장음표시 사용
131쪽
σοφιστικοὶ δἐ και ετεροι μεν, σοφιστικώτερος
ἀμπνίων τε πρίν τι φώμεν Puto Pertinere ad sal thun, Paem Pat Statim ausuriis est, levibus insistit pedibus, quare scholiasta dedisSe videtur: μεταφέρων ἁπι των πεντάΘλων φησίν. ἔσταμαι πριν πηδῆσαι Pro παλαῖσαι θ εἰ τυχοι, το πνεύμασυλλεγύμενος. Mutuam luceni accipit et praebet hic locus altera Pindarico Nem. V, Is, ubi poeta
tum facturus est ad alia tempora et aliaS reS, ea que vera cauSa nunc est InemPl Orae, quae alio cIuin tDii a videri possit in Catauine, cluod pancratiaStae Scriptuu , non quinqPertioni. g - et Palillo post: u revera facit etia in Permagnum Saltuna a nece Plioci ad nuptias Pelei, Cujus tarnen vera Inrationem monstravi in Introductione. a At hoc plane a Inente Poetae alienirin, Iii: e Sunplicior et
liaec est: Pindarus tacet, nec longius progreditur στασομαι in talituis facinoribus enRITἔiltiliS, Contra si vires, sortillulo, i elicitas Aeacidaluin prae-
132쪽
clicandae Sint, ex hoc ipso loco αὐτόΘεν , ubi
inodo resinit, maximo facto Saltu vincet adve
ημῶν ἐν τῶ άλματι αὐλεῖν των πεντάBλων νομίζουσιν. In pugnatu etiam Tyrelienos tibia usos esse Eratosthenes auctor est apti l Allien. IM. a, in lucta idem seceriint Argivi. Plui. deuiusica II 40. c. d. Ἀργεῖοι δὲ πρ/ς τὸν των ΞΘενείων των καλουμενων παρ' αsτοῖς πώλην ἐχρῶντο τoi aDλω. deinde addit: οὐ μην, αλλ' ἔτι και νὼν τοὶς Πεν- τα Θλοις νενόμισται προσαυλεῖσBαι. Vid. et IVel
133쪽
τες - τους λέοντας απ' αυτῶν ἐρυκουσι.
134쪽
diendo non satigabimur. Par. 259s, si Tecte legi,
κελαρυπτει habet, ut videatin' vera lectio esSe κελαρώσεται , CL HeSych. S. V.
16, IT. ην μὴ -- ἱκνους. Disi sciniter insistat talis post saltitur, ac βῆμα ejuS ἐδραioν καιεύσημον deducatur in teream. 6, 18. γυμναζουσι - δακτέλους. Nova haec est, ni salior, halteriliti distinctio, I au Sanira certe V, 26, 2. SoloS σφαιροειδεῖς novit κύκλου παραμηκεστέρου εο ἡμισυ. Hallerem agnoscit Boettiger Kl. Schristen II, 4z. in Augusteo Bekkerri Tab. ClX. - Dorsuin corroborari l ac halterutra exei citatione disciuaus a Galeno υγιεινῶν β. ca P. II. ενιοι μἐν κατα Θέντες αλτῆρας ἐν π*πρύο Θεν διεστῶτας 4λλήλων δργυιὰν , ειτ' ἐν μι-
ων δεξια χειρὶ τον ἐν τοις Δριστεροῖς, τη δῖαριστερέ τιν ἐν τοῖς δεξιοῖς, και αὐΘις ἐκάτερον εις την οἰκείαν κατατέθενται χώραι , και πολτο δρῶσιν ἐ φεξης πολλάκις ἀτρεμiζοντες τῆ β σει , τὰ δἐ πλάγια μέρη της ρώχεως ἡ κίνησις ηδε διαπονεῖ μαλλον, ώσπερ ἡ προειρημένη τακατ' εὐΘυ Hinc intelliges Τhemist. Or. 23. p. 291.όν ὰBλητὸν οἱ πολλοὶ ἐΘεάσαντο ἐν τοῖς γυμνα σέοις τραχηλιζύμενον τε ραδέως καὶ μεταφέροντα τοὐς αλτηρας, et An H. Oribas. 125. κατὰ σύμνευσιν της =άχεως ταῖς χερσὶ παρακαμπτοντων των χυμναζομένων. Plura clabit Mercurialis pag. 256. et Nelcicer L c. Is, 20. παραληπτέον Sc. τοὐς αλτηρος. κοίφοις καὶ βορέσιν , inSolentius pro: κούφων
135쪽
ἀπορρέψαι. Idem de pulvere in universum statuit L .ucianus Anacta. 29, ubi pluribuS, Plae uSus Pulveris cominoda laabet, explicatis addit: αλλως τε και βύπον ἀποσμα καὶ στιλπνότερον ποιεῖτὁν ἄνδρα. Verruim ἀπορρύπτω restiti Ietulum
136쪽
ριττοῖ ς. quod Supra uno vocabulo expressit humdγειν. Tales sunt, ut ait Lucianus Anacli. 25. ἐς το σύμμετρον περιγεγρυμμένοι.
