Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1794년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

s9o LACONICA SEU LIB. III.

λετο, ἄλλας τε καὶ λυμπιάσιν. ἐνταυθα δὲ επτἀεγένοντο νῖκαι, τεσσαρες μεν ταδίου, διαυλου δὲ αἱ λοιπαί- τον δὲ συν τη άσπιδι δρόμον ἐπὶ ἀγωνι ληγοντι οὐ συνεβαινεν εἶναί πω. 'Aγχιόνιν δὲ καὶ τω ςόλω

χώρους λέγου . Tο δὲ ἱερὸν της Θέτιδος κατα

σκευασΘηναi φασιν επ' αιτία τοιαυτη ' πολεμεῖν μεν

προς ,1εσσηνίους άῖεπηκότας, τον δὲ βασιλέα σφων 'Aνάξανδρον ἐσβαλόντα ἐς την Mεσσηνίαν λαβῶναιχμαλωτους γυναῖκας, ἐν δε αυταῖς εἶναι Κλεω, Θε- τιο ος σε αὐτην ιέρειαν εἶναι. ταυτην η του Ἀναξάν- ' δρου γυνη την Κλεώ παρὰ του 'Aναξάνδρου αιτεῖ, καὶ τό τε ξόανον της Θέτιδος ανεῖσεν εχουσαν, και ναίν/ μετ' αὐτης ἰλυσατο τη Θεωρ εποίει δὲ ταυτα ἡ Ααιανδρὶς κατά οψιν ὀνείρατος. το μεν δη ξόανον της s Oiτιδος ἐν ἀπορρητω φυλάσσουσι. Δημητρὰ δε X3ονιαν Λακεδαιμόνιοι μύἐν σiSε.ν φασὶ, παραδόντος σφώ

.κατές η καὶ τούτοις XΘονίαν νομίζειν Δημητσα. ἐς δε καὶ Σαράπιδος νεωτατον τρυτο Σπαρτιαταις ἱερὸν, α καὶ Διος επίκλησιν 'Oλυμπίου. Καλουσι δὲ Δακεδαιμόνιοι Δρόμον, ἔνθα τοῖς νέοις και ἐO ημων ἔτι δρόμοι μsλέτη καθεςηκεν. ἐς τουτον τον Δζόμον ιόντι απὸ

o ex ipso Paulania resai liere non dubitavi e κισα . Is eniim L. X. C. I s. in fine, tibi eadein de Batto habet, dicit,

402쪽

LACONICA SEU LIB. III.

εςι δ ε ἄγαλμα ά χαιον 'Heακλεους, ῶ θύουσιν οι Σῖαι- ζῶς ' οι δε εἰσιν οι εκ των ἐφηaων ἐς ἄνδρας ἀρχόμενοι συντελεῖν. πεποίηται δὲ και γυμνάσια εν τω Δρόμω, το ετεμον Εὐρυκλέους ανάθημα άνορος Σπαστιάτου. του Δρόμου δε εκτος κατά του ' Ηρακλεους το ἄγαλμα ἐςιν ιικία τὰ εφ' ημων ἰδιωτου, Mενελάου τo άοχαῖον. προελΘοὐσυ σε απὸ του Δρόμου, Διοσκουρωνιεζον και Xαρίτων, το δε Εἰληθυίας Ρ) ἐς ιν, 'Aπολ- λωνος τε Καριείου και 'Αρτήμιδος υγεμάχης ' ).Tο δε του 'Aγνίτα πεποίηται μεν εν δεξια του τορόμου , 'Aσκληπιου δε εςιν επίκλη ς ἡ 'Aγνί- τας, ὁτι ην αγνου τω Θεω ξόανον. ἡ ἄγνοι λύγος ' ) και αυτη κατὰ ταυτά εροι τη ράμνω '' . του 'Aσκληπιου δε οὐ πόρρω τρόπαιον ες ηκε ' Πολυδεύκην δὲ άναςησαί φασιν επὶ Αυγκεῖ. και δη 'θκαμοὶ και τουτο ἀποφαίνει τον λογον εἰκότα, ου --φηναι τους Ἀφαρέως πάῖδας εν Σπάρτη. πρὸς δὲ του Δρόμου τη άρχη Διόσκουροι τε εἰσιν 'Aφετα ιοι ''λκαι ολίγον προελΘοντι ἡρωον 'Aλκωνος. τον δε 'Aλκωνα λέγουσιν 'Iπποκόωντος παῖδα εἶναι. παρά δὲ

