장음표시 사용
311쪽
syllabarum contractiones Vel Sphthongorum cori eptiones Manethoni placitisse videam. Illini συν -τω tam procedentem Veneris stellian , qtiam ad sequens cpέγω retare
r. Eξ αδυτων -- quoque D. ἰε, dixit jam libri praecinentis Versu nono , ut eadem nunc ria iis possent, si ita placet. In Versione ἰερος βιολουσ coniunxi, ut Lucianus in Philopselule simpliciter iuxit per xx III annos illurn κ ψατεα ο πῖς αδύταις
. 6. Bληδων αρημα μελιοσωνJ Vox p inra in bino non erat notata aliquo accentus signo, ut videtur, qtia nec intelliν-batiir. Ipse edicti prout vides, & interpretari ci armodo sensu volui. Sed non dubito , quin de at intelligi ex H Inhiano Bλἰδνα καδες , ut libritur desciitire donarium laboris sui musici colle 'um velut ex stillis & minutis hine iride partibus, prout ita apes & colligunt & faciunt mel. s. 29. A ' πουλυν J Piorsus has literas exhibet membrana vetus, nec quidquam assequor vel in hoc versu, vel in connexione sequentium. Attamen ut ne segyis omnia destituerem, Graeca relinquens Manethoni se interpretationem Latinam mihi asserui , ut de ordine versitum' quid opinarer , aperirem, aut quid in Graecis leviter mutarem. Ipsa res dicit. . 31. Mεμλους παρέχ/β. πιλῆας J hunc modum sententia integra est, quam ita adjuvi. Verum in bin. legitur quali voluisset βαmλειας.ς. 71. E- άηaHo' αὐαίηςJ Tale posterius verium notavi ex ΜS. sed. pro eo putavi legerulum aύγῆς , ut vers. I 22, vel
s. I 2 . M νης α'ρρὐηJ Vides Verium nec pedibus habilem, nec vocibus . clarum , tamenetsi aliquo genere sententia lu- Nn 3 cea
312쪽
ceat. In Pio non alitui renaechum circumtacere valeo, oram ut statuani pro Vulmo μνάομαι Δxisse Alexari trinos vel gyptios quosque μνασκομαι, urule auctor scripserit μνασκε.
ii, an tuens, quod in inlevetando respexi.34I. - debui euere , licet in ML
exstaret χ δημου. s. Ique. --κουαν-Αciite sitis, ut innuat aemul tionem rivalium, & fistidiis daturam his, ut illos admittat. Sed potuerat etiam desci ibere mλους -κουαν ἐγρου , & in qua tamen ubiit ipsum contingeret. s. I U. ΚαλοcάHω κώνων ἡδ Ιερόφοι- J Σ γινοcατια & καλι-cιφονοκ vissimus praece lente libro. Nunc quasi aliquid sacra potuisset eam remex Egπti superstitione adjuvare, addit sin- larem hunc Iερό ιm, . Sed ne inulta lDebesin illo idem statuere, quod de epigraminate, ubi id ipsum occurrit, sta- tinebat Henr. Stephanus, & jussicare ab auctore nostro intelligi atque etiam scriptum fuisse οἰκοφοι πν, vel potius
3. Is i. νιώmλον ὐκL J Hactenus relavi, quod patebat. Et recte erit, si jam potueris concoquere. Ego tamen im 3 g nabar smpsisse auctorem--οπιλον - nempe Quo lisi tamen Argonautae vidissent hanc descriptionem, quam prope iudicarerit eam accedere ad situm Euphemum ti Tolle aurigas ventos, & videbis eum totum. s. I6I. νομαν ιἀωJ J Interpretatus sui tanquam legereriir νομία, & sic opinor auctorein dedisse. s. 181. Em φωλίον5 κέν ααJ Nemo non satis odoretur excidistis articulum is, quem interpones. 3.19s. Utinam in scripto reperissem, Κλωμον γαπ- σοῖς ὀνυχεμ' ἀνἐsυξεν ς εις. s. 2o . Πεδουμοι ηε λυες νθ Aut ego plurimum ereo in intellectu hujus & sequentis versiis, aut placitit sibi Manethon in
excellenti quadam arulacia, comininiscens duo vocabula quaene usurpata quidem unquam suerunt. Quem enim dicemus esse illum mδοπιμον ' ain unde exspectabimus aiulituros nos. Enci: ονl quum pro postremo certe potitisset scribere Mici-Itaque di prius tandem excepi de eo, qui vel vitu-
