Hipponactis et Ananii jambographorum Fragmenta quibus collectis et recensitis orationem aditialem die 25 mensis januarii recitandam indicit Theophilus Fridericus Welckerus

91쪽

plenius exhibet: D μεν οὐν Βόσπορος καὶ ὁ Πόντος, οὐ τως και ὁ Ελλήσποντος κατὰ πάντα μοι μεμε

Κρίας ἐν μολοβρίτου συες.

92쪽

Σαμοκυαν λιμόν.

93쪽

. LXX.

Seho . ad meande. Ther. 633. Τμωλος δὲ ἄρος Λυδίας καὶ λ υσιας. ' ,, Γυγρυ oὲ σῆμα , τρύ ἐκεῖ βασιλεύσαντος , ως φησυν Iππῶναξ ἐν τω προύτω των Λυδίας 'Iαμβων, ἡ Iwγαίαν λίμνην λέγει Nicander ἀπο Γύγου του ἐκατογχείρος. LXXII. Suid. V. 'Aφρεν, ulsi hominum mollium et effoemiis natorum appellationes in unum eongerit: Ἱππώναξ νησαίανδρον, τον οἷςν - γύναικα. LXXIII. Id. v. in xv 1' H πορνη παρα Ἀρχιλαω. - Ιππίναξ δὲ βορβορόπιν καὶ σπαθαρτον ταυτην φησίν από του βορβορον. καὶ ἀνασυρτόπολιν Πο τ υ ανασύρεσΘα .

. . Guyius in Ostusc. erit. T. II. p. 63 legi iubet

94쪽

χς εἰπουσα πέπλους α νεσύρατα, δεῖeε δὶ πἁντα ' σώματος οὐδοῦ πρέποντα . τύπον. Utrii que verissime. Fugit qisidem Toupium locus Etι-εtaehu ad N. XXΙΙI P. 13as, ets-; sed explicatio Pro Posita, ex scriptura βορβορο π η ς orta, analogia respuitur. Βορβορωπής; ost ut γλαυκωπις et similia. Sic autem Eust. Itbitis: Tνταυ Θα δοῦ οὐκ ἄκαιρον εἰπεῖν καὶ ο τι στοματο αυτως αποπτυον ρυΘρυ ληχΘ.ίη ἄν καὶ βορ θρου οπη. οπερκατα παλαις, ' ἱστορίαν συνΘεἰς ο βαρύ γλωσσος Υππωναξ βορβορόπην υβ σε γυναῖκα τινά, σκωπτων ἐκείνην εις το παιαλγ νον ώς ο καΘαρτον. Vides ακα Θαρτον apud Suidam non esse cum Toupio dandum Hipponacti, sed κατ' ἐπιξ- ἡγητιν sumendum. ρς καὶ ἀνασει τε - δον ἄλλην τινα διέσυρεν ώς ἀνασείουσαν φασι τοῦ ν φαλντα. - αλλα leg. αλ-λος δε τις, την το. αυτην χαλκιδίτην, Suid. Xαλκιδῖτις ιυ τέλειαν φ ησι του διδομένου νομίσματος. Sic τρίαντος πορνηsivs τριαντοπόρνη apud Heaych. Alias assere meretricum appellationes P. I OBB , 34, ut φορβας, σποδητι- λαύρα, χαμαιτύπη , et in Super aliquot ab Anacreonte uSarpatas. Cf. Nostri Fr. XLIX. LXXXI. NOVI Eupolis, testo Suida I c. et Athenaeo P. 236. εἰλίποδας eas Vocavit, i. o erissantes quaB VOX a Riahnhenio ad Tini. V. Tτα 'στρία perperam acciPitur nisi interpretationem Sehneideri in Leae praeserre velimus, quam Pausaniae nescio cux tri

95쪽

mansiue Var. Leci. P. I OO meretricem esse opinatur abcμβολος, Portierra, uri meretrices Pieriamque prostabantvm1e etiam formicariae Sunt dictae. Aliter et maidem rectius Hariluinus. Nudas dicunt uor. Sat. II, 7, 43. Iuven. VI, 122. Cf. Petit. I. c. .. . M M.

τρον, τα διαγινόμενὸν, ἐπειδἀν χελιδόνα πρωτον τις rδοι. ,Ut sensus aliquis lianc eliciatur, lege τὸ γινόμενον. Sed et sic locus ilic obscurias est: de quo proinde am-Plius cogitandum censeo. HusTER.

96쪽

τῆν Θρνδακα καλεῖν, Πάμφιλος ἐν Γλωσσαις, ΡOSSis SusPicarx, την αγριαν Θιγιδακα. Apua Hesycli iuna certe legimus: Tετρακινη H αγρία Θριδαe. Videri autoni poterat illat vocabulum, sius ex librariora1in veteriarii culpa , sivo ipsius vulgi usu. ex λδρακλai cor ruptum, quod idem no Θριδακινη valet: pari quidem ratione eL Θιδ αξ pro Θρίδαξ suluirile clictum reperitur. Vid. EPro. Diss. II. Io. s Hsique not. Sed consula Salvias.

