장음표시 사용
41쪽
Cnp. XL. Auxilium tardiim inutile. Aem1anum desperata coni iratio. Cap. XLI. Testititines aggestitiae. Porticus. Varius apparatus oppugnationis. Eclii Ituna oppugnat Plii lippiis. Cap. XLII. Eeliinenses ei se triviliInt. Cap. XLII, a. Aegina a Rouianis oecupata. Publii erga captivos Aetnetas iri litigentia. Cn p. XLIII. Euphratis naim a contraria aliis fluuii nilnas. Cap. XLIV. Frumentilan n Ptolo nauco petunt Ron ani. Cap. XLV. Varia fragmenta minora. Alternae ROD anomina et Carthaginiensium rorii in vices. Paiticii laris histori Roin cornmod NIT .
42쪽
6 μεν τῆ προ ταυτης βίβλω τὰς αιτίας ἐδηλώ- 1σαμεν του δευτερου συστάντος ωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πολεμου καὶ τὰ περὶ τῆς εἰσβολῆς τῆς εἰς 'μαλίαν υννίβου διήλθομεν, προς δὲ τούτοις ἐξη- 25 γησάμεθα τοὐς γενομένους αυτοις αγῶνας προς ἀλλήλους μέχρι τῆς μάχης τῆς περὶ τον Αυφιδον ποταμον καὶ πόλιν Κάνναν γενομένης. νυν-τὰς Ελ- 3ληνικὰς διέξιμεν πράξεις τὰς κατὰ τους αυτους και- ροὐς ἐπιτελεσθείσας τοῖς προειρημένοις καὶ ἀπο τῆς 10 εκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ολυμπιάδος, πρότερον οἀναμνήσαντες διὰ βραχέων τους ἐντυγχάνοντας τῆ πραγματεία τῆς κατασκευῆς, ῆν ἐν τῆ δευτερα βίβλω περὶ των Ἐλληνικῶν ἐποιησάμεθα, καὶ μάλιστα περὶ του των Αχαιῶν ἔθνους, διὰ το καὶ τοὐτο το15 πολίτευμα παράδοξον ἐπίδοσιν λαβεῖν εiς τε τοὐς προ ημῶν καὶ καθ' ημῆς καιρούς. ἀρξάμενοι γὰρ θἀπο Tισαμενου τῶν 'Ορέστου παίδων ενός, καὶ φήσαντες αυτοῖς ἀπο μεν τούτου βασιλευθῆναι καταγένος εις εἰς γZγυγον, μετὰ δε ταυτα καλλίστu προ- 20 αιρέσει χρqσαμένους δημοκρατικῆς πολιτείας το μεν
43쪽
πρῶτον υπὀ των ἐκ Μακεδονίας βασιλέων διασπα-6 σθῆναι κατὰ πόλεις καὶ κώμας, εξῆς δὲ τοέτοις ἐπεβαλόμεθα λέγειν πῶς αυθις ῆρξαντο συμφρονεῖν
τ και πότε καὶ τίνες αυτοῖς πρῶτοι συνέστησαν. του
τοις δ' επομένως ἐδηλώσαμεν τίνι τρόπω καὶ ποια 5 προαιρέσει προσαγόμενοι τὰς πόλεις ἐπεβάλοντο Πελοποννησίους πάντας υπὸ την αυτὴν αγειν ὀνομα-8 σίαν καὶ πολιτείαν. καθολικῶς δὲ περὶ τῆς προειρημένης επιβολῆς ἀποφηνάμενοι μετὰ ταυτα τῶν κατὰ μέρος ἔργων κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπιψαύοντες εις 10την Κλεομένους του Λακεδαιμονίων βασιλέως ἔκ-s πτωσιν κατηντήσαμεν. συγκεφαλαιωσάμενοι δε τὰς ἐκ τῆς προκατασκευῆς πράξεις ως τῆς 'Αντιγονου και Σελεύκου καὶ Πτολεμαίου τελευτῆς, ἐπειδὴ περὶ τους αυτους καιροὐς πάντες ουτοι μετήλλαξαν, λοι- 15πὸν ἐπηγγειλάμεθα τῆς αυτῶν πραγματείας αρχὴν ποιήσεσθαι τὰς εξῆς τοῖς προειρημένοις πράξεις,
διὰ τὸ πρῶτον μὲν την 'Αράτου σύνταξιν ἐπὶ τολτους καταστρέφειν τους καιρους, οἷς συνάπτοντες κτην διήγησιν τον ἀκόλουθον υπερ τῶν Ἐλληνικῶν 2 αποδιδόναι προρρήμεθα λόγον, δεύτερον δὲ διὰ τὸ καὶ τους χρόνους ουτω συντρέχειν τους εξῆς καὶ τους πίπτοντας υπὸ την ἡμετέραν ἱστορίαν ῶστε τους μεν καθ' ημῆς εἶναι, τους δὲ κατὰ τους πατέρας 25ημῶμ' ἐξ Ου συμβαίνει τοῖς μὲν αυτους ημῆς παραγεγονέναι, τὰ παρὰ τῶν ἐορακότων ἀκηκομ3 ναι. τὰ γὰρ ανωτέρω προσλαμβάνειν τοῖς χρόνοις, ως ακοὴν ἐξ ακοῆς γράφειν, Ουκ ἐφαίνεθ' ἡμῖν ἀσφαλεῖς ἔχειν ουτε τὰς διαλήψεις ουτε τὰς ἀπο- ω4 φάσεις. μάλιστα δ' απὸ τούτων ἡρξάμεθα τῶν καιρῶν, διὰ τὸ καὶ την τύχην ώς αν εἰ κεκαινοποιη-
44쪽
κέναι πάντα τὰ κατὰ την οἰκουμενην εν τοῖς προειρημένοH καιροις. Φίλιππος μεν γὰρ ὁ Θημητρίου 5κατὰ φύσιν υιος ἔτι παῖς ων ἄρτι παρελάμβανε την Μακεδόνων αρχην 'Aχαιὸς δε της ἐπὶ τάδε του ο5 Tαύρου δυναστεύων ου μόνον προστασίαν εἶχε βασιλικήν, αλλὰ καὶ δυναμιν' ὁ δε Μέγας ἐπικλη- γθεὶς υντίοχος μικροῖς ἀνώτερον χρόνοις, του αδελφου Σελεύκου μετηλλαχότος, ἔτι κομιδῆ νέος ων την ἐν Συρία διεδέδεκτο βασιλείαν. ἄμα δὲ τούτοις 8 10 'Αριαράθης παρέλαβε την Καππαδοκῶν αρχην. ὁ δὲ Φιλοπάτωρ Πτολεμαῖος ἐν τοῖς αυτοῖς καιροις των κατ Αἴγυπτον ἐγεγόνει κύριος. Λυκουργος δε sΛακεδαιμονίων μετ' ου πολὐ κατεστάθη βασιλεύς. ηρηντο δὲ Καρχηδόνιοι προσφάτως ἐπὶ τὰς προει- ο ρημένας πράξεις στρατηγὸν αυτῶν Ἀννίβαν. ουτω 10 τοιαύτης περὶ πάσας τὰς δυναστείας καινοποιίας ουσης, ἔμελλε πραγμάτων ἔσεσθαι καινῶν αρχή.τosτο γὰρ δη πέφυκε καὶ φιλεῖ συμβαίνειν κατὰ φύσιν o καὶ τότε συνέβη γενέσθαι. Ῥωμαῖοι μὲν Ii 20 γὰρ καὶ Καρχηδόνιοι τον προειρημένον ἐνεστήσαντο
πόλεμον, Ἀντίοχος δὲ καὶ Πτολεμαῖος ἄμα τούτοις τον υπὲρ τῆς κοίλης Συρίας, χαιοὶ δὲ και Φίλιππος τον προς Αἰτωλους καὶ Λακεδαιμονίους ' ου τὰς αἰτίας συνέβη γενέσθαι τοιαύτας.
