Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

111쪽

ἡ ἐργατίναι τοὶ δ' ἀμφὶ σιδήρεα ἔργα μελονται. ,, αγχι δὲ ναιετάουσι πολυθρηνες ψαρηνοι,, Ζηνος υξείνοιο Γε Μαιν υπὲρ κρηπ.

,,τοὐ παραμειβόμενοι λισσὴ ἐπικέλσετε νῆσμ,, μήτι παντοίην μέγ' ἀναHiα εξελάσαντες .,,οἰωνους, ο δῆθεν ἀπειρἐσιοι ἐφέπουσιν

ναίονσιν, μογερο δεδαηκότεs ius. Ilis causis coinmotus Brun- σιδήρου. - ius luis versiis h. i. incit, eos nihοντες Gueleti nos v. 1016 transeosuit, assentiento

βαρη caid etiam apud Dionys Peraeg. inii Driis to recte fecit, prio- 767. in caeri non possunt hi versus Mid

379. κοῖς δ' ἔπι Roga. . . ., no ex loco iii riori eos immi asse quod receperunt uncitauecv Nullam puto, ibi eniti nuniluani Eoa lectos video necessitatem, quian apte po- esse neu is nunc legi debere inti c.

3M ὐπώρειάν Regg. A. B. E., tuo nulli Persuasum est, hos duos versu a receperunt BruIIck. Beck . et lite nul in priori recensioue versu MI auc

is necessitate cogente, quod vel Hoer cessisse, qui inii ipse aliis verbi satellus intellexit, apto miserens It compositiis fuerit necesso est , dei

XX, 218. vero a poeta sui latos esse iisdem 381. δουρατέοις Vrat. - ἐνοίκια calisia illi ilitis raui Icilis eoa d Reg. A Post liunc versum in codd. lavit, et a librario in margitio avitot

et editionibus ante Briinclitum omni ios in textum irrepiasso Alia quoque ruinae ivitur hi duo versus explicandi via patet, neque ea hκειαα α, καὶ πυργους ευπηοφ probabinis Ad vocabula δουρατεοις ας, Ους καλέουσι στοργωπι adscripserat aliquis ova μόσσυνας, καὶ δ αυτοὶ ἐπώνυ καλουσι μοσσονας φiae ipsa verin qui non propter id modo suspecu sunt, mimisi causa addideria versum quod absurde scripsisset poeta in v quein infra legerat mox alius hexa-οατέοις δε πυργοις πύργους ευπηγέ- metrum, cujus exitum praebebantως τεκτήναντεςshescerum inciγmmodo Verba vς -ουσι, de suo sinambveniret miluinenti Ep. erit. p. 295 Mi is explevit, quae res exemplis emendatio, πύργους4 θριγγους Inu non aeditantis), sed etiani alio ineetum foret, 387. ποτεσToαzόωντο g. E. Phinei vaticinio ejusmodi tymolo ὁπότ' ἐστρατόωντο invitis librisoam innumsi se poeta, et quod sine causa Bruti c. ne versus postreinus iisdem verbis infra 389 τλκέν τε vulv x-τοι Postv. 1016 recurati, cujusmodi repe Bego. κέν τι .egg. C. E. τφii Massius promis abstinuit Apollo και τι Reg. D. τῆκαι τε ex me

112쪽

, μαντοσυ Iu τὰ καστα διηνεκὲς ξενέποντα; Mνησου ὁ προτέρωσε καὶ πείροι περαίης

405 , πεπτάμενον φηγοῖο δράκων, τέρας αἰνον ἰδέσθαι, , , ἀμφὶς οπι τευε δεδοκημένος οὐδἐ οἷ ῆμαρ, Μου κνέφας ηδυμος πνος ἀναιδέα δάμναται - .

410 ρως Αἴσονος υίος ἀμηχανέων κακότητι. MV γερον, δη με τε ι Γλεο πείρατ' ἀεθλων-ione ruitis. Hic recte v. I. 401 δεινήεις Μελ 663. 403. Hunc vera in lauru Steph.

113쪽

, ναυτιλίης, καὶ τέκμαρ, τ στυγερὰς διὰ πέτρας,, πειθόμενοι Πόντονδε περήσομεν - δε καὶ αὐτις

Πόντου καὶ γαίης ἐπικέκλιται ἐσχατιὴσιν. εφάτο τον ἡ ὁ γεραιος ἀμειβόuενος ποοσεειπεν.

