장음표시 사용
391쪽
De vIa Aphelais dicta - Icarii et Danai eursus teriata ne filiarui a pri cis proposito - domo Pol ori Booneta dicta - tenapio et signo Dianae Celeuilaeae et mena Oiandis laetois -- IucO Nepriani Taenarii, Dianae signo et regione Hellenium dicta - Talili si monumento - alus memoranssis sepulcris et templis etc. in laac urbis rogiona - Seiade, lini condiones trabentur - .signis Jovis et Veneris Olympiae.
ονομά ουσι, τα καλουμενα Βοωνητά ετι ' καί με ολόγος απαιτεῖ πρότερα εἰπεῖν τα ἐς την ἐπίκλησιν της 2 όδου. Tοῖς μνητηρσιν Ἱκάριον της Πηνελόπης φασὐνάγωνα προθεῖναι ρόμου καὶ ἔτι μεν 'Oδυσσεῖς εκράτει, 6ηλά εον. ἀφεθηναι δὲ , αυτοῖς λεγουσιν
μουμενος Δαναόν. Δαναω γὰρ τουτο ἐπι ταῖς Θυγατράσιν εὐρέθη, καὶ ώς γυναῖκα Οὐοεὶς ηΘελεν εξ αυ- των διὰ το μίασμα άγαγεσθαι, λεπεμπε ηη ό Δωναῖς εδνων ἄνευ δώσειν, ἡ ἄν εκατος κατὰ κάλλος ἀρήσκηται. ἁῖικομενοις δε ἀνδράσιν ου πολλῶς ἀγῶνα δρόμου κατετησε, και πζώτω τε ελθόνb εγε
δρόμον, quae ab orata onis strii ctiara abhora ebat, ex conjec ramylburgii reponere, religioni mihi non duxi. Ad rem cons Cap. 33. de signo 'Αφεταίου.
392쪽
νετο ἐλ Θαι πρωτω των αλλων, καὶ μετ' εκεῖνον τωδευτέζω, και ηοη κατά τα αυτὰ ἄχρι. τοῖ τελευταίου
τὰς δὲ ὐπολειφθείσας μένειν ἔφοδον ἄλλην μνητηρωνεδει, και ἀγωνα ἄλλον δζόμου. Αακεδαιμονίοις δε 3 κατά την ὀδὸν ταύτην ες ν, ὼς ηδη λέλεκταί μοι, τὰ ονομαζόμενα Βοωνητα, Πολυδώρου ποτὲ οἰκία τοὐβασιλέως άποθανόν ς σὲ, παοὰ του Πολυδωρου
οὐκ ην πω τότε οὐδὲ χουσου νόμισμα, κατα τζόπονδε ετι τον ἀρχαῖον άν ,δίδοσαν βους, καὶ άνδράποδα, καὶ ἁσγὸν τον ἄργυρον καὶ χρυσόν. οἱ δε ἐς την Ἱνδικην εσπλέονΤες φορJίων φασὶν Ἐλληνικων τοὐς 'Ινδοὐς άγωγιμα ἄλλα αν 'αλλάσσεσΘαι, νόμισμα δε οὐκ ἐπλασΘαι, καὶ ταυτα χρυσοῖ τεάφΘόνου καὶ χαλκου παρόν ἰος σφίσι. Tου δε Ατων Βιδιαίων ἀρχείου πεζαν εςὶν 'ΛΘηνας ἱερόν - 'Οδυσοὐς δε ἱδρύσασθαι το ἄγαλμα λέγεται, καὶ όνομάσαι Κελεύ9ειαν ρ)ι τοὐς Πηνελόπης μνης η- ζας τω δρόμω νικησας. ἱδρύσατο δε της Κελευθείας ἱερὰ ἀριθμω τρία, διετηκότα ἀπ' ἀλληλων. Προῖόν- των δε κατά την 'Aφεταῖδα, ἡρωά εςιν, 'Iοπός τι κατὰ Δελεγα ' Mυλητα γενέσθαι δοκουνΤος, καὶ Ἀμφιαράου του Οἰκλέους. τοῖτο δὲ τους Ἀνδάρεω παῖδας ') νομίζουσιν ἄτα ἀνεψιω τω Sιαράωποίησαι. καὶ αυτοῖ δεελεγός ε ν ἡρωον. Toύ- sτων δὲ οὐ πόρρω τέμενος Ποσειδωνος Ταιναζίου
