장음표시 사용
31쪽
ἰδου τρυ . φις το ο μακρόν ἐστιν, ἐκταΘὲν υπὸ του φ δασέος ο ντος, ῶς καὶ ἔτείη μυρία ευρύσεις σκοπων. Siaden. liber habet του Μιμν'του ζωγράφου. Alii, quos secuti sunt editores, M/μνῆ, vel Μνημη του ; duo onii tunt provocabulum του etiam ante Pictoris nomen. In primo VerSu pariter, et Naidem in omnibus libris et
32쪽
editionitatis legitur 'Μ μνη et μνημη , numeris depraVatis. Error natus inde, quod Semel exciderat syllaba του. Μι. μνητου του. Tum, mala desiderabatur articulus, trianca- tuam est nometi, Primarn hic. tum etia ira in versu Hipponactis. Facilli Inani esse enae iactationem putavi si reponerem illic lectionem Seldenianam eandemque in versuimetia Iti introducerent. Hipponax quidem M. μνῆ sci ibero Potuisset, non SoluΠ1 in Vocativo, ut Eρμῆ, sea etiana in Genitivo, v. Fr. LXXXVlII, pri Μιμνα, Miμναο. Sed TZelgen Iminimct deceret sorann an tutua. Mimnem, Vel potius Milu notatu, euiriletu fuisse C mri Mnasiilleo seri Mnasitiino apud Plin XXXV, 4, in Iix est conlectui a Muelleri. Nani Salnaasia auctoritas, Quanx ex Bibl. GL mutuatur, non Hic, sed ad Fr V, pertinet. Gaissordius P. 255 Μ μνῆ dedit, et voce iri suspectam esse observavit. - VS. I. Metrii ui Vel in Hipponacto suspectu in . Labri quidam mendose V φ et κατωμήχανε Hinc Ner- narinus, Elmn. metri P. 145, no uiri Procudit vocabulum incertae significationis; legens: M μνῆ κατωμυχαῖε. - V. z. ἐν πολυστα , men. σαλυς λω. - V. I. φά ντος. - V. 4. μυτη γαρ ἐστι συμφορά, in mae signo interrogationis addito.- V. 5. No na incerta. Variantes sunt xικαύλη καὶ δ, -
quod scriptum invenerat viκύρτα χαὶ σαβαυνι, spondeo in Sede secunda et quod in diroriis etiani Muelleri Codd.legitur, conjecturaIu suam vIaη τε καὶ σαμακίν in teXtuIn
33쪽
recepit. Ulti inus versus et hic et ad V. 234 in ali.
quot MSS. vitiis scatet, ut ῆν et aυτίς, tunI των τι κείρονονδηκη, τον τε κείμενον , των τικνήμων, τ' ανακείμενον. Ex his
34쪽
Infra ad U. 1Μ5 hoyta vetatis repetit et Maartum addit:
35쪽
stibadiis et toris et ad obturandas varias res veteribus inserviebat. ΠυΘμήν autem eSt radix, de qua vocis potestate copioεe agit. II. Steph. Ihen L. Gr. T. I L. P. I 4ia. Lutulenta radere Palina. Hor. Sat. II, 35. IX. X. Treet. in Lycoselir. 855. Oύτος ἀσκ- ρας τα υποδήματα ρυκαλως λέγει. - ἀσκέραι δε κυρίως τα ἐν το4 ποσὶ πιλία, ἐτοι .eρτάρια λέγονται' καὶ χλαῖναν, τὰ σφικτούριον, καὶ κυπασσὼ σκιον p. 341 κυπασσίκιον, Sed legendum utrobique κυπατ- σίσκον. το ἐπλωρικον. ουτοῦς δε ο Λυκοφρων, καίπερ α 'Aισχύλου κλέπτων λξις τινας, εξ Ἱππώνακτος δοῦ πλίαν, ἡ ἀπιλησμων ύν ν μὰ τρων ταυτας, ἄλλην ἄλλως ἐκτίθει. ἀλλ άρα-
37쪽
Fc X. Sequentia Codicis Seldeiriani glossematibus admissis iniritIn in modiun conupit Potteriis. Ea ex-
38쪽
Tneizes asseri Fr. LV. Sed viderit de his, si quis, quo hoptati dum est ut fiat. Dagmenta Ilipponactis colliget.
39쪽
stantem illaui lectione Pulschiana quod est ab Hipponae
credidi, Ilipponactem Iambos et choliarnbos confuse Protia tuae, viod Heliodorus ex nostro Ioco, eoque solo, demonstrinis turiis erat. Niliit enim aIiud haec vella ita illo contextii significant, quam Hipponactoni semel in Sede utintinia cliolia iniri regulam neglexisse. Priscianus minus apto reddidisse videtur Io curia Heliodori, quein tamen vel sic in errore Versari OPinor, legendumque vel H - λήνειος vel Κ η νιος, ut supra 'Eγιας. Homericum ciuei tale inest Riλληνιος, es. Hesych. Comnentau. ad h. v. et Fr.
p. 62. Quare non opus est, ut urbs Φωκίη apud Herodotuni scribatur, ut ab aliis scripta reperitur Φωκαίνου Maod praecipiebat T. Faber in istol. P. ait. p. IOSFIePaentior est teritu natio gentilium iu αἰοc, a nomi-
40쪽
nibus urisium in xl desinentimas, rarior alte mi soranain ιος, vel brevi vel longa Penulti Ina. Cf. etiani Fr. VI. V. 2 sqq. Hi versus ope Vitela. 2 et 3. sic., uti dedimus, Sunt constituendi, sicut eos verba sunt Thryllitzschii iam Scaliger constituit, cum glossis interlinearibus, Mias Potteriis tex Selden.' niale in textum recepit. Versus nulla metri liabita ration. consudit, et B trahus quatuor fers secit. Etiam Inetriarn bens se IIabet, sed illud. μγ, et suppositum irri, quod Viteb. 2 et 5 Ponunt Post χρυ- σου, eli In inandum, nec est olim in vulgatis. ΙIucusquo
σαμβαλίσκον i. e. σανδαλίσκον addo lexicis; naim vox ἀσκέ- ρικον, PIam Schneiderus exilibet. nihili est'. Spo MN. de extrem. Odyss. 'Parae P. 3234 D' Div. in Vann. erari. p. 433 ex Nonn. Dio's. II, 56 citat σαμβαλος. Iouyh. Setiligeν in opusculo PoSthumo supra citato hos versus tractans. Prisciani locum a notus laudatum ob oculos habuisse videtur: