Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

91쪽

ἔσαν σταθμοί τε βοῶν αυλίς τ' Ἀμυκοιο, Βεβρώκων βασιλῆος γίγνορος, ον ποτε Πώμ πηδ

1. ἔνθ' Reg. A. Schol. aris. - etiam vocalit Hygin sab. XVII. αυλει Guel , quod pia i me ater Flacc. IV. 118. Sor v. ad Viro ..telio Aen. V 573. cliol ad Stat Thela. 4. Ainbigitur , Scholiastis, utriun III, 353. Postremo rem conficit Ovid. Nympha in Bithynica uerit, nonii Ainstr. I, 6, 25, ubi, quum etiam numeliae, an vero ' inpha ex Me BitLynidein eoiliae main Inaeli,nuvio Iiarum genere de is v. Hesiod dicit illit,itari non potest, quin te Theog 187. Spandi ad Callim livniri. adein loquatur, de citia nostr loco

. o rationem addit Hern , Apol in aniata, minimo Nyinplia Messalod. I, 9, 20. iiii putat significiis pos erat, set ii oin liabebat Neliae, et a Nympham molia in Bithunieain, penni lili, Pri t. luod patet ex APOI-Cujus nonaei igitoraretur, ita ut lol. II, 1, 1 tibi iter u errat Hey-

Primam rationem sequitur Briinclitus, plus esse poterat, quum Oceani filiau Βιθυνὶς tomen pro pruini, Μελίη esset, 4 Melias nomen ei fuissera Npellativum sit, uno fretus Apollo uent e tot ad Eur Orest. M. Micoro, quies. c. nostruit maius in Hom. II. I, 30 ad Lycophr. 177. cf.locum revisens, haec dicit o Munckor ad Hygni sab. 143. Rus- Ποσειδῶνος παῖς καὶ Βιθυνίδος. dos 'Iessa , cpani Liliae ab Apol-

ut dubitari non possit, qui apud ari. IX, 1O hi Pind. 3th. l. 1biq. eum. Μελίας - iluerit, quod allidani Schol. Peperit ii tur Melia nimirimaspicati sunt. Primitii ipse noster ex Inacho Phoroneum, ex Apolline lociis .i enim iis uni pharaelia citio nerum, ex Neptuno Amycum Bi- nomen milianis, aemio esset, non ita thγid leni eam meari non intriam, quini collocari Erem poterant in legisnus, in Biti ni regnare in ara Diuus. sed debebat Junv υμφη Μελίη, ut 5. ae vati A. c. D. - άεισι - apud Apollo d. II, 5, 4 ubi do ollismo Guelph. II prstet.

92쪽

χρειώ μιν ἐρέ-

ναντιλίης ἀ- εἶεν, περβασίησιν ατισσε 10 τοῖον δ' ἐν πάντεσσι παρασχεδὼν ἔκφατο μsθον.,,ου τινα θίσμιόν εστιν ἀφορμηθέντα νέεσθαι 15 ,τ και μοι τὰν ἄρυστου ἀποκριδὸν οἶ- ὁμίλου πυγμαχίη στησασθε καταυτόθι δορινθῆναι. ,, εἰ δ' αν ἀπηλπεοντες ἐμὰς πατέοιτε θέμιστας,

, σχε νει, μηδ' αμμι κακὴν, τις ἀχεια εἶναι, φαῖνε βίην θεσμοῖς γαρ υπείξομεν, ς ἀγορεύεις, αμος ἐκών ἡ δη τοι πίσχομαι ἀντιάασθαι.

93쪽

αυτῆσιν πεθύνζσι, καλαύροπά τε τρηχεῖαν κάββαλε, την φορέεσκεν, ὀριτρεφέος κοτίνοιο.35 αλια δ' ἐγγυθι χῶρον ἐαδότα παπτήναντες

Γαίης εἶναι δεκτο πέλωρ τέκος, Ια πάροιθεν ω χωομένη Iu τίκτεν ο δ' υρανίω τάλαντος

45 καὶ ηυτε θηρὼς ἀεξετο πολε δε ροι- πειράζων εἴθ' ς πρὶν ἐυτρόχαλοι φορέονται, μηδ' μυδις ιαμά- τε καὶ εἰρεσι βαρυθοιεν. ου μὰν αὐτ υμυκος πειρησατο σῖγα δ' αωθεν

94쪽

τοῖσι δε μεσσηγυς θεράπων Ἀμυκοι Λυκωρευς θῆκε πάροιθε ποδῶν δοιους κάτερθεν ἱμάντας ωμους ἀζαλέους, πέρι δ' οῖ γ' ἔσαν ἐσκληῶτες. αυτί ὁ τόν γ' πεεσσιν περφιάλοισι μετροδα. 55 o Tῶνδε τοι, ν κ θελyoθα, πάλου ατερ, ἐγγυαλίξω,, αὐτὸς κών, να μη μοι ἀτεμβηαι μετόπισθεν. ,, ἀλλὰ βάλευ περὶ χειρί δαεις δέ κεν βλλω ἐνίσποις, , ὁσσον ἐγὼ ρινους τε βοῶν περ τ' εἰμὶ ταμέσθαι,, ἀζαλέας, ανδρῶν τε παρηῖδας αῖματι φυρσαι.

60 'πις ἔφατ' αὐτὰρ γ' υτ παραβλήδην ἐρίδηνεν.

