Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

31쪽

M APTO NATTIKn A. - αυθι μένων λυκάβαντα μετετράφη Αἰτωλοῖσιν. 200 ε δε καὶ ἐν σταδί ι δεδαημένος ἀντιφέρεσθαι, ειστιάδης ΟΙΚΛΟΣ ἐφωμάρτησε πιόντα

N . v. 1344. Wunderi ad Aesta In 224. 570 m 866. IV, 905. Quod inea v. 106 ei Add. p. 222. Idque fit, ubi non fit, vocat illi distrahendi non

.mnon au scatur euentus eritati video caligam, in uia consentientes Proximiis et jam inrti sint iis . nisi alie M ls. ira es au Hom. p. I. a. ex conditione esset aptus, ut verbis eran ait Orpli. F. V. 86 . t

utar Reisi i de vi a usura parti p. qu παῖ omnibus libris adsentien-139. Sic apud Nos mini omissilii est tibiis restituendum est III, 361 ρμI, 253. Apud infinitimini vero αὐ---δ αυe ' θάμαντος - παῖς dein iure, quo apud indieationi, o P ἰολίδαο item luea 674δὲ καὶ Ευ- mitti posse nemo negabit, cuius rei ρυδάμας Κτιμένov παῖς αγχιδελμAExempla praebent ipse Apollonius IlI, νης. IV, 4604ι κασιγνήτης ἀταλὰς 58 s i. μὴ γὰρ Αἰολίδην Φριξον- παις οἱ χαράδρης. 912 ἀλλα καὶ

32쪽

κλείουσιν, ποταμοῖο παρὰ ρόον ' γίνοιο, λυγαίοις ἐδάμασσε περὶ νεφεεσσι καλυοας.

τώ μὲν ἐπ' ἀκροτατοισι ποδῶν κάτερθεν ἐρεμνὰς 220 σεῖον ἀειρομένω πτερυγας, μέγα θάμβος ἰδιοθαι, υτ ιπις φολίδεσσι διαυγέας ἀμφὶ δε νώτοις κράατος ἐνυπάτοιο καὶ αυχενος - α καὶ λοιι

ex sententia Grammati oriana quihune pronominis enitivuin uilli alit., -

D. E. 211. Ζητης δ' - ex uno Reg. D. re periint Bri incita et Bech. Chusani non videri paride enim supra v. 118

33쪽

μιμνάζειν, Α ΟΣ τε θεῆς ποεργος θηνης' ἀλλ' ο καὶ τὰ μέλλον ἐνικρινθηναι ὁμίλω. σσοι ἄρ' Αἰσονίδι συμμήστορες ἐγερίθοντο. τους μεν ἀριστηας μυαπεριναιετάοντες 230 κέα σκαν μάλα παντας, ἐπεὶ Μι- ο θυγατρῶν

οἱ πλaστα καὶ ἄριστοι ἀφ' ἀνατος εὐχετόωντο ἔμμεναι - δε καὶ - - σονα γείνατο, ηρ

Ἀλκιμέθη, λυμ ἐνης Τινυηχος ἐκγεγαυῖα.Aυτὰ ἐπι δμωεσσιν ἐπαρτε πάντα τέτυκτο,235 οσσαπερ εντύνονται παρτέες ἔνοοθι νῆες,

πληθυς επερχομένων μυδις θεεν οἱ δε φαεινοὶ 240 ἀστέρες, νεφεεσσι μετέπρεπον ' δε δ' καστος ἔννεπεν εἰσορόων οὐ τεύχεσιν ἔσσοντας. Zε ανα, τις Πελίαο νόος πόθι τόσω ομιλον

tui est contra ustii Homerim in is quo nonnisi recentissimi poetae epici recesseriant, id Spiigner de vers. her. p. 67s. veritich. ad Tryphiod. V. 322. In Apollonio Igitur inniti in minime hoc admitten clun viilestiar, nan quem alterum lacui allar Epitaneri, I, 515, eum coro1ptivi esse infra virudebimus. Ita lue non dubitandummii locus einen laiulus sit, iod faciale fieri poterat aui. πλῆθος περχομένω scribendo, aut πληθος ἐριομένων , quod placet 'Veranescio. Sed

quunt incertuni sit, utrun praestet, nulli mutare malui. - θέo Reg. A.- φαειναὶ exerraro typoth. ut videtur,

in .es melisiti, unde mi, it in ed.242. In usu vocabuli πόθι ita omin etiam, quum ὲoro lite tui signi

care putat.

