장음표시 사용
22쪽
52. δεδαωτες δoao Schol. Paris. Apus inium vero sensum praebet
58. αινεῖδης much. ii in si Vatin, pisu recte praetulit Brancic., milibus patronymicis omnisus, contra non ol,s titionis Beckio. Apte mo- Poetae Voluntatem, obsequente e nisit hoc niuiris neeommodun esse pomescio. Iidemne in Honier ubique scri tae Caeneum laudibus esserenti.
I, 264, qui hunc et quinque sequentes M. nati xcvraa et Suru' mn. versus laudat. Inde reeerit Branck- ipt laudatus , quod receperunt
Beck et relictui es recipiendum ess Brunetc. . Beck. Sed non ita sen-Judica erat Iani Pierson Veris p. 173. aus praestantia se commendat, ut tam
23쪽
τὶπεν - testo Rulintc. γναν ἐν φόβον ρση sum enisi sensus Regis B. . D. E. Qim rem perimi minutates videt in . propter Brunci . Beck., sed pis rati, quin ouam satis ridicule φάλαγγες legen- reposui, quia e .ul vulgatam lectio sum putat, eam video nullam in his ver-uem propius accedit, et eadem varie hila peruus ero artis hostes prese-
24쪽
ως υ ἀνορωποισι κακὰ μήκιστον παυρεῖν, οππότε κἀκείνους ψύι ἔνι ταρτύσαντο,
se Pilto, neque an reliquis hoc satis ungendiui esse, no praepositio a sub- Epte Colicteret. Sed Iesset is verita stani o male caesura disiungatur, est fiens Is, quem dant scholia et rem monuit Grertiar l. lecti Apoll. p.
verbis inesse omiano non potest. Nam 1ακι ναῖ λιασθεές. Varietas aut κακον μηκιμον ἐπαυρει nihil esse ad priorem Munninis recensionem re- potest nisi ut totidem verbis expri semida est, mi Scholiastae debetur, mani malum aeceptu longinquissi mi versiunis memoria citavit, obver-- seu remotissimum. Sensus i santibus locis Homericis, quam adin tu est missum est nat' homina diani de eodem Peleo Oroh Amon. in illud incidere misi M. Vix op -ly oi βωλto. rae pretium est, monere, loci obscu- s. De In idem quod v. 8 moritato ibi emerulandunt tinpulsiini Esse nendum . h - τοῖσι ἡ ἐπι Ἀκρο-
25쪽
γηραος Ιας ἔχεν βιότοιό τε κηδεμονῆας. αλλα ε τηλυγετόν περ μως καὶ μουνον ἐόντα. 100 εμπεν,jῖνα θρασέεσσι μεταπρέπν ρώεσσιν.
' χηλερον καμάτοιο τέλος παντεσσιν ἔθεντο.105 HO δ' Ἀγυιάύης Σιφαέα κάλλιπε δῆμον Θεσπιέων, σθλὰ μεν ὀρινομενον προδαηναι
. κυμ' λὸς ευρείης, ἐσθλος δ' ἀνέμοιο θυελλας καὶ πλόον ῆω τε καὶ ἀστέρι τεκμήρα-- αὐτη μιν μαωνυ ἀριστη--ομιλον 110 -σεν -ηναίη, μετὰ δ' ηλυθεν ἐλδομένοισιν.
Guelph. OG θεσπισIm Guelph.108 τεκμ ζέρεσθαι Vat. D. a manu 110. ἐλδnuἰνnia Guelph.111. I diuin in io et tribus 11 equuntur vergibus nominem praeter ineptissime tan loco legi quivis inte Iigere facile possit. Facilius litteris, a supra ante V 2O Iegerentur, quain- quain et illi linx, ut nunc te tur psemun apti forenti, ero igitur inniti inuin est, in priore recensione poetam
navi aedificata patiles Dialiis locu- tul esse, M. ex illa narratione lios
propter prononien αὐτή, quoa ad praesecedens Mineriso nomen referri debet, huic loco assuti sunt. Hic Vero eos abesse debere ves schina lacinit, quae eos neverbo quiqem an pini Propter ea non dubitavitimas eos includere. 112. 'Aλεκ eoo δη reponi voluit legiriae ad Ovid. Epist VI, 65 cs. Burinasut Catal Argonaut P. Decl.
Halles Hon ad Apolloes II, 1, 3.