Εἰλειθυίας, qtrae script ara in Pausania potissin uini reperirilr.

is , Uterque Codex

403쪽

32 LACONICA SEU LIB. III.

s τίτην δε ὀνομάζουσι. Και χωρίον Πλατανιθάς '' εςιν ἀπο των δενδρων ' αἱ δὴ υψηλαὶ και συνεχεῖς

εἰκων Δυκούργου νόμους δὲ ἐς τε την ἄλλην πολιτείαν και ες την μάχην των εφηβων εΘηκεν ο Λυκοὐργος.

ε και εη τῆς πόλεως, Θεράπνης '' ου πολὐ άφε-ς ηκός. ενταὐΘα εκατερα μοψα των εφήβων σκύλακα κυνὸς τω Ἐνυαλίω Θύουσι, Θεων τω άλκιμωτάτω κρίνοντες ἱερεῖον κατά γνώμην εἰναι τὸ ἁλκιμώτατον ζῶον των ἡμερων. κυνός δε σκύλακας οὐδε- νας ἄλλους οἶδα Ελλἡvων νομίζοντας Θυειν οτι μηΚολοφωνίους ' Θύουσι γάρ και Κολοφώνιοι μέλαιναντη Ἐνοδίω 'b σκύλακα. νυκτεσιναὶ οε ώ τε Κολο

φωνίων

404쪽

LACONICA SEU LIB. III. 393

δρωπιν εν τω ξφηSαίω. ἐς δε την επιοῖσαν όλίγον προ μεσούσης ημέζας εσίασι κατὰ τας γεφύρας εἰς το ει ημάνον χωζίον. την μεν δη εσοδον, καθ' ηνεσελθεῖν δεῖρό ἐς ιν ἐκατεραν τάξιν, προεδηλωσε κλη- ζός σφισιν εν τη νυκτί. μάχονται δε και εν χεζσὶ καὶ εμπηδωντες λάξ, δάκνουσί τε καὶ τοὐς όφθαλ- μοὐς ἀντορύσσουσιν. ἀνηρ μεν δη προς ἄνδρα τον ειζη- μενον τροπον μάχεrαι ' ἁθρόοι δε εμπίπτουσι βιαίως, καὶ ἐς το Γοωρ ώΘουσιν ἀλληλους.

405쪽

39 LACONICA SEU LIB. III. CAPUT XU.

Do Cyniscae lieros ad Platane turn - aliis laerois, fonte Doicea. Sebrio vico Et Alcmanis, Poetae, mont mento -- teiriplo Helenae et Heri ulis ejusque odii in Hippocoontis dona vira caulis - mento Iarulis in viis a Dromo viru C. id.)ducentibus, teri plo Minervae Aηiopoenae - Hippostlienis, luctatoris, te inpio , et Martis inno compedibus vilicto - leselae, Poecile dicta, et memorandis ad eam Minonis Aegopla agae ot Neptuni Genethlii templo . Voneras Molplao dictae xemplo, ejusque signo compedibus vilicto

Id ος δε τω Πλατανιςἀ και Κυνίσκας ες ι ν ηζωον, Θυγατρός 'Αρχιδάμου βασιλεύοντος Σπαρτιατων ' πζω- τη δε ἱπποτρόφησε γυναικων, και λυμπιάσι πζω - α τη νίκην ἀνείλεaο ἄρματι. Ἐς ι δε της τοας, η παρατον Πλατανιτῶν πεποίηται, ταύτης ὀπισθεν ηζωα,

το μεν Ἀλκίμου ' , το δε 'Eναραιφόρου, και α φε-ςηκός οὐ πολὐ Δορκεως, το δε ἐπὶ τούτω Σεβρού . παῖδας δε 'Iπποκόωντος εἶναι λέγουσιν '). από δὲ Δοζκεως Ηηνην την πλησίον τοῖ ηζωου Δορκείαν, τοδε χωρίον τὸ Σεβριον καλοῖσιν απὸ Σεβροῖ. τοὐ Σεβρίου δε ἐπιν εν δεξια μνημα 'Aλκμανος '), ω ποιη- σαντι ἄσματα οὐδὲν ἐς ἡδονην αὐτων ελυμηνατο των

406쪽

39i LACONICA SEU LIB. III.

