장음표시 사용
291쪽
, ῶ Πωλεμ-aJ Ita hie smptor Alexandriae incipit salutare Principem, ut alter Alexatulantis Apollonius libro iv Aison. intivillicit Medeam in cliscessu
Adeo Alexandrinis ubique id in ore. Hoc autem principium usque ad versum vir publicavit primus Alexander Moriis ad isolam Iacobi , ubi ut Osisuleret lectum sibi csalogum Luciani de verbis χώρειν, υγομνειν & QM,Hειν, adclit etiam Eoc emblema Manethon tamen AEgyptius, quos dedicavit Ptolemaeo Regi libiras Ammλεσμαῖκων , ita orditur ----Quae plura posui, quo judicent , an hius conveniuantiqvitati, quantam praesert codex longe ratissimus, lectuque lisficillimus; quanquam non iPoro Manilii, qui de e deni smpsit argumento. aevum ex itylo male cod . ob etia Um-ουειμ pliai quae oriam. Sed ad renid Atqui coelex L l non
292쪽
non accedit ad Ptolentaeos; nec praeseri antiquitatem ult norem, quam scriptura declarat : sed ipsi Manethonis versiculi doceo sub Ptolemaeis se scriptos priniuria & conceptos suisse, quod plane non ne nu ab stylo istoriam septenti esse etiam lectu cissicillimum iudicit opinor ab Holstensi chir grapho, cpium ipse caput & finem modo legisset. Ita iste habuit A & Ω, quod venclitaret. I. 8. Nυκ ς άlim ἐν Ῥαα παλα-Tali assiduitate in ista urbe operabantur bonae menti, sorsin ex le bus Musei, prout easdem omnino voces habet Synesius de
απε λαξε lia x-α ωμου , φρον λδων, , , αγαμν σ3 -λλέξηπυ. Habes & similena causam.1. II. Πεάσ1ωJ Dictus hic notusque tam antiquis, quam posteriorious , atque adeo omnibus sae lis , quum iastiterint sub isto nomine scripta quaedam scribente Servio ad librum x. 2Eneid. Hunc e Ethiopes dicuntur O vi , om nimis malara m t n uater I mulo , pM m plenaves in pleniorra Mo uisu ves in Campsim vel Prasri,siquem Alectaverit , d erat. Sic hodieque in libroriim pluteis ex- fiat alii iiii l sub nomine ejus, quod videre est in bibliotheca Caesarea Lambecii r neque ullus hanc Musam tetigit , cui non celebratus sita hic Petosiris frequenter etiam adjun
Necepta, lam in citatulo iungit Scaliger in notis adsecti turn Isagogicum Manilii pag. 1 s' vi agit noster Manethon lib. v, quasi coaevus ei fuerit S anticissi-
δαῆM J Haec erat illa AEgypti ni ita venis,
poeta illi avit uni notante Scaligem ad sphaeram blandit , ut etiam nota V, 3 . his ipse aluiuando versiri illos des n- , nescio an eduos, certe dignos, qui legantia
293쪽
I. 22. Hδε λαφύροιςJ Hac ratione auget hic scriptor reliquiastin ae Graecae, quae ad nos pervenerunt , in quibus non nisi τὰ λάφυροι novimus, nedum ut λαφυρ- ditiae silerini captivae, prout hic intellexi , quum ita intelligi vortere videariir. Caeterum valde propendeo non ita scripsisse auctorem nostriini, qui sorsan cimit λαθουσκ, unde ni ipsi AEgypti; postea coPominaveriant regem suum , ut nos ci ait maximus Salmasius. Legebatur autem in MS. μινουπιν ἐτω πιντ' ηδε λαφ. Eadem praxis si iscatur voe su 236. T. 22. Κέντων μ' ιμ-a MnςJ Ita eclusi & interelatus sum, ut vers. 66. & saepius, quum ex MS. notavis κέν- αον , quod considerari posset pro κέκχου. r. 24. εὴν τύ ratri Videtur huic versui mota sitisse cliLscultas, quum in ora exemplaris se ripti adnotatum sit δωμταιmmoρρ. quasi voluisset auctor eius Eρμει- αἰανος ἰ- ιου . Sed eo superscito e potuit , oui novit vocem pri- inani facere disyllabam & pro spondaeo trabere. I. ue s. Σκορπίον κυανόχροον οι ν ΑρογJ Isto modo loquuti sunt,& passim est obvium, maxime etiam sequens in Oeo ponicis. Semel liceat huc advocare framenti Censorino ad nexi Verba cap. 3 . Mu era, cujus p-qme stina domus
294쪽
eum Virgo ct Gemini, Voreis Idra ct num , Manis So pio Aries, Iovis Sagittarim ct Piscra, Minni Catricornus Aauarius. Hinc etiam nostro interdiun vicitur vel μέλαθρον. Et quod in his Latinis primum clicitiir, tatas ii,
