장음표시 사용
31쪽
in e litione Roberii Stephani, λέγων τον θεo scriptum esse ait, si verum est de quo tu Dito, auunt init ite eo annotaverit Gais sordius non in λέγων ὁ θεο mutandum, ut voluit agninus, set librarii errorena niti uni co lici proprium esse patet, a d τον θεοi', quod in verDis proxiimis legitur, Dei raniis Pleina inoduin in verDi παρεισάγων λέγοντα in litolius coulicinus L. I. παρεισάγει λέγω scriptium. Drario at praecellen λέγων Dei rante. Alter quein dice Dani locus es p. 512, 21. ibi post versus Egecliteli sic peinit useDitis,
πάλιν μεθ' τερα πιλέγει φησὶ ε και ζεκιῆλος εν τω
ὁράματι etc. Hic Pioum Magniniis ut verna quae sunt imanifestoa fissilui πάλιν μεθ' τερα ἐπιλέγει sententiae suae ac-conainodaret, sic interpolavit vertetulo A ces commendentenis Dre en out quelque autres. tuis, Azgchiel dans son anne etc. quae non minus fictilia sunt quain illiu fautres paroles', quod loco priori ab eo illa tuni supi' notaDam. Satis ostendiisse videor exteria quiluis agniniis usus est argu naenia ita omnia esse comparata ut sententiana eius de aetate recliteli non confimnent, sed sit nititus evertant. Neque in ipsis Ezechieli versi Diis 269 mi ut pia in est quod ala uulaeo Alexan irino, qui Veteris Testamenti aD septuaginta interpretiiDus in seruionem Graeculi conversi, lectioite inalbutiis esset et aliquam tragicomina Atticonina notitiana a Deret scrini etiam ante Alexanum Potvliistoris aetatena non potuerit. Itali sic statuendunt utetur, Egecnielum vel me lio vel exeunte penultimo ante aeram nostrana seculo carmen utina compositisse, ea leni sere aetate ita an alio Ilulaeo Alexanilmno carmen νουθετικον. nunc nocrit lis nomen gerens, scriptum est:
de io legentia egregia lacOD Bernaysii conamentatio Berolini e lita a. 1856. Nam linguae me trique vitia, qui Dus recla teli
versus contaminatos ediderat Robertus Stepilantis, non scriptori, sedi librariis sunt unputetutila Eonina non pauca ex codlicinus a Gaissor lio collatis corrigi potuerunt, alioruni non dissicilis ex coniectura emendatio est, ut stetulit Frul. Diienneriis, qui carminis nullis tragulenta Tragicoriun Dagimentorul collectioni Didotianae aut iunxit a. 1846. praeniissa Praelatione, in qua inendationiana ab se factaruna, te quilius nos in An-
32쪽
notationilnis dicenius, rationem reddi sit. Ceterunt re tant de aetate huius carminis sententiam etiam L. M. Philippsoniis expositi in commentatione de Ezecniel et lillone rerum Hierosolymianarunt poeta, Berotini edita a. 1830. iam quum cognitam a Ditem Magninus, minini est ei rores quos supra notavi ab eo io uimitti potuisse. uaestionem 4 ii tena ab Licnhoritio in commentatione de Ilulaeorum re scenica in Commentat Gotting. recenti ortina ol. 2. a. 1811. aliisque agitata mole ineatro in mi Erecti teli tragoediae nam lit- res ab eo scriptas esse pririlunt lenaentis Alexandrini verDap. 414 τον των γουὁαῖκῶν τραγωδιῶν ποιητήν et Eusebii p. 5O5, 16 ο των τραγωδιῶν ποιητής - actae fuerint.
mihi inutilis ssse videtur quilui proDaDilius sit poemata laaec. ut alia multa illius aetatis, non spectatori Dus, sed lectoribus scripta suisse.
33쪽
ΤΑ ΔΕ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΛΙΜΑ ΤΗΣ ΠΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡ ΑΣΚΕΥΗΣ. α. 44 της ευαγγελικῆς ποθέσεως ἐπαγγελία . 1 p. 1. β . ἱνα προς μῶς σύνηθές ἐστι λέγειν τοις τα καF μῆς διαβάλλειν ἐπιχειρουσιν c. 2. p. 4 d. γ . Oτι μ' ἀνεξετάστως τα του σωτηρίου λόγου φρονεῖν εἱλόμεθα c. 3. p. 6 l . or μη ἀκρίτως ημῖν η περ τῶν φελιμωτατων πίστις, κατα καιρον παραλαμβάνεται . . . . c. d. p. 9 d.