Λακώνων η γλῶσσα, ηκιτα παρεχομενη το ευφωνον. Eλένης δὲ ἱερα και υρακλέους, της μεν πλησίον του η- ου του Ἀλκμανος, τοὐ δε ἐγγυτάτω του τείχους, εν αὐτῶ δε ἄγαλμα 'Hζακλέους ἐςὶν ίπλισμένον ' τοδε σχημα του αγάλματος δια την παῖς 'Ιπποκόωντα και τους παῖς ας μάχην γενέσθαι λέγουσι. το οε εχθος Ηρακλεῖ φασιν ἐζ οὶκον ὐπάσςαι τὸν 'Iπποκόωντος, οτι μετὰ τον Ἱφίτου Θάνατον ') καΘαρσίων εἱ νεκα ἐλθόντα αυτόν εν Σπάρτη ἀπηξίωσαν καθἀζαι. προσεγένετο δε ἐς του πολέμου την άρχην και ἄλλο

'Hζακὶεῖ Aικυμνίου ') γὰρ παῖς ην, του ἀδελφοὐ του Αλκμηνης), ἀοίκετο ες Σπάρτην ἄμα υρακλεῖ. περιόντι ') δε και Θεωμένω την πόλιν, ὼς ἐγίνετο κατὰ του Ἱπποκόωντος την οἰκιαν, ἐνταὐΘά οἱ κύων ἐπεφέρετο οἰκουρός' s οε τυγχάνει τε ἀφεὶς λίθον ο οἰωνος,

και καταβάλλει την κύνα ' ἐπεκθερυσιν ουν του 'Iππομόωντος οἱ παῖδες καὶ λοπάλοις τυπτοντες κατεργάζονται τον οἰωνόν. τουτο 'Hρακλέα μάλιτα ἐξηγρίωσεν ες Ιπποκόωντα καὶ τοῖς παιο ας ' αὐτίκα δὲ ως οζγης ειχε, χωριῶ σφισιν ες μάχην. τότε μεν δητιτρώσκεται, καὶ λαΘων ἀπεχώρησεν ύτερον δὴ ἐξεγένετό οἱ τρατεύσαντι ες Σπάρτην, τιμωσησασθαι μεν Ἱπποκόωντα, τιμωζησασΘαι δὲ καὶ τους παιδας τοῖ, οἰωνου

407쪽

396 LACONICA SEU LIB. III.

Οἰωνου φονου. τὸ δὲ μνημα τυ οἰωνω πεποίηταε παοὰ το ' Ηρακλεῖον. 'lόντι δὲ εκ του Δοόμου προς ἀνίσχοντα ηλιον, ἀτραπός εςιν εν δεξια και 'ΛΘηνῶς 'Aξιοποίνου καλουμενης ἱερόν. ώς γάρ ο η αμυνόμενος Ηρακλης 'Iπποκόωντα και τοὐς παῖδας μετηλΘεκατ' αξίαν, ὼν προὐπηρξαν, ἱερὸν 'AΘηνας ἱλυται, 'Aξιοποίνου δε ἐπίκλησιν, ἔτι τας τιμωρίας οι παλαιοὶ των ἁνΘριίπών ώνόμαζον ποινάς. ἔςι δε και αλλο

ραν δε ἀναθεῖναι τον Αὐτεσίωνος τοῖ Τισαμενοῖ τοὐΘερσάνδρου οασὶν, ἡ νίκα αποικίαν ἔτελλεν ἐπὶ τηννησον, η νύν απὸ Θησα τούτου τό όνομα ἐσχ=γε, τὸ S δε άρχῶον εκαλεῖτο Καλλίςη. Πλησίον δὲ ε ν ΙπποσΘένους ναὸς, ῶ γεγόνασιν αι πολλαὶ νῆκαι πάλης. σέβουσι δε εκ μαντεύματος τὸν 'Iπποσθένην, ἀτε Πs- σειδωνι τιμὰς νεμοντες. τοὐ ναοὐ δε άπαντικρὰ πέδας εςιν ἔχων Ἐνυάλιος, ἄγαλμα άζχῶον. γνωμη σε τη αὐτη ' Λακεδαιμονίων τε ες τοῖτο ἐς ιν ἄγαλμα, και 'AΘηναίων ες την ἄπτερον καλουμένην Nίκην, των μεν οὐ ποτε τὸν 'Eνυάλιον φεύγοντα οἰχησεσ3αί σφισιν ενεχόμενον ταῖς πεδαις, 'ΛΘηναίων δε πην Nύκην αὐτόθι άεὶ μένειν οὐκ ἰόντων πτερων. τόνδε μεν εἰσιν αἱ

