장음표시 사용
161쪽
D. Τρυγαῖος 'Abμονευς, αμπελουργος οεξιος, οὐ συκοφάντης, οὐδ' ἐραστης πραγμάτων. Ερ. ηκεις δε κατὰ τί; Το. τὰ κρεα ταυτί σοι φερων. Eo. ἁ δειλακρίων, πῶς δ . ω γλίσχρων, ὁρας
162쪽
σπονδὰς ποιούντων' κει μεν οἱ Λακωνικοὶ
220. IIic versus in L vulgo Mor. Curio continuatur, qui diceris debilis,et aas... ut Florenii li genisu in videtis. tur, vii non anianadvertit sic iani exeu- sunt in ve uelis editt. alitis au
eloti tale, et ea mera Zaraeitii co ectura. Bene se luibet codd. scriptura, ni Filaret Natur iri r un. . Ut Ni nidio umbis fuerat.
163쪽
ἄλλα ποῖ γὰρ οἴχεται; ο Πόλεμος αυτην ἐνεωλ' εις ἄντρον βιού.
ημῆς δὲ δη τι δραν παρασκευάζεται;
το γὰρ κακον τουτ' ἔστι της Λακωνικης. eo ἰαν Μεγαρα, Μεγαo', ανς ε υτριψε σF αυτικα, ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτ υμένα.
164쪽
τοῖσι Μεγαρευσιν ενεωλεν τὰ κλαύματα. ἰὼ Σικελία, και συ ο' ως ἄπόλλυσαι. .e50οῖα πόλις τάλαινα διακναισλσεται. φες επιχεω και το μέλι τουτι τἀττικόν. οἶτος, πταοαινω σοι μελιτι χρησται 'τερ . τετρώδελον τοῖτ' ἔστι φείδου τἀττικού. παι, πται Κυδοιμε.
τί με καλεῖς; κλαυσει μακρά.εστηκας ἀργός ; οὐτοσὶ κογουλος ως οριμύς.
οἴμοι μοι τάλας ' ω οεσποτα, μων των σκορόδα ν ενεαλες εἰς τον κόνδυλον;
. . Redundat s3llaba. In impressis prono.men M. ab st. At locu in lite liabere 3aon potest sασέre, auero, tant nain si de Mnobua cla finitis sermo esset: oportet ine', ni sollite, alio. Scribe tulum i trullier
165쪽
D. ευ γ', ω πότνια δεσποιν Ἀ9ηναία, ποιων ἀπόλωλ' εκεινος, καν οεοντι τη αόλει, η πρίν γε τον μυττωτον ἡμῖν εγχεαι.Πο. οἴκουν ετερον δητ' εκ Λακεδαίμονος μετει, ἀνυσας τι δ
ΤΟ. o νδρες, τί πεισόμεσἹα; νυν ἄγων μέγας. ἀλλ' εἴ τις Φαάν εν Σαμοῖ ράκη τυγχάνει
Κυ. ἀπόλωλε γλακαι τοῖς Λακεδαιμονίοι κακος ἁλετρίωνος.
Κυ. ες ταπι Θράκης χωρία κνησαντες ετεροις αὐτον, εἶτ' ἀπώλεσαν.
Πο. ἀπόφερε τὰ σκεύη λασὼν ταυτι πάλιν ἐγὼ δὲ δοίδυκ' εἰσιὼν ποιήσομαι. Τρ. νυν τουτ' εκεῖν ηκει τὸ Δάτιδος μελος,6 δεφόμενός ποτ' ηδε το μεσημhίας' εὐο
Ampli tinni in eodem praelio, quo Cle , Oecistis suit an. s. Olbn . lxx xl x. qui diit belli deminus. vide Mauud. l. v.
cap. 1D. 287. απίφ ea se a 3. Merulosis in libris απόφoea, cluod quid sit, vel sianificare possit, ago eum ignor ut si saeto. Sinti seis φὰω ni illa sieni sieritici late locutii habere possit. Perperiana vertit Bergierus r ablue hae istia. Nibuerat, quod ablui ni cesse esset. Moreiatum, Pti H iniseuerat ΠολιμM. quodquelam conterei id uni letat, fune pMici no-ehat. Morta ratina itaque non poterat
ablui. Ista donatim intro iereti jubet, et servari, doliec pistissum fecerat. Sia Sittio initio Andriae i I in inae intro suis ferre.