ε . τι μη ανευ σώφρονος λογισμο της πατρίου δεισιὁαίμονος πλάνης νεχωρήσαμεν . . . . c. 5. p. 144. g. σα παρ' 'Eλλησι και οἷ περ της πρώτης κοσμοπ0ιίας ναγράφεται, και ς ευλόγως αυτῶν ἀνεχωρήσα- μεν c. T. p. 194. ζ . Oσα τοι φυσικοῖς φιλοσόφοις περ αρχῶν διαπεφώνηται και ς τούτων μετὰ κρίσεως ἀπέστημεν . 8 p. 224. η. τι πλέον ουδεν οι παλαιοὶ τῶν κατ οὐρανον φαινομένων αστρων θεολόγουν c. . p. 27 b. in . τι μηδεμία τις η περὶ θεῶν μυθολογία ουδέ γε ξοάνων χρυσις p. 30 l . . . Oτι νεώτερα τω βίω παρεισῆκται τα παρὰ τοι πολλοις περὶ θεῶν τεθρυλημένα p. 30 b.
' ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ Ο Γ ΦΗ Summaria naec, IIae in editionibus prioribus libris singulis emamque, sed ab Roberto Stepnano aucta et interpolata singulis captiabus prae
scripta erant recte coniuncta, ut in codicibus factum est, extabuit Gaissorditis, ad Iattuor codices ABCH consormata, quonam immemorabilis est scripturae diversitas.
23 τεθρυλημένα Scribebatur τεθρυλλημένα sed infrin
34쪽
ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ. xxv IIια επιτομ της Φοινίκων ἀρχαιολογουμενης θεολογίας, και περὶ των ταυτην συγγραψαμένων και τι δικαίως αυτῆς κατεπτύσαμεν c. 10 p. 33 la.
μετεκομίσθη, τι τε ευλόγως την τουτων πάντων απο- στροφὴν πεποιήμεθα c. 1. p. 45. β . Περὶ του νεωτερα εἰσῆχθαι τοι Ἐλλησι την παρ' αυ- 1 τοι θεολογίαν p. 52 h. γ πιτομη των παρ Ἀλλησι περ τε θεῶν κα των παρ' αυτοῖς ρώων μυθευομένων c. 2 p. 52 c. ὁ . Περὶ των πορρητων τελετῶν κα των κρυφίων μυστηρίων της πολυθέου πλάνης c. 3. p. 61 c. 15 . ίσι λογισμοις του μη τα δμοια τοι, Ἐλλησι περὶ θεων φρονειν ἀνεχωρησαμεν c. 4. p. 67 l. ς. νακεφαλαίωσις των πρόσθεν εἰρημένων . 5. p. 69 b. . Περι του νεκρῶν εἶναι τάφους τα καλουμεν αυτῶν ιερὰ τῶν θεῶν c. 6 p. 71 a.
ad 4 ποία τις ν η τῶν παλαιῶν περ θεῶν δοξα p. 73 b. θ Περι ης Ελληνων σεμνοτέρας τε και φυσικωτερας θεολογία p. 44.ι. πως ο Πλάτων περι 'ς τῶν παλαιῶν θεολογίας ἐδό-
E .. Περ της κατά Ῥωμαίους θεολογίας c. 8 p. 78 a. ΤΑΔΕ Ο PΙΤΟ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. α Περι ης Ἐλληνων φυσικῆς θεολογίας c. 1. p. 83.
β . Περι ης ιγυπτίων ἀλληγορουμένης θεολογίας
RIuninent 4, 1. διατεθρυληται, in codiciDus, ut videtur nam Steplianus hic Mao pie διατεθρυλληται. Scripturan pera simplex etiam in inferiorin temporiim scriptoribus codices toties praebent ut duplicatum infimae aetatis scriptoribus Byzantinis, et ne his quidei omnibus, relinquendum esse videatur.
