장음표시 사용
151쪽
ΡΩς φάτ' ἀριστῆες δε συνη λιν κεχάροντο καυτις κατὰ μοῖρια ἀμείψατο τοῖσδ' ἐπέεσσιν.
1153. κτεάτων ε Rere quatuo lapsus sub mineri ἡ ἡ- laudiu uicita v k. Quod non solum non ovum eundem p. in a recte in
152쪽
1171. ιν ρεφεω Vird, 1172. μέγας - nisi Gono Hoeletlini Bra1nck. Beck. Potest ita scripsisset in sei non debet, nec quidquam 1inpedit, . nimis reven niger si erit lapis magnum minx
mira diserepantia. citius apud priores e litorea ne nientio quidem. Num
sensu satis accommodatum foret; sed unde vulg. αυτός alterutra .l ctio Priori r censioni tribuenda vide-
parti nulli oetu offensus oppositionem aliqi ain desiderma. sensus hic est prob viri Iovem non latent, et, nil in res miseratisseisiderina, tamen ab eo se aritur. Ita iiii improborum nulla mentio
153쪽
Nuptum esse quisque videt, de praepositione res pendere dicit, Philis enim Messerino esse non pol aensum ceteri uiu recto explicans.
154쪽
στευται δ' Ἀλέου γόνος ἔμμεναι ἀμφὶ δὲ -- 1205 , ἔθνεα ναιετάουσιν μειρονα καὶ δι αενυρει
1 15 , κελαι,ποβρυχιος Σερβωνίδος βασι λίμνης. αρ εφη πολέεσσι δ' ἐπὶ χλόος εἷλε παρειὰς αὐτίκα, τοῖον αεθλον οτ' ἔκλυον αἶψα ὁ Πηλευς θαρσαλέως ἐπιεσσιν αμείψατο, φωνησέν τε
155쪽
υλλα αν, πάλαντον ἀμοιβαίη τι ν ευνῆ.Kεῖθεν δ' α Μάκρωνας ἀπειρεσίν τε Βεχειρων γαῖαν περφιάλους τε αὐεξενέοντο Σάπειρας
156쪽
ιστὸν φαρ χαλάσαντο παρακλιδόπι κα δ' ἐρετμοῖς 126 εἰσἐ qαν ποταμοῖο μέγαν ὐοον αυτὰρ ὁ πάντη καχλάζων αὐαεν ἔχον δ' ἐπ'Ἀριωτερὰ χειρῶν
Καυκασον αἰπήεντα Κυταιιδα τε πτόλιν Αἴης, ἔνθε δ α πεδίον τὸ ρήων ερά τ' αλση τοῖο θωυ, τόθι κῶας φις εἴρυτο δοκευων,1270 -ττάμενον λαοίοιοι ἐπὶ δρυος ἀκρεμ νεσσιν.-τὸς δ' Αἰσονίδης χρυσεν ποταμνει κωπιλ Mνου ἀκηρασίοιο μελισταγέας χεε λοψὸς Γαί τ' ἐνναεται τε θεοῖ ψυχαῖς τε καμόντων
157쪽
ηρω- γουνού- δ' ἀπημονας εἴνια ἀρωγους 1275 ευμενέως καὶ νηος ἐναίσιμα παίσματα δέχθαι. αἰ- 1 υγκαῖος τοῖον μετὰ μυθον ἔειπεν.
,, Κολχίδα μὲν δὴ γαῖαν ἱκάνομεν δὲ ρεεθρα, Φάσιδος ἄρα ς,εώ. - σφίσι μητιάασθαι,1280 ἀα καὶ ἀλλοι τις ἐπήβολος ἔσσει - ὁρμῆ.
ncisexi 'Αργου , αυτ παρηγορίῖσιν ' σων δάσκιον εἰσελάσαντας ελος τι ὁ ἐπισχεθὀν εν νισσομένων, ἔνθ' οἴγε δια κνέφας ηὐλιζοντο.