25 Αἰτωλοὶ πάλαι μὲν δυσχερῶς ἔφερον την εἰρή- 3νην καὶ τὰς απὸ των ἰδίων υπαρχόντων δαπάνας, ως αν εἰθισμένοι μὲν ζην απὸ τῶν πέλας, δεόμενοι
δὲ πολλῆς χορηγίας διὰ την ἔμφυτον αλαζονείαν, ὴ δουλεύοντες ἀεὶ πλεονεκτικὸν καὶ θηριώδη ζῶσι βίον,
ω ουδὲν οἰκεῖον, πάντα δ' ηγούμενοι πολέμια. ου μην Σαλλὰ τον προ του χρόνον, εως Αντίγονος ἔζη, δεδιότες Μακεδόνας ἡγον ἡσυχίαν. ἐπειδὴ δ' εκεῖνος 3
45쪽
μετήλλαξε τον βίον, παῖδα καταλιπὼν Φίλιππον, καταφρονήσαντες ἐζήτουν ἀφορμὰς και προφάσεις τῆς εις Πελοπόννησον επιπλοκῆς, αγόμενοι κατὰ
τὸ παλαιὸν ἔθος ἐπὶ τὰς ἐκ ταυτης ἀρπαγάς, ἄμα
δὲ καὶ νομίζοντες ἀξιόχρεως εἶναι σφῆς προς το πο- 54 λεμεῖν αυτοῖς 'Aχαιοῖς. ἔντες δ' επὶ ταυτης τῆς προθέσεως, βραχέα ταυτομάτου σφίσι συνεργήσαντος ἔλαβον ἀφορμὰς προς τηκ επιβολὴν τοιαυτας. 5 Αωρίμαχος ὁ Tριχωνευς ἐν μεν υιος Νικοστράτου
του παρασπονδήσαντος την των Παμβοιωτίων πα- 10
νήγυριν, νέος δ' ὼν καὶ πλήρης Αἰτωλικῆς ορμῆς
καὶ πλεονεξίας ἐξαπεστάλη κατὰ κοινὰν εἰς την 6 των Φιγαλέων πόλιν, ῆτις ἐστὶ μεν ἐν Πελοπον νήσω, κεῖται δὲ προς τοῖς των Μεσσηνίων δροις, ἐτυγχανε δε τότε συμπολιτευομένη τοῖς Αἰτωλοῖς, 157 λόγω μεν παραφυλάξων την τε χώραν καὶ την πόλιν τωw Φιγαλέων, ἔργω δε κατασκόπου τάξιν ἔχων η των ἐν Πελοποννήσω πραγμάτων. συνδραμόντων δὲ πειρατῶν, καὶ παραγενομένων προς αυτὰν εἰς την Φιγάλειαν, ουκ ἔχων τουτοις απὸ του δικαίου 20 συμπαρασκευάζειν ώφελείας, διὰ τὰ μένειν ἔτι τότε την κοινὴν ειρήνην τοῖς Ελλησι την υπ Αντιγόνου s συντελεσθεῖσαν, τέλος ἀπορουμενος επέτρεψε τοῖς πειραταῖς λήζεσθαι τὰ των Μεσσηνίων θρέμματα,10 φίλων ὁντων καὶ συμμάχων. τὸ μεν ουν πρῶτον 25ήθίκουν τὰ περὶ τὰς ἐσχατιὰς ποίμνια, μετὰ δεταυτα, προβαινουσης τῆς ἀπονοίας, ἐνεχείρησαν καὶ τὰς επὶ τῶν αγρῶν οἰκίας ἐκκόπτειν, ἀνυπονοήτως 11 τὰς νύκτας ἐπιφαινόμενοι. τῶν δὲ Μεσσηνίων ἐπὶ τουτοις ἀγανακτουντων, καὶ διαπρεσβευομένων προς τον Λωρίμαχον, τὰς μὲν ἀρχὰς παρήκουε, βουλόμενος τὰ μὲν ἀφελεῖν τους υπ' αυτόν ταττομένους,
