Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

발행: 1828년

분량: 642페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

375 στεlρης, ἐν δ' ὁλκῶ ξεστὰς στορέσαντο φάλαγγας ' την δὲ κατά1πη κλῖναν ἐπὶ πρώτηρσι φάλαγξιν, ως κεν λεσθαινουσα δι' αὐτάων φορέοιτο.

- δ αρ' - καὶ ἔνθα μεταστρέψαντες ιντρῶ χώων προύχοντα περὶ σκαλμοῖσιν δαπαν. 380 των δ' ἐναμοιβαδὶς αὐτῶ ἐνέστα- - Ηρωθεν. , στέρνα θ' ὁμού καὶ χεῖρας ἐπη δαν. ἐν δ' τους

κράτε βρίσαντες ο στυφέλιξαν ἐρργῆ προπροβιαωμενοι η δ' ἔσπα φλιὰς ' - α δ αρ' υπὰ τρόπιδι στιβαρῆ στενάχοντο φάλαγγες τρδόμεναι περ δε σφιν ἀῖδνη κήκιε λιγνυς 390 βριθοσυνρ κατόλισθε δ' ἔσωώλός οἱ δέ μι αμι- ἀνασειράζοντες ἔχον προτέρωσε κιοειαν. . σκαλμοῖς δ' ἀμφὶς ἐρετμὰ α ρα-- ιν δέ- λῶν λαίφεά τ' εὐκοιο - - λίην ἐβάλοντο. -τὰ ἐκέ τὰ ἔκαστα στεριφραδέως ἀλέγυναν, 895 κληῖδας με πρῶτα -- διεμοιοήσαντο,

oeιβαραὶ δ περιστεν οντο φάλαγγες τριβόμεναι, nee tamen inde cum Vernick ad Ophiod. p. 287 nostro loco correxerim xρβαραὶ, hoc enunὐπο τρόπιδι onsilit, apti'ue Apoli intus est etiani Tr pluto l. v. 319 sqq.389. κηκι ex conjectura dedit qua causa adducti id seuerint, et iii

modo aures eorum serre pocuerint, ignoro. Praeterea castAuram trocliui

cam in pede quarto nunquam P. tae admirerunt, V. Hermi ivli Oruli.

p. 69 s. Renues igitur lavorinia luse

ctionem.

thiae obm erit t. p. 26 quuIIIIIIII cmi aequitur versus spumos judicat, quia nondum locus sit reniis ad scalmos religandia, citia re uafra ite-mum v. 392 sermo si miniae hos,

42쪽

ανδρ' ἐντυναμένω δοιὼ μίαν - αρα μισοπν

τηεο αυτοθι βωμον ἐπάκτιον Ἀπόλλωνος,

,, Πυθοῖ χρειομένω ανυσιν καὶ πείραθ' dota, , σημανεειν αυτος γαρ ἐπαίτιος ἔπλευ ἀέθλων -

.Piem Veris. p. 199 morael veroiales Vinii , at . , inde runck ΘιBeck. σοὶ δ' αo dederant. Sed id-Hl impedit, quominus totam librorumue di u σοὶ δ' A essemus, nam quod isti in eum suturi incioliv. Ditingi non posse Putarunt, errasse eos docent loci pluriinorum scriptorum, quos 4rallegerunt Maria ad Eur ivli T. 894. Brunck stupii Nili 465. Soph. Philoct. 1089. ad Theogn. 1015. I ioci li., Xenoph. Ephes P. 229. Wod ad Dem. ILept. p. 259 Riad bd mat Phaed. Silaret. Lex. Xenoph. Ι, 173. Schaes ad Greg. Cor. p. 66 Corai. Helio l. p. 62. Dissen. Disquisiti. Philol. I p. I l. R i- sis: Conjecit. P.141 s. idemque De vi et usu A. Mevia , is otiani vim inesse dicit nisic particula cum futtiro iii dicativa iunctae, ut aliouid su-turun esse conlidentius simificetur, ea nostro loco apusinna est. Saepius Diuiti eo Corale

43쪽

D τόσσων, οσσοι κεν νοστησομεν, ἀγλαα ταύρωσ,, ἱρὰ πάλιν βωμω ἐπιδήσομεν Ἀλλα δε Πυθοῖ, - ἄλλα δ' ἐς Ῥοτυγω περάσια δῶρα κομισσω.

