장음표시 사용
101쪽
60 L. IV. BELLUM RHODIORUM CUM BYZANTIIS. 49 Ο δὲ Προυσίας ἐνεκάλει μεν πρότερον τοῖς Βυζαντίοις ὁτι ψηφισαμένων τινὰς εἰκόνας αυτου ταυ-
τας Ουκ ἀνετίθεσαν, ἀλλ' εἰς ἐπισυρμὸν και λήθην 2 ἄγοιεν, δυσηρέστει δ' αυτοῖς καὶ ἐπὶ τῶ πῆσαν
προσενέγκασθαι φιλονικίαν εἰς το διαλυσαι την 5Aχαιου προς ' τταλον ἔχθραν και τον πόλεμον, νομίζων κατὰ πολλοὐς τρόπους ἀλυσιτελῆ τοῖς αυτου3 πράγμασιν υπάρχειν την εκείνων φιλίαν. ήρέθιζε δ' αυτον καὶ το δοκεῖν Βυζαντίους προς μεν υτταλον εἰς τοὐς της Ἀθηνῶς αγῶνας τοὐς συνθυσον- I0τας ἐξαπεσταλκέναι, προς αυτον δ' εἰς τα Σωτήρια Α μηδένα πεπομφέναι. διόπερ ἐκ πάντων τούτων υποι- κουρουμένης παρ' αὐτῶ τῆς οργῆς, ἄσμενος ἐπελάβετο τῆς των Ῥοδίων προφάσεως, και συγκαταθέμενος τοῖς πρεσβευταῖς ἐκείνους μεν ωετο δεῖν κατὰ i5 θάλατταν πολεμεῖν, αυτὸς δε κατὰ γῆν ουκ ἐλάττω βλάψειν ἔδοξε τοὐς υπεναντίους. 5 υ μεν ουν μδίων προς Βυζαντίους πόλεμος διὰ ω ταυτα καὶ τοιαυτην ἔλαβε την αρχήν. οἱ δε Βυζάντιοι το μεν πρῶτον ερρωμενως ἐπολέμουν, πε- 20πεισμένοι τον μὲν 'Aχαιὸν σφίσι βοηθήσειν, αυτοὶ δε τον Πβοίτην ἐκ τῆς Μακεδονίας ἐπαγαγόντες ἀντιπεριστήσειν τω Προυσία φόβους και κινδυνους,2 δς κατὰ την προειρημένην ορμὴν πολεμῶν παρείλετο μεν αυτῶν το καλούμενον επὶ του στόματος 253 γερόν, Ο Βυζάντιοι μικροῖς ἀνώτερον χρόνοις μεγάλων ἀνησάμενοι χρημάτων ἐσφετερίσαντο διὰ την εὐκαιρίαν του τόπου, βουλόμενοι μηδεμίαν αφορμὴν μηδενὶ καταλιπεῖν μήτε κατὰ τῶν εἰς τον Πόντον πλεόντων ἐμπορων μήτε περὶ τοὐς δούλους καὶ 3ο4 τὰς ἐξ αυτῆς τῆς θαλάττης ἐργασίας, παρείλετο δεκαι τὴν ἐπὶ τῆς Ασίας χώραν, ἐν κατεῖχον Βυζάν-
102쪽
L. IU. BELLUM RHODIORUM CUM BYZANTIIS. 61τιοι τῆς Μυσίας πολλους ἡδη χρόνους. οἱ δὲ Ῥό- 5διοι πληρωσαντες ναsς εξ, ἄμα δε ταύταις παρὰτων συμμάχων προσλαβόντες τέτταρας, καὶ ναsαρχον προχειρισάμενοι Ξενόφαντον, ἔπλεον ἐφ' Ἐλλησπόν 5 του δέκα ναυσί. καὶ ταῖς μὲν λοιπαῖς ὁρμοῶντες 6 περὶ Σηστὸν ἐκώλυον τους πλεοντας εἰς του Πόντον, μια δ' ἐκπλεόσας ο ναύαρχος κατεπείραζε των Βυζαντίων, εἴ πως ἐδη μεταμέλοιντο καταπεπληγμένοι τον πόλεμον. των δ' ου προσεχόντων ἀπ T10 πλευσε καὶ παραλαβὼν τὰς λοιπὰς ναυς ἀπῆρε π αις εἰς την 'κδον. οἱ δε Βυζάντιοι πρός τε τον 'Aχαιὸν 8 ἔπεμπον, ἀξιοsντες βοηθεῖν, ἐπί τε τον Τιβοίτην ἐξαπέστελλον τους ἄξοντας αυτὸν ἐκ τῆς -κεδο