313쪽
Mrara meretur usque ad mδας , & posterius censti eiusdem esse libet latis, cuius est Wνηίδες, σπιλογνιδα, δεπυληίδε, με- ροταίας , non nisi apud unum hunc , quod sciam reperien-
22 r. Eσφιγώ - ἀ--δ ρω J ita scriptum erat hoc postremum, quasi unani Vocem esset ret, cliram non didici. Supersuit igitiir ut Homeri aκυν hoc adVocarem, quam e ponunt ἐξοχιώ ορους , prout tales memorandos auciarios luerunt in loco edito & conspectiore syre. D 2 9. Kώ τ'αιαῖα κα*- &c. J Oeclinus hunc & insequentem versem esse nostri auctoris & suo loco positos , utatu nihil diceret aut bis idem ' Certe eisin hae & mox adiunctae greάmλοι κ αὶ pariani, immo nihil cluserrunt. Ego certe nota eos in versione distinxi.1.243. Eν γομναα-E VJ In liscerpsi, quod in Ms. pro lino videbatur tradi hoc modo e/γμμνα-τὸν , unde multa conjectanti alicui obveniant in mentem. 2 1μα- τ', φωσφόρον ἀερωJ Sic inedia dilixa, quilini una vox esset ανιφωσφόρομ. Vessium postremum accui pro, quod saepe occum it. Sequens Versculus etiam ita considerari posset, quodsi,in inspicin, velo qui velox nariis est , & prima aetate suit tuque jecit, nempe
v 27ue . -ψει ιδίω μεν-- 4 Magnam cilincultatem praeduit mihi hoc hemistichium , ipso charactere milestius . praet 'quam quod omnibus cohaerentibus nulla ratio esset habita accentuum . Erat Vero mενιλες μελιατες : quod monstriina, exstitisse ani civertis illa vulgari confusione litere a & Sphthonm G, pro ιλωπι μελί--.. v 179. AκἀGO λiνωνJ Vel potius ων , per apposition in ,
314쪽
do. Sed nune venam esse Video ες , prmut continua apparet
literae s confusio cum ista diphthongo, & nuxio praecessit
sequutum iacit. Ego tamen lego I. Io. λυροὶ επουλέα ον πότμωνJ Crebro me satigariint istae inconcinnae librariorum manus nectentium, quae separrari opo tebat: prout necessario in his verbis scribi )el et .m ουλόδον ἀτμον in pernitio u sortem , ut VI , 7I2. αρο ων ουλαὶ νων.
in etiam non dubito fiteri in versu me jiuscares tibendum esse Aμφὶ γα νI3. τπ' ἀς - κωνι 'οιmνJ Si quidem loquuti stici int ita
AEgyptii, nulla mora est. Sm valde suspicor fuisse νμομοιο. s. que . διχα κεναου ζύριον ἐπ' αβλοις Τλ μLόηκεροεμιιJ Quocunque eventu commutavi Latinis Graeca ;sed in quil, is sitis aeuosco non esse eam sententiae integritatem, quam iure desideres. Nec tamen Manethonis ullaeulpa est, qui tam voluit clare sitis pei serum, modo lectoream perciperet; quos futurum erit, si pro taὶ legas ενι &post vocem Mροεψα iustinmendo sejungas orationem, hoc sensu r Quin si etiam centro sit simis in aliis similis' cornuta luna. Sequitur moν Θονον εἰῶ A ρ, σ3 vel Αερη--ιε , tamdis quod natum est , lucem , ut versu 93. Alterutro eniim modo videtur istud verbum coiTigendum, ut in illo versu e lani particula tin considerari debeat , prout patuit eam ab auctore considerari admodum crebro ulibrari versum aret. Nam ab hoc loco me strigatum declarat satis illud praecedens monstrima Bouφθέντ'. quod ita coirexi, prout etiam requiritur versu 18.4.1o. AnimδοοJ Spero me recte coniectavisse de intellitentia ejus vocis , quam nec observatam alibi scio, nec mih i o cunisse memini, recte tamen ex orisne Graeci sermonis
fotinatam, quod colligi potest ex Hesychiam annotatione 'asculini An arrae apud Euripidem, sui sit O παρεςὼς, piout istud ὀξέα κεκληγέης est totum Homericum. c. v. Fιφιέντ' -- λάJ Exhibui litem eas ipsas quae
315쪽
exstant in membrana , quas tinacia ab Manethonis ni
nu venisse me si vix potest vel ob se iurias Θρεφθέντες, unde
