Philostratei libri gymnastica quae supersunt nunc primum edidit et interpretatus est C. L. Kayser

발행: 1840년

분량: 238페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ἀμπνίων τε πρίν τι φώμεν puto pertinere ad sal tuin, quena qui Statim ausurus est, levit iis insistit peditari, quare scholiasta dedisse vuletur: μεταφέρων ὐπο των πεντώΘλων φησίν. ἔσταμαι πριν πηδῆσαι Pro παλαῖσαι θ ει τυχοι, πο πνεύμασυλλεγόμενος. Mutuam luce in accipit et praebet hic locus alteri Pintharico dena. V, Is, ubi poeta nolenS prosei re causam exilii Aeacular in addit: στώσομαι. οὐ τοι ἄπασα κερδiων φαiνοισα πρῶ

σκώπτοι τις ' ἔχω γονάτων ἐλαφρhν ορμών. Ad notat luc Dissentius: is Si nificaverat P. Plioci per fratres necein; hiiic αὐτ6Θεν jaIn magni in Sal tuna sacturus est ad alia tenti POra et aliaS reS, ea que vera cauSa nunc eSt Inetapliorae, quae alio Min mira videri possit in catauine, cd ioci pancratiastae Scripturn, non quirimertioui. K - et Palillo post: v revera lacli etiam Per agi vim Saltum a nece Phoci ad nuptias Pelei, cujus tarnen veram rationem monstravi in Introductione. a At lioc Plane a mente Poetae alienuin, quae Stinplicior et liaec eSl: Pindarias tacet, nec longiuS Pimgie litui' στασομαι iii talibiis facinoribus enarraudiS, Contra si vires, sortili tuto, iclicitas Aeacidariain Pirae-

122쪽

dicandae sint, ex hoc ipso loco αυτόΘεν , ubi

inodo restitit, inaximo facto saltu vincet adve

Is, II. τω δε αυλω προσεγε ἱρουσιτον πηδῶντα. Verbo προσεγειροo carent lexi .ca. Suli tibicine exhibiti tua fuisse saltuna in quin tertio testatur PausaniaS V, T. extri, ubi, PoSt-

ἡμῶν ἐν τφ αλματι αὐλεῖν των πεντάBλων νομίζουσιν. In pugilatu etiarn Tyrelaenos tibia usos esse Eratostlienes auctor est apud Atlaen. IM. a, in lucta idein feceriint Argivi. Pitit. de musica II 40. c. d. Ἀργεῖοι δὲ πρις τὸν των ΣΘενεέων των καλουμένων παρ' αὐτοῖς πώλην ἐχρῶντο του. αυλω. deinde addit: of μῆν, ἁλλ' ετι και νυν τοῖς πεν-τολοις νενόμισται προσαυλεῖσBαι. vid. et Vel Cker l. c. p. 266. Hancarville I, 124. Pettitures des

123쪽

ib. πομπός τε γὰρ τῶν χειρῶν - σφ λής. Ipsae autern inanias cli utitur traBαὶ πομποὶ

ὐπακούειν προς τι lici ne Iiiit, nec sφεHar cum Velchero, qui ex sequenti δεα ἔτρosμεν conclu-8it, sermonem jam laic se de clepsydra. Legeti diim Potius videtur oύτε κελαρHσει σοι καὶ προς τον αὐλον ὐπασεται : Friistra exspectabis; sons tibi non muri iurabit, nec succinet tibiae, mi enim Paene iminotus, ut tibi pro speculo esse posin: nec vero clepsydrae vices sustitiet, Paippe nos au-

124쪽

diendo non satigabimur. Par. 2596, si recte legi, κελαρέπτει habet, ut videatur vera lectio eMe κελαρυσεται , CL ΗeSyci . S. V. i. Is, IT. ην μῆ - ἱκνους. nisi sciniter i sistat talis post saltatia, ac βῆμα ritiS ἐδραioν καιεύσημον deducatur in teream. I 6, 18. γυμναζουσι - δακτύλους. Nova haec est, ni fallor. halterii ut distinctio, Pax Sanira certe V, 26, 2. Solos σφαιροειδῶς novit κύκλου παραμηκεστέρου τι ἐμωυ. Hallerem ast noscit Boettiger Kl. Schristen ii, 4 . in Augusteo Bekkeri Tab. CIX. - Dorsunt corroboriiri l ac halteraim exercitatione discinaus a Galeno Dγιεινῶν β. ca P. II. ενιοι μἐν κατα Θέντες αλτῆρας ἐν τῶ πρόσΘεν διεστῶτας Δλλήλων δργυιὰν , εἶτ' ἐν μασ* στάντες αυτῶν ἀναιρουνται προκυπτοντες πη

ρον εις την οἰκείαν κατατἐθενται χώραν , και που-το δρωσιν ἐφεξῆς πολλώκις ἀτρεμiζοντες τῆ βα- σει , τὰ δἐ πλάγια μέρη τῆς ράχεως ή κίνησις ἐδε διαπονεῖ μαλλον, ώσπερ η προειρημένη τἀ

125쪽

του καὶ κουφου.