46쪽
τὰ δ' αυτὸς ώφελεῖσθαι, μερίτης γιγνόμενος των λαμβανομένων. πλεοναζούσης δε της παρουσίας των 12 πρεσβειῶν διὰ την συνέχειαν των αδικVμάτων, αυ- τος ῆξειν επὶ την Μεσσήνην εφη, δικαιολογησό-5 μενος προς τοὐς ἐγκαλοῶντας τοῖς Αἰτωλοῖς. ἐπειδὴ 13 δε παρεγένετο, προσπορευομένων αὐτω των ἐδικημένων, τοὐς μεν διέσυρε χλευάζων, των δὲ κατανίστατο, τους δ' ἐξέπληττε λοιδορῶν. Ἐτι δ' αυτos παρεπιδημουντος ἐν τρ Μεσσήνk, 410 συνεγγίσαντες τΠ πόλει νυκτος οἱ πειραται καὶ προσβαλόντες κλίμακας εξεκοψαν τὰ χείρωνος καλούμενον ἐπαυλιον, και τους μεν αμυνομενους ἀπέσφαξαν, τους δὲ λοιποὐς των οἰκετῶν δησαντες και τὰ κτήνη μετ' αυτῶν ἀπήγαγον. οι δὲ των Μεσσηνίων 215 εφοροι, πάλαι μεν ἐπί τε τοῖς γιγνομένοις καὶ τρπαρεπιδημία του Θωριμάχου διαλγοῶντες, τότε δεκαι προσενυβρίζεσθαι δόξαντες, ἀνεκαλοῶντο αυτον εἰς τὰς συναρχίας. ἐν ω καιρω Σκείρων, ος ήν μεν δεφορος τότε των Μεσσηνίων, ευδοκίμει δε καὶ κατὰ 20 τον ἄλλον βίον παρὰ τοῖς πολίταις, συνεβουλευε μη προδεσθαι τον Λωρίμαχον εκ της πόλεως, εὰν μη τὰ μεν απολωλότα πάντα τοῖς Mεσσηνίοις ἀποκαταστήσy, περὶ δε των τεθνεώτων δωσιδίκους παράσχη τοὐς ηδικηκότας. πάντων δ' ἐπισημηναμέ- 425 νων ώς δίκαια λέγοντος τοὐ Σκείρωνος, διοργισθεὶς ὁ Αωρίμαχος ευηθεις αυτοὐς ἔφη τελεως υπάρχειν, εἰ Θωρίμαχον οἱ ονται νῶν προπηλακίζειν, ἀλλ' ου τὸ κοινόν των Αἰτωλῶν, καὶ καθ λου δεινὸν ηγεῖτο τὰ γιγνόμενον, καὶ κοινῆς αὐ- ρ τοὐς ἐπιστροφῆς ἔφη τεύξεσθαι, καὶ τοsτο πείσεσθαι δικαίως. ὴν δέ τις κατ' ἐκείνους τοὐς καιροὐς θ
ἄνθρωπος ἀσυρὴς ἐν τῆ Μεσσήνρ, των ἐξηρμενων
47쪽
6 L. IV. ORIGO BELAI SOCIALIS.τον ἄνδρα κατὰ πάντα τρόπον, ἔνομα Βαβύρτας, ω τις εἰ περιέθηκε την καυσίαν και χλαμύδα του6Aωριμάχου, μη οἷόν τ' εἶναι διαγιγνώσκειν' ἐπὶ τοσουτον ἐξωμοίωτο κατά τε την φωνὴν και τἄλλα μερη του σώματος τῶ προειρημένα . καὶ τουτ' Ουκ 57 ἐλάνθανε τον Λωρίμαχον. ὁμιλουντος ουν αυτου ἀνατατικῶς τότε καὶ μάλα υπερηφάνως τοῖς νεσση