onorriti Sed inde concinnes optaneοτ ἐο χν, quod in verte clo ante oculos habui.GII9. οππο-ν Intellexi ae si sci iptimi suisset Aφρογ εἰη , in tertio casu, qui requiritur. 6. Is 2 Aφροννῆς φων,1 J Persiepe ita loquinar , & plane Vers. 22 I. Attamen nullus dubito, qcin ultima syllit a verbi mi exstiterit in mala repetitione sequenti, voculae se, quam propterea delevissem, nisi cmmtitissem exacte exhibere lectionem coelicis antiqui. Nam in versu praecedente quivis mile videat distinguendum esse um 3' ωιης. Ad & in versu sequente lium ita exstet in eodem libro, intellexi re si scriptum esset κεν λέκπ' sint iis. 6. Ica. Δεχνυρι η αὐτῶ 4 I e Δεχνυμδ ης. 6. III. Tu &c. J Quid Graeci velint , non bene
. assequebar. Interpretationem quanariinque concinnaVi, nec
unde sublegerim, ficile clixero, nisi quod suspicer hac qumque abscondi aliquid irotum & auctorem scripsisse, Eς --cνlω Κλεινοντ. Mnς ηἰ αὐτώ. c. I 8 . μμοιο γονήκεσJ Quasi instaretiar Aristaenetus erie lum praebens in nequissimae nutricis verbis l. I epist. 6Πως-- γάμου γεγον οι νυμφίω.6.398. Aυπὶ δει*BνJ Jurescine edi sisse reor, quum in MS.Iegeretur miteνφsν, unde nihil aliud quod sinum foret extricare potui. Est enim tempus idem, quod aliquoties o currit oνεξώ Θεν ἄ-νS. Sed & mox intellexi vers. ror μρώγμM νύμφαι, non ἀρ-smu, quod habetur Florentiae, &edidi, quum possit Manethon intellexisse rapaces, prout H. Stephanus sane norit alicubi occianere.
316쪽
6. 2 s. s. V ἔτ-Quum tot inoctis intra pretari sicile seruentiam suam posta auctor , etiam vertas sera easdem literas continentibus , placuit illi cessi s ibistis hoe artificium censeri de t) ponem vectum, quod nec uspiam exstat, de qua ratione ponatur, pariun video, etsi in uvias sornaas converti , quod nunc minus placet. 6.1 Eι θ δυαν αλαεο ν ο J Opinor exigi ab se si ea dein particulam, quae mox requitur insi. 6. 28 i. Ni l discessi ab lineis, quas sistiaptas repereram, quum tamen hic versus conium vitistiudebere cum praecedente, & mutato accentu scisu c Em. , -δ'&c. Vides enim alludi ad nomen, quod ex duabus illariun numiniam appellationibus componium tribu
c. 287. Tεδ'αύα καταν περ&H Non debeo sita e sic commmiani a me esse hanc temonem, quam in MS. exstaret quod nimis videtatur inconunodiun, tu opinor, nari1In exaninia luetia iam aliquoties confisione vocalis & diphtho c. 299. Aυτηὶ αγειρον πςJ Haec igitur muni hominum adhue alia natio est audita nunquam, sed designata e leni uci bo, quo & luchorum morem olim in theatris denotatum docet saubonus ad Suetonii Neronem, & των Ἀθεα θεή ων --πὰ κυκλοις Maximus Tyrius disieri. III , &.Gallorum M
tris Deum Lucianiis, & Sophistamini L. Cresonius in Theatri sophistici libro III. 6.3or. Ν:ης ὐ-ο, κωJ Non aliter delatiis in haesilaio ne legi , quiun in MS. reperirem KkΝζη. 6. 328. H' si' αγ μητcis J . Ita oportuit a nae edi . *ivinin MS. notarem H , in quo nullum scianari poterani
s. 3 37. O πόσι φωτὶς ἀδελφειοὶ J Haud aliam vi si in haec intelligenda viam, nisi pro φωτὸς endo ς ες, quod vides me tenuisse in Latinis. 6. 6
317쪽
Habdi mimi notavi ex prisco libro, ne ista qui leni assequi potui, nisi immem sinit
6.47s. Aisi io-καλέοπι ἀοιδάχJ Sic quidem dilicii, scilpotest optime retin--, ut sint non initae nec disi solvetulae , prout ipsa Metaea gloriariir in se natiiram rerum vel in terra vel in coelo nautari , quomodo οἰ κπιο μ- σθεσμοῖ ει τ' οἰώγκης in principio libri priini.
