장음표시 사용
11쪽
totnin illud fit ineptissirium t uena ad v. 643. Iduin verbis mέτου-το εκτον ἐςὶν οκτω Xοίνικες etc. nihil aliud est, quam in superiora hiis: unde clare patet, esse novilna sicliolion temere addituita : sedonaissurn esse caput, o μέδιμνος χοίνικας εχ Hμην propterea, cinod superatis scholion idein initi uinhabet. Itaque doliusfinis Vitas accidit, ut is latra confusionena non antinadverterent satis. Van Dalen ad Marin. p. 438. vidit, in Scholio ad v. 623 non omnia esse eiusdeni auctoris, nec paris pretii: at alteritis Scholli initiunt esse in verbis, i*ομνημμοτας επεμπον, monere neglexit. Nec Mei bo- initis, duna corrigit Scholion obscur in v. 6 a. ob servavit, Scholia duo esse, cpioriam aliemus initiviri si in vertis e κατα δάκτυλον ρυΘμός εε ι etc. aut X sisteriis tentans Scholion v. 663 ani inadvertit, ei Aττικοι δε ουτω etc. esse seiungenda a praecedentibus. Sed de hoc loco post. Ueriain non inodo e sinthnidine dicto D et ταυτολογία, datur animadvertere confusionein, sed etialIa e repugnantia; cuna in posterioribus plane di- versis et contraritas sensus tribuitur verbis Aristophanis ei, qui in prioribus tractitiir, erit uideiaa sic, ut appareat, non diversas interpretuna opiniones coiri4meinorata, quod ipsuin fit subinde, sed utrairupae pro Vera et certa inte pretatione poni. Veluti ad v. 22. initio Scholii, τῶ δώδεκα μνας πασία. dicitiar esse dubitantis et non recordantis aetas alieni causura , tibi intelligenditin scilicet aνεκα:.cilius rei caussa silmsi hanc pecuniam, liana Pasae debeo. At statim sibiicitur, non intelligendiana esse
12쪽
contraria antecedentibus et coralequentibus, ut non
dubitanduin sit, hanc vlossain, de qua hic clicere nil attinet, tenaere huc posita in e libro scripto. Sintilia exeinpla sunt ad V. 33T. 438. eXtr. 6 2. S8s. 9i etc. Interduin etiana tota scholia, viversis locis posita, reptignantia sunt, veluti ad V. 639.641 quae facile intelligit quis*1e, clivetas auAoribus adsignantia esse. Post liaec curare oportet, ut discipulos consilefacianatis antinadvertere appen sculas Scholio-rii in bonoruni et antiPacarii iri, saepe ineptas et falsas. Eius generas exenipla haec sunt. Ad v. ictverba Oνειροπολῶ 7ππους, post explicationenilio rutra verbortim, iriae et 'pla duorii in auctoruin vutetur, additiar de disseminine τοῦ ο νειροπολῶν et eνεουωτὶειν : quod totuin est ab h. l. alienuin et consuetius ni bonoriun scriptoria ira, ipsiusque Scitoliastae veterris, contrarium, citri ad V. 28. ονειρώτὶειν pro όνειροπολῶν dixit. In scholio celebri et coris maptissimo ad v. 23. de e*iO κοππατία, non dubitetra, verba συνεζευγμενου usque ad εννενηκοντα esse ab alio, clitatu praecedentia et sequentia, ainoistore, Piippe et coriana ocle abfuerint, nec cuni praecedentibus cohaerent. Scholion prata una V. 3 quod e tribus ad inini inuin cliversis conflatu in est: ter entin Δημαρχος qui se , traditur: interpola- tuna lue non uno loco, desinit in haec verba:
13쪽
μαρχος sunt patris respondentis filio. Unde patet, hanc laciniain. scholio inale adsinain, temere repetitarn e Scholio v. 3s. Si iliter ad v. 64. initio inepte adiecta verba ό ξάνΘιππος ΙΠερικ. ρο, τὴ των Αλκμαιωνιδων γενους : Piippe in textu non de illo Xanthippo sermo: itent post verba λεγε δε τουτον etc. de Callia: quae utraque ex aliquo L exico acgessisse videntiir: itenuiue ad v. 94. inepta ratio, cur Socratis discipuli φροντι- dicti. Ad Scholion v. 33I. aescripsit ahquis lociini e Steptiano de Vrb. a vectis απο N: et deinde alius inepte e Pausania de nomine Thurii, quod ab illo loco alienissimuna est. Atque ego non dubiisto, etiani loca e Scitoliis Apollonii Ris dii v. 307.447. ex Plutarctio si id ex Aristotele, 9 7. et alia, non esse ab eo , cpu ptainus illa brevia Scholia ebonis Cominentariis excerpsit, sed post denitunadiecta a libri veteris donainis, et sic in textum venisse. In Scholio porro ad v. 94. nilin antiqui et probi agnoveri im, praeter tria priuina Verba : cetera recentiora : quippe inepta et argutationis plena: Vialia sunt et ea, Prae ad versirin praecedentein de caussa usurpati diminutivi ἀειλον cscuntur inepte, et repugnantia praecedenti notae: το εικ. ὐποκομ καζ. Tale est etiain illud, liod ad v. IIT. bis traditur, qua e poeta τέφραν ,πτην vocet: nempe ut sintilena farinae faciat, cinus praegressa mentio: quo nil ineptius diei potest Setino est de pulvere in abaco Geoinetrico, qui oebet esse tenuis, ut sit aptior ad descriptiones figurarun .
