장음표시 사용
121쪽
ὴ- καμπύλα τόξα, βιαζομένων ὐωων. θεν 4 -υτί, ἔπειτα κατηρεφες ἔσσυτο κυμα.η αφαρ, με κτύλινδρος ἐπιτρεχε κυματι λαβρο595 προπροκατα δην κοίλης λός. ἐν δ αρα μέσσαις--ενιαι βρόμεον - - δὲ νηῖα δούραοι--A: Mθηναίη στέαρης ἀντέσπασε πετρης σκανῆ δεξιτερ ν δε διαμπερες σε φέρεσθαι. 600 η δ' ἰκελ ατ εροεντι μετρορος ἔσσυτ δῖστω. ἔμπης δ' ἀφλάστοιο παρέθρισαν κρα κόρυμβα νωλεμὲς ἐμπλοξασα ἐναιαίαι αυτὰ - ουλυμπόνδ' ἀνόρουσεν, ὀτ' ἀσκηθας πάλυξ mn
eo se habere, qua cum indicativo iterata actione fieri solet, de tuo usu ipse Branckiiis disputavit ad Sopli. Philoct. 290. f. Matililao Misc phil. II, 1 p. 47. Schaeser ad Iulian. P. XVIII. Reisi . Coniectan. p. 1454. 591. τ Vrat. sedis supras m 594. λαυρφ Vulg. λάβρω au. A. C. D. Rog g. A. B. a D. E. Guelph. illa sex num in - bl confiIII luntur. 605 νωλεμ εδερ in1, inde Branchia ἐμμενὲς reposuit, neque repetitionem
vocabuli νωλεμες duobiis versibus iiIteumus serri posse ratus, neoue si
gnificationem nurus adueita visa
cum habere judicetuis. Sed do 'e titionibus ejusmodi supra sermo sitit et significatio vero huic loco altissima est nan βιαίως, ωd putat ur Incita, numi ina significat, neque hic nequo supra v. M ubi Seholl. talo sic
interprotantur. Explicatione sol L asse ex Homerico suodam loco male intel-
ter constitisse ita ut nunquam olim locum retrii luerent, quo starent, minui .apud Homeriti semper occuretere tuni est. Eodem sensu apud No striam legitur III. 147 346. IV, 352.505 1374. Cotilimnat hanc expliCR-tionem Orpheus, Eliunc Iocum iiii
122쪽
οἱ δέ που ὀκρυόεντος ἀνεπνεον ἄρτι φόβοιο, χέρα παπταίνοντες μου πέλαγός τε α λασσης
λ' ἀναπεπταμένον. δη γὰρ φάσαν ἐξ ' duo 61 σώεσθαι πιφος δὲ παροίτατος ἔρχετο - .
,, γόμφοισιν συνάρασσε θεμις δ' υκ ἔστιν ἀλῶναι.
,, μηκέτι δει λωτοῖον ἐπεὶ μετοπισθεν ἀέθλους , ,, εὐπαλέας τελέεσθαι Ἀγηνορίδης φάτο Φινευς. ἄμα κά προτίρω σε παραὶ Βιθυνίδα γαῖαν 620 ηα διὲκ πέλαγος σεsεν μεσον αυτὰρ ὁ τόνγε μειλιχίοις ἐπέεσσι παροφλῆδqν προσμιπεν.
ituum, longum esso ignoraret libris omnibus xo abest etiam tαυ- ErTRVu tamen cuin eo Beckius. Iino τα abest in . Vat. D. V Me l. hi hoc περῆσri scribendit in quod ex tamen suprascr. Sed τι η μοι ταυτα
123쪽
, , φραζόμενος τὰ ἔκαμα - δ ευμαρέως ἀγορευος,,, οἰον ῆς ψυχης ἀλεγων περ αυτὰρ ἔγωγε 635 ,εI μὲν Ουδ ηβαιον ἀτύζομαι αμφὶ δε τοῖο - καὶ του μῶς κά σεῖ, καὶ λλων δείδι' ταίρων, μη ἐς Ελλάδα γαῖαν πημονας αμμε κομίσσω.
Branch Be , sed in id suilliuLαγκειμαι cum accusativo junctum neuter dixit Bruncrius vertit ingentem r-- turn et riuolerarites et asin positus amstineo, sed QA αγκειμαι ita constru-Ctum et hoc sensu usurpatum inven vel illomodo oniiuno i in significare possit, neque ipse diu neque o. iiii quidem non dubium videtur,
ii hoc verbiim cluod onmes tanquainsanissimum silentio transieriant, Oe corruptum ait, sed quae vera su
laeuo nocive go seso, necive quisquam laesi dixerit. Nun fori e Apollonius persecto retnμα ab ἄγχομαι, alibi quod sciam noli occurrenis, IS 'est illud enim et ad se uni reptissimum foret et facillime inίγκειμαι --
tinui in quo verae lectionis vestigia latere videntur. - στυγίω-lii et vera semivine Regg. A. E. - κροθ
Med. Vrat. Vimi Ald malo. In Prr reni inductus est librarius a Praece-
Brunck sine causa Sensus est sollicitus sum, an stivi redituri simus, verum non mea, vestra i-- --
643. Thierachium, mi πελησθε reponi voluit, satis resutavit vim ad Q. p. in s.
124쪽
650 Ῥήβαν κυρόην ποταμον, σκόπελον τε Κολώνης, ἄκρην δ' - μετὰ ηθὰ παρεζενεοντο Μελαιναν,ο αρ' ἔπι προχοὰς Φυλληῖδας, ἔνθα πάροιθεν Αιηχακὰς υἷ' Ἀθάμαιτο εοῖς πεδεκτο δόμοισιν,
μητέρι συνναίεσκεν, πάκτια πω εα φέρβων. του μεν - ερον αἶψα, καὶ ευ9είας ποταμοῖο
νότας, πεδίον τε, βαθυήρειοντά τε δεπιτνει δερκομενοι παράμειβον, ὁμως ἐν ἐπὶ οὐ νει- οἷον δὲ πλαδόωσοι, ἐπισχιζον- δγγυρα, ἐργατίνω μογέουσι βόες, πέρι δ'Ἀσπετος ἱδρως
εἴβεται ἐκ λαγόνων , καὶ αὐχενος ' μματα ε σφιν
665 λοξὰ παραστρωφῶνται - ζυγον αὐτὰρ ἀυτμὴ
cederet a constiptiidine, quan In revera est Vulgata.
659. α ρείοντα Brian k. BeCh. κάλπιν Vulg. errore frequentissimo, nam iam vocatum Disse docent Plinius, Strabo Steph.
660. Hatu, tu est in vocabulis ἐπὶ ματι, ostensus Herin ad Orpli. p. 732 corrigenduin au sical ὁμως δέ τ' ἐπ ηματι, quod vix violam placere potest Eundem hiatunicipes timii scintia v. 945 admisit, si lectio
Vera est, et APημ- IH 327. IV, 1479 et 1502, in quo Nostrui ini intus es maximus V. 171.
125쪽
χηuς σκηρίπτοντε πανημέριοι πονέονται'
φίγγος, ὁτ' ἀμφιλύκην μιν ἀνεγρόμενοι καλέουσιν, τομος ρομαίης νησο λ μεν εἰσελάωντες Θυνιαδος, καμάτω πολυπήμονι βαῖνον ἔραζε.τοῖσι δὲ σφους ιος, νεούμενος Αυκίηθεν
πλοχμοὶ βοτρυόεντες ἐπεφρώοντο πιόντι 'λαιῆ δ' ἀργυρεον νώμα βῶν, ἀμφὶ δὲ νώτοις ἰοδόκη τετάνυστο κατωμαδ- ἡ δ' υπὸ ποσσὶν 680 σείετο νησος λη, κλυζεν ὁ ἐπὶ κύματα χερσω.
m. 2.669. ovae Et Br Inchri contra libros lectore nono OnIto, obsequenta
Jan Steph in Thes L. Ge. T. III est, . ora Add. 4ba Euri Hecub. p. 98 t. Commenti palaeogr. P. 24. 674. ψοηθet Regg. quinque, korum auctori uindi unposuit Erit .io in textum reciperet, quod Inpro librarioriun enori deberi perspicuum est Bruti cicius imposuit Becl. . Quasi non ex Histera Mi-vissent La iam praecipuam Apollinis aedem esse. Ut uno loco deuitam apud Pind. lnnp. VIII, 47 pariter Apollo exa, Mia ad Hyperi, mos consere v. Subes in illuui tomini. 677 βοτριόωντες Guelph. - Da
spicatur Brainck., a quam auspicionem mittitulam asserre potuisset
Nom. Diotiys XXXVII, 565 κλι- mutandi causa si exenipla desideras, unum instar omni in ausura, min. n. XVII, 437ως μένον ἀσφαλέως περικαλλέα.
126쪽
H τηνδ' ἷερὴν κλείωμεν, ἐπεὶ πάντεσσι φαάνθ' - βωμὰν ἀναστησαντες ἐπάκτιον εἰ δ' ἀν-α, σω
127쪽
ἔνθεν ν τόδε καλὰν ἐφύμνιον λλετο Φοίω. τὰ ἐπειθη τονγε χορείη μελψαν οιost, 715 λοφαῖς εὐαγεεσσιν πώμοσαν, - εν ἀρήξειν ἀλλήλοις εἰς αἰεν ὁμοφροσυννσι νόοιο, τόμεοοι ἐπιν και τ' εἰσέτι νυν γε τέματαιαυτοὶ κυδίμ. τότε δαίμονα πορσαίνοντες. 720 'Bμος ὁ τρίτατον φάος λυθε, δὴ τM '
ἔνθεν δ' ἀντιπερην ποταμο στύμα Σαγγαρίοιο, καὶ Μαριανδυνῶν ἀνδρῶν ἐριο ια γαῖον,
Schol utrumque et lura Dion i s.
Pex1eg. 442 et apud Apollodor. I, 8 6 et vulgo apud Teteis. Sed eum isελφίνην'eisso liquet, ouum D phusi Apollinis nomen inoe derivet, et meliores ejus libri Aελφῖνα habent, ut et apud Eudo fiam legitur.
707. Med voti Vind. 08. Illa profecit vivit II, 5, Adnue, si mi anu inis is
Phoebe, ea pilia. 709. ηώθι δ' αvτη Vatia A. C. D. 710. ἐρὶ χερσὶν ex imo Reg. reo perunt Brunck Beck., pr bantes' nardo p. 97, qui apud Apollonium G με ἐνὶ rescribi jubeti nescio quo
iure, quum alterani forinna tan inultis locis inrorum auctoritas tueatur.
ἐυ η omnium Arorum auctoritato
715. ἀλλήλοισιν ἐσαι, ex conlectitra de sit Brunck. quod concinnius sit vulgato. Non video incloraui, concinnitatem; neque εἰσαὰν ex Voticii in Bechio scribendum aucti cavi. 717. καί ἡ εἰσέτι Ex ogg. qui re minck Beelc., quod cur Praeferendinuisu non video.
128쪽
725 δερκόμενοι παράμε βον υπὸ πνοιῆ δὲ κάλωες
οπλα τε νηῖα πάντα τινάσσετο νισσομένοισιν - -
ηφεν δ' ἀνέμοιο διὰ κνέφας εὐπιψέντος,
ἡ μέν τε κρημνοῖσιν - πεται λιβάτοισιν, 730 εἰς λα δερκομένη Βιθυνίδα τι δ' - πέτραι λισσάδες ἐθρίζωνται λίβροχοι ἀμφὶ δε τῆσιν κῶμα κυλινούμενον μεγάλα βρέμει τὰρ πεμεν αμφιλαφεῖς πλατάνιστοι ἐπ' ἀμμάν πεφύασιν. - δ' αὐ- - καταλιμα ἔπειρονμυλ σι- πέτρῖσιν ἐπηρεφες, ἔνθεν ἀυτμῆπηγυλὶς, κρυόεντος ἀναπνείουσα μυχοῖο συνεχὲς, αὐγινόεσσα αε περιτέτροφε πονη- ῆτε μεσημβριόφντος μετια ηελίοιο.
129쪽
γῆν Μαριανδυνῶν δὴ γὰρ σφέας ἐξεσάωσεν
αὐτον δ' στε θεον Πολυδεύκεα δεξιοωντο
πάντοθεν ἀγρόμενοι ἐπει μάλα τοί γ' ἐπὶ δηρον ἀ-ψίην ἐβρυξιν περφιάλοι πολεμιζ'μ
Αἰσονίδης μέν οἱ γενεὴν κάὶ υνο εκάστου σφωῖτερων μυθειθ' τάρων, Πελίαό τ' ἐφετμας, ὴδ' ς ημνιάδεσσιν ἐπεζει νοsντο γυναιξὶν,765 σσα τε Κυζικον ἀμφὶ Θολιονίην ἐτελεσσαν
καὶ Φινῆος ειπε θεοπροπίας τε δώρ τε,770 ηδ' ς Κυανέας πέτρας φυγον, ως ἀθόλθσαν τοῖδι κατὰ νῆσον ὁ δ' ξείης νεποντος
130쪽
, Βασκύλου ἐν μεγάροισι καταυτόθι πατρος ἐμοῖο
, μολοτης ἐμὲ δ' ἀρε νέον χνοάοντα --ος.
780 , ἔνθα δ' ἐπὶ Πριόλα κασιγνητοιο θανόντος ωημετέρου νυσοῖσιν π ἀνδράσι, ντινα λα- Moἰκτίστοις ἐλέγοισιν δύρεται ἐξέτι κείνου,--λευων α' Δαεκαίνυτο στε παχέοντα καρτερον, ς πάντεσσι με -τρεπεν η οισιν
D. Reg. E. et Me l. a ni 2. Nuncita rum litatu apud Homeruix Iegantur Beck. quod necessa iii in pst. Earundem Certe vocalium ti et i