feri I, 375, 6. IV, 1245. . add. II, 602.5 1107 8. III, 2944. IV, 1522s.sondit Slothoii er in Act Soc Traj. T. III p. 162, v x x vel, legendum putaret, sed. v. IV, 1251. Militer ad Eur Troad. V. 3.

34쪽

ἀλλ' ὐ φυκτὰ κέλευθα, πόνος δ' απρηκτος ἰουσιν. φάσαν ἔνθα καὶ ἔνθα κατὰ πτόλιν αἱ δε γυναλες κολλὰ μάλ' ἀθανάτοισιν ἐς αἰθέρα χεῖρα μειρον , ευχόμεναι νόστοιο τέλος θυμηδὲς ὀπάοσαι. . 250 Unis' εἰς τέ- ολοφυρετο δακρυχέ- .,,ηλυθεν οὐδ' ἐώλεσσας ἐπ' ἀγλαχ βιότοιο.-Atσων, μεγα dii τι θυσάμμορος. - οἱ μν,,βἐλτερον, εἰ, παροιθεν ἐν κτερlεσσιν ἐλ-εὶς 255 νειόθι γαίης κειτο, κακUν ἔτι νῆQ ἀέθλων.

mor Ald. Ex Error frequentissimo sit prioris recensionis lectio, dubitari αυτημα δὲ δομovin b. αυτῆμάρ vix potest, a librari enim 'rofectam κε δόμους Steph et Me codd. omnes, viae ciuis putet, sives ex si tuni ge- unde recte Brunck. Beck.-δοῖιgrauis nitivi norm usum considetaverit. Vati C. D. Hoelglin Sha v. In carερον , maod deinde nudet

Brutich et Beck rocopi vi intransitiva adhibitum c lini dativo 2 6. πρηκtoς ιιUeιlis, Rullialc construi soleat, ut Hom. d. XIV, 366. v. erit p. 281. Non video istiir, Callim. II in Cer v M. vii ominosi hoc voeabulum ultimo 254 τὸ πάροιθεν ciun rati Beck. videatiiriminckio, lare magis itis scripsi, quum vulgo in linunt vertiinnplaceat ἀμέγαρτος. Cetoruin ille lo Junaatur. ἐλισύ εὶ Vat. B. Eluleuxta sensum recte iti explicavit Me varietate, ouae conspicua etiam

35쪽

. . ἐντυπὰς ἐν λεχέεσσι καλυψάμενος γοάασσαν. 265 αυτὰρ ὁ των με ἔπειτα κατεπρηυνε πιήας θαρσυνων, δμωεσσι δ' ἀρήῖα τευχε ἀειρειv πέφραδεν οἷ ὁ σῖγα κατηφέες εἱροντο. .

omnes iam Hori,praeter ed Paris., ubi ex correctione nietrica, ut vide tur, o δαὶ σιγα legitur, quod rec ullata brevia in uies sequente ,

in Anthol. r. Hi 3 p. 781 et Ind. in Noti erit Anth Palati p. 10.3,

eandemque vitiosam itudeni sed ab ipso Apollonio prosectati arbitratur Gelliarit Leci Apollan P. 44 t p. 121 Sed iam turpe viuun rhyium cum in Apollonio non ferendunt esse opinatus Vernicie ad Tryphiod. p. 399 versum ita corrio putii in itI- dicat: πεφραδεν πιψα ε ἐγα κατηφεες ηείροντο, duce codice Vat. B., in quo e 'tu πέφραδεν - ἱ δ' αἶψω καx. Sed in hac emendation desideratur pronomen Oι, quod non suille ab se potest, neque Vithini nistrioni, quod vulgata lectio

, exhibet, tantiu est, ut uno et loli 4 Σ-

lta, vid. Spitan de vers. i pr. p. 82. terui tortii illa codicis Vatici iii ai .

36쪽

ἐκ-ἐθεν, ἄλλα δὲ πάντα πάλαι Τρεπτήρια πεσσω. ,, νυν γε μὲν ο τὸ πάροιθεν , χαιῖάδεσσιν ἀγητή,

,, ειθυια θεὰ πολέος ἐμέγηρε τόκοιο.290 , μοι ἐμῆς ατης -- μὲν Ουθ' σον, Ουδ' ἐν ὀνείρωMώἷοάμην, εἰ Φρίξος ἐμοὶ κακὰν ἔσσετ αλυξας. - δὸς γε στενάχουσα κινυρετο τά δὲ γυναικες ἀμφίπολοι γοάασκου ἐπισταδόν αὐτὰρ ὁ 295 . , Μή μοι λευγα-ας ἐνιβάλλεο, φερ, 4,ωδε λυρο, ἐπεὶ ου μ ν εὐητύσεις κακότητος,, δάκρυσιτ ἀπ ω κεν καὶ π αλγεσιν αλγος ροιο.

37쪽

,, δε θεοπροπίνειν, ἐπεὶ μάλα δεξια Φοῖβος. δεῖχρη, ἀτὰρ μετεπειτα ἀριστηων ἐπαoωγῆ. - ἀλλὰ συ μὲν νυν αυθι μετ' ἀμφι ὁλοισιν ἔκχrains

Αὐτὰρ ἐπει α πόληος ἐυδμφους λίπ' ἀγυιὰς,

38쪽

δέρμα δ' ὁ με ταυροιο ποδηνεκὲς ἀμφιχε ώμους 325 Αργος ρεστορίδης λάχε' μέλαν αυτος ὁ

iam imite, e e cenita in line re benim esse iudieat, omparans', nulla auctoritas, dativum vero unice 235, militi alia est mi M.

verum ess docet supra v. 260. III, singillaroni sensus Postulat, neque

39쪽

350 γηθόσυνος, καὶ τοῖα λιλαιομένοις αγόρευεν.μii δή μοι κυδος ἐπιτρωπῶτε μέλεσθαι, , μηκετ' ἔπειθ', ς καὶ πρὶν, ρητυοιτο κέλευθα., νυν γε μεν δη Φο ν ἀρεσσάμενοι θυεεσσιν

40쪽

κύμασι, χειμερίη δε πάλαι ἀποεκλυζεν αὐη. ἔζωσαν πάμπρωτον δεπεφω ἔνδοθεν πλω . . τεινάμενοι κάτερθεν, ν ευ ραρ οἰατο --οιί

Sed tunc us et M us ea- ει hJungendun, ---unt. Sed iis Propter senumis aran tauro aui' nim nihil opus est, non enim te eo, οειομεν minor videtur, quare naalim quod putarit, sermo esse Potest, τοφρα δὲ νη ἐροσωμεν, citio VIIm lebant pndem reveri naves Interdum intuli est fortasse a librariis te opter intibus succingi. sed nomii an sum' okin, o si in otio saepe visende nu, periculo, carina jam dissiliente et xunt illarupta, cf. Raphel ad Act APOst. 358. νθ εso Vat. C. a manu XX II, 17 Passerat, in P I 'Prima. - Mnreo vulgo male. 1nt III, 5, 23. Interpp., Hori Od. Ι,1 ,δας' g. B. C. D. E. Vati A. C. D. M id quod in nostr In locum non ea Guel . Med Vind. Vrat , quod rece in Itali dubitv vix potest, vin