35쪽
y πιτ την πῶσαν αναφορα ν της τροπικης αυτῶν θεωρίας ἐπι μόνα τα φαινόμενα κατ υρανὀν αστρα, πί τε δωρκα πυρ και τα λοιπὰ μέρη του κόσμου μετηγον α 4. p. 93. ε . τι και ταυτα πάσης πῆρχε μεστα καταγνώσεως c. 5. p. 5.ς Ποτι και η φυσικωτερας αυτῶν περὶ θεῶν θεωρίας
ευλόγως ἀναχωρήσαντες την μόνην και αληθῆ θεολογίαν
C πολλοι νεωτεροι τῶν φιλοσόφων τοις περὶ θεῶν μυ 1oθοις συνέπλεέαν αἰτιολογίας c. 7. p. 97 d. η Περὶ της παλαιῆς τῶν ξοανων κατασκευῆς . 8 p. 994. Ἐτι περ τῆς ἀλληγορουμένης Ελλήνων και Αιγυπτίων θεολογίας c. . p. 100 a. ι. Ελεγχος καὶ ανατροπὴ τῆς καὶ τούτων βεβιασμένης 15αποδόσεως c. 10 p. 103 dια. τι τὰς μυθικὰς περὶ θεῶν διηγήσεις αυτοὶ ὁια τῶν οἰκείων χρησμῶν οἱ αυτῶν θεοὶ κυροῶντες ἀπελεγχονταιεναντία πράττοντες τοι φιλοσόφοις c. 14. p. 123 a.
ιβ . υτι καὶ τὰς τῶν φιλοσόφων θεωρίας βεβαιοῖσι διὰ τῶν mχρησμῶν ἐναντία τοι περὶ αυτῶν μύθοις ἀλληγοροῶντες
ιγ. τι των αδυνατων πέφυκε τα μερ του κόσμου - τας θείας δυναμεις γοητικαῖς νάγκαις καθέλκεσθαι και διὰ χρησμῶν τοι ἐρωτῶσι θεσπίζειν c. 16 p. 126 b. 25 ιν πιτι δαιμονικῆς ἐνεργείας πάντα τὸ τοιάδε τυγχάνει c. 17. p. 1274. TA ΔΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΕΡΙΕXΕ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΗΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΠΑΣΚΕΥΗΣ. α Προοίμιον περὶ τῶν κατὰ πόλεις χρηστηρίων, και νμαλιστα διατεθρύληται τὰ μαντεια ἐν παραδόξοις δαιμό- ωνων ἐπιφανείαις, τίνι τε λόγω και τούτων κατεφρονή
β. τι τοῖς θέλουσιν ευχερες ἀποφῆναι πλάνην εἶναι τὴν περ τῶν χρηστηρίων ἐπαγγελίαν και γοήτων ἀνδρῶν ρα-
36쪽
γ πιτι ἀσύστατος αυτῶν η μαντικη και πολλὰ ψευδομενη, και τι αχρηστος αυτῶν και επιβλαβης η πρόρρησις c. 3. p. 136 d. s. πιτι μεγίστων μα κακῶν τούτων αυτῶν λευθερωσεν του σωτηρος μῶν ευαγγελικη διδασκαλία . 4. p. 1404. f. ις' διαίρεσις της καθ' Ἐλληνας θεολογίας c. 5. p. 1414. H. Oτι, ατ εαυτῶν, ἀλλ' εὐτῶν Ἐλληνικῶν παραθε- σεων τὰς τῶν ἐλεγχων μαρτυρίας πιστούμεθα c. 6 p. 142 c. Περὶ τῶν κατὰ τους χρησμοῖς πορρητων ἐκ τη Ελ-io 3 μηνικης παραθέσεως p. 1434. η χρκος περὶ τῶν λεχθησομένων . . . . . p. 143 c. θ. τ ου χρη τα λεχθησόμενα εἰς πάντας ἐκφερεινα 8 p. 144. ι πιπως θεραπεύειν διὰ θυσιῶν ὁ πόλλων προστάττει 15 τους θεούς α . p. 1454. ια πιτι υ αν εἱεν θεοὶ οἱ ταῖς διὰ ζώων θυσίαις χαίροντες α 10 p. 147 αιβ Ποτι οὐδε τῶν ἀπο γης χρη τω ἐπι πάντων θεῶουτε θυμιῶν ἴτε θύειν c. 11. p. 1494. D L. Oτι υδε ταῖς θείαις δυνάμεσι τῶν ἀπο γης τι θύειν θυμιῶν προσηκει c. 12 p. 149 d. ιδ Eτι περὶ του μη χρηνα τω ἐπι πάντων ε τῶν ἀπο γης τι προσφέρειν c. 13. p. 150b.