Hipponactis et Ananii jambographorum Fragmenta quibus collectis et recensitis orationem aditialem die 25 mensis januarii recitandam indicit Theophilus Fridericus Welckerus

71쪽

Quaeda in ieta 11is aliis eri endanda et explananda Teis linquo, ut V. 9 et V. 5, Καφῆ scriptum in Ed. Basil. ex qua adiungani Versionem Latii iam: Urbem purgare eo scribtra caedi. Petentes in hierue, atque Givia caedentes, ratura atque scillis, tanquam Pharanariarn. Oportet OsuNι in Phar naciduι strigere. Cophen exhibere fora atq- ossam, et easeum quatrara comedunt Phasrnara. In inpridem enitn UIOS acciPiιιns, alteradentes, raruos habentra, ut habent Pharanacis. Ex torne set aridiis, in animo: pliarinamo tiratia sera duetus Mytis Palinis vapulaverit.

IN. Reinesius, Var. Lecta. I, 2o niseri V. Ω et S. monens, Hipponactem do I ita loqui obtinente in lustriuiono Attis nam nI, Maae quotannis Me SeXta et septin a niensis Θαργηλιωνος fiebat. V. Fr. XXI. Tum Pergit: , Dalaia earnpitis Vero, not. ad Plin. I. XX non XII s c.' maod ex hisce probare votait, Solitos Veteres fuisse scilla arcere veneficia et expiare noxios, falsus est et deceptus

72쪽

depravata vel a se ipso conficta lectione ωστε φαρμάκοις. - - Ver IS sensus e ritu, quo in Pharinacos ad ignem f. extra uIbena deducendos curn νόμω κραδίη pecuIiari eum cantione, v. Fr. LXIX scIllamna bulbos, Vel containintus et Iiuubrii gratia, vel quod eas καθαρμοῖς solerent usurpare, Conneielaint, de Suinendus. ' Theocr. VII, 1OT pueri Arcades Pane In scillis caedunt.

- Προς το Σινδικὼν διάσφαγμα.

73쪽

Aehen. VII. p. 324 Ἱππώνακτος δ' ἐν το ς Ῥαμβο ις

Tram. Athen. Epit. II p. 49 Ε Κοκκυμηλα ουν ἐσπι ταύτα αλλοι τε μέμνηνται, καὶ Ἱmmώναξ

Στέφανον .Hχον καχυμήλων καὶ μίνθης.

Hipponactis versus Uaodnam ad genus Partineat initia incomperium. Est unus Pes trIbrachys, tum quatuor spondei cun1 itimissio. Quatuor Spondeos dico: nam syllaba κυ in κοκκύμηλον, licet in Alexidis sequenti-1nas versit us bis brevis usurpetur, tamen et longa osse poterit, quia ex κόκκυγος μῆλπν contractum Vocabulum: κδερκυγος autem Penultimam longava liabet, ut paulo post ex Nicandri versu aPPareti,, SCH VEIGHaEUS. Iacobs. In ADimado. in Atlun. P. 45 Sca12Outem esse statuit siceimendandum: Στέφανον ἀνεῖχον κ. π λ. Si liter Gara- fordi : Καὶ στέφανον ι ον cet. Fuisse potest et trochaicus tetrameter dipodia Posteriorct ab Epitomatoro iugulata.

75쪽

adiectivia in Iauc non pertinet et Phavorinus. Aueriam versum niale accipi a Sylba io docuit Noen. ad Gregor. Cor. P. 154. Est eniim Aristo hanis nan. 297. Antatticista in Lecheri Anred Gr. T. I P. BG. Βολβιτο ,αξ. Gregorius et Suidas docent, finiuin J λιτον-Aui cis inci, n ceteris vero J λβιτον. Phrynichus contra P. 15 Pauxv. B λβιτον inquit Oλίγα τι νοῦς λέγου τοῦν Αττικων αλλήτ:ύτου δοκιμ ύτερον τα β λιταν ἀνευ του δευτέρ: υ. '. noua lia bot is ulMerare. Hi Pponactem delaotare voluisse naulieroni prostratissina ae PII citiae et fanaae, observavit IιG

Vir doctus Geugero laudatus Hipponactea emenda, turias πιος παραὶ Κυψρυῆ γ λΘε, vel , . Ut suspecto isto, vo tius incognito , non ine liberentur , πως παρά Καλυψούν ῆλ b. Iegendunt PrOPOnit.

76쪽

Forsan:

77쪽

gnificatione contraria. Forsan: ἰστις δ' οἱ τρυφητον γΦναῖκ αγει λαβων. Virgulam a sine sequentis versus Post ευνουν retra Ovi. Hi Versus an Hipponactem autorein habeant, dubitari Posse autumat GaisjOrdιus ad Mepharat. P. 255.

Baeclaus, quum pras dolore Dipponactea ista vociferas Set, terrorem et craiciatum dissint alaturiis, lilai turn sibi fuisso est, recitare versum Ilipponactis. Nam insipida est Scholiastae explicatio, qoa Bria iaci ius decipi sct PaSsus est e n.ς αλγησας καὶ συγκεχυμένας ὀυκ οἶδε τι λέγει ἐπεὶ λχ Ἱππώνακτος, ἀλλ' Ανανίου. Unde apparet, de ho-mam Versuum a Metoro . Raeritne is Hipponax ai Ananius, sicuti de plurium alioririn, ana1nguam exstitisse sententaam. Eo tamen nomine nobis laiulandus est ille, quod versis

78쪽

culos duo Servavit, quos Ananium ei, quo usus est Aristophanes Pro IVPPOnacteo, adiecisse ait:

Posteriorena versiana non erat quod ni utiliani et mendosum pronuntiaret Briinckius. Nam καθ' ἱερα est Sa eromιιιι caussa , ut κατα Θ αν,2sPretandi gratia. Prima ara

Ἀκήρατον δῖ την απαρτίαν ἔχει.

Fugit doctissimos viros. illuna puros quoque iambos scrip sisse. Caeteriam Hipponax et diει loco spondei usus .esse potest, vid D. VII.

79쪽

Dλίγα φρονοοσιν οι χάλιν πεπωκότες.

80쪽

Mογί μοι Ευρυμίξοντα, θεά, την ποντο - ρυβδιν, ν ἐγγαστριμάχαιραν, ος ἐσθίει ου κατὰ κόσμον, ἔννεα οπως φη*Uι καχν κακὰν οἶτον MVτατ, βουλν ὀυοσω παρά ειν δεος ἀτρυγέτοιο. .RV. 1. M S. A. α ρυμέδοντι αδεα. MS. Epit. Evρ μεδαμ τὸ δῖα. A primo editore ex con. ectura, ut Videtur, daturn Ευρυμέδοντ' αδσις' Schweigla. sub Veteriam librorum scriptura latere conjecit: Μούσ'οἱ μοι Ευρυμεδοῦντα, δῖαν lucri accusativo pera dento a Sequente veri, O ἔννεπε. Priorem scilicet vocis nα Syliabam ob vocalem aute voca IeIn cor ripi posse putabat. Equidem Punctum ante ἔννεπε. delevi; ceterum Posui quod ProPius ad vi A. Iitterarii mdueius accederet, et aliis no Ini nil IIS II a is PIaceret. - , Us voce ποντοχάρυβλς , i .. Dorociis mira helltio, docentis