158쪽
μορες, ὁμηρος ἡ τεοῖς μελε μασι θέλγεις
- οἱ μὲν πυπι-ῖσιν ἀνα-ως δονΔιεμών μίμνον αριστῆες λελοχημένοι αἱ δ' ἐνόησαν μη Ἀθηναίη τε, ιδ δ αυτοῖ καὶ αλλωναθανάτων ἀπονόσφι θεῶν θάλαμόνθε πιουσομsούλευον πείραζε δ' Ἀθηναίη πάρος Ηρφ--τη νυν προτέρη, θύγατερ ιώς, ἄρχε βον --τι χρέος ὴὲ δόλον τινα μησεω, ψ - ἐλόντες,, χρύσεον Αἰνα μήθ' Ἐλλάδα κῶας αγοιντο;
. , καὶ τον γ' πεεοσι παραιφάμενοι πεπίθοιεν
1. πάρα Hor Briit, Basit. Moe tuit a librariis prositasci. Ad sensum versu usus Athenaeus III Brunckius apte contulit Ovid. M A.
159쪽
- Καὶ δ αλῆν με τοῖα μετα φρεσὶν ὁρμαινουσαν,
, Πρη, ἀπηλεγέως ἐξείρεαι αλλά τοι ουπω 20 , φρασσασθαι νοέω τοsτον δόλον, στις νησειδε θυμον ἀριστηωπι πολέας δ' ἐπεδοίασα βουλάς.
Η καὶ ἐπ' οὐδεος αἴγε ποδῶν πάρος ομματ πινων ἄνδιχα πορφύρουσαι, σφίσιν ἡλίκα Ῥεπτοῖο μο-- παροιτέρη ἐκφατο μυον. 25 , υρ' ομεν μετὰ Κυπριν- ιλλόμεναι δέ μιν ἄμφω
ἡ κείνης ἐννεσίγιν i. Ἐλλάδα κῶας νάξειν. 30 ἄρ' ἔφαν κοπι νὴ δὲ συνεύαδε μητις - λ, καί μιν μειτ' ἐξαίτις ἀμείβετο μειλιχίοισιν .,ί q, ν δ μιν με πατὴρ τέκε τοῖο βολάων,
bitaliquin est quin Veriis ait, mu-
siqua ex eorrectione metro caventium nata suIit. Ea leni est sententia Gerhard p. 1244.
λέας de masculino tantiit adhibe tive sed uisus e cis auetiuitatem nam unius instar illos linque ita
bendos raso ram saepe monitum est reli tuis onini litis ii vitis seipi nolui, PraeSertim cum intelliigi nullo nodo
possi quid continovem librarios, ut πολέας illud, quod soloecismi sp
tatissinium illud πολλάς invenissentigisse poetae recentiores nam inm mero nilii Hugino illo peritiir , ut
160쪽
35 ,ἐσποίμην - δέ κεν φαίης ος ἀντιόωσα. Η καὶ ἀνααασαι ἐπὶ μέγα δῶμα νεοντο πριδος, ο ρά τε οἱ δεῖμεν πύσις ἀμφιγυζεις, οππότε μιν τὰ πρῶτα παρά Αιος χε ακοντι-
δ' εἰσελθομαι μ' αἰθούσο θαλάμοιο ἀλλ' ὁ μεν ἐς χαλ- α καὶ ἄκμονας ρι βεβήκει
νήσοιο πλαγκτῆς ευρυ μυχὀν, ω ἔνι πάντα δαιδαλα χάλκευε ρι πῆ πυρος ἡ δ' αρα μούνη ηστο δόμω δινωτον ανὰ ορμον ἄντα θυράων.
sto et ' ἐνὶ κλισμοῖσιν ἀτὰρ μετέπειτα καὶ αυτη50Ἀζανεν , ψηκτους δε χεροῖν ἀνεδήσατο χαίτας. τοῖα δε μειδιόωσα προσέννεπει αἱμυλίοισιν.
vir doctus in Ephemerid lanens. D. E. minck. Be4 Ic ut solent.
Musinod versus satis Imitti non sollini Beck. qui et hic et v. 43 falso dici apud Apollonium ut litillo ante II, mani lectionem in rat reperira.