πολεις αὐται τὰ ξόανα τὸν τρόπον ἱδρυμέναι και ἐπὶ 6 δήη τοιαύτη. 'Eν Σπάρτη δε λέσχη τέ ετι καλουμενη Ποικίλη, και ἡρωα πρὸς αὐτη, Κάδμου τοὐ 'Aγηνορος,

δε ἡ auria. Eadem vero Demiae nonroram, quod ad linemnum attinet, s sententia,Mιae Athenieri fiunt in Victoria non alata I illor m etc. Hujus Visioliae apud Athenienses

infinitivi pendeatit. Quare tot lan eniendandum st

408쪽

LACONICA SEU LIB. III. 397

των τε απογόνων οἰολυκου του Θήρα, και Αἰγέως του Οἰολυκου. ποιησαι δε τα ἡρωα λέγουσι Mia και Ααίαν τε καὶ Εὐρωπαν, ειναι δε αὐτους 'Υραίου πῶδας του Αἰγέως. εποίησαν δε καὶ τω Aμφιλόχω

'Ελληνων δεαgεδαιμονίοις καΘέτηκεν Ἐραν επονομάζειν αἰγοφάγον, καὶ αἶγας τη Θεω Θυειν. Ηρακλεα δελεγουσιν ἱδρυσασΘαι το ιερόν καὶ αἶγας ει σαι πρωτον, ἔτι μαχομενω οι πρὸς 'Iπποκόωντα καὶ τους παῖ- δας οὐδὲν εκ τῆς 'Hρας ἀπήντησεν ἐμπόοιο ωσπερ γὰρ επὶ των ἀλλων εο οξαζεν ἐναντιουμαί οἱ την Θεόν. αἶγας δε αυτόν Θῆσαί φασιν, ἰενείων άπορήσαντα ἀλλοίων. του Θεάτρου δε ου πόρρω Ποσειδωνός τε ἱερόν ε Γενεθλίου, και ἡρωα Κλεοδέου 'q) του Υλλου καὶ Οἰβάλου. των δε 'Aσκληπιείων τό ἐπιφανεςα- τον πεποίηταί σφισι προς τοῖς Βοωνήτοις, εν άριτερῶδε ἡρωον Tηλέκλου τουτου δε και υτερον ποιήσομαι μνήμην εν τῆ Mεσσηνία συγγραφῆ. V . Προελθουσι ῖου πολυ λόφος εςὶν ου μέγας, επὶ δε αὐτω ναὸς άρχαιος, και 'Aφροσίτης ξόανον ώπλισμενος. ναωνο ε, ῶν οἶδα, μόνω τουτω και ὐπερωον ἄλλο επωκοδ'όμηται Mορφους ἱερόν. επίκλησις μεν ση τῆς Ἀφροοίτης εςὶν ἡ Mορφω' , κοηται δε καλύπτζαν τε ε- χρουσα καὶ πεδας πεφι τοῖς ποσί περιθεῖναι σέ οἱ

νο δεεων τάς πεδας φασὶν, άφομοιοῖντα τοῖς δεσμοῖς

409쪽

398 LACONICA SEU LIB. III.

σμοῖς το ἐς τους συνοικουντας των γυναικων βέβαιον.

τον γάρ δη ἔτερον λογον, ως την Θεὸν πέδαις ετιμωρεῖτο ἡ Τυνδάρεως, γενέσΘαι ταῖς Θυγατράπιν εξ 'Aφροοίτης ηγούμενος τα ὀνει η, τοὐτον δὲ οὐδὲ την άρχην προσίεμαι ' η γὰρ ἡ η παντάπασιν εὐηΘες, κεδρου ποιησάμενον ζωοιον και ὀνομα 'Aφζοδιτην Θέμενον ελπίζειν ἀμυνεσ3αι την Θεόν.