,, πρωτίστην λυσαιμι δ', ἄναξ, ἐπ' ὐτήμονι μοιρο,, πείσαατα σὴν διὰ μητιν' ἐπιπνευσειε δ' ἀητης,, μείλιχος, - ἐπὶ πόντον ἐλευσόμεθ' ευδωωντες.

435 καῖον ἐπὶ σχίζοσιν ' o ' κρητους χεε λοιβὰς Αἰσονίδης, γηθε δε σέλας θηευμενος Ἱδμων - τοσε λαμπομενον θυέων ἄπο, τοῖό τε λιγνει πορφυρέαις ελίκεσσιν ἐναίσιμον ἀχειγυσαν '

427. viis Vina Vm t. κάρη Eadem confusio est infra v. 889

44쪽

445 oco κακοῖς δεδαώς ἔτι καὶ πάρος οἰωνοῖσιν - πότμον ἐμὰν πάτρης ἐξηῖον. φρ' ἐπιβαίω/

450 6 μ ν ηιλιως σταθερον παραμείβεται μαρ,

α δε νέον σκοπέλοισιν ποσκιόωνται, αρουραι δειελινον κλίνοντος αδ ζοφον λίοιο,

τῆμος ἄρ' ἔπι πάντα ι ι ψαμάθοισι βαθεῖαν

πορφυρεσκεν καστα κατηπιόωντι ἐοικως.

, , Assost , τινα τηνδε μετὰ φρεσὶ μῆτιν ἰσομς;

45쪽

,, Ζευς τόσον ὁσσάτιόν περ ἐμον δόρυ, μη --πῆμα λοίγιον ἔσσεψα μηδ' ἀκράαντον αεθλον

475 παντες ὁμῶς, Ἱδμων δε καὶ ἀμφαδίην ἀγόρευσεν. - Ααιμόνιε, φρονέεις ὀλοφώῖα καὶ πάρος χυτμ,, ἄλλοι μυθοι ἔασι παρήγοροι, οἷσι περ ἀνω,, τοῖα φάτις και ηοὐ πρὶν ἐπιφλύμν μακάρεσσιν

Heg. 918 ἐνὶ μέσσησιν. 476 αυτῆ quum non ad Iasonem. 66 Iinit tione Poetarum latino . -τῶ exspector, sarad aliquis rem indicat minia: ep. eriti p. 282 dum possit, ut sψ-rrigendum 467. πτολινο- Vrat.-Μale Be putet quin iis usurpari notum est,

Mus vor , ου δ' - δορ. parent hi in praesertim iIum Reg. A. xlii tulit i inclusit, ignarus constructionis apud ius ipsun αυT CtIn ortus it in t wll- epicos frequentissimae, propterea ius ear σοὶ Sed in Poeta epico ab liac

caiis, piae emendatio confirmatur lo rensum esse viderauit Rulinic epist. Iliadis, tu NOAtro obversatus est crit p.93,Brianck. et reli Eadem Verba X, 246.4osτου γ' σπομένοιο. Sed Biter se commutata erant supra V. 465.

46쪽

αμφω ποχοι καὶ ἶ- μοι περ ἐόντες. 485 ἔφατ' ἐκ δ εγελασσε αδην Ἀφαρνος Ἱδας, και μιν ἐπιλλίζων μεlβετο κερτομίοισιν.,, Ἀγρει - τόδε- σι θεοπροπίνσιν - . . , εἰ κά ἐμοὶ τοιόνδε θεοὶ τελεουσιν λεθρον,

490 , φραζε, δ' ὁππως χεῖρας ἐμα σως ἐξαλέοιο,

,, χρειω θεσπιζων μεταμώνιον εἴ κεν λωης. ώετ' ἐνιπτάζων προτέρω δε κε νεῖκος D si ,