14쪽
Interdum etia in per negligentiana fictae sitnt transpositiones, non inodo totoriam Sciaolior ra, alienis verbis subiecturum, sed etiam ininor riparticulariun : quas diligenter oportet indagare. Sic v. 36i. in Selaolio sectincto , απιυνη - βαλέειν relatuna est ad verba φειλμω παραβάλλει : cuia pertineat ad βρενθύει qtim retulit et Sisidas. Dae ad v. sa . ponuntur, pertinent ad v. 8. In Scirol. v. 349. Verba ultilana αντὶ του ηρκέBηντη πρωτη κωμωδα clariun est pertinere aci v. se- Pentein: Κουκ ετ ἐσαυθις επεπηδnis etc. Ad v. 366. priina pars scholii ei versui convenit, sectinis
referenda. adcf. ad v. IO. S9. etc. Sed hoc grauis perturbationis non dissiculter, ut opinor, depreliendenir : illini autena alterinia difficilitas, certe nulli cluna Interpretum antinadversutia est. In Scholiis v. 64. iritima Verba haec sunt: παρωδη-τα0 δε τῖ Περικλεους, Mεγακλεους, ως αν Ουνάμενααμφότερα δηλουν etc. Ea stini alienistinia ab illo loco: pertinentque liaud dubie ad v. 46. επειτ'εγη Mεγακλεους etc. Ad v. 396. verba liaec
Verba ab ἐπωδις tisite ad ουτως flant alieni silino loco. Muluciis liaec potuit concoquere, et clina sequentibus copulavit per R. At illa tolleluia et reserenda ad initiuin αντωδης, levenclinΓque τρυιικερατα πετρον εςι παραγωγως αντὶ του ὐιη-λν. Κusterus aliud agebat, aut sestinabat, cuin hie
15쪽
llic mehores Codd. exspectare iuberet. Ad v. porro 6o7. sunt haec vel ba : ενταυθα μεν τοι σεπι της τετάρτης χωρας ιαμβος ἐξέλιπεν. Haec de 1netro Eupollineo intellio enli, quo usiis est poeta in Parabasi. At Maoinodo dicere potuit Graiiunaticus, hic deficere metriain Eupolideiana,Mao lain v. s7s. uti desierat. Non lainc clariain, ista verba eo esse transferemta 3 Alia transpositio insignis repetatur ad v. 798. Post diaplex ScDolion
ctitur imore solito per coniunctionena A, subsiciuntur haec: ως δραπέτας δε αὐτους διαβαλλει.Aσυμβουλοι δέ φησιν , οτι κέ ταχεως μεταβαλ λόμενοι επιθυμίας sic legemiuin pro άποθυμίας ητ ς αλίσκοντ . Quae quid ad imilieres iυπὶε- ρους, sive nobiles, sive superbas. Quorsunt igitur pertinent Nenape ad v. 9IO. φιλει γάρ πως τατοιαυF ετερως τρέπεB . Inspicite Scholion isti versui 1ubiectiun, et inihi facile assentiemini. In his fiteor ine se epe ii uratum esse Musiaci primum, deurile reli Maorusia editoriun negligentiam, Pu talia concoquere potueriint, neque Corriapi lain antimadverteriint. Sed sexcenties observavi, liOmines euani do stos, non mature adsuetoson nia accurate expendere , et interi'ogare ita
omnibus antinum, an satis intelligat, Piod legant, ainliannie, in talibus coecutire. Sestiuir pars corninunis Oinni generi scriptoriam, ut, *nd in singulis vectis vitii corruptelaeue sit, ptaintain indagare doceas, deinde emendare. Ouoriam illitia conseotiare. si omnia ad ra
16쪽
tiones graimmaticasti. e. consuetudinem loquenia exigas, res et lain ipsas, de qtribus agitur, in consiliuna adhibeas, Mai ue eae detulerent, cogitare adsuefacias. Ita acculet, ut viscipuli, id quod in hariam Nubita in enarratione ali toties fictuna est, inter tun videant et vitilina, et, si lana aliqvul in literas graecis profecere, entenclancti rationein. Sed non modo res et ratio linguae con siilenda, vertim etiam libri: Maoruin ope tanto plura sanari possunt, quanto nainus quisqua in hocitule ab Alclina editione in se sitiscepit laboris, ut Scholia, non dicalia e scriptis Coclicibus, sive iis , quibus Musurus usus est, qui ubi sint, quoue
abierint, neino, ut opinor, dixerit, sive aliis, iu*tibus edita selaolla reperirentur, ei Mendaret, sed cuna primis eritionibus, Suidae, ipii multa ex his scholiis in Lexicon suum transtulit, scriptis evitiS-que libris . denicitie cuin Sclioliaste Apollonii,
Harpocratione, aliisque, unde particulae quaedam ductae sunt, scrriptoribus, conseretet, attae, id quod locis per inultis fieri poterat, corrigeret. Nain Kusterii ira, qui, ut ipse praedicat, onanes veteres editiones in manibus habuit, quille Suidam ipse ediderat ante, lyram ad Aristoptanem edendum accederet, ella in e Scholiis ad Nubes has claritim est, nosque in praelectionibus nostris saepe ostensiimus, nevie illis antistis editionibus, ne intextu quid ena, satis chhoenter usum esse, ac permulta inta sta rettulisse superioriana editionum vitia, quae ex Alclina aliisque edes pratuis corrioi poterant, neque Scliolia accurate cum Suida, ut
17쪽
nec hunc eum Scholiis, etia in ubi in nota subiecta indicat unde Suidas profecerit, contulisse, vul. v. c. ad v. 37. et cons Suid. in μαρχος nelie Iησtie ex Scholiastis alioria in poetariana, ac scriptoribus Pibuscui pae decerptas satis diligenter indagasse, a que incie correxisse, ut qui v. e. in schoislsis ad Nubes ignoraverit ut impie ησιν ex Apollonii scholus, quariarn prior tatnen taci v. 397. ex praecedente Apollonii testimonio, et nonunibus interpretino Apollonii deprehendi poterat, erat-chie diuiuua cxtin Apollonii interprete collata Rutingersio Var. I ieef. IV, i 8. inclicata etiain ab Holileianio ad Steph. p. 26. altera autem sad v. 447. 4 a
Ualesio ad Harpo erationein. Haee ergo chlicienter agenti scholior ra Interpreti magna facillias dabitur eoruin ei neniandoririn , et simul studiosortina non inodo adsuefaciendoruin ad vera in rationem tra flandorum ab hae parte Scholi riim, sed etia in incitam ortini ad reliqua et huius poetae, et aliorinn, pari diligentia excutiencs mina, ut in Dibus tantain materiam sibi relicta invideant, ei lieos seriire et cum fractu exercendae. Exinaei et lain inanire animis stultant plerorii Feopiuionena, trii splendidis inpranais et clara nomina praeferentibus editionibus tantum tribuunt,
ut ibi onania perfecta et perpolita credant, et siquis
post eas quid tentare ainleat, eum temerarimn iu-
sicent. Atque etiam incredibiIe ictu est, quam multa in omnibus Aristoplianis scitoliis quae ad Plirtuna pertinent, semper excepta veli in possint et lain a mediocriter docto, si attendat, si Oinnia diligen-
18쪽
ius genter expendat, feliciter coi rigi. Quo nomine saepe nitratus suin, non dicam Musurium, hominem graec im, et tantae ninae, cuius contra naentem fortasse inulta ab Aldo expressa vitiose sint, ta in aperias saepe cor ruptelas non an intactis
vertisse ac sustulisse, sed Kiasteriain, exlaisita