ηκα δε μειδησας, οἴ οἱ παρὰ ποσσὶν ἔκειντο,

τους λεν ἀπροφάτως του δ' ἀντίος ηλυθε Κάστωρήδε ιαντιάδης Ἀλαος μέγας ' κα δ' ἱμάντας ἀμφεδεον, μάλα πολλὰ παρηγορἐοντες ἐς ἀλκήν. 65 τω δ' υτ υρπός τε καὶ χρνυτος ουδε- ῆδειν

νήπιοι στατα κεῖνα κακῆ δησαντες ἐν χροοἱ δ' ἐπεὶ Ουν μῶσι διασταδὰν ρτύναντο, iυτίκ' ἀνασχόμενο ρεθέων προπάροιθε βαρείας χεῖρας εα ἀλλήλοισι μενος φέρον ἀντιόωντες. 70 ἔνθα δε Βεβρυκων με αναξ, ατε κυμα θαλάσσης

51. μεσουγυ Vind. - Λυκορευς loco, ubi item corripitur. Produci- Schol. Paris tur apud Homerum quater Il. VIII, 53. κατεσκλvτε Schol. Paris. 544. X , 475. XXIII, 363. d. XXI, 55 τῶνδ' ετ vulg των δέ κεν 46, reli tuis locis brevis est. Apud

ubi prima brevis est, et hoc nostro Vrat. BuPrascriptum a Ba. 2.

95쪽

5 ηθυνειν. ὁ δ αρ' αἰ, ἀνουτατος ν ιὰ μ ιν ἀωσοντ' ἀλέεινεν ἀπηνέα δ' αἶψα νοθοας ανγμα- ν κάρτος ἀάατος, ἡ τε χερείων, si ' μοτον καὶ χερσὶν ἐναντία χεῖρας η ξεν.

θείνωσι σφύρpσιν επ' ἄλ- δ' ἄλλος απαδουπος αJηW ῶς τοῖσι παρηῖά τ' ἀμφοτἐρωθεν καὶ γένυες κτυπε οπι βρυχὴ δ' υπετέλλετ' ὀδόντων ασπετορ, so' ἔλληξαν ἐα-ταδὸν οὐτάζοντες,

Via auctoritate commotus, ut solet, recepit Bruncis . Obselluente, ut solet, Bectio. et auctoritatem illam non magnam esse an saepius vidi-nitis, neque dativus aptior est accir- sativo, quam luam Noster insea IV, 448 disti. δυσμενίων ἐπὶ παMnt, ρυσσεο. ἡποτυτθὰ Hori

iis, tum ouo su paries navis. Sensus est suctu in minis curaries irrisivere cupiente.

hunc omim illata sint se ignorar testatur Selia ferus, est male transP

96쪽

αλλ αμυδις κορυνας ἀζηχεας ηδε σι νους 100 ἰθυς ἀνασχόμενοι Πολ3 δευκεος ἀντιάασκον. του δε παρος κολεῶν εὐυι εα φάσγαν' ταῖροι

ωπων, quod neminein imprtiliatumii cum Branck. et 'illic praetuli V. Puto, Praesertim quum notum sit, Brunck Analeci. p. 1m PasMV. M quam saepe via subscriptum tis r. S. V. σινυνης.

Praetuleriant mincita Beck., ob vita eicius, nomen proprium desiderantes, tumulat', ut inepte divit vi natas. Μεγάa os vel Mελάνορα legeti lum , αεν in Hor. ensmit; sed vulgatam M issimam

97쪽

ἀλλά μιν οὐ κοιτέπεφνεν, οῖὸ ἡ δ' ει, δέρματι μουνον

98쪽

λευγαλέως ἐβρυκας περφιάλους ἐφόβησαν. -

. μελισσοκόμοι πέτρη ἔνι καπνιόωσιν, 135 o ' οὐκέτι δην μενον ἔμπεδον, αλλὰ κέδασθενεῖ Ο Βεβρυκίης μυκου μύρον ἀγγελέοντες ' νήπιοι, ουδ ενόησαν ο δὴ σφίσι εγγύθεν αλλο

99쪽

Ῥοφείον φόρμιγγι συνοίμιον μνον αειων ἐμμελέως περὶ θ σφιν ἰαίνετο νηνεμει ἀκτὴ

i, non enim de Amyco, oui inper Stephan coMeetum esse videtur,lbus et arruans, sin a Bebryciuit, eaque tam parati prebabilis, ut quid plebe, quae Davi fuerit, ferino est illud et , iiiii l περὶ sibi velit, nemo Sensus est qualitum in lia pugna facile dicere possit. Constans omni- Bel, oces ignavis siti passuri suis , um odicum , edd. veterum lectio

Reg. A. τόνοε Guelph. Hoerstes illatiui ait excidisse enim aliquid153. Q - sentiet in solvisti memni diruet, idque non di uotini des re ancipite risii , es hi videtur restituere. Puto enim fi Utetsch. Quaest. L.uciali P. 71 s. poetam scripsisse ἀγχιάλφ, y v154. Mκeυκτο Vind. ' καὶ ἡ προμνήσι' ἀνῆπτο ια- ιι 155. τότε δὴ Bruncita sino libris torali, ad quom Me et illa retrare et lector non inmitio, eumn eum euis hiatu erant. Omisso prium

sensus detrimentu. I, quod quam faelle excutero po-157. ἐφώπλησαν iussi sierit nemo non videst, retillia iam 159 μετέωπα Flor tino exorta sunt dieque ut duplici

aatis possum, editores hunc versum . ἀνῆπτο Gue h. quod male alto silentio praeterire, ouam lupum bant i r . et Hoerstes. ea, quam in textu extubenta uo, me 161. Laudat Eumes M. P. 35, 4 Disitiroci by Coral