νίας ' ἐδόκει γὰρ Ουχ ἡττον ἡ Βιθυνων αρχὴ Π- 9 i5 βοίτρ καθήκειν ἡ Προυσία διὰ τὸ πατρὸς αδελφόν
αυτὸν ἡπάρχειν τῶ Προυσία. οἱ δὲ 'κδιοι θεω- 10ρουντες την των Βυζαντίων υπόστασιν, πραγματικῶς διενοήθησαν πρὸς τὰ καθικέσθαι τῆς προθέ σεως. ὁρῶντες γὰρ τὀ συνέχον τοῖς Βυζαντίοις τῆς 512ο υπομονῆς του πολεμου κείμενον ἐν ταῖς κατὰ τονυχαιὸν ἐλπίσι, θεωροὐντες δὲ τον πατερα τos 'Aχαιοὐ κατεχόμενον εν λεξανδρεία, τον δ πιαιόν περὶ πλείστου ποιούμενον την τοὐ πατρὸς σωτηρίαν , ἐπεβάλοντο πρεσβευειν προς τον Πτολεμαῖον25 καὶ παραιτεῖσθαι τον 'Aνδρόμαχον, καὶ πρότερον γμεν ἐκ παρεργου τοὐτο πεποιηκότες, τότε δὲ αληθινῶς σπεύδοντες ὐπὲρ τοὐ πράγματος, ῖνα προσενεγκάμενοι πρὸς τον Αχαιῖν τὴν χάριν ταύτην υπόχρεων αυτὸν ποιήσωνται πρὸς παν τὸ παρακαλου- ω μενον. ὁ δε Πτολεμαῖος, παραγενομένων των πρέ- 3σβεων, εβουλεύετο μεν παρακατέχειν τον υνδρόμαχον, ἐλπίζων αυτῶ χρήσεσθαι πρὸς καιρὸν διὰ τO
103쪽
62 Li. IV. BELL. III RHODIORUM CLIM BYZANTIIS. τά τε προς τον 'Aντίοχον ακριτα μένειν αυτῶ και τοτον πιαιον ἀναδεδειχότα προσφάτως αυτὸν βασι 4 λέα πραγμάτων εἶναι κυριον ἱκανῶν τινων ' ἐν γὰρ 'Aνδρόμαχος πιαιου μεν πατηρ, αδελφος δε Λαο-5 δικης της Σελευκου γυναικός. ου μην ἀλλα προ- 5 κλίνων τοῖς 'ειδίοις ὁ Πτολεμαῖος κατὰ την οληναῖρεσιν καὶ πάντα σπευδων χαρίζεσθαι, συνεχώρησε και παρεδωκε τον υνδρόμαχον αυτοῖς ἀποκομίζειν 6 ώς τον υἱόν. οι δ' ἐπιτελεσάμενοι τοὐτο, και προσεπιμετρήσαντες τοῖς περι τον Ἀχαιὸν τιμάς τινας, 10 παρείλοντο την ὁλοσχερεστάτην ἐλπίδα των Βυζαν-7 τίων. συνεκυρησε δέ τι και ετερον τοῖς Βυζαντίοις
ἄτοπον ' ὁ γὰρ Πβοίτης, καταγόμενος ἐκ τῆς Μακεδονίας, ἐσφηλε τὰς ἐπιβολὰς αυτῶν, μεταλλάξας 8 τον βίον. ου συμβάντος οι μεν Βυζάντιοι ταῖς 15 ὁρμαῖς ἀνεπεσον, ὁ δε Προυσίας ἐπιρρωσθεις ταῖς προς τον πόλεμον ἐλπίσιν, ἄμα μεν ιαυτὰς ἀπὸ των κατ Ασίαν μερῶν ἐπολέμει καὶ προσέκειτο τοῖς
πράγμασιν ἐνεργῶς, ἄμα δὲ τοὐς Θρῆκας μισθωσάμενος ουκ εω τὰς πυλας ἐξιεναι τοὐς Βυζαντίους 209 ἀπὸ τῶν κατὰ την αρώπην μερῶν. οι δε Βυζάντιοι τῶν σφετερων ἐλπίδων ἐψευσμένοι, τῶ πολεμωπονουντες πανταχόθεν, ἐξαγωγὴν περιέβλεπον ευ-52 σχήμονα τῶν πραγμάτων. Καυάρου δὲ του τῶν Γαλατῶν βασιλέως παραγενομένου προς το Βυζάντιον, 25
και σπουδάζοντος διαλυσαι τον πόλεμον και διε- χοντος τὰς χεῖρας φιλοτίμως, συνεχώρησαν τοῖς πα- 2 ρακαλουμενοις ο τε Προυσίας οι τε Βυζάντιοι. πυθόμενοι δ' οι Ῥόδιοι την τε του Καυάρου σπουδὴν καὶ την ἐντροπὴν του Προυσίου, σπουδάζοντες δεω και την αυτῶν πρόθεσιν ἐπὶ τελος ἀγαγεῖν, πρεσβευτὴν μεν 'Αριδείκην προεχειρίσαντο προς τοὐς
104쪽
L. IU. BELLUM RHODIORUM CUM BYZANTIIS. 63
Βυζαντίους, Πολεμοκλῆ δὲ τρεις ἔχοντα τριήρεις ὁμοὐ συναπέστειλαν, βουλόμενοι το δη λεγόμενον 4 και τὸ δόρυ καὶ τὸ κηρύκειον ἄμα πέμπειν προς
τοὐς Βυζαντίους. ἐπιφανέντων δε τούτων, ἐγένοντο ε διαλυσεις ἐπι Κώθωνος του Καλλιγείτονος ἱερομνημο- νοὐντος ἐν τω Βυζαντίφ, προς μὲν Γοδίους ἀπλαῖ, 5 Βυζαντίους μεν μηδένα πράττειν τὸ διαγώγιον των εἰς τον Πόντον πλεόντων, μειους δὲ καὶ τοὐς συμμάχους τούτου γενομενου την εἰρήνην ἄγειν προς, 10 Βυζαντίους ' προς δε Προυσίαν τοιαίδε τινές, εἶναι 6 Προυσία καὶ Βυζαντίοις εἰρηνην και φιλίαν εἰς τον ἄπαντα χρόνον, μη στρατεύειν δε μητε Βυζαντίους ἐπὶ Προυσίαν τρόπω μηδενὶ μήτε Προυσίαν ἐπὶ
Βυζαντίους ' ἀποδοίναι δε Προυσίαν Βυζαντίοις τάς γi5 τε χωρας και τὰ φρούρια καὶ τοὐς λαοὐς και ταπολεμικὰ σώματα χωρὶς λύτρων, προς τούτοις τὰ πλοῖα τὰ κατ' ἀρχὰς ληφθέντα τοὐ πολέμου καὶ τὰ βέλη τὰ καταληφθέντα ἐν τοῖς ἐρύμασιν, ομοίως δε και τὰ ξύλα καὶ την λιθείαν και τον κέραμον2ο τον ἐκ τοsἹεροὐ χωρίου ὁ γὰρ Προυσίας, ἀγω-8νιῶν την τοs Tιβοίτου κάθοδον, πάντα καθεῖλε τὰ δοκοῶντα των φρουρίων εὐκαίρως πρός τι κεισθαι ' u ἐπαναγκάσαι δὲ Προυσίαν καὶ ὁσα τινὲς των Βιθυνῶν εἶχον ἐκ τῆς Μυσίας χώρας τῆς υπὸ Βυζαν-25 τίους ταττομένης ἀποδοsναι τοῖς γεωργοῖς. Ο μεν οὐν Ῥοδίοις και Προυσία πρὸς Βυζαντί- 10ους συστὰς πόλεμος τοιαύτας ἔλαβε τὰς ἀρχὰς και τὸ τέλος ' κατὰ δὲ τον καιρὸν τομον Κνώσιοι πρε- 53σβεύσαντες πρὸς ειδίους ἔπεισαν τάς τε μετὰ Πο-
ω λεμοκλέους ναυς και τρία των ἀφράκτων προσκα τασπάσαντας αὐτοῖς ἀποστεῖλαι. γενομένου δὲ τού- 2του, καὶ των πλοίων ἀφικομένων εις την Κρήτον,
105쪽
καὶ ἐχόντων υποψίαν των Ἐλευθερναίων ὁτι τον πολίτην αυτῶν Tίμαρχον οἱ περὶ τον Πολεμοκλῆ χαριζόμενοι τοῖς Κνωσίοις ἀνyρήκασι, το μεν πρῶτον ρύσια κατήγγειλαν τοῖς Ροδίοις, μετὰ δὲ ταῶτα 3 πόλεμον ἐξήνεγκαν. περιέπεσον δε καὶ Λύττιοι 5 βραχυ προ τούτων των καιρῶν ἀνηκέστω συμφορα. καθόλου γὰρ τα κατὰ την σύμπασαν Κρήτην ἡπῆρ- 4 χεν ἐν τοιαυτη τινὶ τότε καταστάσει. Κνώσιοι συμφρονήσαντες Γορτυνίοις πῆσαν ἐποιήσαντο την Κρήτην υφ' αυτοίς πλὴν τῆς Λυττίων πόλεως ' 10 μόνης δε ταύτης ἀπειθούσης, ἐπεβάλοντο πολεμεῖν, σπεύδοντες αυτὴν εἰς τέλος ἀνάστατον ποιῆσαι και παραδείγματος και φόβου χάριν των ἄλλων Κρη-b ταιέων. το μεν οὐν πρῶτον ἐπολέμουν πάντες οι Κρηταιεῖς τοῖς Λυττίοις ' ἐγγενομένης δὲ φιλοτιμίας 15 εκ τῶν τυχόντων, ὀπερ ἔθος ἐστὶ Κρησίν, ἐστασία-6 σαν προς τους ἄλλους. καὶ Πολυρρήνιοι μὲν καὶ Κε- ραιται καὶ Λαππαῖοι, πρὸς τούτοις 'Dριοι μετ' 'Αρκάδων, ὁμοθυμαδὸν ἀποστάντες τῆς τῶν Κνω-7 σίων φιλίας, ἔγνωσαν τοῖς Λυττίοις συμμαχεῖν, τῶν λδὲ Γορτυνίων οἱ μεν πρεσβύτεροι τὰ τῶν Κνωσίων, οἱ δὲ νεώτεροι τὰ τῶν Λυττίων αἱρούμενοι,8 διεστασίασαν προς ἀλλήλους. οἱ δὲ Κνώσιοι, παραδόξου γεγονότος αυτοῖς τοὐ περὶ τοὐς συμμάχους κινήματος, ἐπισπῶνται χιλίους εξ Αἰτωλίας ἄνδρας 25s κατὰ συμμαχίαν. οὐ γενομένου παραυτίκα τῶν Γορτυνίων οἱ πρεσβύτεροι καταλαμβανόμενοι την ἄκραν εἰσάγονται τούς τε Κνωσίους και τοὐς Αἰτωλούς' καὶ τοὐς μὲν ἐξέβαλον. τοὐς δὲ ἀπέκτειναν τῶν νέων, την δὲ πόλιν ἐνεχείρισαν τοῖς Κνωσίοις. 30b4 κατὰ δὲ τοὐς αυτοὐς καιροὐς Λυττίων ἐξωδευκότων εἰς την πολεμίαν πανδημεί, συννοήσαντες οἱ μώ-
106쪽