393쪽
LACONICA SEU LIB. III. Tαινάριον ') δε επονομάζουσιν. οὐ μακρὰν δε 'A9ηνας
s 'Aλεξάνδρου λαβεῖν της 'Eλενης ἁρπαγῆς. Του δε
' ληνίου πλησίον TαλΘυβίου μνημα αποφαίνουσι ' δεικνύουσι δε και 'Aχαιων Αἰγιεῖς ' ὶ επὶ της ἀγορας, Ταλθυβίου και οὐτοι φάμενοι μνημα εἶναι. Tαλ9υβίου δε τούτου μόνιμα 'Τ) επι τω φόνω των κηρύκων,οὶ παρα βασιλεως Δαρείου γην τε και ὁδωρ αἰτῆσονες την Ελλάδα επεμφθησαν, Αακεδαιμονίοις μενεπεσήμαινεν ἐς το δημόσιον, εν 'AΘήναις δε ἰδία τε καὶες ενὸς οικον ἀνδρὸς κατασκηψαι Λέι ἶιάδου τοὐ Κίμωνος. ἐγεγόνει δε καὶ των κηρύκων τοῖς ἐλΘοῖσιν ες την
g) ταιναριονJ se. το τέμενος. Κuhn. hic lacutra in esse temere putat sis expletusan , quae Iationem huius cognominis reddant. Illa enim trunc tempo ris illinis fuit trita.
394쪽
LACONICA SEU IAB. III. 38 3Λακεδtαιμονίοις δὲ ε μεν ' Απόλλωνος Ἀκρείτα βωμος, χ
ες-ι δ' ἐπονομαζόμενον ΓάσηπΤον, ιερὸν Γης ' Ἀπόλ- λων δε ὐπεο αυτὸ ἱδ ρυται Mαλεάτης. επὶ δε τω πέρατι Ἀφεταίσος, εγγύτατα ηδη τοὐ τείχους, Δικτύννης ἐς ν ιερὸν, καὶ βασίλειοι τάφοι των καλουμενων Εὐρυπωντιδων '' . παρὰ δε τὸ 'Eλληνιον Ἀρσινόης ἱερὸν, . Aευκίππου τε Θυγατζὸς, και γυναι- κων των Πολυδεύκους και Κάτορος άδελφης. πρὸς δὲ τοῖς Φρουρίοις καλουμενοις ναός ἐτιν 'Αρτέμιδος ' και προελΘοῖσιν ολίγον πεποίητας μνημα τοῖς εξ Ἐλιδος μάντεπι, καλουμενοις δε Ἱαμίδαις και Mίρωνος ει ν ἱερὸν και 'Aλφειοὐ 'q) ' Αακεδαιμονιων δsτων ες Θερμοπύλας ςρατευσαμενων λόγου μάλιτα ἀζίως μαχέσασθαι μετὰ δη αυτὸν δοκοῖ Aεωνίδην.τοὐ δε δ ροπαίου Διὸς τὸ ιερὸν εποίησαν οι Δωριεῖς, πολεμω τούς τε ἄλλους 'Aχαιοῖς, ο ὶ γην την Δακωνικην τηνικαυτα εἶχον, καὶ τοὐς 'Aμυκλαιεῖς κρατη-
σανΤες. τὸ δε ἱερὸν της μεγάλης μητρὸς τιμῆται περισσως δη τι. μετὰ δε αυτὸ ἡρωα Ἱππολύτου τε ε τοὐ Θησέως, καὶ Λίλωνος Ἀρκάδος, υιοῖ δὲ Τλησιμένους. Τλησιμένη δὲ ΠαρΘενοπαίου τοῖ Mενα. λίωνος 'η θ ά ελφῖν, οἱ δὲ παῖδα εἶναι λέγουσιν. 'Eτέρα δὲ εκ της ἀγορῆς ἐςιν εξοδος, καθ' ην πεποί- gηταί σφισιν ἡ καλουμενη Σκιάς ' ), ενΘα καὶ νύν ετι
not. ad C. D. I.. V. C. II. et occiitat.
