Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

181쪽

,, ἔμπης δ' ἐξαυτις μετελώσομαι ἀντιβολησων, Ἀρυν- ἐ- κα--ι, ἐπικρέμαθ' μὶν λεθρος. 485 πέπον, ὼ νύ - αυτν ἐφανδάνει, οὐ τι με - ,,βάο ῖθι, καὶ πυκινοῖσι τεὴν παρὰ μητερα μυχ'o' oὁρνυθι λισσόμενος μελέη γε μεν ἡμὶν ορωρεν-uπωρὴ, τε νόστον ἐπετραπόμεσθα γυναιξίν ε

Bruti Bain. 479. x Vati C. D. - vecto Oro orationi non interserto sed

182쪽

,,ῆ9ως Αἰσονίδη, φρονέεις μέμονάς τε πO toto, 510 ,, τ αν ποσχεσίην πεφυλαγμενος ἐντυναιο '

cum non pertinet. - Misicut Reg. A. et alii quidam ex Re g. , αρ' ex conjectura runcita muta male.

183쪽

σῶν δε καὶ Οἰνει ς ἐναρίθμιος αἰζηοῖσιν ἀνδράσιν, οὐδέ περ σσον ἐπανῆγιόωντας ἰούλους 520 ἀντέλλων τοί οἱ εἱρετο κάρτε θυμός. οἱ δ' αλλεγι ε αντε ἀκην ἔχον αυτικα δ' -

184쪽

Basu. μειλίσσει ἀυτμὴ ed Paris. Steph. sed alia Est codd. lectio: M-

λίσσεται ἀωτρον at B. μειλίσσετ' ἁs 4 M. D. Vrat Guelph. μειλίσσετ' ἀυτμ, reliqui coda omnes,

quam prae pns a librariis proficisci potuerit. raestri fi ver pro futuria in praedictionibus re ueIus CL nuae

185쪽

, καὶ κίρκους λευσσοντες ρητυεσθε ἀέθλων.

καρπαλίμως ἐξαυτις ανὰ πτόλιν οἱ δ' ἐπὶ νηὀς ναίας Ουσαντες ἐφετμαῖς Αἰσονίδαο, 75 τυτθὰν περ ελεος χερσω ἐπέκελσαν ἐρετμοῖς.

sis Vat. B. . Guelph. legitur, reli voca A.

πτήσσοντας dg , versu lumbi; et sic in solo Vati legitiir resi iiii codd. omnes et Flor b - δῆ tiro δηθὰ excidis Gillud videatur, quod restituere conatus est librariua δηθά scribetido. Sed melius versinnexplevit tera Verisim. p. a vπο- --τus emendatis, quam sentendationem recini cum Brunci . Beck. - πτησοντας ait B. D.

more,

186쪽

νύσφιν ἐοῖο δόμου, τόθι περ καὶ πρόσθε, ιζον, στεῖτο δ ἐπεί κεν πρωτι βόες διαδηλη σωνται 58 ωρὰ τον ' πιδεκτα βαρυν καμέεσθαι αεθλον, δρυμὸν ἀνήρηξας λασίης καθύπερθε κολώνης τανδρον λεξειν δόρυ νήῖον, φρ' ἀλεγειν υβρι αποφλυξωσιν πέρβια μηχανόωντε. . . ὁ γαρ ἰολί- Φρίξον, μάλα περ χατέοντα,

μεων, ς κεν προσκηδέος ἀντιάσειεν 'μη καὶ ληῖστηρα εον ἐς γαῖαν ἰόντας 590 ἔσσωθαι δηναιον ἀπήμονας, οἷσι Ῥηλεν

187쪽

620 υ τι μάλ' ὁρμαίνοντα ἐρος κριοῖο κομισο ι, λουοί τι τοῖο κητι μετὰ πτόλιν Αἰήταο

Meaturi Apollonius vero in his tuor, quod recto receperim Bonich.- ab usii Homerico recessiit, ain Beck. sed junctim scribendum est. χρειω pro re dicit I, 6 9. 1Ω92. Etiani alibi confiuuluntur uni et II, 390 845. IV, 348 411. 814, pro vires ut infra v. 1319. χρῆναι ΠI, 50o ut nostro loco. 609. δόμων - m. 1. 1 τ κε καὶ ἐλδομενon Vati. 10. παρηγορέεσκ αεο- c Misi

188쪽

πατοι τε καὶ ξείνοις αὐτῆ ν Ἀπιετρεπον αμφω τώς ἔμεν, ς κεν ἀσι μετὰ φρεσὶν ἰθύσειεν. 630 λδ αφνω τον ζεῖνον, ἀφειδήσασα τοκήων, cum Mais 4 ἀμέγαρτον πιας λάψεν, ἐκ ἐμησαν τωόμενοι την δ' ατ εα ἄμα u. οή μεειναν. πάπτηνεν θαλάμα, μόλις δ' ἐσαγείρατ ομν

189쪽

εἴσω τηυσιοι δε πόδες φέρον ἔνθα καὶητοι τ' ἰθυσειεν, ἔρυκέ μιν ἔνδοθεν αἰδώς αἰδοῖ δ' ἐργομενον θρασυς μερο Arremam' ώς δ' ει τις νύμφη θαλερον πόσιν - λχλάμ σι ν μυρεται, ω μιν ὁπασοαν ἀδελφεοὶ δὲ τοκηεs,oυδε τι πω πάσαις ἐπιμισγεται ἀμφιπόλΩισιν αιδοῖ ἐπιφροσυνι τε μ' δ' μεουσα θαάσσει '

660 τον δέ τις λεσε μοῖρά ταρπήμενιαοῖγα μάλα κλαίει χῆρον λέχος, σωρόωσα,

μή μιν κερτομέουσM επιστοβεωσι γυναῖκες 'τι ἰκέλη Μηδεια κινυρετο την δε τις ατνω

670 6θον ἀνώῖστον διὰ δ' ἔσσυτο θαμβήσασα ἐκ θαλάμου θαλαμον θε διαμπερες, ψ ἔνι κουοη

190쪽

,,m τιν' οὐλομένην ἐδάης ἔκ πατρος ἐνιπην ,,aμφί τ' ἐμοι και παισίν, φελλε με μ ε τοκήων ,, δῶμα τόδ' εἰGοράαν, μηδε πτόλιν, ἀλλ' ἐπὶ γαίης ο δεπείρασι ναιετάειν, να μηδέ περ μνομα ὀλο-.

γλώσσης, ἄλλοτ' ἔνερθε κατὰ στηθος πεπότητο.685 πολλάκι δ' ἱμερόεν με ανὰ στόμα χυεν ενισπεῖν φθογγὴ δ' ου προυβαινε παροιτέρω o Hara Duravnoια δόλφ θρασιες γὰρ εκλονέεσκον πρωτες. ,, Σαλκιόπη, περί μοι δείδων σέο θυμὰς ηται,

κνώσασα Vati . . . D. Vii d. quod receperiant minck. Beck., qui ubi hunc ori tum legerint vellem huli

rore fres uentisinu nata est, qui in ut mi illain lacumieni pr- creavit. Praesens, quod in aerium revocari, postillac etiam sequena lintrauinnanii. Granini. o. ωι p. 385.

691. λευσε Vulg. eodem errore, quem nil versum Praecedentem notavi

λευσσω ait A. C. D. R g. A. ILΜe l. inelph. Vrat. Vind. Briinctialis propter suum κατακνώσωue ex eo rectura dedit 1εὐσσον, tuo non magis probanduin est quam illud. Nam in praesinus usu nemo maeu' doctus uendet.