graeearnm literariam scientia honii nem, tum naulta ex eo genere non Hiodo in textu reli piisses etenim passim se ita religiosum in tractandis veteribus libris profitetiar, ut sine scriptoriana Cocs-mura auctoritate nil ait intitare aiacleat; a via ta ineureligione non uno loco absit) sed ne tetio isse Di deni atque indicasse, id*ie interitum iis locis, ubi in vicinia crisia utcunque exercuit. Sed illinii viciani aiulivi in illo opere, uescio cria de caussa, ninais festinasse. Age Veri , Ploniam ita proposui, assera in luc chias iam ex iis, Maas in lectoni,hiis protuli, einendationibus, sed breviter, et sine altis arguinentis, praesertim ubi res clara est per se, si forte acuere nonnullorum diligentiain in his tractanssis et ad similia tentanda incitare possim rhac lege, ut si Wiae iam ab alio occupatae sint, eae omnes adscribantur liis, Pu eas ante me protulere. In argumento, quod Thomae Mag. nomen praefert, viodque huic essitioni praeponendum curavi, tribus locis ad mini inlina vitiosus est textus, facile ille sanandus. renuim Strepsiades Icitnt ad Socratem adducere voluisse τον πιλτου πήδα. Clariana est, legendum esse τον ἐαυτου Cum irritum id consiliivia esset . ad
λύτερον ειδε πλουν : linino , ni fallor : aliam
19쪽
rationein tentavit. Denique inittis filio preeibus persuasit, ut discipulus Socratis fieret: πολλῶς πεπόιηκε ταῶς δεησε ν, ἐνα των Σωκράτους ομιλητων γεγεν . Non diabitein, ThoiDam deis disse πέπεικε. Nam in γηροος μαν9άνειν, Iargiar, κατ ελλειψιν intelligi posse επι ; cuius ellipseos exenapitiin est in Nirb. V. 2TI. ubi v. seliol. etsi senaper lianc praepositionem , quod sciam, addunt fundus huitas forinulae Honaer.
εὐεσις διπλῆς περιολκη. Iain pOITO, quis non statina victet, ad V. extr. εξω την κεφαλην ποιησας τῆ παραβληματος , reponendunt esse περιβληματος , quod ellain clariam e Schol. ad v. IO. Iten ad V. 2I. ubi duo seliolia ei lein
sententiae confusa, in fine , pr 3 δοκῶ λςυχῶν, legendum ἐδόκει : ad 33. Pro εν τοῖς παλαιοiς των
20쪽
αυτογρά2ων, αντιγραῖ , in habent edd. vet'. In seliolio de Deinarchis ad v. 37. quod e pluri-biis conflatuna ante dixi . in veri,sis posterioris partis, εςι δημαρχος ο την επώνυμον άρχην ἄρχων, conspicii una vitium est in επωνυπον ' 'U'ppentinquatn επωνυμος ἀρχη fidi Μ οημαρχία:4ciuile corrigendiuN την κατὰ ΓMον αρχηναρχων , ut e se pientibus patet : itenuiue paullo post e verbis ' α οι κατα σημοναρχοντες διδωσι κ- λαμεανωσι τα δικαα παρ α Μήλων, . tollenduin esse verinam αρχοντες, ita clariain est, tu ne tiro quidem cliti tare possit. Neqlae eniin αρχοντες ελδουν καἰ ελάμβανοντα δίκαια, sed per αρχοντας, δημάρχους, plebs.
In Scitolio ad v. 4i. qiudici exscripsisse Arsenium ad Euripui. Med. t. non observavit Barnesiis, pro επευχοαε , quod ed. Kusteri os, sidet, per se patet scribenduna απσυχομένου. idque exilibent edd.vere. et Selaol. Eurip. In versit a uena Homericoὰκ οφελον τρώεασι κοτεσσάμενος, non cOITigainetina Barnesio κοτεσσαμενη ex Hohaera libras. Nairi memoriter potuit laticlare Gratnmaticias, et, hoe quidem loco, generis ratio ciri' haberetii
άφεται . unde vel maxinae etiani . iu hoc obiter ad talia, intelligitur, in nobili Scholio ad v. 23. e ii a Sealigero ad Eusebiuin legendum esse τι γὰρ