I. 33. Aμεαοcἰων ἐλεφαντωνJ Et hoc oriani nostris framentis Graecis epithetum , quod umpliciter reddidi Fβίου , quum & id veriun sit , Iac plana sint , quae de vitae tempore in eis ani libus sci ibantur. Ita inyenientur in hoc scriptore ἡμπιοι, μακρόοῦοι, ἀμφίζιοι , αζιοι, μιμόςιοι. Sed posset peruule - βίας deduci , .nec id minus congruo
petitio verbi eiusdem nos turbet, etsi sertne sit inconcinna,& sapie potuisset scribere χαυνουμ ον, unde vers. I 6. χ-- νωθεντες. Onanino ista velox & iterata frequentatio contin- quoque apud alios Latinos Graecosque. Crebra apud ipsum Livium, etiam ubi non est admodum venusta. Etiam repetitur ab auctore epistolae ad Hebraeos G, . & s. quanquam vix sine suspicione. Sic nostro repetitur II, 2II Vox ἡμπρες. Verbo ipso utitur D, ID. r. 8o. Κωζανεας J Ne id quidem vocabulum lio se auditiunaut Graeco olim sermoni vindicatum animadverto. Itaque commossissime his AE ptiis viderentur convenire Latini clibanarii , de quibus affatim multa viri docti ad Lampridii Alexandrum Severunt; nisi quod res illic significetur ab M nethone nostro alienissima , utpote certum militiae genus,
quum ipse aliquid urbani ac ple u opificii intelligat. Utvlequum sornacarios mihi praeberent juris Romani stagnienta in balneis operam aliquam praestantes, hos ad interpretandum adscivi, sive tales etiam intellexerit meus Manetnon , sive aliquos pani coquendo accinctos, prout Festus Pompeius ex Venio scribit Mamphulam appellari panis Syriaci genus, fluod
in clibano antequam percoquatur aecidit in carbones cineremque. Vide verba Moschopuli citata Lipsio ad Tacitum lib. III. annal. 43. Ad utrosque quidem congruit illud --περγης & qiu se linantur duo versicidi. .
295쪽
plari antiquo , ut etiam verna I 2I , quum nemo hariun
miri curiosior possit in orare quotidianum illis suisse a se, etiam ex ipso Manethone, unde & in versione Mihibui. I. 92. E 3 ρ. πῆς μη μοῖ mχ'J Vox piopria Astrologiae , qua notantur partes vel gradus signi alicujus, quam saepe tan- gunt viri cloetissimi D in Manilianis,& Sicinondus ad Sicorium aliique , & exstat in his libris paene per singulas paginas. I. Io . Kοσμη MFςJ Reddidi gubernatores, ut in nonnullis Graeciae civitatibus, κοσμητέ , κόσμοι , κοσμηταόν ς , πζω κοσμοι di tantur majstratus. Simplicite amen ornatores
intelligi possunt quocunque etiam in statu sint, mit aliquod decus assiunt publico. Sed & hanc terminationem scito hucusque reparatis literis ignotam eta. I. Iro. Καε σαχυν Nullus ambigo, quin hic versiculus. st habiturus sitani venerem apud lectores. Hanc tamen non siit .visus habere illi viro docto, cujus nianus allevit in margine basti. D. 6 -πυνὸν -νόδυρπν scio, ξειε. Haias vI, 3o . ἀκνων φαχυν. I. Is 6. Aμφι πνδας ἀμνοντ*J Hunc ad modum correxi, quum in me laia legatur αμφιπόλοα, in quo sensus non est. I. IAI. Eυο ροις πι μογν J Sic maluit noster AEgyptius, idque ei concessi , quem chebro videbis illo ι ab iti pro . eles , quod satis iratelliginu uum tamen apud. alios usurpari observes vel ἐῶ, ειτης. I. I so. H α ληνος αυχώμ ινJ Quunt sic deprehendissent in codice veteri , & tamen Viderem praecedere ανέροις ita enim Moque in eo legitii r dubius haesi, quo remedio de ret hici us tana male cohaerens sanari. Unde se itura est, ut quum editio festinaretur, ediderim in versu praecedente diductis literis ἀνέροι σ λοπι κει , ut Vides, tanquam in genere pros popoeiae..Sed quam minime curet noster numeros, tum passim patet, tum ex versibus 3is. di sequente. Denique tamen melius considerans vidi nihil tentandum esse, nisi ut pro voce , quam allegavi, reponas ete: χωμου retenta voce quini observavi in vertione. Sic enim omnino scripsit.
296쪽
I. I70. Eν πλοῖ J Superappositum nescio 1 quo cone-etore D mmiam. , quini non sequor. I. I72. Κινδυνοις, βλαcεερο, δανεισμαπιν, ὀνδ. J Periculis, xxi usuris,pen. Ita enim haec distingui debuerant, quod male in M S. considerabatur. I. I76. A. FO γ λἰιJ Quum ita res daret, voces Graecas in . versione retinui. Sed non inermini uspiam his rebus intervenire merationein vetati citius inqtae; nedum guttam ac rorem,
prout λi: usurpatur apud Apollonium IV, I sq, ubi exponitur Nihilominus in summariun serie, quae annotata est in margine, etiam dicitur APHΣ ΕN AiBI, & in praefixis principio titulis Ag limc est. xxxv. nempe capu0 AIB ΚΟΣ ΣINΟΣ ΑΥΠΑΣ ΘΟ PT BOTΣ ΕΓΚΛHMATA AENI TEI.& III, 18 Gitur Saturiavs-εις νειά- , de vi. 38i Eις λι'cα-Πυροεις. I. I 8s. -υο δοιοJ Ita dissidi literas ad unam vocem conia cretas in MSto , & in vertendo appropinquare ad ipsa Graeca volui, quum potuissem ab novi mos giniton. Sic Apollonius Rhod. Iv, Iis39. Τπεκ βελέων. Nec allici Manethon Ir, 89 χηλis. Et hiciensus posset etiam esse vel siculi 23 , cadae noviluniis ab impetu lunari. I. I 88. Miνυ Aam Maraim J Versu 2 8 maluit syntaxin variare mνυν ων α Πονοισπ Eξαmνης Mara. 1.2IT. K προκοπη ΟρεουοJ Exhibui prout in ML leges citiir, nisi quod exstabat etiam mρεουαν , quasi elisionem intellio oporteret in v ulis--. Quod qualecimque sit , ficile quivis aros at sci ibi de re -κοχης φερέουm. i. 23 o. Mήνης ἡ ἰοιο J Sic t batur in MS. contractis literis, ut solet. Eas non dubito explanandas esse Mi1 νης τ' ηελἰοιο, de quomodo intelligam , patet ex versione. Sic enim illud N praecurrit qἘκlue II, 223. Καὶ σηκων μακάρων ἰερους τε προέδνους τιμαῖα κυδαλίμους. Et hujus libri versu , s
lanae de Cybelae id alibi obtinebat; sic & in sacris AEgyptia
297쪽
braclis atq/ve hic raros sumse manu cruentat, raram alipvanibus ' viam repens ululat, laurumque linteatus senex ct me- lucernam praeferens cinulamin, iratum aliquem Deora n.
μέ : pri ut etiam opinor veres. 27o-ν ἀμώμαλα ἔρ- γε , quuna ornem ne literam adderem, ediderim minutissimarinione molliens de xljuvans postremam literani in voce βίο- mi, ut erat in MS. Scis auctor hic liber est, etiam in utroque a. 29s. Ερμέαν συμφωνον ἔχοι C νόσμον α Vm J Ita plane bis. quasi pta' annositionem , prout quoque interpretatias sum. Alioqui Eρμεια σύ . I. I . Θανα ν λε,4 J De numero non laboriimus. Scilicet ne vox ab eadem syllaba incipiens sequeretur , sic mutanda suit phrasis, & non dicendurn βία βιοτον λειψει , mrod i men est Manethonis. v. so. ορου νου βίοπν λειψουm A' μης : Iv, 86. Eιρκ άς δ'οικοσουπιφυλαατόμφιοι ἀλυ- δον, ς- βιπιο-τω θανατω βίον ρκλειψiso, de his eisdem. Alioqui liberet tentare Dra ον ζητει , ut V, 184. 2ητούς
est vers. 3o. ύρονόμοιο κατ' ιθυ. Aratea. ἴπ GDάε - κατ ἰθυIμεύνη γύης m ημὶ ἀελίοιο στλlia ii. I. V. Ποιησε ἡκῆ Quia credibile erat ita scripsisse auctorem , etiam edidi mininatis particulis, quum in MS. manifeste appareret ab prima manu scriptam fuisse notulam, quae indicaretur η. , cui secunda manus attexuit alteram n
298쪽
tam , quae referret copulam Gq. enim ut die desideratur.