νίοις, περιοργισθεὶς ὁ Σκείρων, Νομίζεις γὰρ ἡμῖν, ἔφη, σου μέλειν ἡ τῆς σῆς ἀνατάσεως, Βαβύρτα;
8 ρηθέντος δε τούτου, παραυτίκα μὲν εαας ὁ Αωρί- ioμαχος τῆ περιστάσει συνεχωρησε πάντων ἐπιστροφὴν ποιήσασθαι των γεγονότων αδικημάτων τοῖς 9 Μεσσηνίοις ἐπανελθὼν δ' εἰς την Αἰτωλίαν Ουτω
πικρῶς ῆνεγκε και βαρέως τὰ ρηθεν ώς ουδεμίαν
ἄλλην ἔχων εὐλογον πρόφασιν δι' αυτὸ τοίτο τοῖς 15 Μεσσηνίοις ἐξέκαυσε τον πόλεμον. 6 Στρατηγὸς μεν ουν υπῆρχε των Αἰτωλῶν 'Αρίστων ' ουτος δε διά τινας σωματικὰς ἀσθενείας αδύνατος ων προς πολεμικὴν χρείαν, ἄμα δὲ καὶ συγγενὴς υπάρχων Αωριμάχου καὶ Σκόπα, τρόπον 202 τινὰ παρεκεχωρήκει τούτω τῆς ὁλης αρχῆς. ὁ δε Θωρίμαχος κατὰ κοινὸν μὲν οὐκ ἐτόλμα παρακαλεῖν τοὐς Αἰτωλους εἰς τον κατὰ των Πεσσηνίων πόλεμον διὰ τὰ μηδεμίαν ἔχειν αξίαν λόγου πρόφασιν, αλλ' ὁμολογουμένως ἐκ παρανομίας καὶ σκώμ- 25 3 ματος γεγονέναι τqν ορμήν ' ἀφέμενος δε τῆς ἐπινοίας ταύτης ἰδία προετρέπετο τον Σκόπαν κοινωνῆσαι τῆς ἐπιβολῆς αυτω τῆς κατὰ των ωεσσηνίων, υποδεικνυων μεν την απὸ Μακεδόνων ἀσφάλειαν διὰ την ηλικίαν του προεστῶτος ου γὰρ εἰχε 304 πλεῖον ετῶν τότε Φίλιππος επτακαίδεκα ' παρατιθεὶς δε την Λακεδαιμονίων ἀλλοτριότητα προς τοὐς
48쪽
Μεσσηνίους, ἀναμιμνήσκων δε τῆς υλείων προς σφῆς εὐνοιας και συμμαχίας ' ἐξ ων ἀσφαλῆ την εἰσβολὴν την εἰς την Μεσσηνίαν ἐσομένην αὐτοῖς ἀπέφαινε. το δὲ συνεχον τῆς Αἰτωλικῆς προτρο- d5 πῆς, ὁπο την οφιν ἐτίθει τὰς ἐσομένας ἁφελείας ἐκ τῆς Μεσσηνίων χωρας, ουσης ἀπρονοήτου καὶ διαμεμενηκυίας ακεραίου μόνης των ἐν Πελοποννήσω κατὰ τον Κλεομενικὸν πόλεμον. ἐπὶ δὲ πάσι του- 6τοις συνίστανε την ἐξακολουθήσουσαν ευνοιαν σφίσι
10 παρὰ τοὐ των Αἰτωλῶν πλήθους. 'Aχαιοὐς δ ῶν τμεν κωλυσωσι την δίοδον, οὐκ ἐρεῖν ἐγκλήματα τοῖς ἀμυνομένοις ' εὰν δε ἀγάγωσι την ησυχίαν, οὐκ ἐμποδιεῖν αυτοῖς προς την ἐπιβολήν. προς δε Μεσ- ουσηνίους προφάσεως οὐκ ἀπορήσειν ἔφη ' πάλαι γὰρ
15 αυτοὐς ἀδικεῖν 'Aχαιοῖς καὶ Μακεδόσιν επηγγελμε- νους κοινωνήσειν τῆς συμμαχίας. ταυτα δ' εἰπων υκαὶ παραπλήσια τουτοις ετερα προς την αὐτὴν ὁπόθεσιν τοιαυτην ορμὴν παρεστησε τῶ Σκόπα καὶ τοῖς τούτου φίλοις ἄστ οἴτε τὴν κοινὴν των Α 20 τωλῶν προσδεξάμενοι σύνοδον οἴτε τοῖς ἀποκλήιτοις συμμεταδόντες, ουδε μὴν ἄλλο των καθηκόντων ούδεν πράξαντες, κατὰ δε τὰς αυτῶν ὁρμὰς 10 καὶ κρίσεις διαλαβόντες ἄμα Μεσσηνίοις, υπειρώταις, 'Aχαιοῖς, ,καρνῆσι, Μακεδόσι, πόλεμον ἐξή-
ι κατὰ μὲν θάλατταν παραχρῆμα πειρατὰς6 ἐξέπεμψαν, οῖ περιτυχόντες πλοίω βασιλικῶ τῶν ἐκ Νακεδονίας περὶ Κύθηρα, τοsτο τε εἰς Αἰτωλίαν καταγαγόντες αὐτανδρον, τούς τε ναυκληρους καὶμ τοὐς ἐπιβάτας, σὐν τούτοις δε καὶ τὴν ναυν ἀπε- δοντο. τῆς δ' υπείρου τὴν παραλίαν επόρθουν, 2 συγχρώμενοι προς τὴν αδικίαν ταῖς τῶν Κεφαλλήνων
49쪽
ναυσίν ' ἐπεβάλοντο δε καὶ τῆς 'Ακαρνανίας Θύ-3 ριον καταλαβέσθαι. ἄμα δε τούτοις λάθρα διὰ Πελοποννήσου τινὰς πέμψαντες εν μέση τῆ των --γαλοπολιτῶν χώρα κατέσχον τό καλούμενον οχύρωμα Κλάριον ω λαφυροπωλείω χρησάμενοι διῆ- 54 γον ἐν τουτω προς τας ἁρπαγάς. ου μην αλλὰ τοὐτο μεν Πμόξενος ὁ των 'Aχαιῶν στρατηγὀς παραλαβὼν Tαυρίωνα τον ἐπὶ των ἐν Πελοποννήσω βασιλικῶν πραγμάτων υπ' Αντιγόνου καταλελειμμέ-5 νον ερεπολιόρκησε τελέως εν ὀλίγαις ἡμέραις. ὁ io γὰρ βασιλευς Ἀντίγονος Κόρινθον μεν ειχε κατὰ τὸ των 'Aχαιῶν συγχώρημα διὰ τους Κλεομενικους καιρούς, υρχομενὸν δε κατὰ κράτος ελὼν ουκ ἀποκατέστησε τοῖς χαιοῖς, αλλὰ σφετερισάμενος κατεῖχε.6 βουλόμενος, ως γ' ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ μόνον τῆς εἰσόδου κυριεύειν τῆς εἰς Πελοπόννησον, αλλὰ καὶ την μεσόγειαν αυτῆς παραφυλάττειν διὰ τῆς ἐν 'Ορχομτ μενω φρουρὰς καὶ παρασκευῆς. οἱ δε περὶ τον
