Polybii Historia edidit Ludovicus Dindorfius

451쪽

τρεῖς ἐσαν βελοστάσεις λιθοβόλοις, ἁν ὁ μεν εις

ταλαντιαίους, οἱ δε δυο τριακονταμναίους ἐξέβαλλον ὐ λίθους, απὸ δε τῆς παρεμβολης ως προς τὰς χελω- νας τὰς χωστρίδας επεποίηντο σύριγγες κατάστεγοι χάριν του μήτε τοὐς προσιόντας ἐκ τῆς στρατοπε- 5δείας μητε τοῖς ἀπιόντας απὸ των εργων βλάπτε 10 σθαι μηdεν υπὸ των εκ της πόλεως βελῶν. εν ὀλύ- γαις δε τελέως ἡμέραις συνέβη καὶ την των ἔργων ἐπιτελεσθῆναι συντέλειαν διὰ τὸ την χώραν ἀφθονους

1I ἔχειν τὰς εἰς τουτο το μέρος χορηγιας. οι γὰρ 'Mι- 10 ναιεῖς κεῖνται μεν ἐν τω Μηλιεῖ κόλπω, τετραμμένοι προς μεσημβρίαν, κατ' ἀντιπέρας τῆς των Θρονιέων χώρας, καρποῶνται δε γην πάμφορον. δι ην αἰτίαν οὐδεν ἐνέλιπε τον Φίλιππον των προς τὰς ἐπιβολάς. 12 ου μην αλλά, καθάπερ εἰπον, ἐπιτελεσθέντων των 15 ἔργων προσῆγον ἄμα τὰς των ορυγματων και μηλα νημάτων κατασκευάς. Exc. ant. p. 216-217.442 Πόπλιος ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγος καὶ Λωρίμαχος ὁ των Αἰτωλῶν, τοὐ Φιλίππου πολιορκοὐντος τqν Ἐχιναιῶν πόλιν, και τὰ προς το τεῖχος καλῶς ἀσφαλισαμένου και τὰ προς την εκτὰς ἐπιφάνειαντο Γ στρατοπέδου τάφρω καὶ τείχει ὀχυρωσαμένου,

2 παραγενόμενοι αυτοί, ὁ μεν Πόπλιος στόλω, ὁ δὲ Αωρίμαχος πεζῆ καὶ ιππικὴ δυνάμει, καὶ προσβα-3 λόντες τω χάρακι και ἀποκρουσθέντες, τοί Φιλίπ- 25 που μὰλλον ἰσχυρῶς ἀγωνισαμένου, ἀπελπίσαντες 4 οι Ἐχιναιεῖς παρέδοσαν εαυτοὐς τω Φιλίππω. οὐ γαρ οἱοί τε ησαν οι περὶ τον Λωρίμαχον τῆ τῶν δαπανημάτων ἐνδεία ἀναγκάζειν τον Φίλιππον, ἐκ θαλάττης ταυτα ποριζόμενον. Uero Poliorc. p. 323.J so43 υτι τῆς Αἰγίνης υπὸ Ῥωμαίων ἀλούσης, οι Αἰγινῆται συναθροισθέντες επὶ τὰς ναές, οσοι q

452쪽

Li. IX. ΑΕGIΝΕΤΑΕ. RES ASIAE. 431διεκλάπησαν, ἐδεοντο τοὐ στρατηγου συγχωρησαι σφίσι πρεσβευτας ἐκπέμψαι προς τὰς συγγενεῖς πόλεις περι λύτρων ο Πόπλιος το μεν πρῶτον 2 πικρῶς αντέφV, φάσκων, ὁτε ησαν αυτῶν κύριοι,5 τότε δεῖν διαπρεσβεύεσθαι προς τους κρείττους