λα &c. cuius etiam libri versu 96 puto corrigendum
2. 7. H εώ οιανJ Non aliter les hiatur in MS. perinde ut IV, 46 --φυ- ημεOlω. Et hinc eiusdem libri principio ἐφη-μρώων μερόπων. Unde & Hesyclesias 1 reγων ἀνθρώπων. AC tamen placuit illi scribere I, 367. Φερμνοῖο.2.8. AGλάυονJ Sic enim statuebant luna condi omne Stellarum Vulgus, prout nostro consentiens scribit Manilius lib. I. ubi Sciitiger adducit similia ex Sappho. 2. II. - ἀντολίηθενJ Debui hoc modo edere, licet in bis . legeretur clare o. , quasi indicativi soritia esset, quiun sententia aliud requireret. 2. 28. Σφαιρῶ παφαλιθι 4 In MS.' apposita erat ad versus finem nota , citi respondebat altera in margine cum explic tione τε συποφῆ. Haec nota quum sic posita sit, ut vide tur distinctionis speciem obtinere, interdum offendi, praesertim quum occluTerit vox σφαιρω non alibi in nostris Graecis fragmentis i genda, ut hinc pro verbo adspexerinis quasi par illi Arateo, Mειοτέρη - ρέφεται παφαλιθε , quod Scaliger comparat cum Maniliano driircinat anum. Sed
quum sic vox τ tantopere frequcns in his libris vina pateretiar , alacium quippe ab solito suo usu ; nullus dubito , quin sit dativus ab σοαρην, quod idem est vocabulo sane inaudito , sed cui par seret verbiun e .mρέω , siquid ni inde deduci placeret, σφαιρίω diacentibus cunctis. Itaque praestat moscere Manethonem hu-
299쪽
ius magistriam, & sententiam ejus recte per cipere, quam in immensum aberrare, ut dicit a caelo circulos multos orbiculari conversione fici i volventium continue astrorim . 2. I6. AAκηλοι J Prout haec vox composita & nostris litera . turae Graecae stamentis imota, per elisionem triancata, enun-esari detret, & ad praecedentia resera i , non sequelatia , qua notantiar essimo alicujus simulacri specie carentes, contra quam in xI I dixit de aliis, utpote Aκήλων instar quoddam habentibus, de qua v M e agit Scholiastes Apollonii Rhodii, tum alibi, tum ad librilin primum. Video enim in versione id praeteritum. a. 3I. ΠρολοῶοιJ Non aliter scribitiir in unico in ro, nec dubitavi idem compositiun esse , unde supra processit απυ- -
2.32. M τ μερόπιον πραmmν m J Haec etsi non ipsi, derivata tamen sic junrit etiam mox versu 38 & seq. Item III, 34 s. a. 7. J Vide Maligerum ad Manilii libriun i r 1
naec notatio temporis potissimum Manethoni placet. IV, o I. Nηχομοι μορης βαιον ουο ν ον πιλαγραν. Perinde ut S
2. 13. Eπαμοπάδεις Hae literae exstant in Ms. libro , unde edi debuit inαμοιραAς , siquidem exprimere volumus Graecum, quod ex ipso Homero notuna est; & videtur desici rari adverbium. 2. 19. ίολκοῖς α ραεινοῖς J Qui nenrpe astrologis tantopere sunt in ore, unde toties ea ipsi vox iteratur ab auctore etiam nostro, & recte ab Schesiaste Apollonii iv , 293 exponitur z. 8 . J Ita mutavi , quod in membrana erat χα μό-ον , in qua etiam quarto abhinc versu dilucide scriptimi erat ἀκροτάτους άλμου. Et frequens usurpatio prioris, & ipsa posterioris necessitas utrumque excusabit, spem. a. I . Bιὸν ς 'ον μέγα ποξατ. J Neque mini aliter concipere potiti sententiam hujus ibes , quum scriptiina esset εἰον, M na quem
300쪽
quem acontrum minavi, uti solita appositio , *ra ipse arciis deserist itur nam a Sagittais p s , quia est ea parte. Si filia exempla patent III ,62. IV, 37 &2. a M. Δικέλων επαφόψ i Plane ita Lin MS. in media qui lem voce vitiose , in tertia sitis ait lacter, si Poru noster ira sitit. Sed rii vide, an non scripseris .
2.212. Πόν πν τε φ Nihil iliscedere ab imico exemplari jussit religio naea, ut con ire debeat auctori nostio ita placuisse, non omissi prim ilicia mαν. Frequentissimum in est
.έφη εια μου βορ.ου. 2. Is 2. Και αὐτου mmαM Interpretando quein potui serisum dedi et sed valde haereo , an non sciipseritδασμῶν, ut intelligat exactores tributorum. Id celete viae tur sequentia exig m. Inspice hujus libri versiim 2 9. & hinc et II, 3i 8 δασμολογοῦνπς. 2.22 . Θνητους-J Prout ex membranis exceperam, ita reddidi eandem vocem his chartis, etsi nullus clitatarem, quin scripserit Semreς, quod in interpretando respexi. Sed & alterum orbum prostabas ut pariun conveniens, qviam non videatur hoc inenaa addere aliquam infelicitatem. 2. 13o. Zἀγνυεἀμους &c. J Praeclara Sacerdotis a Ptu nequitia,
cujus sentantiam ita redis si tatine , ut expriimat eos , quidum