Arta-pano excerpti in Magninus finiri rem p. 505 11. vectis ταυτα ὁ πoἀξαι περι ετη οντα ογδοήκοντα ἐννέα. post quae Luse Diiuia ipsui sic pergere. περ ὁ του ον Μώsσον κ- τεθῆναι - της μητρος ει το ελος - ἱστορει και ζεκιηλος, ο των τραγ ιῶν ποιητq et aae sequuntur sole ait illi in uni recliteli versui p. 15, 6. βαινε κραιπνον βῆμα βασταζω ποὁός. emi in laic quo Pae pluri laus ITOrit, iis se ina plici in Magninus. Prina eniim si verba περ ὁ τουτον Μώμον ἐκτεθῆναι etc. ii set ni essent, sic o Pii de-Duisset ex Inore constanti, αὐτα μεν οὐν ο Πολυχτωρ. περὶ δε του ον-ώύσo etc. Deinde non antina luertit Magninus Mosis nuntiuis formana mωος, quae iiic legitur, plane alienata esse at alis ebio, qui et in linc opere et in reli liis scriptis suis innuitis una coiistanter utitur sorina vulgari Mωσης-σεως Μωσε Μωσε etc., vel Μωυσῆς Μωυσέως etc. : inter ias scriptiiras libri aput Eusebiunt ut apiu alios scriptores plurimos vahiare solent. Alterain vero somnam illam Alexander ab Artapano sumsit, ii ea constanter usus esse videtuae. piantuin ex iis colligi potest quae an Alexandro ex eo excerpta Elisebius supra apposuit p. 498 28. - 505.12. Hinc explicari potest quod Alexander in proximis post excerptu in ex Artapanoveri is in ea usus est, nisi ab limrariis est illata, περιχε τουπον

sed al, υριστέα incipiunt.

30쪽

Μωυσον ἐκτεθῆναι et paullo post , τον Μώυσον παρεισάγων λέγοντα, licet in sequenturiis, ut, versus recliteli apponit, at vulgarem redeat Mωσῆς, qua Zecnieliis quoque constanter usus est. Denique Magninus non attendit ilvei I, και μετά βραχεα, assius useDius post Zechieli ei- sum ultiniuna ad aliti lex Alexancto excerptum transit p. 515. 7., duos alios auten eius lena generis locos Magni latis,4 tuum sententiae suae adversari intelligeret, interpretanu pervertit. Eoruna prior es p. 10, 27. ubi Eusebius post Erectiles mios iu praecedentibus ex Alexandri apposuerat versus sic pel'git, τούτοις παγει, μετά τινα τα μεταρφειρημένα, λέγων ταὐτα

με των σημείων τον θεον παρεισάγων λέγοντα υτω etc. piae Uninus p. 205. sic vertit Die Moute encore 'autres paroles is celles WιV vient sadresserra Molae Cependant adchis enumdre dans son rum les prodigesqiu dolvent rapper Mypte, et i introductileu, ui puriearnsi etc. liac a id ita annotatione Dans e passage on attribue uenertalementra Alexandre Polyhistor e Pue fut- tribue is seu Tai a quelque changement au teaete Tapres trois manuscriis de la Bioliotheque nationale, no.

466. Gaissor in C. 467. D. 468. L. I lis: τούτ0ις επάγει μετά τινα τῶ μεταζὐ αὐτ ειρημένα λέγων ο θεος le vis. 467. posts τον θεόν) ταῶτα δέ φησι ουτ και ζεκιηλος ἐν τῆ ζαγωγὴ λέγωμ περ με των σημείων τον

θεον παρεισάγων λέγοντα οὐτως. Les anciennes editions donnen λέγει eul aucii et M λέγων ό θεός. est furtout cette fausse leconisui a fuit attribuer e passage is lexandre duae omni ex parte salsa sunt. mino enim quod Magninus in interpretatione sua posuit: iter Uoute encorea'autres paroles' non poterat si inpliciter τούτοις ἐπάγει dici, sed sic vel simili alimio moclo dicetulum erat. τούτοις

θεος ἄλλα τινα μετὰ τὰ μεταξ αὐτω εἰρημένα ἐπαγε λέγων, quod quunt non legatur, patet subiectum vel Di ἐπάγει non leum esse, sed Alexanctum, uena Eusenius post alia nonnulla liae inferre ait. αὐτα δέ φησιν οὐτω καὶ Ἐζεκιῆλος etc. qui frequentissiimus pu lausetnuna usus est veri orum4πάγειν ἐπιφέρειν, πιλέγειν, ἐπισυνάπτειν. De-