Θωρίμαχον και Σκόπαν παρατηρήσαντες του καιρόν, ἐν ψ λοιπὸς ὴν Πμοξένω μὲν ολίγος ἔτι χρό- 20νος τῆς αρχῆς, υρατος δὲ καθίστατο μεν εἰς τον ἐνιαυτὀν τον ἐπιόντα στρατηγὸς υπὸ των Ἀχαιῶν,8 ουπω δὲ ἔμελλε την αρχὴν ἔξειν, συναθροίσαντες πανδημεὶ τους Αἰτωλους ἐπὶ τὸ 'μον, και παρασκευασάμενοι πορθμεῖα και τὰς Κεφαλλήνων ετοι- 25μάσαντες ναυς, διεβίβασαν τους ἄνδρας εἰς Πελο-s πόννησον καὶ προῆγον ἐπὶ τqν Μεσσηνίαν. ποιούμενοι δὲ την πορείαν διὰ τῆς Πατρέων καὶ Φαραιέων καὶ Ηιταιέων χώρας ἡπεκρίνοντο μὲν βού- 10 λεσθαι μηδὲν αδίκημα ποιεῖν εἰς τους 'Aχαιούς, οὐ 30 δυναμένου δὲ του πλήθους ἀπέχεσθαι τῆς χώρας διὰ την προς τὰς ώφελείας ἀκρασίαν, κακοποιosντες
50쪽
αυτὴν καὶ λυμαινόμενοι διῆσαν, μέχρι παρεγενήθησαν εἰς την Φιγάλειαν. ποιησάμενοι δε την ὁρ- l1μην ἐντευθεν αἰφνιδιως καὶ θρασέως, ἐνέβαλον εις την των Μεσσqνίων χωραν, οὐτε της ὐπαρχούσης 5 αὐτοῖς ἐκ παλαιῶν χρόνων προς τους Μεσσηνίους φιλίας καὶ συμμαχίας οὐδ' ηντινοsν ποιησάμενοι πρόνοιαν ουτε των κατὰ κοινόν ώρισμένων δικαίων παρ' ἀνθρώποις. ἄπαντα δ' εν ἐλάττονι θέμενοι l2της σφετέρας πλεονεξίας ἀδεῶς επόρθουν, ου τολ- 1ο μώντων ἐπεξιέναι καθόλου των Μεσσηνίων. οἱ δ' 'Aχαιοί, καθηκούσης αὐτοῖς της ἐκ των Τνόμων συνόδου κατὰ τον καιρὸν τοsτον, ηκον εἰς Αἴγιον. συνελθόντες δ' εἰς την ἐκκλησίαν, και των 2τε Πατρέων και Φαραιέων ἀπολογιζομενων τὰ γε- 15 γονότα περὶ την χώραν αυτῶν αδικηματα κατὰ την τῶν Αἰτωλῶν δίοδον των τε Μεσσηνίων παρόντων κατὰ πρεσβείαν και δεομένων σφίσι βοηθεῖν ἀδικουμένοις και παρασπονδουμένοις, διακουσαντες δτῶν λεγομένων, καὶ συναγανακτουντες μεν τοῖς 20 Πατρευσι καὶ Φαραιεῶσι, συμπάσχοντες ταῖς τῶν
Μεσσηνίων ἀτυχίαις, μάλιστα δὲ νομίζοντες εἶναι βδεινὸν εἰ μήτε συγχωρήσαντος τοῖς Αἰτωλοῖς μζ-δενὸς την δίοδον μήτε καθάπαξ ἐπιβαλόμενοι παραιτεῖσθαι κατετόλμησαν ἐπιβῆναι στρατοπέδω τῆς 25 'Aχαῖας παρὰ τὰς συνθήκας, ἐπὶ πάσι τούτοις πα- Sροξυνθέντες ἐψηφίσαντο βοηθεῖν τοῖς Μεσσηνίοις καὶ συνάγειν τον στρατηγὸν τους Αχαιοῖς ἐν τοῖς ὁπλοις' ο δ' - τοῖς συνελθουσι βουλευομένοις δόξst, τουτ' εἶναι κύριον. ὁ μὲν οὐν Tιμόξενος ὁ 63ο τοτῖ ἔτι υπάρχων στρατηγός, ὁσον ουπω ληγουσης