LXXVII. Id. XIV P. 524 B. Tαύτην Β τῆν αρμονίαν Phrygiam

97쪽

Ioeo de B γe, Marsyae mitre adseri, qui, quod usoneret, ita in Bacchi ne Occideretur evasit, ea e Zeno sit provectiis desumta sunt. Et a Pud tirunc quide in nranus recte, ut videtur, sic enunciaetur Prouectium, κακιον

Βαβυς αυλεῖ, pro eo quod hic apud Allienaeum ἡ Βαβυ: Iogitur, aut apud alios Bαβυςς in eandent sententiam. Ouod deinde idem Erasmus eX AHi, nescio quidias, Collectaneis adfert Provectivin Bαβυας χορ ς, id in Paroe miographoruin collectione ab A. βGotto edita exhibetur in Vot. P. I, i 3 - item apud Suid in Tουχως. - Haud absurde vero Erasnsus Conjectaverat Tου Βάβυος χεῖρον, idern quod nain v , FcIiptum OP6rtuisso. Caeterimi in eadem Append. Vatic, eodenI loco, etiam his ipsis vectis conceptum adponitur Provectium Kάκιον Βάβυος αυλιτ, - των κατα στο ῖον ἀσκουντων. --

98쪽

LXXVIII. D. rietz. ad Iliad. p. 79, sto. . Nνήμη δὲ εἴρηται οἱονεὶ κινήμη τἰς ρύσα, ἡ του κινεῖσΘ το ζωον αἰτία ΟΘ. καὶ 'IMπώναξ παρεκρομολ- φησίν, ασὶ του ἐπορεύοντο. LXXIX.

Eustath. in II. I. P. II 4, 29. OVτως ουν secundum dialectum. Aeolicam φησὶ IIero&Rnus καὶ μαρτυς, μάρ

99쪽

λαικαςειν. αυτο δε παρὰ το λα επιτατικον γίνεται , Vid. Riιhnken. D. erit. I ad Hesiod. O . et D. 5Φ6. -το κα- ζειν, Ο ἐστι κοσμῶν. σκώπτεται γαρ το ἀκαἰρως, ως ἐπὶ φαυλορσρωτι, κοσμει - . διὸ καὶ κασωρὶς ἡ πόρνη, διὰ τὰ κάσαι, οἰστι κοσμησμ τῆν ωραν ου δεόντως. Ἀντιφάνης δέ φασι

Id. ad Id. I. P. IS97. g3. Καὶ ο τι ἐσφυδάζετο ἡ κυβεία συ μόνον παρὰ Σικελοῖς, αλλοὶ καὶ 'ΑΘηναίαις. αο καὶ ἐν -' ἱεροῖς αΘροιςόμενοι ἐκυβευον. καὶ μάλιστα ἐν τοῦ της Σκιράδος ΛΘηνας τα ἰπὶ Σκίρω. ἀφ' eυ καὶ τα ἄλλα κυβευττρια σκιρα- Ο. . πνομαετο, et Suid. T. III P. IIa. Phot. Lex. sub h. v.

100쪽

εις καθαρμὸν καὶ φὰρμακον πολεως τῆς να υσης, εις τόπον δὲ τρν πρόσφορον στει αντες τ Θυσία, τυρόν τε δοντες τοῦ χειρὶ καὶ μάζαν και ἰσχαδας, ἐπτακις γαρ ραπίσαντες εκεινον εἰς το ποτέ, σκίλλαις, συκαῖς αγρίαις τε καὶ αλλοις των αγρίων, τέλος πυρὶ κατεκαιον ἐν ζύλοις το ς ἀγρίοις, και τὰν σπρδὰν εἰς Θάλασσαν ἔψραινον εις ἀνήμους, εἰς κα Θαρμὸν τῆς πρλεως, ως ἔφην, της νοσουσης.ώς καὶ Λυκόφρων μέμνηται που περὶ των Λοκρίδων, ωδρ πως λήγων , ακριβως τον στίχον .ου γivάσκω I I 53

Πόλιν καθαίρειν και κράδν τι βάλλε θα .

Βαλλοντες χειμῶνι καὶ ψαπίζοντες, κράδοσι καὶ σκίλλοῦσιν, ασπερ φαρμακῶν.

Nαὶ παλιν ἀλλοις τοποις δὲ ταυτά φησι κατ' :πος

Δεῖ δ' αυτὰν φαρμακώ ἐκποιήσασθαι. s. - Καφύ παρίαειν ἰσχάδας τε και μάζαν, και τυρόν; οἷον ἐσθίουσι φαρμακοί - Παλαι γαρ αυτοὐς προσδίχονται χάσχοντες,

κράδας ἔχοντας, ὰς ἔχουσι φαθμαχοί