εἰ μὴ δηριόωντας -οκλήσαντu ταῖροι σωρ τ' Αἰσονίδης κατερήτυει ἄν δὲ καὶ ρ υς

suum omma, nune nota sunt omnia. Florentina ieeuonem recte reme Menipla Homerica sunt Il. II, 34o vit, Quam dederat iam Steph.

ante vocabulum a consonante incipi ini, ou sensu mutere videretur, Herseens. Eadem varietas est IV, 1096. . son. Verisi l. p 108 eineri lavit κατ-

47쪽

495 λαιν δε χασχόμενος κίθαριν σαίραζεν οιδῆς. . Πειδεν ν ἰς γαῖα καὶ ουρανὀς δε θάλασσα, Ψ πρὶν ἐπ' ἀλληλοισι 4,4 συναρηρότα μορφα, νείκεος ἐξ ὀλοοῖο διεκριθεν ἀμφὶς καστα '

αυτῆσιν Λύμφρσι καὶ ρπετὰ πάντα γένοντο. α ειδεν δ' ς πρῶτον οφίων υρυνόμη τε 'nκεατις νιφόεντος ἔχον κράτος υλυμποιο,

505 ως τε βίη καὶ χερσὶν ὁ μεν ρεις εἰ καθ -ῆς, ἡ δὲ ειν, ἔπεσον δ', κυμασι, 'nominis' o δὲ τέως μακάρεσσι θεοῖς ιτῆσιν ἄνασσον,οφρα Ζευς ἔτι κουρος, ἔτι φρεσὶ νηπια εἰδώς,

510 Γηγενέες Κύκλωπες ἐκαρτύναντο κεραυνβ βροντῆ τε στεροπῆ τε τα γαρ Aa,sδος παγα

λαια δ' ἀνσχόμενος κίθαριν . quod recepi Dro vulg. πάντ' ἐγέ- πειραζεν ἀοιδῆς. νοντο - - Η, 1072. sin mini lectionem a revocari. 11- - ἐπὶ τοσ vit Paris. Mandoaectitram in textum Hespero non mi Steph.

μοττεν. itigato praetulerit scio, nos iam 496. ειδε δὲ at D. ηειδε δ Vrat enim compar et Iiis incinam. Iul. et sic Brimch. Beck. ut solent, male, Schol. aris et sensum adeo peree es hoc versu et v. 503, ita M. D. tu, ut typothotamini nata mori eandem, quani hic lectionem praebet, quanti lubescit ingetuo deberi putentia Vrat vero vulgatani. Achillea a Mistravit innum ii editiones sequensius, ii sagum ait Arat. o. 3. Becrianam quoque. - πλήξαντοs

48쪽

detur, at B curii Rem quinque, est etiamsi is post participium UI rinqui oris vitrent. τοίην γάρ tum non in uror, cujus ipse exempla 4 ἐλκτην at A. Guelpii et suprascr. luinto displiieet. θεoi et ipse veri, in Urat. θέλκτυν Reg. A., reliquorum v nexus. Ut dicana quod sentio, Remmim alii θέλκτον, ah θέλκτην, locus mihi uacompararus udetur, ut denique oιδῆ - ἀοιδῆς nulla unquali conjectura sanari po quuique es tam Indo Branck deesse 'ni in nonnulla et tam et pio. gr. p. 292 et ad Eur. Hippol. 228 claritatine in sicant. Quomodo, τοι- στιν ἐνέλλιπ θελοι-ν ιδῆς. mans est. Oreuptus, satis uiuia sestum

et Ita eum Eo clusit Beckliis Setistii est, totus enia hic locus a v. 516 ad tui deIII liae trictio Alitis facit, teque v. 524 posteriori carminis recensioni librorum auctoritate caret, id quo a debetur, in priore alia omnia legeba me quoque in textum recepta est, tur, quae conde margini adscripta nihilo minus a linodivites coiit,in turbas non poterant non Here ceptae petiones neque pilimniorum sus a Scholiastis servatos adscri,uium illa eque optimo in libror In vo quantum fieri Pollut emendatos:

sua neque ac metri causa ferri ne iuu, τοὶ δ' ἀχνος Et xέω abi, diu est, Et ea constru ἰθυς ἔβαινον Ctionem turbat , ev totus locus cum Postreini versus initium is solis Sch

praecedentidiis non satis apte eo Pari s se remae, em is expleret. Librorum sere nulla est duinis conatiis est Gerhard p. 12: acidi- paritia Pro ἐπὶ διγ ita at D. a se iis verbis L ατα λελιημένοι εἰρω itida nimii legitur ἔτι δὴν, in Schol. σιάων. Minum quoque Ulor In ver- uig. ἐπιδὴν, quod habent etiam suum corruptan esse Perspicuum Steph et Iluetilin Pro44 idem at est, quid enim di tib tertio aurora

D. R sec. manu Ait itali et, quod eon ais hac nocte coenantibus apparidi aeetur Rhisecuius erat Steph proba SAI are eum Onatus est eritur l.

te Rulinis. episti crae p. edia .et re in mendatulo 'λ' ἐπὶ τοκH, sed etiamsi potest luculenuor esse, eam est hic sensus tib eis ad extrem v inde toti loco anulgeret si est otiis iapparint nisi sorie Gerhlird rev ea non comitur, praeterea d ab rapui 1 εὶ τριτάτη γ es de tot PM-εκα ε , M st Sehesiastis alto silvii nouus secunditii A. , a. stio premitur Mercurio potius, posse, quod non potest. Itaque maquam de Iove loelli untiae. Totum lo- τριtάτη ahit Oa corrilptum psi, is Cum qui eIIiendare conaretur inventua que confirmat satis mira Iectionis,

49쪽

τότ' ἀνέγρετο ῖφυς ἄφαρ δ' ὀροθυνεν ἔτος ο βαινέμεναί τ' - νῆα και ἀρτύνασθοα ρεφε σμερδ-- ει λιμηρο Παγασήως δὲ καὶ αυτὴ525 Πηλιὰς αχεν Ἀργώ ἐπισπέρχου σα νέεσθαι. γάρ οἱ δόρυ θεῖον ελήλατο τε ' ανὰ μέσσην στεῖραν Ἀθηναίη δωνίδος ῆρμοσε φηγοs. o δ ανὰ σέλματα βάντες ἐπισχερὼ ἀλλήλοισιν,ώς ἐδάσαντο παροιθεν ἐρεσσιμε ρ- χωρμ

540 ως οἷ π 'Oρφῆος κιθάρι πεπληγον ἐρετμοῖς ποντο λάβρον δωρ - ὁ ρόθια κλύζοντο

indicandas laes difficultates, quem ro M8. περὶ βωμὸν ἐνισπῆ M. D.

50쪽

uasit . . quod recipiemium ii diearit et Bech Nescio*winouo aurea eomam mire potuerint. Nusquam Apollonius caesum n trnchaicam in peiae Narto ac ni init, ct Herin orph. p. 695.543. IIemnaim ad Urpli. p. 731, o se iis hiatu, qui estin vocabulis μορμυρουσα ἐριaθενέων, emendandum censuit περισθενεων. Sed est is hiatus eo loco, quo facillime toleratur, et quo Apollonius ipse uni saepius admisit, in caesum pedas terili, et. Spitaner de vers. her. p. 1424. cer-hard. - lecti. p. 188. et man in priore recensione Schol. Floretilina hanc 5 5.

viis recipi elui uni sit, illisi resii luisoninibus locis Apolloniat earu Tr,to-

viden vocat, cujus o lino in o. sunt in sabulis ad Minras pertinentibus partes, es C.O. Mulier orchoni. p. 213 355. Sed 'Iτωνίδος non potuit a librariis prissim. TMτωνίως

sacile reponere potueriint, luuii id vulgatam eandenulue libramin plummorum lectionem tuetur etiam Et

ἔροος Vat. B., quo auctore Himeliduni est quod hiatus reanovellisi causa intrusum est a librariis, cL.Ge

hard p. 191 et vino ad IV, 873 ni

neruantur.

SEARCH

MENU NAVIGATION