σιοι τὸ γεγονὰς καταλαμβάνονται την Λύττον, ἔρημον ουσαν των βοηθησόντων ' καὶ τὰ μεν τέκνα 2και τὰς γυναῖκας εἰς Κνωσὼν ἀπέπεμψαν. την δε πόλιν ἐμπρήσαντες καὶ κατασκάψαντες καὶ λωβη-5 σάμενοι κατὰ πάντα τρόπον ἐπανηλθον. οἱ δε Λυτ- 3τιοι παραγενόμενοι προς την πόλιν απὸ της εξοδείας, καὶ συνθεασάμενοι τὸ συμβεβηκός, ουτω περιπαθεῖς ἐγένοντο ταῖς ψυχαῖς ἄστε μηδ' εἰσελθεῖν μηδένα τολμησαι των παρόντων εις την πατρίδα 'Io πάντες δε περιπορευθέντες αυτην κυκλω, καὶ πολ- qλάκις ἀνοιμώξαντες καὶ κατολοφυράμενοι την τε της πατρίδος καὶ την αυτῶν τύχην, αὐθις ἐξ αναστρο φης ἐπανηλθον εἰς την των Λαππαίων πόλιν. φι- bλανθρώπως δε αυτοίς καὶ μετὰ πάσης προθυμίας
15 των Λαππαίων υποδεωμένων, οὐτοι μεν αντὶ πολιτῶν ἀπόλιδες ἐν ημέρα μια καὶ ξένοι γεγονότες ἐπολέμουν προς τοὐς Κνωσίους ἄμα τοῖς συμμάχοις. Λύττος δ' η Λακεδαιμονίων μεν ἄποικος οὐσα ηκαὶ συγγενης Ἀθηναίων, ἀρχαιοτάτη δὲ τῶν κατὰ ad Kρητην πόλεων, ἄνδρας ὁ ' ὁμολογουμένως ἀρίστους αεὶ τρέφουσα Κρηταιέων, οἴτως ἄρδην και παραλόγως ἀνηρπάσθη.
Πολυρρηνιοι δε και Λαππαῖοι καὶ πάντες οι 55 τούτων σύμμαχοι, θεωρosντες τοὐς Κνωσίους ἀν- 25 τεχομένους της τῶν Αἰτωλῶν συμμαχίας, τους δ' Αἰτωλοὐς ὁρῶντες πολεμίους ὁντας τῶ τε βασιλεῖ Φιλίππω καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς, πέμπουσι πρέσβεις πρός τε τον βασιλέα και τοὐς υχαιοὐς περι βοηθείας καὶ συμμαχίας. οἱ δ' υχαιοὶ καὶ Φίλιππος εἰ ς τε την 220 κοινην συμμαχίαν αυτοὐς προσεδέξαντο καὶ βοηθειαν ἐξαπέστειλαν. γλλυριους μὲν τετρακοσίους, ῶν ηγεῖτο Πλάτωρ, πιαιοὐς δε διακοσίους, Φωκέας
107쪽
3 δ' εκατόν. οῖ καὶ παραγενόμενοι μεγάλην εποιήσαντο ἐπίδοσιν τοῖς Πολυρρηνίοις καὶ τοῖς τούτων συμ- 4 μάχοις ' πάνυ γὰρ ἐν βραχεῖ χρόνω τειχήρεις καταστήσαντες τους τ' Ἐλευθερναίους καὶ Κυδωνιάτας, ἔτι δε τους 'Aπτεραίους, ἡνάγκασαν ἀποστάντας της 5των Κνωσίων συμμαχίας κοινωνῆσαι σφίσι των αυ-5 των ελπίδων. τουτων δε γενομένων, ἐξαπέστειλαν
Πολυρρήνιοι μὲν καὶ μετὰ τουτων οἱ σύμμαχοι Φιλίππω καὶ τοις Ἀχαιοῖς πεντακοσίους Κρῆτας, Κνω- σιοι δὲ μικρω πρότερον ἐξαπεστάλκεσαν χιλίους τοῖς ΙοΑἰτωλοῖς. οῖ καὶ συνεπολέμουν ἀμφοτέροις τον ἐνε-6 στῶτα πόλεμον. κατελάβοντο δὲ καὶ τον λιμένα
των Φαιστίων οἱ των Γορτυνίων φυγάδες ' ομοίως δε καὶ τον αυτῶν των Γορτυνίων λιμένα παραβλλως διακατεῖχον, καὶ προσεπολέμουν ἐκ τουτων ὁρ- 15μώμενοι των τόπων τοῖς ἐν τρ πόλει. τα μεν ουν
κατὰ την Κρήτην ἐν τούτοις ἰν. 56 Περὶ δε τοὐς καιροὐς τούτους καὶ Μιθριδάτος ἐξηνεγκε Σινωπευσι πόλεμον, καί τις οιον αρχὴ τότε και πρόφασις ἐγένετο της ἐπὶ τὸ τέλος ἀχθείσης εο
2 ατυχίας Σινωπεsσιν. εἰς δε τον πόλεμον τοὐτον πρεσβευσάντων αὐτῶν προς Ῥοδίους καὶ παρακα λουντων βοηθεῖν, ἔδοξε τοῖς ειδίοις προχειρίσασθαι τρεις ἄνδρας, καὶ δοίναι τουτοις δραχμῶν τετταρασκαίδεκα μυριάδας, τοὐς δε λαβόντας παρασκευ- 25άσαι τα προς την χρείαν επιτήδεια τοῖς Σινωπεῶσιν. 3 οἱ δῖ κατασταθέντες ἡτοίμασαν οἴνου κεράμια μύρια, τριχὸς εἰργασμένης τάλαντα τριακόσια, νεύρων εἰργασμένων εκατὀν τάλαντα, πανοπλίας χιλίας, χρυσοsς ἐπισήμους τρισχιλίους, ἔτι δε λιθοφόρους τέ- 30q ταρας, καὶ τοὐς ἀφέτας τούτοις. ἀ και λαβόντες οἱ των Σινωπέων πρέσβεις ἐπανῆλθον. ῆσαν
108쪽
γὰρ οἱ Σινωπεῖς εν αγωνία μη πολιορκεῖν σφῆς ὁ
Μιθριδάτης ἐγχειρήσρ καὶ κατὰ γην καὶ κατὰ θάλατταν ' διὸ καὶ τὰς παρασκευὰς προς τοὐτο τὸ μ ρος ἐποιοsντο πάσας. η δὲ Σινώπη κεῖται μὲν ἐν 55 τοῖς δεξιοῖς μέρεσι του Πόντου παρὰ τον εἰς Φῆσιν πλοίν, οἰκεῖται δε ἐπί τινος χερρονήσου προτεινούσης εἰς τὸ πέλαγος, ὴς τον μὲν αυχένα τον συνάπτοντα προς την υσίαν, ῖς ἐστιν ου πλεῖον δυοῖν σταδίων, η πόλις ἐπικειμένη διακλείει κυρίως' τo 61ο δὲ λοιπὸν της χερρονήσου πρόκειται μὲν εἰς τό πέλαγος, ἔστι δ' ἐπίπεδον καὶ πανευέφοδον ἐπι την πόλιν, κυκλω δ' ἐκ θαλάττης απότομον καὶ δυσπροσόρμιστον καὶ παντελῶς ὀλίγας ἐχον προσβάσεις. διόπερ ἀγωνιῶντες οἱ Σινωπεῖς μήποτε κατὰ την τis απὸ τῆς 'Ασίας πλευρὰν ὁ Μιθριδάτης συστησάμενος ἔργα, καὶ κατὰ την απέναντι ταύτης ομοίως ποιησάμενος ἀπόβασιν κατὰ θάλατταν εἰς τοὐς ομα- λοὐς καὶ τοὐς υπερκειμένους τῆς πόλεως τόπους, ἐγχειρήσu πολιορκεῖν αυτούς, ἐπεβάλοντο τῆς χερ- 8 εο ρονήσου κύκλω τὸ νησίζον ὀχυροὐν, ἀποσταυρουν- τες καὶ περιχαρακουντες τὰς ἐκ θαλάττης προσβάσεις, ἄμα δὲ και βέλη καὶ στρατιώτας τιθέντες ἐπιτολ ευκαίρους των τόπων ἐστι γὰρ τ4 παν μD 9γεθος αυτῆς ου πολύ, τελέως δ' ευκατακράτητον καὶεο μέτριον.