tavi, sensu suadente, conjunctivlIn
videbit , ut visus est ui uncisio Vid. Viae in v. 17 minilia maia. 101 περὶ vula Taesto ineant
26쪽
114. πειρεσίησιν'iug. re citos an transierit ab eo ero Argos eo Mysis Rem A. D. E. Vat A. B. C. nominari non potest. Contin Scholla D. Gueis h. Briinck Becκ recte. Ea aliam lectionen exhibent vortηωνdem Varietas, Orph Argon. v. Mo hilaris niale legitur Avκήων, Pline TDii cragnoinei accepi aut Arms non ah ΟΡ- 116. Φλειας Vulg. Φλοέας π.A. pidulo illo ciuod merit ridiculum, et Schol Paris. iita detur inclo O, quilinii salis aemaratos uelph. Φλίας M. BV amiani prima Schosiastae verva impexisse videtur et Reg. D. quod enim esse docet sed a inunte Lyrceo, quem Steplianus oryli Arg. V. 195 . Pausan. II, 12, quoque BγE. ex Callimac Mecale a vi hic vereus cum pro iniis duobus latet. Ab hoc veri, monte revera Adilaudatur. Ind Briinck e Boch. - os cognominatum esse Mevia et re Suhol. Paris. Me Mess- δ' Lyreeia arva apiit Oviae Metaui. I, Pausan. l. e. 59M non Lyrceia lipierat arva ex
27쪽
130 αυτὰς ' ἰύτροι, παρὲκ νόον υρυσθηος, πρωθηβης, ἰῶν τε φορεῖς φυλακός τε βιοῖο. δ' ἔπι δὴ θείοιο κίεν - αοῖο γενέθλη,
ου μὲν γ' ενυβαντος ἐτήτυμον, αλλά μιν απιτος γείνατο κυδαλίμοις ναρίθμιον Αἰολίδyσιν
3 H. p. 8- et versus in Nonni in i nimi es venire potueri nunci
28쪽
ποεσβυτατος παίδων, οσσοι. IIυλω ἐξεγενοντο λῆος θείοιο Ποσειδάων δε οἱ ἀλκὴν δῶκεν ἀπειρεσίην ηδ ο τι κεν ἀρήσαιτο
R . D. Brunck. Beck uti'. v. 53. Iulia onines vulgatain habent. In uno 151. O δ' Ex ovi tura de sit Reg. A. ἐν Secunda manu in torra Beck., quia in hac heroiu eriumera nemo exturi est, in exigua aucto-- nunquam M. Sed in omnium libro versus ovoque Causa deteriorem. mu congeris nutiI hic mutandum ost, 161. Ιφιδάμας Inarg. Vat. D. Ea
mini Poeta hos Apharetiadas arctius dein lectionem omnes libri habent in anaan praecedentidiis in curis jungem inpii Argon. v. 151, ita lanien recto voluisse videatur, par mi iniit cuia num linianae ' φιδάμαρ. Constanter pari Simile iii innuor videtur enim hunc heroa Amphi lamanta no- Chol. citati liaeegunt verba aBνή- minant Pausan VIII, 4 Apollod. III. Μασαν δε-υτοι τοις υνδαριδαις. 9 ΗΥgin Fab. XIV. Scbol Ven ad 152. περιθα λέ- Reg. B. n. II, 609, consurio vero nominiuria iis. Viri l. sed hic in metu me vulpasso Phidamas et Iphidamas est requennio ilis sane laetioliis varietas tisfinia, V. Hom. n. XXIII, 87. Strab.
29쪽
παῖδα δ' ἐον σφετέροισι κασιγνητοισιν πασσεν.
βῆ δ' ο γε Μαιναλίης αρκτου δέρος αμφίτομόν τε δεξιτερῆ πάλλων πέλεκυν μεγαν ἔντεα γάρ M170 πατροπάτωρ λεος μυχειρ γκρυψε καλιή, H κιν καὶ τὸν ἐρρούσειε --οα.
locum ita scriptii In invenisse viai o num exempliani assere potest HOin. μὲν δη γηράσκων, τ λ. Σεi vi Od. V, 488 i lituo dubiuin, vid. Hem. detur potius Orpheus alteram renea ad Orpli. p. 756. Spit M. Vers. Iogiam secutus esse, Duain praebet his p. 2. I ue quani luana ex uno Schol. HunierI supra lauciatus, qui An libro recepi.-καλειῆ Med Vrat. Flori eum Alei iliuin facit, clia inacliuo Briit . em oro utrivis obvio vi l. IV, duin Apollod. l. c. evan Ampliidaniatis 1095.
30쪽
οἴδματος ουδὲ θοους βάπτεν πόδας, ἀλλ' ο σον λ us
citruolstentus, 1κήεις Arnald lecti. gr. p. 236, id ita praebent Regp . A. 13. B. E. fortasse etiam C. Vati A. C. D. Guelph. erravit enim Braincita Vnd Vrat. Si mim iii, et musta mapia. 195. δε adeo non apium est sen- corruptum esset, facile metri ea 196 αλλω Vind.197. νόσφι Guelph. ἐσελθεμ- Regg. A. . C, D. E. Vat. B. Vind.ceptum sensi ear et Briinckius quidem quomodo locum intellexerit non adclusit Beclitus vero ita eum latino redisi sit, ut sensum perverterit. Est auteni sensim satis per icitus his aniele is remunem Driιorem, e
pinset, si in praecedentit iis de nari tuissetεἰς τὴν ναῶν; quod aulini non in eam lectionen revocavi, quam Med Guelph. Vatre A. C. D. antiquae praebent. Cetera ni ad infinitivum ἐπελθεμεν patet G s audiendum esse, quod tamen non eX co
jectum intromi iuui est, id quων--iuit Schaeserus, qui Meleti criit p. 6 αν ἐλθεμεν legendum putat. Ips enim in apodosi, prae dente leum indicativo praeteriti, nonnun- tuam, omitu, exempsis instruxis Meleti criti P 55 Ecl. f. Herin.