420 z τεκος ευτ' ἀν πρῶτα φυγοὶ ὀλοὰς δια πίτρας, θάρσει - ἐπεὶ δαίμων τερον πλόον γεμονεύσει, ἀλλὰ φίλοι, φράζεσει λα δολοεσσαν ἀρωγην,, Κυπριδος ἐκ γαρ της κλυτὰ πείρα αὐα,ιται ἀέo m. 425 , καὶ ' με μηκετι τῶνδε περαιτέρω ἐξερέεσθε. φάτ' Ἀγηνορίδης ἐπὶ δε σχεθὼν υἱέε δμῶ

ἀσθμ' ἀναφυσιόων, μετεφώνεεν, σσον ἄπωθενηλασαν, δ' ς γρις ἐρυκακ τάσδε δαῖξαι, ορκιά τ' ευμενέουσα θεὰ πόρεν, αι δ' πεδυσαν

ωματι σικταίη περιωσιον αντρον ἐρίπνη

Inem neque noster usquam usi sunt, si, quod suadente Ruliniceni Ep.lhoc Homerus B. XIX, 186. IX, 61. erit p. 296 recepi Bec , sed alteri 413. εἰ δέ κεν mihi ubi rei, sae mmstructio ob id ipsum praestruitiorpissime in-ὲ corruptuna v. I. 663 est, quod rarior.recte reposuit Briinck Vulgata de 425 δ' ἐμὲ Brunch. Ioctor no sendi posset locis Homeri Od. XV, monito, ut semper, ex iis Picte ad

114쪽

αὐτός τ' ἀγγελίν Φινευς πελεν. - δε τον γε Αἰσονίδης περιπολλον ἐυφρονέων ποOoέειπεν. ,, H αρα δή τις - Φινευ θεος, ο σεδ εν s

45 μιγενής τον ὁ ἀμφὶ περικτίται γερέθοντο ἀνερες, σἰ καὶ προσθεν ἐπ' ματι κεῖσε θάμιζον

αεν, ὁμως φορέοντες ἐυ - , μοῖραν ἐδωδῆς

τοῖς ὁ ἐρων πάντεσσιν ετις καὶ ἀφαυρὸς κοιτο,455 μα-- πιν τ καί μι, ἐποιχόμενοι κομέεσκον. συν τοῖσιν δ' ἶκανε Παραίβιος, ὁ ο οἷ ηεν φίλτατος ἀσπάσιος δε δόμοις ἔνι τούς, ἐνόησεν. πρὶν γαρ δή νύ ποτ' -- ἀρια-- στύλον --

435. rare quamlum saIsim est, lanion Ita ipse scripsisse Apollonius videtur ex Inale intellecto usu Η-

Tiorum, qui ultinium libri priuili et Becmuli versum Iegerant. 45O. Vocem περικτίται IOCO APOLI.'N RHOD. I.

115쪽

Ἐλλάδος ἐξανιόντα μετὰ πτόλιν ι α Ομ πιισματ' ἀνάψασθαι μυθήσατο Θυνίδι γαιν, Κιτε οι Ἀρπυίας ιόθεν σχήσουσιν σας τους μεν πειπ' ἐπέεσσιν ἀρεσσάμενος πυκινοῖσιν

πέμφ' ὁ γέρων οἶ-- Παραίβιον ιολόθι μίμνειν

465 σφωαιρων οιων τις ἔξοχος εἰς κομίσσαι' κε ἐποτρυνας του δ' ἐκ μεγάροιο πιο πιος μειλιχιως ἐριτῖσιν μηγερέεσσι μετροδα φίλοι, υκ αρα πάντες,αἐρβιο ανδρες ασιν,

,, δὴ τότε μιν περιπολλον ἐπασσυτέρη βιότοιο ,, χρζομο ν τρυχεσκεν ἐπ Ἀματι δ' ημα δρώρει κυντερον, Ουδέ τις εν ἀνάπνευσις μογέοντι.

475 , ἀλλ' ὁ γε παπρος ἐοῖο κακην τίνεσκεν ἀμοψὴν Η ἀμαλακίης ὁ γὰρ οἰος ἐν Ουρεσι-τιμνων

475. Hunc versum et qui sequuntlir illinilii lautiat I aptZ ad Lycophr. do, eundem cuni duobus proxiniis

emplis confimam posset itan ex hoc uno loco in lexica latum est, amiseiani ex inlatinnimi, enue Postrenio illud ea ui sibi velit quis tui .m dix rat. Nihilo minua solus offendit Gerhard p. 76 idenique felici conjectura veram lectionem assecutus est. Nam quod non mutatis sed alio modo junctis litteris p posuit rδή νυ ποτ' -τος, i liis ipsis Vesebis in cod. Vrat scriptuni inveni, neque igitur in textum recipere dubitavi. Apte Gerhard conseret Hom. B. XIX, 95 καὶ γαρ δή, xor Zκν'ασατο. Is inargg. rati et vid.

. o nox legitur. 460 αν ψασθαι Reg. C. unde

lis ititur et Noster cum mi et reliqui, credo, omnes. 461. 7 τοτ olin g. A. - οῖο θεν pro Aιόθεν g. A. eum gl. μονως.

116쪽

,, αυτ καὶ τεκεεσσιν. Θωγε μὲν, ευτ' ἀφίκανεν,

,, ἀμπλακίην ἔγνων βωμον δ ωλευσα καμόντα

πεμπω, ἐπεὶ μέμονέν γε παρέμμεναι ἀσχαλόω/ααμέω φάτ' Ἀγηνορίδης ὁ , ἐπισχεδόν αυτίκα δοιῶηλυθ' αγων ποίμνηθεν δ αν δ' Ἀτα γησων, - δε ορηχι δεῖ ἐφημοσύνησι γέροντος. ἄκα δε κεκλόμενοι μανοοῖον πόλλωνα 49 κουρότεροι ν τάρων μενοεικέα δαι ' ἀώγυ-- ἔνθ' εὐδαισάμευοι, τοὶ μεν παρὰ πείσμασι νηὸς,

τοὶ δ' υτου κατὰ δώματ' ἀολλεες ευνάζοντο. ηρ δ' τησιαι αυρα ἐπέχραον αλ ανὰ πῆσαν γαῖαν μῶς τοι θει ιος πνείουσι ν ἀνωγῆ.

117쪽

αὐτου μακραίωνα καὶ ἀγροτον δα δ' ἔνεικεν 510 νηπίαχον είρωνος λα αντροισιν κομέεσθια.τω καὶ ἀεξηθεντι θεαὶ γάμον ἐμνήστευσαν αμυσαι, ἀκροστορίην τε θεοπροπίας ἐδίδαξΗ και μιν ἐῶν μήλων θέσαν ρατον, οσσ ἐνἐμοντο

ἀντολεων προπάροιδε υνος ριζουσι θυηλάς. μίμνον ἐρwώμενοι ξεινή- δ ασπετα Θυνῶ

εω - , Ἀμαρ Φινη χαριζόμενοι, προειλλο .

118쪽

ἐκ δε τόθεν μακάρεσσι δυώδεκα δωμήσαντες βωμον αλις ηγμῖνι περην, καὶ ἐφ' ιερὰ θέντες, νῆα θορο εἴσβαι πον ἐρεσσέμεν ου ὁ πελείης

ex adnerso, ii Bilhibuum esse, aram inissam luctili, i in Deo ni in littora Asiauco exstructaIn fisisse, ubi no

mine imis a minis scriptoribus Commemoratur praeterea non opore poeta in quo innisso maxime ODfenderat Braui inis, ata per intelligeretur ex micabaeo MM7ν, et in tanta Bospori anm sua non ut 'ax navigatione opus fuisset. 534. τρῆρονος 1Or.535 δηματ vulg. Misere Med. m. 2. gg. quinque, Vind. var. lectio in Scholi., quam sensu labente cum Briinck et uec . recepi. 536. - olet, quod ciun Hor: Brub Basil correxi. - πωματ539 φέρει Vrat.

541. ComparationeII ex Homer.

Eur. r. 1165-potius interpretari vult, ut sit κλαίεσθαι τέτλαμεν.

Sed quidni proprio misi vinis illa

accipiamus 3 πλαζόμεθα τετληοτες πλαζόμεθα, τετληοτες ὐπλα- ζεσθαι, si ein admodum ipso illo Eu

119쪽

δινηεις δ' υπἐνερθεν ἀνακλύζ ωαν ἰουσαν νη ἐόος, πολλον δὲ φωφ προτέρωσε νέοντο, 555 1ε τότ' ἔπειθ' ὁ μεν ρτο πελειάδα χειοὶ μεμαοπώἀμφημος πρώρης ἐπιβήμεναι οἱ δ' π άν οπιφυος Ἀγνιάδαο θελημον ποιήσαντο εἰρεσίην, ν-διε πέτρας ἐλάσειαν, κά- Φαίουνοι τὰς δ τίκα λο-ι--λοσνοω οἰγομένας -- περιγνάμψαντες χοντα σῶν δέ σφιν χυτο θυμός ὁ δ' Ωξαι πτερυγεσσιν μνημος προέηκε πελειάδα τοὶ δ' μα πάντες ηειραν κεφαλὰς ἐσορώμενοι ἡ δε δι' αὐτῶν B τατο ταὶ δ αμυδις πάλ- ἀντιπι ἀλλήλησινμ αμφω μου ρin/ιουοπι ἐπιουπον. ρτο δε πολλq.αλμη ἀναβροχθεισα, νέφος ς αυε δὲ πόντος σμερδαλιον πάντη δε περὶ μέγας ηοεμεν μορ- κοῖλαι δὲ σπηλυγγες πὰ σπιλάδας τρηχείας κλυζούσος λδ ενδου βόμβεον ψόθι δ' ' 570 λευκὴ καχλάζοντος ἀνεπτυε κυματος ἄχνV. νγ δ λειπα πέριξ uti Mos. κρα δ' μψαν

120쪽

πετράωπι h. os o μεταχρονίη πεφύρη-μφημος δ' ανὰ πάντας ἰὼν βοάασκεν

Reg. C. unde runck αυτῶν ε' diae ne reum tam brevi spatio ro curreret. Sedillud αυτῶν iliani non commode cum τετρctior Iungi possit quis pio videt, in musinodi repetiti no . vero non os nitendum esse iam nupra saepius tonitum est. Neque ouulino est ejusdem vocabuli repetiquum versu praecedente ex li

videtur in tam fatali litterarum T Confusion . Rectitia enim haec

mnt, illum enim Beckius vertur nuantum pro cedebat navis renugi

Jectum mutatum aduo PronominEindimini debebat. Unice vera est aliter explicatio, tum uterque Schol. Ubet. - hic est sensus: quantum quovis remorent impiasu provehebatur Argo di, tantum retro