395쪽
εκκληGάζου . ταύτην την Σκιάδα Θεοδωρου του Σαμίου φασὶν εἶναι ποίημα, ος πρωτος διαχεαι σύδη- ζον εὐζε και αγάλματα απ' αὐτοὐ πλάσαι. ἐνταυΘαεκρέμασαν Λακεδαιμόνιοι την DμοΘεου του ιλησίου
'Oλυμπίων ' τουτο Ἐπιμενίδην κατασκευάσαι λέγου
σιν, οὐχ όμολογοῖν ἰες τα ες αυτὸν 'Αργείοις, ὁπου μηδε πολεμησαί φασι πσὸς Κνωσίους.
De memorandis prope Sciadem - templo Proserpinae Sospitae et Carneo domestico dicto - Apolline Carneo signo Aplaetaei et aris deor in Anal,xilioriarn templis Duis Coloniatae et Euanendi ac Pleuronix ieroo - templis Diaonis Argivae et Hypercilinae aesigno Diaonis Veneris - Heloemocle et
Hipposthene.. ΓΙλησίον δε ες ι μεν Κυνόρτου του Ἀμύκλα τάῖος, ετιδε και Κάτορος μνημα, ἐπὶ δε αυτῶ ') και ἱερον πεποίηται. τεσσαζακοςῶ γάρ ἴς ερον ετει της μάχης
ex ejus carminibus versus lauis dat.
396쪽
LACONICA SEU LIB. III. 38sτης πρὸς Is αν και Αυγκέα ') Θεοῖς τοῖς Τυδάρεω
παῖδας και οὐ πρότερον νομισΘηναί φασι. o είκνυται πρὸς τη Σκιαδι και 'lδα και Αυγκεως τάφος. κατὰ μεν δη τοῖ λόγου το εικὸς ἐταφησαν εν τη Mεσσηνία, και οὐ ταύτη. Mεσσηνίων σὲ αι συμφοράι και ό χρόνος, οσον ἔφυγον εκ Πελοποννησου, πολλὰ των αρχαίων και κατελΘοὐσιν ἐποίησεν ἄγνωςα ἁτε δὲ σκείνων οὐκ ειοόrων ες ν ηδη τοῖς ἐμέλουσιν ἀμφισβητεῖν.Aακεδαιμονίοις δὲ ἀπαντικρὐ της Ολυμπίας Αφρο- aδίτης ἐςι ναὸς Κόρης Σωτείνας' ποίησαι δὲ τον Θρῆκα
Θεῖν, Πρυτο δὲ ἐν οἰκία Κοιοῖ τού Θεοκλέους ἀνδρὸς μάντεως. τούτου σὲ του Κρι οὐ γεμιζούση ' τη Θυ