Καὶ τα μεν περὶ Σινώπης ἐν τούτοις ῆν. ὁ δὲ57 βασιλεῶς Φίλιππος, ἀναζεύξας ἐκ Μακεδονίας μετὰ τῆς δυνάμεως, ἐν γὰρ ταύταις ταῖς ἐπιβολαῖς ἀπελίπομεν ἄρτι τον συμμαχικὸν πόλεμον, ώρμησεν ἐπὶ 3ο Θετταλίας καὶ τῆς 'Hπείρου, σπεύδων ταύτη ποιοσασθαι τὴν εἰσβολὴν την εἰς Αιτωλίαν. 'Aλέξαν- 2δρος δὲ καὶ Λωρίμαχος κατὰ τον καιρὸν τοὐτον
109쪽
ἔχοντες πρῆξιν κατὰ τῆς των Αἰγειρατῶν πόλεως, ἀθροίσαντες των Αλ ωλῶν περὶ χιλίους καὶ διακοσίους εἰς Οἰάνθειαν τῆς Αἰτωλίας, ἡ κεῖται κατ' αντικρυ τῆς προειρημένης πόλεως, καὶ πορθμεια τούτοις λοιμάσαντες, πλουν ἐτήρουν προς την ἐπι- 63 βολήν. των γὰρ ηυτομοληκότων τις εξ Αἰτωλίας, καἰ πλείω χρόνον διατετριφώς παρὰ τοῖς Αἰγειρά-
ταις, καὶ συντεθεωρηκὼς τους φυλάττοντας τον απ'
Αἰγιου πυλῶνα μεθυσκομένους καὶ ραθύμως διεξ-4 άγοντας τα κατὰ την φυλακήν, πλεονάκις παραβαλ- Ιολόμενος καὶ διαβαίνων προς τοὐς περὶ τον Θωρίμαχον ἐξεκέκλητο προς την πρῆξιν αυτούς, ἄτε λίαν οἰ-5 κείους ὁντας των τοιούτων ἐγχειρημάτων. ἡ δὲ των Αἰγειρατῶν πόλις ἔκτισται μὲν τῆς Πελοποννήσου κατὰ τον Κορινθιακὸν κόλπον, μεταξὐ τῆς Αἰγιέων λεκαὶ Σικυωνίων πόλεως, κεῖται δ' ἐπι λόφων ἐρυμνῶν και δυσβάτων, νεύει δε τῆ θέσει προς τον
Παρνασσὰν καὶ ταυτα τὰ μέρη τῆς ἀντιπέρας χώ-6-, απέχει δὲ τῆς θαλάττης ως επτὰ στάδια. παραπεσόντος δὲ πλοs τοῖς περὶ τον Λωρίμαχον, ἀνή- Mχθησαν, και καθορμίζονται νυκτὸς ἔτι προς τον παρὰ την πόλιν καταρρέοντα ποταμόν. οι μὲν οὐν
περι τον Ἀλέξανδρον και Αωρίμαχον, ἄμα δὲ τολτοις 'Αρχίδαμον τον Πανταλέοντος υἱόν, ἔχοντες περὶ αυτοὐς το πλῆθος τῶν Αἰτωλῶν, προσέβαινον 25 προς την πόλιν κατὰ την απ' Αἰγίου φέρουσαν η οδόν. ὁ δ' αυτόμολος, ἔχων εἴκοσι τοὐς ἐπιτηδειοτάτους, διανύσας ταῖς ἀνοδίαις τοὐς κρημνοῖς θάττον των ἄλλων διὰ την ἐμπειρίαν, καὶ διαδῶς διά τινος ὐδρορροίας, ἔτι κοιμωμένους κατέλαβε 3οὐ τοὐς ἐπὶ του πυλῶνος. κατασφάξας δ' αυτοὐς ακμὴν ἐν ταῖς κοίταις ὁντας, καὶ διακόψας τοῖς πε-