conspirantem elacaciam Me mi ac Venet. Scire tamen oportet ira a me esse editum , quum in bis. sit mἰουσεφηναν , mi H satis videbam non minus alnicii & excusari posse, quum etiam aene non dubitaverit usurpare sic voculana cis. Verum sententia ipsi videbariir per eam ni us commoli , atque ideo potius hanc mutationem exige
318쪽
semper contuli hisonam & facinora Isaurorum . de quibus
init Ammianus Marcellinus lib. xiv op. II. Illi enim cineναι- ς ολον μητ3 κηυς ηγον. 6. Iq. Κυδάλιμοι νύ um mλυε φέw'J Haec quum esset vetus scriptura , video eam sollicitati non oponuisse , modo v cem postremam accipias pro mλυμφεεςri , prout intellexi inversione, ut adeo illud mλυδεφέεμ' debeat deleri.
6. 138. αγείροντM J Aliam istam nequivi ima nisi Didymen , quae aliis vulgo Δινδυμίη vel ΔινδυμLia appellatur , ex qua voce tanto commodius litera ν omitti potest , quia ex ipsa sua origine vox ista sic pronunciis deberet, quum Graeci testentur Δίνδυμον ἴρο- Ιερὶν ψ ita ilici m Mυμους μαςἰς ω φωτω ανήκειν. '6. 162. τελοὶ ἁJ Supposui hoc verbum ad aptandam sente tiam, quae sic conmia est. sed in antiquo libro erat vitiosa
6. 166. δυπιν J Cum cura exhibui, qti H ex MS. notaveram, quantumcunque seri non posset. Utique ebini quid per has voces intelligi deberet . nullus assequor , & ideo
consultius iussicavi, si coalescerent in unum, &latere crederetiis vox , quam ab Hesychio explanari videmus minus cc iram , eani lue agnovi in interpretiuulo. Non dubito tamen ineri semper me haestasse , an non πυλι αν quandam lunae innuetit tempora tantiam quod antecedentia ejus occasum. Tu vide.
319쪽
ois is vero ststulit me notatio accentus in v abulo fimo kquentis versiculi OMau , quum necessario scribi M.
6. 8. H -ορόων J Literas visaevi , quas in MS. cernis quem locum niuuerint. Sed praeterea rarias sui in praece lente vel se requiri eundem numerimi, & Mπαγωνοι &bere legi, non 6. 46. σνπ- φὶν ανευ ἀν ἀλεειναιJ Diligenter sic msi avi lex codice M S., ut dubitare nequierim, quin ita illic scriptum haberetur. 'dtellectus ideo vides in versione nullam rationem 1 me habitam esse literanam His quippe quas nusquam possis r serre. Ad inducendum porro nulla clibariu venia. Itaqueret iii, ut quisque inspiciat, quunt mihi quidem in mentem veniat haec ementitio . ἔνm Mεω
In praecedentibus Versibus Omnino contigit trajectio inci cora versuum, vel insertio qualisamque, Rum pariun co
t s . Nescio an platani judicii pari . ab quolibet
impetraturum sit factum meum , quiana ita ediai; cuJust men neQuaquam poenitet, utpote restitata vera manu aucti
ris. Nam Quum saepe M diphthongum poni pro ε in librisba SSin aliis , & praesertina in hoc Manetnonis universo scripto patuerit, hinc induxi in animum, nunc quoque id contietisse & quum spiritiis simul accentusque notam quoque adnaremem Quodamininio in MS. antimadvertere' , censui non posse aliud latere. Nςc dubito , quin exsultaturus esset Alexander Nonis, qui ante me quoque vertavit verias hoc exemplar nam perlegose nunquam dixero, natatio minus totum descripsisti, o tres praecedente versiculos produxit in nous xl loca Novi Foederis, ita ut eos afferat ex Apotelesinaticωn libris ; quasi nescio quo loco legerentur. Ite non ipsa cla a ; neque enim causa erat, ut post v ceni mallet ponere c. quam unum a nuc , milpostremus erat , Versiun adjicere. Sed quum intelligere eumr Oo ue
320쪽
nequites, sic destititit lectorem. Et prout Matecessit Moriis sequutus est ipsa vemi a auctor Varianam lectionum non magni leporis nec negotii, in his rQonibus eclitae sunt