γατρὶ ὁδωρ συντυχόντες κατάσκοποι των Δωριέων, αυ- τη τε ἀοικοντο ἐς λόγου c, και παρὰ τον Κριὸν ἐλ9οντες διδάσκοιται την ἄλωσιν της Σπάρτης. Κάννειον 3 δὲ Ἀπόλλωνα Δωριεῖσι τοὶς πασι σέSεμαι καθές η- κεν ἁπο Κάρνου ' γένος ἐξ Ακαρνανίας, μαντευομε- νου σὲ ἐζ 'Aπόλλωνος. τουτον γὰρ τον Καρνον ἀποκτείναντος 'Ιππότου τοὐ Φυλαντος, ἐνέπεσεν εις τος ζατο πεσον τοῖς Δωριευσι μήνιμα 'Aπόλλωνος, και Iππότης τε ἐφυγεν ἐπι τω φόνω, και Δωριεῖσιν απὸ το α iδαν , αἰ Λυγκέα 3 Vid. ilat κομιζούσν , sed librI scii
397쪽
του τον Ἀκαρνῆνα μάντιν καθέτηκεν ἱλάσκεσ9αι. αλλά καὶ Αακεσαιμονίοις οὐχ ουτος ό οἰκέτας ἐς ὶ Καρνειός, ὁ δὲ ἐν του μάντεως Κζιου τιμωμενος, Ἀχαι- ων ἔτι εχόντων την Σπάρτην. Πραξίλλη ' μεν δὴ
πεποιημένα ἐςιν, ως Ευρωπης εἴη Kαονειὸς ' , και αυ- τον ἀνεθρέψατο Ἀπόλλων και Λητω. λέγεται οἰ καὶ ἄλλος επ' αὐτω λόγος ' εν τῆ Ioη τη δ ρωίκη κζανεί- ας εν 'Aπόλλωνος ἄλσει πεφυκυίας τους Ελληνας εκτεμεῖν ες του ιππου του δουζίου την ποίησιν ' μαΘόντες δὲ ὀργην σφισιν ἔχειν τον Θεόν, Θυσίαις ἱλάσκονται καὶ Λπόλλωνα ὀνομάζουσι Κάρνειον, ἰπὲρ των 4 κζανειων μεταθέντες το ρω κατὰ δή τι άρυδεν. I οὐ Καρνειοῖ δὲ οὐ πόρρω καλούμενόν εροιν ἄγαλμα 'Aφε- ' ταίου - τοῖς δὲ Πηνελόπης μνηςηρσί φασιν εντευΘεν γενεμαι του δρόμου την ααχήν. ἐπι δε τι χωρίον ἔχονς Oάς εν τετοαγωνω τω σχηματι, ἐν9α σφίσιν ἐπιπράσκετο ό ρωπος ' το ἀρχαῖο πρός τουτο ') Διὸς 'A βουλίου καὶ 'A9ηνἀς ἐπιν 'Aμsουλίας βωμὸς, και Διοσ-s κούσων και τουτων 'Aμβουλίων. 'Aπαντικρύ δε ἔτι ὀνομαζομένη Κολωνα καὶ Διονυσου Κολωνάτα ναός. πρὸς αύτὀ '') οε τεμενός ετιν ἡρωος, ὸν τῆς οδου τῆς ες Σπ- ν Διονυσαν φασὶ γενέσθαι ηγεμόνα. τω δε
Sieyonia vid. volsi Poetriar. Ne et viles, quas Rontiani Fragm. et Elogia p. 76. etc. fir tu vocant. Viae Hesych.