ἀπορρέψαι. Idem de pulvere in universum statuit 1 .iicianus Anach. 29, ubi pluribus, Plae uSus Pulveris Cominoda habet, explicatis addit: ἄλλως τε καὶ βύπον ἀποσμῶ καὶ στιλπνότερον ποιειτδν ἄνδρα. Verbum dπορρυπτω restituendum

126쪽

I6, 24. ξυμμετρίαν δουναι τοῖς περιττοῖς. laod Suprii tauo Vocabulo expressit homdγειν. Tales sunt, ut ait Lucianus Alia cli. 25. ες το συμμετρον περιχεὶρυμμένοι.

ἐπιτηδεια - μεμυκότα. ἐπιτήδειος diversa notione et constriictione occul Tit, aut absolute aut Clini re sation . Et absolute Piulem Iin. II, 2I. p.

8S, II 844 : κολωνοί τε επιτήδειοι καὶ στῆλαι καὶ κοῖλα χρώμματα. Lindau velit ἐπικήδειοι, quid sibi velit h. l. επιτήδειοι nescire stissuS. Est idein quod σύμμετρος : Satis magni iti incili, ut Ina.

5φΘαλμοὐς τοῖς ἐπtτηδείοις κύκλοις συναπιόντας. Antaeus enim liostibus devictis non tamquam amicis et propinquis in honorena Sepulcra ereXerat, praeterea vereor, ut dici poMu ἐπικήδειοι κολωνοί. Cum relatiotie usurpathir vel Sic, ut infinitivus addatur, idque in lentinate laabes, vel aq*uncto da

livo, ut v. A. I, 22, 28. δοκεῖ γὰρ τῆ φύσει το

τικτίμενον καὶ τι τέκτον ἐπιτήδεια ειναι ἀλλή. ις, Inelioribus tanten codicibus προς το τίκτον offerentibus, ut est V. A. IV, Is, Ib0. σοφοῖς γὰρ προς σοφοίς επιτήδεια. Si illic veriina sit πρbς, etiam τψ τικτομέν* Scribemihi tu et 4λλ λοις delendum erit. Alteriani locu ui, V. A. IV, 16, 150. G. Ilerina unus coi ruptum pronuntiavit D s. de Aescisti Niobe, opusc. III, 48. atque, cum in Μoi elliana e l. laudetur soφoiς ἐπτι γὰρ προς πο- φοις ἐπιτήδεια, tali piam senarii is ex Aeschyli Niobe . refinxit ea verba in tetr. trochaici ana: ῶς σοφοῖσι προς σοφobς l ἐστὶ κηδεέα. Viide

127쪽

. , . . .

Moreli. l auserin notitiain Aeschylei loci, nondum potui investi are, Scholiastae certe V. A. ex Pluribus a me codd. maxinae antiqDissimo Laiarentiano collecti nil adnotariant illis vel lis; hai id invitus Viro Suinuio lar par Philostratuin ad Nioben respicere potuisse, ut laoniinem in PoetiS Verantum, mo- edo ne duialet de ἐλληνισμω locutionis επιτήδεια s. φέλα μοί ἐστι πρός τινα. Cf. Krat an er tul SyneS. Calv. enC. P. II s. et Herodot. II, 152. αγγέλλει των τις Ai7Dπτίων - τω Φαμμιτέχω - ῶς χάλ

Laex. ed. III. P. I S. nunc auctoritate optimi Laurentiani confirmatur; in Monacensi ex correctione legitur, Ad rem CL Luc. Anach. 29. Supra Citat trinet Theocr. II, I9. στήχεα δἐ στίλβοντὰ πολὐ πλέον ν τυ Σελάνα ῶς ἀπο γυμνασίοιο.

. . - . .

128쪽

digitis. V. A. IV, 29, IO: τι δἐ εργον των δακ- τίλων και τι μήπω διεστὼς τῆ ἀρχαί* ἀγαλματοποιiα προσκεio Bω. Sic ibi ex opti ino libro Par. SDI. legendum, Otiam ceteri codd. articulum antBμήπω oinittant, Ol. etlan καὶ , sed iclem hic sco-Pi ni seriit rara felicitate, adnotans e v nisi quis legere malit καὶ τὁ μήπω διεστώς, Piod Graecum esset et ingenio Ρlidostrati conveniens. et Vide de explicativa notione particulae καὶ quae adjeci ad

129쪽

καὶ ὁτι τὰ νε α αὐτῶ ἐπεφρίκει ἐν ἱεροῖς βιβλιοις α ὁς φράζει. lin. I, s. P. II, 30 zzz : .l-δώς γὰρ τι περι των φοινίκων λετόμενον, καιμι αυτῶν ὁ μἐν άρσην τις, ή δε Βήλεια, uncinos

abrae vellena, nequie in se Fentibus Florentino libro obtemperaverina, in SuperioribuS auteIn Scri plui a liujus codicis unice vera videtur oιδας et

130쪽

Stat. T. III, 120. et fuit in lina gino a Philostr. d Scripta II, 2I. p. 88, S 844 , ciqus capitis initiuinhoc fuisse Suspicor: κόνις , O7α εν πάλαις, εκείνη ἐπι πheth ελα ἐου κτή. Vulgo ἐκείναις, PIO I r lationein non liabet, una eni in lucta Herculis et Antaei conspiciebatur in illa tutagine. Eugenicus ἐκφρ. III. αἱ σπυρίδες ἐκεῖναι καὶ ο ἐπ αυταῖς πολιός.

SEARCH

MENU NAVIGATION