166쪽
ἀπαλλαγεῖ πραγμάτων τε και μαχων, εξελκύσαι την πτῶσιν Εἰρηνην cίλην, πρὶν ε τεοον αδ δοίδυκα κωλύσαι τινά. e sἀλλ', ω γεωργοὶ, καμποροι, καὶ τέκτονες,
καὶ δημιουργοὶ, καὶ μέτοικοι, καὶ ξενοι, καὶ νησιωται, δευρ' ἴτ', ω πάντες λεω, ως τάχις' ἄμας λαοόντες, καὶ μοχλους, καὶ σχοινια. νυν γὰρ ήμῖν ἁοπάσαι πάοες ιν ' αὐού Δαίμονος. 3 Xo. δεῖ ο etπῶς χωρει προBυμυς εὐbb της σωτηρίας.
ω πανελληνες, β 2 σωμεν εἴπεο πώποτε, ταξεων ἀπαλλαγεντες καὶ κακων φοινικικῶν.
π οις τάδ' ἡμῖν, εἴ τι χρη δοαν, φράζε, καρχιιεκὶόνει. οὐ γὰρ εσb' ο πως ἀπειπεῖν αν δοκῶ μοι τημερον, πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν εἰς τὸ φῶς ανελκύσαι
την Βεῶν πασῶν μεγιστην καὶ φιλαμπελωτάτην. ID. οὐ σιωπησεσ:Y, οπως μη περιχαρεῖς τευ πτράγματιτον ΙIόλεμον εκζωπυρησετ' ενοobεν κεκραγότες; Sio
Frauira hunc lueunt tentauerat Noreias, cur repotii potise lidebatur:
167쪽
Xο. ἄλλ' ἀκούσαντες τοιουτου χαίρομεν κηρύγματος. οὐ γὰρ ην ἔχοντας κειν σιτί' ημερῶν τριῶν. . εἴλαδεῖσΗε νυν, εκεῖνον δεδιότες τον Κέρτερον,
μη παφλάζων καὶ κεκραγὼς, ῶσπερ φίκ' ἐν go' ην, ἐμποδὼν ῆμῖν γένηται, την Ἀεὸν 'ξελκύσαι. si I
Τρ. ἐξολεῖτέ μ', ω 'νονες, εἰ μη της βοης ἀνησετε.
εκδοαμων γὰρ πιάντα ταυτὶ ξυνταράξει τοῖν ποδοῖν.
αρῆγμα κάλλιστον διαφbείρητε διὰ τὰ σχηματα. X6. ἀλλ' ἔγωγ' ου σχηματίζειν Θούλομ' ἀλλ' ὐφ' ήδονης,
τὸ σκελος ρίψαντες η 6η ληγομεν τὸ δεξιόν.
168쪽
Xο. ἀλλα και τἀριστερόν τι μοί 'στ' αναγκαίως εχον. ρδομαι γὰρ καὶ γε Θα, καὶ πεποοοα, και γελῶ, 33S' ι' ἀλλον η το γηρας εκδύς, εκφυγὼν την ασπίδα. D. μηκετ ουν νυν ι γε χαίρετ' ' ου γὰρ ωτε πτω σαφῶς. ἀλλ' ο ταν λάσωμεν αυτην, τηνικάῖτα χαίρετε, και βοῶτε, καὶ γελατ'' η -
πράγματά τε, καὶ στιαῖας, άς ελαχε Φορμιωκκοὐκετ' αν μ' εύροις δικαστην δριμυν, Οὐιε Ουσκολον, ουδε τους τρόπους γε δηπου σκληρον, ἄσπερ και πρὸ του,
και πολύ νεώτερον, ἁπαλλαγεντα πιο αγμάτων.
359. Hic et sequens versiculiis, ut eos oliuatii. liu digesti et scripti sunt in B. Vulgo pateticula γαρ o nis ri. 516. Ille versiis teiruiueier trochai-rii' esse dei et, et suis nutae ilice lit pe- lihus. Viilgo soluti sinat Dulnera. quuntate togatur :
an irritui vertit vili uin viduatae scripturae. πολλα γαρ κεν σχ ns. In v. 351. naide inseria particula dia nieiciam itidem pes su nutat. Eana non agnoscit cod. 13. in quo scripturia. ut eis iidianus. ἀλλ' ἄωαλι, α, . Ioa c.
169쪽
Certissinius pereuius modus. diuites et nauim in expeditionem pros rediri vIas
ea sibi coni paralaiant: quem n ore II e quos eis ani observasse facete narrat
170쪽
ει μη τετορησω ταύτα και λακησομαι.
εἴ τι κεχαρι μένον χοιρίδιον οἶσἹα τπαο εμοῖ γε κατεδηδοκὼς, κεῖνο μη ψαυλον νομίζων τουτωt τῶ πράγματι.