398쪽
1ο ῖ τούτω πρὶν η τω Θεω Θύουσουν αἱ Διονυσιάδες καὶ αἱ δεευκιππίδες 'D. τας δε ἄλλας ενδεκα, ας καὶ αὐτὰς Διονυ πιάδας ὀνομάζου , ταύταις δεόμου προτιΘέασιν αγωνα ' δέαν δε ούτω σφίσιν ηλΘεν .ἐκ Δελ- φων. τοὐ Διονύσου δε οὐ μακρὰν Διὸς ιερόν ε νEύανεμου, τούτου δε εν δεξια Πλευζωνος η'ωον. γε
γόνασι δε οἱ δεινδάρεω παῖδες τα προς μητρὸς ἀπὸ
Πλευρωνος. Tου δε ηρίου λόφος ἐῖιν οὐ πόήρω, και θ'Hρας επὶ τω λόφω ναὸς 'Αργείας' ἱδρύσασθαι δε Εὐρυδίκην φασὶ Λακεδαίμονος Θυγατέρα, γυναῖκα δε Ἀκρισίου τοὐ 'Asαντος. 'Hρας δε ἱερὸν ' Υπεαχειώρίας κατὰ μαντειαν εποιηθη, τοὐ Εὐζωτα πολυ της γης σῖισιν επικλύζοντος. ξόανον δε ἀρχαῖον καλού- σιν Αφροδιτης Ηρας επι δε θυγατρι γαμουαενη νενομικασι τας μητέρας τη Θεω Θύειν. I οὐ λόφου δε νκατα την ες δεξιάν ο)ὀν Ἐτοιμοκλεους εςὶν εἰκων. τω δε Ἐτοιμοκλεῖ καὶ αὐτω 'Iπποσθενει τω πατHi
399쪽
πάλης εἰσιν υλυμπικάι νῖκαι' και συναμφοτέ:οις μὲν μια τε και δέκα, τω σὲ 'IππOG ἐνει μια νικη τον
De memorandis in via a foro solis occallan versus, ilieatim ae Patitaniae et Leonidae sepulcris - regione TlaeOmelida dicta et mein orandis ad earn - Alichione tenapio Tlaetidis - Cerere Clithonia - loco Droinos dicto et mentoratulis ad eum - templo Aesculapii Agnitae, bi Dioscuromani Aphietelioriam signis -- de loco Platanistas dicto et certamini hiis epiret orum ibi institinis - ephebaeo et sacris, quae il)i fiunt.
Eκ-της ἀγορῶς προς ηλιον ιόν τι δυόμενον, τάφος κενός Βρασώα τω Τέλλιδος πεποίηται. απέχει δε οὐ πολὐ του τάφου το Θέατρον λίΘου λευκοῖ Θέας ἄζιον. τού Θεάτρου δὲ ἁπάντικρὐ Παυσανίου τοὐ Πλαται- άσιν ἡγησαμένου μνῆμα ἐτι, τὸ δε ἔτερον Αεωνίδου 'και λόγους κατὰ ἔτος ἔκας ον επ' αὐτοῖς λέγουσι, και τιθέασιν. ἀγωνα, εν ω πλὴν Σπαρτιατων ἄλλω γε οὐκ ἔροιν ἄγωνίζεσΘαι. τὰ δε ὀτα τοὐ Δεωνsου, τεσσαράκοντα ἐτεσιν ἴς ερον ἀνελομένου εκ Θερμοπυλων τοῖ Παυσανίου κεῖται, και ς λη πατρόθεν τὰ ονόματα εχουσα, οὶ πρός Mἡδους τον ἐν Θερμοπύλαις α άγωνα ὐπέμειναν. Καλεῖται δὲ ἐν τη Σπάρτη Θεομηλίδα χωρίον. κατὰ τοὐτο της πόλεως τάφοι των ' γιαδων φ) βασιλέων εἰσὶ, και πλησίον ὀνομαζομένη λεσχ'
Παυλ vocem κεῖται, his positam, post κεῖται auferendum esset.
400쪽
ἐσεχουσαν απο τούτου φασὶν ονομασΘηναι. Θεωνοε ἱερα Ποσειδωνός ἐπιν Ιπποκουρίου, καὶ Ἀρτέμιδος Αἰγει νέας μ). ἐπανελ9ουσι δε οπίσω 'ος την λέσχην ἐς ν 'Αρτέμιδος 'Iσώρας iεοόν ἐπονομάζουσι δε αὐ-την και δειμναίαν, οὐσαν οὐκ Αστεμιν, Βριτόμαζτιν δε την Κρητων. τα δὲ ἐς αὐτην Ο Αἰγιναῖος ἔχει μοι λόγος. Ἐγγυτατω δε των μνημάτων, ά τοῖς 'Aγιά- 3δαις πεποίηται, τηλην ἔψει, γεγραμμέναι δέ εἰσιν,
fuisse, et ab eo prornontonuin nomen accepisse , schol. reserunt ad Apollon. Rhod. L. B.
probabile est, hoc nonacia idem esse deliere, quoit Xiονιο scribitur L. IV. C. 23. , L..VI. C. II.