ιε . Oτι παρανομόν ἐστι και βλαβερον καὶ δικον καιά ἀνόσιον το θύειν ζῶα θεοῖς, καὶ τι κατάραις πο- βεβλημενον c. 14. p. 1514.ις. υτι τὰ θυόμενα παρ' αὐτοις δαίμοσιν, αλλ' ο θεοῖς
ιζ . Περὶ της παλαιῆς ἀνθρωποθυσία c. 16 p. 155 a.)30 και τι μετὰ την υαγγελικην διδασκαλίαν κατελύθη c. 1 T. p. 163 c. ιη τι πονηροῖς δαίμοσιν ἀνέκειτο πῶσα η τῶν θνῶν θεολογία 164 b. ιγ πιτι μη δει τοις πονηροῖς δαίμοσι θύειν . 18 p. 166 b. 35 Oπως ανακεῖσθαι δει τω ἐπὶ πάντων θεῶ c. 19 p. 166 c. κα . ὶ ο πολλων τω πονηρῶ δαίμονι προσταττε θυ-
κβῖ λουδεὶς αλλος τῶν ἐξ αἰῶνος η μόνος ὁ σωτηρ και
37쪽
κύριος μῶν το πῶν τῶν ανθρώπων γένος της δαιμονικῆς ἐλευθέρωσε πλάνης c. 21. p. 169 b. κγ ις ὁ τρόπος της δαιμονικῆς νεργείας . 22.4 171 c.
κd . Περι των πονηρῶν αιμόνων, και τίνες ποτ εἰσὶν αυ- τῶν ι αρχοντες c. 23. p. 174 b. ΤΑΔΕ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. Eτι περὶ του πονηρῶν δαιμόνων εἶναι τα παρὰ τοις πολλοις θνεσι μαντεια και χρηστήρια και ως καθήρηται πάντα, και ἐκλέλοιπε μετὰ την του σωτῆρος 1oημῶν εὐαγγελικην διδασκαλίαν . . . c. 1. p. 178 D.
β . Π ὁ τρόπος της δαιμονικῆς ἐνεργείας . . p. 181 a. f. τι πολυσχιδὴς και πολυγνώμων ἡ περὶ θεῶν τοις
Ελλησι συνέστη δεισιδαιμονία c. 3. p. 182 b. ὁ . Περι του πονηρῶν δαιμόνων εἶναι τὰ παρὰ τοι εθνεσι 15 μαντεῖα τε και χρηστηρια c. 4. p. 1844. . Περι του λανθανουσα δαιμόνων περιέχειν στορίας τας μυθικας ς περ θεῶν διηγήσεις . . c. 5. p. 1874.ς Ως θανάτου ποιητικοί εἰσιν οἱ λεγόμενοι αυτῶν αγαθοὶ δαίμονες c. . p. 1904 20ζ Ποτι και ἐρωτικαῖς δυπαθείαις ἐξυπηρετουνται, και ποίαις καστος αυτῶν χαίρει . . . . c. 7. p. 191 Ii. η υτ μαγγανείαις καθέλκοντα και παρὰ γνώμην ἀναγκάζονται ταις ἀνθρωπίναις βουλαῖς δουλεύειν . 8 p. 1934. θ . Oτι οὐδείς εαυτῶν ἀναχωρεῖν δύνανται . . p. 195 D. 25ι. ποίαις μεθόδοις οι θαυμάσιοι αυτῶν θεοὶ τοι γόησιν ὁποτάττονται c. 10 p. 197
ιβ . Oτι οἱ δαίμονες, ους δὴ θεοῖς υπειλήφασιν, ἀνθρώπους ἐJίδαων τὰ οικείας περιεργίας c. 11. p. 199 d.
ι . τι καὶ τὰς μορφὰς τῶν ξοάνων αυτοὶ κατέδειξαν
ις τι καὶ τὸ ἀψύχους λα φιλούσιν . c. 15. p. 203 c. μιζ' Περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χρηστηρίων . c. 16 p. 20 c.
38쪽
ιη . Περὶ του καὶ θνησκειν του δαίμονας ους η ς θεοῖς τιμῶσι c. 17. p. 205 l. ιθ . Περὶ των παρὰ τοις πάλαι Ἐλλησι μνημονευομένων χρηστηρίων c. 18 p. 2084. 5 . Προς τον πόλλωνα κελεύοντα δις επτὰ παῖδάς τε καὶ κόρας σφαγησομένους ἐκπέμπεσθαι Κρσὶν π 'Aθηναίων c. 19. p. 209 b.
κα Ω πολλοις θανάτου γέγονεν ιτιος Ἀπόλλων διατη των χρησμῶν αμφιβολίας . . . m. 20. p. 104.104β . TZ κα τω Κροίσω της οἰκείας ἀρτης ἐκπεσειν πάλινδι αμφιβόλου χρησμου κατέστη αἴτιος . 21. p. 124. κγ . Ω ἐπλανων διαδεων χρησμῶν παιζοντες τους ἐρωτῶντας c. 22.4 213κd . Oτι τω της σαφείας σκότω την σφῶν γνοιαν ἐπι-
κε . Oτι μηδεν δυνάμενοι βοηθεῖν ἐν ταῖς των πολεμων συμφοραῖς ὁ αμφιβόλων χρησμῶν σοφίζοντο και ηπάτων του πρόσφυγας c. 24. p. 164. ης γε του χρωμένους αυτοι ἐξέκαιον εἰς τον κα ἀλ- ἡ ληλων πόλεμον c. 27. p. 234. κζ . N περὶ Λυκουργου του ακεδαιμονίων νομοθέτουοτ μη θεο ἄξια c. 28 p. 24 l. κη . Oτι υ περὶ σπουδαίων πραγμάτων του χρησμους
εποιοίντο c. 29. p. 226 b. 15 κθ . Οτι κοινοῖς και ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς τὰ πρακτέα συνεβουλευον c. o. p. 25 l .
λ . Oτι και ἀφιλοσόφως τὰ πολλὰ παρήνουν4 31. p. 225 l. λα. οτι και συνεμερίζοντο τοι ἀδικοῶσιν . 32. p. 220 l. λβ . Oτι και τους ποιητὰς ουδεν φιλοσόφου βίου ἄξιονω ἐπιδεδειγμένους κατὰ τὰς των πολλῶν δόξας κρίτως
λγ. ει και πύκτας ἄνδρας καὶ ἀθλητὰς ἰσοθέοις τιμαῖς
γεραίρειν παρεκελεύοντο c. 34. p. 230 a. λδ Οτι καὶ τους τυράννους ἐκολάκευον . c. 35. p. 233 a. Δ λε . Otι καὶ την ἄψυχον λην σέβειν προσέταττον c. 36 p. 233 l.