110쪽
L. IV. BELLUM SOCIALE ACHAEORUM.
λέκεσι τοὐς μοχλους, ἀνωξε τοῖς Αἰτωλοῖς τὰς πλλας. οἱ παρεισπεσόντες ἀπερινοήτως λαμπρῶς 10 ἐχρήσαντο τοῖς πράγμασιν. ο καὶ παραίτιον ἐγε- νετο τοῖς μεν Αἰγειράταις της σωτηρίας, τοῖς δ'ε Αἰτωλοῖς τῆς απωλειας. ἡπολαμβάνοντες γὰρ τομο 11 τέλος εἶναι τοs κατασχεῖν ἀλλοτρίαν πόλιν, το γενέσθαι των πυλώνων εντός, τοὐτον τον τρόπον
ἐχρῶντο τοῖς πράγμασι. διὸ καὶ βραχὐν παντελῶς 58 χρόνον ἀθρόοι συμμείναντες περὶ την αγοράν, λοι- 1ο πὸν ἐκπαθεῖς ἔντες προς τὰς ἀφελείας διέρρεον, καὶ παρεισπίπτοντες εἰς τὰς οἰκίας διήρπαζον τους βλους, ῆδη φωτὸς ὁντος. οἱ δ' Αἰγειρῶται, τοὐ πράγ- 2ματος αὐτοῖς ἀνελπίστου καὶ παραδόξου τελέως συμβεβηκότος, οἷς μεν ἐπέστησαν οἱ πολέμιοι κατὰ τὰς 15 οἰκίας, ἐκπλαγεῖς και περίφοβοι γενόμενοι πάντες
ἐτρέποντο προς φυγὴν ἔξω τῆς πόλεως, ώς ῆδη βεβαίως αυτῆς κεκρατημένης υπὸ των πολεμίων. ὁσοι 3δὲ τῆς κραυγῆς ἀκουοντες ἐξ ακεραίων των οἰκιῶν ἐξεβοήθουν, πάντες εἰς την ἄκραν συνέτρεχον. Ου- 420 τοι μεν οὐν αεὶ πλείους ἐγίγνοντο και θαρραλεώτεροι, το τῶν Αἰτωλῶν σύστρεμμα τουναντίον ἐλαττον καὶ ταραχωδέστερον διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. ου μην αλλὰ συνορῶντες οἱ περὶ τον Θω- 5ρίμαχον ῆδη τον περιεστῶτα κίνδυνον αυτούς, συ
ρε στραφέντες ώρμησαν ἐπὶ τοὐς κατέχοντας την ἄκραν, ὁπολαμβάνοντες τῆ θρασύτητι καὶ τόλμη καταπληξάμενοι τρέψεσθαι τοὐς ἡθροισμένους ἐπὶ την βοήθειαν. οἱ δ' Αἰγειρῶται παρακαλέσαντες σφῆς αὐ- 6 τοὐς ήμυνοντο καὶ συνεπλέκοντο τοῖς Αἰτωλοῖς ω γενναίως. οἴσης δὲ τῆς ἄκρας ατειχιστου, καὶ τῆς τσυμπλοκῆς ἐκ χειρὰς καὶ κατ' ἄνδρα γιγνομένης, τὰ μεν πρῶτον ῆν αγὼν οιον εἰκός, ἄτε τῶν μὲν