De templo ae signis Hilairae et Plaoebes, eariamque saeei dotibus, quae Lexinippides dicuntiar - ovo, quod Loda peperit, ilii se ato, atque aedificio Gaiton die o - domo Tyndari filior in - laerois nonnullis et Hercialis luctacum Eryce Lycurra legislatoris templo et sepulcris quibusdam - vico I imnaeo, templo Dianae Oritatae aesigno Dianae Tauricae - Dianae cultu sanguineo et puber in Lacedaem. flagellatione.

Πλη ον δὲ 'Iλαείρας καὶ Φοίβης ετιν ἱερόν ' ο ποιη- σας τα επη τα Κυπρια ') θυγατέρας αὐτὰς 'Aπόλλωνός φησιν εἶναι. κόραι δὲ ιεζωνταί σφι ν παρΘένοι,

καλούμεναι κατὰ ταυτα ταῖς Θεαῖς και αυται λευκιππίδες φ). το μεν δη ἐτερον των αγαλμάτων ιερω- σαμενητις ταῖς Θεαῖς Δευκιππις επεκόσμησε, πζόσωπον

copiose eg;t Salinas Exere. P. 8sa. R. et Perihon. ad Aeliani

Vi H. L. IX. C. s. IJ κατα ταυτα παιὰ θεαῖς etc.

quae Leucippi et Philodios filiae Leucippides appellabantur. Vid. Apollodor. L. III. Q io. I.

Ianum, uti admoduin crectibile est, enarrahariiri et Plorum auctor a qui biisclaira ipse Homerias, a pluminis autem ota nus perhibebatiir, docte et Disitiroci Cooste

410쪽

LACONIICA SEU LIB. III. 399

πον ἀντὶ του δεχαίου ποιησαμενη της εφ' ἡμων τεχνης' το δε ετεζον μη καὶ τουτο επικοσμεῖν αὐτην ἁπε πεν ονειρον. 'EνταὐΘα άπη:τηται ώῖν του ὀζόφου κατ- aειλημμενον ταινίαις' εἶναι δέ φασιν ώsν εκεῖνο, o τε- κῶν δεηδαν ἔχει λόγος. ὐφαίνουσι δε κατὰ ετος αἱ γυναῖκες τω 'Aπόλλωνι χιτωνα τω εν 'Aμύκλαις, καιοῖκημα, ενΘα όφαίνουσι, Xιτωνα ὀνομάζουσιν. οι- 3κία δε αυτοὐ πεποίηται πλησίον τὰ δε ἐξαρχῆς φασιν αὐτην οἰκηται τοὐς.Tυνδάζεω παiδας, χρόνω δὲ υτερον εκτησατο Φορμίων Σπαρτιάτης. παρα τουτον ἀφίκοντο οἰ Διόσκουροι, ξενοις άνδράσιν ἐοικοτες ' ηκειν δὲ εκ Κυρηνης ῖησαντες καταχ γηναί τε ἡξ ίουν πασαύτω, και οἴκημα ἡτουντο '), ω μάλιτα ἔχαιρον, η- νίκα μετὰ ἀνΘρωπων ησαν. δ δε οἰκίας μεν της ἄλλης ἐκέλευεν αυτοῖς, ενΘα αν ἐ9ἐλωσιν, οἰκησαι, τοδε οἴκημα οὐκ ἔφη δωσειν ' Θυγάτηρ γάρ ετυχεν ) οι παρθένος ἐχουσα ἐν αὐτω δίαιταν. ἐς δε την ὀςερα αν παρθένος μεν εκείνη και Θεραπεία πῶσα ἡ περὶ την πάῖδα ἡφάνισο, Διοσκούρων δἐ αγάλματα εν τω οἰκηματι εὐζέθη, και τράπεζά τε καὶ σίλφιον Τ) ι αὐτη. τάδε μεν ολω γενέσΘαι λέγουσιν. 'Ιόντι δε 4ώι ἐ πὶ τάς πύλας ἀπο του Xιτωνος, Xείλωνός ετιν η-

De quo plantarum Nenere tuis pro more eσit 'alaras Exerre. p. 3sa. Cons Perigon. ad . Ael. U. H. L. XII. C 37. 6) 'Acti inii. naui rω. αδ Male interpres Ainac Attianiis ensis heroi . Atheni reus enim hic est nonaeu proprium Spar

paullo infra, οἴκημα denotare Pararan totius aeria scit, e bLMIIum, conclave, ex re ipsa patet.

SEARCH

MENU NAVIGATION