39쪽
ΤΑΔΕ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙ ΤΟ ΕΚΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡ ΑΣΚΕΥΗΣ. ci. Ot κώ δ δοκοίσιν οἱ δαίμοi/ες ε τοι χρηστηρίοις
μαντεύεσθαι απὸ η των ἄστρων φορῆς μοίως ἀνθρώποις καταστοχάζονται c. 1. p. 236 d. 5β . Oτι και το ἐφ' μῖν αναιροῖσιν, ἐξ ειμαρμένης φασκον τε και τα προαιρέσεις κινεῖσθαι c. . p. 38 a. Oτι Ουδε τοι αυτῶν αφιερώμασι κεραυνουμένοις ἐπαρκεῖν δυνηθησαν c. 3. p. 238 d. Oτι δια μαγείας φασὶ τὰ τηλειμαρμένης λυεσθαι 10 c. 4. p. 240 d. ε . Oτι και ψευδονται μαντευόμενοι c. 5. p. 241b.ς υνασκευ του περ ειμαρμένης λόγου c. 6 p. 2424. . Oπως αυτῶν οἱ φιλόσοφοι τα των θεῶν αυτῶν περὶ
είμαρμένης όξα ορθοτέροις ἀπηλεγξαν λογισμοῖς. πὀ i5
μαρμένης ἐλέγχεται λόγος. αὐτῶν Βαρδησάνου οc. 10 p. 273 b. ιά. Ω και απο της τῶν θείων γραφῶν ἐζηγήσεώς τε καιμαρτυρίας. Ἐκ τῶν 'Ωριγένους c. 11. p. 814. TA ΔΕ ΤΟ ΕΒΔΟΜΟΝ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. 25α . α περ του τῶν ανέκαθεν Ἐβραίων βίου, και Αὐευλόγως τὰς ἐνθέους αυτῶν γραφὰς τῶν πατρίων λόγων
β . νακεφαλαίωσις της παρὰ τοι ἄλλοις ἔθνεσι θεολογίας, και οῖων κακῶν-ιτία συνέστη τω βίω c. . p. 299 l, soγ Παράθεσις του τῶν Ἐβραίων τρόπου και ὀπως ἐδόξαζον περ του ποιητοὐ και δημιουργου τῶν ὀλων c. 3. p. 301 li. I. πως φρονουν περὶ θανασίας ψυχῆς και περ της τῶν σωμάτων ουσίας c. 4. p. 30 li. 35
40쪽
ε . 'Oπως φιλόθεοι γεγονότες τῶν ἀναγράπτων θεοφανειῶν και χρησμῶν ἡξιώθησαν c. . p. 303 c. ς. N. ἐκτος ησαν γουδαὶ σμοὐ πρόσθεν η Μωσέα γενέσθαι. -υσεβεια διαλάμψαντες c. 6 p. 304li. si αλὸς ὁ Μωσῆς βραίων των προ ης λικίας αυ- του φοικεία καταβέβληται γραφῆ τους βίους c. 7. p. 3054. η. Ω ευλόγω κρίσει και σώφρονι λογισμῶ την περ τῶνδε
ἱστορίαν παρεδεξάμεθα c. 8 p. 306 a. Eπιδρομη των κατὰ τους δηλουμένους βίων των τε προl του κατακλυσμου θεoΦιλῶν ανδρῶν κα των μετα ταὐταμεχρι της Μωσέως γενεας ιαρκεσάντων - 8 p. 306 i. ι Περὶ των παρ' ' ραίοις δογματικῶν θεωρημάτων c. . p. 313I,.ια Περὶ της καθόλου προνοίας καιὲ ιβ περὶ της συστάσεως και δημιουργίας του κόσμ0υc. 10 p. 31 li. ii . βραίων δόζαι περ του θεου του δη και πρώτου των ολωλαιτίου c. 11. p. 31Pli. ιδ . Περ της του δευτέρου αιτίου θεολογία c. 12 p. 320 li. Nu . Περὶ τη των λογικῶν συστάσεως c. 15. p. 324 cις Περὶ της ἐναντίας δυναμεως c. 16 p. 3184. ιζ . Περι η τανθρώπου φύσεως . .. c. 17. p. 330l3. ιη Περι του μη γεννητον εἰναι την λην c. 19. p. 333 c. υτι, φαγέννητος η λη μηδε κακῶν αιτία 5 c. 22. p. 33TI . TA ΔΕ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙ Ο ΟΓΔΟΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΙΙ ΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. u. Περι του κατα Μωσέα θεοσεβους πολιτεύματος c. 1. p. 348 a. si . ρισταίου περ της ἐρμηνείας τῶν παρα ΟυJαωις γροφῶν c. . p. 3504.7 Ἐπιστοὶ Λημητρίου του Φαληρέως προς Πτολεμαῖοντον της Αἰγυπτου βασιλέα c. 3. P. 351 . i. d. πιστολὴ Πτολεμαίου βασιλέως προς λεάζαρον τον τῶν Ιουδαίων αρχιερέα c. 4. p. 35 li. e. πιστολὴ Ἐχεαζάρου του ἀρχιερέως προς Πτολεμαιυντον βασιλέα c. 5. p. 353 li.