περὶ σωτηρίας, μη νυν δούλους γεγονότας ἄτε δη 3

μικρῶ πρότερον αυτους μηδὲ λόγου καταξιώσαντας τους παρ' αυτου πρεσβευτάς, νυν υποχειρίους γεγονότας ἀξιουν πρεσβεύειν προς τους συγγενεῖς, πῶς οὐκ 10 ευηθες εἶναι; και τότε μεν ἀπέπεμψε τους ἐντυγχάνον- 4τας ταὐτ' εἰπών ' τρ δε ἐπαύριον συγκαλεσας ἄπαντας τοὐς αἰχμαλώτους Αἰγινήταις μεν ὀφείλειν εφη μηδ' ὁποῖον φιλάνθρωπον, των δε λοιπῶν Ἐλληνων ενεκα συγχωρεῖν εφη πρεσβευειν περι των λύτρων, ἐπεὶ τοὐτο15 παρ' αυτοῖς ἔθος ἐστίν. Exc. Vat. p. 376 M. 29 II JU γὰρ μφράτης την μεν αρχην λαμβάνει της 44 συστάσεως ἐξ υρμενίας, διαρρεῖ δε διὰ Συρίας καὶ των εξῆς τόπων ώς ἐπὶ Βαβυλωνίαν. καὶ 2δοκεῖ μεν εἰς την Ἐρυθρὰν εμβάλλειν θάλατταν,20 Ου μην ἔστι γε τοὐτο ' ταῖς γὰρ διώρυξι ταῖς ἐπὶ την χώραν ἀγομεναις προεκδαπανῆται πριν ἐκβολην εἰς θάλατταν πεποιῆσθαι. διὸ καὶ συμ- 3βαίνει την υπεναντίαν φύσιν εχειν τοsτον τοῖς

πλείστοις των ποταμῶν. τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις αυ- 25 ξεται τὸ ἐευμα, καθ' ους αν πλείους διαφέρωνται τόπους, καὶ μεγιστοι μέν εἰσι κατὰ τον χειμῶνα, ταπεινότατοι δὲ κατὰ την ακμην του θέρους ' ουτος Αδὲ καὶ πλεῖστος γίγνεται τῶ ρεύματι κατὰ κυνὸς. επιτολην καὶ μεγιστος εν τοῖς κατὰ Συρίαν τόποις, ω ἀεὶ δὲ προων ἐλάττων. αἴτιον δὲ τούτων ὁτι bσυμβαίνει την μεν αυξησιν Ουκ ἐκ της συρρύσεως

των χειμερινῶν ὀμβρων, ἀλλ' ἐκ της ἀνατηξεως

453쪽

τῶν χιόνων γίγνεσθαι, την δὲ μείωσιν δια τὰς ἐκ- τροπας τὰς ἐπὶ την χώραν καὶ τον μερισμον αυτού τον 6 επὶ τὰς ἀρδευσεις. η καὶ τότε βραδεῖαν συνέβαινε γίγνεσθαι την κομιδὴν των δυνάμεων, ἄτε καταγόμων μὲν ὁντων τῶν πλοίων, ταπεινοτατου δε τοὐ ποτα- 5 μου καὶ τελέως βραχυ τι συνεργούσης της τού ρευροματος βίας προς τον πλουν Exe. alit. P. 217.J45 Oτι οἱ Ῥωμαῖοι πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν προς Πτολεμαῖον, βουλόμενοι σίτω χορηγηθῆναι διὰ τὸ 2 μεγάλην εἶναι παρ' αὐτοῖς σπάνιν, ὼς ῖν τοὐ μεν 1οκατὰ την γταλίαν υπὸ τῶν στρατοπέδων ἄπαντος ἐφθαρμένου μέχρι τῶν τῆς Ῥώμης πυλῶν, ἔξωθεν δε μη γενομένης ἐπικουρίας, ἄτε κατὰ πάντα τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης πολέμων ἐνεστώτων καιστρατοπέδων παρακαθημένων, πλὴν τῶν κατ' Αἶ- 153 γυπτον τόπων. εἰς γὰρ τοσουτο κατὰ την Ρώμην προεβεβήκει τὰ τῆς ἐνδείας ῶστε τον Σικελικὰν Α μέδιμνον πεντεκαίδεκα δραχμῶν υπάρχειν. ἀλrδμως τοιαύτqς ούσης τῆς περιστάσεως Ουκ ὴμέλουν τῶν πολεμικῶν. Exc. de legat. p. 5.J 2046 Πολυβιος ἐν τῆ ἐνατρ τῶν Ἱστοριῶν καὶ π ταμόν τινα αναγράφει μαθον καλούμενον περὶ Αρσινόην πόλιν Αἰτωλίας. Αtlie n. 10, P. 424, C.J

καὶ υρσινοεὐς ἐπὶ τῆς Αἰτωλικῆς,ώς Πολύβιος ἐνάτρ. ra Stepit. Byzant.J3 υτελλα, πόλις υπικῶν γταλίας, μεταξὐ Καπύης καὶ Νεαπόλεως. τὸ ἐθνικὸν . . 'Aτελλανός, ώς Πολύβιος ἐνάτρ, 'Aτελλανοὶ παρέδοσαν εαυτούς. I len .JΣυνία, Θετταλίας πόλις. Πολύβιος ἐνάτω. Idena.J D4 Φόρουννα, πόλις Θράκης Πολύβιος ἐνάτω. τὸ ἐθνικὸν Φορουνναῖος. Uem. J