ἐπιτηδε έα - μεμυκύπα. ἐπιτήδειος diversa notione et constriictione occuliit, aut absolute aut
ciun relatione. Et absolute quidem Im. II, 2 l. p. 88, II J44j: κολωνοί τε επιτήδειοι καὶ στῆλαι και κοῖλα γράμματα. Lindau velit ἐπικήδειοι, quid sibi velit h. l. επιτήδειοι nescii e fassiis. Est idein quod σύμμετρος : Satis magni tumuli, ut Ini.
I, 4. p. 9, 3 68 : δεῖ γὰρ κλέπτεσθαι τους
οφΘαλμοὐς τοῖς ἐπι δεioις κύκλοις συναπιόντας. Antaeus enim hostibus devictis non tarnqua in amicis et pro'inquis in honorern Sepulcra erexerat, Praeterea vereor, ut vici POSSit ἐπικήδειοι κολωνοι Cum relatione usu patiir vel sic, ut infinitivus addatur, idque in ieininate habes, vel aluncto dativo, ut V. A. I, 22, 28. δοκεῖ γὰρ τῆ φύσει τι
τικτόμενον και τb τίκτον ἐπιτήδεια εἶναι ἀλλη. ις, melioribus tanaen codicibus πρδς εο τέκτον offerentibus, ut est P. A. IV, I 6, 150. σοφοῖς γὰρ προς σοφούς επιτήδεια. Si illic verianti sit προς, etiam Yῶ τικτομένω scribendii tu et 4λληλοις delendum erit. Alteriini locum, V. A. IV, 16, 150. G. Her annus Coi ruptum pronuntiavit D s. de Aeschyli Niobe, opusc. III, 48.' atque, cum in mi elluinti ed. lairitetur σοφοῖς ἐστι γὰρ προς πο- φobc ἐπιτήδεια, tanquam senat ius ex Aeschyli Niobe . refinxit ea verba in tetr. trochaici forinam: ῶς σοφοῖσι προς σοφοbς l ἐστι κηδεέα. Ulule
137쪽
Moreli. hauserit notitiam Aeschylei loci, non diura potui investigare, Scholiastae certe V. A. ex pluribus a me codd. maxinae antiqMiSsimo Lalirentiano collecti nil ait notariint illis verbis; haiul invitus Viro Suinino largiar Plailostratu in ad Nioben respicere potuisse, ut honainem in poetiS VerSatum, Ino- do ne duiniet de ἐλληνισμῶ locutionis επιτήδεια S. φέλα μοί ἐστι προς τινα. cf Kral inger ad SH DeS. Calv. eDC. P. II s. et Herodot. II, 152. αγγέλλει των τις Αι7Dπτίων - τω ψαμμιτίχω - ῶς χάλ
νον φέλα τε τοῖσι Ιωσι καὶ Καρσὶ ποιέεται, Pri locus non recte explicatur: se benigne excipit, gratasacit . Verter foedus icit cunn illis. cf. et V, 3T. IS, J. γεώδη μἐν άμφω. cs Bulim. Grianapi.'L, 49. n. s. et Fritrache ad Tliesinophor. V. 282.
Lex. ed. III. P. I S. nunc auctoritate optimi Laurentiani confit mattur; in Monacensi ex correctione legitura Ad rem cf. Luc. Anach. 29. Supra citatum
138쪽
Constructio est, ut V. S. l06, 25 Gl2 : ξυνελάμ
digitis. V. A. IV, 29, 169: eth δἐ ἔργον των δαπιτωλων καὶ τι μήπω διεστὼς τῆ ἀρχαία ἁγαλμω
pum semit rara felicitate, adnotans: unisi quis legere malit καὶ τι μήπω διεστώς, PaOd Graecum esset et ingenio Philostrati conveniens. a Vide de explicativa notione particultae καὶ quae adjeci ad
139쪽
Vellem, neque in se paentibus Florentino libro obtemperaverim, in SuperioribuS autern Scri plui a liujus codicis unice vera videtur oιδας et
ruat enim sic alloqui Solet enat rator. Deitule Scri
ετους, οπότε e rh ἐρα τούτου. Vulgatam codd.Vratisi. Schellereh. Lia lunens. aliis Confirm atani περαίνουσι probana habet Valci enarius, Diatrib. Ε ripid. p. 54, quia hoc vocabulo quasi coitus describatur. Aliter Ddicavit coirector cod. Parisini 1696. Iaciens πιαένουσι ex περαίνουσι, quod O scoeniore sensit hic adhibitum nec Jacobsius exist mavit, not. ad Versionem Suam P. 480. haec ad- . scribens: i, Nach der gewOhnlichen Lesari περαέ-νουσι, εie durchschneiden, xvird den heiden Flus-
140쪽
Es scitetnt lalier sπεραίρουσι Οder fπερβαίνουσι geleSeu 3verden in niussen, Welches let Ziere HerodotII, I3. I4. Von dem siberatroinen len Nil brauchi. aEtiam πιαένουσι, quod ingenio coirectoris illius lebeii videtur, ipsam exundatiouena non exprimit. Solus Paris. 180I. Servavit veram Ρhilostrati scri-Pturaru ἐπιρραίνουσιν, ad quam Viri Summi co jectura proxime accedit.
IS, I . άχνη, gluma, quod est in Pulvere tenuissimum, Ut άχνη in καρπω, cf. Hom. Il. e. 499: ώς δ' ἁνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς κατ' ὰλωὰς